Slavernij

[Mahalingam]

En zo hobbelen we voort naar het volgende slaverij incident.
Nu iemand die op een ongepast moment een 'slavenlied' ten gehore bracht.
En net zoals er zanggroepen zijn die zeemansliederen zingen, zo zijn er groepen die slavenleideren zingen.
De zingende juf in kwestie ijvert actief voor 'herstelbetalingen' voor haar en haar mede-ex-slaven.

Slavernij-protest tijdens college Amalia op Aruba, demonstrante weggeleid

met videoEen college op de universiteit van Aruba voor prinses Amalia is dinsdagmiddag (plaatselijke tijd) verstoord door een demonstrant. De vrouw, Gisele Sint Jago, begon een slavenlied te zingen tijdens het college. Een Arubaanse beveiliger nam haar mee naar buiten, waar een politieagent haar gegevens noteerde.

met video waarin je de zangkwaliteiten kan beoordelen.: https://www.gelderlander.nl/show/slaver ... ~a3e54637/

[Ariel]

College slavernijverleden van Martin Bosma voor Robbert Dijkgraaf (in een lege Kamer)

[Mahalingam]

Na her en der gefronste wenkbrouwen is een stukje gedoe uit het protocol geschrapt:

Beschilderen ‘karikaturaal’ beeld door Amalia gaat niet door

Het beschilderen van een zogeheten Chichi op Curaçao door koning Willem-Alexander, koningin Máxima en prinses Amalia is dondermiddag op het laatste moment niet doorgegaan. De Oranjes bezochten wel zo’n beeltenis en spraken met de maker, kunstenaar Serena Israel. Maar het schilderen dat daarop zou volgen, ging niet door.

https://www.ad.nl/video/productie/besch ... oor-354857

En vandaag zag ik ook en videootje van 'dansen met negers". (Een toegestane variatie op "zwemmen met dolfijnen" ? )

Amalia krijgt eigen brug op Curaçao en danst er op los

Amalia heeft op Curaçao een eigen brug naar haar vernoemd gekregen. De prinses is met haar ouders bezig met een rondreis over de Antillen.

https://www.ad.nl/video/productie/amali ... los-354871

[sjun]

Martin Bosma geeft college slavernijverleden


Een leerzaam en bewustmakend college. De lege zaal zegt wel weer voldoende over welk volk de afwezige volksvertegenwoordigers vertegenwoordigen. Het biedt een uitstekend zicht op de kloof tussen gewone burgers en politici.

• Hebben de nabestaanden van meester Sabel nog iets van een vergoeding gehad?
• Waarom is er gekozen voor herhistorisering om de moordenaars Tula en Boni tot volkshelden te verklaren wiens voorbeeld zou moeten worden nagevolgd?
• Kan er eens nagegaan worden hoeveel geld er intussen al is uitgegeven aan pogingen tot herhistorisering en daarbij meekomende kosten op alle ministeries gedurende de laatste dertig jaar?
• Is er al eens nagedacht over wanneer de betalingen aan het project Suriname gaan stoppen. Tenslotte kent elk project eens een einde en doorberekening aan de loonslaven die nooit eens herdacht worden lijken er maar nooit in te zitten.

#Stemzeweg! Vooral D66 die kennelijk de rol van Sinterklaas van andermans centen van de PvdA heeft overgenomen. Omdat het ook al het bindend referendum onmogelijk gemaakt heeft werkt alleen nog politieke afrekening van zulke volksvertegenwoordigers die elke binding met het gewone volk verloren lijken te hebben.

[Ariel]

Wat een mazzel dat Willem en zijn familie op tijd weg waren.

Duizenden Surinamers hebben zich vrijdag in Paramaribo verzameld op het Onafhankelijkheidsplein om te protesteren tegen de regering. De demonstratie die eerst rustig en georganiseerd verliep, ontaardde in een chaotische situatie, vooral in de buurt van het parlementsgebouw. De politie heeft traangas ingezet en waarschuwingsschoten gelost.

Een klein deel van de betogers werd agressief en probeerde het parlement binnen te dringen. Ook werd een poging tot brandstichting gedaan. Er zijn beschadigingen aangericht aan het parlementsgebouw en objecten in de omgeving. Ook werden flessen en stenen gegooid.

