Slavernij

Bestaat God? Wat is de waarde van religie? Mag je een dogma in twijfel trekken?
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24943
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Slavernij

Bericht door King George »

DENK en Dr. Kromzwaard: ‘Arabische landen wijzen op hún slavernijverleden? Dat is racisme!’

Afbeelding
Foto: Gladys Albitrouw van DENK op een partijmanifestatie. Bron: Screenshot NOS.

Door Tim Engelbart 2 juli 2019

Ze zijn bij DENK en in academische contreien flink boos op de VVD Rotterdam. Waarom? Fractievoorzitter Tim Versnel heeft het college gevraagd om landen in het Midden-Oosten met een slavernijverleden op de vingers te tikken vanwege hun eigen ‘track record‘. Daar zijn ze bij DENK en Martijn de Koning niet van gediend: ‘De racistische aap komt uit de mouw,’ briezen ze.

Afbeelding

Afbeelding

Gladys Albitrouw, de backbencher en mede-oprichter van DENK, is boos over vragen die de VVD Rotterdam heeft gesteld aan burgemeester Aboutaleb. ‘Copycat‘ Aboutaleb wilde dat Rotterdam net als Amsterdam excuses gaat maken voor het slavernijverleden. Iets waar de plaatselijke liberalen nogal wat… moeite mee hebben gezien de hypocrisie omtrent het hele thema. Daarom stelt fractievoorzitter Tim Vernsle voor om meer ‘gelijkwaardigheid’ in te brengen.

Versnel wil daarom dat niet alleen Nederlandse gemeenten nederig op de knietjes gaan, maar ook islamitische landen die in vroegere tijden bolwerken van slavenhandel waren. Dat is enkele weg-met-ons-lui in Nederland natuurlijk veel te dol. Nee, Nederland moet vernederd worden. Maar spreek geen kwaad woord over landen in het Midden-Oosten, want dan ben je “racistisch”, zo laat de dubieuze salafisme-onderzoeker Martijn de Koning, alias Dr. Kromzwaard, weten op Twitter.

De Koning vindt onmiddellijk bijval bij DENK-vrouw Gladys Albitrouw. De partijmedewerkster, die afgelopen lente een poging de Kamer binnen te komen zag mislukken, verspreidde snel het bericht van Martijn de Koning, en ging er ook nog even fel in tegen VVD’er Versnel.

Albitrouw vond het namelijk niet kunnen dat Versnel haar nu al zo lang volgt op Twitter, maar nog altijd niet is bekeerd tot het DENK’isme. Volgens de Öztürkiste wil de man die de vinger op de gevoelige plek in het Midden-Oosten wil leggen eigenlijk “dom” en “steekt hij niks op.”

Maar de waarheid is natuurlijk deze: als één gemeenteraadslid met één vraag zo’n enorme anti-reflex opwekt, dan zal er inderdaad dus wel wat aan de hand zijn. Tim Versnel wees aan waar de hypocrisie en het pijnpunt schuilt in het slavernijdossier, en de betrokkenen kunnen daar niet normaal mee omgaan. Dat betekent dus niet dat de VVD Rotterdam “racistisch” is, maar wel dat DENK en De Koning wellicht zichzelf eens moeten uitdagen voor zelfreflectie als het gaat over het thema slavernij in het Midden-Oosten.


DDS
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Slavernij

Bericht door Ariel »

Lachen...

The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Slavernij

Bericht door Mahalingam »

Ooit gehoord over de perikelen met de 'slavenschoen'? Dat was juni 2012.
Adidas maakt misstap met “slavenschoenen”
Schoenenfabrikant Adidas maakte een flinke misstap met een nieuw sneakermodel waar rubberen boeien aan bevestigd zijn. De schoenen zouden zo hip zijn dat je ze wel “moet vergrendelen om je enkels”, aldus Adidas. Veel fans vinden de sneaker echter racistisch, omdat ze doen denken aan slavernij. Adidas trok het model schielijk weer in.
Afbeelding
https://www.hetkanwel.nl/2012/06/19/adi ... nschoenen/

Sindsdien is de gevoeligheid voor alles wat met slavernij van doen heeft sterk toegenomen.
En dus is er nu stennis over deze schoen van NIKE:

Afbeelding

Op de hiel staat een USA vlag uit de tijd van de onafhankelijkheidsoorlog (1775-1783) toen er 13 staten waren.
Dit ter gelegenheid van de komende Independence Day (waar we veel over horen omdat Trump tanks in de parade wil hebben).

Maar ja, in die tijd was er slavernij. En slaven kregen toen geen vrijheid (behalve als ze meegevochten hadden aan de kant van de winnaars).
Nike haalt ‘Independence Day-schoen’ met omstreden vlag uit de winkel na ophef
Sportmerk Nike haalt een speciaal uitgebrachte sneaker uit de winkel die door sommige mensen als beledigend is ervaren. De schoen is gemaakt voor Independence Day (jaarlijks op 4 juli) en heeft een zogeheten 'Betsy Ross Flag' op de achterkant. Deze Amerikaanse vlag heeft dertien sterren en wordt vaak geassocieerd met de tijd van de slavernij.
[...]
,,Nike heeft ervoor gekozen deze Air Max 1-schoen niet uit te brengen, omdat het een oude versie van de Amerikaanse vlag bevat", zei Mark Rhodes van Nike over de schoen die vanaf gisteren te koop was. De vroegere vlag van de dertien koloniën aan de Amerikaanse oostkust die zich tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog afscheidden van de Britten werd gebruikt tussen 1777 en 1795, een tijd waarin de slavernij nog volop aanwezig was in Amerika.
https://www.ad.nl/economie/nike-haalt-i ... ~aa9dbba3/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Slavernij

Bericht door Ariel »

Het gaat toch om geld. Keti Koti. Time for payback
Van excuses naar herstel - wat betekenen 'reparations' in de praktijk?

De Nederlandse staat heeft eeuwenlang geprofiteerd van de Transatlantische mensenhandel en slavernij waarbij zij verschillende delen van de wereld heeft gekoloniseerd en geroofd. Tot op de dag van vandaag zijn de gevolgen hiervan merkbaar, bijvoorbeeld op het gebied van institutioneel racisme en structurele achterstelling binnen verschillende domeinen zoals onderwijs, politiek, media en de culturele sector. Tijdens dit programma gaan we in op de betekenis van excuses en schadeherstel in de praktijk. Welke instellingen dragen verantwoordelijkheid voor de erfenissen van dit verleden en wat zijn vervolgstappen in het herstel van deze schadelijke doorwerkingen?

Vijftien landen in het Caribisch gebied hebben formeel om herstelbetalingen gevraagd aan Nederland, Engeland en Frankrijk voor de schade van slavernijverleden en kolonisatie. De VN heeft de periode van 2015-2024 uitgeroepen tot ‘International Decade for people of African Descent’. In Nederland zijn formele excuses vanuit de overheid voor Transatlantische mensenhandel, genocide en slavernij helaas nog uitgebleven. Wel is het NiNsee, het Nationaal Instituut voor Nederlands Slavernijverleden en Erfenis, in 2000 opgericht. Verder is er een slavernijmonument geplaatst in het Oosterpark en vindt er jaarlijks het Keti Koti Festival plaats. Ook zijn er plannen gemaakt voor een nieuw slavernijmuseum in Amsterdam.

Maar is dit genoeg? Wat zijn vervolgstappen die gemaakt moeten worden om duurzame verandering teweeg te brengen voor een gelijkwaardige samenleving? Tijdens dit programma kijken we naar vraagstukken en reacties vanuit verschillende instituties die verantwoordelijkheid dragen voor het ongedaan maken van institutioneel racisme ten opzichte van mensen van Afrikaanse komaf.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Slavernij

Bericht door Ariel »

De Volkskrant zit de Ghanees Jerry Afriyie te jennen.
Afrikanen beheersten de slavenhandel in het binnenland'

Nederland wil driehonderd jaar diplomatieke betrekkingen met Ghana vieren. Maar wat rest is vooral de bittere herinnering aan de slavenhandel....

