Ayaan Hirsi Ali

[Mahalingam]

Newsweek magazine sep 17, 2012
Ayaan Hirsi Ali
Muslim Rage & The Last Gasp of Islamic Hate
Once again the streets of the Arab world are burning with false outrage. But we must hold our heads up high. Ayaan Hirsi Ali on how she survived Muslim rage—and how we can end it.

It is a strange and bitter coincidence that the latest eruption of violent Islamic indignation takes place just as Salman Rushdie publishes his new book, Joseph Anton: A Memoir, about his life under the fatwa.

In 23 years not much has changed.

Islam’s rage reared its ugly head again last week. The American ambassador to Libya and three of his staff members were murdered by a raging mob in Benghazi, Libya, possibly under the cover of protests against a film mocking the Muslim Prophet Muhammad.
They were killed on the watch of the democratic government they helped to install. This government was either negligent or complicit in their murders. And that forces the U.S. to confront a stark, unwelcome reality.

Until recently, it was completely justifiable to feel sorry for the masses in Libya because they suffered under the thumb of a cruel dictator. But now they are no longer subjects; they are citizens. They have the opportunity to elect a government and build a society of their choice. Will they follow the lead of the Egyptian people and elect a government that stands for ideals diametrically opposed to those upheld by the United States? They might. But if they do, we should not consider them stupid or infantile. We should recognize that they have made a free choice—a choice to reject freedom as the West understands it.

http://www.thedailybeast.com/newsweek/2 ... stand.html

[Mahalingam]

Ayaan Hirsi Ali: Betogers vertegenwoordigen de islam maandag 17 september 2012
De moslims die nu de straat opgaan om bestraffing van de makers van de anti-islamfilm te eisen, zijn geen marginale groep. Integendeel, zij vertegenwoordigen de hoofdstroming in de huidige islam.

Weliswaar veroordelen vele moslims en ex-moslims het geweld, maar zij staan aan de rand van de moslimgemeenschap.

Dat schrijft oud-VVD-Tweede Kamerlid en fel criticus van de islam Ayaan Hirsi Ali in het Amerikaanse weekblad Newsweek.

Salman Rushdie
Zij noemt het 'een vreemde en bittere' samenloop van omstandigheden dat de uitbarsting van geweld van moslims samenvalt met de publicatie van het nieuwe boek van Salman Rushdie. In 1989 sprak de Iraanse geestelijk leider ayatollah Khomeini een doodvonnis tegen hem uit wegens zijn boek De duivelsverzen. 'In 23 jaar is er niet veel veranderd,' schrijft Hirsi Ali.

De vroegere politicus, die sinds 2006 werkt voor een conservatieve Amerikaanse denktank, gaat uitvoerig in op haar eigen geschiedenis als vrouw die met de islam heeft gebroken. Ook gaat zij in op de moord op Theo van Gogh, regisseur van haar film Submission. Zij meent dat de radicale moslims een achterhoedegevecht voeren.

Politieke islam
Zolang als zij hun eigen filosofie als het enige alternatief voor een dictatuur en buitenlandse inmenging kunnen presenteren, zijn zij aantrekkelijk voor het onderdrukte volk. Maar als zij eenmaal aan de macht zichzelf als onderdrukkers ontpoppen, zullen de Egyptenaren, Tunesiërs, Libiërs en misschien de Syriërs en anderen inzien dat wetten over menselijke zaken niet op goden en profeten kunnen worden gebaseerd.

De onderdrukten zullen de straat opgaan en de aanhangers van de politieke islam afzetten. De Verenigde Staten en de andere westerse landen kunnen daarbij helpen, zoals ze ook bij de ontmanteling van de Sovjet-Unie hebben gedaan, aldus Hirsi Ali.

http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Buite ... -islam.htm

[Mahalingam]

Interview:
Ayaan Hirsi Ali on Anger in the Muslim World Over Video: Don't Apologize
Ayaan Hirsi Ali is the author of Infidel. She was forced into hiding in Holland after making a film on Islam and women called Submission with Theo van Gogh. Van Gogh was killed on the street in Amsterdam by an extremist Muslim activist. Hirsi Ali now lives in the United States. I interviewed her for my last Global Viewpoint Network column.

Spoiler! :

Nathan Gardels: One is tempted to say "here we go again," yet another episode of worldwide violence and protests against an insult to the Prophet Muhammad -- there was the Salman Rushdie fatwa, the Danish cartoon and your own case in Holland, where your partner in a film about Islam and women was assassinated in Amsterdam. Now some marginal YouTube video disrespecting the Muslim faith has swept the world, inflaming the pious and mobilizing the militant.

Is there anything different this time around, or are they all of a piece?

Ayaan Hirsi Ali: I would say they are all of a piece in the sense that they all stem from the same thing: a political ideology embedded in a 1,400-year-old religion and culture that makes no room for any criticism of its foundational father and sacred texts. When it comes to the Koran and the prophet, Muslims are equally offended by any work they perceive as disrespectful of those two icons: from the current Koran project in Germany, which is a serious academic work, to the notorious film on YouTube. For the average Muslim it is all an attack on the faith.

Gardels: One difference between previous episodes and this one, as you alluded to, is that it comes in the wake of the Arab Spring. Now the masses are free to speak their minds and have elected their own leaders such as the Muslim Brotherhood in Egypt.

The Islamists are now the mainstream -- and they are as angry and insulted as what used to be seen in the West as the militant margins.

Hirsi Ali: What we are seeing in the wake of the protests in the Arab world is an aversion to tyrannical rule whether it is a secular dictator or a religious monarchy. Where the dictators fell we saw -- and I have always said this -- a strong vote for a system of government informed by political Islam. The mainstream Brotherhood never made a secret of their commitment to a political and moral framework based on Islamic law. So it should not surprise us in the least that the leaders of the Muslim Brotherhood are insulted by unflattering depictions of their moral guide.

Gardels: The Muslim-majority country closest to the West is Turkey, a democracy and also a member of NATO. Prime Minister Erdogan has said, "Insulting the prophet cannot be considered as freedom of expression." On this, there is no compromise.

Hirsi Ali: And here is what President Obama said when asked to qualify the initial statement made by the American Embassy in Cairo:

"I do have to say that, more broadly, we believe in the First Amendment. It is one of the hallmarks of our Constitution that I am sworn to uphold, so we're always going to uphold the rights of individuals to speak their minds. On the other hand, this film is not representative of who we are, and our values, and I think it is important for us to communicate that. That's never an excuse for violence against Americans, which is why my No. 1 priority and my initial statement focused on making sure that not only are Americans safe, but that we go after anyone that would attack Americans."

So Prime Minister Erdogan is not ready to compromise on the issue of free speech, and President Obama swore to uphold the American Constitution, of which the First Amendment is a hallmark. To me this symbolizes the "Clash of Civilizations" that professor Samuel Huntington described so eloquently in 1993, less than five years after the end of an epic confrontation of ideas with the former Soviet Union.

And this is the stark and unpleasant reality that faces both civilizations: There are certain values that cannot be compromised by those who hold them.

Prime Minister Erdogan has been tireless in leading initiatives on behalf of the Muslim nations of the Organization of the Islamic Conference (currently 57 in total) to create legislation through the channels of international law that bans blasphemy.

President Obama has been tireless in communicating to the Muslim world that America seeks friendship and peaceful cooperation with the Muslims all over the world. He has vowed to pull out American troops from Iraq and Afghanistan; he has not stood in the way of toppling even those dictators that were an ally of the U.S.; he has snubbed Israel and some of the Jewish population in the U.S. by trying to show that Palestinians are as much an ally of the U.S. as Israel.

In reality, neither leader nor the people who elected each of them is prepared to give the other what he wants: President Obama -- or any other American president regardless of party -- will not compromise the First Amendment; Prime Minister Erdogan or any other Muslim leader (at least in the short run) will not sit back and accept blasphemy against Muslim icons.