Een groot deel van de Surinaamse bevolking is ontevreden vanwege de bezuinigingsmaatregelen die de regering de afgelopen periode heeft genomen. Zo zijn vorige week onder andere de prijzen van brandstof, gasflessen en internet fors verhoogd.

[Mahalingam]

Nog even een paar nachtjes slapen want op 1 juli kunnen we weer naar hartelust het ketikoti gedoe gade slaan.
Er is dus tijd genoeg om alle dominee's van Nederland (dat zijn er veel als je de amateurs ook meerekent) voor te lichten (bewust te maken) van slavernij vroeger (in Suriname).

Dominees krijgen voor Ketikoti hulp bij preken over slavernijverleden

Ketikoti, de jaarlijkse herdenking van de slavernij en de viering van de afschaffing ervan, is pas op zaterdag 1 juli. Maar nu al willen dominees weten of er nog materiaal komt dat zij op de zondag van het Ketikoti-weekend kunnen gebruiken. En ja, dat is in aantocht.

Stichting Micha Nederland komt met een pakket over de doorwerking van het slavernijverleden in het heden. Het netwerk van kerken en christelijke organisaties maakt schetsen voor een preek, doet suggesties voor liederen en levert een programma voor kinderen en tieners.

“Racisme, discriminatie en andere ongelijkheid die voortkomt uit het slavernijverleden werkt nog steeds door in het heden”, zegt Micha-directeur Harmen Niemeijer. “Ik hoop dat dit pakket christenen helpt te onderzoeken of dit een rol speelt in hun leven en hoe ze zich daartoe verhouden.”

Het materiaal is volgens Niemeijer geschikt voor alle kerken, zwart en wit, behoudend en vrijzinnig. Op de jaarlijkse Micha-zondag waarop in oktober duizenden kerken wereldwijd stilstaan bij een thema rondom armoede en onrecht, gebruiken zo’n 1500 kerken de voorstellen van Micha.

Nog voordat de publiciteit breed op gang is gekomen, hebben al circa zestig voorgangers het extra pakket over het slavernijverleden aangevraagd. Dat is eind mei klaar, ruim voor Ketikoti-zondag.

https://www.trouw.nl/religie-filosofie/ ... ~be7d681c/

[Ali Yas]

Nog even een paar nachtjes slapen want op 1 juli kunnen we weer naar hartelust het ketikoti gedoe gade slaan.

Die keet doen ze maar in hun eigen kot.

[Hans v d Mortel sr]

Ik vraag mij in alle ernst af wanneer zwarten over hun minderwaardigheidscomplex heen kunnen stappen.

Zijn ze daar 1. te lui, 2. te beroerd of 3. te dom voor is mijn vraag.

Waarom hebben zwarten de blanken niet tot slaaf gemaakt? Even nadenken. Ik houd het op 3.

[mercator]

Waarom hebben zwarten de blanken niet tot slaaf gemaakt?

Dat komt mss nog wel.De onvolprezen profetische roman van Gerard Reve- Bezorgde Ouders- gaat daar over. Toen dit in 1987 verscheen was de toenmalige woke gemeenschap zo geschandaliseerd dat Reve naar België moest vluchten. In een hilarische passage zitten zwarten toe te kijken hoe jonge blanke arbeiders een gemeenschapshuis bouwen voor de zwarten waar die dan " hun cultuur ten volle zouden kunnen beleven". De zwarten richten uiteraard geen klap uit terwijl ze yéyé liedjes zingen. Ondertussen loeren ze ook wellustig naar de jonge blanke metselaars die in zwetend en uiteraard ontbloot bovenlijf met stenen en cement zeulen.
Zulke scenes konden toen ook al niet.

[Hans v d Mortel sr]

Waarom hebben zwarten de blanken niet tot slaaf gemaakt?

De zwarten richten uiteraard geen klap uit terwijl ze yéyé liedjes zingen. Ondertussen loeren ze ook wellustig naar de jonge blanke metselaars die in zwetend en uiteraard ontbloot bovenlijf met stenen en cement zeulen.
Zulke scenes konden toen ook al niet.