Over een glijbaantje tuimelden de slavinnen naar de 'deur zonder terugkeer'. Buiten het slavenfort Elmina aan de Ghanese kust wachtte een Nederlands schip dat hen naar Amerika zou brengen. 'Er zijn nog steeds Nederlanders die geschokt zijn als ze hier komen, die niet weten dat er slavenhandel was', zegt Charles Adu-Arhin in zijn kantoortje waar lang geleden Nederlandse soldaten kwartier hielden.

Adu-Arhin is hoofd onderwijsprogramma's van het museum Elmina, tegenwoordig een toeristische attractie, opgeknapt met Nederlandse hulp. Hij heeft gehoord dat Nederland graag 'driehonderd jaar diplomatieke betrekkingen' met Ghana wil vieren. Wat er voor de Ghanezen te vieren valt, zou hij niet weten. 'Vieren is niet zo'n goed woord. Mijn familie is vroeger weggevoerd. Moet je dat vieren? Het lijkt me niet. Maar als de festiviteiten de geschiedenis van de slavenhandel onder de aandacht brengen, is er misschien iets voor te zeggen.'

Het laatste woord over de transatlantische slavenhandel, waarvan Elmina het symbool is, is nog lang niet gesproken. In Durban is een internationale conferentie van de Verenigde Naties in volle gang, mede over dit onderwerp. Een zeer omstreden conferentie, want er is sprake van schuld en boete, van herstelbetalingen voor het aangerichte menselijk leed en de schade.

Rond de slavenhandel zweven nog steeds talloze taboes, misvattingen, trauma's en gevoeligheden, zegt Adu-Arhin uit ervaring. Hij en zijn collega's zijn voorzichtig in wat ze de Ghanese kinderen die hier met hun schoolklas langskomen vertellen. Adu-Arhin: 'We kijken uit dat we geen oude wonden openrijten. Waar al die slaven vandaan kwamen, is nog steeds een heel gevoelige kwestie. Krijgsgevangenen uit Afrikaanse oorlogen werden aan slavendrijvers verkocht; er waren koningen bij betrokken, chiefs, familieoudsten. Uit alle volkeren.

'De Ghanezen willen niet praten over slaven. Het is een beladen woord. Als je mij een slaaf noemt, kan ik naar de rechter stappen. We moeten het heel voorzichtig te berde brengen. Voor de komst van de Europeanen was hier al slavernij, maar anders. Het waren meer bedienden, die hun vrijheid konden krijgen als ze hun werk goed deden. Er waren zelfs slaven die legercommandant waren. Sommigen trouwden met een dochter van hun baas en werden deel van de familie. Door de aanwezigheid van Europese slavenhandelaren veranderde dat. Als je slaven aan Europeanen verkocht, kon je felbegeerde goederen krijgen.' Dat verhaal vertelt Adu-Arhin alleen in detail aan studenten, niet aan scholieren.

De Afrikaans-Amerikanen, nazaten van de verscheepte slaven, verzetten zich tegen deze lezing van de geschiedenis, zegt hij. Zij komen met bussen vol bij Elmina op zoek naar hun wortels. 'In hun ogen kwamen de Europeanen om Afrikanen te stelen. Dat is waar, maar dat de Afrikanen volop meededen, horen ze niet graag.'

De slavernij was in Ghana ook niet verdwenen met de officiële wereldwijde afschaffing in de negentiende eeuw, zegt Adu-Arhin. Nederlanders ronselden 'vrijgekochte' slaven als soldaten voor het leger in Indië. In Ghana kwam er een eind aan de slavernij in het begin van de twintigste eeuw, onder het Brits koloniaal bestuur, maar in Mauritanië en Sudan bestaat nog steeds slavernij, zegt hij. In West-Afrika worden kinderen door misdaadbenden geroofd of van arme ouders gekocht en verkocht als kindsoldaten of dwangarbeiders. Dat hoort allemaal bij het verhaal over de slavenhandel, vindt Adu-Arhin.

De Nederlandse ambtenaren die de viering van driehonderd jaar diplomatieke betrekkingen voorbereiden, willen de geschiedenis van de slavenhandel niet negeren. Maar het doel is toch anders: de festiviteiten moeten bijdragen aan wederzijds respect en vriendschap. Er is meer dan de nare geschiedenis van slavenhandel. Ghana is een land met een rijke cultuur, en Nederlanders hebben ook dat al lang geleden ingezien.

In 1701 trok David van Neyendael van Elmina het binnenland in op weg naar het hof van de koning van Ashanti, de asantehene. Hij kwam als officiële gezant, als diplomaat, en bleef een jaar in de Ashanti-hoofdstad Kumasi. In die tijd hadden de Ashanti onder leiding van asantehene Osei Tutu een groot rijk gevestigd door buurvolken te onderwerpen. Van Neyendaels verblijf was het begin van hechte banden tussen Nederland en Ashanti, min of meer op voet van gelijkheid. Nederland bleef gezanten sturen en sommigeAshantiprinsen studeerden in Nederland, zoals meeslepend beschreven in Arthur Japins boek De zwarte met het blanke hart.

De komst van Van Neyendael in Kumasi is een goedgekozen moment voor de viering van diplomatieke betrekkingen, ook al arriveerden de eerste Nederlanders een eeuw eerder aan de Ghanese kust, vindt Benedict Der, hoogleraar geschiedenis aan de universiteit van Cape Coast, niet ver van Elmina. In zijn werkkamer op de uitgestrekte universiteitscampus zegt hij: 'Voor het eerst werd een gezant niet alleen als handelsvertegenwoordiger maar ook als ambassadeur gezien. Dat ze kinderen van belangrijke personen naar Nederland lieten komen was een diplomatiek gebaar. Natuurlijk wel in het belang van de handel. Aanvankelijk wilden de Nederlanders het delven van goud in wat nu Ghana is zelf ter hand nemen, maar dat stuitte op verzet van Afrikanen. Daarom waren politieke allianties nodig en Ashanti was de opkomende macht.'

De rol van de Nederlanders en Britten bij de slavenhandel wordt nogal overschat, meent Der, die een studie maakte van het onderwerp. Dat komt ook door de arrogantie van de Hollanders, die Elmina en de andere forten aan de kust als koloniën zagen. Rond Elmina groeide een vernederlandse gemeenschap en nog steeds zijn er in het dorp bij het fort veel Nederlandse namen te vinden van Afrikaanse families met een verre Hollandse voorvader. Veel van wat we weten uit die tijd komt uit Nederlandse bronnen, die de Nederlandse macht groter voorstelden dan die was. In werkelijkheid hadden de Europeanen buiten hun forten weinig te zeggen volgens Der. 'Als de betrekkingen met Afrikaanse vorsten goed waren, bloeide de handel. Zo niet, dan kwam die tot stilstand.'

De visie dat de Europeanen na hun komst de Afrikaanse geschiedenis domineerden is fout, meent Der. Dat gebeurde pas aan het eind van de negentiende eeuw, toen de Nederlanders vertrokken en de Britten overgingen tot de daadwerkelijke onderwerping van wat toen de Goudkust heette. 'Het Ashanti-rijk ontstond in de eerste plaats uit een onafhankelijkheidsoorlog tegen het Denkyira-rijk. In de tweede plaats wilde Osei Tutu zonder tussenkomst van anderen met de Nederlanders aan de kust kunnen handelen. Die handel bestond ook niet alleen maar uit slaven. Tot ver in de achttiende eeuw was goud heel belangrijk.'

