'Jonge meisjes dragen die hoofddoek niet uit vrije wil'

Dit forum is alleen bedoeld voor getuigenissen van ex Moslims en de moderator heeft het recht zonder enige voorkennis alle off-topic threads verplaatsen in daarvoor bestemde folders.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89717
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

'Jonge meisjes dragen die hoofddoek niet uit vrije wil'

Bericht door Ariel »

'Jonge meisjes dragen die hoofddoek niet uit vrije wil'

Nu al krijgt Anbar (23) kritische opmerkingen over haar veranderde uiterlijk. Ze heeft de ghimaar (halflange hoofddoek, die over de boezem valt en de vormen van armen bedekt) afgedaan. Maar ze draagt nog wel een hoofddoek. Geregeld krijgt ze te horen dat ze te sexy gekleed is, dat er stukjes van haar armen en benen zijn te zien. 'Als een jongen daar wild van wordt, hoort hij in een inrichting thuis, denk ik dan.'

Meer hier.
Spoiler! :
Anbar durft niet met haar echte naam in de krant. Ze gelooft niet meer, maar heeft dat thuis en in haar vriendenkring nog niet verteld. 'Ik was heel praktiserend, ging stevig gesluierd over straat. Dan ineens niet meer geloven, dat zal een te grote klap zijn voor mijn moeder. Die is heel emotioneel.'

Ze houdt ook rekening met fysiek geweld als haar afvalligheid in bredere kring bekend wordt. 'Afvallen van je geloof wordt niet geaccepteerd. Ik ben bang dat ik dan ook weinig bescherming van de politie zal krijgen. Zo'n aanval zal worden gezien als een incident. Er zal begrip zijn voor de culturele context. Hoogstens rolt er een taakstrafje uit. In de Nederlandse cultuur moeten conflicten worden uitgepraat. Maar als je gisteren hebt verteld dat je geen moslim meer bent, dan houdt het bedreigen morgen echt niet op in islamitische gemeenschappen.'

'Ik wil gewoon vrij kunnen leven zonder geloof'

Ik ben me pas echt in de islam gaan verdiepen toen het even niet mee zat, ik thuis problemen had

Anbar
Anbar komt uit een streng religieus gezin. Als meisje van 7 droeg ze al een hoofddoek. 12 was ze toen ze naar de Koranschool ging. Toch was ze als tiener meer met haar vriendinnetjes bezig, dan met het geloof.

'Ik ben me pas echt in de islam gaan verdiepen toen het even niet mee zat, ik thuis problemen had. Ik wilde afleiding en ben boeken gaan lezen over de islam. Ongemerkt salafistische boeken, ben ik me later gaan realiseren. Ik werd heel vroom, las andere zaken dan wat ik van huis uit gewend was. Voor mij was het als meedoen aan een soort Voice of Holland. Daar richten ze zich op de stem. Ik wilde dat men alleen naar mijn karakter zou kijken en niet naar mijn uiterlijk. Daarom ging ik er zwaar gesluierd bijlopen.'

De ghimaar bracht haar dichter bij Allah, was haar overtuiging. 'Ik las van alles, veel over de hoofddoek. Onder andere dat vrouwen in de tijd van de profeet erover klaagden dat ze werden lastiggevallen door mannen, alsof ze seksslavinnen waren. De oplossing van de profeet was moslima's hoofddoeken te laten dragen om ze te onderscheiden van de slaven.'

Voor mij was het als meedoen aan een soort Voice of Holland

Anbar
Het lapje stof liet haar niet los. Ze bleef erover lezen, denken, malen, tot de eerste kritische vragen opwelden. 'Als de hoofddoek in beginsel bedoeld is om vrouwen tegen mannen te beschermen, komt dat niet neer op blaming the victim? Wordt dan niet gezegd dat ik als vrouw vies en in beginsel onrein ben?'

