Onze musea hebben te lijden onder het cultuur-marxisme.
Er bestaat een stijlgids Words Matter van het Nationaal Museum voor Wereldculturen (NMVW).
Je snapt wel: dergelijke musea moeten politiek correct zijn.
En dus zijn er woorden die op de mestvaalt van de geschiednis dienen te worden geworpen.
Ontdekken: een besmet woord in musea Ontdekken is een fout woord. Het mag niet meer worden gebruikt in musea als het gaat om bijvoorbeeld Columbus en Amerika. Ook taboe zijn begrippen als Derde Wereld, Het Westen, exotisch en Jappenkamp. Dat staat in de stijlgids Words Matter van het Nationaal Museum voor Wereldculturen (NMVW). De vier musea die het NMVW vormen gaan hun woordgebruik aanpassen.
Woorden zijn niet onschuldig, vindt het NMVW. De term Aboriginal bijvoorbeeld, heel onschuldig geboren uit de Latijnse woorden ab en origine (van het begin) is inmiddels besmet.
Het woord zou onvoldoende rekening houden met de complexiteit en diversiteit van inheemse volken. Inheems zelf schuift trouwens ook al richting het verdomhoekje.
Exotisch kan ook niet meer. Het woord komt van het oude Griekse woord exōtikós (van buitenaf). Het is een dubieus woord geworden. Want inmiddels vervlochten met de raciale en seksuele ander. Het woord mag alleen nog gebruikt worden voor planten en dieren.
Ook gevoelig liggen de aanduidingen Derde Wereld, ontwikkelingslanden, lagelonenlanden en Het Westen.
Ze geven een hiërarchie aan. Sommige slachtoffers en hun nazaten vallen over het begrip Jappenkamp. De term zou geen recht doen aan de wreedheden die in de kampen hebben plaatsgevonden.
De vier musea die het NMV vormen, het Tropenmuseum in Amsterdam, het Museum Volkenkunde in Leiden, het Wereldmuseum in Rotterdam en het Afrika Museum in berg en Dal, gaan hun teksten aanpassen.
Tja, de misverstanden liggen voor het oprapen. Er zaten geen Jappen in het Jappenkamp maar nederlanders.
En dat paard van Troje werd niet gemaakt door de Trojanen maar door de Grieken.
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
WOORDEN DOEN ERTOE | Vandaag wordt de publicatie WORDS MATTER gelanceerd, een handleiding voor mogelijke gevoelige woorden in de museale sector. Bekijk hier de online publicatie:
Wat een waanzin. Volgens mij zijn ze in dat tropenmuseum bevangen door Tropenkolder. Sommige woorden mogen niet meer. Zoals “wij”.
Blanke mensen noemen we wit.
Belastingbetaler moet worden: "tot belastingbetaler gemaakte"
Bosneger wordt Marron
Eskimo wordt de Iñupiat mensen van Noord-Alaska
Gekleurd wordt ‘Iemand van kleur' of ‘mensen van kleur'
Halfbloed....‘Van gemengde afkomst’
Handicap'.... Mensen met een beperking
Islamiet.......Moslim ( mohammedaan zal ook niet mogen vermoed ik. )
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
"islamofoob" wordt "iemand met zeer terechte kritiek op islamitisch fascisme en met inzicht in en onderkenning van het reële gevaar van de sluipweg naar een islamitische totalitaire theocratie met de op zich al ernstig genoeg te nemen maatschappelijke ontwrichting op de weg daarnaartoe"
Of als het één woord moet wezen : "islamofoob" wordt "vrijheidsstrijder"
Gun jezelf wat je een ander toewenstislam = racisme& de hel op aarde voor mens en dier koran = racistisch & handboek voor criminelen Moslimlanden bewijzen dagelijks: meer islam = meer verkrachte mensenrechten
Het is komkommertijd met veel kutvoetbal dus dacht het Tropenmuseum: we brengen een gidsje uit met achthonderd woorden die pijn doen en verboden moeten worden.
Volgens taalpsycholoog Annette de Groot kan de impact van woorden heel krachtig zijn. “Woorden zijn een machtig wapen. Ze kunnen pijn doen. En als je dat niet snapt, dan heb je je niet goed in een ander verplaatst. Persoonlijk ken ik een Marokkaanse knul die de deur niet meer uit durft omdat iemand hem voor Mocro uitschold.”
Het boekje is volgeschreven door witte hotemetoten en roomblanke taalnazi’s die zielige al dan niet etnische minderheden willen beschermen tegen woorden die hartstikke pijn doen. Daarom willen ze in totaal achthonderdvijftig (and still counting) termen verbieden. Ik ben even gaan grasduinen en stuitte meteen op dwerg. Au!
Dwerg
De taalnazi’s: “Satirische verbeeldingen van kleine mensen komen vaak voor in Europese kunst, literatuur en film. In negentiende en vroeg twintigste-eeuwse koloniale tentoonstellingen, freak shows en circussen werden mensen met dwerggroei gezien als abnormaal ‘anders’, in sommige opzichten vergelijkbaar met de raciale verbeelding van gekoloniseerde mensen. Vergelijkbare beledigende termen zijn ‘lilliputter’ en ‘pygmee’.”
Laat mijn lievelingsfilm nou de klassieker Freaks uit 1932 zijn! Dat is een soort rondreizende Amsterdamse gemeenteraad avant la lettre.
De taalnazi’s willen dat ik in mijn Grote Nederlandse Roman waaraan ik echt ga beginnen als het Wereldkampioenschap Voetbal, de Tour de France en Wimbledon zijn afgelopen, in plaats van dwerg schrijf: ‘van kleine lengte’, ‘kleine mensen’ of ‘iemand met dwerggroei’.
Maar wie maakt juist dwergen bespottelijk, smijt er mee, buit ze uit en doet er waarschijnlijk ook nog vieze dingen mee die ik niet opschrijf omdat de kinderen meelezen? Arie Boomsma! Het icoon van politiek correct Nederland! Moest u trouwens ook zo vreselijk hard lachen van dat dwergwerpen in The Wolf of Wallstreet? Nou, ik wel hoor!
De taalnazi’s: “‘Mongool’ is een ouderwetse en aanstootgevende term die wordt gebruikt als verwijzing naar een zogenaamd raciaal type enerzijds en mensen met de genetische conditie Downsyndroom anderzijds. De term is denigrerend. Het gebruik van ‘mongool’ of ‘achterlijk’ voor mensen met een beperking is beledigend. Gebruik ‘iemand met het Downsyndroom’.”
Maar wie heeft de mongool geïntroduceerd in het Nederlands variété: juist ja, Paul de Leeuw, de ontdekker van de Jostiband. Het was vervolgens de NPO die de muzikale mongooltjes uitkneep als citroenen. Kijkt en huivert!
