Boek ‘Tegen de Onzin’: Hoe Nederland onder Rutte totaal in de knoop is geraakt
Posted on 01/02/2020
Den Haag, zetel van misschien wel de meest onkundige, onzinnige en onwaarheden verkondigende regering die dit land ooit heeft gehad. (Afbeelding: (3)).
‘Het Nederland van de Rutte-jaren is een Nederland van emobeleid. Niet de ratio, maar de emotie stuurt de besluitvorming... ook tegen de belangen van de eigen burgers in’
In zijn nieuwe boek ‘Tegen de Onzin’ veegt (ex-Parool en ex-Buitenhof) journalist Syp Wynia de vloer aan met de kabinetten Rutte. ‘Over waarom alles weg moet, en niemand weet waarom... Waarom Nederlandse huizen van het gas af moeten, terwijl de buurlanden aan het gas gaan. Waarom Nederlandse actiegroepen (zoals Milieudefensie) worden betaald uit ontwikkelingshulp. Waarom rechters en actiegroepen voorschrijven wat de Tweede Kamer moet doen.’ Oftewel, een ‘kroniek van de onzin uit de Rutte jaren’, over de zich steeds meer als een extreemlinksgroene stroman ontpoppende nepliberaal die erin is geslaagd om Nederland in één decennium compleet met zichzelf in de knoop te brengen, wat voor ons allemaal langdurige, ernstige gevolgen zal hebben.
Heel veel thema’s die Wynia het afgelopen jaar in interviews en columns voor Café Weltschmerz heeft behandeld keren terug in zijn nieuwe boek ‘Tegen de Onzin’, dat morgen officieel verschijnt. ‘Waarom deze titel? Omdat het verbijsterend is... hoe het mogelijk is dat er in Nederland zoveel onzin wordt verkocht, die zo weinig wordt tegengesproken. Hoe het mogelijk is dat we een regering hebben, een kabinet, met een regeerakkoord waar zoveel paradoxale dingen in staan. Dingen die beweerd maar niet gecheckt worden, dingen die wel beloofd maar niet nagekomen worden, wat waarschijnlijk ook nooit de bedoeling is.’
De totale onzin van het klimaatbeleid
Een van de 25 hoofdstukken gaat over ‘Nederland Transitieland’. Nederland moet volgens Den Haag en Hilversum een transitie doormaken voor het klimaat. Wynia: ‘Het meest idiote hieraan is natuurlijk het gasverbod, dat alleen maar in Nederland bestaat. Nederland, met het beste gasnet in de hele wereld, is het enige land ter wereld dat gasaansluitingen in woningen verbiedt.’
‘Maar dat is niet de enige onzin in het klimaatbeleid. Het geldt bijvoorbeeld ook voor de aardwarmte. In een groot deel van Nederland is de bodem zo instabiel, dat het aanboren van aardwarmte als alternatief voor gas een groot risico voor aardbevingen met zich meebrengt. Dat heeft zich in Groningen al voorgedaan. We houden in Groningen op met gas omdat het aardbevingen zou veroorzaken, wat ertoe leidde dat in de stad Groningen als alternatief een aardwarmteproject werd bedacht. Het Staatstoezicht op de Mijnen moest dat verbieden vanwege het risico op aardbevingen. Toch staat gewoon in het klimaatbeleid van het kabinet dat wij aardwarmte moeten hebben.’
‘Jesse Klaver dicteert tot 2050 het beleid’
‘Zo gaat het eindeloos door, de onzin, niet alleen met het klimaatbeleid. Laat ik een andere titel nemen: ‘Jesse Klaver hoeft niet te regeren om toch de lakens uit delen’. Dat is een soort onzinnigheid die weinig wordt beseft. Jesse Klaver van GroenLinks is erin geslaagd om samen met Milieudefensie een klimaatwet te ontwerpen, en daarvoor het hele kabinet, inclusief CDA en VVD, zover te krijgen om die te ondersteunen. Die klimaatwet is met grote meerderheid aangenomen door de Tweede Kamer, en dwingt Nederland om tot 2050 klimaatkoploper te zijn van Europa en de wereld te zijn.’
‘Het komt erop neer dat Jesse Klaver, de leider van het relatief kleine GroenLinks, tot 2050 het beleid in Nederland dicteert met de klimaatdoelstellingen die in de klimaatwet zijn vastgelegd. Als dat geen onzin is, dan weet ik het niet meer.’
Milieudefensie gesponsord met overheidsmiljoenen
‘Volgende hoofdstuk: Laat Sigrid Kaag stoppen met het sponsoren van actiegroepen. Zij is de minister van Ontwikkelingssamenwerking, en geeft ieder jaar honderden miljoenen euro’s aan Nederlandse actiegroepen, om zich te bemoeien met Nederlands beleid. Milieudefensie is zo’n groep. Zij hebben alleen maar donateurs, die maar heel weinig geld inbrengen. De Postcodeloterij geeft ze een beetje geld, maar het meeste geld voor deze binnenlandse actiegroep komt van het ministerie van Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingshulp van Sigrid Kaag.’