De transatlantische slavenhandel was een grootschalige mensenroof, maar het beeld van Europeanen die West-Afrika afstroopten, klopt niet, meent Der. Het was eerder een samenloop van omstandigheden. 'De Afrikanen waren de leveranciers van slaven en dat gegeven heeft tot veel discussie geleid over de morele kant van de zaak. In die tijd werden er juist veel grote oorlogen uitgevochten. Die hadden politieke oorzaken, het was niet het doel om krijgsgevangenen te maken om als slaven te verkopen.' Maar plotseling was er een nieuwe markt voor de slaven in de Europese forten aan de kust. 'Met de verkoop konden de oorlogen weer worden betaald.'

Tijdens zijn onderzoek naar de slavenhandel ontdekte Der nog iets: 'Veel historici beschrijven de slavenhandel als iets dat alleen in het zuiden voorkwam. Maar al in de achttiende eeuw had het zich ver naar het noorden uitgebreid. Tot in Niger waren benden slavenjagers actief. Nog aan het eind van de negentiende eeuw wemelde het in het noorden van Ghana van die benden.

'De meeste slaven werden opgenomen in de Ashanti-economie. Gewone boerenfamilies hadden een stuk of tien slaven om het land te bewerken, chiefs hadden er vaak wel honderd, die werkten op plantages met cola-noten, mais en yam, of in de goudmijnen. Ze waren de lastdragers in het leger of huisbedienden. De slavenhandel in het noorden ging nog lang door na het einde van de transatlantische slavenhandel en zelfs na het verbod op huisslavernij in 1874. Pas in de jaren twintig was het echt voorbij met de slavernij in Ghana.'

In Kumasi is niets meer over van het oude paleis waar Van Neyendael zijn opwachting maakte. De Britten verwoestten het in 1874. Nu woont de koning in een paleis op een heuvel aan de rand van de stad. Hij is een jonge koning, die vorig jaar werd gekozen . Hij koos de naam van de beroemde stichter van het Ashanti-rijk uit Van Neyendaels tijd: Osei Tutu II.

De 'oppertaalkundige' aan het hof, die namens de koning spreekt, is niet in het paleis, ook niet in het nabijgelegen traditionele gerechtshof. Hij is ziek, zegt een medewerker van de voorlichtingsdienst van de asantehene. Hij stuurt een bode mee naar de woning van Nana Danso. De bode kan meteen tolken, want de oude edelman (hij is 83) spreekt weinig Engels.

Nana Danso wil graag vertellen, zegt hij in zijn ontvangstkamer, al voelt hij zich vandaag zwak en heeft hij moeite uit te komen boven het doordringende gezang van een religieuze sekte die om de hoek een bijeenkomst houdt. Want het is goed dat Nederland de diplomatieke betrekkingen wil vieren. Het is een eer dat mogelijk de prins van Oranje bij de asantehene op bezoek zal komen. De Britse prins Charles is al geweest.

In de tijd van de eerste Otumfuo ('zijne majesteit') Osei Tutu kwamen de Nederlanders 'vooral om te handelen'. 'Goud tegen stoffen en uw mensen brachten ook bouwmaterialen. Uit de handel groeide vriendschap. Uw mensen woonden in Elmina en moesten hiernaar toe komen lopen. Dat konden ze niet, ze lieten zich dragen, daar betaalden ze Afrikanen voor. Eerst kwamen ze om ons te bespioneren, om te kijken of ze zich hier ook konden vestigen. Ze zagen dat ze beter in Elmina konden blijven. Daarom bleven de verhoudingen goed.'

De handel in slaven was een treurige kant van de samenwerking, zegt de oude edelman. 'Het was nooit de bedoeling van de Ashanti om in slaven te handelen met de blanken. Er heeft ook nooit een handelsakkoord bestaan waarin wij toezeggen slaven te verkopen. Maar uw mensen drongen er sterk op aan. Sommige Ashanti-vorsten waren er zeer tegen. Andere lieten zich verleiden of werden door uw mensen gedwongen. Die kwamen hier naartoe om de slaven uit te zoeken. Ach, in die tijd waren onze mensen niet erg wijs.'
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12511
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: Slavernij

Bericht door sjun »

Die heb ik ook nog in mijn archief zitten. Een stuk van Wim Bossema in De Volkskrant 03.09.2001
Om herstelbetalingen zeurende Afrikanen dus lekker doorsturen naar de Ashanti. En bij gebrek aan aanspreekbare woordvoerder zou ik alles bij Jerry Affriye parkeren zodra die ergens opduikt en vast pamfletten fabriceren die aan de omstanders treinformatie kunnen worden uitgedeeld overal waar mensen trachten het Sinterklaasfeest te verzieken.
Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17458
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Slavernij

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Ariel schreef:De Volkskrant zit de Ghanees Jerry Afriyie te jennen.
Jezus! Alweer zo'n krankzinnig uitgebreid historische bekend oubollig verhaal van niks dat onnodig gepost wordt.

Slavernij-gejammer door aan historische slaven gerelateerde tekst, is historisch en actueel gezien niets anders dan gebrek aan macht over anderen. Meestal heeft het met geld te maken.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17458
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Slavernij

Bericht door Hans v d Mortel sr »

En dan nog wat.

Ik lach me rot om al die idioten (sorry, ik wil niet een van mijn beste vrienden beledigen) die in de evolutietheorie geloven en om onacceptabele reden vergeten dat de kern van de evolutiewaanzin is dat de sterkste overleeft. Een kernwaarde waar iedereen dus zuinig op zou moeten zijn. Het doel van het leven is overleven. Maar dat heeft geen ene malle moer met welke relatie dan ook met de evolutietheorie te maken. Want niet de sterkste overleeft, maar de slimste die over de meeste middelen beschikt om zijn gezondheid en andere omstandigheden naar zijn (niet vrije) wil te schikken.

Welnu! Zie daar! Genoeg negers hebben de overtocht vanuit Afrika naar Engeland en Amerika overleefd.

Met als resultaat: veel uitblinkers die wisten te acclimatiseren aan de veranderde omstandigheden van hun nieuwe bestaan. Terugkeren naar Afrika was een optie die niet verzilverd werd, omdat verstandige negers begrepen dat je met intelligentie en doorzettingskracht hoger op kon.

Negers die fysiek sterk waren en de gedwongen overtocht overleefden waren echter niet allemaal psychisch in orde. Helaas voor het moderne Amerika. Want Amerika wordt nu al jarenlang geteisterd door door miserabel dom aan intelligentie ontberende negers die gemakshalve uit gemakzucht, verveling en de lokroep naar goedkope roem en geld, moorddadige criminaliteit verkiezen boven een fatsoenlijk hardwerkend bestaan.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Slavernij

Bericht door Ariel »

Hans v d Mortel sr schreef: Jezus! Alweer zo'n krankzinnig uitgebreid historische bekend oubollig verhaal van niks dat onnodig gepost wordt.
:scratch: Zucht.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17458
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Slavernij

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Ariel schreef:
Hans v d Mortel sr schreef: Jezus! Alweer zo'n krankzinnig uitgebreid historische bekend oubollig verhaal van niks dat onnodig gepost wordt.
:scratch: Zucht.
Inderdaad 'zucht'.