Dat moslims homo's aanvielen heeft ze altijd al veroordeeld, ook toen ze zelf nog zwaar gesluierd door het leven ging. Ze zag de ex-GroenLinks-politicus Tofik Dibi worstelen met zijn geaardheid. Homo en moslim zijn zou samen moeten kunnen gaan, vindt hij. Anbar: 'Prima voor hem. Maar eigenlijk kan het niet, want de islam accepteert geen andere geaardheid.'

Ze trof wetenschappelijke ongerijmdheden aan in islamitische teksten. 'Moslims nemen het woord van God letterlijk. Als Gods woord juist is, dan moet alles kloppen. Dan kunnen er geen wetenschappelijke onjuistheden in de Koran staan.

'Tobbend in bed'
Ik was helemaal in shock. Wat ik mezelf vijf jaar lang had wijsgemaakt, leek niet te kloppen. Ik ging twijfelen aan mijn intelligentie. Het knaagde aan me, ik lag 's nachts wakker, in bed te tobben.'

Toen ze de twijfel eenmaal had toegelaten, ging het snel. Na drie maanden was ze klaar met het geloof. Even zocht ze het nog in de richting van islamhervormers. 'Ik las: God vergeeft je foute gedachten, zolang je ze maar niet uitspreekt. Dat bevredigt niet. Uiteindelijk bedacht ik dat als Gods woord hervormd wordt, het Gods woord niet meer is.'

Anbar heeft zich inmiddels aangesloten bij een Faceboekgroep voor ex-moslims, waarin Marokkanen van over de hele wereld met elkaar van gedachten wisselen. Het zijn er duizenden, zegt ze verheugd. Daarom voelt ze zich niet eenzaam, hoewel ze in Nederland geen afvalligen kent. 'In mijn Facebookgroep alleen al zijn ruim drieduizend ongelovigen actief. Er zijn meerdere groepen. Islam kent geen dwang, wordt vaak gezegd. Maar dat klopt niet. Daar hebben we het vaak over. Als je uitgaat van vrije keuzen, kunnen daar geen consequenties aan worden verbonden. Het kan toch niet dat een vrouw, die verder gelovig is en zich keurig gedraagt, alleen omdat ze met parfum op langs een man loopt, naar de hel gaat. Meisjes van 7 die een hoofddoek dragen, doen dat ook niet uit vrije wil.'

Religieus verzet
De kiem van religieus verzet zat waarschijnlijk al langer in haar. Want over de ongelijkheid van vrouw en man, die in de islam is ingebakken, heeft ze zich altijd al opgewonden. 'Ik had daar heftige discussies over met mijn vriendinnen. Nu begrijp ik helemaal niet meer dat hoogopgeleide Marokkaanse vrouwen die ongelijkheid accepteren. Ik word dan streng toegesproken: 'Je gaat tegen Gods wil in.' Tja, denk ik nu, kan je zelf niet nadenken. Alles wordt met een islamitische bril bekeken. Ik heb die afgezet en zie de dingen nu heel anders.'

Neem de discussies die ze onlangs las op Facebook over caissières die alcohol moeten afrekenen. Omgaan met alcohol is haram, verboden volgens de islam. Moslima's die twijfelen worden berispt. Anbar: 'Hoe kunnen ze hun geloof riskeren voor een baantje, wordt gezegd. Het alternatief is met een uitkering thuis gaan zitten. Dan kan je toch niet maken. Op kosten van de belastingbetaler thuis niks gaan zitten doen.'

Helemaal in het reine met zichzelf is ze nog niet. 'Ik weet niet of ik een atheïst ben. Heel moeilijk te verkroppen vind ik dat er geen hoger doel meer is in het leven.'
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89717
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: 'Jonge meisjes dragen die hoofddoek niet uit vrije wil'

Bericht door Ariel »

'Hoe Allah en ik in liefde uit elkaar gingen'

Uit de islam stappen gaat niet altijd gepaard met verstoting, bedreiging of geweld. Dat bewijst het verhaal van Nadia Ezzeroili, die als afvallige warme herinneringen bewaart aan haar vroegere geloof.

