Ik moet op mijn woorden passen. Want ik heb een paar vrienden die beslist intelligenter zijn dan ik, en tevens fervent gelovige zijn in de evolutietheorie.
Met de ene vriend kan ik daar lekker rustig kalm over delibereren en de bij ander stuit ik op fanatiek verzet. Of ik niet goed wijs ben. Maar ik ga wat verklappen. Die laatste goede vriend waar ik overigens veel aan te danken heb, heeft een knap lastige ervaring in zijn jeugd met zijn vader gehad. Die was nogal zwaar op de christelijke geloofsleer, maar kon toch niet gevrijwaard worden van huichelarij. En dat is iets waar mijn vriend heel slecht tegen kan, net zoals ik. Vandaar dat ik die Ahmed Aboutaleb een ontzettend gluiperige onuitstaanbare parasiet vind op onze kenniseconomie en beschaving.
Wat een gluiperige Marokkaan is die man, dat je gelukkig niet bij alle moslims tegenkomt. Maar die zijn dan ook de onnozelheid zelve. Aboutaleb draagt het salafisme een warm hart toe. Hij is met trots en enorm superioriteitsgevoel over niet-moslims de eerste salafistische burgemeester van Nederland. En hij komt er goed mee weg. Een blamage voor onze zieke dwaze domme, op gelijkwaardige voet huichelende regering die doet alsof het probleem Aboutaleb niet bestaat. En ondertussen is men furieus jacht aan het maken in Nederland op salafisten, met in de voorste gelederen de superdwaas, beroemd om zijn bemoeienis met de staat van dienst ten aanzien van respect voor het corona-virus dat hij letterlijk aan zijn laars lapte, maar net zoals Aboutaleb er zonder kleerscheuren vanaf komt.
'De echte gekken herken je niet', luidt een bekend gezegde.
Grapperhaus herkennen we allemaal. Komt de laatste tijd moeilijk uit zijn woorden. Tsja, dat zijn nu de bijwerkingen van het corona-virus. Maar wat te denken van die parasiet op onze samenleving, Ahmed Aboutaleb? Die is pas echt gek. Want geen mens die dat in hem herkent. Nou ja, behalve ik dan. Ik let namelijk wèl goed op.