Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89720
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Ariel »

Zielig.
Teachers Refusing to Have Students Learn 'Racist' Shakespeare

Numerous English literature teachers across the country are either refusing to have their students study William Shakespeare or are reframing his works through a more modern lens, School Library Journal (SLJ) reports.

The teachers told SLJ that Shakespeare’s classic works promote “misogyny, racism, homophobia, classism, anti-Semitism, and misogynoir” and are thus replacing his spot in the curricula to “make room for modern, diverse, and inclusive voices.”

Former Washington state public school teacher Claire Bruncke told SLJ she eliminated the study of Shakespeare from her classroom to “stray from centering the narrative of white, cisgender, heterosexual men,” adding that “eliminating Shakespeare was a step I could easily take to work toward that. And it proved worthwhile for my students.”

Shakespeare scholar Ayanna Thompson, a professor of English at Arizona State University, said that “Shakespeare was a tool used to ‘civilize’ Black and brown people in England’s empire,” while Jeffrey Austin, who is head of a Michigan high school’s English literature department, insisted that teachers must “challenge the whiteness” of the assumption that Shakespeare’s works are “universal.”

Other teachers said they were continuing to have their students learn Shakespeare, but are updating his works.

One example was Sarah Mulhern Gross, an English teacher at High Technology High School in Lincroft, New Jersey, who explained that she was teaching “Romeo and Juliet” “with a side of toxic masculinity analysis.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89720
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Ariel »

Studenten aan Hogeschool van Amsterdam willen gebouw vernoemen naar Sylvana Simons: ‘Ze schreef geschiedenis’

Anne, Ko of Sylvana, welke naam wordt het? Dit zijn hun suggesties
Suggestie 1: Anne Frank

Zeker een vrouw met historische betekenis voor Amsterdam, iets minder relevant voor de faculteit Techniek.

Suggestie 2: Sylvana Simons

Als je denkt aan ‘historische betekenis’ dan zie je al snel oude foto’s van mensen uit begin vorige eeuw voor je. Maar deze Amsterdamse politicus heeft nog dit jaar geschiedenis geschreven als eerste zwarte fractievoorzitter in de Tweede Kamer. Met haar politieke partij BIJ1 werd Simons in 2018 verkozen tot gemeenteraadslid en in 2021 behaalde ze een zetel bij de Tweedekamerverkiezingen. De partij staat voor ‘een Nederlandse samenleving met gelijke rechten en gelijke kansen voor iedereen’. Simons spreekt zich in haar politieke werk nadrukkelijk uit over racisme en discriminatie.

Maar is het niet te vroeg om de naam van een zittend politicus op een pand te plakken? Stel je voor dat de HvA in het prachtige atrium van het Simonshuis een verkiezingsdebat organiseert en haar zelf ook uitnodigt. Hebben de andere politici dan wel gelijke kansen, met zo’n enorm thuisvoordeel? En in Amsterdam krijg je vaak pas een straat naar je vernoemd als je overleden bent en Simons is nog springlevend.


Wie maken er nog meer kans? behalve Jakoba Mulder en Aletta Jacobs.

:scratch:
Corry Tendeloo (zette zich in de politiek in voor gelijkheid tussen mannen en vrouwen)
Annie M.G. Schmidt (bekend schrijver van onder andere kinderboeken en musicals)
Femke Halsema (eerste vrouwelijke burgemeester van Amsterdam)
Sonja Barend (oud-televisiepresentator, bekend als de ‘koningin van de talkshow’)
Johanna Westerdijk (de eerste Nederlandse vrouwelijke hoogleraar)
Willeke Alberti (artiest)
Wilhelmina Drucker (schrijver en een van de eerste Nederlandse feministen)
Aïda Beatrijs Paalman-de Miranda (eerste vrouwelijke hoogleraar wiskunde aan de Universiteit van Amsterdam)
Aanvankelijk zou het gebouw vernoemd worden naar spoorwegpionier Willem Frederik Conrad. Na protest van studenten werd besloten om die naamgever te vervangen door een vrouw.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24957
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door King George »

Ariel schreef:
di apr 27, 2021 1:32 pm
Spoiler! :
Studenten aan Hogeschool van Amsterdam willen gebouw vernoemen naar Sylvana Simons: ‘Ze schreef geschiedenis’

Anne, Ko of Sylvana, welke naam wordt het? Dit zijn hun suggesties
Suggestie 1: Anne Frank

Zeker een vrouw met historische betekenis voor Amsterdam, iets minder relevant voor de faculteit Techniek.

Suggestie 2: Sylvana Simons

Als je denkt aan ‘historische betekenis’ dan zie je al snel oude foto’s van mensen uit begin vorige eeuw voor je. Maar deze Amsterdamse politicus heeft nog dit jaar geschiedenis geschreven als eerste zwarte fractievoorzitter in de Tweede Kamer. Met haar politieke partij BIJ1 werd Simons in 2018 verkozen tot gemeenteraadslid en in 2021 behaalde ze een zetel bij de Tweedekamerverkiezingen. De partij staat voor ‘een Nederlandse samenleving met gelijke rechten en gelijke kansen voor iedereen’. Simons spreekt zich in haar politieke werk nadrukkelijk uit over racisme en discriminatie.

Maar is het niet te vroeg om de naam van een zittend politicus op een pand te plakken? Stel je voor dat de HvA in het prachtige atrium van het Simonshuis een verkiezingsdebat organiseert en haar zelf ook uitnodigt. Hebben de andere politici dan wel gelijke kansen, met zo’n enorm thuisvoordeel? En in Amsterdam krijg je vaak pas een straat naar je vernoemd als je overleden bent en Simons is nog springlevend.
Wie maken er nog meer kans? behalve Jakoba Mulder en Aletta Jacobs.

:scratch:
Spoiler! :
Corry Tendeloo (zette zich in de politiek in voor gelijkheid tussen mannen en vrouwen)
Annie M.G. Schmidt (bekend schrijver van onder andere kinderboeken en musicals)
Femke Halsema (eerste vrouwelijke burgemeester van Amsterdam)
Sonja Barend (oud-televisiepresentator, bekend als de ‘koningin van de talkshow’)
Johanna Westerdijk (de eerste Nederlandse vrouwelijke hoogleraar)
Willeke Alberti (artiest)
Wilhelmina Drucker (schrijver en een van de eerste Nederlandse feministen)
Aïda Beatrijs Paalman-de Miranda (eerste vrouwelijke hoogleraar wiskunde aan de Universiteit van Amsterdam)
Spoiler! :
Aanvankelijk zou het gebouw vernoemd worden naar spoorwegpionier Willem Frederik Conrad. Na protest van studenten werd besloten om die naamgever te vervangen door een vrouw.
Sigrid Kaag? Kajsa Ollongren? Vera Bergkamp?
Laatst gewijzigd door King George op di apr 27, 2021 2:07 pm, 1 keer totaal gewijzigd.
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89720
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Ariel »

King George schreef:
di apr 27, 2021 1:57 pm

Sigrid Kaag?
Zeker een vrouw met historische betekenis voor Nederland, iets minder relevant voor de faculteit Techniek.

Ik vraag me af hoe Sylvana Simons met haar kappers diploma relevant voor de faculteit Techniek is. :nietverstaan:
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24957
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door King George »

Ariel schreef:
di apr 27, 2021 2:05 pm


Ik vraag me af hoe Sylvana Simons met haar kappers diploma relevant voor de faculteit Techniek is. :nietverstaan:
Vanwege haar kleurtje en haar politiek correcte gewauwel met haar grote mond misschien?

Je denkt toch niet dat een wetenschapster als M.H. Roberts die in de jaren '40 is afgestudeerd is in scheikunde aan de universiteit van Oxford genomineerd zal worden? Die heeft in meerdere opzichten haar kleurtje tegen.
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89720
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Ariel »

Wie niet woke is moet zijn mond houden

In het Nederlandse hoger onderwijs speelt zich een heuse cultuuroorlog af. Onder de noemers ’diversiteit’ en ’inclusiviteit’ en aangejaagd door speciale diversity officers moeten de universiteiten worden gezuiverd van ’anti-zwart-racisme, witte superioriteit en kolonialisme’. Maar die aanpak stuit op kritiek. „Mensen zijn bang en voelen zich gemuilkorfd.”

Ideologisch bevlogen (internationale) studenten en docenten controleren hun medeleerlingen en collega’s op het ’juiste’ gedachtegoed. Iemand ’zwart’ noemen mag niet meer en ’neger’ al helemaal niet. Wie zondigt tegen de nieuwe heilsleer wordt gecanceld – uitgesloten.

Identiteitspolitiek
De activisten spreken de taal van ’woke’, de uit Amerika overgewaaide identiteitspolitiek, die zegt aan groepen ’slachtoffers’ – zwarten, vrouwen, vertegenwoordigers uit de lhbtiq-beweging, gehandicapten en nog weer andere minderheden – een stem te willen geven.

Zogeheten diversity officers scannen literatuurlijsten op ’foute’ boeken met mogelijk ’seksistische’ of ’racistische’ inhoud en streven ernaar het curriculum te ’dekoloniseren’. Doel van dat laatste is om studenten ook in aanraking te laten komen met ’niet-westerse’ wetenschappers en wetenschappelijke publicaties. Het is een revolutie die door het hoger onderwijs trekt.

Nadruk op diversiteit
De ontwikkeling stuit onder academici niet louter op enthousiasme. „De nadruk op diversiteit vind ik prima”, zegt cultuurhistoricus Steije Hofhuis (38). „Het debat wordt er spannender door. Maar achter die diversiteitscultus zit een ideologie die heel weinig tegengeluid verdraagt en die de vrije wetenschapsbeoefening bedreigt.”

Ook historicus en oud-Kamerlid voor GroenLinks, Zihni Özdil (39), is kritisch: „Ik ben heel erg voor activisme als belangrijke motor voor sociale verandering. Zo zorgde de Maagdenhuisbezetting in 2015 ervoor dat we het eindelijk eens gingen hebben over de bezuinigingen in het hoger onderwijs. Maar het probleem met deze, zichzelf ’links’ noemende woke-academici is dat zij zich bijna als een sekte gedragen. Zij staan geen andere opinies toe.”

Black Lives Matter-demonstraties
Woke-activisten van de Black Lives Matter-demonstraties vonden in het voorjaar en de zomer van 2020 massaal gehoor bij Nederlandse onderwijsinstellingen. Onder de indruk van de massale jongerenprotesten voelden ook Nederlandse universiteiten zich verplicht om kleur te bekennen.

Zo formuleerde de afdeling politicologie van de Universiteit van Amsterdam de ambitie om een ’leidende stem te zijn in het bevorderen van diversiteit, gelijkheid en rechtvaardigheid in het Nederlandse hoger onderwijs’.

"’Je kunt gerust spreken van een angstregime’"
Tot nog toe had de afdeling daarin ’jammerlijk gefaald’, gaven tachtig medewerkers in een open brief toe. Die leest als een openbare boetedoening: ’Wij hebben gefaald om studenten van kleur aan te trekken en te behouden; wij hebben gefaald om personeel van kleur aan te trekken en te bevorderen; en wij hebben gefaald om te begrijpen hoe ras en andere vormen van verschil het welzijn en de prestaties van onze studenten en medewerkers beïnvloeden. Het is niet genoeg om afkeurend ons hoofd te schudden over één politieagent in Minneapolis of één president in Noord-Amerika.’

Met de politieagent wordt vermoedelijk de man bedoeld die George Floyd tijdens diens arrestatie smoorde en met de Noord-Amerikaanse president de in deze kringen zeer gehate Donald Trump.

Vrouwenemancipatie
Waar diversiteitsbeleid aan universiteiten zich tot dan toe vooral richtte op vrouwenemancipatie – de aanstelling van meer vrouwelijke wetenschappers – kwam daar nu de strijd tegen racistische of etnische uitsluiting bij.

„Elke universiteit geeft zijn eigen invulling aan het diversiteitsbeleid”, zegt Gijs Dupont, woordvoerder bij de Vereniging van Universiteiten (VSNU). „Het is niet zo dat daar algemene afspraken over zijn gemaakt.”

Huidskleur en gender
Een rode draad is de nadruk op ras en etnische afkomst. Diezelfde afdeling politicologie aan de UvA stelde voor een diversity survey op te stellen, een vrijwillig overzicht van etniciteit, gender, religie en seksuele oriëntatie van de stafmedewerkers. Het voorstel werd nipt verworpen.

Geograaf en voormalig UvA-docent Josse de Voogd (38) is sceptisch over dergelijke initiatieven. „Er worden allerlei hokjes afgevinkt, maar aan de sociaal-economische achtergrond van mensen wordt vaak voorbijgegaan. De nadruk ligt op huidskleur en gender, waardoor je er als witte, chronisch zieke man, iemand zoals ik, uit de lagere klasse gewoon niet tussenkomt. Zo iemand heet tegenwoordig ’geprivilegieerd’.”

Explosief dossier
Waarom de survey in zijn ogen een goed idee was, wil initiatiefnemer, dr. Darshan Vigneswaran, niet uitleggen. De e-mail met schriftelijke vragen van de Telegraaf publiceert Vigneswaran op het sociale platform Twitter, met toegevoegd de kritiek dat hij in de aanhef niet is aangesproken met zijn doctors-titel en dat hij waarschijnlijk op een andere manier zou zijn benaderd als hij ’wit’ was geweest.

Die reactie laat zien hoe explosief het diversiteitsdossier is, met name wegens het belang dat de woke-activisten hechten aan de automatische beperkingen of de privileges die huidskleur met zich mee zou brengen.

’White privilege’
Volgens deze ’kritische rassentheorie’ wordt een blanke geboren met ’white privilege’, wit privilege: hij of zij geniet voordelen op basis van zijn of haar ras, boven mensen van een ander ras. Woke-activisten laten niet na om blanken daarop te wijzen.

Blanken moeten daarom bij bijeenkomsten soms letterlijk achteraan sluiten, zoals vorig jaar bij een Black Lives Matter-demonstratie in Groningen gebeurde, om daar zwijgend naar de verhalen van zwarte activisten te luisteren.