Ik spreek er zelden over. Buiten mijn vriendenkring. Over mijn afvalligheid. Niet uit angst voor polderislamisten die me een kopje kleiner willen maken. Nee, wat ik steeds heb willen voorkomen is dat ik als ex-moslim door fanatieke seculieren word opgevoerd als oorlogsbuit, in hun kruistocht tegen religie. Ik erger me aan het islamdebat: felle tegenstellingen maken een karikatuur van de processen die aan extremisme en afvalligheid vooraf gaan. Het islamdebat is een freakshow geworden.
Spoiler! :
Ik ben afvallig, maar ik raak ontroerd door Koranrecitaties.

Ik was net een jaartje de Salman Rushdie aan het uithangen thuis, toen die twee vliegtuigen de Twin Towers doorboorden. Nog geen half jaar later zat ik geknield in de moskee, met mijn hoofd naar Mekka. Hoe was ik daar opeens beland?

In de jaren daarvoor trok ik, openlijk, alles wat heilig was in twijfel. Ik was een puber, had niets te verliezen en besloot er helemaal voor te gaan: strijden voor de vrijheid om afvallig te zijn. En hierin was ik niet de enige. Enkele vrienden en schoolgenootjes met een islamitische achtergrond zaten in dezelfde fase. De eerste "ramadan, jammer dan, doe ik niet an" hoorde ik tijdens de islamitische vastenmaand in de schoolkantine, uit de mond van een op brood kauwende Marokkaanse jongen.

Ouders en geestelijken waren niet langer de autoriteiten tegen wie we rebelleerden om vooruit te komen, maar breekbare mensen die we wilden beschermen tegen een vijandige omgeving.

Volksverhalen over demonen vonden we spannender en interessanter dan de saaie overleveringen over het leven van de profeet Mohammed. We zochten grenzen op en schepten veel plezier in experimenteren met zondige zaken. We groeiden. We leefden.

De pret was voorbij toen de brokstukken van 11 september ook in Europa neervielen. Ouders en geestelijken waren niet langer de autoriteiten tegen wie we rebelleerden om vooruit te komen, maar breekbare mensen die we wilden beschermen tegen een vijandige omgeving. Sinds de aanslagen in Amerika ontving de plaatselijke moskee dreigbrieven en werd er zelfs brand gesticht. Mijn hoofddoekdragende moeder werd buitenshuis geconfronteerd met een bitse, soms agressieve, bejegening door passanten. Ze is eens voor "terrorist" uitgemaakt in een drukke winkelstraat.

We wilden onze angstige ouders geruststellen. En dat kon met hernieuwde interesse in de islam. Dat kwam ons ook goed uit, want onze identiteit was in de nasleep van 11 september een puinhoop geworden. Hoe heviger het islamdebat, hoe meer we elkaar opzochten om samen boos en verontwaardigd te zijn over de toon van het debat. We waren te verward en onwetend om überhaupt de discussie aan te gaan. Daarbij klopte volwassenheid aan de deur, en die vroeg om houvast en zingeving.

Zeven plagen
Een studente uit de lokale islamitische gemeenschap was in korte tijd streng gelovig geworden. Ze organiseerde vrouwenbijeenkomsten in de moskee waar ook mijn vriendinnen en ik op afkwamen. De eerste keer was gek. Uit respect voor het gebedshuis droegen we een hoofddoek, maar het was geen gezicht. Ik kreeg er een rattenkop van, en mijn andere vriendinnen stonden ook wat lullig voor de moskeedeur met hun knullig omgeknoopte doekjes.

De bijeenkomsten bleken uiteindelijk vooral een snelcursus om jongeren tot supermoslims te kneden. Lang hielden we het niet vol. De gesprekken ontaardden in heftige discussies over islamitische verboden die nog verder gingen dan de leefregels van onze ouders. Onze dwarse houding werd niet gewaardeerd. De week na de heftigste discussie werden we bij binnenkomst akelig verrast door een zin die op het schoolbord in de moskeeruimte was gekalkt: "Zet geen vraagteken waar Allah een punt heeft gezet." Het was de laatste bijeenkomst die ik bijwoonde.

