Ariel schreef:Droppy schreef:
En bij Ikea bijvoorbeeld, maakten we mee dat een grote groep zwaar gesluierde vrouwen duidelijk expres voor onze auto ging lopen en bleef lopen (sukkelen met een sukkelgangetje), de hele rijweg in beslag nemend. Wij zijn bedaarde mensen, rustig, en wij hebben dus gewacht tot het de "dames" schikte om netjes aan de kant te gaan lopen. Dat deden ze niet, het is pure intimidatie.
Ik heb ook eens meegemaakt dat bij Ikea een moslim voordrong. Ik heb toen streng tegen haar gezegd..."Mevrouw, het is mijn beurt, en voor zo ver ik weet geldt het verdrag van Omar hier nog niet.
Oh, hierover heb ik ook nog een verhaal (waargebeurd dus). Ik (ik ben nu 44) liep met mijn moeder van 74 (met de nodige kwalen, waardoor ze niet meer heel vlot is, en meer kwetsbaar en dat is ook te zien) bij albert heijn. Wij kwamen vanuit het ene gangpad naar de kassa, en twee gehoofddoekte islamitische jonge meisjes, van naar schatting de ene een jaar of zestien en de andere een jaar of negentien a twintig, vanuit een ander gangpad. Mijn moeder liep voor me uit, ik een paar passen achter haar. Ik was alleen als haar dochter die haar reed met de auto en zo mee, dus ik had zelf geen boodschappen maar liep er gewoon bij. Moeders was al lang en breed bij de kassa en legde haar spulletjes uit haar mandje (maar een paar kleine boodschapjes dus) op de band. Kort daarop volgde ik, en heel kort achter mij die twee krengen. De boodschappen van mijn moeder lagen al op de band, maar ik kwam dus kort voor die twee krengen erbij. Vlak achter mij smeet het jongste kreng venijnig haar boodschap (paar losse dingen in de hand) op de band en ging heel nijdig met het andere kreng praten, zijdelings over mijn moeder. Daarbij kwamen ze zo dicht op mij staan, dat ik geduw voelde in mijn rug. Dus ik draaide mij om en vroeg of het wat minder agressief kon. Mijn moeder vroeg wat het probleem was, of ze soms voor hadden gewild. Hierop volgde een bijna hysterische woordenwisseling (hysterisch van moslimazijde,niet de onze, wij bleven kalm maar wel assertief, wat hen steeds hysterischer maakte. De jongste van de twee "beval" ons te zwijgen, en dat ze anders mijn moeder "dalijk" zou gaan slaan. Daar stond ik dus gewoon wel even tussen en dan zou dit kreng een groot probleem hebben, voordat ze ook maar een vinger aan mijn moeder zou hebben kunnen leggen. Ik bleef haar gewoon van repliek dienen en vroeg haar of ze zo ook tegen haar eigen moeder sprak en hoe haar moeder dit zou vinden, dat ze zo sprak tegen een oudere mevrouw die haar geen enkel kwaad had gedaan. Nog hysterischer werd het wicht. Dit eindigde buiten (zij bleven ons buiten uitschelden en bedreigen en liepen helemaal mee richting auto) in een verkapte bedreiging, waarin werd gezegd dat we hen maar beter niet nog een keer tegen konden komen als ze met een grote groep Marokkanen zouden zijn.
De kassiere bij AH was hooguit begin twintig, zelf zo te zien een halfbloed (zonder hoofddoek) en lachte schijnheilig naar de twee moslima's. Ze leken elkaar te kennen.
Buiten heb ik uiteindelijk met mijn telefoon een foto gemaakt van de twee moslima's, maar omdat ik er veel te laat aan dacht de telefoon te pakken en een foto te maken, kon ik ze alleen nog van achteren fotograferen. Zij gingen namelijk linksaf naar een tramhalte en wij rechtsaf naar de parkeerplaats waar de auto stond.
Als ik al deze dingen en de dingen die ik in het onderwijs heb meegemaakt, zou opschrijven, kan ik wel een paar boeken vullen.
En intussen is het tien keer erger geworden en het gaat maar door. Wij gaan de stad al bijna niet meer in. Gesluierden lopen je bijkans van de stoep af. En op koopavonden is islamitisch tuig luidruchtig en intimiderend aanwezig. Islamitische winkels schieten als paddestoelen uit de grond (er komen steeds weer foldertjes in het Arabisch en het Turks in de bus van nieuwe islamitische supermarkten bijvoorbeeld), en steeds meer Nederlandse winkels verdwijnen.