’Het slaat enorm door’
Voor financieel geograaf, columnist en UvA-docent Ewald Engelen (58), die zichzelf ziet als ’klassiek links’, is dit identiteitsdenken een gruwel. „Het slaat enorm door. Ik heb er geen bezwaar tegen om de boekenlijst, waarop ik mij in mijn werk als docent beroep, aan te vullen. Dat heb ik ook gedaan: ik heb zwarte en vrouwelijke auteurs toegevoegd. En dat er in onze samenleving sprake is van structurele discriminatie staat voor mij ook vast.”

„Maar racisme ga je niet oplossen door de taal te kuisen! Dat je een oudere, witte mannelijke docent de maat neemt, die niet op de hoogte is van de laatste taalmodes en die uit onwetendheid de term ’neger’ gebruikt, wat schiet je daar nou mee op? Dan laat je slechts zien hoezeer je deugt.”

„Wat nu plaatsheeft op die universiteiten is vooral een spel tussen beter gesitueerden, van zowel autochtone als allochtone studenten en docenten. Ze proberen elkaar in ideologische preutsheid de loef af te steken. Terwijl we het zouden moeten hebben over de positie van achtergestelden, of ze nou wit zijn of zwart.”

"Toon eens ballen, zoals ze in Frankrijk en Duitsland doen"
Ook de snelle gekwetstheid van de woke-generatie en hun frequente pogingen om andersdenkenden te cancellen – de mond snoeren of pleiten voor ontslag – ergert Engelen.

„Zelfs mijn werkgever, de UvA, wordt benaderd als ik iets schrijf wat niet bevalt. Ik vind dat griezelig. Het zijn allemaal uitingen van kleinburgerlijke, quasi-progressieve truttigheid. Laat die jongeren in godsnaam weerbaarder worden, want post-corona zullen zij te maken krijgen met een enorme financieel-economische crisis. Dan zul je ze niet meer horen over luxeproblemen als white privilege en micro-agressies.”

’Quasi-progressieve truttigheid’
Uit recent onderzoek naar het diversiteitsbeleid op twaalf universiteiten blijkt dat er nog van alles onduidelijk is over de manier waarop ’het ideaal van een inclusieve universiteit dichterbij moet worden gebracht’. Maar de kar staat wél op de rails. De onderzoeksters constateren tevreden dat er afgelopen jaar een verschuiving in aandacht heeft plaatsgehad ’van gender naar ras, religie, beperking (handicap, red.) en seksualiteit’.

Die radicalisering op delen van de universiteit, vooral bij de sociale en geesteswetenschappen, jaagt studenten en docenten angst aan. Op basis van anonimiteit bekennen universiteitsmedewerkers hoe zij hun woorden wegen om maar niet bij hun woke-collega’s in ongenade te vallen. Docenten vertellen hoe zij worden geconfronteerd met studenten die dreigen hen als ’racist’ of ’islamofoob’ aan te geven bij diversity officers, vooral wanneer zij een onvoldoende hebben gekregen. „De sfeer is heel beklemmend. Je kunt gerust spreken van een angstregime”, zegt een medewerker.

Beschuldigd van antisemitisme
Steije Hofhuis hoort die verhalen ook. „Als ik weer eens een stuk heb geschreven, zoeken mensen contact met me en vertellen dit soort verhalen. Ze zijn het eens met mijn kritiek, maar durven die zelf niet openlijk te uiten. Er zou echt eens goed onderzoek moeten worden gedaan naar die situatie.”

De conservatieve Leidse rechtsfilosoof Paul Cliteur ondervond de gevolgen van framing door woke collega’s. Hij en zijn vakgroep werden beschuldigd van antisemitisme, wegens Cliteurs banden met FvD van Thierry Baudet. Een onderzoekscommissie concludeerde dat de beschuldigingen nergens op waren gebaseerd, maar het leed was al geschied. De commissie: ’Het aanzien van de afdeling en daarmee ook dat van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid en de Universiteit Leiden is ten onrechte aangetast’.

’Angst om niet te deugen’
Historicus Geerten Waling (34), die in Leiden promoveerde, kan ’heel giftig worden’ over het gebrek aan weerwoord tegen dit soort politieke agitatie. „Die angst bij bestuurders om niet te deugen en om principieel stelling te moeten nemen; dat omhelzen van zo’n woke-sekte puur uit modieuze overwegingen, het is allemaal zo laf. Toon eens ballen, zoals ze in Frankrijk en Duitsland doen. Daar verzetten ze zich wél tegen die Amerikaanse invloeden en gooien niet direct hun principes overboord.”

,,Je ziet dit trouwens niet alleen bij universiteiten, maar ook in de cultuur, bij musea, bij ondernemingen en gemeentes, in de politiek. Heel bestuurlijk Nederland gaat zonder mokken overstag voor die woke-ideologie, wat in wezen een bijzonder problematische rassentheorie is. Uit angst om ouderwets te lijken. Het mag allemaal wel een tandje minder.”

Heilige huisjes
„Mensen voelen zich gemuilkorfd. Kun je aan de universiteit nog carrière maken als je openlijk tegendraadse onderzoeksvragen stelt rondom heilige huisjes van de woke-ideologie?”, vraagt Steije Hofhuis zich af. „Denk aan onderwerpen als gender, uitkomstenongelijkheid, de natiestaat, immigratie, cultuurverschillen, islam of kolonialisme.”

Dit bedoelde Hofhuis toen hij opmerkte dat woke ’de vrije wetenschapsbeoefening bedreigt’. „Als ik nu een onderzoeksvoorstel zou indienen met de vraag of aanpassing aan de dominante cultuur door immigranten integratie versnelt en versterkt ben ik bij voorbaat kansloos, vrees ik. Zo’n voorstel kan al snel worden gezien als een aanslag op ’inclusiviteit’. Dan zou de wrange conclusie dus moeten zijn dat een academisch diversiteitsbeleid geen werkelijke diversiteit verdraagt.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

Onze uni's zijn inmiddels ook vol gestroomd met studenten die voor elkaar niet onder willen doen in 'woke' zijn.
En dan komt de vraag: dat 'ontgroenen' door die studentenclubs, kan dat nog wel?
In Amsterdam is het antwoord 'nee.'.
Amsterdamsch Studenten Corps stopt ontgroening na meldingen grensoverschrijdend gedrag

Het Amsterdamsch Studenten Corps en de Amsterdamsche Vrouwelijke Studenten Vereeniging (A.S.C./A.V.S.V.) hebben per direct de ontgroeningsactiviteiten van dit jaar stopgezet. Dat gebeurde na verschillende meldingen van grensoverschrijdend gedrag.

‘Op studentenverenigingen is geen enkele plaats voor geweld of intimidatie,’ zegt Jack Koopman, rector van het A.S.C./A.V.S.V., in een persbericht. ‘Helaas hebben wij wel een aantal meldingen over incidenten ontvangen. Dat is volstrekt onacceptabel. Studenten horen verantwoordelijkheidsbesef te hebben over wat toelaatbaar en ontoelaatbaar gedrag is. Blijkbaar is dat besef er niet bij iedereen.’
[...]
Met het stopzetten van de ontgroening wil A.S.C./A.V.S.V. ‘een duidelijk en krachtig signaal’ geven. Het is onzeker of er volgend jaar wel weer een dispuutkennismakingstijd komt. Dat kan alleen ‘als er voldoende verantwoordelijkheidsbesef’ is, zo stelt de vereniging.
https://www.parool.nl/amsterdam/amsterd ... ~b8f14509/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

My University Sacrificed Ideas for Ideology. So Today I Quit.

The more I spoke out against the illiberalism that has swallowed Portland State University, the more retaliation I faced.

Peter Boghossian has taught philosophy at Portland State University for the past decade. In the letter below, sent this morning to the university’s provost, he explains why he is resigning.

Dear Provost Susan Jeffords,

​​I’m writing to you today to resign as assistant professor of philosophy at Portland State University.

Over the last decade, it has been my privilege to teach at the university. My specialties are critical thinking, ethics and the Socratic method, and I teach classes like Science and Pseudoscience and The Philosophy of Education. But in addition to exploring classic philosophers and traditional texts, I’ve invited a wide range of guest lecturers to address my classes, from Flat-Earthers to Christian apologists to global climate skeptics to Occupy Wall Street advocates. I’m proud of my work.

I invited those speakers not because I agreed with their worldviews, but primarily because I didn’t. From those messy and difficult conversations, I’ve seen the best of what our students can achieve: questioning beliefs while respecting believers; staying even-tempered in challenging circumstances; and even changing their minds.

I never once believed — nor do I now — that the purpose of instruction was to lead my students to a particular conclusion. Rather, I sought to create the conditions for rigorous thought; to help them gain the tools to hunt and furrow for their own conclusions. This is why I became a teacher and why I love teaching.

But brick by brick, the university has made this kind of intellectual exploration impossible. It has transformed a bastion of free inquiry into a Social Justice factory whose only inputs were race, gender, and victimhood and whose only outputs were grievance and division.

Students at Portland State are not being taught to think. Rather, they are being trained to mimic the moral certainty of ideologues. Faculty and administrators have abdicated the university’s truth-seeking mission and instead drive intolerance of divergent beliefs and opinions. This has created a culture of offense where students are now afraid to speak openly and honestly.
Spoiler! :
I noticed signs of the illiberalism that has now fully swallowed the academy quite early during my time at Portland State. I witnessed students refusing to engage with different points of view. Questions from faculty at diversity trainings that challenged approved narratives were instantly dismissed. Those who asked for evidence to justify new institutional policies were accused of microaggressions. And professors were accused of bigotry for assigning canonical texts written by philosophers who happened to have been European and male.

At first, I didn’t realize how systemic this was and I believed I could question this new culture. So I began asking questions. What is the evidence that trigger warnings and safe spaces contribute to student learning? Why should racial consciousness be the lens through which we view our role as educators? How did we decide that “cultural appropriation” is immoral?

Unlike my colleagues, I asked these questions out loud and in public.

I decided to study the new values that were engulfing Portland State and so many other educational institutions — values that sound wonderful, like diversity, equity, and inclusion, but might actually be just the opposite. The more I read the primary source material produced by critical theorists, the more I suspected that their conclusions reflected the postulates of an ideology, not insights based on evidence.

I began networking with student groups who had similar concerns and brought in speakers to explore these subjects from a critical perspective. And it became increasingly clear to me that the incidents of illiberalism I had witnessed over the years were not just isolated events, but part of an institution-wide problem.

The more I spoke out about these issues, the more retaliation I faced.

Early in the 2016-17 academic year, a former student complained about me and the university initiated a Title IX investigation. (Title IX investigations are a part of federal law designed to protect “people from discrimination based on sex in education programs or activities that receive federal financial assistance.”) My accuser, a white male, made a slew of baseless accusations against me, which university confidentiality rules unfortunately prohibit me from discussing further. What I can share is that students of mine who were interviewed during the process told me the Title IX investigator asked them if they knew anything about me beating my wife and children. This horrifying accusation soon became a widespread rumor.

With Title IX investigations there is no due process, so I didn’t have access to the particular accusations, the ability to confront my accuser, and I had no opportunity to defend myself. Finally, the results of the investigation were revealed in December 2017. Here are the last two sentences of the report: “Global Diversity & Inclusion finds there is insufficient evidence that Boghossian violated PSU’s Prohibited Discrimination & Harassment policy. GDI recommends Boghossian receive coaching.”

Not only was there no apology for the false accusations, but the investigator also told me that in the future I was not allowed to render my opinion about “protected classes” or teach in such a way that my opinion about protected classes could be known — a bizarre conclusion to absurd charges. Universities can enforce ideological conformity just through the threat of these investigations.

I eventually became convinced that corrupted bodies of scholarship were responsible for justifying radical departures from the traditional role of liberal arts schools and basic civility on campus. There was an urgent need to demonstrate that morally fashionable papers — no matter how absurd — could be published. I believed then that if I exposed the theoretical flaws of this body of literature, I could help the university community avoid building edifices on such shaky ground.

So, in 2017, I co-published an intentionally garbled peer-reviewed paper that took aim at the new orthodoxy. Its title: “The Conceptual Penis as a Social Construct.” This example of pseudo-scholarship, which was published in Cogent Social Sciences, argued that penises were products of the human mind and responsible for climate change. Immediately thereafter, I revealed the article as a hoax designed to shed light on the flaws of the peer-review and academic publishing systems.

Shortly thereafter, swastikas in the bathroom with my name under them began appearing in two bathrooms near the philosophy department. They also occasionally showed up on my office door, in one instance accompanied by bags of feces. Our university remained silent. When it acted, it was against me, not the perpetrators.

I continued to believe, perhaps naively, that if I exposed the flawed thinking on which Portland State’s new values were based, I could shake the university from its madness. In 2018 I co-published a series of absurd or morally repugnant peer-reviewed articles in journals that focused on issues of race and gender. In one of them we argued that there was an epidemic of dog rape at dog parks and proposed that we leash men the way we leash dogs. Our purpose was to show that certain kinds of “scholarship” are based not on finding truth but on advancing social grievances. This worldview is not scientific, and it is not rigorous.

Administrators and faculty were so angered by the papers that they published an anonymous piece in the student paper and Portland State filed formal charges against me. Their accusation? “Research misconduct” based on the absurd premise that the journal editors who accepted our intentionally deranged articles were “human subjects.” I was found guilty of not receiving approval to experiment on human subjects.

Meanwhile, ideological intolerance continued to grow at Portland State. In March 2018, a tenured professor disrupted a public discussion I was holding with author Christina Hoff Sommers and evolutionary biologists Bret Weinstein and Heather Heying. In June 2018, someone triggered the fire alarm during my conversation with popular cultural critic Carl Benjamin. In October 2018, an activist pulled out the speaker wires to interrupt a panel with former Google engineer James Damore. The university did nothing to stop or address this behavior. No one was punished or disciplined.

For me, the years that followed were marked by continued harassment. I’d find flyers around campus of me with a Pinocchio nose. I was spit on and threatened by passersby while walking to class. I was informed by students that my colleagues were telling them to avoid my classes. And, of course, I was subjected to more investigation.

I wish I could say that what I am describing hasn’t taken a personal toll. But it has taken exactly the toll it was intended to: an increasingly intolerable working life and without the protection of tenure.

