Voor vrijheid dus tegen islamisering

Plaats reactie
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Voor vrijheid dus tegen islamisering

Bericht door Pilgrim »

Boekvoorstelling ‘Voor vrijheid dus tegen islamisering’ van Sam van Rooy – dinsdag 12 juni – Antwerpen

18 mei 2018, 11:12

Afbeelding

‘Maar wat is dat dan toch, die islamisering?’, is de impliciete houding van mainstream journalisten, academici en politici. Terwijl ‘islamisering’ gewoon betekent: islamitischer worden, wordt het genegeerd of afgedaan als een paranoïde complottheorie. Islamisering is een proces dat zo oud is als de islam, omdat het er inherent aan is. Islam betekent immers ‘onderwerping’ – de islam is een totalitaire religieuze ideologie.

In onze niet-islamitische, westerse samenleving gebeuren elke dag opnieuw dingen die erop wijzen dat we geïslamiseerd worden en aan het islamiseren zijn, het gevolg van zowel bewuste als onbewuste woorden en daden van moslims én niet-moslims. Onze relatief vrije, vredige, stabiele en geavanceerde samenleving wordt zienderogen islamitischer en dus onvrijer, gewelddadiger, instabieler en achterlijker. Onze open, vrije en tolerante cultuur, uniek in de wereld en in de geschiedenis, blijkt een vogel voor de islamitische kat.

Moedige en erudiete ex-moslims en moslimdissidenten, ervaringsdeskundigen, worden door het establishment verraden. Dit boek laat hun waarschuwingen en noodkreten luid weerklinken. Sam van Rooy legt het proces van de islamisering bloot, klaagt de verantwoordelijken aan en stelt maatregelen voor om onze identiteit en vrijheid te behouden.

Sam van Rooy (1985) is ingenieur bouwkunde (MSc.), publiceert over de islam en de Europese Unie en is medewerker van de Vlaams Belang-studiedienst en woordvoerder van Vlaams Belang Antwerpen. www.samvanrooy.be

Over dit boek
‘Islamisering betekent vrijheidsberoving. Auteurs als Sam van Rooy zijn onmisbaar in de strijd voor het behoud van onze vrijheid.’ (Ebru Umar)

‘Dit boek – een onthutsende bloemlezing van duizend citaten – is belangrijk genoeg om veel aandacht in de pers te krijgen. Maar de pers zal het wellicht goeddeels negeren omdat de schrijver ‘van het Vlaams Belang’. Ik, als extremist van het centrum, moet niets van die partij hebben. Maar dat heeft allemaal toch geen jota met de waarheid of onwaarheid van die duizend citaten te maken? Zeker als u inzake de islam zo argeloos bent als een koorknaap, zou het misschien een idee zijn u eens te verdiepen in dat vreemde verschijnsel geheten de werkelijkheid.’ (Benno Barnard)

Boekvoorstelling
Auteur Sam van Rooy gaat in gesprek met prof. dr. Paul Cliteur (auteur van o.a. In naam van God en Moderne Papoea’s), ex-moslima Elina Yakubova, Nahed Selim (auteur van Allah houdt niet van vrouwen) en Wim van Rooy (auteur van o.a. Waarover men niet spreekt).

Wanneer? Dinsdag 12 juni, 20.00 uur

Waar? Salons De Boeck, Jacob Jacobsstraat 39, Antwerpen (5 minuten wandelen van het Centraal Station)

Vrije toegang mits inschrijving.

Op de boekvoorstelling kunt u uiteraard uw exemplaar van het boek aanschaffen en laten signeren door Sam van Rooy. Wil u het boek, maar kan u er niet bij zijn? Dan kunt u het nu al hier bestellen. Het boek wordt u dan na de boekvoorstelling op 12 juni toegestuurd.

https://doorbraak.be/doorbraaknieuws/vo ... aak_nieuws
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17465
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Voor vrijheid dus tegen islamisering

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Onze open, vrije en tolerante cultuur, uniek in de wereld en in de geschiedenis, blijkt een vogel voor de islamitische kat.

(Sam van Rooy, ingenieur bouwkunde en schrijver van het boek Voor vrijheid dus tegen islamisering).
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Voor vrijheid dus tegen islamisering

Bericht door Pilgrim »

Sam van Rooy - Voor vrijheid dus tegen islamisering
Sam van Rooy - Gepubliceerd op 2 jun. 2018

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Voor vrijheid dus tegen islamisering

Bericht door Pilgrim »

“Voor vrijheid dus tegen islamisering” – Voorpublicatie

8 juni 2018 - Karl Drabbe

Afbeelding

Op dinsdag 12 juni stelt Doorbraak het nieuwe boek voor van Sam van Rooy: Voor vrijheid dus tegen islamisering. Hier kunt u alvast een voorpublicatie lezen van de eerste pagina’s van het achtste hoofdstuk Litanie (p. 179-183).

Litanie
Voorbeelden van islamisering tweet ik steeds volgens hetzelfde stramien: “Maar wat is dat dan toch, die #islamisering?”, gevolgd door “Wel, dit:”. Dat niet wíllen zien, is immers de impliciete houding van mainstream journalisten, academici en politici.