De weg naar afvalligheid was een kronkelige. Ik onderging niet alleen een geloofscrisis, maar ook een loyaliteitscrisis. Vanaf het moment dat ik twijfelde aan de islamitische leer, bleven die twijfels mij achtervolgen. Ik maskeerde ze. Het was geen optie om mijn ouders lastig te vallen met ongemakkelijke vragen over de islam in een periode waarin zij zich niet veilig voelden. Heimelijk bleef ik flirten met afvalligheid. Ik dronk af en toe een alcoholisch drankje, en met een vriendin - hoofddoekdragend nota bene - lachte ik tot tranen toe om de sketches van Hans Teeuwen waarin hij spot met de islam. En ik was onder de indruk van de omstreden romans van uitgesproken ex-moslims als Hafid Bouazza en Said El Haji. Maar ik bleef bekneld zitten in mijn eigen heilige drie-eenheid: mijn ouders, God en mijn persoonlijke vrijheid.

Op een avond, na het gebed, bleef ik radeloos op het gebedskleed zitten. Eigenlijk moest nu de smeekbede plechtig gepreveld worden, maar ik had geen zin meer. Ik was het smeken zat. Ik besloot nog een laatste poging te ondernemen om contact met God te leggen, nu eens door middel van chantage in plaats van een smeekbede. In gedachten sprak ik tot Allah en dreigde vurig zijn bestaan te ontkennen als ik niet heel snel een teken zou krijgen. Ik wilde zo graag geloven dat de islam niet slechts een menselijke constructie is, dat ik zelfs bereid was om de zeven plagen te incasseren als God mij op die manier een teken wilde geven.

Weken, maanden heb ik gewacht, maar er gebeurde niets. Ik gaf het op. Voor het bestaan van een God hield ik de deur nog op een kier, maar het bidden, het lezen van een onbegrijpelijke Koran, het verdedigen van islamitische teksten die botsen met mijn eigen overtuigingen: ik kon het niet meer. Vooral de vrouwonvriendelijke teksten vielen niet meer te verenigen met mijn ideeën over feminisme. Na zeven jaar viel ik te vaak uit mijn rol om het toneelstukje geloofwaardig te houden. Het werd tijd om definitief afscheid te nemen.

Het heeft nog even geduurd voordat ik de mensen in mijn omgeving op de hoogte bracht van mijn besluit. Ik wilde niet gezien worden als een getormenteerde aansteller, zo ongeveer de reputatie van de gemiddelde afvallige. De reacties op mijn besluit vielen uiteindelijk mee. Mijn islamitische vrienden, die jarenlang mijn worsteling met het geloof van dichtbij hadden meegemaakt, zagen het al aankomen. Slechts één vriend, niet eens zo religieus, reageerde geschrokken. "Ik ben misselijk van dit nieuws", zei hij overstuur. "Ik ben nog steeds dezelfde kneuzin", stelde ik hem gerust.

Mijn vrome moeder reageerde naar verwachting geïrriteerd en afwijzend. Mijn inmiddels overleden vader heb ik het nooit verteld. Ik vond het nog te moeilijk om hem teleur te stellen, maar hij moet er van geweten hebben toen ik niet langer meer interesse toonde in de islam en stopte met bidden. Hij heeft me jaren later eens gevraagd of ik het gebed weer wilde oppakken, maar ik kon het niet opbrengen. Mijn vader leek te berusten in mijn antwoord: "Als je tijdens de Dag des Oordeels maar niet gaat beweren dat ik je niet gevraagd heb om te bidden." We hebben er nooit meer over gesproken.

