Statushouders.

In dit forum kunnen we de problematiek met betrekking tot integratie en multiculturele samenleving bespreken.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Aandeel statushouders met uitkering stijgt fors: ’Ruim de helft is écht veel’

Het aandeel statushouders dat een uitkering ontvangt, is in acht jaar tijd fors opgelopen, zo blijkt uit CBS-cijfers. Van de asielmigranten die tussen 2012 en 2019 vijf jaar in Nederland stonden ingeschreven, leefde 53 procent van de sociale voorziening (16.580 personen). In de periode 2004-2011 was dit 38 procent (14.970 personen).

Het gaat daarbij alleen om de leeftijdsgroep 18 tot 40 jaar, omdat bij 40-plussers ook AOW-gerechtigden in de CBS-cijfers worden meegeteld. Het werkelijke aantal vreemdelingen dat na vijf jaar gebruikmaakt van sociale voorzieningen ligt dus hoger, al deden de groepen die als laatste zijn binnengekomen het iets beter.

Lager opleidingsniveau
Daarbij spelen niet alleen economische factoren een rol, denken onderzoekers. Experts zien namelijk ook een verschuiving in de landen van herkomst, waardoor het gemiddelde opleidingsniveau daalde en daarmee de kansen op de arbeidsmarkt.

Uit de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) blijkt dat tot voor kort het percentage asielmigranten in de uitkering grofweg de werkloosheidstrend onder de Nederlandse bevolking volgt. Daar lijkt in de laatste jaren een verandering in te zijn ontstaan: het aandeel asielmigranten dat een beroep doet op de sociale voorziening daalt, maar niet meer zo hard als de werkloosheidstrend.

Midden-Oosten en Afrika
Volgens migratieonderzoeker Jan van de Beek is dit te verklaren door een verschuiving van de herkomstregio’s waar de migranten in de afgelopen jaren vandaan komen. Het gaat dan om gebieden waar het onderwijsniveau lager ligt.

„Je ziet namelijk dat de verhouding vluchtelingen uit Europa het afgelopen decennium veel lager is geworden. Nu krijgen we meer mensen binnen uit het Midden-Oosten en Afrika, waardoor het gemiddelde opleidingsniveau van de asielmigrant in Nederland is gedaald.”

"Voor deze mensen is het lastig om aan het werk te gaan"
Volgens de onderzoeker is het onderwijsniveau een belangrijke voorspeller voor de mate van succes op de Nederlandse arbeidsmarkt.

„Onder de Nederlandse bevolking zien we dat personen met een laag onderwijsniveau moeilijker aan het werk komen. Er is percentueel meer werkloosheid. Dat zal voor de laaggeschoolde asielmigrant die amper of misschien helemaal geen Nederlands spreekt de afstand tot een baan nog groter maken.”

Vluchtelingen uit Iran
Hoogleraar sociologie Godfried Engbersen (Erasmus Universiteit) ziet ook de invloed van een wisselende samenstelling: „Zo hadden we tussen 2004 en 2008 te maken met grote instroom van hoogopgeleide vluchtelingen uit Iran”, weet hij.

„Deze mensen doen het relatief goed op de arbeidsmarkt. Later kregen we te maken met de instroom van lager opgeleide mensen uit Irak, Eritrea en Syrië. Voor deze mensen is het lastig om aan het werk te gaan.”

’Deze groepen vliegen het eerst de laan uit’
Volgens CBS-onderzoeker en UvA-professor Ruben van Gaalen spelen er meerdere factoren mee: „De algemene hoge kans op uitkeringsafhankelijkheid is voor een deel te verklaren doordat buitenlandse diploma’s hier veelal niet worden erkend en dat het gemiddelde opleidingsniveau van deze groepen lager ligt”, weet de professor. „Ze kwamen ook niet om te werken, maar om humanitaire redenen.”


„Vooral de conjunctuur van de economie en een kwetsbare baan heeft invloed op de kansen voor deze groepen. Deze groepen vliegen het eerst de laan uit als er moet worden gesneden in de arbeidsplekken. Dat zorgt er dan voor dat deze mensen weer een beroep moeten doen op een uitkering. Dat zie je dus in de tweede periode (2012-2019): daar ging het veel slechter op de arbeidsmarkt.”

’Negatieve ontwikkeling’
Van de Beek: „Natuurlijk speelt de situatie op de arbeidsmarkt een rol. Maar wie de cijfers bekijkt, ziet in de afgelopen jaren een negatieve ontwikkeling in die relatie. Er zitten meer mensen in de uitkering dan je eigenlijk op basis van de Nederlandse werkloosheidscijfers zou verwachten.”

Voor de migratieonderzoeker is het daarom evident dat er wat moet gebeuren om de statushouders aan het werk te krijgen. „Meer dan 50 procent van de statushouders met een uitkering als belangrijkste inkomstenbron is écht veel. Dat is ongeveer zes keer zoveel als bij autochtonen in dezelfde leeftijdsgroep (8,5% in 2016).”

Uitkeringsafhankelijkheid
Engbersen wijst daarnaast ook op een andere variabele die van belang is. Volgens de socioloog heeft het aantal migranten dat binnenkomt invloed op de uitkeringsafhankelijkheid. „Tijdens een periode waarin veel mensen instromen – zoals de vluchtelingencrisis in 2015 – moeten veel meer mensen concurreren voor de beschikbare arbeidsplekken. In de jaren dat de instroom lager uitvalt, is de concurrentie voor een baan lager.”

Van de Beek sluit zich daarbij aan. „Het valt alleen te bezien of het de komende jaren beter wordt. Met de instroom van Syriërs en Eritreeërs de afgelopen jaren komt het gemiddelde opleidingsniveau nog lager te liggen.”

Sociaal vangnet
Volgens Engbersen is het belangrijk dat de overheid zich inzet om de uitkeringsafhankelijkheid terug te dringen: „Dat is goed voor de gemeentelijke kas, die minder geld kwijt is aan het sociale vangnet”, zegt hij.

„Daarnaast is het ook goed voor het maatschappelijke draagvlak. Asielmigranten die voor zichzelf kunnen zorgen vragen minder van de samenleving, waardoor het draagvlak om deze groepen op te vangen hoog is.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Tweede Kamer bezorgd om situatie statushouders: ’Niemand wordt beter van thuiszitten met uitkering’

Het toegenomen aantal uitkeringen onder statushouders leidt tot kopzorgen in de Tweede Kamer. Verschillende partijen willen dat er meer wordt gedaan om dit probleem te voorkomen. „Niemand wordt beter van thuiszitten met een uitkering”, zegt SP-Kamerlid Van Dijk.

Volgens PVV-leider Wilders gaat ’een fatsoenlijke verzorgingsstaat’ überhaupt niet samen met massa-immigratie. Dat tonen de cijfers volgens hem aan. „Het hebben van een fatsoenlijke verzorgingsstaat voor onze eigen mensen gaat niet samen met massa-immigratie. Waarom laten we gelukzoekers profiteren van ons geld met gratis uitkeringen, gratis zorg en gratis huizen?”

’Meer doen om mensen aan werk te krijgen’
SP-kamerlid Van Dijk noemt de toename van het aantal uitkeringen onder statushouders ’zorgelijk’. „Er moet veel meer gedaan worden om de mensen aan het werk te krijgen. Niemand wordt beter van thuiszitten met een uitkering.” Hij denkt bovendien dat het anders kan. „Er is een schreeuwend tekort aan vakmensen: automonteurs, bouwers, stratenmakers, noem maar op. Zorg voor goede vakopleidingen en investeer in taalonderwijs.”

De socialist eist verbetering. „Mensen die wel in Nederland mogen blijven moeten zoveel mogelijk aan de slag, zoals voor iedereen geldt.” Ook JA21-Kamerlid Eppink maakt zich zorgen. „Precies waar dr. Jan van de Beek voor waarschuwt. Kosten van deze groep zijn hoog wegens uitkeringen. En ze krijgen vaak ook nog voorrang bij toewijzing woning.”

53 procent leeft van sociale voorzieningen
Het aandeel statushouders dat een uitkering ontvangt, is in acht jaar tijd flink opgelopen, zo blijkt uit CBS-cijfers. Van de asielmigranten die tussen 2012 en 2019 vijf jaar in Nederland stonden ingeschreven, leefde 53 procent (16.580 personen) van sociale voorzieningen. In de periode 2004-2011 was dit nog 38 procent (14.970 personen).
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Ex-asielzoekers naar Afghanistan voor vakantie en familiebezoek: ’Dit is niet goed te praten’

Honderden Afghaanse Nederlanders en statushouders reisden ondanks de verslechterde veiligheidssituatie naar Kabul, om daar op vakantie en familiebezoek te gaan. Dat terwijl het voor asielzoekers nadrukkelijk verboden is om terug te keren naar het land van herkomst. „Maar ook voor de genaturaliseerde Afghanen is het ethisch verwijtbaar”, stelt rechtsgeleerde Afshin Ellian.

Het had de bruiloft van zijn dromen moeten worden voor de Afghaanse Nederlander Hamid. Op 12 augustus, de dag dat de twee grote steden Kandahar en Herat werden veroverd door het terreurleger, vertrok de 36-jarige accountant op een lijnvlucht naar Kabul om te trouwen met de liefde van zijn leven.

Trouwfeest
„Ik had twee weken vakantie en zonder trouwfeest kon mijn partner niet naar Nederland overkomen”, vertelt hij. „Door de snelle opmars van de Taliban vielen alle plannen in het water. Van de zeshonderd genodigden zijn er nog maar tachtig komen opdagen. We waren ook genoodzaakt om geen muziek op de bruiloft te spelen, omdat de Taliban Kabul al hadden overgenomen.”

Hamid negeerde bij zijn uitreis de oproep van 6 augustus, waarin de Nederlandse overheid nadrukkelijk stelde het land zo snel mogelijk te verlaten. „Ik heb dat advies niet gezien”, zegt hij. „Maar achteraf begrijp ik ook wel dat ik op het slechtst mogelijke moment ben teruggegaan naar Afghanistan om daar in het huwelijksbootje te stappen. Gelukkig is het op 24 augustus gelukt om geëvacueerd te worden.”

