https://twitter.com/azgfdTucson/status/ ... 9518660608A bobcat lounges on a dog bed in San Manuel home Mon. The homeowner, who found it upon returning from work, suspects it entered through an unlocked doggie door. The bobcat escaped before an officer arrived. Don’t handle entrapped/hurt wildlife yourself.
Zou kunnen. Maar ik denk dat ze tussen de paardenbloemen, distels en brandnetels gevonden zijn.Mahalingam schreef: ↑di mar 14, 2023 5:33 pmKinderen komen uit de boerenkool, of door de ooievaar gebracht.
Ik denk niet dat er een ooievaar te vinden was die deze mensen kwam brengen. Nee, die zijn echt tussen de boerenkool gevonden.
Volkomen logische redenering. Ik voel wel wat voor de herinvoering van een of andere vorm van censuskiesrecht.
Duitse politie zet bus aan de kant, ontdekt lading gebakken vleermuizen
De Duitse politie heeft op de snelweg bij Aken een onverwachte vondst gedaan. Tijdens een controle vonden agenten tot hun stomme verbazing een lading gebakken vleermuizen in de laadruimte van een bestelbus. Ook vervoerde het voertuig zo'n duizend kilo ongekoelde vis.
De 31-jarige bestuurder, een man uit Ivoorkust, was vanuit België naar Duitsland gereden. Waar hij de lading naartoe wilde brengen is onbekend. De vondst werd maandag gedaan en is vandaag naar buiten gebracht.
Naar later bleek was de man ook zonder identiteitspapieren en rijbewijs Duitsland binnengekomen. Ook was zijn bestelbus niet verzekerd en niet geregistreerd. De man kan rekenen op meerdere boetes, ook voor het begaan van diverse verkeersovertredingen.
De politie heeft de bus en de lading in beslag genomen. De man moet voorlopig in de cel blijven. Hij wordt later uitgeleverd aan Italië, waar hij staat ingeschreven. De lading wordt vernietigd.
Nieuw dieptepunt: dagjesmensen en toeristen roven achtduizend tulpen
NOORDWIJKERHOUT - Op eerste paasdag om half vier waren de tulpen er nog, twee uur later waren er achtduizend gestolen. Door dagjesmensen die hele bossen meenamen op de fiets of in de achterbak van hun auto stopten en wegreden. ,,De files kennen we, de mensen die tussen de bollen gaan staan voor foto’s ook, maar dit is nieuw. Vreselijk”, zegt Marion Kruijper.
De boot genaamd ’ome Dirk’ is van een man uit Roelofarendsveen die boten verhuurt. De boot is net nieuw en er kan een tocht van zo’n anderhalf uur mee langs de bollenvelden worden gemaakt voor een klein bedrag. Hij ligt in het water tegenover congrescentrum Leeuwenhorst aan de Langelaan. De boot is ook geschikt voor mensen in een rolstoel. Dirk was er zo trots op dat hij de boot wilde versieren met bloemen. Hij had kratten met daarin achtduizend tulpen geregeld via kwekers in Roelofarendsveen. Een mooie promotie vond hij.
De tulpen werden aan boord gezet met de bedoeling dat ze zouden blijven staan. Er werd zelfs een foto gemaakt van de boot met de moeder van Dirk daarop die nog trots naar de tulpenmassa kijkt.
Helaas bleken de tulpen een enorme aantrekkingskracht te hebben op de vele dagjesmensen die met de paasdagen door de Bollenstreek trokken. In twee uur tijd werd de hele boot leeggeroofd, zegt Kruijper. ,,Ik denk dat er eentje is begonnen en dat er toen geen houden meer aan was. Je kon er niet makkelijk bij komen. Ze moesten op boten klimmen om die tulpen te pakken”, zegt ze. ,,Het is heel snel gegaan”, zegt ze teleurgesteld. ,,Ik denk dat Dirk ook teleurgesteld is want in Roelofarendsveen gebeuren dit soort dingen niet. Daar kun je gewoon alles neerzetten en aan het eind van de dag staat het er nog.”