Gardels: The democratization of the media in the West -- with social media like YouTube and Twitter -- means any marginal kook can post a video. Thanks to the Internet, today the reach of the media is planetary, including to the politically awakened Muslims no longer suppressed by autocrats. That is a combustible combination that likely means more conflict of this nature, not less.

Hirsi Ali: I agree. As I said, Western nations are based on the principle that the free exchange of ideas is constitutionally protected. In America Google, YouTube and the other Silicon Valley engineers and entrepreneurs are celebrated. There is nothing sacred in Hollywood and New York's giant publishing houses. If a movie is good, the makers get an Oscar or some other honor. If it is bad, the makers are mercilessly mocked in the reviews. If a book is good, the author is shortlisted for a Pulitzer. If it is bad, he is laughed out of town. No subject is out of bounds: Jesus Christ, the private lives of the Founding Fathers, sex, money, gays, Jews, women, you name it.

What Prime Minister Erdogan and President Morsi of Egypt don't understand is that in a constitutional democracy, the prime minister or the president does not have the power to limit free speech. They can say over and over again that "Innocence of Islam" is "distasteful" and that "it does not represent the work of the government or what mainstream Americans believe," but that is just their opinion. It is not a pledge to introduce legislation to punish the people behind the work.

Gardels: What should the West do then?

Hirsi Ali: As the world's only remaining superpower, America is faced with the daunting task of preventing conflict as much as it can. Given its relative decline and the relative rise of powers that are hostile to the West, this task is even more daunting.

When it comes to relations with the Muslim world there is clearly a pious mainstream and a homicidal militant minority who share the view that some form of punishment is justified against those who insult their prophet or desecrate their holy book.

And here is the dilemma that America was grappling with since the storming of her embassy in Tehran in 1979: How can we marginalize the homicidal while not alienating the pious majority on the one hand, and on the other hand not betray our foundational traditions of free inquiry and human rights?

In relation to the Muslim world, the past three decades show three things:

First, that creating the impression that mutually exclusive moral systems can find compromise around non-negotiable values does not resolve the conflict but only makes it worse and postpones the real battle of ideas. The First Amendment in America will not be compromised, and the Muslim world will not accept that people who supposedly insult their icons will go unpunished. On this level, the only way out as I see it is a true battle of ideas whereby each side demonstrates to the other why its value system is superior. In other words, Westerners should quit the moral relativist posturing and get down to the hard work of defending their values.

Two, and this is a good sign, that the Muslim world is rapidly changing. The Iranian masses that brought the ayatollahs to power in 1979 were calling for change in 2009. As we all know, totalitarian systems have a short lifespan. The people in the Middle East are not quite clear on the ins and outs of freedom, but they are moving in the right direction. America and other Western countries could help hasten the process towards true freedom instead of creating the impression that some freedoms can be compromised. They can do so by empowering the individuals and groups who truly share America's founding principles as enshrined in the Bill of Rights. In other words, when it comes to the stark choice between the Koran and the Bill of Rights: those who choose the latter.

Finally, and perhaps most importantly, that alliances with dictators, mujahedeen and other tyrants are more costly in human life and resources than facing up to the confrontation of irreconcilable values and setting out to win. The last victory of the U.S. against a bad system of ideas was against the Soviet Union. That was a long and uncertain cold war, but America won, and the same strategy must be applied in the battle against radical Islam.

http://www.huffingtonpost.com/nathan-ga ... 93278.html

[Mahalingam]

Ayaan Hirsi Ali on Michael Coren: Islam, worse or better now than a few years ago?

[Ariel]

Ayaan Hirsi Ali is Nederlandse af. Ze is nu Amerikaans staatsburger.

De voormalige Nederlandse politicus zegt erg blij te zijn met haar nieuwe identiteit.

Ook zegt ze dat in principe iedereen welkom zou moeten zijn in de Verenigde Staten, ongeacht geloof, ras of seksuele voorkeur.

'Maar wie hier in Amerika komt, moet zich wel binden aan de constitutie. Wie dat niet kan, is niet welkom,' zegt de kersverse Amerikaanse.

En waar vroeger het communisme als staatsvijand nummer 1 werd gezien, zijn het nu anderen die de Amerikaanse staat in het bestaan bedreigen. 'Er is in de wereld een radicale, vijandige sfeer die bedreigend is voor de Verenigde Staten, dat moeten we erkennen,' zegt Ali.

http://www.elsevier.nl/Buitenland/nieuw ... -1259162W/

Leuk voor haar, maar heel gek, ergens steekt het wel een beetje.

[Pilgrim]

Ayaan Hirsi Ali: 'Welke groep leiders spreekt namens de islam?'

OPINIE - Ayaan Hirsi Ali −29/05/13


© EPA. Ayaan Hirsi Ali.

OPINIE'Alle moslims gelijkstellen met terrorisme is stupide en verkeerd. Erkennen dat er een verband is tussen de islam en terreur is echter passend en noodzakelijk. Natúúrlijk heeft een terrorist die zich op Allah beroept wel iets met de islam te maken', schrijft Ayaan Hirsi Ali.

Ik heb dit eerder gezien. Een moslimterrorist vermoordt in het Westen een niet-islamitische burger en vertegenwoordigers van de moslimgemeenschap haasten zich om ieder verband met zichzelf en hun geloof te ontkennen. Nadat de Britse soldaat Lee Rigby vorige week in de zuid-Londense wijk Woolwich met hakmessen om het leven was gebracht, stond Julie Siddiqi als vertegenwoordiger van de Islamic Society of Britain al snel bij de microfoons om te verklaren dat alle goede moslims 'doodziek' waren van deze aanval, 'net als iedereen'.

Dit gebeurt iedere keer weer. Moslimmannen in pak met das of vrouwen met stijlvolle hoofddoeken worden erop uitgestuurd om de wereld te verzekeren dat zulke aanvallen niet bij de echte islam horen en dat het hier gaat om ontsporing en ontaarding van het ware geloof.

Ware geloof
Wat moeten we dan denken van Omar Bakri? Ook hij claimt namens het ware geloof te spreken, hoewel hij vorige week niet in Engeland voor de camera's kon verschijnen omdat Al-Muhajiroun, de islamistische groep waarvan hij de oprichter is, in 2010 in Groot-Brittannië verboden is. Daarom stond hij de media te woord in Tripoli in het noorden van Libanon, waar hij tegenwoordig woont.

Michael Adebolajo - de voor de moord in Woolwich aangeklaagde dader die op een ter plekke gemaakte opname te zien en te horen was, met een hakmes in zijn bebloede handen - was tien jaar geleden een leerling van Bakri, voordat diens groep verboden werd. 'Een rustige man, heel verlegen, die veel vragen stelde over de islam', herinnerde Bakri zich vorige week. De leraar vond dat je in de gruwelijke video goed kon zien hoe ver zijn timide leerling het had geschopt: 'Vastberaden, heldhaftig, dapper. Hij rende niet weg.'

Bakri zei ook tegen de pers: 'De Profeet heeft gezegd dat een ongelovige en degene die hem heeft gedood elkaar niet in de hel zullen tegenkomen. Dat is een prachtig gezegde. Moge God [Adebolajo] voor zijn daden belonen. (...) Ik vind dit geen misdaad, vanuit de islam bezien.'

De vraag die op dit moment in de geschiedenis moet worden beantwoord, is helder: welke groep leiders spreekt namens de islam? De officieel erkende woordvoerder van de 'moslimgemeenschap'? Of de bezeten straatpredikers van de politieke islam die de moordenaars indoctrineren, aanmoedigen en opleiden en vervolgens hun zegen geven aan het bloedvergieten?

Web-jihadisten
Ook in Amerika is dit een urgente vraag. Wie spreekt er namens de islam? De Council on American-Islamic Relations, de grootste islamitische burgerrechtenorganisatie? Of een van de vele op het web opererende jihadisten die het werk hebben overgenomen van wijlen Anwar al-Awlaki, de in Amerika geboren ronselaar voor Al Qaida?

