Pim Fortuyn

Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Herdenking Pim Fortuyn op 6 mei. Twintig jaar later.

Bericht door Ariel »

Politieke storm die hij wist te veroorzaken, niet gaan liggen

Twintig jaar na Fortuyn is de kloof niet overbrugd

De komende week is het twintig jaar geleden dat Pim Fortuyn om het leven werd gebracht door Volkert van der G. De politieke moord schrikte Nederland op. En anno 2022 is de politieke storm die Fortuyn wist te veroorzaken, niet gaan liggen. Een beschouwing van de politieke parallellen van toen en nu.

De bezem moet door het landsbestuur. Het was de missie van Pim Fortuyn toen hij in 2001 bekendmaakte de politiek in te gaan. In zijn boek De puinhopen van acht jaar paars analyseerde hij de problemen die hij tijdens de kabinetten van PvdA, VVD en D66 (1994-2002) had zien ontstaan. En hij gaf er oplossingen bij.

Het boek was gestolde ergernis over hoe Den Haag het land bestuurde, iets wat zich tegenwoordig ook wel in de term ’bestuurscultuur’ laat vatten. Fortuyn zag het gebeuren en gaf Nederland als publicist al jaren een voorproefje van zijn zorgen.

Torentjesoverleg
Begin jaren negentig, het kabinet-Lubbers III regeerde nog, nodigde de redactie van tv-programma NOVA de toenmalige hoogleraar uit in een roeibootje op de Hofvijver. Hij wees het Torentje aan. „Elke woensdagmiddag zitten daar de fractieleiders van de regeringspartijen, vicepremier Kok en premier Lubbers de horloges gelijk te zetten. Zodat alle belangrijke debatten niet in het parlement plaatsvinden, maar in de beslotenheid van dit Torentje.”

Als hij premier zou zijn, zo kondigde Fortuyn alvast aan, werd het Torentje ’een bezemkast’.

Hekelde de flamboyante Rotterdammer destijds de ’achterkamertjespolitiek’, de huidige coalitie probeert af te rekenen met het beruchte coalitieoverleg, dat in de afgelopen kabinetten-Rutte bleek uitgegroeid tot de machinekamer van het landsbestuur. Ook in het coalitieoverleg werden de horloges tussen de regeringspartijen gelijkgezet en werden besluiten voorgekookt en zelfs genomen zonder dat het voltallige kabinet, laat staan de Kamer, daaraan nog veel kon veranderen.

Onder het mom van een nieuwe bestuurscultuur werd dit overleg in Rutte IV geschrapt. Maar bij de recente overleggen over de Voorjaarsnota keerde het weer even terug; de echt grote keuzes worden zo opnieuw niet in het parlement gemaakt, maar achter de schermen.

Collectieve sector
Fortuyn zoomde in zijn probleemanalyses in op de staat van de collectieve sector. De wachtlijsten in de zorg hadden zijn bijzondere aandacht. Die vormden de zwakke plek van de Paarse kabinetten, die in de veronderstelling verkeerden dat het uitstekend ging met Nederland. Economische voorspoed, een liberale agenda met veel persoonlijke vrijheden, een kabinet zonder het CDA; Nederland zou maar weinig te klagen hebben.

Maar juist achter de façade van welvaart en vooruitgang zat een somberdere realiteit, waarin veel mensen zich herkenden. De zorg en het onderwijs waren ten prooi gevallen aan schaalvergroting, waardoor de menselijke maat uit het zicht was geraakt. Een overheid die er zo bezien niet meer voor mensen was, maar voor managers. Fortuyn gaf de Paarse kabinetten hiervoor de schuld: „Het is een droevige puinhoop van niet regeren geworden. Men heeft op de winkel gepast en dat is dan dat.”

Twintig jaar later liet de overheid zich met de toeslagenaffaire opnieuw van haar slechtste kant zien. De Belastingdienst bleek er niet voor de bevolking te zijn, maar fungeerde rond fraude-opsporing meer als een staat binnen de Staat. Wetten werden overtreden, klokkenluiders genegeerd en duizenden gezinnen raakten erdoor in enorme problemen. Excuses zijn gemaakt, een kabinet is afgetreden. Maar veel gedupeerden wachten nog steeds op compensatie.