Ze wilde eigenlijk geen bericht op Facebook plaatsen ’want dat is zo negatief’ maar ze deed het toch op aandringen van anderen. Vanaf dat moment stond de telefoon bij de Strandrups Noordwijk en de stichting Outdoor 4 Disabled niet meer stil. ,,Ik ben gebeld door de Bollenstreek Omroep, Omroep West, Hart voor Nederland en Linda.nl. Het gaat helemaal los. Ik zit hier al de hele dag om iedereen te woord te staan”, zegt ze. Behalve het negatieve nieuws kreeg ze ook hartverwarmende reacties. ,,Kwekers in de buurt willen gratis hyacinten brengen. Maar we gaan geen bloemen meer op de boot zetten hoor. Dit willen we geen tweede keer”, zegt ze.
Zou het zo kunnen zijn dat de mensen zich vergisten? De kratten met bollen stonden namelijk ook in Haarlem en Amsterdam waar je de tulpen wel gratis kon meenemen? Kruijper: ,,Ik weet het niet. Het is in ieder geval niet zo dat degenen die de tulpen hebben meegenomen ze even verderop te koop aanboden. Ze hebben ze voor zichzelf meegenomen of voor hun moeder en, weet je wat, ook maar een bosje voor de buurvrouw. Ik heb gehoord dat iemand uit de buurt mensen met hele bossen tulpen zag lopen en ze zag dat hele autobakken werden volgeladen. Als er nu maar tien mensen even achter hun oren krabben en nadenken over wat ze hebben veroorzaakt, dan ben ik al een beetje minder teleurgesteld”, zegt ze.
Oudere mensen worden nu al op allerlei manieren buitenspel gezet. Wie niet mee is met het hele digitale gedoe heeft niks meer te zeggen. En heeft ook geen tolken en welzijnswerkers die uit het Arabisch vertalen hoe je het snelst aan uitkeringen kan komen.
Een voordeel van deze regel is dat Maarten Van Rossum ook niet meer mag stemmen. 
Wat in en in triest dat mensen zich zo laten beïnvloeden en gek laten maken door klimaatidioten. Maar Zoé kan waarschijnlijk beter geen kinderen nemen. Zoé in haar gezellige woonkamer. 
Zoé liet haar kind aborteren vanwege klimaat: ‘Wil geen kinderen op déze aarde zetten’
Het merendeel van de jongvolwassenen maakt zich zorgen over de toekomst van hun kinderen vanwege de klimaatcrisis. Sommigen zetten om deze reden zelfs vraagtekens bij hun kinderwens. Drie van hen vertellen hun persoonlijke verhaal. ,,Ik heb ervoor gekozen mijn kind te aborteren vanwege klimaatcrisis.”
Marlisa (32): ‘Onze dochter krijgt geen broer of zusje’
,,Mijn man en ik zijn tien jaar getrouwd en hebben één dochter. Zij is inmiddels 3 jaar oud en we zijn heel blij met haar. Toen we aan kinderen begonnen, wilden we graag nog een broertje of zusje voor haar, zodat ze samen konden opgroeien en spelen. Toch denken we daar inmiddels anders over vanwege de klimaatcrisis.
,,Toen we besloten een kind te krijgen, waren we ons wel bewust van de klimaatcrisis, maar deze speelde nog niet zo’n grote rol voor onze kinderwens als nu. Achteraf gezien heb ik, denk ik, onbewust niet al te veel willen nadenken over de klimaatcrisis en de gevolgen voor mijn kind in de toekomst. Als je daarover gaat nadenken, ontstaan er allerlei doemscenario’s.
Marlisa.
,,Mijn familie in Nieuw-Zeeland kwam onlangs in zo’n doemscenario terecht. Het Noordereiland, waar mijn vader en broer wonen, is medio februari getroffen door de cycloon Gabrielle. Deze vaagde alles weg. Er ontstonden voedseltekorten en uitval van elektriciteit. Een heuse klimaatramp.
,,Ook in Nederland wordt het weer steeds extremer. Denk aan hittegolven in de zomers met droogte en mislukte oogsten tot gevolg. De impact van klimaatrampen is heel groot. Hier lijkt niet iedereen in Nederland zich nu nog genoeg van bewust.
,,In het bekende liedje van Fluitsma & Van Tijn gaat het over 15 miljoen mensen. Inmiddels zijn dat er 17,5 miljoen, alleen al in Nederland. Maar het zullen er nog veel meer worden, door klimaatmigratie. Wanneer natuurrampen, zoals overstromingen en droogte, leiden tot voedseltekorten en het leven elders in Europa en op de wereld onmogelijk maken. Met dit alles in ons achterhoofd stelden wij onszelf de vraag: is het dan nog wel een goed idee om een tweede kind te nemen?