Zonder schuldgevoel
Ik weet dat er mensen zijn bij wie hun afvalligheid gepaard ging met veel ellende, sommigen zijn zelfs getekend voor het leven. In Vonk (20 april, 2013) vertelde Halima Boutahar over de ernstige onderdrukking door haar (schoon)familie, gerechtvaardigd door orthodoxe islamitische overtuigingen. Haar verhaal brak mijn hart, maar ik werd ook overvallen door ongemak. Moest ik niet openlijk mijn steun betuigen? Met het risico dat ik de seculiere kruisvaarders van munitie voorzag? Of in stilte met gematigde moslims in mijn omgeving over het onderwerp praten? Ik koos voor het laatste, want veilig. Daar heb ik nu spijt van. Ik wil niet langer rekening houden met discutabele intenties van seculieren en gevoeligheden van moslims.

En tegelijk: mijn afscheid van de islam was geen vechtscheiding. Ik heb de islam verlaten met teleurstelling, maar ook met dankbaarheid, want ik ben meer dan ooit doordrongen van het belang van persoonlijke vrijheden. En er zijn islamitische tradities die ik nog steeds koester. Afvalligen in mijn omgeving herkennen het gevoel, ongeacht de religie waarmee zij gebroken hebben. Een atheïstische joodse vriend vertelde me eens over een Chanoeka-viering die hij met zijn vrouw en kinderen bij vrienden bijwoonde. Hij werd emotioneel toen er oude Chanoeka-liedjes klonken die hij nog kende uit zijn jeugd en al jaren niet meer had gehoord.

Zoals de recitaties mij herinneren aan de overzichtelijkheid van mijn kindertijd. En de rust in huis wanneer het mijn vader was die uit de Koran voordroeg.

Van de zomer bezocht ik mijn moeder tijdens de ramadan. De zon was nog niet onder. Ik had zin om te eten en liep direct naar de keuken. Vanuit de woonkamer riep mijn moeder dat er nog eten in de koelkast lag, mocht ik trek hebben. Ik keek verbaasd op. Zou ze vergeten zijn dat het ramadan is?

Even later hoorde ik mijn moeder lachen aan de telefoon. "Waarom help ik haar eigenlijk om zondig te zijn?" vroeg ze de persoon aan de andere kant van de lijn. In de keuken keek ik even naar mijn bord met eten, zonder schuldgevoel jegens God of mijn ouders. Een last viel van mijn schouders.

Mijn moeder is nog altijd niet blij met mijn afvalligheid, maar ze voelt zich er minder verantwoordelijk voor. Ik kan me niet voorstellen dat dat niet even bevrijdend voor mijn moeder voelt als voor mij.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Pizzaman
Berichten: 2485
Lid geworden op: do apr 14, 2016 8:43 pm

Re: 'Jonge meisjes dragen die hoofddoek niet uit vrije wil'

Bericht door Pizzaman »

Moet ik daar nou medelijdenmee hebben, of is dit 'boontje komt om z'n loontje'.

Ik ga daar pas medelijden mee hebben, als dat soort Miepen zelf een organisatie begint ter bevrijding van de hoofddoek.
Want dat soort Miepen heeft eerst wel jarenlang meegedaan aan de dramdwang en deze helpen verspreiden.
En doet dat in feite, door in het openbaar schijnheil te spelen, nog steeds.

Kortom, fuck her and the horse she rode in on.
Let's see what high horse she will get on next.
Zalig zijn de onnozelen en simpelen van geest, want zij zullen er in lopen.
Gebruikersavatar
Schepsel
Berichten: 4929
Lid geworden op: zo jun 20, 2010 6:43 pm
Locatie: 하늘

Re: 'Jonge meisjes dragen die hoofddoek niet uit vrije wil'

Bericht door Schepsel »

Pizzaman schreef:Moet ik daar nou medelijdenmee hebben, of is dit 'boontje komt om z'n loontje'.

Ik ga daar pas medelijden mee hebben, als dat soort Miepen zelf een organisatie begint ter bevrijding van de hoofddoek.
Want dat soort Miepen heeft eerst wel jarenlang meegedaan aan de dramdwang en deze helpen verspreiden.
En doet dat in feite, door in het openbaar schijnheil te spelen, nog steeds.

