Die "metaboliseert" wat min-of-meer wilt zeggen dat hij chemische reacties gebruikt om zichzelf te dupliceren (aan een ontworpen tempo).
http://www.telegraph.co.uk/news/main.jh ... uel108.xml
Eerste levensvorm met volledig synthetisch DNA beweegt dus in een proefbuisje binnenkort.
Mocht iemand geinteresseerd zijn, hier is het plan :
http://appft1.uspto.gov/netacgi/nph-Par ... 0070122826
Eerste intelligent ontwerp van een levensvorm
Patenteren heeft voor en nadelen.
Het voordeel is dat er nu dus een bekende en gepubliceerde methode is om een levensvorm uit het niets te maken. Binnen 17 jaar mag iedereen dat zonder scrupules voor gelijk welk doel gebruiken.
Dit is een plan van een "universele" fabriek. Het kan gelijk welke chemische stof produceren (nu ja, met wat beperkingen, maar niet heel veel) uit andere stoffen.
Het voordeel is dat er nu dus een bekende en gepubliceerde methode is om een levensvorm uit het niets te maken. Binnen 17 jaar mag iedereen dat zonder scrupules voor gelijk welk doel gebruiken.
Dit is een plan van een "universele" fabriek. Het kan gelijk welke chemische stof produceren (nu ja, met wat beperkingen, maar niet heel veel) uit andere stoffen.
-
Linda Danvers
- Berichten: 2931
- Lid geworden op: wo feb 01, 2006 10:14 am
Het is niet wat spontaan ontstaan is dat gepatenteerd wordt. Het is net een specifieke manier om genen te combineren om fabriekjes te maken die gepatenteerd wordt.
Alle er is een verschil. De levensvormen die hiermee gemaakt worden zijn niet natuurlijk (anders zouden we ze gewoon gaan zoeken in plaats van maken he).
Men wil bijvoorbeeld een bacterie die uit zonlicht + co2 suiker maakt creeren. En die 100% van zijn leven en energie in die suikerproductie steekt. Later misschien hetzelfde voor olie.
Deze bestaan momenteel niet, en als je evolutie wilt gebruiken om ze te spontaan te creeeren ga je toch enkele honderden jaren mogen wachten. Er is zelfs een plan om een bacterie te maken die een potentiaalverschil als energiebron kan gebruiken. Met andere woorden eentje die je in de pries moet steken.
Die dingen ontstaan niet spontaan, spijtig genoeg.
In werkelijkheid patenteren genenpatenten geen genen die al bestaan, maar bijvoorbeeld specifieke aanpassingen van genen. Een voorbeeld is misschien een goed idee.
Iedereen kent graan. De korreltjes, brood, bier, blabla. Maar in de praktijk zijn er best veel beestjes die graag graan lusten, en wij zouden het liever zelf kunnen opeten. De levenscyclus van graan is zowiezo nog geen 1% efficient zonlicht->graan omzetting, of liever het is nauwelijks 1% van 1%. Maar het grootste probleem is dat van die, toch al zeer beperkte, energie die uit het zonlicht, dat daarvan toch een dikke 90% door bacterien, sprinkhanen, ... enzovoort opgegeten wordt.
Dus wat doen we ? We nemen een gifsoort die de 3 lagere families treft. Dat wil dus zeggen, een gif dat giftig is voor alle eencelligen, insekten en planten, maar niet voor dieren. En we spuiten dat erop.
Probleem : alles is dood, ook het graan.
Dus je vervangt het coderingseiwit in de graancellen, door een nieuw eiwit te ontwerpen waar de "actieve zone" van het gif niet inzit (je kent het sleutel-slot mechanisme nog ? Wel we vervangen het slot waar het gif op past door een ander). Een graan dat immuun is tegen dat vergif. En daar plant je het land mee vol. Geen last meer van insekten of bacterien. *poef* 10x meer graanoogst van dezelfde oppervlakte land.
We kunnen zelf, met de beste wil van de wereld, geen "echte" eiwitten maken. Die dingen zijn momenteel ver boven ons kunnen, maar we kunnen wel het dna van die plant vervangen, en daar wat aanpassingen in doen.
Wat er gepatenteerd is, is dan niet het oorspronkelijke gen, maar de specifieke aanpassing die gemaakt is. De kans dat deze aanpassing in de natuur "spontaan" evolueert is ongelooflijk klein, en zeker klein genoeg om "onrealistisch" genoemd te worden.
Alle er is een verschil. De levensvormen die hiermee gemaakt worden zijn niet natuurlijk (anders zouden we ze gewoon gaan zoeken in plaats van maken he).
Men wil bijvoorbeeld een bacterie die uit zonlicht + co2 suiker maakt creeren. En die 100% van zijn leven en energie in die suikerproductie steekt. Later misschien hetzelfde voor olie.
Deze bestaan momenteel niet, en als je evolutie wilt gebruiken om ze te spontaan te creeeren ga je toch enkele honderden jaren mogen wachten. Er is zelfs een plan om een bacterie te maken die een potentiaalverschil als energiebron kan gebruiken. Met andere woorden eentje die je in de pries moet steken.
Die dingen ontstaan niet spontaan, spijtig genoeg.
In werkelijkheid patenteren genenpatenten geen genen die al bestaan, maar bijvoorbeeld specifieke aanpassingen van genen. Een voorbeeld is misschien een goed idee.
Iedereen kent graan. De korreltjes, brood, bier, blabla. Maar in de praktijk zijn er best veel beestjes die graag graan lusten, en wij zouden het liever zelf kunnen opeten. De levenscyclus van graan is zowiezo nog geen 1% efficient zonlicht->graan omzetting, of liever het is nauwelijks 1% van 1%. Maar het grootste probleem is dat van die, toch al zeer beperkte, energie die uit het zonlicht, dat daarvan toch een dikke 90% door bacterien, sprinkhanen, ... enzovoort opgegeten wordt.
Dus wat doen we ? We nemen een gifsoort die de 3 lagere families treft. Dat wil dus zeggen, een gif dat giftig is voor alle eencelligen, insekten en planten, maar niet voor dieren. En we spuiten dat erop.
Probleem : alles is dood, ook het graan.
Dus je vervangt het coderingseiwit in de graancellen, door een nieuw eiwit te ontwerpen waar de "actieve zone" van het gif niet inzit (je kent het sleutel-slot mechanisme nog ? Wel we vervangen het slot waar het gif op past door een ander). Een graan dat immuun is tegen dat vergif. En daar plant je het land mee vol. Geen last meer van insekten of bacterien. *poef* 10x meer graanoogst van dezelfde oppervlakte land.
We kunnen zelf, met de beste wil van de wereld, geen "echte" eiwitten maken. Die dingen zijn momenteel ver boven ons kunnen, maar we kunnen wel het dna van die plant vervangen, en daar wat aanpassingen in doen.
Wat er gepatenteerd is, is dan niet het oorspronkelijke gen, maar de specifieke aanpassing die gemaakt is. De kans dat deze aanpassing in de natuur "spontaan" evolueert is ongelooflijk klein, en zeker klein genoeg om "onrealistisch" genoemd te worden.