Ik heb reeds enkele duizenden voorbeelden van islamisering in binnen- en buitenland getweet, maar uiteraard is mijn opsomming verre van exhaustief. Mijn eerste tweet ter zake was op 30 april 2012 en luidde: ‘Kalender St.-Joost-ten-Node: alle namen van christelijke feestdagen vervangen door niet-confessionele benamingen’. In Sint-Joost-ten-Node te Brussel is nu al 46,9% van de inwoners moslim. In het gemeenteblad schreef de schepen van Middenstand met Marokkaanse wortels, Eric Jassin (cdH, Franstalige christendemocratische partij): “Ik heb de verwijzingen naar Pasen, Kerstmis enzovoort laten schrappen zodat alle mensen, los van hun geloof of overtuiging, er zich in terug kunnen vinden” (alsof het evenzeer om hindoes, sikhs en boeddhisten zou gaan). Jaar na jaar heb ik de islamisering alleen maar fundamenteler en intenser zien worden, en ze heeft mij niet meer losgelaten (in de samenleving treedt er echter een zekere gewenning op). Zet u schrap voor dit minigreepje uit mijn even multatuliaans-eentonige als zorgwekkende opsomming:

Cartoonist Kamagurka zegt dat hij maar één ding niet durft te tekenen: de islamitische profeet Mohammed, uit angst voor jihad-terreur; scholen gelasten reizen af naar Londen, Parijs en Berlijn uit angst voor jihad-terreur; Patrick Van Acker van de Belgische kickboksfederatie zegt dat er een probleem van radicalisering is in niet-officiële kickboksclubs in de achterkamers van islamitische jeugdhuizen en moskeeën, waar “niet-erkende leraars de sport aanleren, soms met extreme religieuze ideeën in het achterhoofd”; een islamitische asielzoeker terroriseert wekenlang de Joodse gemeenschap in Antwerpen; in Charleroi komt de eerste islamitische school in Wallonië, via een samenwerking van de Communauté musulmane de Belgique en de Fédération islamique de Belgique (een pand van 3.500 m2 en 750.000 euro); islamkritische affiches worden beantwoord met vandalisme, fysiek geweld en rechtszaken (en de overheid doet onvoldoende om islamkritiek als vrije meningsuiting te beschermen); homoseksuele cabaretier durft niet hand in hand met vriend over straat, uit angst voor problemen, “zeker in bepaalde Rotterdamse wijken”; een islamitische duiveluitdrijver werd veroordeeld na dood Antwerpse moslima (23), maar vandaag doet hij gewoon verder (hij deed al duizenden duiveluitdrijvingen); 73% van de Turken in Duitsland vindt dat boeken en films die beledigend zijn voor de islam moeten worden verboden; de Somalisch-Zweedse journaliste Amun Abdullahi zegt dat de politieke correctheid (inzake islamisering) Zweden “gevaarlijker maakt dan Mogadishu” (zij mocht niet berichten over hoe jihad-groep Al-Shabaab Somaliërs in Rinkeby in Stockholm verleidt, kreeg doodsbedreigingen én werd door haar collega-journalisten in de steek gelaten); de Nederlands-Pakistaanse Shirin Musa, oprichtster van de Nederlandse vrouwenrechtenorganisatie Femmes for Freedom, neemt na zware bedreigingen van moslims niet deel aan een debat over identiteit; het Orgaan voor de Coördinatie van de Dreiging (OCAD) stelt in een rapport “dat een groeiend aantal moskeeën en islamitische centra in België, net als elders in Europa, onder invloed staan van het wahabitische salafistische missioneringsapparaat”, en dat “ook de imams van ‘reguliere’ moskeeën in toenemende mate ‘salafiseren’ of reeds ‘gesalafiseerd’ zijn”; nog volgens ocad “bieden de meeste islamitische boekhandels in België en hun online winkels bijna uitsluitend nog wahabitisch, salafistisch drukwerk aan. In het Arabisch of in vertaling’”; ook op de jaarlijkse ‘Foire Musulmane’ in Brussel zijn volgens het OCAD “bijna uitsluitend nog publicaties te vinden die geïnspireerd zijn door de wahabitische missie”; in Groot-Brittannië. waarschuwt een moslim openlijk dat wie de Profeet beledigt volgens de Koran kan worden gedood; in de Duitse stad Wuppertal is ‘sharia-politie’ actief (moslims met hesjes met de opdruk ‘Shariah Police’ patrouilleren door de straten); het Brussels Gemeenschapsonderwijs is bezorgd over moslimkinderen die op steeds jongere leeftijd streng islamitisch zijn: “Nu doen ook elfjarigen mee aan de vasten. Nog nooit eerder gezien en aan de zwemles willen ze niet deelnemen, uit schrik een slok water binnen te krijgen”; de toenmalige administrateur-generaal van de Staatsveiligheid, Alain Winants, stelt dat “salafisme de grootste bedreiging is voor België”; volgens politicoloog Bilal Benyaich, auteur van het boek Islam en radicalisme bij Marokkanen in Brussel, zijn er in België enkele duizenden militante en orthodoxe salafisten en wordt het probleem door de overheid onderschat; Turkije dicteert een oorlogszuchtige preek over jihad en martelaarschap voor alle 140 Diyanet-moskeeën in Nederland (deze jihadpreek wordt uitgesproken in een Diyanetmoskee in Hoorn); de burgemeester en de politie vergoelijken de jihadistische preek, die zonder gevolg blijft; het Brussels Gewest subsidieert de Université Européenne de Bruxelles, gelinkt aan de Turkse islambeweging Milli Görüs, die Turks shariadenken propageert; Turkse haatpropaganda van prediker Harun Yahya gericht tegen de Koerden valt in 150.000 brievenbussen in België en Nederland; een lezing van Benno Barnard getiteld ‘Leve God, weg met Allah’, in het kader van een reeks lezingen over ‘De erfenis van de verlichting’ op de Universiteit Antwerpen, wordt op agressieve wijze onmogelijk gemaakt door “Allah akbar”-schreeuwende jonge moslims, aanhangers van Sharia4Belgium; Antwerpse agenten krijgen naast een bestaande islamopleiding een extra lessenreeks als vervolgtraject om “een betere