Schoonmoeder ziek
Ook Najib Poyan (45) was in Afghanistan op vakantie, waar hij samen met zijn vrouw en twee kinderen van 17 en 3 jaar oud op bezoek was bij zijn zieke schoonmoeder. „Het was de bedoeling om maar een paar dagen te blijven. Op 7 augustus zijn we in het vliegtuig gestapt naar Kabul.”

Poyan zegt de oproep van een dag eerder om Afghanistan per direct te verlaten te hebben gemist: „We hebben namelijk alleen het reisadvies over corona bestudeerd”, erkent hij. „Uiteindelijk zijn we na veel pogingen op 25 augustus geëvacueerd.”

Opmerkelijk
In totaal zijn er 708 Nederlanders en statushouders uit Kabul geëvacueerd. Vooral het verblijf van die laatste groep is opmerkelijk. Asielzoekers die in Nederland mogen blijven, krijgen namelijk een tijdelijk vluchtelingenpaspoort, waarmee ze nadrukkelijk niet naar het land van herkomst mogen gaan. Als ze betrapt worden, kunnen ze hun asielstatus kwijtraken.

Ook Hamid en Poyan kwamen in het verleden naar Nederland via de asielprocedure: „Twaalf jaar geleden ben ik als asielzoeker naar Nederland gekomen omdat ik op de vlucht was voor de Taliban”, zegt Hamid. Poyan: „In 1994 ben ik op de asielaanvraag van mijn vader overgekomen. Toch zijn we blij dat het uiteindelijk met de hulp van de Nederlanders gelukt is om geëvacueerd te worden.”

Laakbaar
Professor Afshin Ellian (rechtsgeleerdheid, Universiteit Leiden) vindt de keuze van Afghaanse Nederlanders om naar het land af te reizen laakbaar. „Dit is niet goed te praten”, oordeelt hij. „Ik val bijna van mijn stoel dat mensen op bezoek gaan voor een vakantie of een bruiloft.”

Migratieonderzoeker Jan van de Beek sluit zich hierbij aan. „Het is heel opmerkelijk dat men op vakantie gaat. Een asielverzoek wordt niet zomaar erkend. De asielzoeker moet eerst aantonen dat hij of zij een gegronde vrees voor vervolging heeft in het land van herkomst. Als men dan later in datzelfde land op vakantie of familiebezoek gaat, geeft dat te denken. Is het herkomstland echt veiliger geworden? Of heeft de asielzoeker gelogen over zijn vrees voor vervolging? Dat laatste zou een kwalijke zaak zijn.”

„Ik moet voorop stellen dat iemand met een Nederlands paspoort geen vluchteling meer is”, zegt de professor. „Voor de asielstatus heeft het daarom geen enkel gevolg, omdat ze Nederlander zijn geworden. Maar het blijft natuurlijk vanuit ethisch en moreel oogpunt verwijtbaar.”

’Asielrecht verspeeld’
„Voor de personen die nog in de procedure zitten, is het een ander verhaal”, vindt Ellian. „Dit moet dan vanzelfsprekend consequenties hebben voor de asielstatus. Als je de eerste de beste gelegenheid weer op bezoek gaat in het land waaruit je bent gevlucht, dan heb je het recht op asiel verspeeld.”

Een woordvoerder van het ministerie van Justitie en Veiligheid laat weten dat een terugreis voor statushouders gevolgen kan hebben. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) kijkt dan per geval of ’een statushouder nog bescherming nodig heeft’ en ’of de vergunning dient te worden ingetrokken’.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ali Yas
Berichten: 7662
Lid geworden op: zo apr 15, 2012 3:24 pm
Contacteer:

Re: Statushouders.

Bericht door Ali Yas »

Ariel schreef:
vr sep 03, 2021 11:54 am
Honderden Afghaanse Nederlanders en statushouders reisden ondanks de verslechterde veiligheidssituatie naar Kabul, om daar op vakantie en familiebezoek te gaan. Dat terwijl het voor asielzoekers nadrukkelijk verboden is om terug te keren naar het land van herkomst.
Dat verbod slaat nergens op. Je kunt mensen niet verbieden naar een ander land te gaan, hooguit kan dat andere land je de toegang ontzeggen. En dat laatste is precies wat Nederland moet doen zodra zo'n grappenmaker zich hier weer meldt.
Truth sounds like hate to those who hate truth.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Rookgordijn rond naar Afghanistan teruggekeerde statushouders

Terwijl de overheid nog steeds geen openheid geeft over het exacte aantal Afghanen dat met een vluchtelingenpaspoort uit Kabul is geëvacueerd, klinkt nu ook vanuit het kabinet kritiek op de honderden personen die ondanks een negatief reisadvies naar hun geboorteland reisden.

Demissionair minister Bijleveld (Defensie) zegt er niets van te begrijpen. „Ik vind het soms zelf wel onbegrijpelijk hoor, dat mensen, terwijl ze hier naartoe gevlucht zijn, ook weer uiteindelijk daar naartoe zijn gegaan, terwijl de situatie al niet goed was”, aldus de bewindsvrouw die de fracties van de VVD, PVV en JA21 aan haar kant vindt.

De meest saillante categorie betreft Afghanen met een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd. Zij krijgen een vluchtelingenpaspoort, maar mogen niet terug naar hun geboorteland reizen.

Rookgordijn
Het ministerie van Buitenlandse Zaken komt ondanks herhaalde verzoeken van De Telegraaf niet met cijfers over de brug van hun aantal. Het departement heeft alleen het totaal van 708 Nederlandse Afghanen én statushouders genoemd. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) moet de zaak nu verder gaan ’onderzoeken’.

Het ministerie van Justitie en Veiligheid (JenV) gaat bekijken of er onder de geëvacueerde personen ook Afghanen met een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd zaten. „Mocht dat het geval zijn, dan zal via een individuele beoordeling gekeken worden of er reden is de vergunning in te trekken.”

"De IND beoordeeld of hij of zij nog bescherming nodig heeft"
Een woordvoerder van JenV laat weten dat de IND per geval moet onderzoeken wat de precieze status van de vreemdeling is. „Als blijkt dat een vreemdeling met een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd is teruggekeerd naar zijn land van herkomst, wordt er op basis van de individuele omstandigheden door de IND beoordeeld of hij of zij nog bescherming nodig heeft.”

Een groep van ongeveer vijfhonderd personen is achtergebleven in Kabul. Het gaat dan om Nederlandse paspoorthouders, statushouders en familieleden die in aanmerking komen voor gezinshereniging. „Deze groep is in het kader van consulaire bijstand geëvacueerd en in beeld in Afghanistan”, laat een woordvoerder van BuZa weten. „Er wordt hierbij geen onderscheid gemaakt tussen mensen met een Nederlands paspoort, een verblijfsvergunning of een tijdelijk visum. Alle mensen met recht op een geldig verblijf in Nederland werden en worden zo goed mogelijk geholpen om terug te keren.”

’Oliedom’
Vanuit de Kamer klinkt er onbegrip. „Onbegrijpelijk, onuitlegbaar en oliedom”, reageert VVD-Kamerlid Valstar.

Hij begrijpt niet dat deze groep ’naar een al jaren onveilig land afreist dat je met veel moeite bent ontvlucht.’ „Ik wil van het kabinet weten om hoeveel statushouders het gaat en welke consequenties voor hun status we hieraan kunnen verbinden.”

"Onbegrijpelijk, onuitlegbaar en oliedom"
„Zogenaamd gevlucht en toch naar Afghanistan”, reageert PVV-leider Wilders. „Ze hebben ons gewoon bedonderd. Laat ze lekker daar in Afghanistan blijven nu, geen levens van Nederlandse militairen of anderen op het spel zetten om deze oplichters te redden!”

„We zijn er uitermate kritisch over”, zegt JA21-voorman Eerdmans. Hij benadrukt dat het ’verboden is voor statushouders naar het ontvluchte land te reizen’.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Sommige statushouders zijn niet tevreden met de woning die ze aangeboden krijgen. Zoals een gezin uit Irak .

Het gezin met vijf kinderen wordt een woning aangeboden, maar weigert die meerdere keren. Het COA wil daarom dat het gezin uit het asielzoekerscentrum vertrekt. Het gezin gaat niet weg, en het COA stapt naar de rechter.
De uitspraak is in nadeel van de asielzoekers.

Gedaagden hebben de door de gemeente aangeboden woning geweigerd omdat deze te klein zou zijn voor hun gezin, bestaande uit acht personen. De voorzieningenrechter acht de aangeboden woning voorshands passend. Door deze woning te weigeren is het recht op opvang in het AZC Heerlen is geëindigd. Daarmee staat eveneens voorshands vast dat zij zonder recht of titel in de opvanglocatie AZC Heerlen verblijven, hetgeen een onrechtmatige daad jegens het COA oplevert.

Op de zitting heeft het COA daar nog aan toegevoegd dat de woning ruim genoeg is voor een gezin met twee ouders en zes kinderen. Op de begane grond is de woning voorzien van een ruime woonkamer, gesloten keuken, hal en toilet. Er is ook een grote tuin. Op de tweede etage zijn er vier slaapkamers waarvan drie slaapkamers ruim genoeg zijn om twee bedden in te plaatsen. Op de zolderetage is bovendien nog een ruime slaapkamer waar twee bedden geplaatst kunnen worden en er is een extra ruimte voor berging, ook te gebruiken als slaapkamer voor één persoon. In deze ruimte zit ook een klein dakraam. Met vijf – en in potentie zes – slaapkamers is deze woning dus ruim genoeg en zeker passend voor gedaagden
Waarschijnlijk willen de asielzoekers voor elk familielid een aparte slaapkamer. :nietverstaan:
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
hans van de mortel
Berichten: 7918
Lid geworden op: zo jun 03, 2007 12:41 pm

Statushouders: VERPLICHT VOORRANG VERLENEN.

Bericht door hans van de mortel »

WIJ Nederlanders worden door mohammedanen nu eenmaal gezien als te manipuleren ondergeschikten die onderhevig moeten zijn aan het islamvirus, gezegend met de wil van Allah die te allen tijde gunstig is afgestemd op de volgelingen van de vieze smerige corrupte historische Arabische pedofiele psychopaat, sadist en levende oorlogsmachine Mohammed.