Personen van kleur
Uiteraard moeten de halve zolen van Bij1 bevredigd worden dus het wemelt van de Professor Wekker-termen. Ik ben even in de grabbelton gedoken en kwam deze pijnlijke woordjes tegen: aboriginal, afkomst, blank, bosneger, de Derde Wereld, etniciteit, eskimo, gekleurd, halfbloed, hottentot, inboorling, koppensneller, medicijnman, mulat , ras, roots, stam, slaaf, wit en zwart. Op het gebruik van neger staat in vrijstaat Amsterdam inmiddels de doodstraf.
De taalnazi’s: “‘Neger’ komt van het Latijnse woord ‘niger’, dat zwart betekent. In het Nederlands werd de term vanaf de zeventiende eeuw gebruikt om te verwijzen naar zwarte mensen in en uit (sub-Sahara) Afrika. Wij willen ook verbieden dat bijvoorbeeld mensen van Surinaamse afkomst elkaar in de toko begroeten met: ‘Fa waka, ouwe neger van me?'”
Ik lees elke dag zeer linkse Portugese en Spaanse dagbladen. In het Spaans heet een neger negro, in het Portugees preto, en dat schrijven die extreemlinkse kranten elke dag gewoon op, zonder scrupules. En verder sluit ik mij aan bij Johnny Hoes die als eerste artiest een protestlied tegen rassendiscriminatie schreef. Mary Servaes-Bey alias de Zangeres zonder Naam zong het eerst maar het lied werd vooral bekend door de uitvoering van Rob Muntz. De VPRO bracht het singeltje uit en gaf het kado bij het speciale kerstnummer van de de VPRO-gids.
Zigeuner
De taalnazi’s: “De term ‘zigeuner’ wordt meestal gebruikt als verwijzing naar iemand van een reizend volk, met name de Roma. De Roma bestaan uit verschillende groepen. In samenhang met hun rondreizende bestaan en vanwege hun verleden van (gedwongen) migratie, blijft de negatieve stereotypering van de Roma als dieven en zwervers bestaan. De Roma beschouwen de term ‘zigeuner’ als denigrerend en in de jaren 1970 hebben ze daarom gezamenlijk en officieel besloten om zichzelf ‘Roma’ te noemen.”
De taalnazi’s: gelieve ook geen kwetsende grapjes meer te maken als: ‘waar is mijn wasgoed’ en ‘waar blijft die scharensliep nou met mijn zilveren messen’.
En alweer een schitterend protestlied, ditmaal tegen de discriminatie van zigeuners. Kom verdikkeme nog aan toe niet aan Willy Alberti en Johnny Jordaan, stelletje mongolen!
P.s. Het wonderschone lied heet ook nog De zwarte zigeuner! Dubbel fout!
Dan komen we bij de categorie ‘kwetsend voor homofielen’. Die zijn flink vertegenwoordigd bij de taalnazi’s. Een kleine samenvatting:
Gay
Ik dacht dat gay totaal politiek correct was maar nee hoor, de taalnazi’s vinden van niet: “Hoewel ‘gay’ in het Nederlands door mensen wordt gebruikt om zichzelf te beschrijven, wordt de term in de dagelijkse context vaak door anderen gebruikt met een negatieve bedoeling. Gay is zo mogelijk nog pijnlijker ‘homo’.”
Hermafrodiet
De taalnazi’s: “‘Hermafrodiet’ wordt gezien als een ouderwetse en stigmatiserende term, die mensen pathologiseert die geboren zijn met de geslachtsorganen van beide geslachten
De voorkeur gaat uit naar de overkoepelende term ‘intersekse’, bijvoorbeeld ‘intersekse persoon’ of ‘persoon met een intersekseconditie’.”
Nou, ik hoor alle ladieboys in Nederland al schateren. Dat ik naar de chicks-with-dicks-friendly Mekhong River Thai Bar in Amsterdam ga en dat zo’n kathoi om een drankje vraagt en zich voorstelt als een persoon met een intersekseconditie. Woehaa!
Homo
De taalnazi’s: “Homoseksualiteit is en wordt nog steeds op verschillende plaatsen in de wereld beschouwd als zondig, crimineel of een geestesziekte. De term wordt soms geringschattend of als scheldwoord gebruikt, en dan vooral in de afkorting ‘homo’. Om stigmatisering van niet-heteroseksuele identiteiten te voorkomen en recht te doen aan de veelheid aan seksuele diversiteit verdient het de voorkeur om van de gemeenschap om ‘Two-Spirit’ te gebruiken.”
Bij Two-Spirit denk ik eerder aan Klukkluk de indiaan uit Pipo de Clown. Het woord homo heb ik al honderd jaar niet meer gehoord maar zal nog wel gebruikt worden op kantoren op het industrieterrein van Dronten-Oost.
Queer
Nou ja! Nu doet ook queer pijn!
De taalnazi’s: “‘Queer’ is teruggeclaimd als een politieke en seksuele identiteit waar men trots op kan zijn, waarbij men bewust afstand neemt van eerdere etymologische betekenissen als vreemd, dwars of nieuwsgierig. De term wordt echter nog steeds gebruikt als een negatieve benaming voor mensen die worden beschouwd als ‘seksueel afwijkend’.”
Dwingende suggestie van de taalnazi’s: gebruik liever het minder pijnlijke LGBTQIAPKZ++.
Trans
De taalnazi’s: “‘Trans’ is een overkoepelende term die wordt gebruikt om transgender of transseksuele seksualiteit te beschrijven. De term ‘travestiet’ moet worden vermeden tenzij iemand zichzelf als zodanig identificeert. Deze term is inmiddels vervangen door de term ‘crossdresser’.” Benieuwd wat mijn heldin Margreet Dolman daar van vindt.
Flikker
Gek genoeg is flikker niet verboden door de taalnazi’s. Misschien zijn ze wel bang dat Tedje en de Flikkers hun kantoor komen slopen! De vrolijke punkband kwam voort uit de extreem-linkse beweging de Rooie Flikkers.
Mohammedanen
Uiteraard zijn de mohammedanen rijkelijk vertegenwoordigd in de gids. Niet in de redactie van de taalnazi’s uiteraard want die is roomblank. Kijkt u even mee naar de verboden woordjes die met muzelman hebben te maken en die door merg en been gaan?
Allochtoon, barbaar, bediende, krantenjongen, mocromafia, berber, gekleurd, handicap, islamietje, kaffer, muzelman, koppensneller, mohammedaan, jood, varken, moor, orientaals, primitief. Ik verzin het niet, vrienden.
De taalnazi’s eisen een onmiddelijk verbod op Aggesus van Alexander Curly, dat vijf maanden op 1 stond in de Nationale Top 100.
Ik heb de term ‘Oriëntaals’ maar even in dit bakje gepropt.
De taalnazi’s: “Oorspronkelijk werd het in Europa gebruikt om mensen of dingen uit Azië mee aan te duiden. Het is echter beter om de specifieke term Aziatisch te gebruiken.” En daar komt de aap uit de mouw want politiek-correct Engeland gebruikt de term Aziaten in plaats van Pakistaanse mohammedanen met pedonetwerken. Ik vind het een pijnlijke belediging voor keurige Chinezen, Jappen, hardwerkende ladyboys en wat dies meer zij.
