“Het gaat om een overname”: Veiligheidsdeskundige Udo Ulfkotte waarschuwt al jaren voor de overnamestrategieën van Turkse lobbygroepen
Geplaatst op 7 augustus 2016
Manifestatie van Turkse pro-Erdoğan aanhangers in Keulen (06-08-2016).
Meneer Ulfkotte, in Berlijn is eind juni met het nodige mediaspektakel een partij opgericht die vooral ondersteund wordt door Turkse migranten uit het pro-Erdoğan kamp. Is dat een nieuwe fase van het uitoefenen van invloed door Ankara in Duitsland?
Ulfkotte: Ik zie dat nu niet echt als de grote knal. In het verleden heb ik steeds opnieuw geschreven en erop gewezen dat er in Duitsland partijen van buitenlanders zullen komen. De zogenaamde volkspartijen SPD en CDU dachten immers daadwerkelijk dat zij bijvoorbeeld Turkse kiezers langdurig aan zich zouden kunnen binden, maar dat is een foute inschatting. Dat functioneert alleen een bepaalde tijd. Weldra zal men daar vaststellen: de buitenlandse lobbygroepen – vooral de Turkse – leren hier heel snel en op zekere dag hebben ze de Duitse partijen niet meer nodig als vehikel. Misschien is deze dag nu gekomen.
De oprichting van de partij ging gepaard met een provocatie: de naam en het programma werden om 14.53 uur bekendgemaakt – dus het jaar van de verovering van Constantinopel door de Turken.
Ulfkotte: Ook dat is niet nieuw. Daarover kan alleen diegene serieus verbaasd zijn die geen idee heeft van het tactische optreden van de Turks-islamitische wereld en die niet weet hoe overnamestrategieën in andere cultuurkringen functioneren. Een voorbeeld: onze gevestigde politici – om het even uit welke partij – bezoeken regelmatig naar islamitische veroveraars genoemde moskeeën om daar ijverig handen te schudden. Ik wil daarbij deze politici niet van iets kwaads beschuldigen, maar hun handelwijze is wel ontzettend naïef en dom. Terwijl ieder in ieder geval half historisch bewust mens de namen en voorbeelden van de Turkse gemeenschap hier iets zou moeten zeggen. Want per slot van rekening laat dit ook zien met welke aanspraak deze gemeenschappen hier in Duitsland voet aan de grond krijgen – een veroveringsaanspraak.
U spreekt van “overnamestrategie”...
Ulfkotte: Zeker, hoe wilt u het anders noemen?
Onder een strategie verstaat men toch iets geraffineerds, iets uitgekookts? Maar deze dingen zoals 1453 en de benoeming van moskeeën zijn toch eigenlijk tamelijk gemakkelijk te doorzien en plomp...
Ulfkotte: Het is gemakkelijker om weg te kijken. Men negeert het probleem en denkt dat het daardoor wel op een of andere manier opgelost zal worden. De politiek, maar ook veel burgers, laten de typische vermijdingsstrategie zien: zolang er broodjes bij de bakker zijn, er voetbal op tv wordt uitgezonden en men op vakantie kan gaan met het vliegtuig, is alles toch niet zo erg. De samenleving is zat en traag geworden, ze kijkt gewoon weg. Zulke samenlevingen zijn ideaal voor een overname. Dat is niet anders in de economie. Om een lang verhaal kort te maken: het optreden van deze Turkse verenigingen wordt heel goed geregistreerd. Maar niemand durft openlijk het conflict aan te gaan. Niet alleen uit angst, maar ook uit gemak. Dat is de optimale voedingsboden voor zulke groepen, die zich voorbereiden ons over te nemen.
Turkse lobbygroepen zoals de Turkse gemeenschap in Duitsland ondersteunen de Duitse regering in haar asielpolitiek en zetten zich in voor open grenzen. Waarom eigenlijk? De negatieve effecten zijn toch ook van invloed op in Duitsland levende Turken...
Ulfkotte: Als ik een overnamestrategie heb, moet ik nadenken over methodes hoe ik mijn doel kan bereiken. De Groenen hebben ons dat perfect voorgedaan. Ons justitiesysteem en onze instanties zijn nu geïnfiltreerd en ondermijnd door radicaal links. Ook de migrantenverenigingen hebben geleerd hoe men bij ons je zin kunt doordrukken. Ze beschouwen ons land als buit en ontwikkelen strategieën hoe men het land het best kan uitbuiten en plunderen. Daartoe behoort dat men zoveel mogelijk “eigen” mensen binnensluist om de welvaartsstaat kapot te maken. In Bremen en Bremerhaven hebben we op dit moment de grootste zaken van misbruik van sociale uitkeringen überhaupt. Meerdere oorspronkelijk uit Turkije afkomstige burgers hebben daar heel doelbewust migranten de sociale stelsels binnengesluisd met het doel hun eigen bankrekeningen te vullen. Dat is pure plundering en ze vindt vlak voor onze ogen plaats.
Welke rol speelt volgens u Ankara in dit hele complex van de overname?
Ulfkotte: De Turkse regering zit mede achter deze activiteiten en moedigt de in Duitsland agerende Turkse verenigingen aan. Dat is overigens eveneens niets nieuws. Ik heb jaren geleden in mijn boeken al over de activiteiten van de radicaalislamitische Moslimbroederschap in Duitsland geschreven, ook toen al bestonden er contacten naar Turkije.