,,Ik vrees soms voor de toekomst van mijn kind. Ik ben bang dat onze kinderen de toekomst die we ze gaan geven, ons niet in dank afnemen. Ik moet mijn dochter later in de ogen kijken en zeggen: sorry, we hebben het voor jullie verpest. Wel probeer ik haar zo bewust mogelijk op te voeden en veel over de natuur te leren. Ook ga ik haar, wanneer het moment daar is, vragen nadrukkelijk na te denken over haar kinderwens.
,,Bewust nadenken over het krijgen van kinderen is volgens mij een deel van de oplossing. De Leidse filosoof Tim Meijers onderstreept dat je het ouderschap in al haar facetten kunt ervaren met het krijgen van één kind. Het maken van deze keus heeft een gunstig gevolg voor het klimaat, namelijk dat je daarmee de CO2-uitstoot minimaal halveert.”
Daan (31): ‘Gesprekken op feestjes werden deprimerend’
,,Toen mijn toenmalige partner en ik vier jaar samen waren, bereikten we het punt waarop we klaar waren voor het hebben van een kind. Ik zag mezelf in de toekomst zeker als vader en wilde dit ook graag. Maar we maakten ons te veel zorgen over de klimaatcrisis. Uiteindelijk was dat de hoofdreden om geen kinderen te nemen. Toch denk ik daar inmiddels anders over.
,,Eerst was ik behoorlijk pessimistisch over de toekomst. Op elk feestje met leeftijdsgenoten werden de gesprekken over de toekomst na een paar biertjes steeds deprimerender. Het was telkens hetzelfde doemdenken: de cruciale klimaatdoelen lijken we niet te gaan halen. Als burger mag je dan wel ééns in de vier jaar stemmen, maar lobbyisten van de fossiele industrie zitten dagelijks met de overheid om tafel. Ook een kinderwens werd minder vanzelfsprekend.
Als ik nu opnieuw zou moeten kiezen voor het krijgen van een kind, dan denk ik dat het leven het wel waard is
,,Iedereen moet een steentje bijdragen tegen de opwarming. Besluiten om geen kinderen te krijgen, maakt echt een groot verschil. Maar dat is tegelijkertijd een enorm ingrijpende keus. Volgens mij moeten we allemaal iets doen, ook de overheid. Deze heeft de plicht ons te beschermen tegen bedrijven die onze bestaanszekerheid bedreigen. Toch gebeurt het tegendeel: de overheid schenkt 17,5 miljard euro subsidie aan de fossiele industrie. Dat is duizend euro per burger aan Shell!
Waarom ligt de verantwoordelijkheid bij mij, bij mijn persoonlijke keus om wel of geen kind te krijgen, als de overheid nauwelijks iets doet?
,,Tegelijkertijd zijn er altijd crises geweest. Ook zie je dat steeds meer mensen begaan zijn met het klimaat, zoals boeren die zijn overgestapt naar circulaire landbouw. Al kunnen we niet meer tegenhouden dat er rampen gebeuren – denk aan wat zich in Limburg heeft afgespeeld – we kunnen nog wel het ergste voorkomen. Ook denken steeds meer mensen aan de toekomstige generaties. Zij zetten zich in voor het klimaat, en misschien wel even belangrijk: zij steunen elkaar. Ze letten op elkaars mentale gezondheid, omdat klimaatstress ertoe kan leiden dat pessimisme de overhand krijgt. Dát geeft mij hoop.
,,Die hoop is voor mij cruciaal geweest voor mijn kinderwens. Hierdoor weet ik dat mijn kind in een wereld terecht kan komen waarin mensen goed voor elkaar zorgen. Als ik nu opnieuw zou moeten kiezen voor het krijgen van een kind, dan denk ik dat het leven het wel waard is.”
Zoé (25): ‘Ik koos ervoor mijn kind te aborteren’
,,Ten opzichte van de klimaatcrisis kun je verschillende houdingen aannemen. Sommigen worden enorm principieel, ik aanvankelijk ook. Ik wilde alles doen om mijn klimaatimpact te verminderen: ik kocht niks nieuws, al helemaal niets met plastic en at plantaardig en lokaal. Ik was heel streng voor mezelf.