Afbeelding

Hoe haal je het in je hoofd om dit soort volk waarvan duidelijk is dat het tot de mislukte mensensoort behoort, de sympathie wegdraagt van linkse politici, en religieus gegrond van oordeel is dat op het vrije westen met een moraal dat haaks staat op hun bekrompen achterlijkheid, goedgekeurd middels een kolderiek halal-certificaat, geparasiteerd kan worden naar hartenlust conform de Koran dat zelfs als wc-papier nog ongeschikt is om in onze beschaving dienst te doen, omdat het papier uit de Koran een uur in de wind stinkt naar kattenpis en kamelenstront. Daar veeg je toch niet je westerse achterwerk mee schoon?
[icon_lol.gif]
Geen eigen mening verkondigen is de vrijwillige celstraf van het verstand.

CITATEN OVER PROFEET MOHAMMED
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Het vonnis van de Iraakse asielzoekers die woningen afwezen hebben, heeft de krant gehaald.
Asielgezin weigert ’te kleine woning’ met vier slaapkamers, mag uit azc Heerlen worden gezet

Een Irakees asielzoekersgezin mag uit het azc in Heerlen worden gezet na het weigeren van een aangeboden woning. Volgens het achtkoppige gezin is de woning met vier slaapkamers en één zolderkamer te klein.

De rechtbank in Maastricht heeft het COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers) vorige week vervolgens toestemming gegeven om het gezin op straat te zetten.

De Irakezen, met een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd, kregen in mei een huis aangeboden in Heerlen. Het gezin met zes kinderen wilde de huisvesting niet accepteren, met als reden: ’We zijn een groot gezin, er zijn te weinig en te kleine slaapkamers. Er is niet genoeg ruimte voor alle bedden. Hoe moet dit met school/studie van de kinderen? Er is maar een toilet voor acht personen’.

’Passend’
Medio juni stelde het COA dat de weigering ’onterecht’ was en dat het gezin de opvang binnen drie dagen moest verlaten. Weigeren van een huis mag alleen op basis van speciale sociale- of medische omstandigheden. De gemeente Heerlen, die het huis had aangeboden, acht de woning ’passend’ gelet op de gezinsgrootte, blijkt uit het vonnis. Ook volgens de rechter is niet gebleken dat er sprake is van ’overbewoning’ die bijvoorbeeld de (brand)veiligheid in gevaar kan brengen.

’Het is de eigen verantwoordelijkheid van gedaagden dat zij met hun minderjarige kinderen de woonruimte in een azc dienen te verlaten als zij een hun aangeboden woning hebben geweigerd op grond van niet steekhoudende redenen’, oordeelt de rechter. Het gezin mag dus op straat worden gezet, aldus het vonnis.

Oplossing
Dat is nog niet gebeurd, meldt COA-woordvoerder Leon Veldt. „De kwestie is on hold gezet omdat nog wordt gezocht naar de juiste oplossing.” Advocaat Noëlle Boon van de Irakese familie wil geen verdere toelichting geven. „Het is een precaire situatie vanwege de minderjarige kinderen.”

Van de gemeente Heerlen is er nog geen inhoudelijke reactie.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Het wordt een rage. Ze zullen wel recht op een grote woning hebben vinden ze misschien zelf.
Tweede asielgezin bij rechter teruggefloten na weigeren van woning.

Bij de rechtbank in Maastricht heeft een tweede asielgezin bot gevangen na het weigeren van een woning. Ditmaal gaat het om een gezin uit Jemen met zeven kinderen. Ze vonden een huis met drie slaapkamers en een zolder in Weert te klein. Volgens de rechter mag het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers) het gezin op straat zetten. Maandag werd een identieke zaak bekend rond een Iraaks asielgezin in Heerlen. Beide families verblijven in het azc in Heerlen.

Het Jemenitische gezin heeft een asielstatus voor bepaalde tijd. In maart kregen ze een huis aangeboden in Weert. Op dat moment was de moeder nog zwanger van haar zevende kind; ze was in augustus uitgerekend.

Astma
Volgens het gezin waren de drie slaapkamers ’te klein’ en de zolder ongeschikt om te slapen omdat deze niet geïsoleerd is en er een wasmachine, droger en ketel met boiler staan. Bovendien kunnen diverse aan astma lijdende gezinsleden ’wel traplopen, maar niet te veel verdiepingen’.

Het COA eiste vervolgens bij de rechter dat het gezin het azc zou verlaten binnen een redelijke termijn na de bevalling. De rechter gaat daar in mee. De aangeboden woning is volgens hem, ’gelet op onder meer het woningaanbod in Nederland’, groot genoeg: minimaal 12 vierkante meter per bewoner. Bovendien kan de zolder best worden gebruikt als slaapruimte, aldus het vonnis.

Advocaat Willem Blaauw van het Jemenitische gezin was niet bereikbaar voor een nadere toelichting.

Spijtig
De gemeente Weert vindt het ’heel spijtig’ dat het gezin de woning heeft geweigerd. Temeer omdat er nu een asielzoekersgezin woont met exact dezelfde gezinssamenstelling als het gezin uit Jemen.

Het COA laat in een reactie weten de gezinnen niet op straat zetten. „In verband met kleine kinderen worden ze niet op straat gezet, maar wordt naar een passende oplossing met de gemeente gezocht”, meldt een zegsman.

„Het komt slechts enkele keren per jaar voor dat een statushouder een woning weigert”, vertelt de woordvoerder. „Dat twee gezinnen kort achter elkaar in hetzelfde azc de huisvesting niet accepteren is uitzonderlijk. Het is teleurstellend als mensen een woning weigeren.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Vijf vragen: mogen asielzoekers eisen stellen en een woning weigeren?

Er is ophef ontstaan over twee asielgezinnen in Limburg die een woning hebben afgewezen. Maar hoe krijgt een asielzoeker een woning in Nederland? En mogen ze eisen stellen en een woning weigeren? Vijf vragen over de huisvestingsregels van statushouders.

Hoe krijgen statushouders huisvesting?
Asielzoekers worden bij aankomst in Nederland gehuisvest in opvangcentra verspreid over het land. Vreemdelingen die een verblijfsvergunning krijgen, moeten doorstromen naar een woning.

Lokale overheden zijn wettelijk verplicht om jaarlijks een bepaald aantal asielzoekers te huisvesten. Dit jaar gaat het in totaal om 24.500 personen. Alleen de Waddeneilanden zijn uitgezonderd van de verplichting om migranten op te vangen. Statushouders krijgen hierbij voorrang op andere woningzoekenden.

Asielzoekers die op een woning wachten, worden door het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) gekoppeld aan een gemeente. Hierbij probeert de overheidsinstantie rekening te houden met de persoonlijke situatie van de asielzoeker. Er wordt onder andere gekeken naar medische bijzonderheden, het eigen netwerk, maar ook een eventueel arbeidscontract.

In principe moeten de statushouders binnen tien weken doorstromen naar de woning. In verband met de krapte op de woningmarkt duurt dat nu langer. De wachttijd kan daarom oplopen tot enkele maanden.

Wie hebben er recht op?
Alleen asielzoekers met een verblijfsvergunning hebben recht op een woning. Het is de bedoeling dat de statushouders zo snel mogelijk uit het asielzoekerscentrum vertrekken. Hiertoe is de noodzaak nu nog groter, aangezien de asielopvang in Nederland nagenoeg vol zit.

Personen die nog in de procedure zitten, kunnen geen aanspraak maken op een woning. Deze groep moet eerst wachten op een besluit van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND).

Mag je wooneisen hebben als statushouder?
Statushouders kunnen in een gesprek met het COA de persoonlijke situatie toelichten. Het COA gaat op basis van de informatie op zoek naar een gemeente. Statushouders hebben zelf geen invloed op de gemeente of de woning die wordt aangewezen.

In de meeste gevallen worden de migranten in sociale woningbouw geplaatst. In sommige gevallen wordt er gebruikgemaakt van tijdelijke woningen. Het gaat dan bijvoorbeeld om omgebouwde kantoorpanden of containerwoningen.

Wat gebeurt er als je een huis weigert?
Het COA gaat in gesprek met statushouders die een woning weigeren. De migrant kan dan toelichten waarom hij of zij de huisvesting niet accepteert. Wel wordt er bij de twee weigerende asielgezinnen rekening gehouden met de kleine kinderen. „We zetten de mensen nog niet op straat”, stelt een COA-woordvoerder. „Gemeenten zijn namelijk wettelijk verplicht om opvang voor de kinderen te verzorgen. In goed overleg zoeken we naar een oplossing. Leefgeld en andere onkostenvergoedingen zijn al wel stopgezet.”

Het COA kan vervolgens wel besluiten om een juridische procedure aan te spannen. Het is dan aan de rechter om een beslissing te nemen. Als ook de rechtbank oordeelt dat er geen grond is om de woning te weigeren, kan de opvang bij het COA worden opgezegd. De migrant moet dan in de regel zelf woonruimte vinden.

Gebeurt het vaak dat statushouders een woning weigeren?
„Het komt slechts enkele keren per jaar voor dat een statushouder een woning weigert”, weet een woordvoerder van het COA.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Mohammed 40 jaar, en 7 kinderen. Murad 40 jaar, 6 kinderen. :scratch:

Dit is de toekomst van Nederland. Murad, een analfabete Yezidische boer , en Mohammed een diabeet die moeite heeft met traplopen.

Komen deze mannen ooit aan het werk, of zijn ze alleen goed om veel kinderen te maken.
Murad en Mohammed weigerden woning in Heerlen: ’We zijn niet ondankbaar, maar maakten een fout. Sorry!’

Twee asielgezinnen weigerden een woning en mogen van de rechter nu op straat worden gezet. Beide vaders vertellen hun kant van het verhaal.

„Ik voel heel veel schaamte. Ik haat mijn leven en kan wel zelfmoord plegen.” Dramatische en schuldbewuste woorden van Mohammed (40), asielzoeker uit Jemen. Hij heeft zichzelf, zijn vrouw en zeven kinderen in een onmogelijke positie gemanoeuvreerd door het weigeren van een aangeboden woning. De rechter maakte er korte metten mee: Mohammed mag uit het asielzoekerscentrum (azc) in Heerlen worden gezet. „Het spijt me…”, zegt hij nu.