Hohoho! Ik herinner mij een TV serie op BBC First - misschien een jaar geleden of zo - waarin zwarten de dienst uit maakten over blanken. Het was naar ik mij herinner zeker geen speelfilm. Maar ik had er al gauw schoon genoeg van. Misschien omdat ik de eerste delen heb gemist, had ik niet zo snel in de gaten dat het een soort apenfilm was in de science fiction sfeer. Rampenfilms schijnen nu eenmaal goed aan te slaan en veel geld op te leveren. Ik kijk er NOOIT naar. Ik kijk wel bijna elke avond op BBC First om zeven uur naar de onuitputtelijke ongelooflijk knap gefilmde serie met top acteurs 'Midsomer Murders'. In elke aflevering die twee uren duurt komen verschillende moorden voor op allerlei ondenkbare gruwelijke wijze. Hoe verzinnen ze het. Ik houd van die serie - omdat het getuigt van onnoemelijke creativiteit en vindingrijkheid. Ik kan mij niet herinneren ooit zoiets knap en boeiend eerder gezien. En met voldoende (Engelse) humor gelardeerd. Al eerder op FFI hierover geschreven.

[Mahalingam]

Er is een aanval gedaan op de exclusiviteit van het Keti-Koti gedoe.
In de grond is het een tribale kwestie die aangekaart wordt.

Tussen 1853 en 1939 zijn ongeveer 75.000 contractarbeiders naar Suriname verscheept. De meeste mensen kwamen uit Brits-Indië en Nederlands-Indië. Zij gingen een contract aan voor vijf jaar. Daarna kregen zij een stukje grond en honderd gulden, of een reis naar het land van herkomst. Een ruime meerderheid bleef na het uitdienen van het contract in Suriname.

Kritiek over oproep om contractarbeiders mee te nemen in herdenkingsjaar slavernij: ‘Niet op één hoop gooien’

Een oproep om ook het lot van de contractarbeiders in Suriname te betrekken bij het slavernij-jaar, zet kwaad bloed binnen de Afro-Surinaamse gemeenschap. ‘Met alle respect, maar de contractarbeiders zijn met luxe stoomboten overgebracht naar Suriname.’

Het voorstel moet nog in de gemeenteraad aan de orde komen, maar de eerste insprekers hebben zich al aangemeld. “Slavernij en contractarbeid zijn twee totaal verschillende zaken,” zegt bijvoorbeeld radiomaker Iwan Leeuwin van de Amsterdamse zender Caribbean FM. “Die moeten we niet op één hoop gooien. De Afro-Surinaamse gemeenschap heeft na heel veel inspanning eindelijk de aandacht voor wat de voorouders is overkomen in de koloniale tijd. Dat momentum mag niet worden verstoord.”

Aanleiding voor het ongenoegen is een initiatiefvoorstel van de fractie van Denk om het lot van de contractarbeiders in Suriname mee te nemen in het herdenkingsjaar van de afschaffing van de slavernij. Arbeidskrachten uit China, Brits-Indië en Nederlands-Indië namen na 1873 de plaats in van de tot slaaf gemaakten op de plantages
Het voorstel van Denk is om het jubileumjaar aan te grijpen om ook deze verborgen geschiedenis voor het voetlicht te brengen. “Slavernij en contractarbeid zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.”

Opsteller van het voorstel is duoraadslid Eduard Mangal. “Contractarbeid is het gevolg geweest van de afschaffing van de slavernij,” verduidelijkt hij. “Er zijn grote verschillen tussen de twee, maar ook grote overeenkomsten. Contractarbeiders werden onder valse voorwendselen naar Suriname gebracht, geronseld en soms zelfs tegen hun zin ontvoerd. De ene slavernij werd ingeruild voor de andere. In het herdenkingsjaar moet ruimte worden gemaakt om ook aandacht te schenken aan het verhaal van de contractarbeiders.”

Vergelijkbare oproep

In het voorstel verwijst Mangal naar de Surinaamse president Chan Santokhi en de Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme Rabin Baldewsingh, die eerder een vergelijkbare oproep deden. Het valt op dat alle drie zelf nazaten zijn van contractarbeiders, en daarmee ook een etnische achterban bedienen. Volgens Mangal is er sprake van een broodnodige inhaalslag. “Er is heel veel onderzoek gedaan naar de trans-Atlantische slavernij. Over de geschiedenis van de bijna 75.000 contractarbeiders is veel minder bekend.”