This isn’t about me. This is about the kind of institutions we want and the values we choose. Every idea that has advanced human freedom has always, and without fail, been initially condemned. As individuals, we often seem incapable of remembering this lesson, but that is exactly what our institutions are for: to remind us that the freedom to question is our fundamental right. Educational institutions should remind us that that right is also our duty.

Portland State University has failed in fulfilling this duty. In doing so it has failed not only its students but the public that supports it. While I am grateful for the opportunity to have taught at Portland State for over a decade, it has become clear to me that this institution is no place for people who intend to think freely and explore ideas.

This is not the outcome I wanted. But I feel morally obligated to make this choice. For ten years, I have taught my students the importance of living by your principles. One of mine is to defend our system of liberal education from those who seek to destroy it. Who would I be if I didn’t?

Sincerely,

Peter Boghossian
https://bariweiss.substack.com/p/my-uni ... -ideas-for
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89720
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Ariel »

Gaat het tij weer langzaam keren?
Linkse’ UvA strijdt tegen politieke correctheid

UvA-bestuursvoorzitter Geert ten Dam waarschuwt voor politiek correcte verkramping. Studenten moeten leren omgaan met andere meningen.

Hoogleraar Ten Dam hield haar pleidooi tijdens de opening van het academische jaar en vertelde over een sluimerende angst onder studenten („ik merk het in mijn eigen colleges”) om een ’verkeerde mening’ te hebben. „En dus politiek incorrect te zijn.” Maar dit belemmert kritisch denken, waarschuwt de hoogleraar van de gerenommeerde Amsterdamse universiteit.

„Dat bepaalde thema’s of perspectieven steeds lastiger te bespreken zijn, kunnen wij ons niet permitteren”, stelt Ten Dam die het belangrijk vindt dat studenten juist worden blootgesteld aan ’afwijkende standpunten’. „Die moeten ze tolereren en bespreken. Zelfs kwetsende standpunten”, zegt de bestuursvoorzitter die pleit voor het ’vrije woord’ en een universiteit die studenten ’intellectuele veerkracht bijbrengt’.

Ophef
Het pleidooi is opmerkelijk omdat de UvA juist een politiek correct imago heeft. Zo ontstond dit voorjaar ophef nadat een emeritus-hoogleraar samen met gast-onderzoeker Jan van de Beek een rapport publiceerde over de impact van immigratie op de verzorgingsstaat. Uit e-mails ingezien door deze krant bleek dat de universiteit eiste dat het Uva-logo van het rapport zou worden gehaald. ’Koudwatervrees vanwege de ongemakkelijke uitkomsten van het onderzoek’, meende gast-onderzoeker Jan van de Beek die concludeerde dat immigratie zwaar drukt op de schatkist.

Hij noemt het pleidooi van Ten Dam ’mooie woorden’. „Maar als je daadwerkelijk een afwijkende mening hebt, schieten niet alleen studenten, maar ook de universiteit zelf in een kramp.”

Anti-homogeweld
Al gaf de UvA onlangs groen licht voor een ’politiek gevoelig’ onderzoek, namelijk de relatie tussen islam en anti-homogeweld. „Dat de islam misschien een rol speelt, daar wordt omheen gedraaid. Niet alleen door de burgemeester van Amsterdam, maar ook bij mij op de universiteit is dat een moeilijk thema. Omdat mensen bang zijn om te stigmatiseren”, vertelde UvA-onderzoeker Laurens Buijs.

„De voorzitter is dus duidelijk zeer geschrokken van de manier waarop het politiek correcte denken is doorgeslagen en leidt tot intolerantie en aanstellerij. Geweldig dat zij dit aankaart en terecht waarschuwt voor de ’snow-flake spiraal’”, zegt CDA-raadslid en academicus Diederik Boomsma.

’Links-liberale riedeltje’
„Als je studenten voedt in het idee dat ze zich ’onveilig’ moeten voelen als ze een afwijkende mening horen, leren ze nooit kritisch denken. ’Onveilig’ is een collegezaal overigens pas als er giftige spinnen, tijgers of krokodillen los gaan, niet als je wordt geconfronteerd met mensen die niet het standaard links-liberale riedeltje afdraaien”, onderstreept het CDA-raadslid.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89720
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Ariel »

Kritiek op verplicht vak Radboud Universiteit: ’Klimaatcrisis is geen wetenschap’

De promotie van de ’klimaatcrisis’ tot verplicht onderdeel voor elke studierichting aan de Radboud Universiteit houdt de gemoederen bezig. „Een mooie stap”, vindt een studentenleider. Anderen vrezen juist voor ’massadwang’ en een risico voor ’onbevooroordeelde kennisuitwisseling’.

„Duurzaam? Een college over Vondel, dát is pas duurzaam”, zegt professor cultuurgeschiedenis Lotte Jensen. Dat haar Radboud Universiteit de nadruk legt op duurzaamheid vindt ze prima. „Maar een beetje extra aandacht voor Nederlandse literatuur en cultuur mag ook wel.” Ze gruwt van Engelstalige termen als influencer en impact day waarmee de campagne is doorspekt.

De Radboud Universiteit verkondigt op haar website: ’Of studenten nu rechten, wiskunde of microbiologie studeren; alle studenten die starten bij de Radboud Universiteit, leren vanuit de eigen opleiding hoe zij kunnen bijdragen aan duurzaamheidsvraagstukken.’ Collegevoorzitter Daniël Wigboldus wil alle denkkracht aanwenden ter bestrijding van de ’klimaatcrisis’ want: „Dit is een „complex, en wereldwijd probleem.”

Geitenwollensok
De campus van het ’Havana aan de Waal’ wordt echter geen geitenwollensok, aldus Wigboldus: studenten moeten wel vragen blijven stellen. „Maar dat gaat natuurlijk lastig samen”, waarschuwt Frans van der Werf van Stichting Luister. „Als je eerst zo duidelijk krijgt opgedrongen dat het klimaat ons grootste probleem is, wie voelt zich dan nog geroepen om daar kritische vragen bij te stellen?”

Ama Boahene, voorzitter van de Landelijke Studentenvakbond, kan het besluit wel waarderen. „Ik vind het een mooie stap. Klimaatverandering verdient de aandacht van iedereen. Het is goed dat elke student zich, via zijn eigen studierichting, op de hoogte stelt.” Bang voor indoctrinatie is ze niet. „Kritische vragen stellen hoort bij elk vak. Dat zal een universiteit juist stimuleren.” Emeritus hoogleraar geofysica Guus Berkhout ziet de stap van het Radboud vooral als marketingtruc. „Zo van, kijk ons eens goed zijn.”

Maar hij vreest dat de universiteit vergeet dat ze vooral een vrijplaats moet zijn voor onbevooroordeelde kennisuitwisseling. „Als je bij voorbaat van een klimaatcrisis spreekt, wat bijvoorbeeld zelfs het VN-klimaatpanel IPCC niet doet, dan duw je mensen in een frame. Hoe vrij wordt de discussie dan nog?”

’Wonderlijk’
Ook milieujurist Lucas Bergkamp kan daar niet over uit. „Dit is zeer wonderlijk. Zelfs de Europese Commissie heeft toegegeven dat ’klimaatcrisis’ geen wetenschappelijke term is, maar een slogan.” Dat een universiteit dit normaliseert, vindt Bergkamp een gevaarlijke ontwikkeling. „Waarom richt ze zich niet op een goede cursus waarin klimaatverandering van alle kanten wordt bekeken?”

Op Twitter reageert migratieprofessor Ruud Koopmans op de bredere idealistische koers die de Radboud inzet. „Universiteiten worden steeds meer de kerken van het heden: geobsedeerd met goed en fout in plaats van waar en onwaar. Inclusief de intolerante, sektarische trekjes die bij zendingsijver horen.”

Duurzaamheid
Radboud-alumnus en filosoof Sjoerd van Hoorn vindt dat ’zorgen voor de Aarde’ op zich past in de katholieke traditie van de Nijmeegse universiteit.

Maar de Radboud doet zich, volgens Van Hoorn, tekort door het te formuleren in een modieuze en beperkte term als duurzaamheid, die bovendien associatie suggereert met windturbines en biomassacentrales. „Duurzaamheid strookt wel met het katholicisme, maar de conceptualisering ervan is alsof je een honderden jaren oude beuk kapt, er een miniem boompje voor terug plant en doet alsof die twee evenwaardig zijn.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

Nog een keer over de duurzaamheid in Nijmegen.
Aan de Radboud Universiteit wordt duurzaamheid voor elke student verplichte kost

Rechten, filosofie of een talenstudie: bij de Radboud Universiteit in Nijmegen krijgt iedere student standaard les over duurzaamheid.

Duurzaamheid staat allang hoog in het vaandel bij hogescholen en universiteiten die zich specifiek richten op landbouw, milieu of techniek, zoals die in Delft, Eindhoven of Wageningen. Het belang van duurzaam onderwijs slaat nu ook over naar andere instellingen voor hoger onderwijs, zoals de Radboud Universiteit (RU). Vanaf komend studiejaar krijgen alle studenten – wat ze dan ook studeren – standaard les over duurzaamheid.

Studies, minors en keuzevakken waar duurzaamheid centraal staat, die liepen al storm, ziet Marije Klomp, programmadirecteur duurzaamheid van de RU. Zoals een populaire nieuwe bacheloropleiding over duurzaamheid, techniek en cultuur of het onlangs gelanceerde verdiepingsvak climate crisis, waar binnen de kortste keren honderd studenten zich voor hadden aangemeld.

Maar leren over duurzaamheid hoort volgens de RU geen keuze meer te zijn. Klomp: “Studenten moeten snappen dat alle disciplines, van literatuur tot wiskunde, gelinkt zijn aan duurzaamheid en een bijdrage kunnen leveren aan het klimaat”.

Laat een duurzame link zien

Een vast vak over duurzaamheid zit er voor een aantal studies, in ieder geval op de korte termijn, niet in. Een vakopleiding tot jurist of arts is vaak al dichtgetimmerd met verplichte vakken. In dat soort gevallen krijgen studenten vooral voorbeelden, speciale opdrachten en nieuw leesmateriaal over duurzaamheid voorgelegd. Op de rechtenfaculteit zal het volgens Klomp bijvoorbeeld gaan over wat er gebeurt met het eigendomsrecht in een circulaire economie. Geneeskundestudenten zullen zich buigen over de grote ecologische voetafdruk van hun toekomstige sector.

Bij de ene opleiding is de link wat duidelijker dan bij een ander. Volgens Klomp wordt er binnen de gedragswetenschappen en psychologie al langer gekeken naar het stimuleren van duurzaam consumeren of klimaatverandering en depressiviteit. In de geesteswetenschappen wordt al eeuwen gefilosofeerd over de rol van de mens op aarde. Maar binnen wiskunde, literatuur of bijvoorbeeld talenstudies lijkt de stap net wat groter.

Romeinen en duurzaamheid

Niets van waar, aldus Klomp. Een wiskundige is goud waard als er klimaatmodellen nodig zijn, ziet zij. En als er gekeken moet worden naar de manier waarop taal invloed heeft op klimaatbeleid, heb je de faculteit letterkunde nodig. Zelfs de studie Griekse en Latijnse taal en cultuur heeft een manier gevonden om aandacht te besteden aan duurzaamheid. De hoogleraar aldaar kijkt met zijn studenten naar de invloed van de Romeinen op het Nijmeegse landschap, en hun invloed op de bossen rondom de stad.

Aan alle kanten wordt er binnen hogeronderwijsinstellingen gewerkt aan het groener maken van het onderwijs. Veel hogescholen en universiteiten hebben tegenwoordig een duurzaamheidscoördinator, die ervoor zorgt dat de leerplannen en de organisatie groen zijn. Naast de RU hebben bijvoorbeeld ook de Universiteit Utrecht, de Rijksuniversiteit Groningen en de Avans Hogeschool vastgelegd dat in alle studies duurzaamheidsvraagstukken aan bod komen.
https://www.trouw.nl/binnenland/aan-de- ... b71c52ca7/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89720
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Ariel »

’Help, wat gebeurt er met onze universiteiten?’

Door PROF. DR. IR. GUUS BERKHOUT

De afgelopen jaren zien we de raarste dingen gebeuren aan onze universiteiten. Hoogleraren moeten in hun colleges uiterst voorzichtig zijn met wat ze doceren. Als zij wetenschappelijke resultaten laten zien die niet passen in de ideologie van activistische bewegingen, dan wordt hen het leven zuur gemaakt en lopen zij zelfs het gevaar geëxcommuniceerd te worden. Meedoen met de consensus is verreweg het veiligst. De Colleges van Bestuur beschermen hun hoogleraren niet, in tegendeel, ze doen hard mee.

De Universiteit van Amsterdam vindt dat elke student ‘woke’ moet worden. Het gaat daar niet meer om het ontwikkelen van talenten, maar om witte, heterofiele, leergierige studenten een schuldgevoel aan te praten. Immers, hun voorouders hebben bloed aan hun handen en zij vormen de nieuwe generatie onderdrukkers. De Radboud Universiteit in Nijmegen is door de knieën gegaan voor het klimaatactivisme en heeft zojuist besloten dat alle studenten eerst moeten worden onderwezen in het duurzaamheidsverhaal. De klimaatcrisis staat hierin centraal, of dat nou wetenschappelijk klopt of niet, dat doet er in Nijmegen niet toe.

Mijn eigen universiteit, de TU Delft, heeft zich recentelijk het modieuze predicaat ‘klimaatuniversiteit’ opgespeld. Ook deze universiteit indoctrineert zijn studenten door ze te vertellen dat er een klimaatcrisis is die door de mens veroorzaakt wordt en die moet worden opgelost met zonnepanelen, windmolens en biomassacentrales. Kritiek wordt niet geduld. Maar College van Bestuur, de universiteit moet toch een vrijplaats zijn van onbevooroordeelde kennisuitwisseling? Hoe vrij is de discussie nog aan de TU Delft, als iedereen in een ideologisch frame wordt geduwd? Wil je je kind nog wel naar zo’n universiteit toesturen?