basiskennis te bieden van de islam en de verschillende stromingen daarbinnen, en geen taboes uit de weg te gaan” – er zal “heel respectvol” informatie aangeleerd worden over de islam; in Molenbeek worden tijdens de ramadan straten zoals de Gentsesteenweg, de Oostendestraat en de Graaf van Vlaanderenstraat verkeersvrij gemaakt wegens de drukte bij de vele halal-winkels; op vijf maanden tijd worden een tiental pv’s opgesteld voor het dragen van een nikab; zowel de vzw Ibn Khaldoun in Anderlecht als La Fontaine in Evere dienen een aanvraag in om een islamschool op te richten; vzw Al Amal, van een Marokkaanse moskee in Anderlecht, wil een islamschool oprichten, want “meer dan 41% van de leerlingen in het Brusselse secundair onderwijs is moslim” (en als reactie op het hoofddoekverbod in reguliere Brusselse scholen); in Gent gaat 15.000 euro uit het ‘deradicaliseringsbudget’ naar een islamitische vzw die zich uitspreekt tegen het hoofddoekenverbod; de Iraans-Belgische activiste Darya Safai vangt van juffen op dat moslimkleuters al vroeg de islamitische leer de klas binnen brengen, onder meer dat ze “niet mogen zingen of dansen” en dat “meisjes niet met jongens mogen zwemmen”; ook maakt ze melding van een leerkracht islam die voor een volle klas leerlingen en andere leerkrachten zei: “Een vrouw is het mooiste wat er is op de aarde. Ze heeft vormen die het daglicht niet mogen zien. Want we weten allemaal hoe wij mannen naar hen kijken. Daarom moeten vrouwen zich bedekken”; volgens jihad-kenner Montasser AlDe’emeh worden thuis, in moskeeën en in Koranscholen in België tienduizenden moslimjongeren bang gemaakt door moslimouders, imams en islamleraren over martelingen in het graf en de hel; vele duizenden moslimkinderen in Vlaanderen volgen elk weekend opnieuw verplicht Koranlessen (in het Arabisch of het Turks), waarbij piepjonge meisjes van nog geen tien jaar oud een hoofddoek dragen; Vlaams integratieminister Homans zegt desgevraagd Koranscholen geen enkel probleem te vinden, ze vergelijkt het zelfs met catechese en stelt dat “het beter is dat een letterlijke interpretatie van de Koran gegeven wordt dan dit over te laten aan ronselaars die een eigen interpretatie geven aan de Koran”; in Turnhout wordt op straat gebeden omdat de moskee waar maximum 129 moslims binnen mogen te klein is geworden; christenen en andersgelovigen in Duitse asielcentra worden geslagen en met de dood bedreigd door orthodoxe moslims (moslimse asielzoekers getuigen: “Overal waar wij zijn, heerst de sharia, en gelden onze regels en voorschriften”; christelijke en andersgelovige asielzoekers vertellen: “Ik dacht dat ik in dit land mijn godsdienst eindelijk vrij zou kunnen belijden, maar als ik in het centrum zeg dat ik een christen ben, breekt de hel los.” En: “Als ik weigerde [mee te doen met de ramadan], noemden ze me een heiden, een ongelovige. Ze spuugden me in het gezicht, behandelden me als een dier en bedreigden me zelfs met de dood”); in een asielcentrum in Hemer worden een christelijke man uit Eritrea en zijn zwangere vrouw aangevallen met een kapotte fles omdat ze een kruisje rond hun nek dragen; een christelijke Syrische asielzoeker zegt dat er onder de vluchtelingen veel aanhangers van Islamitische Staat bevinden: “Ze scanderen verzen uit de koran, dezelfde verzen die is aframmelt alvorens ze iemand de keel oversnijden (...) Ik kan hier als christen niet blijven”; Janneke van Maanen, interim-voorzitter van homobelangenorganisatie COC Midden-Gelderland, zegt dat “homoseksuele asielzoekers en gevluchte transgenders in de opvangcentra onder levensbedreigende omstandigheden leven” en ze licht toe: “In de opvang gebeuren echt barbaarse dingen die we in Nederland niet kennen. Het gaat van ontlasting in bedden en het verbranden van kleding tot slaan en verkrachting. We horen dat de mesjes uit scheermesjes worden gehaald, om daar mensen mee te bewerken. Ik kan niet alle voorbeelden noemen die ik heb gehoord, omdat die naar mensen te herleiden zijn, maar de situatie is echt barbaars. Levensbedreigend”; in het grootste asielcentrum in Duitsland “worden vrouwen en meisjes door andere asielzoekers verkracht. Ook is er sprake van dwangprostitutie. Vrouwelijke asielzoekers zouden slapen in hun normale kleren en ’s nachts bang zijn om de toiletten te bezoeken uit angst te worden aangerand. (...) Mannen beschouwen alleenreizende vrouwen als loslopend wild”; in Nederland moet de politie gemiddeld een keer per week in actie komen wegens een seksueel misdrijf in een asielopvang; in Berlijn-Neukölln leeft 1 op de 3 immigranten-mannen met verschillende vrouwen: “Veelwijverij is heel normaal bij ons, ook in Duitsland. Ja hoor, de profeet had ook meer vrouwen”; Moham(m)ed is de populairste naam in Brussel en in Antwerpen.

https://doorbraak.be/voor-vrijheid-dus- ... ublicatie/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89720
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Voor vrijheid dus tegen islamisering

Bericht door Ariel »

Groot interview in Doorbraak Be naar aanleiding van de publicatie van zijn boek:
Sam van Rooy: ‘We zijn al hele wijken kwijt aan islamisering’


Een nieuwe bijdrage tot het islamdebat is het kersverse boek van Sam van Rooy: Voor vrijheid, dus tegen islamisering (Doorbraak). Met een duizendtal verwijzingen is het, op zijn minst, onmiskenbaar rijk aan harde cijfers en feiten, en treffende citaten. De titel laat vermoeden dat er zoiets bestaat als islamisering, en dat die strijdig is met de vrijheid. Maar wat is dat juist, die islamisering? We gingen het hem vragen.