De term jappenkamp mag niet meer want is bijzonder kwetsend voor Japanners (het staat er echt, vrienden). Wim Kan draait zich om in zijn graf.
‘Politionele actie’ is ook verboden. De taalnazi’suggeren ‘Eerste en Tweede Nederlands-Indonesische oorlogen’.
Het liedje Brandend Zand moet ook verboden worden omdat Gert Timmerman (dat zijn herinnering tot een zegen mag zijn) een witte koloniaal was die de Indische bediendes uitkneep, aldus de taalnazi’s. Kom er maar in, Gert!
Man man man, wat een ellende. Het probleem is dat de freakshow die zich Amsterdamse gemeenteraad noemt per ingang van maandag bekeuringen gaat uitdelen. En u raadt nooit wie die BOA in dat kokette Schotse rokje is die u op de bon slingert als u ‘homo’ roept!
Wat een treurnis, wat een ellende, lieve mensen. Maar ondanks deze misère gaan we gierend het weekeinde in met het Mongolenorkest van De Mannen van de Radio!
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Deze site gemaakt door moslims en klaag zwarten is de volgende site die ons zal vertellen/leren wat we wel en niet meer mogen zeggen.
Journalisten hebben een extra verantwoordelijkheid om het voortouw te nemen in de dekolonisatie van de taal. OneWorld streeft naar een eerlijke en duurzame wereld, dus zijn we zelfkritisch. We houden ons koloniale taalgebruik, en dat van andere media, tegen het licht.
Onze taal is doorspekt met kolonialisme, neerbuigendheid en vooral: het witte, westerse perspectief. Dat komt bij media tot uiting bij berichtgeving over ‘ontwikkelingslanden’, ook al zo’n term.
Wat mag niet...Hier een lijstje..
Een stem/een gezicht geven
Journalisten beweren wel eens dat hulporganisaties (of zijzelf ) gemarginaliseerde mensen – zoals onderdrukte vrouwen of vluchtelingen – ‘een stem’ of ‘een gezicht’ willen geven. Maar als het goed is hebben die mensen dat al. Uit deze nobele houding spreekt een redderssyndroom, dat grenst aan grootheidswaan.
Alternatief: Een podium bieden.
Empoweren/empowerment
Deze uitdrukking valt voor wat betreft ergernisniveau en redderssyndroom in dezelfde categorie als ‘een stem’ of ‘een gezicht’ geven. Daarbij is het onfraaie verbastering van een Engels woord . De vaak gebruikte vertaling ‘in je kracht staan’ of ‘zetten’ is ook geen goede optie.
Alternatief: Versterken.
Etnisch
Dit woord wordt ook alleen gereserveerd voor niet-witte, westerse mensen. Maar ook niet-witte mode-uitingen bijvoorbeeld; geregeld wordt een stof met een Azteken-print of sieraden met ivoor of enig snijwerk erin omschreven als ‘etnische mode’. Terwijl iedereen tot een bepaalde etniciteit/bevolkingsgroep, taalgroep, locatie of religie gerekend kan worden. En toch hebben we het nooit over ‘etnische Amerikanen’ omdat etniciteit onterecht wordt geassocieerd met primitiviteit.
Alternatief: Omdat er met het woord zelf weinig mis is, lees je nu ook wel vaker ‘etnische Nederlanders’ als vervanging van bijvoorbeeld autochtone Nederlanders en als poging om iedereen gelijk te trekken.
Inheems
Vaak gebruikt in: ‘inheemse bevolking’ of ‘inheemse gebruiken’. Dit woord is belast met de blik van buiten. Eigenlijk wil je ‘primitief’ zeggen. Volgens Wikipedia is het bovendien een ‘biogeografische statusaanduiding voor ‘een soort’ die van nature (dat wil zeggen spontaan en zonder menselijke invloed) in het gebied voorkomt. Het woord heeft zowel betrekking op flora als op fauna.’ Terwijl het meestal over mensen gaat! Deze biologische benadering komen we ook bij andere woorden tegen.
Alternatief: Oorspronkelijke bewoners, oudste bewoners of traditionele gebruiken is accurater.
Leefgebied
Dit komt uit hetzelfde dierlijke/biologische/antropologische vaatje als ‘inheems.’ Omdat je bericht over mensen op een plek ver weg, ben je niet opeens David Attenborough die dieren in hun natuurlijke habitat beschrijft. We hebben het over mensen.
Alternatief: Regio, streek of omgeving.
Lid
Vaak gebruikt in bijvoorbeeld: ‘lid van een stam’. Maar deze mensen hebben geen abonnement bij hun gemeenschap, ze maken er gewoon onderdeel van uit.
Alternatief: Onderdeel uitmaken van, verwant voelen met, horen bij. Of noem mensen gewoon wat ze zijn, Yoruba, Tutsi, Bask etc.
Lokaal/lokalen
Vaak gebruikt in: ‘lokale bevolking’ of ‘lokale taal’. Deze term is zeer hardnekkig en onlogisch. Want waar het verhaal zich ook afspeelt, het is altijd lokaal (duh!). ‘Lokaal’ is dus over het algemeen een totaal overbodige mededeling die vooral benadrukt dat de verteller buiten zijn comfortzone verkeert en daarom alles om zich heen als vreemd of anders duidt. Ook wordt deze benaming gereserveerd voor niet-westerse gebieden. Want over het Frans spreken we ook niet als ‘lokale taal.’ Lokaal suggereert een zekere folklore die vooral op niet-westerse landen slaat. Dit geldt niet voor het verschil tussen landelijke en lokale politiek. Dan heeft ‘lokaal’ een functie.
Alternatief: Vaak overbodig, want alles en iedereen heeft een eigen naam, gebruik die. Ook als dat betekent dat je wat uitleg moet geven. Daar ben je journalist voor. Dus noem Hausa, Hausa (taal en bevolkingsgroep in Noord-Nigeria en delen van de Sahel).
Luo-vrouwen/Masai-mannen
Mannen en vrouwen in niet-westerse regionen zijn niet anders dan mannen of vrouwen in Londen of een vrouw in Barcelona. Catalaan-vrouwen is vrij ongebruikelijk en taalkundig krom. Dus waarom wel hanteren voor andere groepen?
Alternatief: Zie advies bij ‘stammen’; gewoon mannen en vrouwen.
Minderheden
Uiteraard ligt het aan de context of iemand tot een minderheid behoort of niet. In Nederland kun je getalsmatig van minderheden spreken. Maar in mondiale zin wordt er ook vaak over ‘minderheden’ gesproken wanneer het om mensen gaat die in aantal een wereldwijde meerderheid vormen: zwarte mensen, moslims etc. Behalve dat ‘minderheid’ vaak een negatieve bijklank heeft (minderwaardig bijvoorbeeld), wordt met minderheid vaak ook een gebrek aan (politieke en sociale) macht bedoeld.
Alternatief: Gemarginaliseerde mensen.
