Hoe Israël gebruik kan maken van de westelijke trend naar meer soevereiniteit
Geplaatst op 24 juni 2017
In meerdere westelijke landen is een trend zichtbaar om meer soevereiniteit voor de eigen staat tot uiting te brengen. Wanneer Israël´s leidende krachten deze ontwikkeling bestuderen en begrijpen, kan dat belangrijke perspectieven openen voor de vormgeving van de politiek. Veel blijken van de “toenemende soevereiniteit” zijn belangrijk.
De Amerikaanse president Donald Trump benadrukt vragen van de soevereiniteit – vaak op brutale wijze. “America First” is een boodschap van soevereiniteit, net zoals de invoering van strengere grenscontroles door het uitsluiten van ongewenste en illegale immigranten. Tijdens zijn verkiezingscampagne
verklaarde Trump dat het aan mensen met antisemitische opvattingen niet zou moeten worden toegestaan om in de VS te immigreren. Belangrijke Amerikaans-joodse organisaties hebben het echter verzuimd om voor dit idee te werven sinds Trump werd gekozen.
In Groot-Brittannië was de meerderheidsbeslissing voor de Brexit gebaseerd op dezelfde wens naar soevereiniteit. Veel van diegenen die stemden voor het verlaten van de Europese Unie werden grotendeels gemotiveerd door hun oppositie tegen de binnenkomst van burgers uit andere lidstaten. Het lijkt erop dat de voorstanders van Brexit zich meer zorgen maakten over Europese immigranten dan over moslims. Na de drie terreuraanslagen dit jaar door islamitische daders in Londen en Manchester zouden de burgers van het Verenigd Koninkrijk er wel eens spijt van kunnen krijgen dat voormalige regeringen niet kieskeuriger waren betreffende hun immigratiepolitiek.
Weliswaar sloot het Verenigd Koninkrijk zich in het verleden niet aan bij twee, de soevereiniteit beperkende, programma´s van de EU: de gemeenschappelijke munt en de Schengen-zone, die interne grenscontroles afschafte. In de praktijk beschermde de Schengen-groep zijn buitengrenzen onvoldoende.
De Tsjechische president Miloš Zeman stelde voor dat zijn land
een referendum zou moeten houden over het lidmaatschap van de EU en van de NAVO. Hij is er voorstander van om in beide organisaties te blijven, maar had het gevoel de burgers van zijn land – waarin het euro-scepticisme grote invloed heeft – de gelegenheid zouden moeten hebben zich uit te laten over deze vraag.
Bovendien bestaan er ook kleinere bewegingen om het lidmaatschap van de EU op te geven. In Nederland behoort bijvoorbeeld bijna een vierde deel van de parlementariërs tot partijen die willen dat hun land de EU verlaat.
Soevereiniteit wordt er ook mee gedemonstreerd dat enkele EU-leden het afwezen om Syrische of andere vluchtelingen op te nemen, die Brussel hen wilde opdringen. De Hongaarse minister-president
Viktor Orbán was de eerste en meest vastberaden tegenstander. In de laatste ronde van de Franse presidentsverkiezingen kreeg
Marine Le Pen, die de Franse grenscontroles weer wil invoeren, een derde deel van de stemmen. Uit een onderzoek van de Italiaanse
investeringsbank Mediobanca blijkt dat het voor Italië voordelig zou zijn om de EU te verlaten en de lire weer in te voeren.
Er is ook sprake geweest van kleinere verschijningsvormen van soevereiniteit, die internationaal minder aandacht kregen. In maart van dit jaar
verbood de Nederlandse minister-president Mark Rutte het vliegtuig van een Turkse minister – Turkije is een NAVO-bondgenoot – in Amsterdam te landen. De minister was van plan om er bij de Nederlandse Turken met een dubbel staatsburgerschap voor te werven om bij het Turkse referendum voor meer macht voor president Recep Tayyip Erdoğan te stemmen. Peter Altmeier, de chef van Angela Merkel´s bondskanselarij, zei dat men met het oog op de denigrerende uitlatingen van vooraanstaande Turkse politici tegenover Duitsland erover zou nadenken
hun binnenkomst te verbieden.