Sam Van Rooy: ‘De omslagfoto van de Spelen in Rio zegt het eigenlijk helemaal. De twee zijn in competitie, ze pogen tegen elkaar te scoren. Het verschil is dat de vrouw in bikini gewoon het reglement volgt, terwijl de van top tot teen bedekte en gesluierde vrouw geniet van een uitzondering, afgedwongen in het kader van de islamisering. Ze propageert een totalitair, vrouwenonderdrukkend symbool van de islam waar al eeuwenlang tot op vandaag talloze miljoenen meisjes en vrouwen dagelijks mentaal en/of fysiek onder lijden. De Iraanse schrijfster Chahdortt Djavann, die ik in mijn boek uitgebreid citeer, noemt de islamitische sluier “de Jodenster van de moslimvrouw, zichtbaar teken van haar status als Untermensch”.Meisjes en vrouwen die er werkelijk zelf voor kiezen lijden aan het stockholmsyndroom en steken hun middelvinger op naar onze vrije samenleving én naar alle meisjes en vrouwen die dagelijks onderdrukt worden door middel van de islamitische sluier, van welk allooi ook.’

Ook aan de keuze van de foto zit blijkbaar een islamiseringskantje?

‘Ja, we hadden eerst een Belga-foto willen kopen van zwaar gesluierde moslima’s die destijds voor de sluier betoogden, tegen directrice Karin Heremans’ besluit om de sluierdracht in het Antwerpse atheneum te verbieden. Eerst was er geen probleem, maar dan begon Belga redenen te geven om ons de foto niet te verkopen, zoals dat de meisjes op de foto misschien niet levenslang vereenzelvigd willen worden met hun jeugdig standpunt van toen. En dat de foto misschien voor een islamkritisch boek zou kunnen worden gebruikt. Hetzelfde zou nooit zijn gebeurd als ik een boek over bijvoorbeeld het katholicisme had willen publiceren en we eenzelfde soort foto hadden willen kopen waarop enkele katholieken staan te demonstreren tegen abortus; of een Israëlkritisch of zionismekritisch boek met een coverfoto van demonstrerende ultraorthodoxe zionistische Joden.Dan zou die teergevoelige overweging niet gegolden hebben.’

De foto die je nu gebruikt, doet denken aan die cartoon van een Tunesisch strand waar een Tunesische helemaal bedekt is behalve de ogen, terwijl een Franse toeriste alleen met een zonnebril haar ogen bedekt, en allebei denken ze hetzelfde over de andere: wat is een vrouw die zich zó voor de mannen moet uitdossen, toch beklagenswaardig.

‘In elke samenleving zijn er bepaalde normen. Zo ga ik tegen mijn gewoonten in een das aandoen voor de boekvoorstelling. Maar er is toch een enorm kwalitatief verschil tussen het overal gebruikelijke conformisme en de sterke dwang gekoppeld aan intimidatie en bedreigingen in de moslimwereld en binnen moslimgemeenschappen. Ik zie vandaag hoe meisjes van jongsaf ingepeperd krijgen wat een vreselijke gevolgen het ongesluierd-zijn heeft, compleet tegen de vrije, westerse tijdgeest in.’

Politieke besluiten
We weten stilaan wat het probleem is met de islam, het proces is gemaakt. Het enige wat nu nog te doen is, is daar politieke besluiten aan verbinden.


‘Ik wou het inderdaad niet meer over de islamitische leer hebben, wel over het nu aan gang zijnde islamiseringsproces en wat we daartegen moeten doen. We moeten de islam beschouwen en behandelen als een ongewenst totalitair systeem zoals nationaalsocialisme en communisme. Dat betekent dat de islam geen vrijheid van godsdienst meer wordt gegund. De beroepsmoslims, salafisten en dergelijke, zijn misschien een minderheid, maar dat de gematigden de meerderheid zijn klopt niet. Moslims die bijvoorbeeld zeggen de Koran boven onze wetten te stellen, een meerderheid in België en in West-Europa, zijn niet gematigd, maar vormen een potentieel islamiseringsprobleem. Bovendien: als het erop aankomt zullen de talloze halfzachte meelopers het verschil niet maken.’

‘In mijn boek heb ik zoveel mogelijk een platform willen bieden aan ervaringsdeskundigen, met name ex-moslims. Er zijn er meer en meer die zich outen op sociale media. Ik geef ze een podium en bejubel hun moed en hun juiste analyse. Vaak gaan ze echter niet “tot het gaatje”. Een Ali Rizvi bijvoorbeeld, Pakistaans-Canadees arts en islamcriticus, is niet voor een immigratiestop vanuit moslimlanden: hij gunt anderen wat hijzelf ook gekregen heeft, namelijk een alternatief voor de geïslamiseerde samenleving waaraan hij ontsnapt is. Maar onze grenzen sluiten is noodzakelijk, ook juist om de (potentiële) ex-moslims vrijheid en veiligheid te garanderen.’