Wat kunnen we anders beter doen? Ook de joden waren slaven in de tijd van de Farao's. Daar hoor je niks meer over. De Holocaust heeft zijn gedenk-monumenten en musea. Zo ook zijn er slavernij-monumenten gevestigd in Nederland. Twee (ja ja! Liefst 2) in Amsterdam: 2002 en 2003 - Middelburg: 2005 - Rotterdam: 2013. Maar voor wie zijn die monumenten nu eigenlijk bedoeld? Voor zwarten of blanken? Volgens mij voor zwarten. Om hen eraan te herinneren hoe erbarmelijk dramatisch hun achterstand wel niet was in het verleden. Dan is het toch hartstikke leuk en aanmoedigend om een keer per jaar de knecht van Sinterklaas te mogen uithangen als bewijs van een goede samenwerking met een meerdere?
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Slavernij

Bericht door Mahalingam »

Strijd tegen shariaslavernij is zinvoller dan strijd tegen kinderfeest

Het is makkelijker om te strijden tegen een fictieve vijand dan tegen een echte vijand, schrijft Afshin Ellian. Hij heeft een tip voor de strijders tegen slavernij, die met dank aan het Westen grotendeels is afgeschaft. Richt je op de islamitische bewegingen die anno 2019 nog veelvuldig slaven maken.
Spoiler! :
De aankomst van de goedheiligman in Nederland lijkt tegenwoordig op een risicowedstrijd. Ook dit jaar zijn zware veiligheidsmaatregelen genomen rond het kinderfeestje. De opstand tegen Zwarte Piet die niet meer zwart is, gaat onverminderd door.

Strijd tegen fictieve vijand is makkelijker dan strijd in de echte wereld

De linkse activisten hebben een inbeelding als strijdtoneel gekozen. Maar in de reële wereld geven ze niet thuis. Een strijd in de fictieve wereld tegen een fictieve vijand is aanzienlijk makkelijker dan een echte strijd in de echte wereld.

Emancipatie in een fictieve wereld dreigt de corebusiness van de linkse activisten te worden.

De slavernij is lang geleden door democratische volkeren in het Westen afgeschaft. Afrikaanse volkeren, Saudi-Arabië en Iran hebben nooit op eigen kracht initiatieven genomen om dat te doen. De linkse activisten moeten eigenlijk deze historische westerse ontwikkeling verheerlijken, in plaats van verketteren.

In de islam is slavernij juridisch en theologisch nooit afgeschaft

Tegen bestaande vormen van slavernij en tegen concepten daarvan in de islam durven de linkse activisten zich niet te keren. Juridisch en theologisch is de slavernij in de islam nooit afgeschaft. Want wat Allah en Zijn profeet hebben toegestaan, kan niet worden verboden, en wat Allah en Zijn profeet hebben verboden, kan niet worden toegestaan. Dat is de basisregel voor alle vormen van interpretatie van de Koran en de shariaregels. Volgens mijn Leidse collega Petra Sijpesteijn verkeren ook sommige moslims in verwarring over slavernij in islam. Daarover schreef zij in dagblad Trouw van 18 november 2017 een lezenswaardig essay:
‘Doha, 2016. Tijdens mijn colleges ontcijferen de Qatarese studenten middeleeuwse documenten. Handelscorrespondentie, petities aan bisschoppen en emirs, huurcontracten, brieven van familieleden die naar elkaars gezondheid informeren. Dan leg ik ze een verkoopcontract voor uit de negende eeuw, de tijd van het Islamitische Rijk. Dat beschrijft tot in detail de fysieke en geestelijke toestand van een Berberse slavin: ze had wit haar, slechte tanden, littekens, was niet zwanger of nachtblind, haar genitaliën waren in orde. En niet onbelangrijk: ze was niet gek en evenmin geneigd om te ontsnappen. De klant kon zijn afweging maken. Kopen of niet? Onder mijn studenten ontbrandt een hevig debat. “De islam kent geen slavernij!” (…) Er is nog een taboe, groter dan de slavernij zelf: het racisme dat na 1952 is blijven bestaan. Toen kregen de Qatarese slaven hun vrijheid, en de achternaam van hun gewezen meesters.’
Dat is niet lang geleden. En pas in 1962 is de slavernij in de net opgerichte republiek Jemen afgeschaft. Een paar weken later gebeurde bij koninklijk besluit hetzelfde in Saudi-Arabië. Dat gebeurde allemaal onder druk van het Westen. Ja, linkse activisten: het Westen, de blanke man (en niet anderen, ook niet de zwarten) schaften slavernij af.

Westerse landen aan de basis van emancipatie van zwarte mensen

In het Ottomaanse kalifaat begon het emancipatieproces van slaven in 1830. Aanvankelijk ging het alleen om de emancipatie van slaven van christelijke afkomst. In het huidige Saudi-Arabië, destijds een onderdeel van het Ottomaanse kalifaat, schreef in 1855 een groep handelaren een brief aan oelama (schriftgeleerden) en de sjarief (de autoriteit) van Mekka waarin zij hun bezorgdheid uitten over de slavernij en ze zich afvroegen of die kon worden uitgebannen. Maar een belangrijke geestelijk leider, Sheik Jamal, schreef een fatwa (juridisch advies) waarin hij het verbieden van slavernij in strijd achtte met de sharia: het is anti-islamitisch en als moslims daaraan meedoen, zijn ze afvallig.

Let op linkse vrienden: in 1857 sloten de Britse en Ottomaanse autoriteiten een verdrag, waarin ook handel in slaven (‘black slaves’) werd verboden. Ook Noord-Afrika begon onder druk en invloed van Frankrijk met de emancipatie van zwarte mensen. In Tunesië begon dat proces al in 1846. Maar de volledige afschaffing van slavernij voltrok zich na de Franse bezetting van Tunesië. In Iran werd slavernij pas tijdens de constitutionele revolutie (1906) afgeschaft. Ook die revolutie was geïnspireerd door Franse ontwikkelingen op het gebied van mensenrechten (gelijkheid, vrijheid en broederschap). Het is dus deze cultuur, de westerse cultuur die sinds de Verlichting is ontstaan, die ertoe leidde dat de slavernij is afgeschaft.

Jihadbewegingen houden zich aan regels islam en staan slavernij toe

De gevolgen van het feit dat slavernij in de islam formeel niet is afgeschaft, zijn desastreus. Wat religieus niet is afgeschaft, kan telkens worden toegepast. De bovengenoemde islamitische landen hebben de slavernij niet afgeschaft in hun religie, maar wel in hun eigen statelijke wetgeving. Dit onder druk van het Westen. Maar islamitische jihadbewegingen als Taliban, Al-Qa’ida en Islamitische Staat (IS) houden zich wel aan de regels van de islam. Daardoor staan ze handel in slaven toe. Zie hier het trieste lot van de Koerden en vooral de jezidi’s in de door de IS veroverde gebieden.

De linkse activisten moeten zich daarom verzetten en uitspreken tegen bestaande vormen van slavernij. De democratische volkeren, en niet de derdewereldlanden, hebben de slavernij afgeschaft.

Niet een kinderfeestje, maar shariaslavernij is het probleem, ook in het actuele tijdperk.
https://www.elsevierweekblad.nl/opinie/ ... jd-725156/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Slavernij

Bericht door Ariel »

Een DENK meneer ziet wel de splinter in de blanke kolonisatie, maar niet de balk in de islamitische slavernij.
‘Geef afstammelingen van slaven gratis een nieuwe achternaam’

Afstammelingen van slaven moeten in Rotterdam gratis de mogelijkheid krijgen hun achternaam aan te passen. Nu moet iemand nog honderden euro's aftikken om zijn familienaam te veranderen. Ongehoord, vindt de Denk-fractie in de gemeenteraad, die eraan toevoegt dat veel Rotterdammers dagelijks ongewild geconfronteerd worden met hun familiegeschiedenis.

Denk haalt het verhaal aan van een Rotterdammer die zegt te lijden onder zijn familienaam. ,,Ik wil af van mijn achternaam. Ik wil niet elke dag worden geconfronteerd worden met het slavernijverleden. Ik wil niet gebrandmerkt zijn. Ik wil dat mijn achternaam gedekoloniseerd wordt. Maar ik ga echt niet honderden euro’s betalen om mijn slavennaam af te kopen. Dat is van de zotte”, stelt hij.