Ook Iwan Leeuwin vindt dat er aandacht moet zijn voor de contractarbeiders, maar niet in het komende herdenkingsjaar. “Dat moet in het teken staan van de trans-Atlantische slavernij. Met alle respect, maar de contractarbeiders zijn met luxe stoomboten overgebracht naar Suriname. Onze voorouders zaten maanden geketend in een slavenschip. De contractarbeiders kregen geld en een stukje grond. De kinderen van de tot slaaf gemaakten werden automatisch eigendom van de plantagehouders. Dat gold niet voor de kinderen van de contractarbeiders.”

Nog veel te doen

Mangal weet dat het onderwerp gevoelig ligt binnen de Surinaamse gemeenschap. “Ik ken de geluiden. Om misverstanden te voorkomen: het leed van de tot slaaf gemaakten is met geen andere bevolkingsgroep te vergelijken en de aandacht voor de contractarbeiders mag zeker niet ten koste gaan van de aandacht voor hen. Ik heb mede aan de basis gestaan van het raadsvoorstel om het stadsbestuur excuses te laten aanbieden voor het Amsterdamse aandeel in slavenhandel en slavernij. Maar nu de excuses er zijn, moet er wat mij betreft ook ruimte komen binnen de gemeenschap om naar de andere verhalen te luisteren.”

Inmiddels heeft ook het Landelijk Platform Slavernijverleden gereageerd op het voorstel in de Amsterdamse politiek. Het stadsbestuur wordt verzocht slavernij en contractarbeid gescheiden te houden. “Herdenken van het slavernijverleden is meer dan het herdenken van de afschaffing ervan. Het gaat vooral om de doorwerking van dat verleden. Het gaat over de verborgen feiten en cijfers. Sommige lokale overheden, banken en kerken hebben kleur bekend over hun aandeel, andere nog niet. Er valt dus nog heel veel werk te verrichten in het herdenkingsjaar.”

https://www.parool.nl/amsterdam/kritiek ... ~b8f05401/
Wordt gevreesd dat het herstelbetalinggeld ook naar de Hindoestaanse stam zal vloeien?
Ofwel: Veel varkens maken de spoeling dun ?

Er was al een discussie begonnen over wie voldoende slavernijverleden heeft om compensatiegeld te krijgen.

[Mahalingam]

Komt het Slavernijmuseum in de Bijlmer, temidden van de nazaten van slaven?
Nee want daar is het dan niet goed bereikbaar (voor wie?) zeggen de belanghebbenden. Die wensen een groot duur luxe pand in het centrum op een super locatie. Geld zat immers als de subsidies loskomen?


De opkomst was hoog tijdens de eerste participatiebijeenkomst over het nationaal slavernijmuseum in de OBA in Zuidoost.

Een locatie vinden voor het nationale slavernijmuseum blijkt nog niet zo makkelijk

Waar wordt straks het nieuwe nationale slavernijmuseum gebouwd? In Zuidoost werd er donderdagavond over gesproken, maar de kans dat het stadsdeel zelf in de prijzen valt, is niet erg groot. Alle pijlen wijzen richting de binnenstad.

Dat er in Amsterdam een nationaal slavernijmuseum komt, is inmiddels wel duidelijk. Wat er te zien zal zijn is nog onderwerp van debat. Maar de belangrijkste vraag die nog boven de markt hangt: waar komt het museum? Aan het IJ? In Zuidoost? Of toch op een heel andere plek in de stad?

In Zuidoost werd er donderdagavond over gesproken op de eerste van vier bijeenkomsten die de gemeente organiseert over het slavernijmuseum. Een verwoede poging draagvlak te creëren voor een besluit dat deze zomer moet vallen, en dat met krachtige hand richting een plekje in het centrum lijkt te gaan, de vrome voornemens om het toerisme over de hele stad te spreiden ten spijt.