Je citeert in je boek enorm veel mensen met wortels in het Midden-Oosten

‘Islamkritische ex-moslims verdienen vooral lof en dat geldt ook voor moedige islamhervormers. Althans voor zover ze het echt menen, want er zijn ook heel wat charlatans die aan “taqiyya” doen en ons misleiden. Ze richten zich bijvoorbeeld tegen het “islamisme” maar sparen de islam. Ook Darya Safai doet dat al te vaak, tegenwoordig in éénklank met Bart De Wever en Theo Francken. Er is echter maar één islam, zonder een hervormde nevenversie. Het zogenaamde salafisme is de zuivere islam, de islam is in de kern politiek. “Politieke islam” is een pleonasme. Ik denk ook dat die compromis-oplossingen, zoals Ayaan Hirsi Ali’s onderscheid tussen een goede Mekkaanse en een slechte Medinese islam, niet kunnen werken. Ik begrijp echter wel dat zij niet alle bruggen met een goedwillend deel van de moslimgemeenschap wil opblazen. In ieder geval: ook oprechte islamhervormers nemen grote risico’s en geven blijk van veel moed. Dat waardeer ik, maar ik denk dat ze een hopeloze strijd voeren. Zoals de Marokkaans-Nederlandse taalvirtuoos Hafid Bouazza zegt hebben we geen gematigde moslims nodig, maar afvallige moslims.’

Zoals jouw partij sinds lang, pleit jij voor gesloten grenzen. Geldt dat voor alle groepen vreemdelingen?

‘Andere migraties stellen andere problemen. Als de bevolkingsexplosie in Afrika tot massale inwijking leidt van niet-islamitische Afrikanen, dan gaan de nieuwkomers aparte gemeenschappen vormen, eilandjes in onze samenleving die de normale assimilatie verhinderen. Maar in zulke gemeenschappen ontstaat niet de veroverings- en onderwerpingsdynamiek die typisch is voor de islam. De Koran zegt dat “haat en vijandschap tussen ons zullen heersen tot gij gelooft in Allah alleen”.

Een redelijk beleid tegenover niet-islamitische immigratie werd door Charles De Gaulle verwoord: “Het is heel goed dat er gele, zwarte en bruine Fransen zijn. Ze laten zien dat Frankrijk openstaat voor alle rassen en een universele roeping heeft. Maar wel op voorwaarde dat ze een kleine minderheid blijven. Anders zou Frankrijk niet langer Frankrijk zijn. Wij zijn tenslotte vóór alles een blank Europees volk, met een Griekse en Latijnse cultuur en christelijke religie. (…) Probeer eens olie en azijn te vermengen en schud de fles. Na een tijdje zullen ze weer van elkaar scheiden.” Dat was een tegengif tegen het maakbaarheidsutopisme dat pretendeert eender welke massa te kunnen kneden. Een realistische assimilatie werkt alleen met zeer beperkte aantallen die voortdurend aan een inheemse omgeving blootgesteld zijn.’

En moslimmigratie?

‘Tegenover moslims moeten we minder compromisbereid zijn, en de grenzen volledig sluiten. We moeten het voorzorgsprincipe hanteren: het zou kunnen dat de islam ooit zijn tanden verliest en zelfs verdwijnt, maar het zou ook zeer wel kunnen van niet. En dat risico wil ik met onze samenleving niet nemen. Want de islamisering heeft al veel te veel mentale en fysieke slachtoffers gevergd: van de leraar die met angst voor de klas staat, over de jonge kinderen die door de imam angst worden aangejaagd, tot de mensen die voor hun leven zijn verminkt. Hamed Abdel-Samad spreekt van een “doodsstrijd”: de islam radicaliseert omdat hij probeert te overleven in een snel moderniserende wereld. Ik wil het graag geloven, maar hoe lang duurt dat dan nog, en vooral: moet die dooddstrijd hiér, op ons grondgebied uitgevochten worden? Ik dacht het niet.’

Europese islam
Komt er dan geen Europese islam?


‘Een “Europese islam” is net zo’n onzin als een eurocommunisme. Bovendien, zoals de Britse journalist en auteur Douglas Murray zegt: je kan hopen op een Europese islam of een diepgaande, breed gedragen secularisering binnen de moslimgemeenschappen, en misschien is het over 50 jaar wel zover. Maar hoeveel ellende (genre de Luikse aanslag) moeten we dan eerst nog verduren? Hoeveel slachtoffers moeten we eerst nog slikken en hoeveel geïslamiseerde wijken zullen we eerst nog verliezen? Een beperkte, geselecteerde inwijking vanuit het Midden-Oosten kunnen we toelaten, bijvoorbeeld een groep Syrische christenen, strikt gecontroleerd. Voor moslims echter moeten onze grenzen zeker dicht, want er zitten veel te veel sharia-adepten en potentiële fundamentalisten en jihadisten bij.’

‘Binnen de grote aantallen moslims die nog altijd elke maand ons land binnenstromen, zitten significante groepen vrouwenonderdrukkers, homohaters, christenhaters, Jodenhaters en ongelovigenhaters. Talloze moslims die België binnenkomen hebben lak aan de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van religie, het recht op afvalligheid en de scheiding tussen Kerk en Staat. Sinds Theo Francken staatssecretaris is, zijn er ongeveer 90.000 nieuwe moslims binnengekomen in België, dat is een stad ter grootte van Mechelen. Ongeveer de helft daarvan is fundamentalistisch. Deze regering creëert vandaag dus de Molenbeken van morgen. Een Muslim ban is jammer voor de mensen uit moslimlanden die het wel goed menen, maar het voortbestaan van onze vrije samenleving en het voorkomen van slachtoffers is natuurlijk veel belangrijker – en praktisch gezien is het ook onmogelijk om voldoende het onderscheid maken.’

Recente verkiezingsuitslagen suggereren dat er echt iets aan het veranderen is. Zelfs Angela Merkel is zich weer wat gaan inhouden.