Immigratie
Naast zijn analyses over het (dis)functioneren van de overheid is Fortuyn de geschiedenis in gegaan als iemand die de schaduwkant van de multiculturele samenleving verder blootlegde. Was VVD’er Frits Bolkestein een paar jaar daarvoor als eerste leider van een middenpartij daarmee begonnen, Fortuyn maakte het persoonlijk. Als uitgesproken homoseksueel voelde hij zich persoonlijk in het nauw gedreven door conservatieve moslims, die volgens hem nog niet door de ’wasmachine van de beschaving’ waren geweest. „Vanuit ons perspectief gezien is veel van wat de islam en zijn cultuur uitdraagt verwerpelijk dan wel volstrekt achterlijk”, aldus Fortuyn.

Zijn waarschuwingen voor het ontstaan van een vijfde colonne sloegen bij veel meer mensen aan dan homo’s, want volgens Fortuyn ging het om het afpakken van vrije Nederlandse waarden die bijvoorbeeld ook vrouwen trof die er zomers bij wilden lopen en op straat door dezelfde mensen werden nagesist of uitgemaakt voor hoer. Als eerste moest de toestroom gestopt worden, adviseerde hij in zijn boek. „Als je stevig moet dweilen, moet je eerst de kraan dichtdraaien, dat kan iedere ordentelijke huisvrouw bevestigen.”

Anno 2022 worstelt Nederland nog steeds met het vreemdelingenvraagstuk. Onder Rutte I werd op voorspraak van de PVV van Geert Wilders nadrukkelijk gepoogd een strenger beleid in te voeren, maar het kabinet kwam erachter dat veel verdragen en Brusselse blokkades zoiets welhaast onmogelijk maakten. En naast de toestroom is vooral het uitzetten van uitgeprocedeerden momenteel de achilleshiel van het asielbeleid.

En waar twintig jaar geleden kritiek op de multiculturele samenleving al snel in de hoek van extreemrechts werd geduid, politieke correctheid heeft tegenwoordig een woke-jasje aan. Wie niet in de politiek-correcte pas loopt, loopt het risico te worden verstoten uit de kudde en te worden gecanceld.

Kloof
In het kabinet-Kok II werd veel besloten om niet te besluiten en om lastige dossiers door te schuiven naar een volgend kabinet. Rutte IV gaat er prat op juist wel veel ingrijpende besluiten te nemen, zij het met miljarden euro’s aan politieke smeerolie, mede mogelijk gemaakt door een fase van hoogconjunctuur die twintig jaar geleden ook plaatshad.

Het mag niet baten. De populariteitscijfers van Rutte IV zijn laag en veel oppositiepartijen ruiken kansen om het kabinet aan stukken te scheuren en daar zelf groter van te worden bij nieuwe verkiezingen.

Toch liet de historisch lage opkomst bij de gemeenteraadsverkiezingen van maart zien dat er niet alleen maar een kloof gaapt tussen coalitie en oppositie. Veel kiezers blijken af te haken als het om politiek gaat, vermoedelijk omdat ze niet het idee hebben dat Den Haag levert en vooral met zichzelf bezig is. De eindeloze kabinetsformatie van 2021 is er een voorbeeld van.

"Echt grote keuzes opnieuw gemaakt achter de schermen"
Twintig jaar geleden werd de Paarse zelfvoldaanheid bij de regerende kaste hard afgestraft door kiezers, bij de Tweede Kamerverkiezingen vorig jaar bleef dit uit. Nieuwe politieke toevluchtsoorden waren er wel, zoals bleek uit de zetelwinst voor FvD, Volt, Bij1 en BBB. Maar één voornaam, groot alternatief voor kiezers, zoals de LPF, ontbrak.

In polls wordt het voormalige CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt wel toverkracht toegedicht, mocht hij zich melden met een eigen lijst. Maurice de Hond peilt hem op 26 zetels; precies het aantal waarmee de Lijst Pim Fortuyn (LPF) in 2002 de Kamer binnenstormde.

Omtzigt is een totaal andere politicus dan Fortuyn. Maar zijn veronderstelde populariteit laat wel zien dat ook twintig jaar na de moord op de Rotterdammer veel kiezers nog steeds op drift kunnen raken. En dat de kloof nog steeds niet is overbrugd.