Hij heeft niet beseft, vertelt hij, dat hij met de weigering zijn kansen op een woning verspeelde. „Ik heb gezegd dat ik de woning niet geschikt vond voor mijn gezin met zeven kinderen, één jongen en zes meisjes onder wie een baby. Ik dacht dat ik dat gewoon kon zeggen. Inmiddels zou ik ’ja’ zeggen tegen élk huis, zelfs een kleiner huis.”

Hij staat er verslagen bij, aan de poort van het azc in Heerlen. Bij het eerste gesprek tolkt een jonge kennis in gebrekkig Nederlands. Een dag later verduidelijkt Mohammed de zaken nog eens telefonisch, via tolk Wael Elewa.

Rode draad van Mohammeds verhaal: hij heeft de regelgeving niet begrepen en meende dat hij iets te kiezen had. „Dat hadden bewoners op het azc me verteld: je mag twee keer weigeren. En, zeiden ze, zorg dat je meteen een goed huis hebt, want je krijgt daarna nooit meer een ander.”

Pas tijdens de rechtszaak begreep hij wat hij had aangericht, maar het was te laat: de rechter stemde in met uitzetting uit het azc. Waarheen, is nog volkomen onduidelijk; gemeente en COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers) zijn nog in overleg en zitten zwaar met de kwestie in hun maag. Nu alsnog een nieuw huis aanbieden schept een ongewenst precedent. Maar een gezin met zeven kinderen kan ook niet op straat leven.

’Teken maar’
Mohammed kwam eind december 2019 naar Nederland vanuit het door oorlog verscheurde Jemen. Computerprogrammeur van beroep woonde hij in de stad Ta’izz. Begin 2021 kreeg hij een Nederlandstalige brief dat hij binnenkort een huis zou krijgen en dat hij dan niet mocht weigeren. Die ondertekende hij, net als een zogeheten B06-formulier over speciale woonvereisten zoals bijvoorbeeld rolstoeltoegankelijkheid, zo blijkt uit het gerechtelijk vonnis. Of hij ook begreep waar hij voor tekende, is maar zeer de vraag. „Ze zeiden: teken maar, we leggen het later allemaal wel uit.”

De tolken die Mohammed bijstonden, spraken Syrisch Arabisch, geen Jemenitisch Arabisch, vertelt hij. Zijn (voormalige) asieladvocaat Willem Blaauw raadpleegde hij in deze fase niet. „Nogal onhandig”, zegt Blaauw nu. „Hij belde pas toen alles kapot was. Het COA vindt het de eigen verantwoordelijkheid van de asielzoeker om hulp te zoeken.”

Het aangeboden huis in Weert leek Mohammed ongeschikt. Te kleine slaapkamers, een vochtige zolder met een lawaaiige CV-ketel. „Ik dacht: ik kan moeilijk een puberjongen van 17 en de meisjes op één kamer leggen.” Bovendien hebben diverse gezinsleden astma, hijzelf heeft diabetes en moeite met traplopen, legde hij in een gesprek over zijn ’weigering’ uit. „Ik vroeg of ik mocht wachten op een beter huis.”

Paniek
Bij een tweede gesprek werd meegedeeld dat uitzetting dreigde. Het drong kennelijk nog steeds niet door, totdat de dagvaarding op de mat plofte. „Mijn vrouw is toen nog gaan praten dat we de woning alsnog wilden, maar hij was al weg”, zegt Mohammed. „Nu is de stress heftig, ik slaap niet meer. Mijn hele familie is in paniek.”

De vraag of hij weet dat er woningnood is in Nederland brengt hem zichtbaar van zijn stuk. „Dat wist ik niet…. Anders had ik dit nooit gedaan. Het spijt me…”, zegt hij nu. Hij begrijpt inmiddels ook dat hij nu breed wordt gezien als ’ondankbare vluchteling’. Mohammed: „En dat vind ik héél erg. Ik ben Nederland dankbaar, ik wil helemaal niet ondankbaar overkomen. We komen uit een oorlogsgebied, we hadden blij moeten zijn dat we hier worden opgevangen. Ik snap nu dat ik een grote fout heb gemaakt.”

Yezedi
Zijn Iraakse buurman op het azc heeft in grote lijnen hetzelfde verhaal, blijkt tijdens een moeizaam gesprek via twee tolken: van Nederlands naar Arabisch naar Koerdisch en terug. Murad (40) blijkt een analfabete Yezidische boer uit Iraaks Koerdistan, gevlucht voor IS. Ook deze vader van zes kinderen zit er terneergeslagen en wanhopig bij, in een kale troosteloze kamer in unit B2. Hij weigerde de aangeboden woning in Heerlen eveneens omdat hem die te klein leek. „We dachten dat we drie huizen mochten bekijken, dat zeiden de mensen hier op het azc”, vertelt hij. „We hebben alle papieren daarover ondertekend, dat klopt. Maar alles was in het Nederlands en de advocaat heeft ons vooraf niks uitgelegd.” Zijn huidige advocaat kwam pas in beeld nadat het gezin de dagvaarding had ontvangen. Die had geen bemoeienis met de weigering.

Ook Murad schaamt zich diep voor het etiket van ’ondankbare vluchteling’. „We hebben heel veel respect voor Nederland, de gastvrije lieve mensen hier. Van woningnood wist ik niks, ik voel enorme spijt. En ik weet niet hoe het verder moet, ik wil álles accepteren nu. Als we maar niet worden teruggestuurd naar Irak.”
  • Reactie van Hennie van Bommel, locatiemanager azc Heerlen
    „Als je ziet hoe weinig dit voorkomt, denk ik dat de begeleiding in deze procedure echt wel voldoende is. Ik denk dat deze mensen hun oren teveel hebben laten hangen naar de verhalen van de medebewoners en een verkeerde inschatting hebben gemaakt. Het COA voert diverse huisvestingsgesprekken waarbij asielzoekers duidelijk wordt voorgehouden wat de regels en consequenties zijn. Bij een weigering checkt de juridische afdeling nog eens of die terecht is. Zo niet dan volgt een laatste gesprek en krijgt de statushouder nog eens 24 uur bedenktijd.”

    Reactie van tolk Wael Eleva:
    „Het COA heeft het gezin onvoldoende duidelijk gemaakt wat de gevolgen zijn van weigering. De begeleiding is slecht, dat horen we vaker vanuit onze vereniging Dallila die asielzoekers wegwijs maakt in de samenleving. Het is een structureel probleem. Veel asielzoekers komen uit een totaal andere cultuur, ze kennen de regels, plichten en rechten in Nederland niet en die worden hen ook niet goed uitgelegd. Bovendien nemen ze allerlei verhalen van medebewoners op het azc voor waarheid aan.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
hans van de mortel
Berichten: 7918
Lid geworden op: zo jun 03, 2007 12:41 pm

Statushouders: parasieten op onze kenniseconomie en beschaving.

Bericht door hans van de mortel »

Zucht!

Zucht!

Zucht!

Als zuchten zou helpen om mensen dood te laten gaan die hier nooit binnen gelaten hadden mogen worden en die volgens hun bezopen achterlijke primitieve haatreligie tegen andersdenkenden zich als eisende partij opstellen waarbij - conform hun vieze boekie Koran - wij als niet-moslims gedood mogen worden, dan zou ik het zuchten niet laten.

Want Allah de afgodenknecht van de vieze gore wildneuker profeet Mohammed spreekt Arabisch en dat vinden we terug in het naargeestige smerige sadistische boekie Koran dat van andersdenkenden niet veel overlaat en daar moet gehoor aan worden gegeven, willen de primitieve mohammedaanse godsdienstwaanzinnige ontspoorde dwazen die onze cultuur en beschaving komen vervuilen en willen inruilen voor hun smerige corrupte heidense tweedehands plagiaat- en baggerreligie islam, niet in het vieze gore smerige sadistische eeuwige brandende hellevuur terechtkomen.

Voor meer info kunt u zich wenden tot de burgemeester van Rotterdam. Hij is een trotse salafist waar onze overheid totaal geen moeite mee heeft. Immers, hij is door dezelfde overheid goedgekeurd. En nogmaals immers: onze overheid praat veel en laat het actieve gedeelte van haar daden graag over nadat het kalf verdronken is. Zij heeft een reputatie hoog te houden van het dempen van de in steeds grotere getale opdoemende putten in Nederland; putten die onze overheid zelf graaft.

In plaats van minder moslims, komen er steeds meer bij.

Helaas worden daarmee de ons zorgen barende putten niet gedempt, maar worden alle beschikbare sociale huurwoningen in rap tempo vergeven aan islamitische wildplassers op onze beschaving.
Geen eigen mening verkondigen is de vrijwillige celstraf van het verstand.

CITATEN OVER PROFEET MOHAMMED
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Mahalingam »

Afbeelding
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

En dit is het antwoord van gemeentes op het tekort. De rek is er uit.
Asielplicht zet gemeente klem: ’De rek is er gewoon uit’

Gemeenten in Nederland zitten met de handen in het haar door de verplichting om voor het einde van het jaar genoeg statushouders te huisvesten. Lokale overheden moeten in de laatste drie maanden van 2021 nog voor bijna 11.000 asielzoekers met voorrang een woning vinden. „De rek is er gewoon uit.”

Opvang loopt over, asielzoekers op stapelbed in congreshal
Een van de gemeenten die in de knel zit met de opvang van asielzoekers met een verblijfsvergunning is de gemeente Haarlemmermeer. „Dit jaar moeten we van het Rijk in totaal 218 personen plaatsen, veel meer dan eerdere jaren”, vertelt wethouder wonen Fouad Sidali. „We hebben tot het einde van het jaar om nog ongeveer 105 statushouders te huisvesten. Dat lijkt niet te gaan lukken.”

Moeilijke situatie
Gemeenten die niet de vastgestelde aantallen halen, riskeren ingrijpen van de provincie. Dat kan bijvoorbeeld in een uiterst geval door de migranten te huisvesten in hotels op kosten van de gemeente. „Ik hoop natuurlijk dat ingrijpen van de provincie niet nodig is en ze begrijpen in wat voor moeilijke situatie we zitten”, vertelt Sidali. „De rek is er gewoon echt uit.”

We willen iedereen helpen maar op dit moment kan dat simpelweg niet, verzucht de woonwethouder. „Wij kunnen wel aantallen opgelegd krijgen, maar dat zorgt niet voor woningen. In een taakstelling kan je helaas niet wonen.”