‘Ik zie daar wel een verschil tussen Oost- en West-Europa. Voor het Oosten ben ik relatief optimistisch: ze zijn nog meer zichzelf door minder influx en minder diversiteitspropaganda, en ze zijn door hun recente geschiedenis strijdbaarder tegen het totalitarisme. Door een lagere welstand zijn ze echter wel gevoelig voor EU-manna, we weten niet hoelang ze aan die financiële druk en chantage kunnen weerstaan. Oostenrijk en Italië bieden hoop, maar eerst zien dan geloven. Mijn partij en ook die van Geert Wilders zijn wat teruggevallen, en het Alternative für Deutschland heeft wel gewonnen maar is niet in een positie om beleid te maken, dus voor machtspolitici hebben ze gewoon verloren. Wel ben ik ervan overtuigd dat we aan het terugkomen zijn.

Hoe komt dat het zo traag gaat?

‘De kern van het probleem is ons eigen denken. Japan denkt er niet aan de sluizen open te zetten, en het raakt daar vlot mee weg, het wordt niet gechanteerd tot een roekeloos massa-immigratiebeleid. Ook Rusland meent het met zijn soevereiniteit. Maar hier zit men met een ziekelijk en verlammend schuldbesef over de kolonisatie en WO2. Alleen in het Westen hebben we die oikofobie of zelfhaat. Overal waar ik op scholen kom om voor leerlingen te debatteren of te spreken, merk ik hoe ze geïndoctrineerd zijn met zelfhaat. Er is totaal geen trots op de eigen beschaving, want ook uit de mainstream media zullen ze dat niet kunnen halen. Ook islamofilie tiert er welig, de islamisering van het denken is volop aan de gang.’

Vrijheid
Jij bent een vooraanstaand deelnemer aan het islamdebat. Maar je citeert Ebru Umar als zou het welbeschouwd heel bizar zijn dat wij überhaupt een islamdebat voeren.


‘Het is inderdaad toch vreemd dat wij ons voortdurend met de islam moeten bezighouden. Ik denk er bij wijze van spreken dag en nacht aan, in die zin ben ik zelf volop geïslamiseerd. Met die agendabepaling doen moslims ook aan islamisering, want in een echt debat zijn ze niet geïnteresseerd. De Egyptisch-Nederlandse schrijfster Nahed Selim heeft het over de islamisering van ons denken. Zoals Hafid Bouazza zo briljant neerschreef: “Moslims zijn niet creatief, maar wel goed in het overnemen van termen en trucjes. Zolang ze hun beschimmelde religie maar in leven kunnen houden (al was het maar met een gesubsidieerde fietspomp). Westerlingen helpen wel een handje. Toen ze eenmaal het woord ‘debat’ leerden kennen, werd hun bekeringsdrang gebracht onder de term ‘debat’. In een onvergetelijke zin schreef Bas Heijne hierover dat moslims met iedereen in debat wilden, behalve met zichzelf. Voor “debat” kan men ook “discussie” invullen.” In mijn boek citeer ik mijn Iraanse vriendin die zegt dat de toenemende import en invloed van de islam een vergif is waar, “terwijl de beroepsmoslims tevreden toekijken, jullie westerlingen elkaar de kop nog voor zullen inslaan”.’

Het tegendeel van islamisering is voor u de vrijheid?

‘In de titel van mijn boek wilde ik absoluut de term “vrijheid”. Ik ben niet tegen islamisering uit moslimhaat, integendeel. Ik strijd in naam van een positieve waarde: de vrijheid. Zoals Wilders het ooit zo prachtig heeft opgeschreven: “De islam ontneemt moslims hun vrijheid. Dat is jammer, want vrije mensen zijn in staat tot grote dingen, zoals de geschiedenis heeft geleerd. De Arabische, Turkse, Iraanse, Indiase en Indonesische volkeren hebben een enorm potentieel. Als ze niet de gevangenen van de islam zouden zijn, als ze zich konden bevrijden van het juk van de islam, als ze Mohammed niet meer tot rolmodel zouden nemen en zich zouden ontdoen van de duivelse Koran, dan zouden ze in staat zijn tot grote dingen, niet alleen ten bate van zichzelf, maar van de hele wereld.” Wanneer ik het op die manier uitleg, zijn er soms moslimleerlingen in mijn publiek die het beginnen te begrijpen. Maar velen willen helaas niet zien dat ik ook strijd voor de vrijheid van de moslims zelf en vooral ook van potentiële afvalligen en moslimdissidenten. Die laatsten zijn zelfs in het zogenaamde vrije Westen vandaag niet meer vrij en veilig. Zo ver is de islamisering al gekomen.’

Getto’s
Wat zijn de implicaties van de demografische ontwikkeling?


‘De moslimgemeenschap is goed voor bijna 8% in België, maar lokaal is het natuurlijk véél meer en dat is problematisch. Socioloog Jan Hertogen zegt dat de toekomstige concentratie in de steden minder dramatisch zal zijn dan verwacht, niet omdat de aangroei zal verminderen, maar omdat moslims zich over de rest van het land zullen verspreiden, de inheemse stadsvlucht achterna. België is er wel nog iets minder slecht aan toe dan Frankrijk en Engeland: daar zijn nog veel grotere geïslamiseerde buitenwijken waar nauwelijks nog een autochtoon komt en waar geen vrouw meer te zien is, laat staan kortgerokt. Joden en homoseksuelen komen daar al lang niet meer of ze passen er hun kledij en gedrag aan. Men waant zich daar eerder in Pakistan, Somalië, Marokko of Turkije dan in een vrije, westerse samenleving. In belangrijke mate heersen daar al bepaalde sharia-principes en islamitische mores, maar de Loobuycks en de De Ceulaers van deze wereld willen dat niet zien of relativeren het. Ik denk echter dat we die geïslamiseerde wijken en zones voor altijd kwijt zijn.’

In Denemarken komt er nu een ‘anti-gettobeleid’.