Moderne slavernij
Het kenmerk van de trans-Atlantische slavernij was dat mensen in gevangenschap onbetaald werk verrichtten, geregeld bij wet. Wat tegenwoordig moderne slavernij wordt genoemd, is wel betaalde arbeid, maar dan extreem laag gehonoreerd. Vaak zijn er ook andere omstandigheden in het spel: de arbeid is doorgaans illegaal en dus strafbaar. Dat maakt het voor nazaten van tot slaaf gemaakt en een oneerlijke vergelijking met het eeuwenlange, legale systeem waaronder hun voorouders leefden.
Alternatief: Extreme uitbuiting en/of gedwongen arbeid.
Ontwikkelingslanden
Deze term is al langzaam aan het uitsterven en inmiddels vervangen door verschillende alternatieven zoals ‘opkomende economieën’ en ‘het (mondiale) Zuiden’, maar ook die zijn verhullend, onjuist (Ethiopië, Kenia, Indonesië en Mexico liggen op het noordelijk halfrond) of eurocentrisch (‘economieën die nog moeten worden zoals wij’).
Alternatief: Hebben we nog niet! Denk je mee?
Stammen/stamhoofd
Noemen we Friezen en Basken ook een stam? Nee. Dus waarom Masai of Nuer wel? Ook klopt de term vaak niet. De groepen die tot stammen worden gebombardeerd, zijn daar veel te omvangrijk en hiërarchisch voor.
Alternatief: Etnische groep, volk of een gemeenschap volstaat. De eigennaam combineren met ‘volk’, zoals ‘Yorubavolk’ is weer dubbelop.
Mijn advies aan deze lieden....
Flikker op naar jullie leefgebieden. Heel veel mensen in Nederland willen jullie niet op deze manier..
En het alternatief voor ontwikkelingslanden ? Hoe denken jullie over Geldverslinders . Profiteurs. Parasieten . Zakkenvullers.
Ik wordt zo boos op dit soort "medelanders" die ons gaan vertellen wat wij wel en niet mogen zeggen, dus nogmaals ..
Ook de hiv vereniging heeft een lijst met woorden die er toe doen, en die liever niet meer gebruikt moeten worden.
Aidsbestrijding / hivbestrijding
Het gebruik van bestrijding kan impliceren dat het een gevecht is tegen mensen metde diagnose aids. Het gaat hier over onderwerpen als toegang tot zorg, testmogelijkheden, voorlichting, etc. Geen termen waar bestrijding bij past (zie ook vechten, strijden
Aidsdoden
Mensen sterven niet aan aids zelf maar aan de gevolgen van aids. Daarnaast willen we het koppelen van aids aan woorden zo veel mogelijk vermijden omdat het dehumaniserend is. We spreken hier over een persoon.
Moet worden...Mensen gestorven aan de gevolgen van aids
Aidstest
Er bestaat geen aidstest. Wel een test om te kijken of je hiv-antistoffen hebt, oftewel een hiv-test.
Moet dus worden...Hiv-test
Anyway, wilt u deugen, klik dan HIER en lees verder.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Of mag deze vraag niet meer gesteld worden in het kader van krom praten dat recht (door zee) is?
You’re Not Too Old to Get AIDS
A story in the CT Mirror about the escalation of AIDS/HIV cases among older people in Connecticut caught our attention. According to the article, almost half of the state’s residents living with HIV and AIDS are over 50.
Today’s 50- to 60-year-olds were in their 20s at the start of the 1980s, when AIDS was first diagnosed, so we assumed that most of those over-50s the Mirror was writing about were infected decades ago in their youth. We were wrong. And this is not a Connecticut problem. Older people make up the fastest growing segment of new HIV/AIDS cases in several states; in New York—the state with the third-largest AIDS population—17 percent of new cases are among people over 50. And wherever you live, if you’re a senior with HIV, the chances are you don’t even know you’ve been infected, because we all think of AIDS as a young person’s disease.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Het woord ’taalachterstand’ is stigmatiserend en zou niet meer gebruikt moeten worden.
Dat schrijft taalkundige Manuela Julien op het ’platform voor migratie’Movement’. Volgens haar moet er gesproken worden over ’onvoldoende blootstelling aan het Nederlands’.
Kinderen krijgen volgens haar veel te snel het label ’taalachterstand’. „Maar dat een kind enkele Nederlandse woorden niet begrijpt, wil niet zeggen dat het geen taal kan leren. De meeste kinderen beheersen hun moedertaal goed. Ze hebben alleen minder blootstelling gehad aan het Nederlands dan hun eentalige klasgenoten. Dit is geen ‘taalachterstand’.”
Julien, die in Mozambique is geboren, zegt verder: „Veel anders- of meertalige ouders krijgen een verkeerd signaal vanuit hun omgeving: het signaal dat hun moedertaal minderwaardig is aan het Nederlands.”
Oke... Ik vind het best...Vanaf nu spreken we dus over ’onvoldoende blootstelling aan het Nederlands’.
Helaas bijft voor Julian en andere buitenlandse kinderen de taalachterstand , ook met deze mooie woorden, een achterstand van de Nederlandse taal.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
En waar begint die onvoldoende blootstelling aan het Nederlands? Dat begint al bij de opvoeding. Dat begint al bij dat de ouders het hebben verdomd zich de Nederlandse taal eigen te maken en deze hun opgroeiende kinderen bij te brengen. Voeg er aan toe dat de buurten waarin deze kinderen opgroeien al dusdanig omgevolkt zijn dat er sprake is van vreemdtalige enclaves. En vergeet de schotelantennes gericht op het land van herkomst van hun ((over-)groot-)ouders niet. Daar wordt men ook niet blootgesteld aan het Nederlands. En wat krijg je dan? Taalachterstand en dus onderwijsachterstand en dus prestatieachterstand. Voeg er ook nog aan toe dat velen een Moslim achtergrond hebben en zoals we weten is de Islamitische opvoeding gericht op het niet (willen) integreren. En dit alles maskeer je niet met het woordje taalachterstand wegwerken alsof het dan niet meer bestaat. En het onderwijs kan helaas niet de opvoedingsachterstand van de ouders wegwerken.
Ik wens mij hele leven al een 'zalig kerstfeest'. En ja, steeds vaker kijken mensen mij dan raar aan.
Ik denk dat ik dan in de categorie 'extremistische Katholiek' wordt geplaatst.
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Words matter, and as our understanding of social justice evolves, our language evolves along with it. Here’s how to remove speciesism from your daily conversations.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
„Zoals het onacceptabel is geworden om racistische of homofobe taal te gebruiken, zullen uitdrukkingen die dierenleed bagatelliseren ook verdwijnen”, laat de organisatie weten. „Woorden doen ertoe. En terwijl ons begrip van sociale rechtvaardigheid evolueert, evolueert ook de taal mee.”
