KevinB schreef:
Misschien kan Pilgrim het idee van de hel eens verder toelichten? Of een van de andere christenen hier?
Of ik Christelijk ben zou ik niet durven zeggen icon_problem.gif
Als ik 'hel' lees dan zie ik de moslims in hun gebieden. De bijbelterm "Naar Gods evenbeeld geschapen" heeft buitendien te maken met wil en de intentie een goed rentmeester en goede "naaste" te zijn. Moslims bv zitten als elk mens ook in het menswordingsproces maar conformeren zich aan Allah, de would be god van moslims. Allah, plaatsbekleder voor god, is uitsluitend dienstig aan Mohammed die nogal rebels zichzelf claimt te zijn: "De zegel der profeten" en "De volmaakte man"
Zo'n zelfzuchtige rebel als voorbeeld nemen is de kortste weg naar helse toestanden.
Door schade en schande wijzer worden is ook een manier schokschoudert God.
En de hel die moslims voor zichzelf en anderen scheppen geeft uiteindelijk de impuls om het anders aan te pakken.
Helaas gaan de met Marx media bedwelmde baardeloze goedmensen en Christenen voorbij aan deze wijsheid en pamperen moslims als zielige onwaardige mensen met een gebrek. Wijsheid is dus:
We ze best er maar goed bij helpen door ze onze steun juist te laten ontberen.
De hel is op aarde en gemaakt door mensen.
Een 'wetende gelovige' vertrouwt erop dat niets zomaar gebeurt, een ontmoeting, een ziekte, wie en waarom juist die mensen, je ouders, kinderen of geliefde zijn. Samen een les voor elkaar om te worden naar Gods evenbeeld, dat onbestemde en onbewuste verlangen naar warmte en licht dat er was. gaandeweg zijn beslag krijgt . Gelukzaligheid (als opposant de hel) komt niet vanzelf maar komt geleidelijk als gevolg van een continu ontwikkelend proces van intellectuele arbeid of misschien wanneer het je gegeven wordt door God. Omgekeerd komt hel als gevolg van ontbreken van intellectuele arbeid. Liefde en onbaatzuchtige compassie lijken sleutel van God. Haat en zelfzucht de sleutel van Allah.
De hel;
Maar neem nou de Marokkaanse rotjochies, ze schreeuwen het uit van ellende om aandacht. Ze verdienen onze volledige aandacht en dienen een rotschop te krijgen die ze zal heugen. Liefdevolle compassie hoeft zeker geen zachtzinnig taakstrafje te zijn.
Ze laten meeliften in onze welvaart (Die moslims beschouwen als door Allah gegeven) is voorzeker contraproductief. Zo'n uitwas niet herkennen en ontkennen dat er niets zomaar gebeurt is hier stimulans om vooral na te denken over het waarom zij er zijn. Met moslims in huis staat de deur naar de hel niet op een kier open maar gaat zelfs de beschuttende gevel en daardoor de fundering aan rot bezwijken.
De Hel.
De vraag beantwoorden of er leven na de dood is is een mooi startpunt. Is die vraag tot zekerheid gemaakt kun je eigenlijk op elk willekeurig punt beginnen.
Het wijdverbreide cynisme, voortkomend uit het empirische denken is kenmerkend voor de kennismaatschappij en wanneer er geen oog of plaats meer is voor het 'mirakel', werkt het belemmerend op de oriëntatie want het verliest daarmee de context van het kosmisch concept dat daarom nooit volledig en overzichtelijk een mensbeeld kan geven en dan worden hoogmoed en arrogantie gemakkelijk de nieuwe beperkende factor en aanleiding voor de val in het stof.
Als er 'leven' is na de dood dan is er ook leven voor de geboorte en "leven' boven/tijdens ons leven.
Dit leven echter is een puur geestelijk, onstoffelijk en dus niet gebonden aan fysieke beperkingen en is derhalve moeilijk voor te stellen. Misschien een beetje zoals een gedachte in je hoofd die tenslotte ook een realiteit is voor degene die dat even beschouwd.
Bij zware momenten, twijfel, onrecht, dood ziekte mag ik graag het beeld vormen van het moment vlak voor mijn geboorte.
"Ik (als voorgeboortelijke geest)" sta met mijn 'beschermengel' hand in hand en bezie met de warmte van het goddelijke licht nog in mijn rug de verschillende gezinnen en plaatsen om een nieuw leven in te gaan, de mogelijke perspectieven voor groei, en het belang van mijn aanwezigheid voor anderen, om afrekeningen te maken enzovoort enzovoort. Wat reeds in levens ervoor aan geestesontwikkeling is geweest zal bij intrede in het nieuwe leven deel van de wil zijn.
zo zie ik de hel dus.
De aarde zelf, de dingen en het leven erop zijn ons buiten lichamelijke voertuig.
In zijn totaliteit is de aarde een levend organisme, van basalt tot vlinder. En temidden as en stof is de mens de ultieme bloem daarvan omdat alle vormen van grove stof tot geest erin tot uitdrukking zijn gekomen.
Fixatie op stof zonder spirituele context zet de deur open naar de hel.