Wie van zijn achternaam af wil, wacht nu nog vaak een belastend psychisch onderzoek: iemand moet kunnen aantonen dat hij echt lijdt onder zijn naam. De procedure duurt soms wel een jaar. De kosten van naams­wijziging zijn met 835 euro bovendien niet mals. Dat moet anders, stelt Denk. Ten eerste wil de partij dat de gemeente alle kosten draagt. Ten tweede moet het stadsbestuur er bij het Rijk op aandringen dat afstammelingen van slaven geen psychisch onderzoek meer hoeven te doen.

Melaatsheid
Slaveneigenaren moesten tot de afschaffing van de slavernij in 1863 de mensen die in hun bezit waren registreren. Het ging om gegevens zoals geboortedatum, de naam van de moeder, melaatsheid en andere informatie die belangrijk was voor de waardebepaling van een slaaf. Een achternaam hadden de slaven niet: die kregen ze pas nadat ze waren vrijgemaakt. Uit die achternaam valt op te maken op welke plantage ze hebben gewerkt. Slaven die werkten op plantage ‘t Yland in Suriname kregen bijvoorbeeld na hun vrijmaking vaak de naam Vaanwijk.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12511
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: Slavernij

Bericht door sjun »

Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24943
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Slavernij

Bericht door King George »

Zomaar wat cijfers over moderne slavernij:

Afbeelding

En wat valt dan op?
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
Maarten
Berichten: 975
Lid geworden op: di mar 21, 2017 3:00 pm
Locatie: Twente

Re: Slavernij

Bericht door Maarten »

Eerste Amerikaanse slavenhouder was zwarte man
https://www.ninefornews.nl/eerste-ameri ... warte-man/

Veel mensen denken de geschiedenis van de slavernij te kennen. Je leest erover op school of in de krant en er wordt naar verwezen in populaire films. Maar wist je dat de eerste Amerikaanse slavenhouder een zwarte man was?

De eerste Amerikaanse kolonisten stichtten op 14 mei 1607 de plaats Jamestown. De stad werd gesticht door de Virginia Company in opdracht van koning James I. In 1619 moesten dwangarbeiders (blank en zwart) vier tot zeven jaar werken in Jamestown. Ze werden allemaal gelijk behandeld. Na deze periode hadden de arbeiders recht op vrijheid, staatsburgerschap en een groot stuk grond.

Anthony Johnson uit Angola werkte in 1621 als dwangarbeider voor een tabaksboer in Virginia. Toen het contract van Johnson afliep kreeg hij 100 hectare grond. Hij begon een boerderij en nam vijf dwangarbeiders in dienst: vier blanken en één zwarte man, naar verluidt zijn zoon Richard Johnson.

De dwangarbeiders van Johnson waren volgens de wet geen slaven, maar daar zou later verandering in komen. John Casor, één van de vijf dwangarbeiders die Anthony Johnson in dienst had, beweerde dat zijn contact al was afgelopen en dat Johnson weigerde hem vrij te laten.

Buurman Robert Parker sleepte Johnson voor de rechter en eiste dat Casor zou worden vrijgelaten. De rechter oordeelde in het voordeel van Parker. Johnson liet Casor vrij, maar ging in beroep. Op 8 maart 1655 stelde de rechtbank van Northampton County Johnson in het gelijk. Volgens de rechter had hij het recht om Casor als slaaf te houden.

Het was de eerste keer dat iemand die geen misdaad had gepleegd levenslang gevangen werd gehouden als slaaf. Anthony Johnson uit Angola was daarmee de eerste legale slavenhouder. De vader van de gelegaliseerde slavernij in Amerika was een zwarte man.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Slavernij

Bericht door Pilgrim »

Bill Warner PhD: Slavernij – het volledige verhaal
11 jun. 2020

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Maarten
Berichten: 975
Lid geworden op: di mar 21, 2017 3:00 pm
Locatie: Twente

Re: Slavernij

Bericht door Maarten »

Ja Slavernij, dat heeft ijsland aan den lijve ondervonden
Guðríður Símonardóttir (1598 – December 18, 1682) was an Icelandic woman who was one of 242 people abducted from the Westman Islands, Iceland in 1627 in a raid by Barbary pirates.These raids came to be known as the Turkish abductions and Guðríður became known as Tyrkja-Gudda. After being held as a slave and concubine for nearly a decade, she was one of a few captives ransomed by the Danish king. She returned to Iceland, marrying the young pastor Hallgrímur Pétursson, who became known for his poetry and hymns. Guðríður was the young wife of a fisherman and a mother. After her abduction in 1627 from the Westman Islands, she was sold by the pirates as a slave and concubine in Algeria. She was among the few who were ransomed nearly a decade later by King Christian IV of Denmark, and she returned to Iceland.
She was sent to Denmark along with some other former slaves to be re-educated. They were taught by Hallgrímur Pétursson, then a theology student. They fell in love and she became pregnant by him. They returned to Iceland where she learned that her husband had died. She and Hallgrímur married. He later was called as the pastor of a church at Saurbær, Iceland (1651–1669). He became well known for his poetry and especially what are known as Passion Hymns (Passíusálmar), recounting the life and death (The Passion) of Christ.
Other Icelanders looked down on Guðríður and considered her a whore and heathen, blaming her for her time in Algeria. She was 16 years older than Hallgrímur, which in itself was considered a disgrace.
https://www.nat.is/travelguideeng/plofin_saurbaer.htm
https://en.wikipedia.org/wiki/Gu%C3%B0r ... %C3%B3ttir
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Slavernij

Bericht door Pilgrim »

In Beiroet liggen de afgedankte dienstmeisjes op straat

Ana van Es, 15 jun 2020

Afbeelding
Buitenlandse bedienden en huishoudelijk personeel demonstreren in Beiroet. Boven: bij het Ethiopisch consulaat wachten ontslagen dienstmeisjes op hulp. ©EPA

In Libanon onthult de coronapandemie een verborgen misstand. Plots duiken overal buitenlandse dienstmeiden op. Gedumpt door families die ze vanwege de crisis niet meer kunnen betalen. Veel van die vrouwen blijken jarenlang fysiek en geestelijk mishandeld.

De afgedankte dienstmeisjes liggen naast elkaar in de ochtendschemer, op de stoep in een welgestelde buitenwijk van de Libanese hoofdstad Beiroet, onder het straatnaambordje 'Rue 62'. Ze bivakkeren hier al dagen. Op matrasjes waar bleke kakkerlakken overheen hippen, en met vier tegelijk onder een dekbed. Ze hebben geen paspoort meer. Geen geld. Geen vliegticket naar huis.

Hun werkgevers hebben hen op straat gezet. Sommigen zijn met de auto gebracht: koffers eruit, meisje geklinkerd.

Daarmee zijn deze vrouwen bijna alles kwijt, maar hebben ze ook onverwacht hun vrijheid terug. Ze mogen ineens 's ochtends uit de Bijbel lezen. Bidden bij het Mariabeeldje aan de overkant van de straat. Worden niet meer geslagen. En ze mogen, het mooiste van alles, voor het eerst in jaren gewoon vrij rondlopen.

'De deur was altijd op slot', zegt de 20-jarige Nestanet. 'De voordeur en 's nachts ook de slaapkamerdeur. Zonlicht was er alleen op het balkon.' Als ze haar jongere zelf een advies zou mogen geven, dan zou dat zijn: geen dienstmeisje worden in Libanon.

De tientallen dakloze vrouwen komen uit Ethiopië. Hun matrasjes bevinden zich tegen de buitenmuur van het Ethiopische consulaat, dat weigert de deur voor hen te openen. Bezien vanuit de hooglanden van Afrika geldt Beiroet als een wereld van ongekende mogelijkheden. Niet zo conservatief als andere Arabische hoofdsteden. Je kunt hier gewoon naar de kerk, net als thuis, en bovendien een kapitaal verdienen als huishoudelijke hulp: officieel wel 450 dollar per maand.