Waarom niet de Gaasperplas, opperde Annet Zondervan, in het dagelijks leven directeur van het Centrum Beeldende Kunst in Zuidoost. Ja, waarom niet? Een ‘verborgen pareltje’ in het groen. “Wij wonen hier tussen het erfgoed van ons koloniale verleden,” zegt ze.

Maar ja: komen er ook mensen heen die niet toevallig in het stadsdeel wonen? De plek is in een eerder stadium al afgevallen vanwege de slechte bereikbaarheid.

Spoiler! :

Participatiebijeenkomsten

Een volle bak was het donderdag op de trappen van de Oba in Zuidoost, maar of er op deze speciale ‘participatiebijeenkomsten’ daadwerkelijk sprake is van participatie is nog maar zeer de vraag. Veel ligt al vast. Een middelgroot museum moet het worden van ongeveer 10.000 vierkante meter. Een nieuw gebouw, zonder de last van een besmet verleden. Een iconisch gebouw bovendien, met hoogwaardige architectuur, gelegen aan stromend water met ruimte voor een park.

Niet onbelangrijk ook: het nieuwe museum moet voor de bezoekers makkelijk te bereiken zijn en goed passen in de bestaande stad. Met andere woorden: er mag ook weer niet al te veel voor overhoop worden gehaald.

Architect Sergio Dias pleitte nog maar eens voor het Oosterdok, aan de Prins Hendrikkade, een plek die volgens hem recht doet aan de pijnlijke geschiedenis van de Nederlandse slavenhandel. Jos Glansbeek zag ondertussen zijn kans schoon om in de slipstream van het museum een oude droom in vervulling te doen gaan: de herbouw van het in 1929 door brand verwoeste Paleis voor Volksvlijt op het Frederiksplein. Midden in de stad, voor de deur van De Nederlandsche Bank, waar zoveel geld is verdiend aan de slavernij.

Een fraai gezelschapsspel, ware het niet dat er al enige tijd een lijst met negen potentiële locaties klaar ligt. Daarvan, zo bleek, zijn er alweer twee afgevallen: op de Papaverweg en bij de Tolhuistuin heeft de woningbouw de plannen inmiddels ingehaald.

Wetten en praktische bezwaren

Tussen droom en daad staan wetten en praktische bezwaren in de weg. Het Amstelpark? Ook daar zijn vergevorderde bouwplannen die niets te maken hebben met het museum, net als op het Zeeburgereiland en bij het Mandelapark in Zuidoost. Bij de Sixhaven in Noord moeten complete gebouwen worden verplaatst en aan de Zuidas is geen stromend water en geen ruimte voor een park.

Veelvuldig werd donderdag verwezen naar het National Museum of African American History and Culture in Washington, het grote voorbeeld voor het slavernijmuseum in Amsterdam. Het staat in het centrum van de Amerikaanse macht, tussen het Capitool en het Witte Huis. Zo rolde het balletje vanzelf richting de binnenstad, waar het Marineterrein op de lijst staat. Probleem: die grond is niet van de stad, maar van het rijk.

Blijft over: de kop van het Java-eiland. Een prachtige open plek, pal aan het water van het IJ, waarvandaan de slavenschepen koers zetten richting Afrika. Enige bezwaar: de buurt, waaronder het prestigieuze Hotel Jakarta, is beloofd dat de plek open zou blijven en het uitzicht op het water onbelemmerd. Maar wie donderdagavond zijn oor goed te luisteren legde wist: waar een wil is, is een weg.

Simion Blom, gemeenteraadslid voor GroenLinks en in 2017 een van de initiatiefnemers voor de komst van het museum, had nog wel een tip: “Hou rekening met geluid. Over wat er binnen gebeurt maak ik mij niet zoveel zorgen, maar ik ken mijn mensen. Die willen straks met een paar trommels buiten staan. Dan wil ik niet dat ze door allerlei regels tegen worden gehouden, omdat de buren er last van hebben.”

https://www.parool.nl/amsterdam/een-loc ... ~b4ab087e/

[Mahalingam]

Koloniaal verleden was meer dan alleen slavernij

Geschiedenis
Hindostanen willen geen excuus en roepen niet om herstelbetalingen. Ze willen eigen herdenkingen van de koloniale tijd. Competitie met Afro-Nederlanders is niet nodig, schrijft Ruben Gowricharn

