Alhoewel moslims niet de schuld van de joden-genocide door de Nazi’s in de schoenen geschoven kan worden, hebben moslims tot op de dag van vandaag nooit overtuigend afstand genomen tot deze misdaad tegen de menselijkheid. Het joodse volk vanuit Israël in zee kieperen is nog altijd een van hun favoriete lijfspreuken. Op dit ogenblik heeft IS het voortouw genomen. Ook islamitisch Turkije wist van wanten voor wat genocide betreft. Het zit moslims blijkbaar in het door Mekka vormgegeven bloed. En dan was er nog Biafra.
Wat je zoal als moslim met het uithongeren van de mens kunt bereiken.De Biafra-oorlog is de naam van de burgeroorlog tussen het centrale islamitische gezag in Nigeria en de christelijke opstandige regio Biafra in de periode 1967-1970.
Na de onafhankelijkheid van Groot-Brittannië namen de etnische spanningen in Nigeria toe. De feodale moslims in het noorden waren afhankelijk van de inkomsten van de olie uit de Igbo-gebieden, terwijl de goed opgeleide Igbo meer terug wilden zien van de opbrengsten van hun gebied.
Veel van de christelijke Igbo’s, in de Britse koloniale tijd relatief goed opgeleid op missiescholen, hadden zich in het verarmde, islamitische noorden van Nigeria gevestigd. Ze werden er ambtenaar of leraar, wat wrevel en jaloezie wekte.
Als in juli 1966 militairen uit het noorden een coup plegen, in reactie op een coup zes maanden eerder door, vooral, Igbo-militairen, is dat het startsein voor grootschalige wraakacties tegen Igbo’s in het noorden. Daarbij komen zeker dertigduizend Igbo’s om en vluchten er honderdduizenden naar het oosten van het land.
Kolonel Emeka Ojukwu, een rijke, zelfbewuste Igbo die in Oxford heeft gestudeerd, ziet zijn kans schoon. De pogroms als rechtvaardiging gebruikend, roept hij op 30 mei 1967 de onafhankelijke staat Biafra uit. De staat krijgt een eigen leger, vlag, munt en volkslied en omvat in eerste instantie ook de olierijke Nigerdelta. Juist dat is een belangrijke reden voor de Nigeriaanse machthebber, generaal Gowon, de federale troepen op Biafra af te sturen.
Genocide
Het Nigeriaanse leger verovert in vier maanden het grootste deel van Biafra. Als de ‘hoofdstad’ Enugu valt, vluchten de bewoners de bossen en velden in, bevreesd voor genocide. Die angst stelt hen in staat zich verbeten te verzetten tegen de federale troepen. Nigeria, dat Biafra omsingeld heeft, staat het Rode Kruis alleen nog toe medicijnen te brengen, geen voedsel. Het komt die organisatie te staan op het verwijt met Nigeria te collaboreren.
Ojukwu gaf zich op 15 januari 1970 over aan het Nigeriaanse leger, waarna de Igbo-gebieden weer geannexeerd werden door Nigeria. De burgeroorlog kostte uiteindelijk aan zo’n miljoen Biafranen het leven.
De Biafranen en hun nageslacht bestempelen de gebeurtenissen als genocide door de toenmalige Nigeriaanse regering, ook al wordt dat niet internationaal erkend.
Bronnen: www.isgeschiedenis.nl
Volkskrant 15-1-1970