Dit jaar heeft de overheid gemeenten opgedragen om voor 24.500 statushouders een huis te vinden. Maar door een groot tekort aan woningen lijkt dat een lastig verhaal te gaan worden. Gemeenten moeten namelijk nog bijna 11.000 mensen plaatsen in de laatste drie maanden van 2021. In heel 2020 ging het nog om 12.000 vreemdelingen op woningzoektocht.

Hoge druk
Ook volgend jaar blijft de druk hoog. In de eerste zes maanden van 2022 moeten lokale overheden bovenop de eventuele achterstand nog eens 10.000 statushouders een woning aanbieden.

Dat veel gemeenten in de knel zitten door deze taakstelling herkent ook de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). „Bijna alle gemeenten worstelen met het huisvesten van statushouders”, weet burgemeester Theo Weterings van Tilburg. Namens de VNG is hij portefeuillehouder asiel. „Want bijvoorbeeld ook jongeren, uitstromers vanuit de jeugdzorg en ggz en spoedzoekers, zoals arbeidsmigranten en gescheiden ouders met kinderen, vragen om een plek om te wonen.”

Weterings noemt het onwenselijk wanneer de ene groep de andere verdringt, maar begrijpt de noodzaak om statushouders een plek te bieden. „We moeten oog hebben en houden voor onze huidige en nieuwe inwoners. Van belang blijft een eerlijke verdeling van schaarse woningen.”

Hervormen
De VNG-bestuurder wil met alle betrokkenen aan tafel om te kijken hoe de gehele asielketen kan worden hervormd, om in de toekomst de integratie te bevorderen en het ’draagvlak in wijken en buurten’ te behouden.

Hij pleit op korte termijn voor creatieve oplossingen om ruimte te creëren, bijvoorbeeld door het inzetten van tijdelijke woningen, om zo ook de ’acute noodopvang als in 2015-2016 te voorkomen’.

Dat scenario probeert het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA), waar statushouders in afwachting van een woning verblijven, te vermijden. Bestuursvoorzitter Milo Schoenmaker begrijpt de lastige positie van gemeenten: „Wij begrijpen ook dat gemeenten geen ijzer met handen kunnen breken”, zegt hij. „We zien dat het lokaal erg moeilijk is om de taakstelling te vervullen. Onze hoop is echter dat net als in voorgaande jaren er in het laatste kwartaal nog een eindsprint is, zodat we de huidige achterstand nog iets in kunnen lopen.”

Bedden
Het COA heeft de bedden namelijk hard nodig. „Door de verhoogde instroom van asielzoekers en een langzame uitstroom worden we elke dag een stukje groter. Per dag groeit op dit moment het aantal personen dat we moeten opvangen met 100 tot 150 mensen. Hierdoor kunnen we elk bed dat vrijkomt heel goed gebruiken.”

Sidali hoopt in ieder geval op meer geld en ondersteuning van de Rijksoverheid. „Geef ons bijvoorbeeld de ruimte om tijdelijke huizen te bouwen in de buurt van Schiphol”, stelt hij voor. „Die woningen willen we dan niet alleen aan statushouders maar ook voor Haarlemmermeerders inzetten. Dat laatste is niet alleen belangrijk om deze groep snel onderdak te bieden, maar ook om ervoor te zorgen dat het draagvlak bij ons in de gemeente niet verder afkalft.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24943
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Statushouders.

Bericht door King George »

Moeilijke situatie

Gemeenten die niet de vastgestelde aantallen halen, riskeren ingrijpen van de provincie. Dat kan bijvoorbeeld in een uiterst geval door de migranten te huisvesten in hotels op kosten van de gemeente. „Ik hoop natuurlijk dat ingrijpen van de provincie niet nodig is en ze begrijpen in wat voor moeilijke situatie we zitten”, vertelt Sidali. „De rek is er gewoon echt uit.”

We willen iedereen helpen maar op dit moment kan dat simpelweg niet, verzucht de woonwethouder. „Wij kunnen wel aantallen opgelegd krijgen, maar dat zorgt niet voor woningen. In een taakstelling kan je helaas niet wonen.”

Dit jaar heeft de overheid gemeenten opgedragen om voor 24.500 statushouders een huis te vinden. Maar door een groot tekort aan woningen lijkt dat een lastig verhaal te gaan worden. Gemeenten moeten namelijk nog bijna 11.000 mensen plaatsen in de laatste drie maanden van 2021. In heel 2020 ging het nog om 12.000 vreemdelingen op woningzoektocht.
Voor de autochtonen die al jaren op de wachtlijst staan zijn die luxe hotels er niet. Die kunnen tot hun veertigste bij hun ouders blijven wonen.
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24943
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Statushouders.

Bericht door King George »

Ariel schreef:
za jul 24, 2021 12:37 am
Aandeel statushouders met uitkering stijgt fors: ’Ruim de helft is écht veel’

Het aandeel statushouders dat een uitkering ontvangt, is in acht jaar tijd fors opgelopen, zo blijkt uit CBS-cijfers. Van de asielmigranten die tussen 2012 en 2019 vijf jaar in Nederland stonden ingeschreven, leefde 53 procent van de sociale voorziening (16.580 personen). In de periode 2004-2011 was dit 38 procent (14.970 personen).

Het gaat daarbij alleen om de leeftijdsgroep 18 tot 40 jaar, omdat bij 40-plussers ook AOW-gerechtigden in de CBS-cijfers worden meegeteld. Het werkelijke aantal vreemdelingen dat na vijf jaar gebruikmaakt van sociale voorzieningen ligt dus hoger, al deden de groepen die als laatste zijn binnengekomen het iets beter.
Spoiler! :
Lager opleidingsniveau
Daarbij spelen niet alleen economische factoren een rol, denken onderzoekers. Experts zien namelijk ook een verschuiving in de landen van herkomst, waardoor het gemiddelde opleidingsniveau daalde en daarmee de kansen op de arbeidsmarkt.

Uit de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) blijkt dat tot voor kort het percentage asielmigranten in de uitkering grofweg de werkloosheidstrend onder de Nederlandse bevolking volgt. Daar lijkt in de laatste jaren een verandering in te zijn ontstaan: het aandeel asielmigranten dat een beroep doet op de sociale voorziening daalt, maar niet meer zo hard als de werkloosheidstrend.

Midden-Oosten en Afrika
Volgens migratieonderzoeker Jan van de Beek is dit te verklaren door een verschuiving van de herkomstregio’s waar de migranten in de afgelopen jaren vandaan komen. Het gaat dan om gebieden waar het onderwijsniveau lager ligt.

„Je ziet namelijk dat de verhouding vluchtelingen uit Europa het afgelopen decennium veel lager is geworden. Nu krijgen we meer mensen binnen uit het Midden-Oosten en Afrika, waardoor het gemiddelde opleidingsniveau van de asielmigrant in Nederland is gedaald.”

"Voor deze mensen is het lastig om aan het werk te gaan"
Volgens de onderzoeker is het onderwijsniveau een belangrijke voorspeller voor de mate van succes op de Nederlandse arbeidsmarkt.

„Onder de Nederlandse bevolking zien we dat personen met een laag onderwijsniveau moeilijker aan het werk komen. Er is percentueel meer werkloosheid. Dat zal voor de laaggeschoolde asielmigrant die amper of misschien helemaal geen Nederlands spreekt de afstand tot een baan nog groter maken.”

Vluchtelingen uit Iran
Hoogleraar sociologie Godfried Engbersen (Erasmus Universiteit) ziet ook de invloed van een wisselende samenstelling: „Zo hadden we tussen 2004 en 2008 te maken met grote instroom van hoogopgeleide vluchtelingen uit Iran”, weet hij.

„Deze mensen doen het relatief goed op de arbeidsmarkt. Later kregen we te maken met de instroom van lager opgeleide mensen uit Irak, Eritrea en Syrië. Voor deze mensen is het lastig om aan het werk te gaan.”

’Deze groepen vliegen het eerst de laan uit’
Volgens CBS-onderzoeker en UvA-professor Ruben van Gaalen spelen er meerdere factoren mee: „De algemene hoge kans op uitkeringsafhankelijkheid is voor een deel te verklaren doordat buitenlandse diploma’s hier veelal niet worden erkend en dat het gemiddelde opleidingsniveau van deze groepen lager ligt”, weet de professor. „Ze kwamen ook niet om te werken, maar om humanitaire redenen.”


„Vooral de conjunctuur van de economie en een kwetsbare baan heeft invloed op de kansen voor deze groepen. Deze groepen vliegen het eerst de laan uit als er moet worden gesneden in de arbeidsplekken. Dat zorgt er dan voor dat deze mensen weer een beroep moeten doen op een uitkering. Dat zie je dus in de tweede periode (2012-2019): daar ging het veel slechter op de arbeidsmarkt.”

’Negatieve ontwikkeling’
Van de Beek: „Natuurlijk speelt de situatie op de arbeidsmarkt een rol. Maar wie de cijfers bekijkt, ziet in de afgelopen jaren een negatieve ontwikkeling in die relatie. Er zitten meer mensen in de uitkering dan je eigenlijk op basis van de Nederlandse werkloosheidscijfers zou verwachten.”

Voor de migratieonderzoeker is het daarom evident dat er wat moet gebeuren om de statushouders aan het werk te krijgen. „Meer dan 50 procent van de statushouders met een uitkering als belangrijkste inkomstenbron is écht veel. Dat is ongeveer zes keer zoveel als bij autochtonen in dezelfde leeftijdsgroep (8,5% in 2016).”

Uitkeringsafhankelijkheid
Engbersen wijst daarnaast ook op een andere variabele die van belang is. Volgens de socioloog heeft het aantal migranten dat binnenkomt invloed op de uitkeringsafhankelijkheid. „Tijdens een periode waarin veel mensen instromen – zoals de vluchtelingencrisis in 2015 – moeten veel meer mensen concurreren voor de beschikbare arbeidsplekken. In de jaren dat de instroom lager uitvalt, is de concurrentie voor een baan lager.”

Van de Beek sluit zich daarbij aan. „Het valt alleen te bezien of het de komende jaren beter wordt. Met de instroom van Syriërs en Eritreeërs de afgelopen jaren komt het gemiddelde opleidingsniveau nog lager te liggen.”