De koe bij de horens vatten, een uitdrukking die zowel in het Nederlands als het Engels bestaat, krijgt van de Amerikaanse organisatie een vegetarische make-over: de bloem bij de doornen vatten stelt men voor. Peta (People for the Ethical Treatment of Animals) komt al langer in het geweer tegen fysiek geweld ten opzichte van dieren, maar richt zich nu ook op verbale de ‘agressie’.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Men moet de huid niet verkopen voor de beer geschoten is
Het haasje zijn
Wie een hond wil slaan, heeft licht een stok gevonden
De kat de bel aanbinden
De kip met de gouden eieren slachten
De mussen vallen (dood) van de daken
En dan dat "de bloem bij de doornen vatten".
Laat de mensen van PetP (People for the Ethical Treatment of Plants) het maar niet horen !
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
D66 mevrouw Nadia Arsieni viel over het woord "allochtoon" Vandaar dat in Rotterdam de "allochtoon" nu afgeschaft is. Niet in het echt natuurlijk, want dan loopt Rotterdam leeg, maar het woord allochtoon mag niet meer gebezigd worden. Je moet nu zeggen X-Rotterdammer, of te wel...Griekse, Marokkaanse, Poolse, Turkse of Eritrese Rotterdammers.”
We proberen het te onthouden... "Ahh bent een X Rotterdammer..."
De term ’allochtonen’ wordt in Rotterdam opgedoekt. Dat blijkt uit de beantwoording van schriftelijke vragen van D66-raadslid Nadia Arsieni.
Arsieni viel over de zin ’In deze buurt kunnen Nederlanders en allochtonen niet goed met elkaar omgaan’. Dat was een stelling in de enquête voor de Wijkmonitor. Volgens haar is deze formulering ’op meerdere manieren bijzonder ongepast’. Het ’impliceert een valse tegenstelling tussen allochtonen en Nederlanders’, stelt Arsiene. „Voor een wereldstad met meer dan 175 nationaliteiten slaat dit de plank echt mis.”
Ook al is de terminologie verklaarbaar, stelt verantwoordelijk wethouder Bert Wijbenga in de beantwoording, het past inderdaad niet bij hoe Rotterdam de verhoudingen zelf ziet. „De stelling in de enquête maakt sinds 2008 deel uit van de Sociale Index. Wijziging van formuleringen kan leiden tot een trendbreuk in uitkomsten.”
Griekse Rotterdammer
„Het college onderschrijft echter dat de formulering ’allochtonen’ enerzijds en ’Nederlanders’ anderzijds de indruk kan wekken, dat het hier om elkaar uitsluitende groepen gaat.”
Daarom is opdracht gegeven de termen aan te passen. „Het woord allochtoon wordt sinds ruim twee jaar niet meer in onze communicatie gebruikt. Het college spreekt zelf bij voorkeur van Rotterdammers met een migratieachtergrond of X-Rotterdammers, bijvoorbeeld Griekse, Marokkaanse, Poolse, Turkse of Eritrese Rotterdammers.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Woorden op een goudschaaltje wegen; termen mijden of verhullen om anderen niet voor het hoofd te stoten – het beheerst en typeert de onderlinge omgang in 2020. Sebastien Valkenberg gelooft niet dat we zo op de goede weg zijn. „Op den duur werkt dit zelfs averechts.”
Deze zomer ontdekten beleidsmakers en de media hoe je maatschappelijke problemen oplost: pas de manier aan waarop we erover spreken. Wie een aanslag pleegt en ’Alluha Akbar!’ scandeert, heet voortaan een faith-claimed terrorist. Deze vrome definitie is niet zozeer onwaar, als wel ontzettend vaag – zo vaag dat ze betekenisloos wordt. En vermoedelijk is dat precies de bedoeling van de Britse politie, die de nieuwe taalcode deze zomer voorstelde. Zonder expliciete verwijzing naar de islam stoot je geen moslims tegen het hoofd. Het probleem van het terrorisme is zo al voor de helft opgelost.
Ook elders heeft men de taalpolitiek ontdekt. Zo liet onlangs The New York Times weten voortaan ’Black’ te schrijven, mét hoofdletter. Het woord ’white’ bleef de eerbiedwaardige krant met een kleine letter schrijven.
Slaaf
En intussen kunnen wij er ook wat van. Sinds enige tijd zou ’slaaf’ echt niet meer kunnen. ’Tot slaaf gemaakte’, klinkt het tegenwoordig in de krantenkolommen. Helemaal zoals het hoort. In Words Matter, een ’gids voor woordkeuze binnen de culturele sector’, legde het het Tropenmuseum uit waarom: ’De categorie werd onder geweld en dwang opgelegd, en was dus geen eigen keuze.’ Alsof er ook maar iemand is die bij slavernij denkt aan vrijheid en autonomie. De beleidsmakers zijn druk doende een niet-bestaand probleem op te lossen.
Uit het zicht
Onschuldig zijn deze taalspelletjes niet. Een discussie voor fijnproevers verandert erdoor in een kwestie van topprioriteit, terwijl ongemakkelijke waarheden uit het zicht verdwijnen. Een tijdje terug bleek uit een VN-rapport dat hedendaagse slavernij meer dan veertig miljoen slachtoffers maakt. Zou het dwangarbeiders in Quatar iets kunnen schelen hoe ze heten? Of jonge meisjes die worden gedwongen tot een huwelijk? Aan hun lot verandert helemaal niets als we ze vanaf nu ’tot slaaf gemaakte’ noemen.
Daarbij is vaker geprobeerd om de samenleving via taal een douw in de goede richting te duwen. Aanvankelijk heetten ze gastarbeiders, maar dat gold snel als stigmatiserend. ’Buitenlanders’ werd het nieuwe label, totdat ook deze term besmet raakte. Toen volgde ’allochtonen’ en inmiddels zijn we toe aan ’mensen met een bi-culturele achtergrond’ – en dat alles in het tijdsbestek van enkele decennia.
Cosmetisch
Geef een roestige auto een lik verf. Even lijkt het heel wat, maar na verloop van blijkt het slechts een cosmetische ingreep. De echte problemen los je er niet mee op, en die zijn er. Recent onderzoek wijst uit dat jongens van Marokkaanse komaf zijn oververtegenwoordigd als het gaat om geweld tegen homo’s. Hinderlijk stalken van vrouwen? Zelfde patroon. De slachtoffers wisten dat overigens allang; alleen de media – op een enkele krant na – bezigen het nietszeggende ’jongeren’.
Verhullende termen
De weerbarstige realiteit laat zich niet dresseren door er in verhullende termen over te spreken. Op den duur werkt deze benadering zelfs averechts. Burgers krijgen het gevoel dat ze voor de gek worden gehouden, en dat is geen lekker sentiment. De taak van de media is waarheidsvinding. Het wekt geen vertrouwen als ze zich verliezen in taalspelletjes.
Nog meer kwaad bloed zet het als beleidsmakers duiken voor de feiten. Dan maken ze zich schuldig aan volksverlakkerij.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Wat mij zo opvalt is dat het woord "indigenous" de laatste zo vaak gebruikt wordt in artikelen. Zijn er meer mensen hier die dat opgevallen is? Of ligt het aan mij.
Ik weet inmiddels hoe ik dat woord moet uitspreken.