Fortuyn schreef in het slotwoord van De puinhopen van acht jaar paars in februari 2002 dat hij vier jaar later opnieuw met een boek zou komen. „In dat boek zal ik verantwoording afleggen over hetgeen ik heb gedaan en beloofd, over mijn falen en naar ik hoop mijn successen. Dat beloof ik u. At your service!”

Drie maanden later zorgde Volkert van der G. ervoor dat hij die belofte aan de kiezer nooit zou kunnen waarmaken.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24957
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Herdenking Pim Fortuyn op 6 mei. Twintig jaar later.

Bericht door King George »

Afbeelding

Pim Fortuyn en het mysterie van de Randweg. Wat dreef de politicus naar de Rotterdame probleemwijk?

Oud-verslaggever van Trouw Adri Vermaat, geboren en getogen in Rotterdam-Zuid, loopt met regelmaat langs het huis in Hillesluis waar Pim Fortuyn in de jaren negentig woonde. Waarom zocht hij zijn heil hier, in deze achterstandswijk? Was het toeval of strategie?

Adri Vermaat 30 april 2022

n paar keer per jaar wandel ik in Rotterdam-Zuid door mijn oude buurt Hillesluis. Na de meer dan dertig mooie jaren die ik er doorbracht, is dat niet alleen uit nostalgie. De buurt verandert aanhoudend en dat maakt elk onregelmatig terugkerend consult fascinerend.

Op mijn willekeurige route trek ik met plezier tijd uit voor de Randweg, waar Pim Fortuyn tot 31 juli 1998 woonde. Steevast blijft mijn blik daar even rusten op dat verder onopvallende huis. Het staat tussen andere, al net zo onopvallende huizen ingeklemd aan wat ooit ‘op Zuid’ de rijke kant werd genoemd van de door een stadssingel en trambaan gescheiden weg.

Adri Vermaat (1953) werkte van 1982 tot 2019 bij Trouw, vele jaren als verslaggever in Rotterdam. In de periode dat Pim Fortuyn zijn intrede deed in de politiek was hij chef van de verslaggeverij. Momenteel werkt hij aan een boek over Feyenoord, de voetbalclub waar hij sinds zijn vroege jeugd komt.

De term rijk was eigenlijk niet op zijn plaats. Die ­dateert van vijftig jaar of langer geleden, toen bewoners van achterstandswijk Hillesluis nog opkeken tegen artsen, notarissen en therapeuten die op dat deel van de Randweg hun praktijk hielden. Ik herinner mij dat een van hen claimde banden te onderhouden met de keizerlijke familie in Japan. In een van de lokale kranten stond er een artikel over. De inhoud versterkte het aanzien van dit stukje Randweg. Na de publicatie gonsde het in de buurt van de geruchten en kon de tandarts om wie het ging op nog meer status rekenen.

Meer passend wordt dit gedeelte van de Randweg nu al weer jaren de ‘betere’ kant genoemd. ‘Rijk’ ligt Hillesluizers toch al niet voor in de mond. De meesten hebben nooit rijkdom gekend. Ze zijn niet in weelde opgegroeid en hebben er feitelijk niets mee. Of het moet een of andere geluksvogel zijn die met een paar geleende euro’s de hoofdprijs in de Staatsloterij heeft gewonnen. Voor wie dat geluk níet is beschoren, is het doorgaans hard werken en zuinig leven om het hoofd boven water te houden.

Op zich zitten bewoners van Hillesluis, door idealisten liever kracht- of prachtwijk genoemd, daar niet zo mee. Ze zijn hun relatief beperkte woon- en leefomstandigheden gewend. Het is maar net waar een mens tevreden mee is. Wie goed om zich heen kijkt, ziet bovendien het licht aan de horizon sterker worden. Al blijft een gemiddeld jaarinkomen over 2021 van 17.800 euro per persoon beslist geen vetpot.

Zorgenkindje Hillesluis

Ik kom hier op, omdat over de vraag waarom Fortuyn zijn heil juist in deze achterstandswijk zocht verschillende theorieën bestaan. Op het oog is het verbazingwekkend dat hij chique Rotterdamse wijken als Hillegersberg, Kralingen en het Scheepvaartkwartier links liet liggen ten faveure van het lokale zorgenkindje ­Hillesluis.