‘Klopt. Zo wil de Deense regering eenzelfde misdaad die wordt gepleegd in moslimgetto’s dubbel zo zwaar bestraffen als erbuiten. Bij wijze van minste kwaad zetten de Denen op die manier wel een beginsel van de rechtsstaat op het spel. Het is toch onvoorstelbaar dat het al zover gekomen is? We kunnen onze rechtsstaat nog slechts redden door hem plaatselijk op te heffen. Aan demonstrerende tegenstanders die de slagzin “gelijke wetten voor iedereen” hanteerden, zei de Deense minister van Integratie Inge Stojberg hoofdschuddend: “Ze staan hier te demonstreren voor gelijke wetten, terwijl hier de shariawet geldt.” Nogmaals: zo ver is de islamisering al gekomen.’

‘Het wordt hier dus steeds meer kiezen tussen de pest en de cholera, net zoals in het Midden-Oosten: ofwel een min of meer seculiere dictatuur die de islam beteugelt, zoals Syrië, ofwel een sjari’a-staat zoals Saoedi-Arabië en Iran – of een mengvorm. Maar zo’n Assad-dictatuur als laatste redmiddel tegen een kalifaat wil ik niet. Zie hoe de N-VA nu de vrijheid van meningsuiting (voor jihad-verheerlijking) en van vereniging (voor de partij ISLAM) wil uithollen. Dit is een hellend vlak: als we dat soort despotisme toelaten, zijn we zelf het volgende doelwit. Of directrice Karin Heremans, die als als liberaal fel tegen het hoofddoekverbod was, maar uiteindelijk genoopt was om dat als minste kwaad door te voeren: er was geen andere uitweg meer, want de meisjes die in haar school géén hoofddoek wilden dragen, hadden die vrijheid niet meer. Dát is islamisering.’

In Luik bekende een inheemse bekeerling zich uitdrukkelijk tot de islam, zodat de gebruikelijke bedrogpiste van een ‘racistisch’ motief uitgesloten was. Was dat, bij alle tragiek, tenminste pedagogisch nuttig?

Radicalisering is islamisering

‘De islam is geen ras, er bestaan moslims met zowat alle huidskleuren. Radicalisering is islamisering. Om één geïslamiseerde of islamiserende moslim op te volgen, zijn er meerdere gespecialiseerde mensen nodig, dat is onbegonnen werk. De jihad-aanslag in Luik illustreert hoe onze overheden slaapwandelen en dweilen met de kraan open. Ze hebben al veel bloed aan de handen. Nu, hoe dan ook zijn islamitische aanslagen zoals deze, hoe verschrikkelijk ook, ons grootste probleem niet; wel de geleidelijke islamisering via demografische, culturele, academische, economische, juridische en politieke weg. Islamofielen en naïevelingen in onze overheden faciliteren nu in feite de islamisering om de djihadisten eronder te houden. Uiteindelijk gaat er altijd maar meer belastinggeld naar meer islam. Je moet niet eens naar de sjari’a-rechtbanken in het Verenigd Koninkrijk: zie bij ons maar hoe zowel de Vlaamse als de Belgische regering de islam blijft importeren, faciliteren én subsidiëren.’
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Voor vrijheid dus tegen islamisering

Bericht door Pilgrim »

Recensie: Sam van Rooy, “Voor vrijheid dus tegen islamisering”

Prof. Paul Cliteur, 12-06-2018

‘Toegeven aan onredelijke eisen radicalen brengt niet alleen België, maar ook Europa naar afgrond’

Er zijn in België drie auteurs die met een zekere kritische afstand over de islam schrijven. De eerste is Koenraad Elst met De islam voor ongelovigen: het korangeloof in de praktijk (2016), de titel spreekt voor zich, en Moordwapens en dooddoeners: een handleiding voor het islamdebat (2016), een meer polemisch essay; de tweede is Wim van Rooy met Waarover men niet spreekt: bezonken gedachten over postmodernisme, Europa, islam (2015); de derde is Sam van Rooy, zoon van Wim, die nu uitkomt met Voor vrijheid dus tegen islamisering (2018). Vader en zoon Van Rooy hebben eerder een monumentale bundel uitgebracht onder de titel De islam: kritische essays over een politieke religie (2010).

Sam heeft het boek lang voorbereid, want hij is zeker al sinds 2010 intensief bezig met het islamdebat in België en hij heeft daaraan vele bijdragen geleverd, via blogs, twitter en andere sociale media. Nu dus het boek.

Islamitische jeugdvriend
De centrale stelling van het boek illustreert Van Rooy met verwijzing naar een islamitische jeugdvriend van hem die denkt dat hij zijn moraal ontleent aan zijn religie:

Het is mooi en puntig geformuleerd en Van Rooy kan ook goed schrijven. Op jeugdige leeftijd debuteerde hij als kinderboekenschrijver.

Karl Drabbe
Het boek is verschenen bij uitgeverij Doorbraak van Karl Drabbe. Ook daar zit een verhaal aan vast. Wim van Rooy’s Waarover men niet spreekt, dat uiteindelijk bij Tom Zwitser’s De Blauwe Tijger in Nederland zou verschijnen, was aanvankelijk ingepland bij de Belgische uitgeverij Pelckmans (tegenwoordig Polis). Hoewel Van Rooy al als de Belgische Eric Zemmour was aangekondigd kreeg de uitgever koudwatervrees. Of liever: een nieuwe baas bij Pelckmans beschuldigde Van Rooy van ‘discriminatie’ van moslims. Het contract werd ongedaan gemaakt en zelf werd Drabbe bij Pelckmans ontslagen. Hij begon zijn eigen uitgeverij en geeft nu dus zoon Van Rooy uit.