Eredoctoraat
Maar het ergste komt nog. De TU Delft heeft zojuist aangekondigd dat zij Frans Timmermans in januari een eredoctoraat (doctoratus honoris causa) gaat verlenen, vanwege de buitengewone prestaties die hij met zijn energietransitiebeleid heeft geleverd. Maar, College van Bestuur, Frans Timmermans heeft met zijn energiebeleid juist onnoemelijk veel schade aangericht! Hij is de grote voorvechter van de biomassacentrales, waarvoor al vele jaren unieke ecosystemen worden vernietigd door massale houtkap.

Hij is ook de persoon die vindt dat duurzaamheid moet worden gerealiseerd met windmolens. Juist een technische universiteit als de TU Delft weet donders goed dat zo’n beleid technisch-wetenschappelijk onzinnig is! Harde cijfers laten zien dat windmolenparken zwaar verliesgevend zijn; de operationele kosten zijn zwaar onderschat. Mede door het beleid van Timmermans rijzen energieprijzen de pan uit. En dan zo’n persoon een eredoctoraat verlenen? Het is een belediging voor alle Delftse alumni.

Universiteiten zijn een richting uitgegaan die de wetenschap onwaardig is. De belangen van wetenschap en politiek zijn sterk verstrengeld geraakt. Daardoor is kritisch denken en waarheidsvinding al jaren niet meer het uitgangspunt. Colleges van Bestuur moeten voor ogen houden dat universiteiten kraamkamers van nieuwe ideeën behoren zijn. Dat vereist een inspirerende onderzoeks- en onderwijsomgeving, waar nieuwe concepten worden verwelkomd en studenten hun talenten kunnen ontwikkelen. Het uitfilteren van slechte ideeën moet gebeuren door blootstelling, argumentatie en observatie en niet door te proberen creatieve geesten het zwijgen op te leggen.

Prof. dr. ir. Guus Berkhout is emeritus hoogleraar geofysica
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24957
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door King George »

Joodse studenten/docenten in academisch Nederland (vogel)vrij?!

Afbeelding
Ethan Gabriel Bergman. Foto via Ethan.


Onze columnist Bas Belder had een gesprek met Ethan Gabriel Bergman van de Universiteit Maastricht over het Nederlandse academische klimaat voor Joodse studenten en docenten. "Als je je baan wilt behouden, zeg dan niet dat je Joods bent en Israël steunt.” Het dringende advies van een universitaire docent aan zijn Joodse collega.


Aan welke manifestaties van Jodenhaat én Israëlhaat stond/staat u bloot als student aan de Universiteit van Maastricht?


Bergman: Of we dat nu willen of niet, wij worden als Joodse studenten altijd aan Israël gekoppeld. De Joodse studentengemeenschap walgt van het faciliteren van puur eenzijdige anti-Israël evenementen binnen de universiteit. Dat gebeurde bijvoorbeeld bij de rechtenfaculteit in Maastricht tijdens een sessie over “Palestijnse vrouwen in de strijd voor vrijheid – Toen en Nu”. De discussie draaide louter om de ontkenning van Israëls bestaansrecht.


In plaats van ons te verliezen in zulke kansloze debatten, geven wij als Joodse studenten nu prioriteit aan eigen manifestaties in plaats van ons steeds opnieuw tegen haatcampagnes te moeten keren.


Met de groeiende desinformatie over Israël voelen Joodse studenten zich op de campus alleen maar onveiliger. Welke uitbarstingen van emoties ook loskomen jegens Israël, Europese Joden worden daar steevast het slachtoffer van als medeschuldigen. Zie de toename van het antisemitisme in Europa in mei tijdens de terreuraanvallen van Hamas op de Joodse staat.


Op onze universiteit opereert Free Palestine Maastricht onder de noemer dat de organisatie voor “vrijheid van meningsuiting” staat. De universiteit gaat hiermee akkoord. Deze beweging is evenwel evident antisemitisch door de demonisering en delegitimering van Israël en het hanteren van dubbele standaarden jegens de Joodse staat. Free Palestine Maastricht verkoopt haar antisemitisme onder de noemer van “vrijheid van spreken over Palestina”, een ‘recht’ dat “zionisten” wensen in te perken.


Een poging van onze zijde om als Joodse studenten in gesprek te komen met Free Palestine Maastricht mislukte. Wij werden gebrandmerkt als “zionisten die de Joden niet vertegenwoordigen”.


Als Joodse studenten willen deelnemen aan een solidariteitsbijeenkomst met het zwaar vervolgde moslimvolk van de Oeigoeren in China, vangen zij bot. Een Davidsster naast de Oeigoerse maansikkel op een banier kan absoluut niet volgens een zeer activistische hoogleraar. Die davidsster staat volgens de professor “symbool voor genocidale intenties”, daarmee trek je zijns inziens “geen linkse mensen en moslims bij de protesten aan”.


Nog nare persoonlijke ervaringen qua antisemitische uitingen?


Bergman: Het heeft niet rechtstreeks betrekking op de universiteit, maar de deur van mijn appartement moest het tijdens carnaval 2021 ontgelden. De mezoeza was op de grond gesmeten en er was een swastika in de deur gekerfd. Interessant genoeg verenigde dit incident de Joodse studentengemeenschap voor een poosje, totdat we opnieuw onze maskers moesten opzetten tijdens het weer oplaaien van het conflict tussen Israël en Hamas. Twee weken lang werden wij als Joodse studenten bedreigd door medestudenten. Uiteindelijk deed een Joodse studente haar beklag bij de decaan. “Ze had er om gevraagd”, kreeg ze eventjes te horen. Gedemoraliseerd is deze studente omwille van haar persoonlijke veiligheid gestopt in Maastricht. Weer andere Joodse studenten werden gestalkt. Ik kreeg zelf maandenlang anonieme dreigtelefoontjes.


Met dit alles in het achterhoofd, wil ik samen met andere Joodse studenten werken aan een betere toekomst. Wij willen die verschrikkelijke periode achter ons laten waarin onze eigen hoogleraren brieven ondertekenden die opriepen tot een academische en economische boycot van Israël in Nederland. Dat zelfs de meesten van mijn professoren daaraan meededen, heeft de Joodse gemeenschap ernstig geschokt. Ook het feit dat een groot aantal hoogleraren een BDS-brief ondertekenden, vervreemde hen van Joodse studenten.


Tot vorig jaar ontbrak de Internationale Gedenkdag van de Holocaust op de universitaire kalender van Maastricht. Die was vervangen door “Chocolate Cake Day”. Bovendien vormden officiële Joodse feestdagen tot op dit jaar geen geldige reden om uitstel van een deadline of een examen te verlenen.


Hoeveel van uw medestudenten in Maastricht zijn eigenlijk Joods?


Bergman: Ik schat dat er rond de 150-175 Joodse studenten bij de Universiteit van Maastricht zijn ingeschreven. Hun precieze aantal is momenteel moeilijk te bepalen. Van slechts zo’n 75 weten we het precies. De redenen voor deze situatie zijn velerlei: zij voelen zich niet op hun gemak om als Joods naar buiten te treden; ze zijn niet op de hoogte van de huidige Joodse studentengemeenschap of hebben (nog) geen Joodse medestudent getroffen, die hen kan introduceren.


Maar zodra Joden zich op de universiteit werkelijk comfortabel gaan voelen, zullen we zeker een sterke groei zien. Samen met de universiteit streven we naar zo’n werkelijk inclusieve, veilige situatie.


Kijken we naar heel Nederland: hoeveel Joodse studenten en docenten telt de academische wereld? En zijn zij ook op enigerlei wijze verenigd tegen manifestaties van Jodenhaat?


Bergman: Wij zijn niet verenigd. Een schatting is daarom vrij lastig. Daarbij komt dat tal van Joodse studenten het niet comfortabel achten voor hun identiteit uit te komen. Uit angst voor stigmatisering.


De documentatie van antisemitische voorvallen is eveneens lacuneus. Joodse studenten staan sowieso bijzonder sceptisch tegenover het nut van het melden van individuele incidenten. Wat verandert dat? Daarom worden heel wat uitingen van Jodenhaat eenvoudigweg niet geregistreerd.


Van de Universiteit van Maastricht weet ik dat er zo’n half dozijn Joodse en Israëlische professoren en stafleden werken. Stafleden vertelden mij dat de naam van Israël niet mag worden genoemd in bepaalde discussies en publicaties. Een collega van een Joods staflid gaf hem eens te kennen: “Als je je baan wilt houden, zeg dan niet dat je Joods bent en Israël steunt.”


Deze stafleden en professoren zwegen praktisch tijdens het conflict in mei tussen Israël en Hamas. Opstaan tegen de heersende grove desinformatie zou hun veiligheid in gevaar brengen, idem hun baan. Het punt is echter, dat zwijgen Joodse docenten en studenten niet helpt. Want als het zogenoemde Israëlische antisemitisme weer eens piekt, zij evengoed lijden als degenen die wel de moed hadden hun mond open te doen.


U bent ook actief bij de Europees Joodse Associatie (EJA). In welke mate beïnvloedt ‘de factor-Israël’ de activiteiten van de Joodse gemeenschappen in Europa?


Bergman: Zij krijgen te horen dat universiteiten en studentenorganisaties alleen met hen willen samenwerken als Joodse studenten zich evenzeer tegen Israël keren en geen enkele link leggen met Israël tijdens gemeenschappelijke evenementen. In de praktijk komt dit erop neer dat Joden de uitgangspunten van de BDS dienen te steunen om geaccepteerd te worden. Het aan Israël gerelateerd antisemitisme is trouwens in extreme mate present in Nederland bij de politieke en sociale faculteiten, met de professoren in de rol van medeplichtigen.


Het gebrek aan interactie met Joden en Israëli’s vergiftigt onze academische wereld onder de noemer van “sociale gerechtigheid”. Hoe meer anti-Israëlische, antisemitische retoriek, des te minder zullen Joden zichzelf als zodanig kenbaar maken en zich assimileren omwille van eigen toekomstig welzijn en carrière.


Bij welke initiatieven ben u rechtstreeks betrokken om Jodenhaat tegen te gaan op academisch terrein alsook om de Joodse presentie op te bouwen?


Bergman: Eerst even een persoonlijke noot: als ik bij een ontmoeting merk dat ik de eerste Jood ben die mijn gesprekspartner ooit is tegengekomen, stimuleer ik deze persoon mij te vragen wat hij of zij ook maar wil. Voor de grap noem ik dat “Jewsplaining”. Win ik zo vrienden, dan blijken zij de sterkste bondgenoten van Joden en Israël te zijn die ik ken. Dat gaat niet zonder slag of stoot. In veel gevallen verliezen Joodse studenten hun niet-Joodse vrienden om politieke redenen, denk aan de BDS-beweging, zo weet ik uit mijn contacten in Maastricht.


Het is echter de verantwoordelijkheid van alle Joodse studenten open te zijn over hun identiteit, pas dan dient zich het perspectief van niet-Joodse medestanders aan.


Binnen de EJA breng ik Joodse studenten uit heel Europa samen tijdens “Bootcamps”. Gezamenlijk brainstormen we dan drie dagen lang hoe onwetendheid over Joodse cultuur en leefwijze het hoofd te bieden, idem de rondwarende Jodenhaat op Europese campussen. Wij preciseren dan tegelijk onze praktische aanpak, evenzo hoe het best Israël te representeren.


Via de zogenoemde “Diplomatic Council” binnen de EJA trainen we een netwerk van toegewijde studenten per land in omgaan met de media, debatteren, in het openbaar spreken en educatie. In het vertegenwoordigen van Joden en Israël in Europa spelen we schaak, geen dammen.


Ook werken we samen met parlementariërs en andere politici, zoals ministers van onderwijs, om academische instellingen te motiveren zich pro-actief op te stellen, dat wil zeggen inclusief tegenover Joodse en Israëlische studenten. Tegenwoordig ben ik daartoe ook actief binnen de organisatie StandWithUs Nederland.


De EJA buigt zich nu over de vraag welke informatie moeten wij gaan geven aan de staf en decanen van universiteiten. Conform wat opperrabbijn Jacobs niet moe wordt te herhalen: “Educatie, educatie, educatie!” Dat is de enige manier waarmee wij als Joodse studenten kunnen gedijen op de universiteiten.


https://www.israelnieuws.nl/post/joodse-studenten-docenten-in-academisch-nederland-vogel-vrij
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

https://www.geenstijl.nl/5162594/rutte- ... an-de-xtc/

Ad Verbrugge in gesprek met Ewald Engelen, hoogleraar financiële geografie en publicist, over het intellectuele klimaat rondom de coronapandemie. “Wat we nu mee maken heeft alle kenmerken van een systeemcrisis.”

Waar de – met name linkse – intelligentsia van het westen doorgaans maar wat graag pronkt met de naam Foucault en termen als biopolitiek, blijft het rond corona angstvallig stil in de hoek van de ‘systeemkritische’ academici. Kennelijk kent men, nu het er echt op aankomt, toch wel genoeg vertrouwen toe aan de de experts die momenteel onze beslissingen maken.

Financieel geograaf Ewald Engelen is met stomheid geslagen: “Er worden kennelijk geen diepgravende inhoudelijke discussies meer gevoerd aan de universiteit.”

Men toont zich bereid volledig mee te varen op de koers van de overheid, terwijl toch nog altijd onduidelijk is hoe effectief de genomen koers nu eigenlijk is. “We leven in een expertocratie,” aldus Engelen, “maar de data zijn discutabel…de maatregelen werken niet. Het enige wat werkt is dat het zomer wordt en dan weer winter wordt.”

Resultaat is desondanks dat politieke problemen worden getechnocratiseerd. In plaats van een structurele aanpassing te doen in de zorg wordt men met een quick fix schijnveilig gehouden: “Het probleem dat we hebben is niet het virus maar een ‘just-in-time-delivery’ gezondheidsstelsel. We moeten opnieuw leren spreken over de dieperliggende ziektes in ons systeem.”

Over de hypocrisie van de intellectuelen, met Ewald Engelen.

0:00 intro

1:11 Waarom maak jij je zorgen om het intellectuele klimaat in Nederland en de wereld?

2:35 Hoe verklaar jij de stilte op de universiteiten momenteel?

22:08 Hoe verklaar jij de bereidheid van de massa om zo makkelijk de eigen vrijheid op te geven?

30:54 Wat vind jij van de gedachte dat pijn een keuze is geworden?

34:54 Missen mensen niet de taal om op de hedendaagse werkelijkheid te duiden?