Zo was het de vrouwen althans beloofd.

Eenmaal geland, bleek de werkelijkheid minder rooskleurig. In Libanon worden arbeidsmigranten net als in veel andere Arabische landen onderworpen aan een grimmig wettelijk regime: het zogenaamde kafalasysteem. Bij 'kafala', dat zoveel als adoptie betekent, mag een huishoudelijke hulp niet zomaar het huis van haar werkgever verlaten, want dan verliest ze haar verblijfsvergunning. Paspoorten worden meestal in beslag genomen.

De jonge vrouwen werden daarmee in feite lijfeigenen, net als honderdduizenden andere migranten in Libanon. Arbeidsbureaus eisen woekerbedragen van vrouwen die voor het eind van hun contract naar huis terug willen. Weglopers die worden betrapt, wacht een maandenlang verblijf in een voor dit doel bestemde gevangenis onder een snelwegviaduct in Beiroet.

Het hebben van dienstmeisjes uit Afrika of Azië was tot voor kort een vanzelfsprekend voorrecht van de Libanese middenklasse. Je hoefde hier niet rijk te zijn om je één of twee hardwerkende hulpen te veroorloven met een donkere huid, in een licht uniform. In de supermarkt dragen ze de boodschappen. In de shopping mall bekommeren ze zich om de kinderen en dat doen ze ook op de strandclub, waar zwemmen voor dienstmeisjes meestal is verboden en niemand inziet waarom dat racistisch zou zijn. Natuurlijk houden ze het huishouden draaiende.

raamloze kamertjes
Maar nu wankelt Libanon op zijn fundamenten door een ongekende economische crisis als gevolg van jarenlange corruptie en wanpraktijken bij banken, verergerd door de wereldwijde coronaperikelen. De gemiddelde Libanees heeft nauwelijks meer genoeg geld om zelf te eten, laat staan om ook nog huispersoneel te onderhouden. Dus belanden de dienstmeisjes als grofvuil op straat, net als duizenden andere migrantenwerkers.

'De situatie bij het Ethiopische consulaat is het topje van de ijsberg', zegt Zeina Ammar van Anti Racism Movement, een organisatie die opkomt voor arbeidsmigranten. 'Andere gemeenschappen, zoals Filipijnse en Bengalese migranten, hebben te maken met hetzelfde probleem. Hun werkgevers stellen dat ze niet langer salaris kunnen betalen of überhaupt niks meer kunnen betalen en laten ze daarom gaan.'

En daarmee wordt ook ineens het leed zichtbaar dat doorgaans verborgen blijft in de raamloze dienstbodekamertjes van de Arabische Levant.

Op haar matrasje voor het Ethiopische consulaat vertelt de frêle Nestanet over het bemiddelingskantoor waar ze direct na aankomst in Libanon werd opgesloten, en waar ze daarna diverse keren van eigenaar wisselde. 'Daar waren veel andere meisjes. Werkgevers keken in ons haar en naar onze tanden. Wie vaak werd teruggebracht, werd geslagen.'

Nestanet begon bij een familie die haar al gauw weer naar het kantoor terugbracht. 'Ze wilden bij nader inzien geen christelijk meisje.' Haar tweede bazin schreeuwde steeds. Ruilde haar ook in. 'Op het kantoor vroegen ze alleen naar het verhaal van madame. Niemand luisterde naar mijn verhaal. Het was net alsof ik niet bestond.' Bij de laatste familie, die haar vorige week op straat zette, rukten ze bij aankomst de ketting met een houten kruisje van haar hals die ze tot dan toe steeds had gedragen. 'In de vuilnisbak.'

Nestanet stroopt haar linkermouw op. Laat zien waar ze zich vervolgens in haar pols heeft gesneden. 'Toen moesten ze me wel naar het ziekenhuis brengen.'

Ze is niet de enige jonge vrouw die fysiek is getekend door haar jaren in Libanon. Helen, een 23-jarige vrijwilliger, zelf van Ethiopische komaf, trekt een van de meisjes voorzichtig een jas aan. Het gaat niet makkelijk, want haar lichaam lijkt bijna verstijfd. Stapje voor stapje begeleidt ze daarna een andere vrouw naar de bosjes om te plassen. 'Ik heb haar gevonden op straat,' zegt Helen. 'Ze kon niet meer praten.' Nu krijgt ze medicijnen en kan ze weer een beetje praten.

Zeven vrouwen die de afgelopen weken voor het Ethiopische consulaat werden gedumpt, zijn met ernstige psychische problemen opgenomen in een ziekenhuis. 'Veel van hen hadden blauwe plekken en waren vermoedelijk slachtoffer van een vorm van geweld', zegt een betrokken hulpverlener van Artsen zonder Grenzen.

Genadeloze fuik
Libanon is voor deze meiden een fuik waar je wel in kunt, maar nauwelijks weer uit. Als hun verblijfsvergunning is verlopen, moeten ze aan de immigratiedienst een boete betalen van omgerekend circa 200 euro. Pech voor Mantewa, die in Libanon werd aangenomen om een oude man te verzorgen. Na zijn dood erfde ze over aan zijn zes kinderen, zoals dat hier gaat met dienstmeisjes. Daar ontstond discussie: was het echt nodig dat Mantewa geldige papieren heeft, of kon ze ook illegaal het huishouden doen?

'We willen je graag helpen omdat je zo goed onze vader hebt verzorgd,' had een van de zussen gezegd. Maar de anderen vonden dat niet nodig. Mantewa heeft daarom geen verblijfsvergunning meer en moet dus de boete betalen. Haar moeder, die in Ethiopië zorgt voor haar zoontje van nu 8 jaar, weet niet dat ze nu op de stoep van het consulaat slaapt. 'Ze denkt dat ik gewoon nog werk. Ik heb haar altijd gezegd dat alles goed gaat.'

'Die boetes zijn voor migranten onoverkomelijk en moeten van tafel,' zegt hulpverlener Zeina Ammar. Zij wijst naar de opstelling van de Filipijnse ambassade, die de dienstmeisjes behandelt als de kwetsbare jonge vrouwen die ze zijn. Sinds eind vorig jaar, toen de economie in Libanon instortte, komen Filipijnse arbeidsmigranten die weg willen in aanmerking voor een gratis vlucht naar huis. Hun overheid betaalt alle boetes. 'De Filipijnse autoriteiten zijn daarin een groot voorbeeld.'

Maar het Ethiopische consulaat geeft niet thuis. Het vliegveld van Beiroet is bovendien vanwege de coronacrisis nog minstens tot half juli gesloten voor alle gewone vluchten. En hoewel de aanblik van dakloze dienstmeisjes in Libanon een debat losmaakt over hervormingen van het kafalasysteem, lijkt afschaffing niet aan de orde. 'De overheid wil het systeem liever hervormen dan afschaffen,' zegt Ammar. 'Veel van de arbeidsbureaus zijn machtig en hebben een goede relatie met het ministerie van arbeid.'

Druk van thuisfront
En ook voor sommige dienstmeisjes ligt de zaak genuanceerd. Yetemwork, die nu in een legergroen jasje kordaat flesjes water uitdeelt aan haar lotgenoten, zat de afgelopen vijf jaar opgesloten in een huis waar ze alleen op het balkon een frisse neus kon halen.

Haar mobiele telefoon werd afgepakt. Ze werd om de haverklap geslagen. 'Elke keer als ze vonden dat ik rommel maakte.'

Haar zus, die tot begin dit jaar ook dienstmeisje was in Libanon, maar van haar werkgever wel naar buiten mocht, kwam af en toe haar salaris ophalen - 250 dollar per maand - om op te sturen naar de familie in Ethiopië.

