Binnen het Witte Huis

Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Binnen het Witte Huis

Bericht door Pilgrim »

Doug Wead over het presidentschap van Donald Trump

Geplaatst op 16 mei 2020

Afbeelding
Wat journalisten u over Trump verzwijgen.

Exclusieve informatie in plaats van stemmingmakerij

Op 20 januari 2017 werd Donald John Trump tot 45e president van de Verenigde Staten van Amerika beëdigd, nadat hij de verkiezingen tegen de huizenhoge favoriet, de voormalige minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton van de Democratische Partij, had gewonnen. Sindsdien werden er ontelbare boeken over Trump geschreven, die al voor het begin van zijn politieke carrière als miljardenondernemer en presentator van de reality-show “The Apprentice” tot een van de bekendste persoonlijkheden in de VS behoorde. De meeste schrijvers – net als de media – maken Trump zwart als een intellectueel minder bemiddelde en lompe populist met een narcistische persoonlijkheidsstoornis, die Amerika en de wereld naar de afgrond zou leiden. De berichtgeving in de links-groen gedomineerde Duitse media volgt hetzelfde patroon.


Het boek “Donald Trump. Het ware verhaal van een presidentschap” van Doug Wead, dat onlangs in Duitse vertaling bij de uitgeverij “FinanzBuch” in München verscheen, weerlegt dit gangbare cliché. Het gaat om de eerste geautoriseerde weergave van de eerste drie ambtsjaren van Trump en geeft de stand van zaken in de late herfst van 2019 weer. In tegenstelling tot andere publicisten, die hun kennis meestal uit tweede of derde hand putten, had de schrijver Doug Wead de gelegenheid om zowel met Trump zelf als met zijn vrouw Melania en de kinderen (uitgezonderd de 13-jarige zoon Barron) en andere leden van de familie te spreken, van wie enkelen adviseurs van de president zijn.

Wead, New York Times bestsellerauteur en schrijver van meer dan 30 boeken evenals medewerker van meerdere Amerikaanse presidenten, levert daarom een exclusief insider bericht met veel achtergrondinformatie, die andere auteurs niet hebben of om duidelijke redenen weglaten.

Het lukt Wead vooral om de lezer dichterbij de mens Trump te brengen en de motieven voor zijn politiek handelen te verduidelijken. Er komt een persoonlijkheid tevoorschijn, die duidelijk afwijkt van het verdraaide beeld dat de mainstream media van de huidig Amerikaanse president schetsen.

Desondanks is het boek van Wead geen ophemeling van Donald Trump en zijn entourage. Weliswaar heeft de auteur zich, zoals hij zelf schrijft, in de interviews met de president en de leden van zijn familie ingehouden, omdat hij zichzelf niet in een voorgedrukt journalistiek concept wilde persen. Hij laat zich echter ook “ongegeneerd” uit hoe hij over de uitspraken van zijn gesprekspartner denkt, om het even hoe dat overkomt”, echter zonder belerende ondertoon. Wead laat het aan de lezer over om zich op basis van zijn beschrijvingen zelf een oordeel te vormen. Alleen al dit beginsel onderscheidt het boek in weldadige zin van de anders gebruikelijke publicaties over Donald Trump.

Het tijdsbestek, waarin het boek zich beweegt, begint met de beslissing van Trump om in 2016 aan te treden als presidentschap-kandidaat van de Republikeinen, en eindigt in de herfst van 2019, dus nog voor het begin van de corona-crisis, die ook de Verenigde Staten zwaar getroffen heeft. Eric Trump, de 36-jarige zoon van de president, legt uit waarom zijn vader besloot zich kandidaat te stellen. Hij benadrukt dat Donald Trump het als succesvol ondernemer niet nodig gehad zou hebben om te streven naar het hoogste ambt. Hij kon overal in de wereld zaken doen en stond – anders dan nu – niet in het middelpunt van openbare kritiek. Trump had zelfs een aanbod van honderden miljoenen dollars van de televisiezender NBC om door te gaan met de succesvolle show “The Apprentice”. Dat wees hij echter af en gooide zijn hoed in de politieke ring. Het motief voor deze stap, aldus zijn zoon Eric, was de ergernis over de toestanden in de Verenigde Staten en het onvermogen van de politiek om de opvallende tekortkomingen op te heffen.

