De Arabische en islamitische sympathie voor slavenhandel
door Ibn Sufi al Kitab
Moslim wreedheden en het primitieve karakter van de islam wordt verduidelijkt door haar toewijding voor de slavenhandel.
Vanaf het jaar 622 tot nu, zijn er tussen de 11 tot 30 miljoen zwarten en blanken slaven door moslims toegeëigend, verovert, verhandelt en verscheept. Tot in de 20e eeuw waren er 11 tot 15 miljoen zwarten uit Afrika naar Arabische contreien getransporteerd.
Een vergelijkbaar aantal blanken uit Oost-Europa en Kaukasiërs uit de Zwarte Zee regio’s werden tot de 19e eeuw eveneens getransporteerd naar islamitische gebieden. En een nog groter aantal boeddhisten, hindoes en centraal Aziaten werden in het Arabische rijk en daarbuiten ook op dezelfde wijze tot slaaf gemaakt.
Het is een smerig record dat nooit besproken is. Niemand weet het zeker, maar het is niet overdreven te veronderstellen dat 40 miljoen niet-moslims door mohammedanen werden geknecht. Dit is vier keer groter dan het aantal verscheepte zwarten over de Atlantische Oceaan – 4 miljoen van hen ging naar Brazilië, en 2 miljoen belandde in de Verenigde Staten.
Maar geen zorgen, niemand zal de geschiedenis van de Arabische en islamitische slavenhandel bespreken. Slavenhandel is immers een typische misdaad van de blanken…
Arabische en de latere moslimnaties waren gebouwd op plunderingen en slavernij. De Arabieren en moslims hebben niets uitgevonden. Ze namen het gewoon over van bestaande vooruitstrevende beschavingen. Geneeskunde, wiskunde, filosofie, het schrift, literatuur, sanitair, ziekenhuizen, medicijnen, riolering, architectuur, cement, landbouwtechnieken, irrigatie- en alle apparaten werden gebouwd/gemaakt door de Grieken, de Romeinen, de Joden, de Perzen, de Mesopotamiërs of Hindoestanen. De Arabieren hebben niets bijgedragen.
Behalve de slavenhandel.
De Arabieren waren superieur in de handel van menselijk vlees. Zelfs beter dan de Afrikanen die elkaar voor eeuwen hadden geknecht.
Het Arabische rijk was afhankelijk van de slavernij vanwege de winst, de landbouw, de mijnen, de industrie en zelfs voor militaire projecten. Zonder de handel in zwarte en witte slaven, zou de Arabische en islamitische rijken zijn ingestort.
Volgens Bernard Lewis, auteur van ‘Race and Slavery in the Middle East,’ werden de zwarte slaven via verschillende routes naar de islamitische wereld gebracht; uit West-Afrika door de Sahara, Marokko en Tunesië, uit Tsjaad door de woestijn naar Libië, uit Oost-Afrika naar Egypte of via de rode zee, de Indische Oceaan en de Perzische Golf.
Turkse slaven uit de Centraal Aziatische landen werden naar Samarkand [Oezbekistan] gebracht en vanaf daar geëxporteerd naar Iran, Egypte en daarbuiten. Kaukasiërs, van een steeds groter belang in de latere eeuwen, kwamen via een landbrug tussen de Zwarte Zee en de Kaspische Zee en werden hoofdzakelijk naar de markten van Aleppo en Mosul gebracht.
De handel was voor de Arabische economie van vitaal belang.
Men kan een zeer goed argument geven waarom de islam en de koran racistisch is.
De ‘Kufar’ is een denigrerend Arabische woord dat oorspronkelijk gebruikt werd om zwarten als inferieure sub-mensen aan te duiden. Later werd het uitgebreid tot alle niet-moslims. Slavernij van zwarten en andere niet-moslims wordt in de koran onomwonden geaccepteerd en aangemoedigd. Hoewel de fascistische islamstichter Mohammed vond dat het bevrijden van slaven een goede daad is, heeft hij zeker nooit verboden om slaven te verwerven. In feite moedigt Mohammed door zijn eigen daden met verschillende openbaringen, slavenbezit aan.