'Volhouden en gewoon doorwerken', was steevast haar advies. En ja, Yetemwork was het daarmee eens. Hoe vervelend het ook is om huisslaaf te zijn in Libanon, het betaalt stukken beter dan het ongeschoolde werk in Ethiopië waartoe ze straks veroordeeld zal zijn.

Wat is het kafalasysteem?

Huisslaven in Libanon
Het kafalasysteem bestaat volgens de Internationale Arbeidsorganisatie IOL in Libanon, Jordanië, Koeweit, Oman, Qatar, Bahrein, Saoedi-Arabie en de Verenigde Arabische Emiraten. Onder het systeem is een arbeidsmigrant afhankelijk van zijn of haar 'kafeel' oftewel sponsor. De sponsor bepaalt of een arbeidsmigrant mag reizen, geld mag versturen en neemt bijna altijd het paspoort in beslag - al is dit laatste in Libanon officieel illegaal. Naar schatting werken 2,5 miljoen arbeidsmigranten in Arabische landen onder dit systeem.

De ILO benadrukt dat de arbeidsmigrant 'volledig afhankelijk' is van de sponsor voor onderdak en levensonderhoud. De arbeidsmigrant heeft geen bewegingsvrijheid en kan zijn werkgever vaak niet aanklagen bij problemen. In de Golfstaten en in Libanon is bovendien niet het ministerie van Arbeid, maar het ministerie van Binnenlandse Zaken verantwoordelijk voor zaken omtrent kafalawerkers, wat hen nog kwetsbaarder maakt voor uitbuiting.

Kafalawerkers zijn niet alleen dienstmeisjes, maar werken ook in de bouw en in supermarkten. In het laatste geval wonen zij zelfstandig, maar liggen hun reisdocumenten bij een arbeidsbureau. In sommige landen, zoals Saoedi-Arabië, is de markt voor arbeids-bureautjes streng gereguleerd. In Libanon is er echter een wildgroei van dergelijke kantoortjes, die migranten invliegen vanuit Afrika en Azië, die daarvoor vaak hoge leningen aangaan die ze moeten terugbetalen met hun eerste maanden salaris.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

https://www.topics.nl/in-beiroet-liggen ... erBrand=ad
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Slavernij

Bericht door Pilgrim »

Ghanees historicus: ‘Wij Afrikanen namen andere Afrikanen gevangen en verkochten ze als slaven aan de blanken’

Door Michael van der Galien, 25 juni 2020

Afbeelding

Er is iets aparts aan de hand met betrekking tot de publieke opvatting over de slavernij van Afrikanen. We doen net alsof blanke Europeanen even lekker het Afrikaanse binnenland introkken en daar op grote schaal zwarte Afrikanen gevangen namen, om ze vervolgens naar Zuid- en Noord-Amerika te verschepen.

Dat klinkt zelfhatende Europeanen en antiracistische communisten als Jerry Airfryer maar het heeft niets van doen met de geschiedenis zoals die daadwerkelijk gebeurde. En nee, dat zeg ik niet, maar een Afrikaans historicus, die helemaal klaar is met de 1984-achtige propaganda van lieden die de geschiedenis willen herschrijven.

“Er is een opzettelijk geheugenverlies over de rol die wij [Afrikanen] speelden in de slavenhandel,” aldus Nat Amarteifio, een historicus uit Ghana die ook oud-burgemeester is van Accra, de hoofdstad van het land. In de 15e eeuw kwamen Portugezen naar wat nu Ghana is. Zij hadden vuurwapens bij zich. “Primitieve vuurwapens, maar vuurwapens. Met vuurwapens hadden ze een effectieve vorm van intimidatie in handen. Het maakte een enorm verschil.”

Toen ze arriveerden gaven ze de regio de naam “de Goudkust.” En, wat zagen de Portugezen? Er bestond een levendige Afrikaanse slavenhandel, hoewel slavernij toen niet betekende wat Europeanen en Amerikanen er later van maakten. Maar toch. “Het systeem bestond al,” aldus de historicus. “De Europeanen zagen het en dachten: ‘Ah, we kunnen deze mensen mooi verschepen naar de Nieuwe Wereld’.”

Maar, zegt Amarteifo, de Europeanen gingen niet zelf op pad om Afrikanen gevangen te nemen. Dat kónden ze helemaal niet. Als ze het Afrikaanse binnenland introkken werden ze meteen ziek van malaria en andere ziektes. Maar er was een ‘oplossing’ voor ze: lokale stammen sloten maar wat graag akkoorden met de Europeanen. Zij gingen op pad, vochten tegen andere stammen, namen vervolgens zoveel mogelijk gevangenen met zich mee, en verkochten die als slaven aan de Europeanen. De historicus zegt dat die Afrikaanse stammen heel bewust en georganiseerd te werk gingen, en wisten wat ze deden.

“Om succesvol te zijn in de slavenhandel moet je heel georganiseerd te werk gaan. Je hebt mensen nodig die op pad gaan — mensen die uitzoeken waar de slachtoffers zich bevinden; iemand moet er een leger naartoe leiden; iemand moet de mensen gevangen nemen en vervolgens vervoeren naar de centra waar ze verkocht worden; in de tussentijd moeten ze in de gaten gehouden worden zodat ze niet rebelleren en ontsnappen; en dan moeten ze verkocht worden,” aldus Amarteifo.

Uiteindelijk werden de Portugezen vervangen door Nederlanders en Britten. “Toen de slavernij afgeschaft werd moest er niet alleen lang onderhandeld worden met slaveneigenaren in Europa, maar ook hier in Afrika. De grootste slavenhoudende landen eisten betaald te worden.”

Na afschaffing van de slavernij patrouilleerden de Britten vervolgens rond de kust van Afrika om ervoor te zorgen dat Afrikaanse schepen niet stiekem de overtocht maakten met een nieuwe voorraad slaven. Ja, zo erg was het.

Maar: de Britten begrepen onmiddellijk dat ze die kans konden gebruiken om Afrika te koloniseren. Dat deden ze dus. En dat is het moment waarop Afrikanen besloten om het collectieve geheugen over de slavenhandel te wissen. “De stamhoofden en stammen besloten: ‘Oké, we gaan het er gewoon niet meer over hebben’. Ze creëerden een mythologie dat wij onschuldige omstanders waren terwijl de Europeanen ons land verkrachtten.

Een mythologie. Een leugen. Eentje waar bijna iedereen in gelooft, maar daarom niet wáár. Het tegendeel is zelfs het geval: het is een pertinente leugen.

Afrikanen waren actief betrokken bij de slavenhandel. Ze waren partners-.

Het zal Airfryer en Aquarium verrassen, maar de geschiedenis is niet zwart/wit.

https://www.dagelijksestandaard.nl/2020 ... e-blanken/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Slavernij

Bericht door Ariel »

Oude foto's en oud artikel.

Afbeelding

Zo sneu.... :unhappy:

Afbeelding
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12511
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: Slavernij

Bericht door sjun »

Wat een shit hierboven. Aangepraat schuldgevoel gevolgd door volkstoneel. Een tekening verheldert veel van wat steevast vergeten wordt.