Af en toe verbiedt Nederland de binnenkomst van radicaalislamitische predikers of “
haatimams”, zoals ze daar over het algemeen genoemd worden. In oktober 2016 wees
België voor het eerst een islamitische haatprediker uit. Dat was des te opmerkelijker, omdat deze imam niet alleen het Marokkaanse, maar ook het Nederlandse staatsburgerschap bezat. Begin mei
verbood Denemarken het aan zes haatpredikers om het land binnen te komen, vijf moslims en een evangelische christen. Dat vond plaats op grond van een wet die in 2016 werd aangenomen.
Israël heeft geleden onder inmenging van het buitenland in zijn binnenlandse aangelegenheden en ophitsing. Een deel daarvan is antisemitisch, bijvoorbeeld de activiteiten van de voorstanders van de BDS-beweging, die uitsluitend Israël demoniseren. Dat ligt op één lijn met de definitie van antisemitisme van de Internationale Holocaust Herdenkings Alliantie (
IHRA). Het discrimineren van Israël werd bijvoorbeeld in uiteenzettingen van Curtis Marez, de president van de American Studies Association (ASA) uitgelegd. Hij betwistte niet dat landen, inclusief enkele in Israël´s regio, een vergelijkbare of slechtere balans betreffende mensenrechten hebben dan Israël. In plaats daarvan zei hij: “Je moet toch ergens beginnen.”
In Israël is de afgelopen tijd sprake geweest van enkele voorbeelden van het tot uiting brengen van soevereiniteit. In het begin van het jaar nam de Knesset, het Israëlische parlement,
een wet aan die de binnenkomst in het land van BDS-activisten uit het buitenland verbiedt. Men moet afwachten hoe deze wet in de praktijk wordt toegepast. De wet zou naar verschillende andere anti-Israëlische verspreiders van haat moeten worden uitgebreid.
Hiervan slechts één voorbeeld: De
ADL publiceerde in 2013
een lijst met de tien meest anti-Israëlische organisaties in de VS. Het behoort tot de door enkele van deze groeperingen gebruikte retoriek dat vooraanstaande Israëlische politici vergeleken worden met nazi´s, dat de Gazastrook omschreven wordt als het nieuwe Auschwitz, dat er tot vernietiging van de staat Israël wordt opgeroepen of tot ondersteuning van terroristische groepen die streven naar de vernietiging van Israël.
Een ander voorbeeld voor de uitoefening van soevereiniteit was
de weigering van minister-president Benjamin Netanyahu om de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Sigmar Gabriel te ontvangen, omdat deze een ontmoeting had met de anti-IDF-organisatie “Breaking the Silence”. Netanyahu´s kantoor heeft verklaard dat hij geen ontmoeting zal hebben met bezoekers uit het buitenland “die op hun diplomatieke reizen naar Israël groepen ontmoeten die IDF-soldaten als oorlogsmisdadigers belasteren.”
Wat betreft stappen ter invoering van soevereiniteit staat de tijd aan de kant van Israël. Terreuraanslagen, zoals de drie dit jaar in Groot-Brittannië, zullen er door meer beperkingen toe leiden aan wie de binnenkomst in democratische landen wordt toegestaan. Wat Israël nodig heeft, is een systematische focus op het thema hoe soevereiniteit beter uitgeoefend kan worden. Tegelijkertijd moet het een openbare diplomatie ontwikkelen om ondersteuning te winnen voor stappen die meer soevereiniteit laten blijken.
Bron:
https://heplev.wordpress.com
Auteur: Dr. Manfred Gerstenfeld
Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron
https://ejbron.wordpress.com/2017/06/24 ... reiniteit/