Het afgelopen jaar buitelden Nederlandse overheden en bedrijven over elkaar om excuses te maken voor het koloniaal verleden in het Caraïbisch gebied. Maar het is niet duidelijk of het jaar 2023 – waarin honderdzeventig jaar Chinese immigratie, honderdzestig jaar afschaffing van de slavernij en honderdvijftig jaar Hindostaanse immigratie in Suriname wordt gevierd – in het teken staat van de koloniale geschiedenis of van de slavernij. Afro-Nederlanders hebben het vooral over de slavernij, terwijl Chinezen, Hindostanen en Javanen spreken over een breder koloniaal verleden. Het is een heuse controverse waarin Nederlandse instellingen een beslissende rol spelen.

Afro-Nederlanders lijken erop uit te zijn om het lijden van slaven zoveel mogelijk erger voor te stellen dan het stelsel van contractarbeid. Te beginnen met de duur van de slavernij die niet in 1863, maar in 1873 zou zijn afgeschaft. Daarmee wordt de duur van het slavenleed met tien jaar verlengd. Zelfs koning Willem-Alexander en premier Mark Rutte (VVD) verkondigen in hun toespraken het onjuiste verhaal dat de slavernij tot 1873 heeft geduurd.

Spoiler! :

Contractarbeiders

Voor alle duidelijkheid: slavernij en contractarbeid zijn beide onderdeel van de koloniale geschiedenis, maar vormen twee verschillende arbeidsstelsels. Anders dan de contractarbeider was de slaaf een goed dat gekocht en verkocht kon worden en levenslang het bezit was van de planter. Slaven konden niet, zoals al dan niet onder (kortdurend) contract zijnde arbeiders, worden afgestoten en aangetrokken wanneer de plantage daar behoefte aan had. Slaven konden wel worden vrijverklaard. Rond 1863, het jaar van de afschaffing, was ongeveer een derde van de slaven door hun meesters al vrijverklaard. De verlenging van de duur van de slavernij zet dus weinig zoden aan de dijk.

De behoefte van Afro-Nederlanders om de verschillen met Hindostanen te benadrukken door het slavenleed te maximaliseren komt ook tot uiting in de stelling van de Amsterdamse radiomaker Iwan Leeuwin recent in Het Parool die stelde dat „de contractarbeiders [...] met luxe stoomboten [zijn] overgebracht naar Suriname”. Je zou bijna denken dat deze arbeiders samen met de Britse elite op cruise waren.

In Afro-Surinaamse en -Nederlandse kringen circuleert het hardnekkige verhaal dat Hindostanen grond en geld hebben gekregen bij hun vestiging in Suriname, terwijl de vrijverklaarde slaven aan hun lot zouden zijn overgelaten. Maar reeds in 1842 bood het koloniale gouvernement vrijverklaarde slaven een stuk grond aan rondom Paramaribo waarop zij groenten konden verbouwen en pluim- en hoornvee konden houden. Als zij dat naar tevredenheid van het bestuur hadden gedaan, ontvingen zij een premie van vijfhonderd gulden. Dat is wat anders dan de honderd gulden die de Brits-Indische arbeiders meer dan een halve eeuw later (vanaf 1895) ontvingen bij de vestiging als boer.

Afro-Nederlanders worden ondersteund in hun streven om het slavenleed te maximaliseren. Een belangrijk deel van de Nederlandse academische geschiedschrijvers, de media (vooral de televisie), ambtenarij, politiek en museale instellingen is meegegaan in de reductie van kolonialisme tot slavernij. De maximalisering van het slavenleed heeft enkele honderden miljoenen opgeleverd, vooral bedoeld om de slavernij te herdenken, de afschaffing te vieren en de maatschappelijke doorwerking te adresseren.

Hoe die doorwerking er precies uitziet is moeilijk vast te stellen. Gelet op de sterke belangstelling voor Afro-Nederlanders vanuit wetenschap, media, politiek en kunsten is de beweerde achterstelling zelfs ongeloofwaardig. De innige omarming van Afro-Nederlanders is ook af te lezen aan hun betrokkenheid bij de talloze commissies die de regels ontwerpen voor subsidies om viering, herdenking en ‘herstel’ mogelijk te maken.