40:12 Wat moet er gebeuren aan de academie?

Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

Hoe 'woke' is de UvA? Heel erg 'woke' als ik de niet-linkse media lees.
Een kleine storm van protest rolde over de Universiteit van Amsterdam begin oktober, toen er een speciale ‘toolkit’ werd gelanceerd om de universiteit te ‘dekoloniseren’. ‘Dit keer in woke, woker, wokest op de UvA’, schreef het rechtse medium GeenStijl over het nieuws.
En dus werd er gekeken door henzelf hoe erg 'woke' ze wel niet waren. En wat blijkt: 'hartstikke woke'.

Een ‘links bolwerk’ vol ‘wokies’ – hoe wakker is de UvA nu echt?


De UvA wordt vaak verweten een ‘links bolwerk’ te zijn en hoeder van het woke-gedachtegoed. In hoeverre klopt dat beeld? Wat merken UvA-medewerkers ervan? Folia sprak met verschillende wetenschappers over woke. ‘Ik vind het lastig te verteren dat pijnlijke kwesties ogenschijnlijk niet meer open besproken kunnen worden.’

Een kleine storm van protest rolde over de Universiteit van Amsterdam begin oktober, toen er een speciale ‘toolkit’ werd gelanceerd om de universiteit te ‘dekoloniseren’. ‘Dit keer in woke, woker, wokest op de UvA’, schreef het rechtse medium GeenStijl over het nieuws.

Het is een van de meeste recente voorbeelden waar de UvA wordt verweten een vrijplaats te zijn voor het woke-gedachtegoed, een term die de laatste jaren ook steeds vaker klinkt in academische kringen in ons land. Intussen wordt in opinieartikelen en op sociale media door wetenschappers en activisten een fel debat gevoerd of woke nu iets is om te prijzen of te vrezen.

Maar hoe woke is de UvA? Merken wetenschappers iets van toegenomen sensitiviteit, en hoe gaan ze ermee om? Zijn er medewerkers die last hebben van het gedachtegoed? Of zorgt woke juist voor een rechtvaardigere universiteit? Folia sprak met zes wetenschappers van verschillende disciplines en faculteiten.
Spoiler! :
Bioloog Cor Zonneveld, verbonden aan het Amsterdam University College (AUC), verdiepte zich afgelopen jaar min of meer noodgedwongen in de woke-cultuur na enkele incidenten tijdens colleges. Als bioloog kende hij de term woke oorspronkelijk niet, tot hij op het AUC enkele incidenten meemaakte die volgens hem onder de noemer woke konden worden geschaard. ‘Ik gaf een gastles over gender en hoe ik daar als bioloog tegenaan kijk. Ik begon ermee dat het verschil tussen mannen en vrouwen basaal bestaat uit het feit dat de vrouw eicellen heeft, en de man zaadcellen. Dan word ik steeds door studenten in de rede gevallen: er zijn ook vrouwen die geen eicellen hebben. En hoe zit het dan met vrouwen in de menopauze?’

Cor Zonneveld

Hoe verschilt dit van het gewone debat op de universiteit, waar kritisch denken juist welkom zou moeten zijn? Zonneveld aarzelt. ‘Het uitgangspunt van de kritiek is dat de docent fout zit. Er wordt geen debat gestart, maar ik word gecorrigeerd. Dat is een rare gewaarwording, zeker bij eerstejaarsstudenten. Het stoort me met name dat de interesse in een discussie er niet is. Dus het is niet, goh, u zegt dat vrouwtjeszoogdieren eieren hebben, hoe zit dat dan met vrouwen in de menopauze? Nee, het gaat erom dat de opmerkingen moeten aantonen dat ik fout zit.’


Toegenomen sensitiviteit


Het is niet dat hij er blind voor is, zegt mediawetenschapper Charles Forceville: ook hij ziet de toegenomen sensitiviteit in de samenleving en op de universiteit. Een voorbeeldje. Al jaren laat hij studenten de oude tekst ‘A rose for Emily’ lezen van William Faulkner, waarin de woorden nigger en negro staan. De laatste jaren geeft hij vooraf een waarschuwing dat deze woorden in de tekst worden gebruikt. ‘Er hangt dan vaak direct een spanning in de lucht. Soms komen studenten na het college naar me toe en zeggen ze dat ze schrikken dat ik deze woorden in de mond neem. Ik leg dan uit dat het niet mijn eigen stem is die spreekt, maar dat ik Faulkner citeer en dat die ze gebruikt omdat een woord als negro destijds een neutrale betekenis had – ook Martin Luther King spreekt het herhaaldelijk uit in zijn beroemde ‘I have a dream’-speech'. Bovendien, het woord nigger is functioneel: het personage dat het uitspreekt in het verhaal is een slechte man, en dat weet je als lezer direct doordat hij dat woord gebruikt.’

Dergelijke situaties zorgen ervoor dat hij sindsdien ‘kleine concessies’ doet: hij heeft met de studenten afgesproken dat hij voortaan ‘n-word 1’ en ‘n-word 2’ gebruikt in plaats van de daadwerkelijke woorden. ‘Ik dacht ook, dit is het begin van de collegereeks. Ik wil niet nu al hommeles met mijn groep; ik moet nog zestien weken door.’ Forceville behandelt het verhaal van Faulkner al tien jaar in zijn college. Pas de laatste paar jaar levert dit discussie op. ‘De tijd is veranderd, misschien moet ik ook veranderen, maar ik vind het lastig te verteren dat pijnlijke kwesties ogenschijnlijk niet meer open besproken kunnen worden.’
‘Het stoort me met name dat de interesse in een discussie er niet is. Het gaat erom dat de opmerkingen moeten aantonen dat ik fout zit’

Dat wat (niet) gezegd mag worden


Dat is ook de vrees van collegevoorzitter Geert ten Dam. In haar openingsspeech van dit academisch jaar signaleert ze dat studenten de afgelopen jaren steeds kwetsbaarder zijn geworden. Haar angst is dat dit uiteindelijk ertoe leidt dat studenten niet meer geconfronteerd willen worden met ‘afwijkende meningen en onwelgevallige perspectieven’. Dan raken we de ziel van de academie kwijt, stelt Ten Dam. ‘We kunnen ons niet permitteren dat bepaalde thema’s of perspectieven steeds lastiger te bespreken zijn. Als onze studenten straks urgente, wereldwijde problemen willen aanpakken, dan moeten ze die van meerdere kanten kunnen benaderen. Daarom moeten ze kennismaken met andersdenkenden en met afwijkende standpunten.’

Daar is sociaal en cultureel antropoloog Francio Guadeloupe het hartgrondig mee eens. Hij deed veel onderzoek naar racisme en spreekt zich daar in de media regelmatig over uit. Hij laat zien, al scrollend door PowerPointpresentaties, hoe het thema racisme ook in zijn colleges aan bod komt. ‘Evolutionisten als Herbert Spencer die voorbijkomen in mijn college zouden we nu als racistisch beschouwen. Ik behandel in datzelfde college ook Anthony Firmin, een antropoloog die juist tegen deze denkbeelden ageerde. Het is de taak van de docent om het brede palet aan opvattingen te laten zien en daarbij context te geven.’

Dat betekent niet dat alles gezegd mag worden, vindt Guadeloupe. ‘De universiteit is geen publieke ruimte, zoals de straat, waar idealiter ongebreidelde vrijheid van meningsuiting heerst. Het is een instituut, en daar gelden bepaalde regels. Niet alles mag gezegd worden, maar wel alles mag bevraagd worden. Daarmee bedoel ik dat je niet een college mag geven waarin je rechtsextremisme bejubelt of seksisme vergoelijkt, maar dat je wel de geschiedenis van genderdiscriminatie kan onderzoeken in de colleges.’ Dat vindt ook hoogleraar Globalisering en afdelingsvoorzitter van mediastudies Jeroen de Kloet. ‘Cultuur en beschaving bestaan eruit dat je bepaalde dingen niet zegt en dat je beter weet wanneer je je mond moet houden. Je mag niet zeggen dat de Holocaust niet bestaat, of dat zwarte mannen dom zijn. Het zijn vaak witte mannen, en bovendien de elite, die vinden dat ze van alles mogen zeggen. Ook hier op de universiteit. De mensen die stukken in de krant schrijven dat woke ‘heel erg kwalijk is’, zijn vaak de collega’s met vaste aanstellingen. Dat doet me denken aan een elite die bang is voor verandering.’
‘Ik ervaar dat zaken die naar, kwetsend of verontrustend zijn in steeds mindere mate open en vrij besproken kunnen worden’

Objectiviteit achterhaald?

Een ander punt waar vaak naar wordt verwezen als het over woke gaat, is de objectiviteit van de wetenschap. UU-hoogleraar Gloria Wekker noemde het idee van objectiviteit in een eerder interview ‘allang achterhaald’. Dat stuitte veel wetenschappers tegen de borst. Ontwikkelingspsycholoog Annemie Ploeger schreef mee aan een artikel in Folia waarin deze trend als zorgelijk wordt beschouwd.

Dat wil niet zeggen dat het woke-gedachtegoed volgens Ploeger geen goede kanten heeft. Integendeel: ‘Het vestigt de aandacht op dat er nog steeds sprake is van discriminatie of uitsluiting. Zo zal niemand op de universiteit zeggen dat hij of zij discrimineert. En toch krijgen witte heteromannen vaak opnieuw de hoge posities. Mensen zouden zich bewust moeten zijn van hun biases.’ Tegelijkertijd merkt ze dat biologische feiten door ‘een kleine groep studenten’ steeds vaker ter discussie worden gesteld. ‘Bijvoorbeeld dat er verschillen zijn tussen mannen en vrouwen die biologisch zijn bepaald. Dat sluit aan op het nature/nurture-debat, waarin de vraag centraal staat of eigenschappen van personen zijn aangeleerd of aangeboren. In de wetenschap weten we nu dat het niet één van de twee is, maar dat natuur en cultuur met elkaar interacteren.’

Ploeger merkt bij open dagen dat dit voor sommige studenten lastig te verteren materie is. ‘Met name studenten die uit de sociologie, politicologie of antropologie komen, waar ze zijn opgevoed met het idee dat alles cultuur is. Dan is een discussie voeren soms erg lastig, omdat ze erg van hun eigen gelijk overtuigd zijn. Ik merk dat dergelijke studenten niet zo openstaan voor wetenschappelijke feiten. Evolutionaire psychologie is indoctrinatie, heb ik wel eens letterlijk gehoord. Een hoogleraar antropologie notabene heeft me wel eens gezegd dat alles cultuur is en dat hij studenten afstrafte die het tegenovergestelde durfden te beweren. Toen viel ik wel van mijn stoel.’ Ze maakt als kanttekening dat het onderwerp woke maar bij een selecte groep studenten speelt. ‘Ik geef ook les op het Science Park in psychobiologie, waar 95% van de studenten niet van woke heeft gehoord. Op Roeterseiland klinken deze geluiden veel meer. Het is toch heel wonderlijk dat we op een universiteit zitten, en dat er tegelijkertijd zulke werelden van verschil kunnen zijn.’
‘Een student mailde ‘beleefd, maar duidelijk’ of Zonneveld voortaan een disclaimer wilde geven bij het verhaal van Dracula, omdat het ook over anorexia ging’

Weerbaarder


Zowel Forceville als Zonneveld menen dat studenten fragieler zijn geworden. Onderwerpen als verkrachting of eetstoornissen moeten omzichtig worden behandeld. Zo mailde een student van Zonneveld ‘beleefd, maar duidelijk’ of hij voortaan een disclaimer wilde geven dat het verhaal van Dracula ook over anorexia ging. ‘Dat zou voor bepaalde studenten vervelend kunnen zijn om te lezen.’ Forceville: 'In algemene zin ervaar ik dat in de tien jaar dat ik op AUC college geef zaken die naar, kwetsend of verontrustend zijn in steeds mindere mate open en vrij besproken kunnen worden.’

Moeten studenten niet gewoon wat weerbaarder worden, in plaats van direct de barricaden op te gaan? Daar is universitair hoofddocent filosofie Yolande Jansen het niet helemaal mee eens. Haar colleges over dekolonisatie zouden volgens haarzelf zo in de categorie woke geplaatst kunnen worden, al staat de term volgens haar tegenwoordig nogal in een kwaad daglicht. Onterecht, meent ze: woke betekent juist dat je je ogen openhoudt voor onrecht. ‘De woke studenten die ik ken, van bijvoorbeeld de University of Color of studenten die het college over dekolonisatie volgen, doen enorm belangrijke dingen: ze durven zich kritisch te uiten over belangrijke, lastige thema’s als ongelijkheid, uitsluiting en sociale rechtvaardigheid.’

Je kunt studenten best vragen een tekst te lezen, zegt Jansen, ‘Waar ik moeite mee heb is de suggestie dat studenten ook maar alles moeten verdragen. Ik vind het niet eerlijk dat de witte meerderheid, die bijvoorbeeld raciale kwesties niet zo vaak over zich heen krijgen, mag bepalen waar de grenzen liggen wat wel en niet te verdragen valt. Studenten die in een marginale positie zitten zijn al heel vaak in aanraking gekomen met zaken die kwetsend zijn, daarom doen zulke woorden ook pijn. Ik vind ook dat mensen weerbaar moeten zijn, maar ook de vraag hoe weerbaar je moet zijn, is niet eerlijk verdeeld: de ene groep moet veel weerbaarder zijn dan de andere.’

Ze vindt het idee van Forceville om voortaan te spreken van n-word 1 en 2 een goede oplossing. Zelf gaf ze enkele jaren geleden een college over het Europese grensbeleid. ‘Na het college kreeg ik kritiek van een student dat ik alleen westerse wetenschappers had laten lezen en niet iemand met, bijvoorbeeld, een vluchtelingenachtergrond. Daar heb ik van geleerd. Ik denk dus dat woke, voor zover dat bestaat, eerder nuttig is dan schadelijk.’ Daar is hoogleraar De Kloet het mee eens. Het is juist goed dat er meer aandacht komt voor andere auteurs op de leeslijst dan de gangbare, zegt hij. ‘Soms kun je een onderdeel vervangen, of toevoegen: ieder jaar verandert het curriculum immers weer. Daarom vind ik zo’n beweging als woke, al ben ik niet fan van het woord, zo belangrijk. Dat je als docent ook gevoeliger wordt voor andere onderwerpen.’