Afbeelding
Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Gebruikersavatar
hans van de mortel
Berichten: 7918
Lid geworden op: zo jun 03, 2007 12:41 pm

Re: Slavernij

Bericht door hans van de mortel »

Afbeelding
sjun schreef:Wat een shit hierboven. Aangepraat schuldgevoel gevolgd door volkstoneel.
Dit alles lijkt vrij onschuldig en is niks vergeleken bij de tientallen miljoenen doden als gevolg van een paar verschrikkelijke oorlogen waar nauwelijks aandacht aan wordt besteed. Het is zelfs zo erg hypocriet dat een zich beschaafd noemend land als Nederland slechts nog een keer in de vijf jaar 5 mei herdenkt met een vrije dag. Dat was voorheen elk jaar maar is afgeschaft omdat het blijkbaar niet zoveel meer voorstelt. Wat van meer volksbelang blijkt is de knieval van gladjanus minister-president Rutte voor de agressiegroep van Kick Out Zwarte Piet die dagelijks aandacht krijgt en waar terdege rekening mee wordt gehouden. Misschien komt er binnenkort een verplicht vrije dag om de slavenhandel te herdenken met een enorm standbeeld in Den Haag van Akwasi. Helaas heeft de slavenhandel de Ghanezen geen voordeel opgeleverd.
350 jaar lang ging de slavenhandel onverminderd voort. Meer dan 10 miljoen Afrikanen werden verscheept, nog eens bijna 2 miljoen stierven tijdens de wekenlange reis tussen Afrika en Amerika. De gruwel op de slavenschepen en plantages in Amerika moet onbeschrijflijk geweest zijn.
Wat is mijn INTENSIE van deze bijdrage? Vind ik leuk. [icon_lol.gif] Maar ook om duidelijk te maken dat het beter is te stoppen met al dat nutteloze gezeik, omdat het de aandacht afleidt van wat echt belangrijk is: U en IK!
Geen eigen mening verkondigen is de vrijwillige celstraf van het verstand.

CITATEN OVER PROFEET MOHAMMED
Gebruikersavatar
Ali Yas
Berichten: 7662
Lid geworden op: zo apr 15, 2012 3:24 pm
Contacteer:

Re: Slavernij

Bericht door Ali Yas »

Wat is slavernij ook weer? Dat is gedwongen arbeiden voor een ander. Ik doe dat bijvoorbeeld, al mag ik de helft van wat ik verdien nog zelf houden. De rest gaat naar de overheid, die daar van alles van doet, maar ook klaplopers van betaalt. Die laatsten profiteren dus van mijn arbeid zonder daar iets tegenover te stellen. Van slavendrijvers kon je dan tenminste nog verwachten dat die zorgden voor eten en onderdak. Ik denk dat de aandacht voor abstracte, want historische slavernij de aandacht moet afleiden van de concrete slavernij waaraan de werkenden worden onderworpen. Enfin, het plaatje van Gregorius zegt meer dan mijn woorden.
Truth sounds like hate to those who hate truth.
Gebruikersavatar
hans van de mortel
Berichten: 7918
Lid geworden op: zo jun 03, 2007 12:41 pm

Re: Slavernij

Bericht door hans van de mortel »

Ali Yas schreef:Van slavendrijvers kon je dan tenminste nog verwachten dat die zorgden voor eten en onderdak.
Je bedoelt waarschijnlijk slavenhouders. En inderdaad. Die gaven hun werknemers slaven goed te eten. Dat zwarte vrouwen gepakt werden . . . hahahahahaha! De tijd heeft niets veranderd aan dat feit. Beroemde alom gerespecteerde koppen in het filmwezen hebben hun kop moeten laten rollen, vertaald in jarenlange gevangenisstraf. Met dit verschil dat de (mooie) zwarte slavenvrouwen tegen hun zin in werden voorzien van eenzijdige liefde voor het genot van de werkgever slavenhouder.
Geen eigen mening verkondigen is de vrijwillige celstraf van het verstand.

CITATEN OVER PROFEET MOHAMMED
Gebruikersavatar
Maarten
Berichten: 975
Lid geworden op: di mar 21, 2017 3:00 pm
Locatie: Twente

Re: Slavernij

Bericht door Maarten »

Zonder slavernij zaten die zwartjes nog steeds in de misere in Afrika, ondankbare honden..

De bevolking van Suriname is overigins niet hetogoreen ...

De koloniale bevolking
Tot 1863 werd de belangrijkste indeling van de Surinaamse bevolking bepaald door een wettelijke status: je had slaven en niet-slaven.
De slaven kwamen hoofdzakelijk uit Afrika. Maar ook indianen konden slaaf zijn, zeker in de zeventiende eeuw. In de jaren 1678-1686 voerden de indianen oorlog met de kolonisten. Eén van de gevolgen van deze indianenoorlog was dat de stammen die bij de kust woonden (Arowakken en Caraïben) voortaan als vrije bewoners van de kolonie golden en dus niet in slavernij gebracht mochten worden. Indiaanse slaven waren sindsdien dan ook alleen afkomstig uit het binnenland, waar geen blanken woonden. Groot was het aantal Indiaanse slaven in de achttiende eeuw echter niet.

De vrije bevolking van Suriname bestond aanvankelijk alleen uit de vrije Indianen en 'blanke' kolonisten. De kolonisten zijn onder te verdelen in joden en christenen. De joden waren in familieverband gekomen en zijn weer onder te verdelen in Portugese joden (Sefardim) en joden uit Duitsland, Polen en Rusland (Ashkenazim). De christelijke bevolking bestond vooral uit gereformeerden (calvinisten). Maar er waren ook lutherse en rooms-katholieke gelovigen in Suriname. Naast planters bestond de christelijke bevolkingsgroep uit ambtenaren, militairen en voorlieden op de plantages. Een aparte groep onder de christenen vormden de volgelingen van de Herrnhutter zendelingen, die vanaf 1735 in Suriname preekten: de Evangelische Broedergemeente (EBG), ook wel bekend als de Moravische Broedergemeente.

Uit de slavenbevolking ontstonden in de slavernijperiode twee nieuwe groepen vrijen: gemanumitteerden en Marrons. 'Gemanumitteerd' wil zeggen 'vrijgegeven'. Het ging hierbij om slaven die door vrijlating door de eigenaar vrije burgers werden. Aanvankelijk bestond de groep gemanumitteerden vooral uit kleurlingen, maar in de negentiende eeuw werden ook veel zwarte slaven vrijgegeven. Marrons waren gevluchte slaven en hun nazaten. Vanaf het begin van de slavernijperiode kozen slaven voor de vrijheid door zich van de plantages te verwijderen. In het oerwoud slaagden zij erin levensvatbare gemeenschappen te vormen. In de jaren 1760 erkenden de Nederlanders zo'n 3.000 Marrons als 'vrije negers'.

Daarnaast arriveerden vanuit Europa tijdens de slavernijperiode enige kleine, vrij duidelijk af te bakenen groepen boerenkolonisten: in 1739 een aantal Duitsers, in 1747 gevolgd door een eveneens Duitse groep uit de Palts en in 1748 door een groep Zwitsers. Sinds 1751 vormden de restanten van deze kolonisaties zich tot een enkele groep: de 'kolonisten aan het pad van Rama'.
Daarna bleef het bijna een eeuw lang stil. Pas in 1845 en daaropvolgende jaren arriveerde een nieuwe groep kolonisten, ditmaal bestaande uit Nederlanders (vooral uit de omgeving van Veenendaal, Gld.). Deze boeren werden later bekend als de boeroes. Ten slotte kwam in 1853 wederom een groepje Duitse kolonisten aan, die naar hun leider wel de Kappler-Duitsers worden genoemd.

Een geheel andere groep migranten werd gevormd door de vrije (West-Indische) arbeiders, een beperkt aantal kleurlingen en zwarten die tegen het einde van de slaventijd in Suriname kwamen werken. Zij kwamen uit gebieden waar de slavernij al was afgeschaft.

Ten slotte immigreerden vanaf 1853 uit Azië« groepjes Chinezen, die als contractarbeider waren aangeworven met het oog op het dreigende tekort aan arbeidskrachten bij de aanstaande afschaffing van de slavernij. De Chinezen zouden - na de afschaffing van de slavernij - worden gevolgd door een veel omvangrijker en langduriger immigratie van Hindostaanse en Javaanse contractarbeiders, die voortduurde tot in de 20e eeuw.
Plaats reactie