Indigenous of Native. “Native” is a general term that refers to a person or thing that has originated from a particular place. ... In Canada, the term “Aboriginal” or “Indigenous” is generally preferred to “Native.” Some may feel that “native” has a negative connotation and is outdated.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Woorden als ’ontwikkelingsland’, ’vrouw’ en ’verzetsheld’ ter discussie.
En vrouwen wordt: ’mensen die menstrueren’. Ik menstrueer niet meer, dus wat ben ik nu. Geen vrouw, en ook geen mens die menstrueert. Ik voel me gediscrimineerd, en ik EIS dat men de term "menstrueerd mens " aanvult met de term...Mensen doe ooit eens menstrueerde.
Het woord ’verzetshelden’ gaat in de ban bij het Verzetsmuseum, want, zo stelt de leiding, ook die mensen maakten fouten. Zo wordt de lijst met ’verboden woorden’ alsmaar langer, vaak aangevuld door activisten die zaken als racisme en seksisme aan de kaak willen stellen. Maar, zo weet een taalkundige: „Woorden verbieden, dat werkt niet.”
Is ’vrouw’ nog wel een acceptabel woord om ongeveer de helft van de bevolking te beschrijven? Op de universiteit niet altijd meer, weten ze bij de redactie van het Maastrichtse studentenblad Observant. Nadat ze berichtten over een actie van feministen die gratis tampons uitdeelden, kregen ze een boze mail van de actiegroep. Het artikel zou ’transfoob’ zijn omdat de auteur schreef dat de actie was bedoeld voor ’vrouwen’. Er werd gesommeerd om het te vervangen door ’mensen die menstrueren’.
De ’taalpolitie’ zit ook in de collegebanken, weten docenten in het hoger onderwijs. Net het verkeerde woord laten vallen, kan je op een vermaning of klacht komen te staan. Lastig, want de veranderingen gaan snel. Als je studenten vergeet te vragen wat hun persoonlijke voornaamwoorden zijn (bijvoorbeeld ’hij’ of ’zij’), of als je niet weet dat een woord als ’ontwikkelingsland’ neerbuigend en ’koloniaal’ is, dan ben je al snel ’fout’.
Het nieuwe taalgebruik wordt openlijk omarmd door veel onderwijsinstellingen. In Leiden staan geen persoonlijke voornaamwoorden meer op de diploma’s en worden cursussen gegeven over ’inclusieve taal’. In Maastricht wordt een genderneutrale taalgids verspreid met onder meer het advies om zoveel mogelijk de meervoudsvorm te gebruiken. „Taal is flexibel en evolueert, en genderinclusieve taal bestaat al en is gemakkelijk te gebruiken, zelfs als het een beetje oefening vereist.”
"Taalkundige: verbieden werkt niet"
Ja, de taal verandert altijd, zegt Jan Stroop, taalkundige en ex-hoofddocent aan de UvA. „Maar normale taalveranderingen zijn spontaan en gaan geleidelijk. Dan hebben mensen het niet eens echt door dat hun taal verandert. Dit zijn kunstmatige, politiek gestuurde veranderingen – taalingrepen eigenlijk.”
Ook in andere delen van de samenleving leeft een drang naar een taal die meer ’deugt’. Deze week kondigde het Verzetsmuseum aan dat ze het woord ’verzetshelden’ vervangen door ’verzetsmensen’. „Mensen kunnen heldhaftig zijn, maar zijn nooit 100 procent een held”, aldus de directeur in gesprek met Trouw. Het waren ook ’maar’ gewone mensen met tekortkomingen.
Eerder besloot een groep musea woorden als handicap, dwerg en zigeuner te vervangen. De lijst ’verboden woorden’ is inmiddels lang: een brandweerman moet een brandweerkracht zijn, moedermelk wordt vervangen door mensenmelk en een slaaf ’tot slaaf gemaakte’.
Verdeeldheid
Al die ’regels’ kunnen leiden tot verdeeldheid tussen mensen die allemaal nieuwe of juist nog vooral oudere woorden gebruiken. „Het sociale oordeel speelt altijd mee in taalgebruik. Als mensen je gaan veroordelen omdat je een ’verkeerd’ woord uitspreekt, denk je wel twee keer na voordat je dat wil gebruiken. Maar dat mensen elkaar uitschelden op basis van hun taalgebruik, dat is onderdeel van een maatschappij die aan het verharden is”, zegt Stroop.
Misschien wel de meest gevoerde discussie: gebruiken we blank of wit om mensen met een lichtroze huidskleur te beschrijven? Blank is de norm, maar wordt door een groep mensen gezien als problematisch en racistisch. ’Wit’ was juist een politiek statement, maar wordt normaler. „Het is in om ’witte mannen’ te zeggen, maar dat heeft iets negatiefs. Als het over witte mannen gaat, is het vaak een soort veroordeling.”
Als er één plek is waar ze weten welke nieuwerwetse woorden het schoppen tot gemeengoed en welke alleen in bepaalde kringen blijven rondzingen, dan is het op de redactie van de Dikke Van Dale. Hoofdredacteur Ton den Boon legt uit hoe een woord in het woordenboek terechtkomt: verschillende media moeten het langere tijd gebruiken, het liefst een paar jaar achter elkaar. Dan is er sprake van een ’duurzame trend’ en kan de Van Dale er niet meer omheen.
"Dit zijn kunstmatige, politiek gestuurde veranderingen"
Gender is een voorbeeld: er staan inmiddels meer dan 50 samenstellingen in het woordenboek, van genderbeleving tot genderwisseling. En dan: klimaat, wat volgens Den Boon ’vijftig jaar geleden een heel klein woord was’. „Nu is het lemma enorm. Begrijpelijk, want het is letterlijk een heet onderwerp. Sommige woorden, zoals klimaatstress, bestonden al, maar zijn wat anders gaan betekenen. Maar dat gebeurde door de tijd heen en bleef daardoor relatief onopgemerkt.”
Bepaalde woorden hebben juist flink aan populariteit ingeboet. Zoals etnische termen die tot niet al te lang geleden veel werden gebruikt, maar nu als scheldwoorden worden gezien. Een woord als ’neger’ blijft overigens wel gewoon in de Van Dale staan, maar dan wel met een toevoeging: ’Door steeds meer mensen als beledigend ervaren’. Pas als ze echt amper meer in de taal voorkomen, kunnen ze uit het woordenboek worden gehaald. Dat gebeurt per jaar met enkele tientallen woorden.
Hoezeer activisten ook zouden willen dat bepaalde woorden verdwijnen, verbieden werkt niet, zegt taalkundige Stroop. „Enerzijds zijn mensen best geneigd om te luisteren naar iemand anders’ klachten – ze willen politiek correct zijn. Maar als je woorden gaat verbieden, dan komen er andere woorden voor in de plaats met dezelfde boodschap.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Ook al ben ik geen held, ik meen te weten wat een held is. Mijn leven is verweven met verhalen van helden. Niemand wordt als een held geboren.