Zowel Jansen als De Kloet vinden niet dat bepaalde teksten daarom maar volledig geweerd moeten worden. ‘Dat lijkt me een hele slechte oplossing’, zegt Jansen. Grappend: ‘Om de vijand te kennen moet je hem wel eerst lezen. Tegelijkertijd vind ik ook niet dat je een student per se ergens doorheen moet trekken als hij of zij daar niet aan toe is. Daar kun je als docent rekening mee houden door van tevoren een disclaimer te geven.’ De Kloet: ‘Radicale nieuwsgierigheid is belangrijk. Geen Kant willen lezen omdat hij een witte man was, of Heidegger omdat hij fout was in de oorlog, dat vind ik zeer problematisch.’

Guadeloupe geeft aan de start van het collegejaar altijd dezelfde kleine toespraak. ‘Ik zeg tegen mijn studenten: in de komende colleges gaan we het over de wereld hebben en er zullen dingen zijn die je leuk en niet leuk vindt. Maar we gaan op een beschaafde manier met elkaar om. Als je het ergens niet mee eens bent, geef je me een tegenargument. Dus niet: ik vind dit onderwerp niet zo leuk of fijn, want dat is een emotie. Die emotie kunnen ze wel onderbouwen. Maar doen ze dat niet, en de redenering stopt bij dat ze iets niet zo leuk vinden, dan zijn ze niet gekomen om te leren. Ik vind het belangrijk dat we studenten leren te zeggen wat ze vinden en waarom.’
‘Mag de stem van de rechtse, witte man ook gehoord worden op de UvA?’

Hoe divers is woke zelf?

Hoe ver gaat het streven naar diversiteit? Sommige critici menen dat het nogal eenzijdig is: mag de stem van de rechtse, witte man ook gehoord worden op de UvA? Zonneveld: ‘Ik heb het idee dat mensen die zich woke noemen niet zo neutraal staan tegenover rechtse ideeën. Ook de christelijke hoek, waar ik wel eens studenten over spreek en waar ik zelf van origine ook vandaan kom, is niet zo welkom in het inclusiviteitsspectrum. Die inclusiviteit is wat mij betreft dus schijn.’

Daar herkennen Guadeloupe en Jansen zich niet in. Jansen: ‘Alles mag besproken worden, maar dan mag je dus ook tegengesproken worden’. Zelf had ze een student die een presentatie gaf over Jordan Peterson, een rechtse, Amerikaanse filosoof. ‘Er werd daarna stevig gediscussieerd, maar ik heb niet het gevoel gehad dat hij zich onveilig voelde.’ Tegelijkertijd is de universiteit geen gezellige praatgroep, waarschuwt ze. ‘Er moet wel een wetenschappelijke basis zijn voor de discussie, met verantwoorde argumentatie. Inclusiviteit is geen norm op zich, maar één die vergezeld gaat van de intentie kennis te verbeteren en kritisch te zijn op vanzelfsprekendheden, ook in de wetenschap.’

En hoe inclusief?

Mediawetenschapper Forceville is bang dat het ‘richting censuur’ gaat. ‘Ook ik vind heus dat je je als witte, heteroseksuele man bewust moet zijn van je positie. Maar ik hoor ook dat in de wandelgangen van het AUC hevige discussies woeden: moeten we nog wel Kant bespreken omdat hij tegen mensen van kleur was? Of Plato, die slaven hield? Het is nu eenmaal zo dat we over deze thema’s nu anders denken. Maar we kunnen het ons toch niet veroorloven dan ook maar meteen Plato’s ‘allegorie van de grot’ en Kants ‘categorisch imperatief’ bij het grof vuil te zetten?’ Bioloog Zonneveld: ‘Soms kom ik met feiten aan en zeggen studenten, ja, die zijn relatief aan wie de machtspositie heeft. Of dat het is onderzocht door een witte man en dus gekleurd. Ik heb moeite met dat er volgens dit gedachtegoed geen algemene geldigheid meer is van feiten.’

Het zichtbaar maken van discriminatie en uitsluiting zal door iedereen worden bejubeld. Maar schuilt er tegelijkertijd geen gevaar in van stereotypering door mensen slechts tot bijvoorbeeld witte man te reduceren? De Kloet: ‘Ik vind dat inderdaad problematisch, al vind ik dat bepaalde kenmerken tegelijkertijd best iets kunnen zeggen over de machtspositie. Ik ben een witte man, ben afdelingsvoorzitter en hoogleraar en heb een vast contract. Slechts een kwart van de hoogleraren is vrouw, bijna niemand van hen is zwart. Als het dus gaat over die mismatch vind ik dergelijke reducties dus zeker wel relevant. De grens voor mij ligt echt bij de weigering om iets te lezen of te behandelen.’

Forceville twijfelt elk jaar weer of hij Faulkner op de lijst laat terugkeren. ‘Het gemakkelijkste zou zijn als ik de tekst eraf zou gooien: ik weet dat er elk jaar gedoe van komt. En toch denk ik ook, zo ver wil ik niet gaan in mijn zelfcensuur. ‘A rose for Emily’ is een geweldig verhaal. Zolang ik het blijf aandurven, hou ik de tekst erop. Juist om de discussie op gang te houden.’
https://www.folia.nl/actueel/149358/een ... va-nu-echt
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

Over de Pallie knuffelaars en andere antisemieten aan de Leidse Universiteit:
Rabiate Israëlhaat aan Universiteit Leiden bedreiging voor Joodse studenten

De Universiteit van Leiden doet vandaag de dag de nagedachtenis van haar icoon van academische vrijheid, professor Cleveringa, allesbehalve eer aan. BDS-activisten, met universitaire docenten in een volstrekt dubieuze hoofdrol, scheppen een vijandig onderwijsklimaat voor Joodse studenten. Dit laat de diversiteitsfunctionaris van de universiteit intussen volkomen koud. De Joodse student J. (volledige naam bij redactie bekend) geeft in een openhartig gesprek met Bas Belder, tekst en uitleg bij de kwalijke gevolgen van het bieden van een academisch podium aan notoire antisemieten.
[...]
Helaas is het ontkennen van het bestaansrecht van de enige Joodse staat en het delegitimeren van die staat - langs maatstaven die voor geen enkele staat worden gehanteerd - wél meer geaccepteerd. Dat noemen we ook wel “het nieuwe antisemitisme”.
[...]
Afgelopen jaar stuurde een docent aan de universiteit al haar studenten via het universitaire systeem een e-mail. Het doel: hen aansporen om deel te nemen aan een pro-Palestina-demonstratie tegen “apartheid”, Israël en de zogenaamde “genocide”.
[...]
Een ander voorbeeld is het incident waarbij een docent gespecialiseerd in het Midden-Oosten enthousiast “Oh Qassam, Oh friend, strike, strike Tel Aviv” zingt. Deze docent geeft colleges over Israël en roept tegelijkertijd op tot het bombarderen van Tel Aviv met Qassam raketten. Een oproep tot het bombarderen van een stad met honderdduizenden burgers - een daad die volgens het internationaal recht illegaal is. Deze docent sluit zich bovendien aan bij panels die oproepen tot het boycotten, desinvesteren en invoeren van sancties (BDS) tegen Israël. Dit druist volledig in tegen de neutraliteit en objectiviteit waarmee de Universiteit Leiden zich als academische instelling profileert.

[...]
Ja, na een brief te hebben gestuurd namens de Joodse studenten aan de Universiteit Leiden, werden we gekoppeld aan een diversiteitsfunctionaris die ons duidelijk niet op haar agenda heeft gezet omdat ze het probleem niet ziet. We hebben nooit meer iets van haar of haar acties vernomen.
https://www.israelnieuws.nl/post/rabiat ... -studenten
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

In Zweden zijn de universiteiten ook heel erg woke geworden. Tja, Zweden hè?
Ook daar volop indoctrinatie in de critical race theory.
Over onderstaande kan je lacherig doen maar eigenlijk is het diep treurig zover de instituten waar wetenschap bedreven worden zijn afgedwaald.
Uit het Zweeds vertaald door Google Translate:
Arvid, 27, schreef een essay over het racisme van witte melk tegen zwarte koffie

Arvid Haag, 27, besloot een cursus kritische witheidsstudies te volgen aan de universiteit van Stockholm. Zijn essay - waarin staat dat het racistisch is om witte melk bij zwarte koffie te mengen - is inmiddels beoordeeld met B (zeer goed) en geprezen door de cursuscoördinator.
- Zijn enige kritiek is dat ik geen exacte bronvermeldingen op mijn foto's had, zegt Haag tegen Fria Tider.


Zogenaamde kritische witheidsstudies, die stellen dat blanke mensen racisten zijn, zijn een relatief nieuwe linkse ideologie die momenteel veel aandacht krijgt in de Verenigde Staten.

Daar bekritiseren conservatieve Amerikanen de ideologie die wordt onderwezen aan werknemers en schoolkinderen. Maar ook in Zweden worden sinds vorig jaar cursussen in kritische witheidsstudies gegeven, en de pionier in dit verband is Expo-oprichter Tobias Hübinette van de Karlstad University.

Tijdens de herfstperiode werd ook de afstandscursus "Critical whiteness perspectives on Nordic Culture" gehouden aan de Universiteit van Stockholm.

Een van degenen die ervoor kozen om zich aan te melden voor de cursus was Arvid Haag, 27.

- Het was allemaal gebaseerd op de afschaffing van het belastingvrije bedrag voor CSN vanwege de coronapandemie. Ik dacht dat het misschien een mooie aanvulling op het huishoudbudget zou zijn. Om er iets leuks van te maken, dacht ik me in te schrijven voor een cursus witheidsstudies, lacht Arvid Haag.

Hij stelt dat de anderen die de cursus volgden, serieus geloofden in wat er werd onderwezen.

- Het is één ding dat er in Zweden een cursuscoördinator is die dit logisch vindt. Maar iedereen die de cursus las, leek dit met verve door te slikken.

Tijdens de discussies met de groep, waar de cursusleider niet aan meedeed, voegde Arvid Haag af en toe kritische kanttekeningen toe.

Aan het einde van de cursus kregen de deelnemers de taak om een ​​"paper" van 10.000 letters te schrijven. Het resultaat van Arvid Haag's kant was een klein essay getiteld "Black and white drinks" - een "verslag van wat er vanaf het begin van de 20e eeuw gebeurde in de strijd tussen koffie en melk".

- Ik nam een ​​nogal bizar onderwerp, wat best leuk is, en nam een ​​andere wending, zegt Arvid Haag.

In het essay beschrijft hij hoe de marketing van de koffie werd gekenmerkt door de nadruk te leggen op "zwarte en exotische elementen" van de drank. Als het op melk aankomt, is in plaats daarvan "het lokale en witte" benadrukt.

"Heeft de zwarte drank witte eigenschappen opgelegd"
In het tekstgedeelte dat Arvid Haag omschrijft als zijn persoonlijke favoriet, problematiseert hij ook de gewoonte om melk in koffie te mengen.

"De vraag die men zich kan stellen is of het echt een verzoening is tussen melk en koffie die is doorgevoerd of dat het toevoegen van melk aan de koffie een manier is om de unieke eigenschappen van de koffie weg te nemen en in plaats daarvan de zwarte drank witte eigenschappen op te leggen," hij schrijft en vervolgt:

"Melk in de koffie kan met kritische glazen worden gezien als een op drank gebaseerde kolonisatie. De hete en sterke koffie koelt af en wordt op smaak afgerond met behulp van de melk, die daarmee de koffie controleert en domesticeert."

Het essay kreeg het cijfer B, wat 'zeer goed' betekent. De cursuscoördinator schreef in een reactie dat het een "spannend onderwerp" was met "creatief denken" en dat de tekst heel goed "uitgebreid zou kunnen worden tot een langer essay of essay".

- Dat het een grap zou zijn, gaat hem boven het hoofd. Zijn enige kritiek is dat ik geen exacte bronvermeldingen op mijn foto's had, zegt Arvid Haag.

Arvid Haag, dat in het verleden weinig ervaring heeft met universitaire studies in de sociale wetenschappen, is ook kritisch over hoe laks en vaag de cursus was.