Er zijn mensen die zelfs niet willen toegeven dat dit de vraag is die iedereen bezighoudt. Gezien de lange reeks van islamistische aanvallen - van de 9/11-nachtmerrie in de VS en de bomaanslagen in Londen op 7 juli 2005 tot en met de slachtpartijen in Fort Hood in Texas in 2009, bij de marathon in Boston vorige maand en nu in Woolwich - is het verbazingwekkend dat sommige mensen blijven ontkennen dat er enig verband is tussen de islam en terrorisme.

Vorige week moest de politiek redacteur van de BBC Nick Robinson excuses maken omdat hij in een uitzending direct nadat het nieuws uit Woolwich bekend werd, had gezegd dat de mannen die Rigby hadden vermoord 'er uitzagen als moslims'.

Boetekleed
Memo aan de BBC: de moordenaars schreeuwden 'Allahu akbar' terwijl ze toesloegen. Toen het echter klachten begon te regenen bij de BBC over de woordkeus van Robinson, zag hij zich genoodzaakt het boetekleed aan te trekken. Je kunt je alleen maar verbazen over mensen die zo overgevoelig zijn als het gaat om het beschermen van de reputatie van de islam en tegelijkertijd zo totaal ongevoelig als het gaat om een moord die expliciet in naam van de islam is begaan.

Het was fijn om in de nasleep van de bomaanslag in Boston en de moordaanslag in Woolwich moslimwoordvoerders hun afschuw en medeleven te horen uitspreken, maar iets meer is dringend nodig: waarachtige erkenning van het probleem met de islam.

Moslimleiders zouden zich moeten afvragen hoe ze zich nu precies verhouden tot een politieke beweging die jonge mannen aanmoedigt om te moorden en te verminken op grond van een religieuze overtuiging. Denk aan de gebroeders Tsarnajev en hoe zij de chaos die ze in Boston hadden aangericht rechtvaardigden. Denk eens zorgvuldig na over wat Michael Adebojalo vorige week zei, zijn handen rood van het bloed: 'Wij zweren bij de almachtige Allah dat we jullie altijd zullen bestrijden. De enige reden waarom we dit hebben gedaan, is dat er elke dag moslims sterven.'

Mijn vriend, de Nederlandse filmmaker Theo van Gogh, is in 2004 vermoord omdat hij zich niet respectvol genoeg gedroeg tegenover de islam. In de rechtszaal keek de moordenaar Theo's moeder aan en zei: 'Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen medeleven voor u voel. Ik voel uw verdriet niet. (...) Ik voel geen medeleven voor u, want u bent een ongelovige.'

Maar na bijna een decennium van dergelijke retoriek van islamisten over de hele wereld, plaatste de Guardian toch nog een kop boven een artikel met een citaat van een Londense moslim: 'Deze zielige idioten hebben niets met de islam te maken.' Goh. Echt niet?

Stupide
Natuurlijk bestaat de overgrote meerderheid van de moslims niet uit terroristen of sympathisanten van terrorisme. Alle moslims gelijkstellen met terrorisme is stupide en verkeerd. Erkennen dat er een verband is tussen de islam en terreur is echter passend en noodzakelijk.

Aan weerskanten van de Atlantische Oceaan hebben politici, academici en de media zich ongelooflijk terughoudend opgesteld, terwijl de islamistische terreuraanslagen onophoudelijk doorgaan. Toen president Obama zich voor het eerst uitsprak over de bommen in Boston, noemde hij de islam zelfs helemaal niet. Vorige week hebben premier David Cameron en burgemeester van Londen Boris Johnson bij herhaling de geruststellende uitspraken van moslimleiders aangehaald die erop neerkomen dat de moord op Lee Rigby niets met de islam te maken heeft.

Veel gewone mensen die dergelijke uitspraken horen krabben zich verbijsterd op het hoofd. Een moordenaar doodt een jonge vader onder het uitroepen van 'Allahu akbar' en dat heeft niets met de islam te maken?

Ik neem het de westerse leiders niet kwalijk. Die doen hun best om te voorkomen dat het vertrouwen tussen de meerderheid van de bevolking en moslimminderheden compleet in rook opgaat.

Wel kwalijk
Maar ik neem het de moslimleiders wel kwalijk. Het wordt tijd dat zij met geloofwaardiger discussiepunten komen. Hun gemeenschappen hebben een ernstig probleem. Jonge mensen, van wie sommigen niet als moslim geboren zijn, worden door predikers met simpele islamitische geschriften opgehitst en voor de jihad geronseld door radicale imams die zich voordoen als legitieme moslimgeestelijken.

Ik vraag me af wat er zou gebeuren als moslimleiders als Julie Siddiqi een volhardende publiekscampagne zouden beginnen om de islamistische pleitbezorgers van chaos en moord te schande te maken.

Dus niet alleen maar de gebruikelijke klaagzang na weer een gruwelijke aanslag, maar een voortdurende, in het oog springende inspanning om de wereld te laten zien dat de predikers van haat niet legitiem zijn. Dan zouden claims over het 'geloof van de vrede' een stuk geloofwaardiger klinken als de volgende fanatiekeling het volgende slachtoffer van de politieke islam heeft vermoord.

Ayaan Hirsi Ali is onderzoeker bij het Belfer Center en het American Enterprise Instituut.
Dit artikel verscheen eender in The Wall Street Journal. Vertaling: Leo Reijnen

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opi ... slam.dhtml

[Mahalingam]

Ayaan was in israël voor de Presidential Conference in Jerusalem
Hier haar toespraak.



Er was ook een interview:
'Even if you give up all the land, it won't solve the problems in the Mideast'

Ayaan Hirsi Ali: The presumption that the Palestinian negotiators are secular is not supported by facts. Were they secular, there would already be a settled territorial agreement of some kind. But there is no agreement as of today, because on one side it has become religious jihad of all or nothing, while on the other side it is still a territorial issue. Of course I know that there are Israelis who also perceive this as a religious problem; but their numbers pale in comparison to the Muslim side. Reaching a settlement that brings about two states is a religious betrayal -- not only for the leadership but for most Muslims today. The West does not understand this.

http://www.israelhayom.com/site/newslet ... p?id=10309

[Pilgrim]

Hier het interview met Ayaan Hirsi Ali in het Nederlands.

Israël: interview met Ayaan Hirsi Ali

Posted on 3 juli 2013



“Zelfs wanneer Israël het hele land opgeeft, zal dat geen problemen in het Midden-Oosten oplossen. Vanuit het perspectief van de Arabische leiders staat een twee-staten-oplossing gelijk aan het verraden van Allah. Als men vrede wil en niet alleen een proces, dan moet men vrede met de mensen sluiten. De onderhandelaars zelf zijn niet belangrijk.”

Er zit iets waardigs in de rustige, vastberaden manier van Ayaan Hirsi Ali, als ze opstaat vanuit het publiek en naar het podium loopt om haar voordracht te geven. Ayaan Hirsi ali´s moeilijke levensweg begint in Somalië, waar ze in een islamitische familie wordt geboren. Op de leeftijd van 5 jaar moest ze de vrouwelijke genitaliënverminking ondergaan. Als teenager was ze een vrome moslima. Begin twintig, toen ze hoorde van de plannen voor een gearrangeerd huwelijk, vertrok ze naar Nederland, waar ze asiel aanvroeg. Hirsi Ali studeerde aan de universiteit Leiden en begon kritische artikelen over de islam te publiceren, de levensomstandigheden van de islamitische vrouw, enz.