Excuuscultuur

In dit verband is de Nederlandse hang naar het maken van excuses opmerkelijk, niet alleen vanwege de snelheid waarmee het maken van excuses bestuurscultuur is geworden, ook niet vanwege de schaal waarop de excuuscultuur zich heeft gemanifesteerd, maar vooral door de beperking van het koloniaal verleden tot slavernij en de royale financiële middelen die daarbij zijn uitgetrokken. Je kan je afvragen: waarom geen eis tot excuus en financiële compensatie gericht aan de Afrikanen die mensen gevangen namen en als slaven verkochten?
Lees ook: Excuses voor slavernij dreigen op een mislukking uit te lopen

Als reactie benadrukken sommige Hindostanen de overeenkomsten en propageren dat contractarbeid een nieuwe vorm van slavernij is. Dat is een onhoudbaar standpunt omdat de twee stelsels zowel juridisch als economisch niet vergelijkbaar zijn. Maar de kritiek van Afro-Nederlanders dat Hindostanen willen meeliften op hun succes is de zoveelste misser in deze discussie. Hindostanen willen geen excuus, roepen niet om herstelbetalingen, maar willen evenals de Afro-Nederlanders hun eigen herdenkingen. Het is geen competitie, al valt op dat zowel de publieke aandacht als de financiële middelen eenzijdig gealloceerd worden ten behoeve van de Afro-Nederlanders. Wat hier steekt is dat andere groepen in de koloniale geschiedenis niet worden gezien, het negeren van hun aanwezigheid in Nederland en de miskenning van hun behoefte om de eigen geschiedenis en identiteit vorm te geven.

https://www.nrc.nl/nieuws/2023/05/01/ko ... j-a4163456

[Mahalingam]

Het Keti-Koti evenement wordt steeds groter. Het park is nu te klein voor alle feestvierders en herdenkers. Het wordt een plein-feest.

Viering Keti Koti vanwege verwachte drukte verplaatst naar Museumplein

De viering op zaterdag 1 juli van Keti Koti, het einde van de slavernij, wordt verplaatst van het Oosterpark naar het Museumplein. Volgens de organisatoren is het Oosterpark te klein, omdat in dit jubileumjaar een extra grote opkomst wordt verwacht.

Het is onverantwoord om dit jaar het Keti Koti Festival in het relatief bescheiden Oosterpark te houden, zegt Urwin Vyent, directeur van het Ninsee, dat de herdenking organiseert. “We willen voorkomen dat we straks mensen moeten oproepen om weg te blijven uit het Oosterpark.” Met de gemeente is donderdagmiddag urenlang overlegd over een alternatief voor het feest. Dat is het Museumplein geworden, waar in 2015 ook al eens het Keti Koti Festival werd gehouden.

Reden voor de bezorgdheid is de verwachte grote opkomst. Dit jaar is het 150 jaar geleden dat de slavernij feitelijk werd afgeschaft (na de formele afschaffing in 1863 moesten de tot slaaf gemaakten nog tien jaar doorwerken voor hun oude slavenhouders). Bovendien valt 1 juli op een zaterdag en komt koning Willem-Alexander naar Amsterdam. Gehoopt en verwacht wordt dat hij deze editie zal aangrijpen om excuses aan te bieden voor het slavernijverleden.

De traditionele herdenking in het Oosterpark, bij het Nationale Slavernijmonument van Erwin de Vries, gaat wel gewoon door zoals gepland. Die begint om 14.00 uur. Een uur later barst dan het feest op het Museumplein los met optredens van Berget Lewis, Akwasi, Trijntje Oosterhuis, Jeangu Macrooy en het Soul Gospel Choir. Vanaf het Museumplein is op grote schermen ook de herdenking in het Oosterpark te zien.

https://www.parool.nl/amsterdam/viering ... ~b888a461/

[Ariel]

Bewindslieden weer op ’sorry-tournee’ om slavernijexcuses: kabinet loopt op eieren

Opnieuw stapt een delegatie bewindslieden in het vliegtuig vanwege de slavernijexcuses van de regering. Op Keti Koti, de dag waarop de afschaffing van de slavernij wordt gevierd en herdacht, reizen kabinetsleden onder meer naar Suriname en de Nederlandse overzeese gebieden in de Cariben. Rond de precieze invulling van de ’sorry-reizen’ loopt het kabinet op eieren, na een eerder fiasco in december.