NPO Radio 1 berichtte vorige week dat we tijdens een bezoek aan het Verzetsmuseum in Amsterdam geen verzetshelden tegenkomen. Het museum gebruikt voortaan het woord ’verzetsmensen’. De conservator van het Verzetsmuseum Karlien Metz zei daarover: ’Mensen kunnen heldhaftig zijn, maar ze zijn nooit 100 procent een held, omdat het idee van een held iets onfeilbaars heeft.’
Is een held een onfeilbaar persoon? Ik ben nog nooit in mijn leven zo’n onfeilbaar persoon tegengekomen. Metz zoekt in haar fantasieën naar een onfeilbaar persoon. Fantasieën, daar gaat het om.
Jezus van Nazareth
In de postmoderne fantasieën zoeken Metz en haar geestverwanten naar een onfeilbaar mens, en omdat ze die niet kunnen vinden, komen ze tot de conclusie dat heldendaden moeten worden gerelativeerd. Er bestaat slechts één onfeilbaar mens in de geschiedenis van de mensheid: Jezus van Nazareth, bekend als Christus, de Joodse rabbi die claimde de Messias te zijn. Wat maakte hem onfeilbaar? Tijdens het Concilie van Nicea in het jaar 325 werd onder leiding van Constantijn de Grote de geloofsbelijdenis (credo) van het christendom geformuleerd:
En in één Heer, Jezus Christus,
eniggeboren Zoon van God,
vóór alle tijden geboren uit de Vader.
God uit God (Deum de Deo), licht uit licht, ware God uit de ware God.
Geboren, niet geschapen, één in wezen met de Vader,
en door wie alles geschapen is.
Jezus is onfeilbaar. Hij is immers geboren als Deum de Deo, God uit God. Daarom kan hij als persoon geen voorbeeld zijn voor andere mensen, tenzij alle mensen claimen dat hun geboorte een goddelijke gebeurtenis zou zijn. Het christendom ziet zijn daden, zijn manier van denken en handelen, als voorbeeld voor alle mensen. Jezus is de enige mens die als held is geboren. Ook de Griekse en Perzische mythologieën kennen geen geboren helden, behalve goddelijke figuren. Wat is dan een held die niet onfeilbaar is? Een held is een gewoon mens die ondanks zijn gebreken, tekortkomingen, twijfels, angsten en zelfzucht beslist om zijn leven in de waagschaal te stellen voor anderen, met een onvoorspelbare uitkomst.
Protesten Iran
Na de gewelddadige dood van Mahsa Amini op 16 september door de Iraanse zedenpolitie wegens overtreding van de hidjab-regels (islamitische kledingvoorschriften voor vrouwen) gingen vrouwen protesteren tegen het despotische regime van Iran. Precies onder deze omstandigheden ontstaan verzetshelden. Een van die helden heet Hadis Najafi (20). Hadis maakte een korte videoboodschap voordat zij aan een demonstratie ging deelnemen: ’Ik ga aan een demonstratie deelnemen, ik hoop dat als ik over een paar jaar terugkijk, ik blij zal zijn met wat ik nu doe en dat alles is veranderd.’
Een uur later werd zij door een aantal kogels van de zelfbenoemde zonen van Allah gedood. Zij werd niet geboren als een held. Zij was caissière in een restaurant. Was zij een betrouwbare vriendin? Dat weten we niet. Misschien was zij gemeen voor haar vrienden, misschien had zij ooit een diefstal gepleegd. Maar dat is allemaal irrelevant. Zij besloot ondanks het gevaar voor haar eigen leven aan een demonstratie deel te nemen, en met een videoboodschap anderen aan te moedigen om in verzet te komen tegen de tirannie. Zij aanvaardde de aannemelijke kans dat zij gearresteerd, verkracht en gemarteld zou kunnen worden.
Mevrouw Metz, Hadis Najafi is een verzetsheld en niet een verzetsmens. De mens is een abstract begrip; wie Najafi of andere helden tot een abstractie terugbrengt, berooft hen van hun heldendaad.
Schande
Mijn neef Faramarz, een paar jaar ouder dan ik, besloot in de jaren tachtig van de vorige eeuw om in het noorden van Iran samen met een aantal vrienden politieke gevangenen te bevrijden. Hij werd opgepakt, geëxecuteerd en in een onbekend massagraf begraven. Ook hij is een verzetsheld.
Het is een schande dat onze overheid de herinnering aan de Nederlandse verzetshelden aan Metz en andere grachtengordelfiguren toevertrouwt. De verzetsdaden van verzetshelden zijn juist belangrijk voor de morele en democratische opvoeding van onze kinderen in een tijd van verwarring en relativisme. Het Verzetsmuseum moet daarom onder toezicht van Defensie komen. Het is de Nederlandse overheid die verantwoordelijk is voor het bewaken en eren van de nagedachtenis aan de verzetshelden door wier daden wij in vrijheid leven.
De overheid moet verantwoordelijkheid nemen voor het Verzetsmuseum.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Hoe vaak haar naam verkeerd is uitgesproken? Ilgın kan zich bijna geen ervaring bedenken waarbij het wél goedgaat. En dat vindt ze knap lastig. Ilgın is daar niet de enige in: het verkeerd uitspreken van een naam kan zelfs psychische gevolgen hebben.
Haar naam omschrijft ze als 'een van de duidelijke kenmerken' van haar Turkse achtergrond: "Ik hecht er daarom veel waarde aan."
'Het lijkt iets kleins, maar dat is het niet'
"Tijdens mijn schooltijd maakte ik mijn naam vaak 'makkelijker' voor de ander", vertelt Ilgın Umut. Daar heeft ze inmiddels spijt van en doet dat daarom niet meer. "Ik doe mijn best om namen goed uit te spreken en te onthouden, waarom kan ik het wel en de ander niet?" vraagt ze zich af.
De enige personen die echt de moeite hebben genomen om haar naam goed uit te leren spreken, zijn haar beste vriendinnen en een aantal collega's. "Het voelt daardoor alsof ze mij belangrijk genoeg vinden. Het lijkt misschien iets kleins, maar dat is het niet." Soms gebruikt ze Instagram als uitlaatklep. Ze laat daar zien hoe vaak het misgaat om anderen zich daar bewust van te maken.
'Liever dat je het tien keer vraagt'
Volgens Ilgın is het een stukje wederzijds respect. "Mijn naam is onderdeel van mij en ik wil dat dat zo blijft. Ik wil niet meer dat andere mensen dat bij mij weghalen." Ze probeert nu iedereen te corrigeren die haar naam verkeerd uitspreekt, en dat is best vermoeiend: "Soms maak ik er dan ook grapjes over. Want ja, de hele tijd gefrustreerd raken is ook geen pretje."
Ilgın vindt het ook helemaal niet erg als haar wordt gevraagd hoe haar naam uitgesproken moet worden, benadrukt ze. "Ik wil juist dat mensen het bij twijfel blijven vragen. Ik heb liever dat je het tien keer vraagt dan dat je je best niet doet."