Van Rooy staat lang stil bij de positie van vrouwen in de islam, het belang van islamkritiek, de nefaste werking van de oikofobie, en hij probeert duidelijk te maken dat toegeven aan de onredelijke eisen van de radicalen niet alleen België maar ook Europa naar de afgrond zal brengen. Hij doet dat aan de hand van een bespreking van vele andere kritische auteurs over de islam, waarvan velen in Nederland nauwelijks bekend zijn, omdat men hier het Frans niet meer machtig is (Chadortt Djavann, Pascal Bruckner, Caroline Fourest).

Uitvoerige onderbouwing
Een van de sterke kanten aan het boek is de uitvoerige onderbouwing van zijn stellingen met vele citaten van anderen. Hij gaat ook uitvoerig in op het islamdebat in Nederland, zoals onder andere gevoerd door Nahed Selim, Hafid Bouazza en Hans Jansen.

Ik vind het een dapper boek. En Drabbe verdient een pluim op zijn hoed dat hij het heeft uitgegeven. Dat is in een tijd van opkomende censuur steeds minder vanzelfsprekend geworden.

Rooy, Sam van, Doorbraak, Hofstade 2018

https://media.tpo.nl/2018/06/12/prof-pa ... amisering/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Voor vrijheid dus tegen islamisering

Bericht door Pilgrim »

Voor vrijheid tegen islamisering. Een recensie

2 Dec 2018, renzoverwer

Afbeelding

“Wat is dat dan toch, die #islamisering?” Het is een bekende Twitter-opmerking van Sam van Rooy. De Belgische publicist geeft dan altijd een voorbeeld plus een link: variërend van de invloed van Arabische regeringen en imams op Nederlandse moskeeën, een toename van halalslachten, beveiliging van politici en binnensteden tot de oudejaarsverkrachtingen/-aanrandingen in Keulen, 2016.

Sam van Rooy (1985) is publicist, medewerker van het Vlaams Belang-studiecentrum en oud-amateurwielrenner bij Bodysol – Win for Life – Jong Vlaanderen. Hij publiceerde onlangs Voor vrijheid dus tegen islamisering. Dit boek is bovenal een harde litanie tegen de islam.

De auteur geeft vele, vele voorbeelden en citaten, die van ex-moslims én van (voorheen?) zwaar politiek correcte mensen als Jan Leyers spreken mij het meest aan. Vanaf pagina 151 komen de duidelijkste voorbeelden van islamisering. Klassen waarin het gezag van leraressen niet aanvaard wordt, gescheiden zwemmen, niet meedoen aan sport, vrouwelijk of juist mannelijk medisch personeel eisen, varkensvlees en alcohol en vrouwen bij evenementen voor iedereen verbannen. Een jeugdwerker die alleen vergezeld van een imam zijn werk kan doen. Wijken waarin vrouwen zonder hoofddoek op straat een zeldzaamheid zijn.

Het zijn verontrustende zaken, en elk geval is er een te veel. Als zoiets vaak voorkomt verlagen ze structureel de kwaliteit van de samenleving.

“Onze relatief vrije, vredige, stabiele en geavanceerde samenleving wordt zienderogen islamitischer en dus onvrijer, gewelddadiger, instabieler en achterlijker. Onze open, vrije en tolerante cultuur, uniek in de wereld en in de geschiedenis, blijkt een vogel voor de islamitische kat,”

zo stelt Van Rooy.

De auteur probeert iets te bewijzen dat speelt, maar dat in veel gevallen niet direct tijdens het proces keihard te maken is. Velen zullen zich afvragen: “Wat is dat dan toch, die islamisering?” Omdat er bijvoorbeeld ook niet-moslims zijn die geen alcohol drinken, en dat is niet automatisch islamisering. En omdat islamisering tevens een zaak is van marktwerking. Twee halalslagerijen, in een grote wijk; ach daar loop je om heen – of niet. Maar een wijk vol halal, vanwege diezelfde marktwerking, dan wordt het anders. Dan zijn er ook meer moslims in de wijk, gaan mensen zich anders gedragen, hun kleding en gedrag aanpassen. Dan is er amper alcohol te krijgen in de wijk.

De samenleving verandert onder invloed van de islam. Beter gezegd: verslechtert. Mensen passen zich aan – en zeker in bepaalde wijken of omgevingen. Wordt minder vrij. Mensen letten meer op hun woorden, kleding (vrouwen! Joden!).

Een site als Republiek Allochtonie meent dat islamisering een directe islamitische machtsovername is. FOUT! Islamisering gaat subtieler, vaak sluipend, en daar wijst Van Rooy op. Islam doordrenkt de maatschappij, de straat, de wijk. Moslims willen eigen regels. Hindoestanen bijvoorbeeld niet: is hun religieus ritueel onwettig? Dan voeren ze het niet uit.

Bij moslims, zo toont Van Rooy haarfijn aan, gaat dat anders. Dan is er strijd en roepen mensen voortdurend op tot aanpassing en, vandaag nog: tolerantie. Maar waarom altijd richting één godsdienst, vraag ik mij dan af en waarom is tolerantie altijd ‘aanpassing’?

Zeker na het lezen van dit boek ben ik van dit overtuigd:

Islamisering is vooral een zaak van demografie. Hoe meer moslims (ook gematigde), hoe meer gedoe in een vrije samenleving. Als je gelooft dat verandering van demografie geen invloed heeft op een maatschappij, dan ben je wel een heel naïeve lul.
  • Sam van Rooy / Voor vrijheid dus tegen islamisering. Voorwoord: Paul Cliteur, nawoord: Wim van Rooy.
  • Uitgeverij Doorbraak
  • Paperback
  • 272 pagina’s
  • EURO 22,95
  • Verkrijgbaar via de bekende kanalen.
  • Sam van Rooys site: https://samvanrooy.be
https://renzoverwer.wordpress.com/2018/ ... -recensie/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Plaats reactie