" Je krijgt (meestal wel ) wat je verwacht als je genoeg inzicht hebt om het zien aan te komen . We schrijven Dinsdagmiddag 17 januari '17, Antwerpen Noord, (of wat bij ons in de volksmond de bezette gebieden genoemd word) . Op de middag arriveer ik bij mijn moeder die het hondje van haar vriendin bij haar heeft om op te passen , maar ma is niet zo vlot ter been door zere rug, en ik ga meteen even de kleine Macho uitlaten op het pleintje daar om de hoek .. Het is mijn oude speelplaats van het schooltje waar ik bijna 50 jaar geleden naartoe ging, dat na al deze decenia omgevormd is tot een open publieke speel en wandelplein met omliggend buurthuis ,opvangcentrum , infodesk en hulpinstantie voor allen die daar omliggend wonen al dan niet legaal . Soit .. dit plein is enkele jaren geleden omgedoopt tot het Willy Vandersteenplein ..wij Sinjoren, chouvinistisch dat we zijn en dus trots dat er wel enkele grote kunstenaars uit onze 'stam ' geboren zijn ,gaan er dus graag af en toe een kijkje nemen als we er dan toch in de buurt moeten zijn .. de tekeningen tegen de muur roepen alle nostalgie uit je jeugd op en we vinden het heel erg jammer dat ze daar eigenlijk voor den hond zijn'***@' zijn opgeschilderd want voor allen die daar vertoeven zijn het slechts poppetjes in schreeuwerige kleuren die liever vervangen zouden worden door andere weten we ook al . Ach ja jammer, maar tot dusver ... Ik wandel in de kille middag mijmmerend met kleine Macho over dit pleintje tussen de alweer vers aangeplante boompjes zie ik meteen ( de vorige hebben het niet gehaald volwassen te kunnen worden omwille het vandalisme ed ..) en terwijl ik toch de mooie beeltenissen van Suske en Wiske me laat verblijden word ik brutaal toegeroepen door een man .. Whoelllaaa .... heeeiii madaammmee ..weg met de hond !! NIET hond hier !! WEG .. GA MAAR WEG ... dit is pleintje voor kinderen spelen !!! .. en ja.. ondanks het in de verwachtingen al lang ligt gebeurt het nu ook echt .. Ik word weggestuurd van een publiek plein omdat ik een hond bij me heb .. Ik ga vriendelijk in de verdediging omdat ik goed besef dat ik verder geen hulp krijg daar als ik even een brutale mond opzet met erbij te zeggen dat hij gek is en dat ik daar gewoon wel mag zijn . Meneer zeg ik .. ik heb de hond aangelijnd en een hele rol zakjes bij om op te kuisen wat woef zou achterlaten .. deze man word nog bozer en komt achter me staan met wijd geopende armen die me moeten intimideren , wel bessefend dat hij me niet moet aanraken zo lijkt het , doch begint nog harder te roepen en te manen dat ik ergens anders naartoe moet met hond .. GEEN HOND!!! , heel rustig zeg ik nog 'kunt u mij het bord of verbodsteken even wijzen dan aub waarop staat dat ik hier niet met een hond mag zijn .. De man schiet in een Arabische collaire en komt niet meer uit zen Nederlands maar zegt wel tot 3 X toe dat hij verantwoordelijke van 'deze plein 'is en steeds opnieuw 'foor onze kinderen ' ... Ik zeg ja meneer ik begrijp heel goed wat u wil zeggen maar ik ga nu toch even hier om de hoek bij de politie vragen of ik dus echt mag weggejaagd worden hier omdat ik een hond bijheb .. want daar geloof ik dus niks van ... scheldend loopt hij iets verder van me af en gebaart opnieuw om het plein te verlaten en dat doe ik dan ook wijselijk maar begeef me meteen naar politiebureel daar even om de andere hoek vervolgens .. hier word idd bevestigd dat iedereen overal met een hond mag wandelen op openbare en publieke plaatsen tenzij expleciet aangeven en dat is op het Vandersteenplein helemaal niet het geval . Alleen .. wel ..of ik in het vervolg gewoon de blauwe lijn wil bellen en de info doorgeven en dan kunnen ze evt patrouille langssturen . Ik vraag aan de wel zeer vriendelijke agente van dienst of het enig nut heeft dat ik ga bellen en de patrouille eraan komt wanneer deze persoon in kwestie de benen al heeft genomen of de telefoon uit mijn handen heeft geslagen .. ik vraag haar of ze er rekening mee houd dat er hier'' andere'' gebruiken ,regels en gedragspatronen gelden dan waarop onze "bescherming " ingesteld is . Ze vraagt me of ik persoonsbeschrijving wil geven en klacht wil indienen en zegt dit voorval aan betreffende door te geven die dit even in de gaten gaan houden (*). Ik bedank haar en bij het omdraaien zie ik een horde ongeregeld staan en hangen waarvan ze er tijdens ons gesprek al één van de balie heeft moeten verwijderen omdat we elkaar niet verstonden door zijn dominante gebral . Ik loop naar de draaideuren van de uitgang met het hondje tussen mijn jas gestopt .. ik wil hem beschermen .. en onbewust dat weet ik .. probeer ik 'geen aanstoot 'te geven .. Het leven zoals het(geworden) is .. .. Als je niet in je eigen imperium kan leven ."
-----------------------------
(*) ze had nu wel kunnen zeggen dat het de pleinverantwoordelijke zelf was !
Je weet tegenwoordig niet meer hoe je moet reageren. Agressief zoals ik gedaan had, of keurig netjes. Voordat je het weet krijg je klapjes. 
Leuk. Dat de boel nog niet ondergekliederd is verbaasd me. 