De simpelste verklaring voor zijn keuze is natuurlijk dat het koophuis aan de Randweg hem bij de eerste bezichtiging zo goed beviel, dat hij er meteen werk van maakte. Zo bekoorlijk en uitnodigend kan hij de niet overdreven grote woning hebben gevonden, dat hij in zijn enthousiasme geen acht sloeg op de rauwe, hectische leefomgeving.

Afbeelding
Winkelcentrum Boulevard Zuid in de Rotterdamse wijk Hillesluis. Beeld Boudewijn Bollmann

Evengoed kan het zijn dat hij de buurt met haar sobere aanblik en niet geringe hoeveelheid minpunten voor lief nam. Als hoogleraar arbeidsvoorwaardenvorming aan de Erasmus Universiteit in Kralingen zocht hij een huis in Rotterdam. Dat vond hij aan de Randweg, met aan de achterzijde in de Hollandsestraat zelfs een garage waar hij zijn Bentley veilig kon stallen. Met de buurt had hij verder geen bal geen te maken. Als het tegendeel toch een keer gebeurde, was het contact onschuldig. ­Zoals met de ‘chocoladebruine kindertjes’ uit de buurt die, zoals hij collega Andrea Bosman en mij in dat huis eens vertelde in een interview, bij het wegrijden nieuwsgierig rond zijn bolide dromden. Basta. Prima verder als dat het enige is, kan hij hebben geredeneerd.

De rest zou hiermee geschiedenis zijn geweest. Alleen geloof ik niet in deze theorie. Ze spot met hoe ­Fortuyn in het leven stond. Ze rammelt met zijn latere, publiek geworden drijfveren, ambities en karaktereigenschappen.

Een grote generale repetitie

Een scenario waarin Fortuyn vanaf zijn veilige thuisbasis aan de Randweg in betrekkelijke rust en nauwgezet zijn plan smeedde voor een politieke loopbaan snijdt meer hout. Daar zijn meerdere aanwijzingen voor. Voormalig Tweede Kamerlid en voormalig gemeenteraadslid Peter van Heemst (PvdA) in Rotterdam opperde tien jaar geleden al eens dit scenario. Hij vermoedde dat de jaren voor Fortuyns politieke doorbraak één grote generale repetitie voor hem waren. Van Heemst was daarmee de eerste politicus die een direct verband legde tussen Fortuyn, zijn politieke toekomst én de Randweg.

Evenals andere, soortgelijke buurten in Rotterdam verkeerde Hillesluis in de jaren tachtig en negentig in grote crisis. De buurt kende op vrijwel alle fronten krampverschijnselen. Ze verloederde en inwoners voelden zich thuis en op straat onveilig. Angst regeerde. Harde criminaliteit domineerde, met relatief jonge daders. Het woningbestand verpauperde in hoog tempo. Het onderwijs kampte met forse taalachterstanden onder leerlingen en onevenredig veel schooluitval. De werkloosheid onder jongeren groeide naar ongekende hoogte. Fundamentalisme veroorzaakte onderhuidse spanningen in de buurt.
  • Vermoord door Volkert van der Graaf

    Twintig jaar geleden, op 6 mei 2002, werd Pim Fortuyn vermoord door Volkert van der G. Dat gebeurde op het Media Park in Hilversum, negen dagen voor de parlementsverkiezingen. De maanden daarvoor had de even flamboyante als omstreden politicus de verkiezingsstrijd gedomineerd met zijn gepeperde uitspraken over vreemdelingen­beleid en de islam. Eerst als lijsttrekker van Leefbaar Nederland, waar hij werd ontslagen na uitspraken over de ­islam als ‘achterlijke cultuur’, daarna als oprichter van de Lijst Pim Fortuyn, kortweg LPF.

    Fortuyn, die socio­logie studeerde, was eerder bijzonder hoogleraar aan de Erasmus Universiteit, columnist van Elsevier, actief lid van de PvdA en directeur van OV-studentenkaart. Hij schreef een aantal boeken, waardonder Tegen de islamisering van onze cultuur (1997) en De puin­hopen van acht jaar Paars (2002).