Bijvoorbeeld soera 33:50: ” O profeet, Wij hebben voor u uw vrouwen wettig gemaakt aan uw rechterhand, die Allah u als buit uit de oorlog gegeven heeft.”
Slaven werden door Mohammed niet enkel verhandeld – de vrouwelijke slaven werden voor de seks gebruikt. Gevangen genomen vrouwen uit de oorlog of gekocht op de slavenmarkt mochten door moslims worden verkracht. De koran moedigt dit ook aan; soera
23:1 en
70:22 staan toe om legitieme seks met slaafmeisjes en slaafvrouwen te hebben. Ook in de hadiths staan verwijzingen naar slaven die in handen zijn van Mohammed en medestanders. In een hadith wilde een man zes slaven de vrijheid geven. Mohammed wilde dit voorkomen. Er werd om getost met het opwerpen van stenen en uiteindelijk kregen er vier hun vrijheid niet terug. Mohammed was geen humanist.
Met een dergelijk slecht voorbeeld, ingesteld door de oprichter van de islam, is het geen wonder dat islamitische landen traag waren in het verbieden van slavernij. Groot-Brittannië schafte de slavenhandel in 1837 definitief af. Qatar schafte de slavernij niet eerder af dan in 1952. Jemen en Saoedi-Arabië in 1962 en Mauritanië in 1980. Maar slavernij bestaat nog steeds in delen van Afrika, Brazilië, Pakistan, Soedan en andere delen van de islamitische wereld, met inbegrip van gedwongen huwelijken met jonge moslimmeisjes, vaak gebaseerd op sex voor oudere mannen in ruil voor geld. Barmhartig is de handel in mensenvlees bepaalt niet.
Moslims lijken geobsedeerd voor slavernij. En niet onlogisch omdat islamitische geestelijken wel vaker verklaard hebben dat de islamitische cultuur en leer een fundamenteel onderdeel van de islam is.
Vele islamitische leiders weigeren de religieuze slavernij voorschriften te vernietigen. Het is niet moeilijk te weten waarom. De ‘niet-moslim’ in slavernij brengen is het belichten van de superioriteit van Allah, en is onderdeel van het idee om de wereld te veroveren.
Wanneer de mannelijke moslims zouden heersen dan zijn anderen in feite slaven of op zijn best dhimmi’s, en ten prooi aan wat de moslims aan regels bedenken. De sharia wetgeving eist van de moslim dat zij in het westen het sociale en culturele leven gaan hervormen. Ook eist de sharia een radicaal extremistische arrogante kijk op de wereld als een vooraf bepaald domein van Allah met zijn islamitische obsessie tot veroveren en heersen. Het domineren van de niet-moslim via jihad, terreur en slavernij is een fundamenteel aspect van de intolerante islam.
Dit wil niet zeggen dat alle moslims vraatzuchtige slavenhandelaren of pooiers in tijdelijke seks huwelijken zijn. Maar er is iets opmerkelijk heidens en primitiefs, dan wel schandelijk onmenswaardig aan deze ideologie dat in de 21ste eeuw, ondanks zijn gruweldaden nog steeds participeert en beschermd wordt.
De
natuurrechten van mensen, een zeer belangrijk onderdeel voor de ontwikkeling van de westerse beschaving is voor de islam volkomen vreemd. Het is daarom geen wonder dat de geschiedenis van de islam in zekere zin een geschiedenis van slavenhandel is. Van West-Afrika tot de eilanden van Indonesië, waren de Arabieren en moslims de meest meedogenloze slaaf – en vleeshandelaren, dat goed aansluit bij de islamitische ideologie en de bijbehorende geboden.
Maar maak je geen zorgen, niemand zal het ter sprake brengen. Want ondanks haar omvangrijke slavernij geschiedenis, is de islam volgens de vrome multiculti, heilig en heilzaam.
western-civilisation.com