,,Het hebben van een kind werd ondenkbaar. Een kind is supervervuilend, denk alleen al aan de hoeveelheid luiers die je verbruikt. Ik zag een kind als cijfer, als onnodige CO2-uitstoot.
,,Ik raakte onverwacht zwanger. Ik stond opeens voor de keus om wel of geen kind te krijgen en had ongeveer een maand om een keus te maken die mijn leven voorgoed zou veranderen.
,,Mijn partner was ook begaan met het klimaat, maar wilde desondanks graag een gezin. Dat druiste tegen mijn principes in. Achteraf bezien is dat de reden waarom wij uit elkaar zijn gegaan.
,,Ik heb ervoor gekozen mijn kind te aborteren vanwege de klimaatcrisis. Ik wilde boven alles geen kinderen op déze aarde zetten. Hierover voelde ik me enorm schuldig.
Mijn ouders wisten niet van mijn abortus. Pas na een jaar heb ik ze verteld wat ik had doorstaan
,,Tijdens mijn rouwproces rouwde ik tegelijkertijd om mijn ongeboren kind én de verwoesting van de wereld. Dit proces en abortus überhaupt, wordt binnen de gezondheidszorg nauwelijks bespreekbaar gemaakt. Het leek hierdoor of dit verdriet er niet mocht zijn. Ook relativeerde ik mijn leed en dacht: het opgeven van mijn kind treft slechts mij persoonlijk maar er zijn ergere dingen, zoals grote klimaatrampen. Heel bewust heb ik moeten leren dat ik mijn eigen verdriet mocht hebben, ook terwijl de wereld in de fik staat.
,,En leed was er wel degelijk. Mijn ouders wisten niet van mijn abortus. Pas na een jaar heb ik ze verteld wat ik had doorstaan. Tijdens de abortus was ik alleen. Ik schaamde me omdat ik onbedoeld zwanger was geworden. Er ligt nog steeds een groot taboe op abortus. Het hielp niet dat de mensen in het medisch centrum me een preek gaven over hoe onverantwoordelijk mijn partner en ik waren.
,,Toen ik zwanger was, maakte ik me ontzettend druk om de opwarming van de aarde voor de toekomst van mijn kind. Dat was niet leefbaar en ik besloot op zoek te gaan naar een ander narratief. Dat van de mens als onderdeel van de natuur en hoeders van de biodiversiteit. Als wij het klimaat kunnen veranderen op een negatieve manier, kunnen we dat ook ten goede. We hebben de toekomstige generaties daarvoor nodig. Ik sta nog steeds achter de keus die ik maakte, maar mocht ik ooit weer een kind kunnen krijgen, dan zou ik het nu wel verwelkomen.’’
Zijn de zorgen begrijpelijk?
Klimaatpsycholoog Chantal van der Leest vindt de zorgen van jongvolwassenen over de leefbaarheid van hun toekomst en die van hun kinderen heel begrijpelijk. ,,Het is een heel gezonde reactie op een extreme situatie. Het zou gek zijn als je je geen zorgen maakt.” Dat jongvolwassenen twijfelen over het krijgen van kinderen, noemt Van der Leest ‘treurig maar realistisch’. ,,Het is een logische gedachte. Rationeel gezien hebben ze het misschien wel bij het juiste eind. Veel mensen staan er nauwelijks bij stil hoe de klimaatcrisis hun kinderen gaat treffen. Misschien is dat niet meer van deze tijd.”
In Amerika is onderzoek gedaan onder jongvolwassenen met een kinderwens. Ruim 97 procent bleek bezorgd over de toekomst van hun kinderen vanwege de klimaatcrisis. En: des te jonger de ondervraagden, des te groter de rol die de klimaatcrisis speelt in de overweging om niet aan kinderen te beginnen. Verder gaf 69 procent van de ondervraagden aan ook bezorgd te zijn over de impact die het krijgen en opvoeden van kinderen heeft op het klimaat.
Dit was Chris Stoffer (zonder blik) met een gedeelte van zijn eerlijke verhaal in het Nederlands Dagblad. Hij is de mogelijke opvolger van Kees van der Staaij van de SGP, de meest christelijke en oprecht eerlijke partij in Nederland. Dat de leden van die partij het meestal niet eens zijn met atheïsten moge inmiddels wel duidelijk zijn."Als Kamerlid (Chris Stoffer, 48) verdien ik iets meer dan 9000 euro bruto per maand. Dat scheelt niet veel met het salaris van mijn vorige baan, als directeur van Rijkswaterstaat Oost-Nederland. Mijn vrouw werkt ook, parttime als orthopedagoog bij de Fruytier in Uddel."