    De aanvallen op zijn persoon en standpunten werden door Fortuyn en aanhangers ervaren als demonisering; hij werd door velen ook gezien als de man die Nederland wakker schudde. Hoe dan ook had hij grote invloed op het debat over de multiculturele samenleving. De LPF kreeg bij de Kamerverkiezingen kort na zijn dood 26 zetels. Vier jaar later waren dat er nul.
De politiek, met name de van oudsher in deze wijken sterk vertegenwoordigde PvdA, werd verweten zich ­afzijdig te houden van de deplorabele staat waarin Hillesluis en vergelijkbare wijken in de stad verkeerden. Bewoners voelden zich niet gehoord en in de steek gelaten. Het leidde tot frustraties. Pikant detail is dat criminologen Cyrille Fijnaut, Hans Moerland en Jolande uit Beijerse, in het jaar dat Fortuyn naar Hillesluis verhuisde, een lijvig rapport publiceerden over misdaad en achterliggende oorzaken rond winkelcentrum Boulevard Zuid. De Randweg grenst aan dit langgerekte winkelgebied.

In dit scenario keek Fortuyn vanuit zijn zelfgekozen proeftuin Hillesluis als een meer dan gemiddeld geïnteresseerde toeschouwer op dit alles toe. Geen wonder dat PvdA’er Peter van Heemst dat naderhand opvatte als een generale repetitie. Feitelijk ontbeerde Fortuyn iedere vorm van politieke concurrentie. Over de problematiek en de aanpak of juist het ontbreken ervan vormde hij zich een politieke mening die hij tussentijds in de media, onder meer in Trouw, uitdroeg. Soms liet hij proefballonnetjes op om reacties te kunnen peilen.

Politieke munt slaan

Vanaf 2000 kon hij uit al zijn in en over Hillesluis vergaarde kennis en inzicht daadwerkelijk politieke munt slaan. Gesterkt door de 17 zetels die nieuwkomer Leefbaar Rotterdam bij de gemeenteraadsverkiezingen van 6 maart 2002 won, bracht hem dat met de Tweede Kamer-verkiezingen in het vooruitzicht dichter bij zijn ­beoogde doel: het premierschap van Nederland.

In een interview met Arjan Visser in diens serie Tien Geboden in Trouw gaf Fortuyn eerder al, in 1998, onthullend inzicht in datgene wat hem bewoog. Niet eerder vertelde hij zo openhartig over zijn persoonlijke drijfveren en zielenroerselen. Het bijzondere van zijn bijdrage was dat hij die eigenschappen meteen uitvoerig analyseerde. Alle componenten die hem maakten tot wie hij was, kwamen erin samen. Het was Fortuyn ten voeten uit. Soms ongemeen hard voor vriend en vijand, dan weer begripvol en voorkomend voor zijn omgeving. Shockerend en kwetsend in bepaalde citaten. Provo­cerend op andere momenten.

Afbeelding
Aan de Riederlaan in Rotterdam heeft de gemeente plantenbakken neergezet, die door buurtbewoners worden onderhouden. Beeld Boudewijn Bollmann

De climax in het vraaggesprek school in zijn reactie op het tiende en laatste gebod ‘Gij zult niet begeren wat uw naaste toekomt’. “Toen ik klein was, wilde ik paus worden”, vertelde Fortuyn. “Het was een jongensfantasie die ik in mijn puberteit heb opgegeven, maar hij staat misschien wel model voor mijn gedrevenheid. Waar een ander katholiek knaapje nog het ambt van bisschop ambieerde, wilde ik het allerhoogste bereiken. Ik heb het weleens mijn devies genoemd: alles of niets. Zo zou ik het nu niet meer willen omschrijven. Ik weet inmiddels dat mijn leven zo in elkaar steekt. Zo ben ik. Ik ben in de loop der jaren niet minder begerig geworden. Ik ben nog altijd even mateloos. Niet in materiële zin. Je kunt ook in emotioneel opzicht het onderste uit de kan willen halen.”

Een ander dan Fortuyn zou zijn karaktereigenschappen en ambities vermoedelijk niet beter hebben kunnen vertalen. Het lijkt er, weliswaar achteraf, sterk op dat hij met zijn tekst stilzwijgend een voorschot nam op zijn hunkering naar het Torentje. Dat was het hoogste dat hij begeerde. In zijn eerzucht nam hij met minder geen genoegen. Dit verklaart ook zijn uitspraak van 9 februari 2002: “Ik word de nieuwe minister-president. Vergis je niet, ik word de nieuwe minister-president.”