Kortom, fuck her and the horse she rode in on.
Let's see what high horse she will get on next.
...zegt de man (?) die nooit een wereldwijde, nog steeds vol overtuiging draaiende sekte heeft verlaten die elke afvalligheid rigoreus en met de dood bestraft, en mensen van zijn geslacht ook nog eens ziet als een soort eer-extensie danwel bezit. Afvalligen moeten nogal eens onderduiken.
Ik heb de beste feiten. Het zijn alternatieve feiten. Niemand respecteert de feiten meer dan ik. De rest is FAKE NEWS. SNEU. Net als ''zogenaamde rechters'' en scheiding der machten, SNEU.
Gebruikersavatar
Pizzaman
Berichten: 2485
Lid geworden op: do apr 14, 2016 8:43 pm

Re: 'Jonge meisjes dragen die hoofddoek niet uit vrije wil'

Bericht door Pizzaman »

Schepsel schreef:
Pizzaman schreef:Moet ik daar nou medelijdenmee hebben, of is dit 'boontje komt om z'n loontje'.

Ik ga daar pas medelijden mee hebben, als dat soort Miepen zelf een organisatie begint ter bevrijding van de hoofddoek.
Want dat soort Miepen heeft eerst wel jarenlang meegedaan aan de dramdwang en deze helpen verspreiden.
En doet dat in feite, door in het openbaar schijnheil te spelen, nog steeds.

Kortom, fuck her and the horse she rode in on.
Let's see what high horse she will get on next.
...zegt de man (?) die nooit een wereldwijde, nog steeds vol overtuiging draaiende sekte heeft verlaten die elke afvalligheid rigoreus en met de dood bestraft, en mensen van zijn geslacht ook nog eens ziet als een soort eer-extensie danwel bezit. Afvalligen moeten nogal eens onderduiken.
En dan moet ik daar dus medelijden mee hebben?
Dankzij het streng-reli voorstadium van dat soort Miepen, wat bij velen nooit eindigt,
en wat bij anderen wel eindigt maar waar ze de bek over dichthouden (een soort 'goede moffen', zeg maar)
kan ik de poster van MIJN profeet niet risicoloos achter het raakm hangen, want dan vliegen er stenen.
En dit met goedkeuring van het linkse post-proletarisch gezelschap.

Daarbij ben ik afkomstig van de Veluwe en zeer ervaren in het verlaten van sekten.

Nee, verder dan 'een goede doch zwijgende mof waar je dus geen reet aan hebt' komt ze bij mij niet.
En daar pleurden de geallieerden net zo goed bommen op.
Zalig zijn de onnozelen en simpelen van geest, want zij zullen er in lopen.
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12549
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: 'Jonge meisjes dragen die hoofddoek niet uit vrije wil'

Bericht door sjun »

Pizzaman schreef:Moet ik daar nou medelijdenmee hebben, of is dit 'boontje komt om z'n loontje'.

Ik ga daar pas medelijden mee hebben, als dat soort Miepen zelf een organisatie begint ter bevrijding van de hoofddoek.
Want dat soort Miepen heeft eerst wel jarenlang meegedaan aan de dramdwang en deze helpen verspreiden.
En doet dat in feite, door in het openbaar schijnheil te spelen, nog steeds.

Kortom, fuck her and the horse she rode in on.
Let's see what high horse she will get on next.
Je moet niks. Ik ben juist blij met mensen die (al is het misschien moeizaam) tot beklijvend inzicht komen dat knechtende dramdwang bepaald niet bijdraagt aan de opbouw van een samenleving, een leefomgeving of een sociale gemeenschap. Met de plichten en voorschriftenleer van islam dat welbeschouwd als een persoonlijkheidscultus rondom Mohammed functioneert heb je zo'n systeem bij uitstek. Het levert een verdorrende cultuur van de dood op waarin rituelen belangrijker zijn dan persoonlijke aanspreekbaarheid en maakt bovendien de mensen psychotisch met in de leer verweven boodschappen van dubbele binding. Precies dàt gaat de komende periode op breed front worden belicht want het wordt de hoogste tijd dat zulke systemen met voor ieder te begrijpen logica naar de mestvaalt van de geschiedenis worden verwezen om de wereld een dienst te bewijzen en een hoop onnodige slachtoffers te sparen.

