Ondanks dat mijn leven tot nu toe is geleid door anderen ben ik ervan overtuigd dat ziekte, oorlog en honger niet bij de mens behoren. Ieder mens van jong tot oud heeft het recht op geluk, voorspoed en gezondheid. Dit recht hoeft niet afhankelijk te zijn van iemands omstandigheden. Immers hebben wij het recht op vrijheid van keuze. Wij mensen worden dan ook voortdurend voor keuzes geplaatst. Als vrijheid van keuze niet ons recht zou zijn, zou er geen doel in ons leven zijn geweest. Zo kun je ook een keuze maken: willen we liefdevol of haatdragend door het leven gaan? Als jij o.a. het geluk niet kunt vinden moet jij jezelf innerlijk onderzoeken en kijken of er iets in jou is dat dit veroorzaakt. Immers bestaat er iets als oorzaak en gevolg. Het geluk zul je heel misschien niet direct kunnen vinden. Je moet bepaalde stappen nemen om iets te kunnen bereiken en hetzelfde geldt ook voor het vinden of ervaren van geluk. Zo zou ik een voorbeeld kunnen geven. Door het leren van het alfabet leer je lezen. Het leren lezen gebeurt niet in een keer. Het zijn stappen die elkaar opvolgen waarna je uiteindelijk zult leren lezen. Maar besef dat zelfs een perfecte lezer door bepaalde keuzes fouten maakt bij het lezen. Dus met hetzelfde voorbeeld zou je ook aan geluk kunnen denken. Het geluk vindt jou niet, jij moet het geluk vinden en dat doe je door opeenvolgende stappen te zetten. De eerste stap is dan ook wel: "Toon liefde en respect voor jezelf"..Lodewijk Nasser schreef:Goede vraag Buyisib. Mensen over de hele wereld zijn in wezen hetzelfde. Dat heet de menselijke natuur. Alleen de Islam stelt hele rare eisen aan mensen. Hypocrisie ligt daarom al snel op de loer.
De relatie die moslims dus met seks hebben is vergelijkbaar met die van een alcoholist met een glas bier. Vandaar dat ze er zo bezeten door zijn. Dutch, een forumlid dat getrouwd is met een Tunesier heeft weleens gezegt dat bijna alle scheldwoorden in Tunesie te maken hebben met 'hoer/hoerenzoon' alles met 'hoer'.
Daarnaast wilde ik dit ook even kwijt.. Er bestaat een verschil tussen observeren en oordelen. Wij moeten als mensheid ervoor zorgen dat wij het oordelen achterwege laten. De uiterlijke verschijnselen in anderen over wie we oordelen zijn meestal die aspecten die we in onszelf meedragen en die we niet mogen. Dus in feite beoordelen wij altijd onszelf. Het is moeilijk te accepteren dat datgene wat je in anderen ziet in werkelijkheid in jezelf zit. De wereld, de mensen zijn allemaal weerspiegelingen van jezelf. Dit is eigenlijk heel simpel. Kijk eens in de ogen van een mooi onschuldig kind.
Je ziet een liefdevolle vonk en besef dat dit ook in jou aanwezig is. Het is moeilijk om dezelfde onschuldige blik in de ogen van een volwassene te zien die zich niet volgens jou verwachtingen gedraagt. Als je verwarring en haat ziet, besef dan waar je in werkelijkheid naar kijkt. Dezelfde emoties zijn in JOU aanwezig maar je ziet ze d.m.v. iemand anders. Het onschuldige kind is in de volwassene aanwezig en hier moet JIJ naar terugkeren. Kort gezegd; Zolang doorgaan met kijken TOT je de onschuldige kind in de andere aanschouwt, hoort bij NIET-OORDELEN.