Hallo! Mag ik als blanke ook zielig zijn?
Gepubliceerd door Joost Niemöller
Het hele ‘racismedebat’ in Nederland is in feite een ‘verwende kinderen debat’, net zoals het hele feminisme debat in Nederland een debat was voor en door verwende vrouwen, zich bevindend in de posities van de ‘nieuwe vrijgestelden’ van de jaren zeventig.
Het gaat bij dit ‘racisme’ om de kinderen van immigranten. Ze konden hier studeren, ze hebben, al dan niet door voorkeursbeleid, mooie plekjes gekregen in het medialand, en zijn daarmee de nieuwe vrijgestelden. Een onderwerp hadden ze nog niet. Maar dat hebben ze nu: Racisme. Ze hebben zich in de aandachtsmarkt gezet door een niet aflatend zelfbeklaggehuil en het uitventen van slachtofferdenken, waarbij ze zich gesteund weten door de bestuurlijke elite van dit land en de gevestigde media.
Langs deze weg is er een Zwarte Piet debat omhoog gekropen, waarbij normale, zich altijd goed gedragende Nederlandse gezinnen er ineens van beschuldig worden dat ze racisten zijn. Nederlanders zijn dan altijd snel geneigd om naar zichzelf te kijken en zich schuldig te voelen. Dat is ook de makkelijkste weg natuurlijk. Maar in dit geval was het wel heel absurd, zodat meer dan twee miljoen Nederland uit armoede maar op een Facebook site aanvinkten dat wat hen betreft Zwarte Piet mocht blijven. Jawel, de Nederlander is een ware held als het op aanvinken aankomt.
De bestuurselite, die dicht contact onderhoudt met de verwende kinderen van de immigranten die zo hard roepen dat ze gekwetst zijn als slachtoffers van de slavernij, en die helemaal geen contact onderhoudt met de gewone blanke Nederlanders, kiest voor de verwende kinderen van de immigranten en laat van de schrik Pieten blauw en geel schilderen.
Nederland bromt en moppert wat en schikt dan in.
Waarna er een volgende ronde kan beginnen in de media met racisme roepen over dit of dat.
Wat mij vooral opvalt is dat deze verwende kinderen van immigranten niet hardop uitgelachen worden over hun gebrek aan argumenten. Quinsy Gario beklaagt zich in Pauw & Witteman (het programma dat dit jaar het Zwarte Pieten vuur heeft aangestoken) over het ‘feit’ dat zijn moeder ooit op haar werk ‘Zwarte Piet’ genoemd zou zijn. Hoe zat dat? Om welk bedrijf ging het? Is er ooit aangifte van gedaan? Op welke toon werd dat gezegd? Was het een goedmoedig grapje, of was het vervuld van haat? Maakte ze zelf ook wel eens een grapje? Hoe vertelde die moeder dat aan haar zoon? Hoe heeft die zoon dat gehoord? Niemand die ook maar een van die vragen stelde aan die tafel van Pauw & Witteman. Met ontzag vallen we allemaal stil als we zo iets horen. Want het is hééél erg. En daarom moeten nu alle Pieten blauw worden, of, zoals ik las, op IJburg ‘gevlekt.’
Op GeenStijl verklaart Ebru Umar dat ze, opgroeiend in een ‘blanke wijk’, nog steeds lijdt onder het ‘keurige racisme’ wat haar werd aangedaan. En wat was dit ‘keurige racisme’ dan wel? Er werd haar gevraagd, zo lees ik, toen ze vijf was, of ze nu liever in Turkije leefde of in Nederland. Dat is inderdaad hééél erg.
Waar gaat dit nu helemaal over. Het gaat nergens over. Het is het gezeur van verwende kinderen zonder onderwerpen, op zoek naar aandacht. En schuldbewust zit half Nederland daarnaar te luisteren.
Ondertussen gaat dit gezeur wel met grote agressiviteit gepaard, want dat is verwende kinderen eigen. Begrijpelijk, want met die agressiviteit hebben ze nu eenmaal altijd hun zin gekregen. En blèrend kind wil je het liefst zo snel mogelijk stil krijgen.
Ebru Umar, die inbreekt in een discussie die ik met iemand anders op Twitter heb, me toebijt dat ik ‘een ouwe racist’ ben, dat ik ‘uit haar leven’ moet (ik was er nooit in geweest, voor zover ik dat weet) en me blokt.
Quinsy Gario die, gisteren in De Balie, bij weer zo’n racismedebat, verkondigt dat De Balie eigenlijk geen plek is om over racisme te kunnen spreken, omdat daar ook wel eens personen als Theodor Holman en Joost Niemöller iets gedaan hebben. Waarna de zaal applaudisseert. Ik las het op Twitter.
Dat is dus precies hetzelfde uitsluitgedrag wat zij ‘Nederland’ verwijten. Maar dan niet op ras, maar omwille van meningen die deze verwende kinderen kennelijk niet bevallen. En wat je niet bevalt, dat moet weg. Kijk maar eens naar een verwend kind, daar zie je precies datzelfde gedrag.
Hypocriet genoeg wordt daarbij gebruik gemaakt van dezelfde strategie als die men de denkbeeldige tegenstanders verwijt. Het benoemen van zondebokken. Het uitsluiten. Je krijgt er in Nederlandse debatzaaltjes applaus voor, zolang het maar gaat om blanke mannen, het ergste uitschot op deze aarde. En dan is Holman ook nog eens Indo. Maar dat schijnt niet genoeg mee te tellen om opgenomen te worden in de verwende kinderen elite die de dienst uitmaakt hier.
Nu ben ik natuurlijk ook zwaar schuldig aan de slavernij, ik weet het. Van mijn vaderskant loopt mijn stamboom terug naar arme boeren op het Duitse platteland. Nou ja, ze hadden een watermolen, dat wel. Maar er was niet genoeg geld voor weer een zoon erbij, en daarom moest die zoon in 1805 migreren naar Haarlem waar hij ging werken als tuinman, zich in een jaar het Nederlands eigen maakte, zijn naam ‘Heinrich’ liet veranderen in ’Hendrik’, en trouwde met een Nederlands meisje. Integreren was toen namelijk nog iets wat mensen gewoon uit zichzelf deden. Van mijn moeders kant ging het om eenvoudige, zeer gelovige, beurtschippers uit Friesland, die vanwege het werk terecht kwamen in datzelfde Haarlem.
O ja, en op school noemden ze me altijd ‘Bolle.’ Telt dat ook mee om zielig genoeg te zijn? Mag ik er alsnog programma’s mee vullen? Nee hè. Verkeerde huidskleur. Iets met racisme? Nee, racisme mag het alleen maar heten als het door blanken gedaan wordt.
Zielig hè.
Maar niet zielig genoeg dus.
En dat is nog het zieligst van alles.
http://joostniemoller.nl/ 
Dankzij het CU gristenmeisje Ixora Balootje ( what is in a name) krijgt nu ook de goedmensch gelegenheid om vuil te spugen...Wat een land, wat een land. 
We hebben een nieuwe kopvod rel. Een uitzendbureau weigert moslima om hoofddoek.