Niet gewaardeerd
Sociaal psycholoog dr. Ceren Abacıoğlu doet al 9 jaar onderzoek naar de culturele dynamiek in multiculturele samenlevingen. Ze begrijpt heel goed dat Ilgın het er lastig mee heeft als haar naam verkeerd wordt uitgesproken.
"Onze namen spelen een belangrijke rol in hoe anderen ons identificeren. Een goede uitspraak toont respect en waardering voor iemands culturele achtergrond", legt ze uit.
Met trots, zonder schaamte
Diversiteits- en inclusiviteitsspecialist Dounia Maakor maakt vaker mee dat mensen met een biculturele achtergrond, dus mensen die naast hun Nederlandse achtergrond ook een band hebben met een andere cultuur, hun naam 'versimpelen' voor de ander. Zoals Ilgın dat vroeger deed.
Maar daarmee los je het probleem niet op, zegt zij. "Ik vind dat we juist moeten streven naar een samenleving waarin we mensen erop aanspreken als ze een naam verkeerd uitspreken, zoals Ilgın nu ook doet. Met trots en zonder schaamte. 'Ik heet zo, en zo hoor je mijn naam ook uit te spreken.'"
Negatieve gevolgen voor de identiteit
Nederlanders met een biculturele achtergrond kunnen sowieso al het gevoel hebben dat ze anderen steeds moeten informeren over wie ze zijn, over hun cultuur, weet sociaal psycholoog Abacıoğlu uit het onderzoek dat zij doet.
"Als je dan ook nog je naam constant moet corrigeren, kan dat bijdragen aan emotionele vermoeidheid", legt ze uit. "Het is dan de zoveelste situatie waarin je moet opkomen voor je culturele achtergrond."
Fouten maken mag
Iedereen maakt fouten, dat is menselijk, benadrukt Abacıoğlu. "Maar het is wel belangrijk dat je de tijd neemt en moeite doet om iemands naam goed uit te spreken. Laat zien dat je het probeert."
"Mensen willen gezien worden voor wie ze zijn", vervolgt ze. "Je naam is een belangrijk onderdeel van je identiteit. Namen hebben een culturele en persoonlijke waarde en als ze regelmatig verkeerd worden uitgesproken, kunnen mensen het gevoel hebben dat hun hele identiteit en erfgoed wordt genegeerd of verwaarloosd."
Gevoel 'de ander' te zijn
En er speelt nog iets mee, vertelt de sociaal psycholoog: "Een verkeerde uitspraak kan iemand met een biculturele achtergrond het gevoel geven 'de ander' te zijn en dat kan een psychologische barrière creëren." Het gevoel erbij te horen en verbonden te zijn met anderen op school of op het werk kan hierdoor negatief worden beïnvloed.
Diversiteits- en inclusiviteitsspecialist Maakor maakte dit van dichtbij mee bij haar zoon Ilyas. Zijn naam spreek je uit als 'Il-yes'. "Jarenlang hebben ze zijn naam op school verkeerd uitgesproken", vertelt ze. "Ik zag dat dat iets met hem deed. Hij werd er heel ongelukkig van."
Het gesprek aangaan
Tijdens een ouderavond kaartte Maakor het probleem aan en andere ouders reageerden heel positief, blikt ze terug. "Het was zo mooi om te zien dat in één keer het gesprek werd geopend. Ze vonden het goed dat ik het aangaf."
"Een paar dagen daarna kwam mijn zoon thuis van school en zei: 'Oh mam, ik schaamde me eerst toen je er iets over zei, maar ik ben nu zo blij. Iedereen noemt me nu zoals ik heet.'"
Waarom verkeerd uitgesproken?
Maar hoe komt het dan eigenlijk, dat het zo vaak misgaat? En dat mensen weinig moeite lijken te doen? Volgens Abacıoğlu kunnen er verschillende factoren meespelen. "Ze zijn zich er misschien niet van bewust dat een verkeerde uitspraak schadelijk kan zijn, of als respectloos kan worden ervaren."
Dat gebrek aan bewustzijn kan volgens de sociaal psycholoog komen doordat ze nooit in een situatie zijn geweest waarin hun eigen naam verkeerd werd uitgesproken. Het kan er ook mee te maken hebben dat iemand weinig in aanraking komt met verschillende culturen en dus ook namen, voegt ze toe.
Afkeer van Nederlandse of tweede culturele achtergrond
Vooral bij kinderen en jongvolwassenen is het een groot probleem als hun naam verkeerd wordt uitgesproken, zegt Maakor. "Zij zitten in de fase van hun leven waarin ze vragen stellen als: wie ben ik en waar hoor ik bij?" Wat haar opvalt, is dat vooral jonge mensen zich soms zelfs schamen als ze vertellen hoe ze heten. "Je ziet ook vaak dat er dan een bepaalde afkeer begint te ontstaan richting de tweede culturele achtergrond."
Abacıoğlu herkent de afkeer en ziet daarnaast ook dat het gevoel hebben dat je niet gewenst bent in de samenleving waarin je leeft, kan leiden tot vervreemding van die samenleving. "Onderzoek toont aan dat acceptatie van zowel de Nederlandse als de tweede culturele achtergrond nodig is voor hereniging van allebei."
Culturele diversiteit en inclusiviteit normaliseren
Iemands naam goed uitspreken draagt simpelweg bij aan inclusiviteit, zegt Maakor. "Niet alleen op school of op het werk, maar in de hele samenleving. Als je oprechte verbinding wil creëren en interesse wil tonen, is de vraag 'hoe spreek ik je naam uit?' heel belangrijk. En zorg er dan voor dat je het onthoudt."
"We moeten ons focussen op het normaliseren van culturele diversiteit en inclusiviteit om een cultuur te creëren die de waarde van het eren van iemands naam benadrukt", voegt Abacıoğlu daaraan toe. Ze wijst naar werkgevers en het onderwijs: "Dit kan bereikt worden door het aanbieden van materialen, trainingen en workshops om de omgang met diversiteit te verbeteren."
'Het heeft wel nut'
Ilgın vindt zelf dat er meer over gesproken moet worden. "Ik heb het gevoel dat mensen met een biculturele achtergrond die hier ook problemen mee ervaren, het soms gewoon wegwuiven. Net als ik vroeger deed met de gedachte dat het toch geen nut heeft. Maar dat heeft het wel!"
Ze vindt wel dat het van beide kanten moet komen. "Uiteindelijk is het ook aan de ander om het belang ervan in te zien en er vervolgens moeite voor te doen."
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Arthur van Amerongen heeft zich gebogen over de achthonderd woorden van het Tropen museum die pijn doen en verboden moeten worden.
Ik vind het best...Vanaf nu spreken we dus over ’onvoldoende blootstelling aan het Nederlands’. 
"Ahh bent een X Rotterdammer..."
Geen vrouw, en ook geen mens die menstrueert. Ik voel me gediscrimineerd, en ik EIS dat men de term "menstrueerd mens " aanvult met de term...Mensen doe ooit eens menstrueerde. 