- Het duurde ongeveer drie uur om de tekst te schrijven, en ik heb links toegevoegd naar boeken die ik niet heb gelezen, en natuurlijk blogberichten van Tobias Hübinette. Ik begrijp nog steeds niet wat kritische witheidsperspectieven werkelijk betekenen en niemand lijkt dat uit te kunnen leggen.
https://www.friatider.se/arvid-27-skrev ... rta-kaffet
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

TU Eindhoven:

Afbeelding
Afbeelding
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

Er is een pot subsidie gegven aan de moderne opvolger van "De Blauwe Knoop".
Het goede doel waarnaar gestreefd wordt is "geen alcohol drinken" ofwel 'drooglegging' (zie: Al Capone).
Met een gelikte website en de nodige reclame proberen ze de studenten minder te laten zuipen, juist in deze coronatijd. En in de regenachtige Januari maand komen ze met de reclamecampagne "Dry January". Doelgroep: studenten en dan moet het in het Engels.
Resultaat?
Slechts 23 studenten meldden zich aan voor Dry January van IkPas

Zes universiteiten en hogescholen, waaronder de UvA, doen mee aan de Dry January-campagne van IkPas. Van die zes universiteiten en hogescholen — gezamenlijk goed voor 205.000 studenten — hebben slechts 23 studenten zich aangemeld. Zijn studenten tijdens de coronacrisis te gehecht geraakt aan alcohol?
https://www.folia.nl/actueel/149806/sle ... -van-ikpas

Volgens de verslavingsdeskundigen van Trimbos is er een probleem.
Maar waar? Zoek zoek.
Volgens Jolien Dopmeijer, hoofdonderzoeker Studentenmonitor van Trimbos is het gemiddelde drankgebruik van studenten tijdens de coronacrisis afgenomen. 39 procent van de studenten geeft aan dat hun drankgebruik hetzelfde is gebleven, bij 45 procent is het afgenomen en bij 16 procent is het toegenomen. Toch staat Dopmeijer niet te juichen. ‘Er zijn nog steeds veel overmatige en zware drinkers onder studenten. Als we de vragenlijst zouden gebruiken die we voor niet-studenten gebruiken om alcoholgebruik te onderzoeken, zou 80 tot 90 procent van de studenten in de categorie risicovol of problematisch drinker vallen.’
[...]
Het is niet bekend onder welke groep studenten alcoholgebruik is toegenomen tijdens de coronacrisis. ‘Vermoedelijk zijn de studenten die het erg moeilijk hebben tijdens de lockdown meer gaan drinken,’ zegt Dopmeijer. ‘Maar we weten dat in normale tijden vooral studenten die zelfstandig wonen veel drinken, en ook bijvoorbeeld internationale studenten gemiddeld zwaardere drinkers zijn dan Nederlandse. Het zou kunnen dat die studenten nóg meer zijn gaan drinken door de toename van huisfeestjes. Eerst gingen ze misschien drie keer per week stappen, nu is er elke dag wel ergens een huisfeestje.’
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

Wat is dat toch een tenenkrommend Engels dat docenten en studenten aan onze uni's uitbraken. In onderstaande een paar voorbeelden van dit "Denglish"
Decaan @TUeindhoven had woke Engels taal-decreet "niet zo bedoeld" maar staat wel vierkant achter hoe het bedoeld was

Decaan Theo Salet betreurt ontstane ophef na publicatie GeenStijl

TU Eindhoven acht het spreken van de Nederlandse taal "insidious and destructive". Maar ondanks dat dit er letterlijk staat was dit dus blijkbaar niet wat er bedoeld werd. Theo Salet (IN HET ENGELS TERWIJL-IE GEWOON NEDERLANDS SPREEKT): “That is not the intended meaning, we never intended to use the letter to be provocative. All in all, I'm astounded by the effect it is having; this effect is certainly not what we intended.” Okay, dus de ontstane ophef was niet de bedoeling, maar de boodschap zelf was dus wel de bedoeling - maar dan zonder de ophef. Helder!

Gevraagd of hij de TOON van de brief niet ietwat dwingend vond, antwoordt hij: "We know that our colleagues and students are incredibly busy and so we decided, in a letter, to set down a number of matters, clearly grouped: this is how we wish to do things within our department. Thereby letting students and colleagues know where we want to get to. But this approach seems not to have worked; quite the contrary, we have done more to drive people apart than to bring them together."

De decaan werkt op dit moment aan een formele reactie op deze publicitaire RAMP. Gehele oorspronkelijke brief hier en na de breek.
https://www.geenstijl.nl/5163168/eindjeee/#more
Spoiler! :
Afbeelding
Afbeelding
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

Hoe nuttige idioten aan de VU de Chinese dictatuur legitimeren

Door China gefinancierde onderzoekers van het Cross Cultural Human Rights Centre van de Vrije Universiteit in Amsterdam trekken het universele karakter van mensenrechten in twijfel. Ze staan in een lange traditie van nuttige academische idioten die mensenrechtenschendingen in dictaturen legitimeren, schrijft Afshin Ellian.

Despotische staten zoeken altijd naar een theoretische fundering, ofwel een relativistisch narratief tegen de mensenrechten. Dat wordt zelden in Peking of Teheran verzonnen. Sommige westerse intellectuelen voorzien de despoten van een relativistisch narratief. De aanval op de universele geldigheid van de mensenrechten gaat gepaard met economische en culturele (relativistische) motieven.

De basis van de aanval op het universalisme werd gelegd met het waarheidsrelativisme: de Iraanse of Chinese waarheid is iets anders dan de Nederlandse waarheid. ‘Wat jullie foltering noemen, noemen wij islamitische disciplinerende tuchtiging,’ opperde ooit een ayatollah.
Waarom merken Oeigoeren niks van ‘cross-culturele’ dialoog?

Toen de waarheid op het altaar van de relativisten werd geofferd, bleef weinig van de universaliteit van mensenrechten over. Om het relativistische narratief toch verkoopbaar te maken, voegde men er een extra motief aan toe: het relativistische narratief biedt de mogelijkheid voor een vruchtbare dialoog. Daarmee bevestigt de westerling de Iraanse of Chinese machthebbers in hun verwerping van mensenrechten, om vervolgens met elkaar in dialoog te treden. Is China of Iran veranderd, sinds de ‘cross-culturele’ dialoog? Waarom merken de Oeigoeren niks van die vruchtbare dialoog?

Nee, het despotisme kent geen innerlijke dialoog of verandering. In alle rapporten van de inlichtingendiensten worden China, Rusland, Iran en Noord-Korea genoemd als landen die westerse technologieën zouden stelen, politieke partijen, bedrijven, onderwijsinstellingen of individuen willen beïnvloeden en een uitgebreid inlichtingennetwerk in de democratische landen opzetten. Desalniettemin hebben de westerse universiteiten hun deuren wijd opengezet, niet alleen voor gewone wetenschappers en studenten uit de onvrije landen, maar ook voor de staten van de onvrije landen.
[...]
https://www.ewmagazine.nl/opinie/opinie ... en-866561/
China financiert onderzoek naar mensenrechten aan VU

Een onderzoekscentrum van de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam doet onderzoek naar mensenrechten met behulp van geld van een Chinese universiteit. Dat blijkt uit stukken in handen van de NOS. Hoogleraren van het centrum pleiten geregeld voor een alternatieve visie op mensenrechten, onder andere als het gaat over China.

Het Cross Cultural Human Rights Centre (CCHRC) van de VU kreeg in 2018, 2019 en 2020 tussen de 250.000 en 300.000 euro per jaar, blijkt uit de stukken. Het geld komt van de Southwest University of Political Science and Law in Chongqing. Universiteiten in China zijn nauw verbonden aan het politieke regime, de communistische partij. Tot dit jaar was de universiteit in Chongqing de enige geldschieter van het onderzoekscentrum.

Betrokken hoogleraren die verbonden zijn aan het centrum nemen het met regelmaat op voor het mensenrechtenbeleid van China. Dat is opvallend omdat het land al jaren onder vuur ligt vanwege mensenrechtenkwesties, bijvoorbeeld in de regio Xinjiang. De VU ontkent dat de academische onafhankelijkheid in het geding is, maar deskundigen die de NOS raadpleegde zetten daar vraagtekens bij en spreken van een ongewone financieringsconstructie.

'Oordeel over mensenrechten niet aan westerse politici overlaten'

Het geld uit China wordt gebruikt voor verschillende doeleinden. Het centrum runt een wetenschappelijk tijdschrift, organiseert conferenties en ontwikkelt een 'globale visie op mensenrechten'. De missie van het centrum is vastgelegd in de financieringsovereenkomst met de Chinese universiteit: aandacht vragen voor een globale visie op mensenrechten, en dan specifiek voor de manier waarop niet-westerse landen zoals China tegen mensenrechten aankijken.

De directeur van het centrum, hoogleraar mensenrechten Tom Zwart van de Universiteit Utrecht, is een graag geziene gast in het land. Hij is regelmatig te gast bij de Chinese staatstelevisie en won een prijs voor zijn bijdrage aan de Chinese rechtswetenschap.
Spoiler! :
In een interview met de Chinese staatstelevisie zegt hij: "We moeten het niet overlaten aan politici, en vooral niet westerse politici, om te bepalen wat wij denken over mensenrechten." Ook zegt hij dat hij erin gelooft dat China het beste voor heeft met mensenrechten. "De ontwikkeling van mensenrechten in China moet worden gezien in de context van de binnenlandse omstandigheden, en geen kopie zijn van het Westen." Zwart ontkent in een reactie niet dat hij deze uitspraken gedaan heeft, maar wijst erop dat Chinese media zijn reacties in hun eigen frame plaatsen.

Een andere medewerker van het CCHRC, hoogleraar Peter Peverelli, doet ook uitspraken die in het voordeel werken van de regering in Peking. Zo bestempelt Peverelli op Linkedin de verhalen over werkkampen voor Oeigoeren als "geruchten" en stelt dat het tegenwoordig in de mode is om kritisch op China te zijn. "Xinjiang is gewoon mooi: mooie mensen, adembenemende natuur en lekker eten. En geen dwangarbeid, geen genocide, of welke leugens dan ook waar de westerse media mee komen."

Het centrum heeft ook een eigen nieuwspagina. Daarop staat dat in oktober 2020 afgevaardigden van het CCHRC naar Xinjiang zijn afgereisd. De situatie die zij daar aantroffen "reflecteerde niet de grimmige situatie zoals weergegeven in de westerse berichten. Er is geen discriminatie van Oeigoeren of andere minderheden in die regio," klinkt het stellig.

De uitlatingen zijn opmerkelijk gezien de massadetenties en andere mensenrechtenschendingen in Xinjiang, die al sinds 2017 zijn vastgelegd. Ook Amnesty rapporteert over de situatie van de Oeigoeren, de Turkssprekende moslimminderheid daar. Hun conclusie: meer dan 1 miljoen Oeigoeren zitten opgesloten in heropvoedingskampen. Het mensenrechtenpanel van de Verenigde Naties bestempelde dat cijfer eerder al als geloofwaardig.

Onafhankelijkheid van onderzoek


Vier deskundigen die de NOS raadpleegde noemen de mate van financiering vanuit China zeer ongewoon voor een Nederlands onderzoekscentrum. Ook roept het volgens hen vragen op over de academische onafhankelijkheid. Zo stelt Rob de Wijk, hoogleraar Internationale Betrekkingen: "Zoiets als academische vrijheid op het gebied van mensenrechten bestaat niet in China. Als je te veel afwijkt van de partijlijn krijg je geen geld meer."

De Wijk bekritiseert ook de optredens van Tom Zwart op de Chinese televisie. "Je legitimeert op die manier een autocratisch regime. Die kunnen zeggen tegen hun eigen bevolking, zie je wel, in het Westen ondersteunen ze onze standpunten."

Ook sinoloog Frank Pieke van de universiteit Leiden heeft vragen bij de financieringsconstructie. "Op zich is in het contract de academische vrijheid gegarandeerd, maar gezien het soort onderzoek dat Tom Zwart doet moet hij eigenlijk geen geld uit China accepteren omdat dat de schijn van afhankelijkheid wekt."

In een reactie zegt de VU dat het onderzoek van het Cross-Cultural Human Rights Centre wel degelijk onafhankelijk is. In de contracten met de Chinese geldschieter "staat precies vastgelegd dat de academische vrijheid van het centrum en haar medewerkers onverkort gewaarborgd blijft. Het centrum is niet van de subsidie afhankelijk en zal altijd zijn vrije rol blijven spelen," aldus de VU. Toch staat er ook in de contracten dat het centrum specifiek aandacht moet besteden aan hoe mensen in niet-westerse landen denken over de mensenrechten.

Inmiddels is het CCHRC op zoek gegaan naar andere geldschieters. Volgens het centrum wordt dit jaar 20 procent van de financiering betaald door de VU zelf en door de Universiteit van Amsterdam (UvA). Daarmee zal het centrum een vak over mensenrechten gaan verzorgen op beide universiteiten. De UvA ontkent tegenover de NOS dat er sprake is van financiering. Studenten kunnen over en weer vakken volgen, maar daar betaalt de UvA niets voor aan het centrum en de VU, stellen zij. De overige 80 procent van de financiering blijft uit China komen.

'Dialoog op gang brengen'

Tom Zwart laat de NOS weten zelf onafhankelijk te kunnen opereren ondanks de financiering uit China en dat hij regelmatig mensenrechtenschendingen in China aan de kaak stelt, onder andere op academische congressen.

Ook stelt hij dat stukken op de site van het CCHRC de meningen weerspiegelen van medewerkers, maar niet per se de standpunten van het onderzoekscentrum. Ook als er expliciet staat dat het CCHRC iets vindt. Zwart zegt dat mensenrechten van Oeigoeren wel degelijk worden geschonden, en dat hij hiervoor aandacht vraagt in China.

In een latere reactie, na aanvullende vragen van de NOS, zegt hij dat de vragen over de nieuwsartikelen op de site van het centrum hem "toch aan het denken hebben gezet". De voorwaarden om bijdragen te plaatsen worden in de toekomst aangescherpt, en als medewerkers hierin zeggen namens het centrum te spreken, worden deze reacties voortaan verwijderd.

Peter Peverelli laat desgevraagd weten dat uitlatingen van medewerkers van het centrum niet opgevat moeten worden als ontkenning van wat er in Xinjiang gebeurt. Deze zijn "slechts een poging een dialoog op gang te brengen".

Eerder uitte de vorige minister van onderwijs al haar zorgen over de Chinese inmenging in het Nederlands hoger onderwijs. Dat was nadat bekend werd dat een hoogleraar Chinese taal en cultuur aan de Rijksuniversiteit Groningen voor een deel betaald werd door een organisatie die banden heeft met de Chinese overheid.
Met video: https://nos.nl/artikel/2413702-china-fi ... ten-aan-vu
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

Mensenrechtencentrum VU schort alle activiteiten op

Alle activiteiten van het Cross Cultural Human Rights Centre (CCHRC) van de Vrije Universiteit Amsterdam (VU) zijn opgeschort. Dat bevestigt een woordvoerder van de VU woensdag aan NRC na berichtgeving van de NOS. De colleges die het centrum zou geven zijn uitgesteld en het voert voorlopig geen onderzoek uit. Op de website van het centrum is alleen nog een verklaring te lezen waarin staat dat het onderzoek doet naar de publicaties die eerder op de site te lezen waren. „Mensenrechten zijn bij uitstek het gebied waarin inclusiviteit en diversiteit belangrijk zijn. Het Centrum heeft geconcludeerd dat niet alle publicaties op de website van het CCHRC binnen deze visie passen”, staat in de verklaring.

Vorige week woensdag zette de VU de samenwerking met de Chinese universiteit stop. Het CCHRC ontving drie jaar lang jaarlijks tussen de 250.000 en 300.000 euro subsidie van de Chinese Southwest University of Political Science and Law, terwijl het centrum onderzoek deed naar mensenrechten in China. Een woordvoerder van de VU liet vorige week aan NRC weten dat „iedere zweem van afhankelijkheid” bij onderzoeken waar de universiteit geld insteekt „uiteraard” moet worden uitgesloten.