Er is nog een argument dat het vermoeden sterkt dat zijn verhuizing naar de Randweg een strategische keuze was. In het eerder genoemde interview dat Andrea Bosman en ik met hem hadden en dat op 31 maart 1995 in Trouw verscheen, over de mêlee aan problemen waarmee veel oude stadswijken kampten, verkondigde hij als altijd een uitgesproken mening, Bestuurders en politici verweet hij dat zij het intellect van de wijkbewoners zwaar onderschatten. Hij wees op de eenzaamheid die in de buurten heerste, maar ook op de creativiteit en het talent onder bewoners. Er viel zo veel méér te maken van deze buurten. “Die Kok, die over de ‘verdrukten’ praat, vreselijk”, foeterde hij over de toenmalige premier. “Dat beeld van het getto, van ziek, zwak en misselijk. Veel mensen hier nemen dat gelukkig niet over, maar zijn zich er wel van bewust.”
  • Meer lezen over Pim Fortuyn?

    De politieke erfenis van Fortuyn
    Fortuyn mag dan nooit actief Kamerlid zijn geweest, noch minister-president, zijn verhaal is in de hoofden van de bewoners van het Binnenhof gekropen. Dat schrijft Bart Zuidervaart, chef van de redactie politiek.

    ‘Een profeet wordt in het eigen land niet gewaardeerd’
    Interview met Pim Fortuyn van Adri Vermaat en Andrea Bosman, die hem bezochten in zijn woning aan de Randweg. Dit stuk stond op 31 maart 1995 in Trouw.
Saucijzenbroodje

In deze context was het opvallend hoezeer Fortuyn zich toen, gevraagd naar zijn persoonlijke ervaringen in Hillesluis, op de vlakte hield. “Ik ben nationaal en internationaal bezig”, legde hij uit. Dat verklaarde volgens hem dat hij geen ‘hechting’ had met de buurt, waar hij nochtans acht jaar zou wonen.

In die jaren deed hij er net als ieder ander boodschappen en haalde hij op zaterdagochtend bij de toenmalige luxe banketbakkerij Van der Stelt op de Groene Hilledijk zijn saucijzenbroodje en krakelingen. Hij ervoer zélf hoe een wijk kon ontsporen en waar pijnpunten lagen. Dat gaf hem, ongeacht politieke en soms ook (te) vergaande journalistieke aanvallen en oordelen over hem, recht van spreken. In zijn politieke optredens kopieerde hij Hillesluis als het ware, zonder de nadruk op juist deze wijk te leggen of die zelfs maar te noemen. Ter illustratie: waar Fortuyn jarenlang in Hillesluis proefondervindelijk woonde, baarde het vijf jaar na zijn dood opzien dat een bewindsvrouw er één nacht doorbracht, om te ervaren hoe dat voelde. Twee jaar voor zijn politieke opmars verhuisde hij naar het G.W. Burgerplein in de wijk Middelland, dichtbij de binnenstad. Hij wist genoeg.

Veel vaker dan op de Randweg wandel ik door de ­Korte Hoogstraat in Rotterdam. Op een mooi, maar stil plekje staat daar zijn standbeeld. Maar hoe levensgroot het beeld ook is, mijn blik blijft er nooit op rusten. Alleen na 6 mei, als er elk jaar een of meer kransen en bloemen zijn gelegd vanwege zijn sterfdag, voelt het er wat minder kil. Het is goed dat het beeld daar staat, in het centrum. Alleen zegt het mij minder dan het huis waar ik Fortuyn met liefde een duik in de sigarendoos zag nemen, om nog een Hajenius op te steken.
  • De wijk Hillesluis in Rotterdam-Zuid

    Hillesluis telde in 2021 volgens de gemeente Rotterdam 12.110 inwoners. Een derde van de inwoners is tussen de 25 en 45 jaar. Slechts 10 procent van de buurtbewoners is ouder dan 65 jaar.

