En kun jij dat ook begrijpen van je ouders???
Dat ze zo reageren als hun meisie een sekte induikt?
Kun je dat???
Ja dat begrijp ik heel goed.
Elke ouder heeft bepaalde verwachtingen voor zijn kind.
Heeft verwachtingen over studie's,vriendenkring,ect ect.
Ik begrijp héél goed dat moslima zijn het laatste is wat men ouders van mij verwachten en het laatste wat ze willen dat ik ben.
Ik vind het ook heel erg als ik zie dat vele ouders zoals bv Lillian zoveel pijn heeft door haar dochter.
Of maakt het je geen bal uit en blijf je toch gewoon de islam volgen
.
Het maakt me wél een bal uit beste Thomas.
Maar toch wil ik de keuzes maken waardoor ik ( in mijn ogen) gelukkig ga zijn.
Met alle begrip voor mijn ouders natuurlijk.
Ik verwacht niet dat ze het ( ooit ) gaan accepteren.
Ik verwacht niet dat ze tegen mij zeggen van : "Goed zo meid, gaan we samen winkelen voor wat hoofddoeken"
ik verwacht wél dat ze zich na verloop van tijd kunnen neerleggen bij mijn keuze en dat ze zich niet schamen voor wie ik ben.
Ik vind dat geloof een keuze is die je zelf moet maken,op basis van je gevoel.
Als je in iets gelooft is dat zo,wat andere je ook vertellen.
Ik wil de vrijheid hebben om te kunnen geloven in wat
ik wil, niet in wat andere willen dat ik geloof.
Het wil niet zeggen dat doordat ik moslima wordt,dat de liefde voor mijn ouders kleiner wordt.helemaal niet zelfs.
Want jij hebt met je jonge leven de wijsheid in pacht.
Ik vind mezelf helemaal niet wijzer of slimmer dan een ander.
Maar als je van iets zeker bent,wat maakt het dan uit wat andere zeggen?
Als je verliefd bent op een jongen,en je ouders zeggen dat het niet mag.
je weet dan wel dat het niet mag maar je gevoel blijft, je blijft verliefd.
Zo is het net zo bij mij: ik weet dat mijn ouders het niet gaan willen, maar het gevoel blijft.Moet ik dan doen alsof het gevoel er niet is en hopen dat het weg gaat?
Heb ik al geprobeerd.
Is niet gelukt..
Maar je doet het toch he Souhaila????.
Heb jij in leven nog nooit iets gedaan wat je omgeving niet wou?
Heb jij je hele leven gedaan wat je omgeving wou dat je deed?
In plaats van te doen waar jij je goed bij voeld?
Nogmaals: ik vind dat je je ouders moet blijven respecteren en begrijpen dat ze niet akkoord zijn met je beslissing.
Maar je moet ook je eigen stappen zetten, je eigen keuzes maken.
Liefs,
Souhaila
Love is like war..Easy to start..difficult to end.. impossible to forget..