‘Zulke onzin! Je kunt het je bijna niet voorstellen. De onzin is zo groot, dat de meeste mensen niet eens weten hoe groot. Maar omdat het blijft bestaan, denken de mensen dat het gewoon is. Het is niet gewoon; het zou in het verleden niet gewoon zijn geweest, in een ander land is het niet gewoon, en in Nederland zou het niet gewoon moeten zijn.’
D66 wil van Nederland de narcostaat van de wereld maken
‘Een willekeurig volgend hoofdstuk heet ‘Nederland 50 jaar narcostaat’. Regeringspartij D66 heeft onlangs voorgesteld om het drugsbeleid in Nederland op te geven, en in feite drugs vrij te geven omdat het toch allemaal mislukt is. Er zijn vrij veel mensen die dit nog serieus nemen ook, maar het is natuurlijk onzin. Als het onderdrukken van drugs in Nederland niet gelukt is, is dan de oplossing om het vrij te geven?’
‘Als drugs in de hele wereld verboden zijn, en wij gaan als Nederland, met z’n open economie en samenleving, drugs vrijgeven, dan weten we één ding zeker: dat dit, meer dan nu al het geval is, de narcostaat van niet alleen Europa, maar van de wereld gaat worden.’
Ook gelogen over Marrakesh, is wel degelijk bindend
‘En wat heeft (toenmalig VVD staatssecretaris) Mark Harbers te zoeken in Marrakesh? Dat was de plek waar Nederland een verdrag tekende om meer immigratie te bevorderen. Maar Mark Rutte en Mark Harbers zeiden: nee hoor, dit verdrag is niet bindend, het is alleen bindend voor Afrikaanse landen die dan hun asielzoekers en illegalen terugnemen. Nou zien we één ding: Afrikaanse landen nemen NIET hun illegalen terug –we hebben daar nu een grote rel over met Marokko-, maar aan de hand van de Urgenda zaak weten we inmiddels dat internationale verdragen zelfs bindend zijn als ze niet bindend bedoeld waren. Er zijn namelijk altijd rechters te vinden die onverbindende verdragen bindend maken.’
‘Zo eindigt het verhaal met het niet willen weten, en een verhaal over ongewenste kennis. Er is veel ongewenste kennis in Nederland, wat tot het voortbestaan van de onzin leidt. Het eindigt ook met een verhaal over de multiculti kleur en eigenheid, ook al zoiets geks. Vanaf de eeuwwisseling hebben (bijna) alle vooraanstaande politici van diverse partijen de multiculti samenleving als na te streven doel afgewezen.. maar het steekt voortdurend weer de kop op. Nog niet zo lang geleden heeft de Tweede Kamer –op voorstel van nota bene DENK (Erdogans islamofascistische vijfde kolonne in NL)-, bijna een motie aangenomen waarin de multiculturele samenleving wordt omarmd.’
‘Zelden in onze geschiedenis zoveel onzin verkocht’
‘De onzin gaat maar door en is nauwelijks te bestrijden. Het enige wat ik kon doen was daar een boek over schrijven, en dat ‘Tegen de Onzin’ noemen. Het is in zekere zin een manifest tegen de onzin, en ook een beetje een kroniek van de jaren ’10-’20 van de 21e eeuw, een kroniek van de Rutte-jaren. Zelden is er in de recente Nederlandse geschiedenis een periode geweest dat er zoveel onzin werd verkocht, zelfs door de regering – en niet alleen onzin, maar ook hele en halve leugens of feitelijke onjuistheden. Ongewenste kennis werd gemeden, en echte kennis heeft het zwaar.’ (1)
‘Land van emo-beleid en onwaarheden’
Op zijn eigen site geeft Wynia een uitgebreid voorwoord van zijn boek, waaruit hier een paar veelzeggende zinnen: ‘Het Nederland van de Rutte-jaren is een Nederland van emobeleid. Niet de ratio, maar de emotie stuurt de besluitvorming… Alleen zo is te verklaren dat Nederland altijd maar weer koploper en gidsland wil zijn, ook tegen de belangen van de eigen burgers in.’
‘In die sfeer moet de verklaring te vinden zijn voor de vele onzin, die in dit boek wordt gesignaleerd. Hoe Nederland anders moet, niet alleen van naam, maar ook qua geschiedenis, taal, landschap, economie en cultuur – want het Nederland dat was, dat deugt niet meer.’
Onder Rutte (= de stroman van Jesse Klaver, zoveel is wel duidelijk) is Nederland een land geworden ‘waar de democratie permanent erodeert, maar slechts weinigen zich daar druk over maken en kiezers niet meer beter lijken te weten. Het is het land waar mogelijk niet eerder zoveel hele en halve onwaarheden alsmede kluitjes in het riet werden uitgesproken namens de regering, zonder dat de regering daarmee meteen in de problemen komt. Een land waar je maximale invloed kunt uitoefenen als je dan wel een internationaal bedrijf leidt, dan wel namens minimale minderheden spreekt.’ (2)