Terwijl de koning en premier Rutte op 1 juli van zich laten horen bij de slavernijherdenking in Amsterdam, reizen meerdere kabinetsleden de wereld rond om die dag stil te staan bij Keti Koti en de slavernijexcuses van de regering. Bewindspersonen ’zullen breed vertegenwoordigd zijn in het hele koninkrijk’, laat een woordvoerder van minister Dijkgraaf (Emancipatie) weten aan De Telegraaf.

Het kabinet gaat volgende week in conclaaf met herdenkingscomités, nazaten van slaven en andere belangengroepen, onder meer over het precieze programma van de ’sorry-reizen’. Dat gebeurt op 15 juni in het Zuid-Hollandse provinciehuis, in het bijzijn van ministers Dijkgraaf, Bruins Slot (Binnenlandse Zaken), Weerwind (Rechtsbescherming) en staatssecretaris Van Huffelen (Koninkrijksrelaties).

Daarbij gaat het kabinet uiterst omzichtig te werk. Afgelopen december ontstond politieke en ambtelijke chaos in aanloop naar de excuses van het kabinet voor het Nederlandse slavernijverleden. Belangengroepen waren woedend dat zij vooraf niet betrokken waren bij de excuses. Ook nu wordt achter de schermen al wekenlang gesteggeld over de invulling van de Keti Koti-herdenking.

’Evenwichtige spreiding’
„Op dit moment zijn we in overleg met verschillende herdenkingscomités en andere organisaties of de aanwezigheid van het kabinet op prijs wordt gesteld”, zegt de woordvoerder van D66-minister Dijkgraaf. „We kijken hierbij naar een evenwichtige spreiding over het Caribisch deel van het koninkrijk en Nederland.”

Op 1 juli is het 150 jaar geleden dat de slavernij in Suriname en het Caribisch deel van het koninkrijk werd afgeschaft. Haagse ingewijden bevestigen dat het kabinet hierbij uitgebreid stil wil staan. Zo heeft premier Rutte er binnen de ministerraad op aangedrongen dat alle bewindspersonen meedoen aan activiteiten rond het herdenkingsjaar, dat 1 juli begint.

Te beginnen dus met een forse aanwezigheid bij de herdenkingsbijeenkomsten op Keti Koti. Minister Hoekstra (Buitenlandse Zaken) reist af naar Suriname. „Ik vind het belangrijk om op 1 juli persoonlijk aanwezig te zijn in Suriname bij deze herdenking en daar ook in gesprek te gaan”, aldus Hoekstra. Wie naar de Caribische eilanden afreizen, is nog onbekend.

Onder vuur
Dat zal minister Weerwind in ieder geval niet doen, zeggen Haagse bronnen. Hij lag afgelopen december onder vuur omdat hij namens het kabinet naar Suriname afreisde om excuses te maken. „Een wit persoon moet excuses maken”, vond Johan Roozer van het Surinaamse Nationaal Comité Herdenking Slavernij destijds. „Weerwind is zélf nazaat, zijn voorouders waren waarschijnlijk slaven”, aldus Roozer.

Volgens een woordvoerder van minister Bruins Slot zijn sinds 19 december ’vele gesprekken met nazaten en andere betrokkenen gevoerd over de excuses’. „Uit al die gesprekken wordt duidelijk dat de excuses veel hebben losgemaakt in de verschillende gemeenschappen. We beseffen ook dat we een deel van de nazaten en andere betrokkenen nog niet hebben gesproken. Dat zullen we de komende tijd verder gaan doen.”

Eerder trok het kabinet 200 miljoen euro uit voor een bewustwordingsfonds. Ook zijn er miljoenen euro’s extra gereserveerd voor activiteiten in het herdenkingsjaar. Zo krijgt de organisatie van de herdenking op 1 juli in het Amsterdamse Oosterpark extra geld om ’op te schalen tot een grootse en koninkrijksbrede opening’. Daarbij houdt koning Willem-Alexander een toespraak.