Sociaal vangnet
Volgens Engbersen is het belangrijk dat de overheid zich inzet om de uitkeringsafhankelijkheid terug te dringen: „Dat is goed voor de gemeentelijke kas, die minder geld kwijt is aan het sociale vangnet”, zegt hij.

„Daarnaast is het ook goed voor het maatschappelijke draagvlak
. Asielmigranten die voor zichzelf kunnen zorgen vragen minder van de samenleving, waardoor het draagvlak om deze groepen op te vangen hoog is.”



Dit is niet ons land doen opbouwen. Dit is ons land doen afwaarderen. Dit is onze verzorgingsstaat ondermijnen.

Afbeelding
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Gezin uit azc weigert woning die te klein is, rechter geeft familie gelijk

Een gezin uit het asielzoekerscentrum in Luttelgeest weigert de woning in Lelystad te betrekken die het COA en de gemeente hebben aangeboden. Te klein, stellen de uit Iran afkomstige vader, zwangere moeder en dochter. Het COA wil het drietal na die weigering uit het azc laten zetten. Maar de rechter vindt de woning ook te klein en grijpt in.

Het Iraanse gezin woont al zo’n drie jaar in Nederland. Op het azc in Luttelgeest. Daar leven ze samen met een ander gezin in één woning. ,,Maar mijn dochter heeft daar wel een eigen kamer”, zei de vader tijdens het kort geding in het provinciehuis in Lelystad.

Verblijfsvergunning
Sinds enkele maanden hebben de drie gezinsleden een tijdelijke verblijfsvergunning. Dat betekent dat ze zo snel mogelijk het azc moeten verlaten en een woning moeten betrekken. Het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) werkt hierbij samen met gemeenten, die statushouders moeten opvangen. De gemeente kiest een woning, het COA beoordeelt die.

De gemeente Lelystad bood het gezin een tijd geleden een tweepersoonswoning aan. Met één slaapkamer (van nog geen 7 vierkante meter) en een totaal woonoppervlak van ongeveer 31 vierkante meter. Het gaat om een noodwoning. De gemeente Lelystad heeft tientallen van zulke huizen laten bouwen, om de woningnood aan te pakken.

‘Geen privacy’
Maar het Iraanse gezin weigerde de woning. ,,Het is te klein. Mijn dochter van 12 jaar heeft dan geen eigen kamer. Ze vond het verschrikkelijk toen ze dat zag. Zelfs in het azc heeft ze een eigen kamer en een beetje privacy.” Daar komt bij dat het gezin nog een kind verwacht. ,,We leven sinds het moment dat we die woning geweigerd hebben in een nachtmerrie. De toekomst is heel onzeker voor ons.”

Volgens het COA is de woning echter groot genoeg. Bovendien zou het gaan om een tijdelijke oplossing. ,,Hoezo tijdelijk, als de woningnood zo hoog is?”, vroeg de advocate van het gezin zich af.

Geen geld meer
Na de weigering en een herbeoordeling van het COA heeft het COA het geld dat de familie krijgt in het azc - een soort wekelijks zakgeld - stopgezet. Ook zijn ze niet meer verzekerd. Het COA wil dat het gezin het azc zo snel mogelijk verlaat. Vooral ook omdat de instroom van asielzoekers op dit moment weer heel hoog is en er dus een tekort is aan plaatsen. Om het gezin te dwingen uit het azc te vertrekken, stapte het COA naar de rechter.

Die rechter besloot direct een uitspraak te doen, om het Iraanse gezin niet te lang in spanning te houden. Volgens de rechter is de woning in Lelystad onterecht als ‘passend’ voor een gezin bestempeld. Zo noemt de woningcorporatie die het huis beheert het zelf een tweepersoonshuis. Te klein dus voor drie personen.

Terecht geweigerd
De familie heeft de woning dus terecht geweigerd en mag in het azc blijven. Dat betekent ook dat het COA in samenwerking met een gemeente opnieuw op zoek moet naar een geschikte plek. Het is nog onduidelijk of het gezin nu alsnog weer geld krijgt via het azc.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Afbeelding

De Volkskrant heeft er begrip voor.
Mohamed kreeg een aanbod voor een ruimere woning, ‘maar het is heel begrijpelijk dat hij aarzelt’

In een sociale huurwoning in Amsterdam-West deelt een gezin van zes personen 47 vierkante meter. Het portret van de familie El Adel raakt in februari een snaar bij veel lezers. We bellen met verslaggever Noël van Bemmel, die vader Mohamed deze week sprak, tien maanden na de publicatie van zijn stuk.

Rond de kerstdagen vertellen redacteuren van de Volkskrant hoe het nu gaat met de hoofdpersoon van een verhaal dat dit jaar veel reacties opleverde. Lees hier het schrijnende verhaal van de familie El Adel. ‘Sinds ik kinderen heb, word ik helemaal gek.’

Noël, hoe gaat het nu met de familie?

‘Na publicatie van het verhaal - tien maanden geleden - beloofde woningcorporatie Rochdale te zullen kijken of zij iets kon doen voor de familie. En er is van alles gebeurd, zo blijkt: Mohamed en zijn vrouw Fatima zijn op gesprek geweest, ze zijn ook wezen kijken bij een mogelijke nieuwe woning. Maar deze week concludeerde Mohamed: meneer, ons verhaal is alleen maar erger geworden.

‘De familie woont dus nog steeds in hetzelfde flatje. Deze zomer viel het keukenblok uit elkaar en de verhuurder stuurde een man die een groot gat maakte en een monster meenam voor onderzoek. Na zeven weken meldde de woningbouwcorporatie dat asbest was gevonden, wat verwijderd diende te worden. De familie hoefde daarvoor niet weg. Mohamed heeft daar naar eigen zeggen bedankt omdat er dan “mannen in pakken en gasmaskers binnenkomen, terwijl ik met mijn kinderen op de bank zit!” Daarop timmerde een tweede man een paar latjes tegen het wrakke keukenblok.

‘Rochdale bood de familie El Adel een vijfkamer woning aan op 6 minuten fietsen van hun huis. Dat was wel op vier en vijf hoog, deels op een krappe zolder, maar wel voor twee ton gerenoveerd. Op het eerste gezicht geen slecht aanbod voor wie 13 jaar op de wachtlijst staat (de gemiddelde wachttijd voor een sociale huurwoning is 15 jaar in Amsterdam). Toch bedankten Mohamed en Fatima. Hij zei: “Ik zie het niet zitten elke dag al die trappen op te lopen. Ik ben 50 jaar, dit wordt waarschijnlijk mijn laatste huurwoning.” Zijn vrouw zag volgens hem op tegen het omhoog sjouwen van de boodschappen en kinderen. Samen met de basisschool van de kinderen - wier resultaten lijden onder de woonsituatie - schreven de El Adels een hulpverzoek aan de gemeente. Nog geen antwoord.

‘Het viel mij op de woningbouwcorporatie wel begrip heeft voor de weigering. De aangeboden woning is inderdaad hoog, erkent een woordvoerder. Rochdale steekt komende jaren naar eigen zeggen 400 miljoen euro in de renovatie van deze buurt, inclusief de bouw van zeshonderd extra woningen. Als over twee jaar de sloopkogel arriveert bij de flat van de El Adels, krijgen die vanzelf een stadsvernieuwingsurgentie. Maar ja, dat geldt voor het hele blok. Het is nog maar de vraag, waarschuwt de woordvoerder, of het gezin een beter aanbod krijgt dan de nu geweigerde woning.’

In dit verhaal komen veel problemen van de Nederlandse woningmarkt samen. Welke spanning komt voor jou bij uitstek naar voren?

‘Er zijn veel te weinig betaalbare huurwoningen in Nederland. Dat is de bron van dit probleem. Maar uit dit verhaal blijkt ook dat er veel scheefwoners zijn in ons land. Je zou het niet denken, maar de gemiddelde Nederlander woont ruim. Een stuk royaler dan andere Europeanen, blijkt uit een recente vergelijking. Dat komt onder meer doordat mensen blijven zitten als de kinderen vertrekken of een partner overlijdt. Verhuispremies helpen niet. Neem de oude dame die op de begane grond woont van de etageportiekwoning van Mohamed en Fatima. Die wil best weg, mits zij in de buurt kan blijven en geen trappen hoeft te lopen. Woningcorporaties zetten wel extra seniorenwoningen per buurt neer, maar dat beleid kost járen.

‘Het nieuwe kabinet schrapt de Verhuurderheffing. Daardoor krijgen de woningcorporaties jaarlijks 1,7 miljard euro extra om te bouwen. Dat is positief nieuws. Maar de vraag is: wie gaat de woningen bouwen? Er is een enorm tekort aan vaklui. We zitten nog wel even met de gebakken peren.’

Waarom maakt het verhaal van de familie El Adel bij zo veel lezers iets los?

‘Ik denk dat de lezers schrokken. Ze weten dat er woningnood is, maar als je dan op bezoek gaat bij een familie van zes op 47 vierkante meter, dan wordt dat opeens concreet. Bovendien kennen veel lezers wel een Mohamed of een Fatima.’

Wat is de belangrijkste les die we van de situatie van de familie El Adel kunnen leren?

‘De woonmarkt in Nederland is kapot. Hoe hebben we die zo uit de hand kunnen laten lopen? Daar komt bij: wie aan de onderkant van de arbeids- en woningmarkt zit, krijgt niet veel kansen om zijn woonsituatie te verbeteren. En dus de kwaliteit van zijn leven. Een urgentiebewijs voor een nieuwe sociale huurwoning is een soort golden ticket van Willy Wonka; dat krijg je waarschijnlijk maar één keer in je leven. Het is heel begrijpelijk dat Mohamed enorm aarzelt en hoopt op een beter bod.’
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Mahalingam »

In mijn huis, met keuken meegerekend 50 vierkante meter en een zolder er boven woonden begin 50-er jaren een gezin van 11 mensen. Die emigreerden naar Canada waar nog wel ruimte was.
Daarna woonde er een gezin van 6 personen met de oudste zoon met vrouw inwonend aan de voorkant op zolder. In de 60-er jaren kwam er een gezin van 4 personen te wonen.
Volgens de huidige normen nu zou het amper geschikt zijn voor een stel met een klein kindje.
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Mahalingam schreef:
ma dec 27, 2021 11:32 am
In mijn huis, met keuken meegerekend 50 vierkante meter en een zolder er boven woonden begin 50-er jaren een gezin van 11 mensen.
Na de oorlog zaten er veel mensen in een krappe behuizing. En men was blij dat men een woning had.