Bevrijding
Natuurlijk heeft ook deze Faat haar steentje bijgedragen aan in standhouding van zo'n systeem maar ze is bereid gevonden zich daarvan af te keren en haar inzichten te delen. Ik vermoed dan ook dat ze niet om mededelijden maar om attentie en morele steun vraagt. Wat mij betreft is ze nu bezig om dat te verdienen en zich in te passen in de maatschappij die haar de ruimte bood om tot inzicht te komen.
:greeting2:

Lees ook: Is de islam een ideologie of een sekte met heel veel aanhangers?
Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Gebruikersavatar
Pizzaman
Berichten: 2485
Lid geworden op: do apr 14, 2016 8:43 pm

Re: 'Jonge meisjes dragen die hoofddoek niet uit vrije wil'

Bericht door Pizzaman »

sjun schreef:
Spoiler! :
Pizzaman schreef:Moet ik daar nou medelijdenmee hebben, of is dit 'boontje komt om z'n loontje'.

Ik ga daar pas medelijden mee hebben, als dat soort Miepen zelf een organisatie begint ter bevrijding van de hoofddoek.
Want dat soort Miepen heeft eerst wel jarenlang meegedaan aan de dramdwang en deze helpen verspreiden.
En doet dat in feite, door in het openbaar schijnheil te spelen, nog steeds.

Kortom, fuck her and the horse she rode in on.
Let's see what high horse she will get on next.
Je moet niks. Ik ben juist blij met mensen die (al is het misschien moeizaam) tot beklijvend inzicht komen dat knechtende dramdwang bepaald niet bijdraagt aan de opbouw van een samenleving, een leefomgeving of een sociale gemeenschap. Met de plichten en voorschriftenleer van islam dat welbeschouwd als een persoonlijkheidscultus rondom Mohammed functioneert heb je zo'n systeem bij uitstek. Het levert een verdorrende cultuur van de dood op waarin rituelen belangrijker zijn dan persoonlijke aanspreekbaarheid en maakt bovendien de mensen psychotisch met in de leer verweven boodschappen van dubbele binding. Precies dàt gaat de komende periode op breed front worden belicht want het wordt de hoogste tijd dat zulke systemen met voor ieder te begrijpen logica naar de mestvaalt van de geschiedenis worden verwezen om de wereld een dienst te bewijzen en een hoop onnodige slachtoffers te sparen.
Bevrijding
Natuurlijk heeft ook deze Faat haar steentje bijgedragen aan in standhouding van zo'n systeem maar ze is bereid gevonden zich daarvan af te keren en haar inzichten te delen. Ik vermoed dan ook dat ze niet om mededelijden maar om attentie en morele steun vraagt. Wat mij betreft is ze nu bezig om dat te verdienen en zich in te passen in de maatschappij die haar de ruimte bood om tot inzicht te komen.
:greeting2:

Lees ook: Is de islam een ideologie of een sekte met heel veel aanhangers?
Sjun, je begint zowaar zachtmoedig te worden. Ik zie deze dame niet anders dan een 'goede Duitser'.
Je wist dat ze er waren maar hun loyaliteit kwam nicht im Frage, een kogel van een goede Duitser is net zo hard als die van een slechte.
Pas wanneer ze haar inzichten in het openbaar gaat delen ben ik bereid tot attentie en morele steun.
Voorlopig zie ik ook geen inpassing in de maatschappij, slechts gedweeheid en het naleven van de ideologie, al is het dan slechts uiterlijk.
Wanneer de schijt de propeller raakt maak ik mij geen illusies hoe de keus van deze 'afvallige' zal uitvallen.
Zalig zijn de onnozelen en simpelen van geest, want zij zullen er in lopen.
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12549
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: 'Jonge meisjes dragen die hoofddoek niet uit vrije wil'

Bericht door sjun »

Dat niet hoor. Ik blijf graag even zaken onderscheiden.
Afbeelding
Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Plaats reactie