Ze schreef het draaiboek voor de Nederlandse film “Submission” voor de regisseur Theo van Gogh, die daarna door een islamiet werd vermoord. Hirsi Ali werd lid van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) en werd in het jaar 2003 in het Nederlandse parlement gekozen. Enkele jaren later vertrok ze naar de Verenigde Staten, waar ze onderzoekster aan het American Enterprise Intitute werd. Ze publiceerde meerdere boeken; een autobiografie met als titel “Infidel”. Het boek werd een internationale bestseller. Al in het jaar 2005 werd Ayaan Hirsi Ali door Time Magazine genoemd als een van de honderd meest invloedrijke vrouwen ter wereld. Op internet is veel informatie over haar te vinden, artikelen en video´s van haar voordrachten.

Ze is dubbel moedig: in haar verzet tegen de islam, wat geleid heeft tot dreiging met moord tegen haar, en met het oog op de westerse links-liberale elite, dat kritiek op het multiculturalisme afkeurt, en de blindheid van de westerse samenleving om de strategische bedreiging van haar bestaan als een vrije samenleving te zien.

Ayaan Hirsi Ali was op bezoek in Israël n.a.v. de onlangs in Jeruzalem gehouden Presidential Conference.

Israel Hayom: In uw voordrachten hebt u vaak verwezen naar de situatie in het Nabije respectievelijk Midden-Oosten. U beweert dat de mensen in het Westen niet zouden begrijpen dat dit geen dialoog is, wat er in het Midden-Oosten plaatsvindt.

Ayaan Hirsi Ali: Er staat hier meer dan één ding op het spel. Het belangrijkste probleem in de Israëlisch-Palestijnse context is dat men dan wel over een vredesproces praat, maar alles wat men krijgt is een proces en geen vrede. En waarom duurt dit proces zo lang? Omdat deze zaak voor de Israëli´s een territoriaal probleem is. Aan de andere kant is het voor de Palestijnse onderhandelaars geen territoriaal probleem, maar een religieus en etnisch. Het gaat niet alleen om Palestijnen, maar om alle Arabieren. Het allermeest is het een religieus probleem.

Vanuit het perspectief van de Arabische leiders staat een twee-staten-oplossing gelijk aan het verraden van Allah, van de koran, van de Hadith en de traditie van de islam.

Israel Hayom: Waarom? Na de vele jaren die u in het Westen hebt gewoond, hoe verklaart u dat?

Ayaan Hirsi Ali: Het Westen van de 20e en de 21e eeuw bezit een volledig ander concept van religie dan de moslims van het Nabije Oosten. Het Westen heeft met succes religie en politiek van elkaar gescheiden, maar zelfs op plaatsen in het Westen waar geen strikte scheiding bestaat, is het concept van God en religie, zelfs in de 13e of de 15e eeuw, altijd nog een ander dan de huidige realiteit in het Nabije Oosten.

De islam is een theologisch kunstmatig woord voor juist handelen en diens reflectie, de islam heeft een doel. Als je een ware moslim bent, moet je voor dit doel vechten. Je kunt een tijdelijke vrede of wapenstilstand bereiken, maar die zijn niet definitief, niet duurzaam. Het gaat niet alleen om het territorium. Omdat het territorium niet tot de mensen behoort; het behoort aan Allah. Daarom zou het voor een Palestijnse leider – zelfs wanneer hij seculier is, of zelfs atheïst -, die de onderhandelingstafel zou verlaten met de verkondiging van een twee-staten-oplossing, betekenen dat hij gedood wordt op het moment dat hij de deur uitgaat.

Israel Hayom: Er komen hier veel verstandige mensen naartoe die ons, Israëli´s, adviseren rationeel te handelen. Denkt u dat dit dispuut iets met rationalisme heeft te maken?

Ayaan Hirsi Ali: Europeanen en Amerikanen – en daarmee bedoel ik niet alleen hun leiders, maar de mensen in het algemeen – denken wanneer ze een probleem hebben, dat er een soort compromis op tafel moet liggen. Wat ze niet kunnen accepteren, is een partij die zegt: “Het enige rationele resultaat is onze volledige overwinning.” Als je even afziet van de Israëlisch-Palestijnse situatie, zie je componenten van deze cultuur in de gebeurtenissen in Syrië, in Libanon. We hebben het bij Moebarak gezien. Er is een winnaar en er is een verliezer. Maar er kunnen geen twee winnaars zijn.

Israel Hayom: Het voorstel van een compromis komt dus voort uit naïviteit?

Ayaan Hirsi Ali: U kunt het noemen zoals u wilt. Ik heb iemand als Tony Blair gehoord, ik was aanwezig op twee of drie conferenties waar hij gesproken heeft, en hij is niet naïef meer. Hij is niet meer dezelfde man die hij tien jaar geleden was met betrekking tot dit conflict. Meer en meer vooraanstaande persoonlijkheden zien in dat dit conflict niet op de westelijke manier wordt opgelost, namelijk dat alle conflicten oplosbaar zijn en niemand de onderhandelingstafel met lege handen verlaat.

In een cultuur, die gedicteerd wordt door eer en schande – bovenop de religieuze zaak – is iedere nederlaag, staat het accepteren van een compromis gelijk aan het verlaten van de ruimte met lege handen. Compromis is nederlaag in deze cultuur. Het is moeilijk om dit uit te leggen aan westerse mensen.

Israel Hayom: Veel liberalen in de hele wereld, die een compromisoplossing steunen, neigen ertoe Israël de schuld te geven.

Ayaan Hirsi Ali: Veel liberalen nemen Israël als een van de hunne waar; nog een liberale, blanke, rationele staat enz. Daarom verwachten ze, dat het de zaken op dezelfde manier aanpakt als zij dat zouden doen. Maar daarmee benaderen ze de zaak in de context van de Verenigde Staten of Europa, of van een ander westelijk systeem, waar recht en wet heersen, geschillencommissies, de mogelijkheid om een rechtbank te bellen in geval van een meningsverschil. Daar bestaat een kantongerecht, een rechtbank van beroep, een hoog gerechtshof, en als de rechters hun vonnis hebben gesproken, is hun beslissing definitief. Je lijdt een beetje gezichtsverlies, maar je moet een nederlaag accepteren.

Wat deze liberalen niet begrijpen, is, dat we hier over een volledig andere context spreken, waar zo´n justitiële infrastructuur niet bestaat en diegenen, die hier naar streven, een vervolgde minderheid zijn.
En desondanks ben ik optimistisch na de “Arabische Lente”. Ik zie mensen, ook al zijn het maar weinig en slecht georganiseerd, die een infrastructuur willen waar de religie buiten gelaten wordt en het compromis centraal komt te staan. Ze weten alleen niet hoe ze dat moeten aanpakken. Het ontbreekt hen aan de bronnen en de instellingen om dit in de daad om te zetten. Maar het is mogelijk.

Israel Hayom: Uw opvattingen zijn niet overheersend binnen de liberale media of de liberale intellectuele elite. Bent u op moeilijkheden gestuit zulke ideeën onder de mensen te brengen?

Ayaan Hirsi Ali: Bij de westerse liberale elites bestaan er die daadwerkelijke ervaring hebben en die dat niet hebben. Zij, die daadwerkelijk ervaring hebben met elk aspect van de islamitische cultuur of religie, die echt alles hebben gegeven om een compromis te bereiken, komen daar – na jarenlange eindeloze, mislukte pogingen – met een volledig ander perspectief uit. Die hoef ik niet te overtuigen.

Ik heb hierboven Tony Blair genoemd, de beroemdste liberaal die zijn opvattingen veranderd heeft. Hij dacht ooit dat het vermogen om altijd een compromis te vinden, wie er ook aan de onderhandelingstafel zat, een kunst zou zijn. Zo denkt hij niet langer. Omdat we te maken hebben met een volledig ander fenomeen, hebben we stemmen zoals de zijne nodig om liberale westerse mensen te leren waarom het anders is.

Ik denk, dat iedereen die er van uitgaat dat we allemaal gelijk zijn en dat we in staat zijn altijd een oplossing te vinden – ongeïnteresseerd, onverschillig en onervaren is.

Israel Hayom: Er bestaat ook een bepaalde mate aan idealisme...