Wat ik ook triest vind in het bovenstaand verhaal is dat mohamed te beroerd is om wat trappen te lopen. Hij zei: “Ik zie het niet zitten elke dag al die trappen op te lopen. Ik ben 50 jaar, dit wordt waarschijnlijk mijn laatste huurwoning.” Zijn vrouw zag volgens hem op tegen het omhoog sjouwen van de boodschappen en kinderen.

Lekker blijven zitten waar je zit mohamed, en hoe kan een keukenblok uit elkaar vallen met normaal gebruik. :nietverstaan:
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Mahalingam »

Nota bene een een keukenblok dat extra stevig, slijtvast en duurzaam is vanwege het gebruik van astbest in de constructie !!!
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Syrische man terroriseert flat in Alkmaar. ’Ik word al twee jaar bespuugd’
Spoiler! :
Een Syrische man terroriseert al bijna twee jaar de Zonkantflat aan de Melis Stokelaan in Alkmaar. Dat zeggen zijn medebewoners in de tien etages hoge galerijflat. Verhuurder Woonwaard kent het probleem. VVD-leider John van der Rhee heeft raadsvragen gesteld.

De zaak kwam aan het rollen door een filmpje van PowNews op YouTube. Daarin vertellen een bewoner en zijn vriendin hoe hun auto is bekrast en hoe hij afgelopen vrijdag in het ziekenhuis belandde na trappen van de Syriër. Dat hij ook de bekrasser is van de auto, zouden getuigen hebben gezien.

Het filmpje toont ingekerfde deuren en muren, kapotte liftknoppen en een vernielde deurdranger. De man zou alleen ongelovigen en hun honden aanvallen. De niet-moslims worden uitgescholden en soms bespuugd.

Bewoners zeggen bang te zijn voor de agressie van de man en willen daarom niet met hun naam in de krant. Gevreesd wordt voor een wraakactie van de Syriër tegen zijn buren voor hun uitlatingen in het filmpje. In het verleden moest de politie al regelmatig tussenbeide komen, zo vertellen de bewoners. De man ontkent alles. Zijn vrouw spreekt van ’racisme’.

Ook de politie geeft aan bekend te zijn met de situatie. „We hebben al meerdere overlastmeldingen gehad daar”, zo zegt een woordvoerder. „Dat van afgelopen vrijdag toen een bewoner in het ziekenhuis belandde, is duidelijk anders, dat is iets voor het strafrecht.”

Dat de man toen niet meteen is opgepakt, komt omdat de politie het voorval nog nader uitzoekt. „Daar moeten we ook hier secuur in zijn.”

Doelwit
Vooral een buurvrouw op de etage onder de Syriër is doelwit. „Ik word al twee jaar bespuugd. Op het balkon wordt er water en vuil over mij heen gegooid”, zo schrijft ze de redactie. „Ik zat helemaal onder, mijn haar, kleding, in mijn koffie en gebak, ook dat van mijn gasten.” De vrouw heeft een advocaat in de arm genomen.

Een andere bewoner vreest dat de zaak op een ernstig conflict kan uitdraaien nu PowNed dit in de openbaarheid heeft gebracht. „PowNed wordt door de moslimgemeenschap hier als ’de vijand’ gezien. In het filmpje komen ook nog eens alleen niet-moslims aan het woord.”

Complex
Dat het in ieder geval niet om een eenvoudige burenruzie gaat, bevestigt Woonwaard, eigenaar van het flatgebouw en verhuurder van de 86 appartementen. Met het oog op de privacy wil een woordvoerster er niet veel meer over kwijt dan dat het een ’complexe kwestie’ is met veel impact op alle bewoners van de galerijflat.

In het filmpje wordt gesteld dat Woonwaard niets aan het probleem doet. De verhuurder ontkent dat. De corporatie zegt in gesprek te zijn met alle betrokkenen en met partijen als de politie. „We hebben al verschillende stappen gezet en we zijn nu bij de laatste stap aangeland. Dat is dat we met de huurder een juridisch traject zijn ingegaan.”

Of dat betekent dat de man uit zijn huis wordt gezet, wil de woordvoerster niet zeggen. „Dat is aan de rechter. Vanwege de privacy kan ik nu niet ingaan op wat wij van onze huurder eisen.”

Statushouder
VVD’er John van der Rhee vindt de zaak ook een gemeentelijke aangelegenheid, aangezien het hier om een statushouder gaat, oftewel een asielzoeker met een verblijfsvergunning. De gemeente moet van het Rijk verplicht voor een woning zorgen voor statushouders. Dat is twintig maanden geleden ook met deze Syriër gebeurd.

Vanwege de verplichting spreekt Van der Rhee van ’een dwingende achtergrond’. „Het kan best zijn dat deze man, gezien zijn afkomst, getraumatiseerd is of zoiets, maar daar kun je nu niet zoveel mee. Waar je anders misschien zo’n statushouder wat beter tegen het licht houdt, moet je hem nu wel huisvesten. Zo creëer je als overheid zelf dit soort situaties.”

Van der Rhee vraagt het Alkmaarse college dringend om mee te werken aan een snelle oplossing.

Rechter moet zich na conflict in ’horrorflat’ buigen over huisuitzetting Syrisch gezin

Het is niet gelukt om een oplossing te vinden voor de Syrische familie in de Zonkantflat in Alkmaar. Dat betekent dat de rechter binnenkort een uitspraak zal doen over de huurcontracten van het jonge gezin en de alleenstaande opa, die naast hen woont.

Het gezin telt drie kinderen in de basisschoolleeftijd. Hun moeder lijdt aan MS, de opa aan alzheimer. Woonwaard wil de familie via de rechter de flatwoningen uit laten zetten omdat de Syriërs al lange tijd ernstige overlast veroorzaken. Buren beschuldigen de vader dat hij dreigt, vernielt en spuugt.

De familie weigert hulpverlening, vindt de beschuldigingen zeer onterecht en voelt zich opgejaagd wild. In november liep de zaak compleet uit de hand toen buren na een handgemeen het tv-programma PowNews inschakelden.

Woonwaard bood de familie al twee keer eerder een huurwoning elders aan, maar die werd geweigerd. De zaak kwam voor kerst voor de kortgedingrechter, die vond dat de twee partijen eerst een laatste poging moesten doen de zaak op te lossen. Volgens Frans Baars, de advocaat van de Syriërs, is dat mislukt.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Syriërs worden toch niet uit Zonkantflat Alkmaar gezet

Het Syrische gezin dat door hun buren beschuldigd wordt van ernstige overlast, mag in de Zonkantflat in Alkmaar blijven wonen. Verhuurder Woonwaard heeft bot gevangen bij de kantonrechter met de eis om de huurcontracten van de Syriërs te laten ontbinden.

Woonwaard legt zich bij de uitspraak neer en gaat nu aansturen op een herstel van de verhoudingen in de flat. ,,We zullen alles op alles zetten om dat voor elkaar te krijgen’’, zegt woordvoerster Monique Kerssens van Woonwaard.

De familie huurt naast elkaar twee woningen in de galerijflat. In de ene woont de opa, die aan alzheimer lijdt, in de ander het gezin met drie kleine kinderen, waarvan de moeder MS heeft. Buren klagen al meer dan een jaar over ernstige overlast: lawaai, agressie, illegale bewoning en spugen. In november liep de situatie na een handgemeen compleet uit de hand. Tv-zender PowNed rukte uit na een tip van de klagers, in de uitzending kreeg de vader van het gezin het stempel ’terror-Syriër’. Kort daarna riep een buurvrouw: ’Er gaan doden vallen.’

Impasse
Om uit de impasse te komen bood verhuurder Woonwaard al twee keer een andere woning aan, de familie weigerde beide keren. Vervolgens stapte de verhuurder naar de rechter. Daar ontkende de familie de meeste beschuldigingen. Er was tijdelijk overlast toen ze de flat betrokken en moesten klussen en toen de oma overleed hebben rouwende familieleden tijdelijk in de woningen gebivakkeerd.

Aandeel
De rechter komt nu tot de slotsom dat niet in een kort geding over de uitzetting kan worden besloten omdat er onvoldoende bewijs is voor de klachten. Haar indruk is dat het niet allemaal van één kant komt en dat zowel de Syrische vader als de klagende buren hun aandeel hebben in de verziekte sfeer.

Woonwaard zou de uitzetting via een bodemprocedure bij de rechter kunnen doorzetten, maar doet dat niet. ,,We gaan voor herstel van de verhoudingen in de flat. Dat heeft nu onze hoogste prioriteit’’, zegt Monique Kerssens. ,,Het is ingewikkeld want er speelt veel en de betrokkenen beleven het allemaal op hun eigen manier. Het zal dus van alle partijen een inspanning vragen om weer in rustiger vaarwater te komen. Maar dat is de enige weg: het moet weer leefbaar en veilig worden voor alle bewoners.’’

Opgelucht
Frans Baars, de advocaat van de Syriërs, zegt dat de familie erg opgelucht is. ,,De stoom is van de ketel: ze komen niet op straat te staan. Maar hiermee zijn de problemen niet voorbij’’, constateert de raadsman. Ook hij vindt dat moet worden gewerkt aan het herstel van de verhoudingen in de flat. ,,Dat vraagt bereidheid van partijen om naar elkaar te luisteren.’’ Hij is optimistisch: ,,Een goede mediator krijgt dat wel voor elkaar.’’
Wordt ongetwijfelt vervolgt.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Dat is snel. Vijf maanden en nu al een huis. Heeft Texel een moskee?
Van 'de hel' in Afghanistan naar Texel: gezin van bewaker Jamil heeft een nieuw thuis

Afbeelding

Vijf maanden geleden vluchtten bewaker Jamil, zijn vrouw Sunia en vier kinderen voor de taliban uit Afghanistan. Nu volgt de grote stap van de noodopvang in Huis ter Heide naar een eigen huis: op Texel. Verslaggever Martin van Norel stapt in Den Helder met hen op de boot, naar dat onbekende eiland dat hun thuis wordt.