De VU gaat onderzoek doen naar de onafhankelijkheid van het onderzoek dat het CCHRC deed. De subsidie die het centrum voor dit jaar van de Chinese universiteit heeft ontvangen wordt teruggestort. Als uit het VU-onderzoek blijkt dat het CCHRC niet onafhankelijk heeft geopereerd, zal ook de subsidie die het centrum in eerdere jaren van de Chinese universiteit kreeg, worden teruggegeven.
https://www.nrc.nl/nieuws/2022/01/26/me ... p-a4083237
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89720
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Ariel »

Complottheorieën over vaccinaties, 9/11 en seksfeesten met kinderen: universiteit Groningen schrapt vak ’kritisch denken’

Universitair hoofddocent Tjeerd Andringa van University College Groningen probeerde studenten te overtuigen van complottheorieën over onder meer vaccinaties, klimaatverandering en de aanslagen van 9/11.

Ook voelen studenten zich niet veilig als ze bijvoorbeeld een andere mening hebben. Dit blijkt uit berichtgeving van de Ukrant die onder meer met studenten sprak die les van hem kregen. Studenten van University College, onderdeel van de Rijksuniversiteit Groningen, trokken aan de bel bij het faculteitsbestuur. Dit voerde onder meer verschillende gesprekken met de docent, schakelde een deskundige in die Andringa’s lessen bijwoonde en gaf hem een waarschuwing. Het besloot begin dit jaar dat Andringa zijn vak over kritisch denken (systems view on life) voorlopig niet mag geven. „Er loopt een onderzoek naar wat er precies is gebeurd”, zegt decaan Hanny Elzinga.

Docent zou nog aanhanger zijn van kakistocratie
Andringa zou een aanhanger zijn van kakistocratie (bestuur door de minst geschikten), die onder meer beweert dat inlichtingendiensten seksfeestjes met kinderen organiseren om nieuwe en volgzame dienaren voor deze kakistocratie te werven, zo meldt Ukrant. Een student wordt berispt, omdat hij vraagtekens zou hebben gezet bij een studie die beweerde dat vaccinatie autisme veroorzaakt.

Andringa, die bekendheid als geluidswetenschapper verwierf, schiet in de lach als hij de aantijgingen hoort, maar geeft aan dat hij pas over een week uitgebreid wil reageren. „Ik wil eerst alle reacties even afwachten.” Zijn voorlopige uitleg komt erop neer dat hij studenten kritisch wil leren denken door vraagtekens bij gangbare opvattingen te zetten. Hij sluit niet uit dat sommige studenten hier moeite mee hebben. „Misschien pakt dit voor iedereen wel goed uit en is dit een storm in een glas water.”

Studenten die alternatieve waarheden omarmen zijn ’vrijdenkers’
Een studente, die anoniem wenst te blijven, kijkt niet verbaasd op van de aantijgingen. Ze kreeg enkele jaren geleden les van hem. „In het begin was hij echt heel tof. Ik zat toen in mijn eerste jaar. Hij daagde ons echt uit. Na enkele maanden veranderde dat beeld. Hij gaf ons bijvoorbeeld huiswerk mee waarbij we alternatieve waarheden over klimaatverandering moesten bestuderen. Dan lazen we een artikel dat dit niet echt een groot probleem was. Maar deze artikelen waren nauwelijks academisch te noemen. Soms ging het om een blog uit een obscure hoek van het internet. We keken ook vaak filmpjes. Hij verdedigt zich door te zeggen dat hij ons kritisch wil leren denken. Maar het viel iedereen op dat hij studenten die alternatieve waarheden omarmden ’vrijdenkers’ noemde.” Studenten die er vraagtekens bij zetten, werden volgens haar anders behandeld. „Dit is destijds ook bij het toenmalige bestuur aangekaart. Dit toonde zich bezorgd, maar er werd geen actie ondernomen.”

Docent blijft lesgeven
Een andere studente, die eveneens anoniem wil blijven, zet grote vraagtekens bij de aantijgingen. „En zo denken er meer studenten over. Hij heeft ons kritisch denken echt verbeterd. Ik had helemaal niet het gevoel dat hij ons zijn mening probeerde op te dringen. Zijn boodschap is altijd geweest dat je je eigen onafhankelijke denken moet gebruiken. Maar ook dat je altijd respectvol moet zijn. ”

Andringa blijft gewoon lesgeven in andere vakken op het University College, waarbij het bestuur hangende het onderzoek wel de vinger aan de pols houdt. Elzinga: „We hebben signalen gekregen dat studenten zich onveilig voelen en dat willen we natuurlijk niet. Daarom hebben we ook actie ondernomen. We willen nu eerst weten wat er in dat vak is gebeurd. De universiteit is bij uitstek een plek om studenten kritisch te leren denken, ook over gevoelige onderwerpen. Maar daarin is het wel belangrijk dat je niet in je meningsvorming wordt gestuurd.”

Ze betwijfelt of studenten die problemen met zijn handelwijze hebben bij hem in de klas komen. „Onze studenten zijn behoorlijk vrij in het kiezen van hun vakken.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89720
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Ariel »

’Complotprofessor’ Andringa alsnog geschorst door universiteit Groningen

Universitair hoofddocent Tjeerd Andringa van University College Groningen is alsnog geschorst door de universiteit. Voorlopig mag hij geen college geven. Een onafhankelijk onderzoek is ingesteld naar zijn lessen ’kritisch denken’ en de complottheoriën die hij daarin besprak.

Dit maakt de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) vrijdag bekend, nadat een artikel verscheen in Ukrant over de lessen van Andringa. Hij zou eerstejaars onderwezen hebben in complottheorieën over vaccinaties, de 9/11-aanslagen en seksfeesten met kinderen. Aanvankelijk zei decaan Hanny Elzinga dat Andringa les mocht blijven geven in andere vakken op het University College. Op die beslissing is de universiteit nu teruggekomen.

„Naar aanleiding van de situatie die is ontstaan rondom het vak Systems View on Life bij University College Groningen, is besloten een onafhankelijk vervolgonderzoek in te stellen naar de gang van zaken”, schrijft de RUG op haar website.

„Vastgesteld is dat door deze onrust de betrokken docent, Tjeerd Andringa, geen onderwijs kan geven zoals beide partijen dat willen. Daarom is besloten dat hij lopende het onderzoek en in afwachting van de uitkomst daarvan geen onderwijs zal verzorgen aan UCG.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Mahalingam
Berichten: 52153
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Waar zijn universiteiten mee bezig ???

Bericht door Mahalingam »

Op 20 januari had ik er hier ook al over. De waanzin van stonecoal-Engels praten tegen Nederlandstalige landgenoten.
Engels opleggen als voertaal is niet ‘inclusief’

Op universiteiten is Engels steeds vaker de voertaal. Soms wordt dat zelfs van hogerhand afgedwongen, zoals recent op de faculteit Bouwkunde van de Technische Universiteit Eindhoven. Het lijkt inclusief, maar is uitsluitend, schrijft taalwetenschapper Kristel Doreleijers voor EW Podium.

Op 13 januari 2022 stuurde de faculteit Bouwkunde van de TU/e (Technische Universiteit Eindhoven) aan haar studenten en medewerkers een brief met als onderwerp ‘Engels’. De brief sommeert de lezers om altijd en overal op de campus Engels (en alléén Engels) te spreken. De oproep veroorzaakte niet alleen intern de nodige ophef, ook de buitenwereld kon zich vergapen aan dit knullige en verbijsterende schouwspel toen GeenStijl de brief online publiceerde. Als taalwetenschapper zag ik het tafereel met lede ogen aan. Het is het zoveelste voorbeeld waarbij zwaarwegende uitspraken over taal worden gedaan zonder dat hieraan enig taalkundig fundament ten grondslag ligt. Wat gaat hier precies mis?

‘ON CAMPUS = ENGLISH IS SWITCHED ON’

Bij taalbeleid denken veel mensen waarschijnlijk direct aan wetgeving vanuit de overheid of een ander machtsorgaan. Aan vóórschrijven wat wel en wat niet mag op taalgebied. Neem bijvoorbeeld de verkiezingsposter van de VVD een aantal jaren geleden: ‘In Rotterdam spreken we Nederlands’. Ook op scholen is (exclusief) Nederlands spreken de norm, met uitzondering van het hoger onderwijs, waar Engels in toenemende mate de voertaal is. Dat komt niet alleen door het groeiend aantal internationale studenten, maar ook doordat de wereldwijde academische gemeenschap deze taalkeuze logisch en soms ook noodzakelijk maakt.

Niet óf-óf, maar én-én


Toch is de opmars van het Engels in het hoger onderwijs niet onomstreden. Een argument dat hierbij geregeld wordt aangevoerd, is dat goede wetenschap zich niet alleen richt op de academische kring, maar ook een verantwoordelijkheid heeft tegenover de maatschappij. Uitsluitend in het Engels communiceren over nieuwe wetenschappelijke inzichten zou de kloof tussen de wetenschap en de samenleving (die haar nota bene financiert) kunnen vergroten
Bovendien zou het ontmoedigen van het Nederlands als wetenschapstaal kunnen bijdragen aan een devaluatie van de Nederlandse taal in haar geheel. Het Nederlands zou er niet alleen moeten zijn voor dagelijkse communicatie, maar ook voor filosoferen, discussiëren en nuanceren – drie taalpraktijken die nu juist eigen zijn aan een universitaire omgeving die vrijdenken hoog in het vaandel heeft. Idealiter staan Nederlands en Engels binnen de academische muren naast elkaar in plaats van dat ze elkaar de tent uitvechten. Het is geen kwestie van óf-óf, maar van én-én.

De flexibele taalgebruiker


En dat is precies waar het misgaat bij de taalbrief van de TU/e. Hoe eenduidig taalbeleid in theorie soms ook lijkt, de praktijk is een stuk weerbarstiger. Taalbeleid laat zich namelijk moeilijk opleggen. Dat heeft alles te maken met de macht die bij de taalgebruiker zelf ligt. Die is zelf verantwoordelijk voor gemaakte taalkeuzes en is ook bijzonder goed in het maken van zulke keuzes. Iets met jarenlange bewuste en vooral ook onbewuste training.

Iedereen die op een universiteit werkzaam is en geregeld vergaderingen of lessen bijwoont, herkent wel de vraag – die ook in betreffende brief wordt aangehaald – ‘zijn er mensen aanwezig die geen Nederlands spreken?’ Zodra er ook maar één hand omhoog gaat, is het duidelijk: de bijeenkomst gaat door in het Engels.

Ik heb ook nog nooit enig bezwaar gehoord tegen deze vaak ongeschreven wet. Als er al bezwaar was, dan kwam dat van de aanwezigen die vertwijfeld hun hand hadden opgestoken. Niet omdat ze zich bezwaard voelden, maar omdat ze het eigenlijk wel prima vonden als de voertaal toch Nederlands zou zijn; zo konden ze ook hun Nederlandse taalvaardigheid bijspijkeren. In zulke gevallen is ook luistertaal vaak een goede optie, omdat sommige mensen het Nederlands wel verstaan maar niet spreken. Zij kunnen luisteren naar het Nederlands en hun vragen of opmerkingen formuleren in het Engels, of in welke gemeenschappelijke taal dan ook.

Een taal verbieden is juist exclusief taalbeleid

De flexibiliteit van de taalgebruiker botst kortom met de opgelegde taalregels. Het spreken over ‘taalspelletjes’ en het formuleren van Do’s en Don’ts is schrijnend, omdat een inclusieve omgeving exact het tegenovergestelde zou moeten doen: ruimte bieden aan de talige en culturele diversiteit die er is en daarvoor vooral de verantwoordelijkheid bij de sprekers zelf leggen.

Verbieden om een taal te spreken – of dat nu Nederlands, Engels, een dialect of andere minderheidstaal is – is een vorm van afwijzing, niet alleen van de taal, maar ook van de persoon zelf. De taalgebruiker voelt zich in zijn hemd gezet. Juíst ook omdat deze aan alles voelt dat dit tegen de natuur ingaat. Het veelgehoorde argument ‘ik ben in Nederland (mijn eigen land), dus natúúrlijk mag ik hier Nederlands (mijn eigen taal) spreken’, gaat hier niet zozeer op, maar het gaat om het gevoel dat sprekers zelf heus wel weten in welke situaties welke taal gepast is.

Anderen buitensluiten door plots een taal te gaan spreken die een van de gesprekspartners niet beheerst, komt voor, maar is veel, veel zeldzamer dan de brief suggereert. Bovendien hebben veel taalwetenschappers het idee van strikt afzonderlijke talen al enige tijd losgelaten. Het uitgangspunt dat elke spreker beschikt over een repertoire aan taalkennis dat elementen uit verschillende talen (de ene dominanter dan de andere) bevat en dat naar wens kan worden ingezet afhankelijk van de context, de gesprekspartner en het gespreksonderwerp, is tegenwoordig leidend.

Bezint eer ge begint


Intussen heeft de faculteit Bouwkunde een nieuwe brief verzonden om uit te leggen dat het allemaal niet zo strikt was bedoeld. Geen tweespalt zaaien, maar verbinding tot stand brengen. Dat die verbinding juist zit in een tolerant taalbeleid dat zoekt naar een gemeenschappelijke taal wanneer de context dat vereist, en in andere contexten de gelegenheid biedt om de vrijheid te hebben je uit te drukken op een manier die comfortabel voelt, wordt over het hoofd gezien.

De huidige communicatie voelt alsof je wordt geconfronteerd met een iconische poster in de openbare ruimte. IN DEZE COUPÉ = STILTE. IN DE KLAS = TELEFOON UIT. Het is verkleuterend. Advies inwinnen vóórdat een dergelijke brief in de toekomst de deur uitgaat, is het devies. Want écht, er is een schat aan taalwetenschappelijk onderzoek dat kan helpen bij het oplossen van een dergelijk euvel en inzicht kan geven bij de communicatie eromheen. En eerlijk is eerlijk, een taalkundige die zich onvoldoende geïnformeerd uitspreekt over een ‘bouwkundig probleem’ zou ook geheid afbreuk doen aan de oplossing.
https://www.ewmagazine.nl/ewpodium/opin ... ef-866928/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Plaats reactie