Ayaan Hirsi Ali: Idealisme is een goede zaak. Maar als idealisme op de realiteit botst, mag men niet proberen deze te manipuleren om haar aan te passen aan zijn utopie. Men moet de realiteit in zich opnemen. Er zijn 93.000 mensen in Syrië gestorven, omdat de vechtende partijen geen compromis konden aangaan, niet kunnen aangaan en niet zullen aangaan. Deze bloedige tol is groter dan het aantal slachtoffers aan beide zijden van het Israëlisch-Palestijnse conflict!

Dus, om steeds maar zo door te gaan in het Israëlisch-Palestijnse conflict is in mijn ogen hetzelfde als een kalmeringspil nemen of wiet te roken. Je doet het alleen maar om je beter te voelen. Men kan zich niet bij de realiteit neerleggen, dus rijdt men steeds op iets rond dat iemand een beter gevoel kan geven. Je kunt ook het aantal slachtoffers in Libië noemen, dat in Libië gestorven is, omdat Gadaffi en de oppositie de weg naar de onderhandelingstafel niet gevonden hebben. Dit fenomeen herhaalt zich overal in de regio, en niet alleen nu, maar door de hele geschiedenis heen. Compromis betekent gezichtsverlies.

Israel Hayom: Denkt u dus dat het praten over onderhandelingen, dat door Arabische naar voren werd gebracht, slechts een spel is zonder serieuze bedoelingen? We weten, dat Arafat direct na de Akkoorden van Oslo in een moskee in Zuid-Afrika heeft gesproken en de Oslo-akkoorden vergeleek met het Hudaiba-verdrag van Mohammed met zijn vijanden. In Israël waren er enkele mensen, die dit accepteerden en zeiden dat Arafat erop zou moeten teruggrijpen twee verschillende talen te spreken, eentje voor zijn volk en eentje voor ons.

Ayaan Hirsi Ali: Dit argument hoor ik voortdurend, ook in verband met Erdoğan in Turkije en bij de Saoedi´s. Weet u wat er aan dit argument niet klopt? Als je vrede wilt en niet alleen een proces, moet je vrede sluiten met de mensen. De onderhandelaars zelf zijn niet belangrijk. Ze zijn enkele individuen, die morgen machteloos of dood kunnen zijn. Je moet vrede hebben met de mensen met wie je een conflict hebt en zolang die geen ander liedje willen horen, zolang zal er geen vrede zijn. Voordat de meerderheid van de mensen niet bereid is tot dit compromis, zal er geen compromis komen.

Datzelfde geldt voor de binnenlandse politiek in ieder individueel land of voor de buitenlandse politiek met andere naties, waarvoor het Israëlisch-Palestijnse conflict als het grootste symbool van alle buitenlandse politieke betrekkingen met de Arabisch-islamitische wereld wordt beschouwd.

Er moet een verandering in de fundamentele houding komen en een verandering van de houding binnen de cultuur en tegenover de cultuur, en ik hoop dat we dit kunnen zien.

Ik denk, dat echte emancipatie niet zonder vrijheid van het individu kan bestaan, zonder de ruimte en de stem van het individu. Het feit dat het individualisme in de Arabisch-islamitische wereld geen kans krijgt, houdt verband met de saamhorigheid en het collectief. Wie erbij wil horen en deel wil uitmaken van het collectief, moet een winnaar zijn. Is men dat niet, dan is men een bron van schande.

Dus moet je jezelf afvragen waarom het Syrische en gelijksoortige regimes niet in staat zijn een einde te maken aan het bloedvergieten na de dood van 10 of 1000 of 10.000 mensen. Waarom niet? Dat wordt niet door Israël veroorzaakt, door de Amerikanen of een of andere buitenstaander; het maakt deel uit van de cultuur. En opdat de cultuur zulke fenomenen kan ontgroeien, moet de verandering van binnenuit komen.

Israel Hayom: Als dat zo is, hebben onderhandelingen dan enige betekenis als we het over vrede hebben, terwijl de Palestijnse Autoriteit anti-Israëlische schoolboeken gebruikt, die op de landkaart niet eens de naam Israël noemen?

Ayaan Hirsi Ali: Op dit moment niet. Niet, zolang de meerderheid van de mensen geen vrede wil. Een Arabische leider, die serieus vrede wil, moet eerst het Arabische volk overtuigen, er toestemming van krijgen, dan pas kan hij gaan en vrede sluiten. Om deze reden is het eerste dat ontwikkeld moet worden niet zozeer de relatie met Israël, maar een verandering van de cultuur, van de islamitische en Arabische. Dit proces hangt niet van de Israëli´s af, hoewel ze erbij kunnen helpen, het kunnen ondersteunen, een katalysator kunnen zijn; maar het hangt niet van hen af of van de Amerikanen of de rest van de wereld.

Israel Hayom: Met betrekking tot Samuel Huntingtons “Strijd der culturen”, bestaat er een waarneembare aanwijzing dat Europa ontwaakt en zich bewust wordt van de dreiging waar het tegenover staat? Wij hebben zo het gevoel dat Israël zoiets als een zondebok voor de rest van de wereld vormt. Denkt u dat Europa uit de weg wordt geruimd door een stille verovering van de moslims daar?

Ayaan Hirsi Ali: Ja, maar de verovering is sinds 9/11 en de terreuraanslagen niet meer stil. Omdat de landen van Europa en de VS democratieën zijn, genieten burgers hun vrijheid van meningsuiting. Hoe beter we luisteren, des te duidelijker wordt de extreme culturele divergentie tussen de civilisaties, zoals Huntington vaststelt. Deze moet je eerst recht in het gezicht kijken, voordat je Israël of wie dan ook tot zondebok maakt, anders zal er niets veranderen. En de Europeanen zijn bezig wakker te worden.

Ik heb Israël voor het eerst in 1998 of 1999 bezocht en zag mensen in uniform met geweren in bussen, op het marktplein, op straat. Mijn Europese vriend, die bij me was, vond dit zo merkwaardig. Zoiets zou je in Nederland nooit tegenkomen. En nu hebben alle luchthavens in Europa en de VS hun bewakingspersoneel, allemaal met machinegeweren, net zoals ik het destijds in Israël heb gezien. Na de bomaanslagen op de marathon van Boston denk ik dat er bij de viering van de 4e juli meer politie dan toeschouwers aanwezig zullen zijn.

Dus, vanaf het moment dat deze liberale westerse democratieën ermee beginnen tegenover dezelfde uitdagingen te staan als Israël, of in ieder geval een klein deel ervan – zie je hoe de opvattingen veranderen.

Israel Hayom: Wat zou u graag tegen de lezers van Israel Hayom willen zeggen?

Ayaan Hirsi Ali: Precies hetzelfde wat ik in mijn voordrachten zeg. Je moet realist zijn en erkennen dat Israël niet het probleem is, hoewel het ook niet de oplossing is. Ik spreek ook over de signalen van de hoop, over (islamitische) vrouwen, die streven naar verbetering van hun levensomstandigheden, over homoseksuelen, over religieuze minderheden. Als iemand in Israël, inclusief heel gewone mensen, een activist zou willen zijn, dan moeten ze relaties aanknopen met die personen in het Midden-Oosten die al iets ontwikkeld hebben dat dichterbij datgene komt wat de Israëli´s willen.

Israel Hayom: En u denkt dat het een grote fout zou zijn om territorium op te geven voordat er een culturele verandering plaatsvindt?

Ayaan Hirsi Ali: Ik zal alleen zeggen dat Israël het probleem noch de oplossing is. Zelfs als u het hele land opgeeft, zal dat geen enkel probleem in het Midden-Oosten oplossen. Het zal niet het despotisme uitroeien, het zal niet de vrouwen bevrijden, het zal niet de religieuze minderheden helpen. Het zal niemand vrede brengen. Zelfs als Israël geen centimeter land opgeeft – het resultaat zal hetzelfde zijn.