Jamil werkte tussen 2004 en 2013 als bewaker van een kamp voor westerse militairen in Pol-e-Khomri, 230 kilometer ten noorden van de Afghaanse hoofdstad. Eerst voor Nederland, daarna voor Hongarije. Door dat werk is hij een direct doelwit voor de taliban: die zien Afghanen die voor het Westen hebben gewerkt als verraders die moeten worden gedood.

Winkeltje met motorolie
Na zijn tijd als bewaker begon Jamil een winkeltje waar hij motorolie verkocht. Het leven was oké, totdat de taliban steeds verder oprukten naar de stad. Een maand voordat ze Pol-e-Khomri innamen, vluchtten Jamil en zijn gezin samen met elf vrienden – allemaal bewakers die net als hij voor Nederland hadden gewerkt – naar de hoofdstad Kabul. Alles lieten ze achter: hun huizen, families, land, Jamils winkel.

Maar ondanks hun inzet voor Nederland, die hen het leven zou kosten, was de reis naar Nederland lange tijd geen optie. Pas na een demonstratie van de groep bij de Nederlandse ambassade, media-aandacht en een advocaat die dreigde met een kort geding tegen de Nederlandse staat, waren ze hier welkom. De taliban hadden Kabul toen al ingenomen.

Bericht van Nederland
Terwijl de taliban met auto's door de straten reden, stond de groep voortdurend in contact met de Nederlandse overheid. Eind augustus, vlak voordat ook de laatste westerse militairen het land verlieten, kwam het bericht dat ze zich konden melden op het vliegveld. "Het was een hel, maar het is ons gelukt weg te komen", zegt Jamil.

Het bericht van de Nederlandse overheid kwam net op tijd: drie dagen later ging het vliegveld dicht vanwege een terreurdreiging, meteen daarna bracht een zelfmoordterrorist zijn bom tot ontploffing. Er stierven 183 mensen.

Noodopvang
Op 24 augustus werden Jamil en zijn gezin met een bus van het vliegveld naar Huis ter Heide gebracht. Daar is op militair terrein een noodopvang gemaakt voor Afghaanse asielzoekers. Er verblijven bijna 400 Afghaanse asielzoekers, allemaal gezinnen.

We spoelen door naar vandaag. Want na vijf maanden in de noodopvang is het zover: de familie krijgt een huis. Op Texel. Jamil heeft mensen gevraagd hoe het op Texel is. "Het is een eiland, er is veel water en een zee en in de zomer zijn er veel toeristen", weet hij.

Voor het eerst de zee zien
De familie kijkt haar ogen uit: voor het eerst in hun leven zien ze de zee en ook op een boot hebben ze nooit eerder gezeten. De kinderen kijken over de railing als de boot koers zet naar Texel. "Ik vind al dat water maar eng", zegt een van zijn dochters terwijl ze naar beneden kijkt naar de golven die ontstaan door de veerpont. "Maar ik ben wel heel blij. Texel is een mooie plek, zegt iedereen, en we kunnen er naar school."

Jamil is een man van weinig woorden, maar ook voor hem moet het spannend zijn. In zijn provincie in Afghanistan zijn alleen rivieren en een paar meren.

Leven vol uitdagingen
Het leven in Nederland zit vol uitdagingen. Met een vriend die ook oud-bewaker is, fietste Jamil vanuit de noodopvang naar Amersfoort of Utrecht om boodschappen te doen. Ze ontdekten als snel dat er flinke prijsverschillen zijn tussen de Turkse groenteboer in de stad en de lokale supermarkt. Fietsen was de enige manier om daar te komen: ze hadden bijna geen geld en zeker geen bankrekening die nodig is om een ov-chipkaart op te laden.

In de noodopvang van Huis ter Heide hebben ze de afgelopen maanden vriendschappen opgebouwd. Ze nemen er afscheid van alle mensen die ze hebben leren kennen.

Verblijfsvergunning
"Maar", zegt Jamil. "We hebben hier nu vijf maanden gewoond. Het was goed, maar het is tijd om te vertrekken. Het is belangrijk voor de kinderen. Zij kunnen nu echt met school beginnen en verder met hun leven." Met een taxibusje worden ze naar Den Helder gebracht, de mensen die achterblijven staan met tranen in de ogen te kijken hoe de familie wegrijdt.

Het gezin heeft een verblijfsvergunning gekregen voor vijf jaar, omdat de Nederlandse overheid Afghanistan als onveilig land ziet. Dat ze op Texel terechtkomen is puur toeval: als statushouders een verblijfsvergunning krijgen, dan koppelt het Centraal orgaan Opvang Asielzoekers (COA) hen aan een gemeente. Elke gemeente moet ieder half jaar een aantal statushouders een woning geven.

In hun nieuwe huis aangekomen, lopen Jamil en zijn gezin wat onwennig rond. De tassen en dozen met hun schaarse bezittingen worden in de keuken gezet. "We hebben dekens, kussens en lakens nodig voor de eerste nacht", beslist Jamil. Matrassen regelt hij later wel. Bij een lokaal warenhuis doet hij inkopen. Hij heeft wat geld gekregen van de gemeente Texel om het huis in te richten. De bonnen moet hij goed bewaren, elke aankoop moet later verantwoord worden.

Dromen en wensen
Het is het begin van een nieuwe periode. Jamil hoopt dat hij een baan kan vinden, zodat hij geld kan verdienen om zijn gezin te onderhouden. En er zijn nog wat bescheiden wensen. "Ik hoop heel erg dat ik nog in contact kan komen met de Nederlandse militairen met wie ik in Afghanistan heb gewerkt. En dat mijn dochters hier kunnen studeren. Misschien worden ze wel dokter of ingenieur."

Het gezin is dankbaar. "Het is geweldig dat Nederland ons heeft willen evacueren en dat we hier mogen blijven. Ja, ik wil wel graag terug naar Afghanistan als het daar weer rustig is. Maar voorlopig is Nederland mijn land en het eiland is leuk. Veel mensen willen hier op vakantie en wij mogen hier gewoon wonen."
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Statushouders.

Bericht door Ariel »

Je gelooft het niet, maar het gebeurd wel. Arme jongens. :cry: Doe niet zo kinderachtig. Geef die knullen een huis. Geef ze beide een huis.
Syrische broers (20, 25) weigeren te vertrekken uit asielzoekerscentrum: ‘Niemand zorgt voor ons’

Twee Syrische broers (20 en 25 jaar) weigeren het asielzoekerscentrum in Utrecht te verlaten. Omdat ze hun verblijfsvergunning inmiddels op zak hebben, moeten ze nu van het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers) vertrekken. Maar de mannen willen niet bij hun ouders wonen en eisen een eigen woning.

Het Syrische gezin van de broers kreeg een verblijfsvergunning na lang in het azc aan de Joseph Haydnlaan in de Utrechtse wijk Oog in Al te hebben gewoond. Daarna kregen ze in het Limburgse Beek een huis aangeboden. Vader, moeder, hun dochter en twee van hun vijf zoons verhuisden naar de woning. Maar twee broers weigerden met hen mee te gaan. De oudste zoon kreeg met zijn zoontje een eigen huis aangeboden.

Volgens de twee broers, die vrijdag tijdens een kort geding in de Utrechtse rechtbank zaten, hebben zij zo vaak heftige ruzies met hun ouders, dat zij helemaal niets meer met het gezin te maken willen hebben. ,,Ik heb mijn vader al zeven maanden niet gesproken”, vertelt de oudste van de twee.

Nareizigers
Naast alle ruzies vinden ze zichzelf ook té oud om nog bij hun ouders in te trekken. Daarom eisen ze een eigen woning van het COA, de instantie die de opvang van asielzoekers in Nederland regelt. Volgens het beleid van COA hebben de twee broers echter geen recht op een eigen huis, omdat zij zogenoemde nareizigers zijn. Ze zijn vanuit Syrië naar Nederland gehaald om herenigd te worden met hun gezin.

In het beleid van COA krijgt een gezin dan ook samen een woning aangeboden. ,,Dit beleid is, mede gelet op het woningtekort in ons land, goed verdedigbaar", aldus de raadsvrouw van de asielinstantie. COA wil dan ook dat de mannen zo snel mogelijk hun kamer in de opvang verlaten. ,,Ze kunnen uiteraard ook zelf op zoek naar woonruimte, maar in principe kunnen ze gewoon bij hun ouders terecht.”

Drie slaapkamers
Daar zijn de broers het niet mee eens, laten zie via een telefonische tolk aan de rechter weten. Volgens hen is de 100 vierkante meter tellende woning met drie slaapkamers niet voldoende voor zo’n groot gezin. Dat zorgde eerder ook al voor veel woordenwisselingen en irritaties, vertellen ze.

Volgens hun advocaat was er ook sprake van huiselijk geweld, maar hebben zij dit tijdens de gesprekken met COA niet willen vertellen. ,,Ze schamen zich er te erg voor om er over te praten.” Het COA zegt hulp aangeboden te hebben om de problemen binnen het gezin op te lossen. ,,Maar die hulp is ook afgewezen.”

Het leefgeld dat de broers eerder van COA kregen is stopgezet, vertelt de jongste. ,,We lenen geld van vrienden en hebben nu zo’n 400 euro schuld. Niemand zorgt voor ons en we kunnen niet aan een baan komen, omdat we de taal niet spreken.”

Het COA kan een hoge uitzondering voor de broers maken, maar dat wil de asielinstantie niet doen. Dat komt ook door de alsmaar toenemende vraag naar opvangplekken voor asielzoekers, leggen ze uit. ,,De vraag loopt dit jaar op naar 42.000 opvangplekken. Het kabinet luidt de noodklok en er wordt gesproken over een acute noodsituatie in de asielopvang in Nederland. Gelet op de enorme druk op de opvang, kan wel degelijk van hen verwacht worden dat zij bij hun ouders intrekken en van daaruit eventueel zelf op zoek gaan naar woonruimte.”

De broers zouden ondanks de onenigheden nog altijd welkom zijn bij hun ouders, stelt het COA. ,,Ze komen bij een ontruiming dan ook niet op straat te staan.” De oudste broer ziet dat anders: ,,We zijn nog nooit in het huis in Beek geweest.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Plaats reactie