    Volgens de laatst bekende cijfers registreerde de politie in 2020 937 misdrijven. Vooral fraude scoorde hoog, met 115 gevallen. De WOZ-woningwaarde steeg in 2020 tot gemiddeld 138.000 euro, 19.000 euro meer dan in 2019.

    Sinds een aantal ­jaren maken over­heden werk van het verbeteren van het woningbestand, de infrastructuur en andere voorzieningen in de buurt. Straten en pleinen worden daarnaast beter schoon gehouden. Overlast van jongeren is verminderd.

    In de Riederlaan, die op de Randweg uitkomt, heeft de gemeente bloembakken op het trottoir geplaatst. Bewoners kregen aan de gevel van hun woning elk een hangplant, die de meesten zelf verzorgen. Zo lijkt de rust in de voorheen roerige laan grotendeels teruggekeerd.

    Het winkelcentrum Boulevard Zuid, dat de Beijerlandselaan en Groene Hilledijk met elkaar verbindt, is tot 2029 onderwerp van een zoveelste ingrijpende renovatie. Alliantie Hand in Hand, waarin onder meer Nationaal Programma Rotterdam Zuid, ­politie en justitie, ondernemers, pandeigenaren en bewoners participeren, wil van Boulevard Zuid weer een ‘vitaal, aantrekkelijk stuk stad’ maken.

    Het winkelcentrum was begin vorig jaar toneel van hevige rellen, na de afkondiging van de lockdown in coronatijd.

Trouw
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Herdenking Pim Fortuyn op 6 mei. Twintig jaar later.

Bericht door Ariel »

Tweede Kamer-nestor blikt terug

Kees van der Staaij (SGP) was onder de indruk van Pim Fortuyn: ’Hij zag wat er broeide’

Nestor van de Tweede Kamer Kees van der Staaij (SGP) zag door de jaren nogal wat politici komen en gaan. Pim Fortuyn maakte indruk. „Met Fortuyn begon een nieuw tijdperk. Het was de sterkste breuk met de heersende politiek die ik heb meegemaakt. Het hangt nu ook wel weer een beetje in de lucht.”

Tijdens de politieke opmars van ’professor Pim’ zat Van der Staaij in zijn eerste periode als Kamerlid, de SGP-fractie werd toen nog geleid door Bas van der Vlies. Nu het deze week twintig jaar geleden is dat Pim Fortuyn in het mediapark werd doodgeschoten, kijkt hij terug.

„Eigenlijk was er in die tijd veel reden tot tevredenheid”, blikt hij terug. „Ook de planbureaus zagen niet aankomen dat er in de samenleving iets broeide. Fortuyn zag het wel.”

"’Janmaat kreeg die brede steun niet’"
Door Fortuyn is er in de politiek een knop om gegaan, denkt de SGP-leider. Voorheen voelde de politiek weinig urgentie om actuele gebeurtenissen snel in ’s lands debatzalen te bespreken. Het drong door dat het roer misschien wel om moest. „Anders raak je het contact met de bevolking kwijt.”

Spoeddebatten
„Toch is het maar een beperkt recept tot tevredenheid”, ziet Van der Staaij inmiddels. Hij denkt dat dit bij steeds meer mensen doordringt. „Spoeddebatten trekken misschien meer aandacht, maar wat leveren ze eigenlijk op?”

Een nieuwe Pim Fortuyn, die ziet Van der Staaij niet zo één, twee, drie in de politiek. Voormalig CDA’er Pieter Omtzigt heeft er misschien wel wat trekken van. „Hij zoekt het landsbelang en kleurt niet volgens de coalitielijntjes.”

Enigszins waarschuwend: „Pim zei dat frustratie vaak een bron is van creativiteit. Maar als je frustratie hebt opgedaan in een andere partij is dat risicovol.”

’Geïnspireerd’
„Allerlei nieuwe bewegingen zijn geïnspireerd door het succes van Fortuyn”, zegt de SGP’er. Maar de man is moeilijk te evenaren, denkt hij. „Voor Pim voelden mensen een soort liefde. Aan de ene kant was hij de professor, maar ook een man die dicht bij de gewone man stond en hoop gaf. Dat is bijzonder. Hans Janmaat, zie zich net als Fortuyn afzette tegen immigratie, kreeg die brede steun van het publiek bijvoorbeeld niet.”