Niet iedere ziekte is te genezen. Sommige homo's zijn biseksueel. Ook hetero's. Dan weer homo, dan weer hetero. Tegenwoordig is er meer mogelijk. Er wordt al onderwijs over gegeven op de scholen. Jongen of meisje . . . wie zal het nog durven zeggen over enige tijd?Een Tweede Kamerlid krijgt officieel geen salaris maar een schadeloosstelling. Deze vergoeding bedraagt sinds 1 januari 2022 € 8.599,89 euro bruto per maand. Daarnaast krijgen Tweede Kamerleden 8 procent vakantiegeld en een eindejaarsuitkering van 8,3 procent conform de regeling voor rijksambtenaren. In totaal komt dat neer op ruim € 120.000,- per jaar.
Kauwen bekogelen auto's en zonnepanelen met steentjes: 'Kon ik ze maar afschieten'
Het barst ervan, bizar.' Aart Maat komt superlatieven tekort om de aantallen kauwen te omschrijven die huishouden in Ter Heijde. De bewoner van het kleine kustdorp in Westland waarschuwt in het lokale dorpskrantje voor de zwarte vogel die met steentjes ruiten en zonnepanelen beschadigt. 'Van de week was er weer iemand met een ster in zijn voorruit.'
Wie in Ter Heijde arriveert, ziet meteen de kanonnen bovenop de dijk staan. Het oorlogsgeschut herinnert aan de Slag bij Ter Heijde in 1653 tijdens de Eerste Engels-Nederlandse Oorlog, waar ook de heroïsche zeevaarder Maarten Tromp aan deelnam. Als Heijer Aart Maat de kanonnen kon gebruiken om kauwen mee af te schieten, had hij dat zeker gedaan.
Als redactielid van het krantje Dorpsinfo en organisator van talloze activiteiten in het gehucht in Westland, is de inwoner een bekend gezicht en belangrijk aanspreekpunt voor alledaagse beslommeringen in het voormalig vissersdorpje. Nu heeft hij het dossier rond de brute kauwen op zijn bordje.
'Ze dachten eerst dat het vandalisme was', begint Maat. 'Al die schades aan voertuigen en zonnepanelen.' Maar het blijkt dus om meedogenloze kauwen te gaan, zo hebben getuigen gezien. 'In zonnepanelen zitten gaten en autoruiten worden geraakt.' Het probleem speelt al weken en kende in de meimaand, vogelmaand, een hoogtepunt. Veelal laten ze kiezels vallen in de veronderstelling dat het een mossel is, die daardoor openbarst om op te smikkelen.
'Je moet het zien als schade door grote hagelstenen', gaat de Heijer verder. Er zijn al een paar kauwen 'betrapt' op het moedwillig over de rand gooien van kiezels uit nesten. 'Er zijn ook verhalen bekend van groene halsbandparkieten, die een centje op de grond aanzien als nootje, maar deze dan in de lucht laten vallen.'
Zelf woont Aart Maat in de Van Speykstraat en ook daar kennen ze de terreur van de kauwen. 'Hier aan de overkant worden huizenblokken gerenoveerd. Deze huisjes hebben in de schoorstenen vier uitgangen, en die worden allemaal afgesloten om te voorkomen dat er kauwtjes in gaan broeden.'
Of de schade aan auto's verzekerd is? 'Ik vroeg dat aan een van gedupeerde, maar wist - toen ik de vraag stelde - het antwoord al. Nee, dus. Het wordt gezien als overmacht.' Maar dat is nog niet alles. 'De kauwen vreten ook jonge koolmezen op. Het liefst schiet ik ze allemaal af.'
Zes soorten, waaronder de kauw, mogen landelijk bejaagd worden, omdat ze in het hele land schade aan landbouwgewassen en kwetsbare fauna veroorzaken. Dit is bij wet zo geregeld; de provincie Zuid-Holland heeft geen bevoegdheden op dit gebied. Het gaat om de vos, zwarte kraai, kauw, houtduif, konijn en Canadese gans.