Als u een proces wilt hebben, gaat u dan zo door zoals tot nu toe. Als u een echte, duurzame vrede wilt, dan moeten eerst de dingen veranderen binnen de Arabisch-islamitische samenleving wat betreft het individu, de familie, scholen, straten, opvoeding en politiek. Dat is geen Israëlisch probleem.

Men moet leren kansen te benutten. Met behulp van technologie kunnen dingen zich snel ontwikkelen. Kijk naar de Iraniërs: waarvoor de Iraniërs dertig jaar tijd nodig hebben gehad, zou bij de Egyptenaren binnen vijf of tien jaar kunnen plaatsvinden.

Israel Hayom: Seculier te worden?

Ayaan Hirsi Ali: Nee, alleen dat er een meerderheid van de mensen opstaat tegen de sharia. Dat is, wat over moslims in het algemeen wil zeggen: moslims willen net zolang de sharia, totdat zij hem hebben….

Opdat culturele verandering zich voortzet in de breedte, moeten er honderd jaar of meer voorbijgaan.

U kunt ieder getal uitzoeken dat u wilt. Ik spreek over een langdurig, bloedig proces. Maar het zal veranderen.

Bron: http://www.pi-news.net/2013/07/israel-i ... hirsi-ali/

Vertaling: Klaus F.

Bron oorspronkelijk artikel: http://www.israelhayom.com/site/newslet ... p?id=10309

Interview: Dror Eydar

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

http://ejbron.wordpress.com/2013/07/03/ ... hirsi-ali/

[Mahalingam]

So Much for the Arab Spring

So much for the Arab Spring. In Cairo, Egyptian history appears to have completed a bloody full circle. First the crowds filled Tahrir Square to demand the end of a military-backed dictatorship. Then, just two years later, the crowds filled Tahrir Square again to demand the restoration of a military-backed dictatorship.

Now, within weeks of the coup that overthrew the democratically elected government of Mohamed Morsi, massacre has become the new normal in Cairo.

In 2011, Egypt seemed to have reached a turning point -- but it ended up turning 360 degrees. We are back to a "temporary" martial law that will probably last for years.

However, in the Middle East as a whole -- and probably in Egypt, too -- the revolutionary story is far from over. In Syria, a civil war rages that is increasingly sectarian in character. In Tunisia, protests against the Islamist government are growing in the wake of yet another assassination of a secularist politician. In Libya, violence between rival militias is on the increase. There, as well as in Iraq, we are seeing car bombs and mass jailbreaks.

Spoiler! :

Jihadist violence is spreading like an epidemic as far afield as Mali and Niger. Yemen has become so dangerous that two weeks ago Britain and the United States had to evacuate their embassies in the capital, Sana'a.

Only in the wealthy monarchies of the Gulf does an uneasy stability persist. But it depends heavily on the high price of oil, which allows the various royal dynasties to bribe their peoples into docility. Less wealthy monarchs, such as the king of Jordan, fear for their thrones.

The Arab Spring was supposed to usher in a more democratic political order in the Middle East. In the United States, conservatives and liberals alike rejoiced in early 2011 at the prospect of a new Egypt run by cool young Google executives. This was to be a Twitter-feed revolution.

Instead, the immediate beneficiaries were bearded Islamists committed to the imposition of Sharia. One Islamist faction -- the Muslim Brotherhood -- may have bungled its chance to rule in Egypt. But others are still riding high.

The chance for an effective Western intervention to help topple the Syrian dictator has been more or less blown precisely because extreme jihadist groups have taken over the war against President Bashar al-Assad.

Osama bin Laden may be dead, but al-Qaeda is very much alive. It was the interception of a secret message between Ayman al-Zawahiri, its chief, and Nasser al-Wuhayshi, leader of the Yemen-based al-Qaeda in the Arabian Peninsula, that earlier this month prompted America to shut down 19 diplomatic posts throughout the region -- a humiliating illustration of weakness by the superpower that once dominated the Middle East.

What has gone wrong?

The protests that were misleadingly labeled "the Arab Spring" exposed multiple conflicts between different and sometimes overlapping groups. At first it was conflicts around economic issues and political freedoms that came to the fore. Youth unemployment, high food prices and rampant corruption: these were the grievances that led to the overthrow of the despots in Tunisia, Egypt and Libya. They still matter.

In Cairo, many of the same arguments were used against Morsi as had previously been used against Hosni Mubarak. But we now see just how complex and intricately layered these young societies are. For three other forms of conflict are now clearly visible.

The first revolves around identity: Who are we and how do we organize our society? Here the cleavage is between those who would emphasize an Arab national identity and those who see an Islamic religious identity as more important. This division dates back to the fall of the Ottoman Empire.

Note that even within these groups there are subdivisions. Some pan-Arabists are liberals, others are socialists, and still others are unabashed militarists. Some are in favor of the strict separation of church and state; others would allow religious leaders and institutions some control. The pan-Islamists are united in their endeavor to apply Sharia, but disagree about how soon and how literally that should be done.

The second divide is urban versus rural. People in the region's cities tend to be less religious and more Western-oriented. The country dwellers are more conservative and deeply suspicious of the West. This picture is further complicated by those trapped in a no man's land between the rural and urban areas, in the sprawling shantytowns where millions live in squalor with little prospect of employment, reliant on government-subsidized fuel and bread.

The third cleavage that predates these new troubles is sectarianism, above all the region-wide rivalry between the Sunni and Shi'ite brands of Islam.

Given the breadth and depth of these fissures that run through Middle Eastern society, it is tempting to conclude that democracy is bound to fail there. Sooner or later, the pessimists now argue, the countries of the Arab Spring will revert to the old kind of harsh rule by "strongmen."

To remain in power in these shame-and-honor cultures, as David Pryce-Jones described more than 20 years ago in "The Closed Circle," it seems a leader has to combine most if not all of the following strategies: generating an aura of fear, ruthlessly eliminating rivals, appointing trusted friends to run the army and security services, using foreign alliances to his advantage and -- of course -- placing busts, portraits and statues of himself in every public space. Some observers are already wondering how long it will be before the de facto ruler of Egypt, General Abdel Fattah al-Sisi, ticks all of these boxes.

Yet I am not quite so pessimistic as to expect a complete restoration of the old order. The Arab Spring may appear to have failed, but in many important respects the Arab world has been changed irrevocably.

First, the institution of tribalism is not as strong and cohesive as it used to be. Individuals within a tribe or clan have developed other loyalties and can defy traditional forms of authority in ways that were unthinkable a generation ago. The combined factors of urbanization, young demographics, displaced peoples and emigration will further erode tribal and clan loyalties.

Second, the appeal of radical Islam is beginning to wane. This trend is paradoxical because Islamists continue to enjoy considerable grassroots loyalty. However, after what people have experienced in countries where Islamists have come to power -- notably in Ayatollah Khomeini's Iran and the Taliban's Afghanistan -- it is no longer self-evident that Sharia is the answer to all the problems of modernity. This is the key to the backlash against the Islamists that we have seen in Egypt, Tunisia and elsewhere. Islamists thrive in opposition and in chaos but fail miserably in government.

Third, the effects of globalization have changed attitudes towards the West. Thanks to migration and telecommunications, Arabs in particular and Muslims in general are now physically and virtually connected to Europe and the United States as never before. They may not approve of everything they see in the West, but they nevertheless are seeing how Western political institutions of freedom actually work.

Fourth, the emergence of hitherto oppressed interest groups cannot be reversed. Women, religious minorities and even homosexuals remain highly vulnerable in the Middle East and North Africa. But such groups are gaining strength through organization. If you are a woman who has been raped, you are better off going to a women's group than to your local despot. Feminism, in particular, has been one of the surprise winners of the past three years in Egypt.

Finally, the attitudes of Americans and Europeans have changed. In the past, any despot in the region worth his salt understood how to present himself as strategically vital to Western interests. For better or for worse, that game is now almost over. Rulers who cannot credibly claim to have popular legitimacy can no longer count on being propped up by Washington, London or Paris.