“Mijn vader is bouwondernemer. En vaak zag hij de problemen van Amerika vanuit dit perspectief. Bij ons storten bruggen in. Onze autosnelwegen zijn volkomen geruïneerd. Onze luchthavens waren ooit de beste ter wereld en verkeren nu in een verwoestende toestand. En onze politici verspillen Amerikaans geld en doen niets voor ons eigen land”,

aldus Eric Trump in het gesprek met Doug Wead.

Uit deze waarneming kwam de latere verkiezingsslogan “America First” voort, die echter niet alleen uitdrukking is van een achterwaarts gericht nationalisme, maar staat voor de overtuiging dat regeringen gekozen worden om zich in de eerste plaats met hun eigen land bezig te houden en niet met het redden van de wereld. Een verstandig standpunt, dat de meeste Duitse politici vreemd is!

“Ze zullen achter ons aan zitten!” (citaat van Donald J. Trump in familiekring, twee dagen voor het bekendmaken van zijn kandidatuur voor het hoogste ambt van Amerikaans president).

Wead belicht hoe het Donald Trump ondanks alle tegenstand van het establishment en dankzij een zowel professionele als dicht bij de burgers staande verkiezingscampagne lukte om in het Witte Huis te komen. De overwinning van Trump was des te verbazingwekkender als je bedenkt dat praktisch alle peilingen tot op de dag van de gang naar de stembus Hillary Clinton als duidelijke favoriet aanwezen. Trump gold als kansloos. Des te groter was de verrassing bij vriend en vijand toen de verkiezingsuitslag bekend werd. Spannend omschrijft het boek de gebeurtenissen in de verkiezingsnacht, de hoop en de angst in de Trump Tower in New York, waar Trump, zijn familie en leden van zijn campagneteam bijeengekomen waren om de verkiezingsuitslagen in de verschillende deelstaten te volgen. De lezer komt ook te weten welke op de achtergrond handelende personen maatgevend aan de verkiezingsoverwinning van Trump hebben bijgedragen, die door Wead het “grootste verrassingssucces in de Amerikaanse geschiedenis” wordt genoemd.

Wead houdt zich uitvoerig bezig met de politieke balans van Trump aan het eind van de eerste drie jaren van zijn ambtsperiode. Deze balans is indrukwekkend, wat vooral bewezen wordt door een blik op de belangrijke economische cijfers: tot de uitbraak van de corona-crisis groeide de Amerikaanse economie met jaarlijkse groeicijfers die nauwelijks iemand voor mogelijk zou hebben gehouden. In het tijdperk Trump werden zes miljoen nieuwe banen gecreëerd, en wel niet alleen in de dienstverlenende sector, maar ook in de industrie. De werkloosheid was in de herfst van 2019 het laagst sinds 50 jaar. Van deze ontwikkeling hebben alle Amerikanen geprofiteerd, ook minderheden zoals Hispanics en Afro-Amerikanen. Voor het eerst sinds lange tijd stijgen de reële lonen weer. Wead legt uit met welke concrete politieke maatregelen de regering-Trump dit economisch wonder bewerkstelligd heeft. Door de mainstream media, ook in Duitsland, worden deze successen regelmatig verzwegen of gebagatelliseerd. Want ze passen niet in het beeld van de naïeve, grove populist Trump, dat men met manipulatieve bedoelingen wil doorgeven aan het publiek. Wead rekent aan de hand van cijfers definitief af met het door Trump´s voorganger Barack Obama in de wereld gebrachte sprookje dat de economische opbloei te danken zou zijn aan de vorige regering, waarvan Trump nu de vruchten zou plukken.

