Nederland kent sinds jaar en dag tenminste een goede accountant, geen rijksaccountant, noch duur betaalde klaplopende registeraccountant, maar een wiskundige analist in bezit van een hoog percentage intelligentie en gevoel voor eerlijk zaken doen en hoe het niet moet: Pieter Lakeman.
Ik noem hem de allereerste klokkenluider, die de ongehoord corrupte, vaak in en in trieste slechte accountantsrapporten van veel grote bedrijven in Nederland naar de prullenbak en het rijk van bedriegers, oplichters en makkelijk-snel-geld-verdieners verwees. Pieter Lakeman won alle rechtszaken. Naar ik meen ook tegen de staat.
Hij heeft zijn kennis over de bananenrepubliek Nederland ook te boek gesteld.
Het gaat uitstekend: zwendel en wanbeleid in het Nederlandse bedrijfsleven. (1984).
Een boek dat enerzijds de Nederlandse staatssteun in de jaren 1977-1984 en anderzijds de accountantscontroles tot onderwerp heeft.
Frisse zaken.
Misleiding, persoonlijke verrijking, misbruik van voor-wetenschap in de hoogste regionen van de overheid en het bedrijfsleven in Nederland. HvdM: In dit boek wordt een boekje open gedaan over de corrupte praktijken van Ruud Lubbers (CDA) die twaalf jaar minister-president van de bananenrepubliek Nederland was in goed vertrouwen van het domme volk. Hij wist op een uitgebalanceerde geraffineerde manier zijn persoonlijke zakelijke belangen naadloos te verbinden met zijn ambtstermijn als premier. Een echte christelijke gladjanus. Overdrijf ik? Nee hoor. Lees het boek! Ik heb het gelezen.
De fatale jaren: waarom ging Vandervliet Wernink failliet?
Failliet op krediet. De rol van de banken in Nederland. (1985).
Failliet op krediet is een boek, dat de Nederlandse faillissementsgolf in de jaren 1980-1984 analyseert. Het is geschreven door Pieter Lakeman en economisch journaliste en latere econome Pauline van de Ven.
Onthullingen over accountants - een intrigrerende kijk achter de schermen.
Accountants in de fout.
Het boek bespreekt een verzameling van tientallen tuchtrechtuitspraken jegens accountants in de periode tot 2005. Heden ten dage worden deze uitspraken op internet gepubliceerd. In de jaren ervoor zijn een aantal uitspraken gericht op te zoeken op
www.rechtspraak.nl
Binnen zonder kloppen: Nederlandse immigratiepolitiek en de economische gevolgen. (1999).
Wie wordt beter van immigranten en wie niet? Kan Nederland niet zonder immigranten? Maakt vergrijzing immigratie tot een noodzaak? Of is immigratiehulp een dure variant van ontwikkelingshulp? Welke internationale immigratieverplichtingen heeft Nederland en in hoeverre zijn politici te vertrouwen wanneer zij over immigratie spreken? Het eerste boek waarin alles op een rij wordt gezet en de economische gevolgen voor Nederland openlijk beschreven worden. Pieter Lakeman is, als SOBI-voorzitter, vermaard vanwege zijn kritische onderzoeken naar bedrijven die het met de wet niet zo nauw nemen.
(Uit Wikipedia) - Door het boek heen geeft de auteur kostenberekeningen, zonder het totaalcijfer van 70 miljard gulden als een econometrist te onderbouwen. HVDM: Dat heeft hij wel gedaan, maar de Wikipedia-schrijver is vanzelfsprekend een linkse intrigant. Vanaf 1960 tot en met 1973 studeerde hij eerst zes jaar natuurkunde en daarna zes jaar econometrie aan de Universiteit van Amsterdam.
(Uit Trouw) - Het polder-adagium om de lonen te matigen heeft de immigratie naar Nederland onnodig hoog opgedreven. Dat heeft geleid tot een 'asociale verspilling' van tientallen miljarden guldens. Immigranten kosten namelijk al sinds begin jaren zeventig meer dan ze bijdragen aan de Nederlandse economie. Het is een conclusie uit de categorie 'grote stappen, snel thuis'. Maar Pieter Lakeman, bekend van boeken over zwendel en wanbeleid in het Nederlandse bedrijfsleven, draagt in zijn deze week verschenen boek 'Binnen zonder kloppen, Nederlandse immigratiepolitiek en de economische gevolgen' doorwrochte argumentatie aan voor die grote stappen.
De motivatie om over dit gevoelige onderwerp te publiceren, houdt Lakeman simpel: ,,In Nederland zijn de economische gevolgen van immigratie nooit berekend, ondanks alle discussies.'' Zo kan het gebeuren dat steeds weer wordt betoogd dat migranten goed zijn voor de Nederlandse economie - zelfs hoogleraren als de socioloog Entzinger houden dat vol, ziet Lakeman - terwijl daar helemaal geen bewijzen voor zijn.
Banken en falende toezichtshouders. (2018)
In Banken en falende toezichthouders schetst Pieter Lakeman een onthutsend beeld van het optreden van Nederlandse banken jegens hun trouwe klanten. De afgelopen jaren hebben die banken MKB-ondernemers, woningcorporaties en andere klanten actief van valse informatie voorzien. Daarmee hebben zij deze klanten verleid tot de aankoop van inferieure financiële producten. Volgens Lakeman moeten de banken dat geweten hebben. Vele klanten hebben dit niet overleefd. Toezichthouders, De Nederlandsche Bank en de AFM, stonden erbij en keken ernaar. Toezichthouders die speciaal voor bescherming van woningcorporaties waren opgericht stimuleerden deze praktijken zelfs actief.
Lakeman heeft een groot aantal jaarrekeningprocedures tegen beursvennootschappen gevoerd en vele daarvan gewonnen. Hierdoor heeft hij grote invloed gehad op de accountancy in Nederland. De laatste jaren richt hij zijn pijlen op het bankwezen en voert hij procedures tegen de banken.
Pas na de val van Lehman Brothers in september 2008 sprak de financiële wereld over de kredietcrisis maar Lakeman schreef al in september 2007 aan de Europese Commissie: ‘Amerikaanse banken hebben, niet pas sinds eind vorig jaar, maar al jarenlang door het in omloop brengen van onvoldoende gedekte en niet gegarandeerde obligaties het internationale bankwezen ondermijnd.’ Lakeman vroeg daar onderzoek naar te doen en kreeg zijn zin. Lakeman heeft tientallen ondernemingen bij het incasseren van schadeclaims bijgestaan.
En beste mensen! Bij al dit moois past vanzelfsprekend als klap op de vuurpijl de tien jaar lange leugenachtige praktijken van de altijd maar lachende en zich excuserende politieke vlegel namens de VVD, Mark Rutte. Een man die graag tot vier telt.