Significantly, the restored military regime in Egypt is counting on the Gulf states, not the United States, to bankroll it. Last Thursday, President Obama interrupted his holiday to give a speech canceling joint U.S.-Egyptian military maneuvers. The minority of Americans who still care about the Arab Spring are urging him to go further. But even if he cuts U.S. aid to Egypt, it won't make much difference. The Saudis and Emiratis can more than compensate.

Do all these profound changes mean the Middle East is on the brink of a glorious new era of peace, democracy, freedom and prosperity?

On the contrary. The collision between the region's traditional divisions and these new and disruptive trends will be anything but peaceful. I look ahead with trepidation and pity towards a prolonged period of conflict as revolutionary and religious wars coincide and interact. All we can say with any certainty is that there can be no return to the old days.

This was indeed a turning point -- even if the Arab world has turned in a direction that few Western commentators expected two years ago.

08/19/2013 http://www.huffingtonpost.com/ayaan-hir ... 79539.html

[Mahalingam]

Een vertaling van bovenstaande is te vinden in de Volkskrant;
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opi ... isch.dhtml

Ayaan Hirsi Ali: 'Toch ben ik niet zo pessimistisch'
De Arabische Lente lijkt dan misschien te zijn mislukt, de Arabische wereld is in belangrijke opzichten onomkeerbaar veranderd. De radicale islam is minder aantrekkelijk geworden, betoogt Ayaan Hirsi Ali.

[Hans v d Mortel sr]

Zolang de domme meerderheid van het Arabische volk, die waarschijnlijk nooit een (ander) boek heeft gelezen, de voorkeur geeft aan religieuze klootzakken, oplichters en stiekeme achterbakse geile geitenneukers, als hoeders van de moraal, ethiek en niet aflatende haat campagnes tegen andersdenkenden, zal dat domme Arabische onbetrouwbare woestijn volk moeten roeien met de riemen, zeg maar gesels, van Allah.

Er bestaat maar één islam. Dat is de islam van de moordzuchtige oorlogscrimineel en seksueel onbevredigbaar perverse sadist Mohammed. Zijn denkwijze en hoe te handelen door moslims vinden we in de koran, de islamitische handleiding voor moordenaars, terroristen en sadisten in spe.

• Er zijn mensen die zorgen voor geluk wanneer ze komen, anderen wanneer ze weggaan. - Hans van de Mortel

[Ali Yas]

Een vertaling van bovenstaande is te vinden in de Volkskrant;
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opi ... isch.dhtml

Ayaan Hirsi Ali: 'Toch ben ik niet zo pessimistisch'
De Arabische Lente lijkt dan misschien te zijn mislukt, de Arabische wereld is in belangrijke opzichten onomkeerbaar veranderd. De radicale islam is minder aantrekkelijk geworden, betoogt Ayaan Hirsi Ali.

Nou, de Egyptenaren schijnen hun lesje inderdaad wel geleerd te hebben. Zouden wij ook van hun fouten kunnen leren, of moeten wij ze zelf nog maken?

[Mahalingam]

Ayaan zou een eredoctoraat krijgen voor haar bijdrage aan de maatschappelijke discussie in de USA over vrouwenrechten.
Maar de Moslim studentenvereniging van de Brandeis Universiteit mobiliseerde de (linkse) studentenvereniging en zo werd ten strijde getrokken op Twitter en facebook. Islamofobie mag niet !
Degree recipient triggers outcry
http://www.thejustice.org/news/degree-r ... 0TBr1fTmjM
Het normale verhaal: "Wij Moslims en onze sympatisanten is niet gevraagd of we het goed vinden." gevolgd door 'defamation'.

Brandeis Cancels Plan to Give Honorary Degree to Ayaan Hirsi Ali, a Critic of Islam
Facing growing criticism, Brandeis University said Tuesday that it had reversed course and would not award an honorary degree to Ayaan Hirsi Ali, a campaigner for women’s rights and a fierce critic of Islam, who has called the religion “a destructive, nihilistic cult of death.”

“We cannot overlook that certain of her past statements are inconsistent with Brandeis University’s core values,” the university said in a statement released eight days after it had announced that Ms. Hirsi Ali and four other people would be honored at its commencement on May 18
[...]
The Council on American-Islamic Relations, a civil rights and advocacy group, took note, contacting its members though email and social media, and urging them to complain to the university..[...]
“She is one of the worst of the worst of the Islam haters in America, not only in America but worldwide,” Ibrahim Hooper, a spokesman for the group, said in an interview on Tuesday. “I don’t assign any ill will to Brandeis. I think they just kind of got fooled a little bit.”

http://mobile.nytimes.com/2014/04/09/us ... &referrer=

En als ik dan lees wat al die professoren te zeggen hebben dan denk ik dat die Brandeis Uni een minkukelig zooitje is. Politiek correct, dat dan wel weer.

• Prof. Mitra Shavarini (WGS) ...further stated that Hirsi Ali’s approach to discourse “collapses thought in obscure, non-contextualized allegations that have no intellectual merit”—something Shavarini believes is radically opposed to the University’s values of “intellectual exchange and the challenging of one’s ideas.”

[erniesam]

—something Shavarini believes is radically opposed to the University’s values of “intellectual exchange and the challenging of one’s ideasideas.”

Het lijkt mij juist Hirsi Ali die de islamitische doctrine " challenged" zoals geen ander. Blijkbaar zijn sommige ideeen zoals islam, multiculti en diversiteit " beyond reproach."

Ik heb gehoord dat ook CAIR wat in de melk te brokkelen had, zoals gewoonlijk. Amerikaanse universiteiten lijken echt compleet geinfecteerd met het mei68 virus, hoewel Nederlandse zoals de VU en de KUN niet veel onderdoen. Het wordt tijd voor een liberale revolutie in het onderwijs, welke al 40 jaar lang is gekaapt door hippies en andere malloten.

[Mahalingam]

De actie van Brandeis Uni levert veel spreekstof op in de USA. Buigen voor de Islam. Is dat wat we doen?

Tegelijk is er een campagne aan de gang om te verhinderen dat burgers een video zien (over vrouwenrechten) "Honor Diaries" die islamofoob is.
Er wordt ook elders gerefereerd aan de film 'Submission' van Ayaan en Theo van Gogh.
Hier Fox News er over:

[King George]

GeenStijl gaf er toevallig vandaag ook aandacht aan. Even janken over Hirsi Ali door Moslims en het onderwijs buigt voor de jankdramdwang van de Moslims. En het dan gek vinden dat er binnen het gebouw onderwijs verdomming, verarming en een toename van de onveiligheid plaatsvindt.

[mercator]

— Amerikaanse universiteiten lijken echt compleet geinfecteerd met het mei68 virus, hoewel Nederlandse zoals de VU en de KUN niet veel onderdoen. Het wordt tijd voor een liberale revolutie in het onderwijs, welke al 40 jaar lang is gekaapt door hippies en andere malloten.

In België ook zo, het onderwijs-van kleuterschool tot universiteit-is compleet in handen van de hippies die de multicul en "sociale" ideeën opdringen alsof het nog altijd mei 68 is. Onderwijs is niet meer nodig om kennis over te brengen, maar om de kinderen te hersenspoelen tot socialistische onderdanen. Het motto is "het tempo van de klas moet dat zijn van de traagste". Kwestie dat "niemand zich mag buitengesloten voelen", een stokpaardje van mei 68. Met als resultaat een complete verdomming en multiculturaliteit, want meestal is de traagste van de klas natuurlijk een Islamitische allochtoon met of zonder kopvod.

[Ariel]

Ayaan is niet verbaasd dat de Amerikaanse Brandeis University haar toch geen eredoctoraat heeft gegeven. „Ik was al verbaasd dat ze het me wilden aanbieden. Tenslotte is alles over mij te vinden op Google”, zei ze woensdagavond tegen de Amerikaanse nieuwszender Fox News.