Trump legt ook in de Amerikaanse buitenlandse politiek nieuwe accenten. Hij is een van de weinige presidenten in de Amerikaanse geschiedenis die tot nu toe geen oorlog heeft gevoerd – anders dan zijn zonder begrijpelijke reden met de Nobelprijs voor de Vrede onderscheiden ambtsvoorganger Barack Obama, wiens latere militaire ingrijpen in Libië in 2011 maatgevend heeft bijgedragen aan de vluchtelingenproblematiek, waarmee Europa al jarenlang geconfronteerd wordt. Trump is echter wel degelijk tot strafexpedities bereid om aan vijandige landen grenzen te stellen. Een voorbeeld zijn de Amerikaanse luchtaanvallen tegen Syrië in de jaren 2017 en 2018 als reactie op de inzet van chemische wapens door het regime van Bashar al-Assad. Dat Trump ook keihard kan zijn als het er om gaat Amerikaanse belangen te verdedigen, toont overigens de handelsstrijd met China. De consequente, veelvuldig bekritiseerde houding van Trump in deze kwestie heeft echter bepaalde economisch-politieke redenen, die Wead in het boek uiteenzet.

Zijn America-First-doctrine volgend, die de focus van Trump op de binnenlandse politiek legt, zoekt de president echter niet de buitenlandspolitieke confrontatie, maar het compromis. Hij spant zich in voor toenadering tot de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-un om het gevaarlijke Korea-conflict tot ontspanning te brengen, dat ook door Barack Obama het grootste buitenlandspolitieke probleem van de VS werd genoemd, zonder het echter aan te pakken. Bovendien trekt Trump Amerikaanse troepen uit het Midden-Oosten en Afghanistan terug, omdat hij niet wil dat overal in de wereld Amerikaanse soldaten in zinloze oorlogen worden opgeofferd, opdat het nauw met het establishment verweven militair-industrieel complex, waarvoor de toenmalige Amerikaanse president Dwight D. Eisenhouwer in het begin van de jaren-60 waarschuwde, zijn winsten kan verhogen. Daarom heeft Trump zich tot nu toe ook verzet tegen het aandringen van hardliners uit de eigen gelederen om oorlog tegen het moellah-regime in Iran te voeren.

Het boek van Wead toont aan dat Trump zijn beloftes, die hij voor de verkiezingen aan het Amerikaanse volk deed, of al heeft waargemaakt of op het punt staat ze waar te maken. Tegen het deels bittere verzet van zijn tegenstanders in. Dat onderscheidt de multimiljardair, die niet op donaties of de goodwill van machtige economische en financiële kringen aangewezen is en daarom onafhankelijk kan handelen, van de allermeeste politici, ook in Duitsland. Zo gezien is Trump inderdaad een “populist”, maar in de positieve zin. En precies dat maakt hem zo gehaat bij het establishment. Dit boek opent voor de lezer een compleet nieuwe gezichtshoek op de politiek machtigste man ter wereld en zijn milieu.

Veel handelingen en beslissingen van Trump, die bij oppervlakkige beschouwing onbegrijpelijk respectievelijk irrationeel lijken, worden door het lezen van het boek begrijpbaar. Doug Wead zet veel valse informatie en belasterende weergaven, die in de afgelopen jaren over Trump en zijn familie de wereld werden ingebracht, recht.

Zijn goed gestructureerde en vlot te lezen boek is een tegenwicht tegen de anti-Trump propaganda van de mainstream, die in het verkiezingsjaar 2020 op volle toeren zal draaien met het doel om een tweede ambtstermijn van de gehate president te verhinderen. Het boek is daarom een must voor iedereen die in politiek geïnteresseerd is, die zat zijn van de linkse stemmingmakerij en die zich met behulp van informatie uit de eerste hand zelf een oordeel over de sterke man in het Witte Huis willen vormen!

(In het Nederlands verschenen onder de titel: “Binnen het Witte Huis”. Het boek kan HIER besteld worden.)

Bron: www.pi-news.net

Door: Torsten Groß

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2020/05/16 ... ald-trump/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Plaats reactie