Ook in Syrië ondersteunt Turkije o.a. leden van de Moslimbroederschap in hun terreuroorlog tegen de Syrische burgerbevolking en tegen de Syrische regering...
Ulfkotte: Daar zit in Ankara beslist systeem in. In Duitsland bevinden we ons op dit moment nog niet in deze situatie.
Waar bevinden we ons nu dan?
Ulfkotte: Turkse verenigingen en Ankara spiegelen ons voor dat het hen om integratie van de Turken en om de verrijking van de Duitse samenleving zou gaan. Duitse politici geloven dat dan maar al te graag. Maar dan komen al snel de eisen. Dat gebeurt inmiddels in het hele land. En de Duitse kant willigt deze eisen in. Onze staat en ons rechtssysteem worden daardoor langzaam uitgehold als een Zwitserse kaas. Gat na gat wordt er in ons systeem geslagen, en dat doet Turkije zeer succesvol.
Welke rol speelt de georganiseerde criminaliteit hierbij?
Ulfkotte: Een zeer grote! Ze is een elementair bestanddeel van de overnamestrategie van Ankara. Zelfs Erdoğan´s familie is diep verstrikt in de georganiseerde criminaliteit. Er wordt met olie uit de door de terreurorganisatie “Islamitische Staat” (ISIS) gecontroleerde gebieden gehandeld, de dochter van Erdoğan exploiteert een ziekenhuis waarin gewonde ISIS-strijders weer genezen worden. We zien: de familie Erdoğan maakt deel uit van de georganiseerde criminaliteit.
Enkele maanden geleden deed een zogenaamde “selfie” van een politieagent uit Berlijn de ronde op de sociale netwerken op internet. De politieagent droeg een ring met een Ottomaans zegel en maakte het teken van de radicaalnationalistische Turkse “Grijze Wolven”. Wordt onze politie eveneens ondermijnd en “overgenomen”?
Ulfkotte: Daarover hoeft niet gespeculeerd te worden. Zulke standpunten komen immers uit de politie zelf. De militaire inlichtingendienst van het Duitse leger waarschuwt bijvoorbeeld voor een ondermijning door radicale islamieten en andere buitenlandse extremisten. Niets anders gebeurt ook bij de politie, zoals steeds opnieuw bericht wordt.
Gevestigde politici pleiten ervoor dat er meer van oorsprong uit Turkije afkomstige politieagenten in onze straten patrouilleren en het Duitse leger was er onlangs blij mee dat al één op de vier soldaten een migratieachtergrond zou hebben...
Ulfkotte: ...wat allemaal bevestigt wat ik al gezegd heb. We kijken weg, we zijn gemakkelijk, we doen niets tegen de overname.
Duitse politici uit alle gevestigde partijen zijn voor de belangen van Ankara bezig. Waarom collaboreren Duitse politici met Ankara?
Ulfkotte: We mogen één ding niet vergeten: veel minder dan men over het algemeen denkt, hebben zulke gevallen met omkoping of iets dergelijks te maken. Natuurlijk spelen naïviteit en ijdelheid bij velen een rol, men laat zich er in de media graag voor prijzen dat en zich bijvoorbeeld inzet voor de visumvrijheid voor Turken of voor het Turkse EU-lidmaatschap. Vaak worden onze politici echter ook gechanteerd. Ze worden bijvoorbeeld in zogenaamde “honingzaken” met prostituees gelokt en daarna gechanteerd. Ook de Turkse geheime dienst bedrijft deze methode overigens met veel succes.
In Turkije spreken we van een “diepe staat”, de doordringing dus van alle maatschappelijke lagen door de geheime dienst. Hoe nauw werken de Duitse en Turkse diensten eigenlijk samen?
Ulfkotte: Dat zijn de nauwste partners! In principe doen wij Duitsers alles wat de Turken willen.
Waarom?
Ulfkotte: We zijn er bang voor dat bijvoorbeeld sympathisantengroepen van de PKK hier in het land voor nog meer straatgevechten zorgen. Daarom werken we intensief op alle niveaus samen. Er vindt een drukke informatie-uitwisseling op geheime dienst niveau plaats. De Turkse diensten krijgen van ons alles wat ze over Turkse – maar ook over Duitse – burgers willen weten. De samenwerking met de turken is net als die met de Amerikanen genadeloos intensief.
Meneer Ulfkotte, hartelijk dank voor dit gesprek.
(Dr. Udo Ulfkotte, geboren in 1960 in Lippstadt, studeerde criminologie, islamkunde en politiek. Van 1986 tot 2003 werkte hij voor de “Frankfurter Allgemeine Zeitung”, waar hij schreef over burgeroorlog-gebieden. Hij is Fellow van het Marshall Memorial Fund van de Verenigde Staten, werkte in de planningsstaf van de Konrad-Adenauer-stichting en was referent van de bondsacademie voor Veiligheidspolitiek. In 2003 ontving hij de staatsburgerprijs van de Annette-Barhelt-stichting. In talrijke boeken, waarvan velen bestsellers werden, heeft hij over ontwikkelingen geïnformeerd die door de media verzwegen werden.)
Bron:
http://zuerst.de
Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron
https://ejbron.wordpress.com/2016/08/07 ... bygroepen/