„Als je in dit land joden beledigt, of christenen of mormonen, krijg je boze brieven. Maar het gevoel is: als je moslims beledigt, dan volgen er gewelddadige reacties. Mogelijk zit dat achter de beslissing van Brandeis”, aldus Hirsi Ali in het tv-programma The Kelly File.

Ze zegt dat ze eraan gewend is geraakt bij elke spreekbeurt fel te worden aangevallen op haar kritische houding ten opzichte van de islam. In het verleden noemde Hirsi Ali de islam onder meer „een destructieve, nihilistische doodscultus” en de grondlegger Mohammed „een perverse tiran”.

bron

[erniesam]

In België ook zo, het onderwijs-van kleuterschool tot universiteit-is compleet in handen van de hippies die de multicul en "sociale" ideeën opdringen alsof het nog altijd mei 68 is. Onderwijs is niet meer nodig om kennis over te brengen, maar om de kinderen te hersenspoelen tot socialistische onderdanen. Het motto is "het tempo van de klas moet dat zijn van de traagste". Kwestie dat "niemand zich mag buitengesloten voelen", een stokpaardje van mei 68. Met als resultaat een complete verdomming en multiculturaliteit, want meestal is de traagste van de klas natuurlijk een Islamitische allochtoon met of zonder kopvod.

Het lijkt mij toch dat deze nivellering ernstige discriminatie inhoudt van de slimme en beter presterende mensen. Gek dat je socialisten daar nooit over hoort.

Volg jij ook het Common Core debacle in de VS? De Obama administratie wil kinderen al vanaf de kleuterklas gaan indoctrineren met socialisme. Nu beschouw ik mezelf niet als een conspiracy nutjob, maar ik heb vele presentaties hierover gezien alsmede de totstandkoming en implementatie van dit programma en ik weet genoeg. Ik ben niet bekend met het huidge basisonderwijs in Nederland (en helemaal niet in Belgie), maar het zou me niet verbazen als het hier ook overwegend links georienteerd is.

[H.Numan]

Ik ben het volledig met je eens, maar de meeste ouders denken er compleet anders over. Die willen "kwaliteitstijd" (= iemand anders die voor de koters zorgt). Vooral als iemand anders dat betaald. Anders liever niet. Okay, heeft de overheid gezegd. Dat gaan we regelen. En een hoop sociaal bewogen organisaties doen dat nu. Wat is de prijs die deze ouders betalen? In geld: bijna gratis. In natura: de ziel van hun kinderen.

Veel ouders vinden dat een prima regeling. Vergeet niet dat half Nederland heel erg sociaal is, dus die vinden het sowieso prima.

[Marieke]

Hoe dan ook, van de christenen in het Westen valt niets te verwachten. Het christendom in het Westen is sowieso in zo'n hoog tempo aan het uitsterven dat het er over een jaar of tien nauwelijks nog zal zijn. Zelfs in de VS neemt de hoeveelheid actieve christenen hand over hand af, en neemt het atheïsme toe.

Dat vind ik een beetje alsof de schrijver wil zeggen, dat je als atheïst niks voor die christenen kunt doen! Nou, ik ken heel veel atheïsten (en ik ben het zelf ook), die zich ook heel veel zorgen maken om dit probleem, en ook echt iets aan dit onrecht zouden willen doen!

[silkyboxershortXL]

Waarom geen eredoctoraat voor Ayaan Hirsi Ali in 10 seconden.

[Mahalingam]

Elma Drayer in Trouw:

En weer wordt Ayaan Hirsi Ali weggezet als 'islamofobisch'
Het heeft even geduurd, maar nu is er ook in haar nieuwe vaderland een relletje uitgebroken rond Ayaan Hirsi Ali. De bestuurderen van Brandeis University kwamen dinsdag terug van hun voornemen om haar in mei een eredoctoraat te verlenen. Bij nader inzien stroken haar opvattingen namelijk niet met de 'kernwaarden' die de universiteit wil uitdragen.

Spoiler! :

In The New York Times was te lezen waarom zij van hun plan waren teruggekomen. Niet uit zichzelf zagen zij het licht, maar pas na een krachtige lobby vanuit de Amerikaanse moslimgemeenschap. Er kwam een petitie op gang en er ging een brief naar de voorzitter van Brandeis University, waarin ze als 'notorious Islamo-phobe' werd betiteld.

Een hardnekkig déjà vu drong zich op. In dit land kon Hirsi Ali immers evenmin op veel sympathie rekenen - zeker niet onder de luitjes die religiekritiek consequent verwarren met wat ze 'islamofobie' noemen.

Scherp staat in het geheugen hoe wetenschappers in 2005 over elkaar heen buitelden van verontwaardiging toen de Universiteit van Amsterdam Hirsi Ali had gevraagd te spreken bij de opening van het academisch jaar. Dat uitgerekend háár die eer te beurt viel, het was een schande. "Waarom Hirsi Ali uitnodigen als woordvoerder van moslimvrouwen, terwijl er zoveel vrouwen zijn die daar al jarenlang werkelijk voor opkomen?", mokte ene professor doctor Annelies Moors. Goddank trok het college van bestuur zich van deze protesten niets aan en liet Hirsi Ali gewoon haar rede houden.

Maar de pogingen om haar de mond te snoeren bleven. Vaakst gehoorde argument: ze zou niet weten wat er leefde onder moslima's. Onzin, natuurlijk. Hirsi Ali wist heel goed waarover ze het had - uit eigen, bittere ervaring. Alleen omdat ze een boodschap bracht die de belijders van de multiculturele gedachte allerminst beviel, werd ze consequent verdacht gemaakt, tot getraumatiseerd geval bestempeld, weggezet als willoos werktuig der xenofobische krachten, als 'jullie zwarte prinses'.

Geen wonder dat zij haar opgelucht uitzwaaiden toen ze Nederland in 2006 verruilde voor de Verenigde Staten. Van deze hinderlijke tegenstem zouden ze voortaan geen last meer hebben.

Niettemin vond Anja Meulenbelt het drie jaar later nodig om haar nog een trap na te geven. In haar eigen krakende proza: "Ik heb me wild geërgerd aan de domme gemakzucht waarmee Hirsi Ali, die kennelijk door al die media-aandacht steeds meer ging geloven in haar eigen importantie, als spreekbuis van de emancipatie van moslimvrouwen werd opgevoerd waar ze in werkelijkheid geen poot voor uitstak, en ik heb me ook opgewonden over de manier waarop rechts, met de hulp van Ayaan opeens de vrouwenemancipatie kaapte."

O zeker, Meulenbelt vond het reuze sneu dat ze continu met de dood werd bedreigd en het land moest verlaten. En wisten wij wel hoe ze had meegeleefd toen Theo van Gogh was vermoord! "Maar dat ze een grote leegte achterlaat nu ze vertrokken is naar een ultra-conservatieve denktank in de VS, nou nee."

Intussen weet ik niet wat ik treuriger vind. Dat Hirsi Ali nu in de Verenigde Staten aanloopt tegen dezelfde soort denkarmoede. Of dat de bestuurderen van Brandeis er nog naar luisteren ook. Hadden ze maar een snippertje van de moed die hun collega's in Amsterdam bezaten.

http://www.trouw.nl/tr/nl/6847/Elma-Dra ... isch.dhtml

[Ali Yas]

Het is overal in het Westen hetzelfde: op de islam mag je geen openlijke kritiek hebben, op straffe van sociale uitsluiting. Misschien horen we over een paar jaar nog eens hoe dit megacomplot in elkaar steekt.

[silkyboxershortXL]

Gepubliceerd op 10 apr. 2014
Faith Goldy pinch hits for Michael Coren, and together with Robert Spencer discusses the caving of Brandeis University to the demands of Hamas-linked CAIR that the institution not award an honorary degree to Ayaan Hirsi Ali.