Bij FvD-leider Thierry Baudet ziet Van der Staaij ’een bepaald charisma’. „Er zijn wel grote verschillen met Fortuyn. Bij Baudet merk je minder de behoefte om dat om te zetten in bestuurskracht. Bij hem lijkt het soms wel of het de buitenstaander is, die de buitenstaander wil blijven.”

Nieuwkomers
Van der Staaij: „Het is ongeëvenaard dat een nieuw iemand met zo ontzettend veel zetels binnenkwam. De LPF is er een voorbeeld van dat het lastig is om dat vast te houden. Dat is maar een beperkt aantal nieuwkomers gelukt. Het zijn partijen die zich succesvol afzetten tegen andere politieke partijen. Maar Nederland blijft toch een coalitieland.

Er zullen altijd compromissen moeten worden gesloten. Daar blijft toch een paradox in zitten. Partijen willen alles zo maakbaar mogelijk maken, maar politiek is maar beperkt maakbaar.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Herdenking Pim Fortuyn op 6 mei. Twintig jaar later.

Bericht door Ariel »

Volkert van der Graaf blijft een groot mysterie: ’Al twintig jaar volgehouden er niets over te zeggen’

Een dader ’die zijn smoel niet open doet’. Dat was de rake beschrijving die agenten gaven van Volkert van der Graaf, onmiddellijk nadat ze hem op een tankstation bij het Mediapark in de boeien hadden geslagen. Twintig jaar na de zes schoten op Pim Fortuyn hult de moordenaar zich nog altijd in stilte. De vragen blijven.

In de Harderwijkse buurt waar Volkert van der Graaf twintig jaar geleden van huis ging met een pistool op zak, heerst volstrekte rust. In het huis met de zonnepanelen woont Petra, vriendin van Volkert en moeder van hun kind. Volkert (52) stapt ontspannen het balkon op om wat aan de buitenplantjes te rommelen. Even later snelt hij in zwarte sportkledij het huis uit voor een ronde hardlopen en een uur later rent hij bezweet de straat weer in. Hij zwaait joviaal naar de buurman en verdwijnt weer naar binnen. Als je aanbelt, doet Petra open. Willen ze iets zeggen over hoe twee decennia na dato de moord hun levens nog beheerst? „Nee. Ik heb het twintig jaar volgehouden om er niets over te zeggen. Dus het is wel goed zo.” Kort daarna zakt het witte gordijn voor het huiskamerraam resoluut omlaag. Volkert laat zich niet meer zien.

’Zo bruut’
Buurtbewoners praten niet graag over hun beruchte straatgenoot. Het lijkt of sommigen hem inmiddels beschouwen als ’hún Volkert’. Een parttime-buurman die hen nooit iets heeft misdaan en waar ze nou eenmaal aan vast zitten. Zin om pijnlijkheden op te rakelen hebben ze daarom niet. „Ik heb die serie over Fortuyn gezien op televisie”, zegt een man die in zijn tuin aan het werk is. „We denken hier soms wel eens van ’het is lang geleden en die man heeft z’n straf uitgezeten, het zal wel’. Maar als je het op tv ziet, schrik je toch wel. Hoe het toen is gegaan. Dat schieten. Zo bruut.”

"Maar als je het op tv ziet, schrik je toch wel"
De scene die hij bedoelt uit de AvroTros-serie Het jaar van Fortuyn verbeeldt hoe meedogenloos Volkert het leven uit zijn slachtoffer schiet. Ook als Fortuyn al bloedend in elkaar zakt, blijft Volkert de trekker overhalen. Vijf kogels doorboren Fortuyns long, hart, hals en hersens.

Of Volkert de serie ook heeft bekeken, weten alleen zijn naasten. Waar hij zijn tijd aan besteedt afgezien van hardlopen, blijft voor de buitenwereld een raadsel. Hij reist heen en weer tussen zijn eigen huurhuis in Apeldoorn en dat van zijn vriendin in Harderwijk. In het handelsregister is geen eenmansbedrijf te vinden van Volkert. De voormalige burgemeester van Apeldoorn stelde eerder wel in De Stentor dat Van der Graaf als zzp’er adviezen geeft over milieukwesties. Zoals hij dat voor de moord ook deed met zijn Vereniging Milieu-Offensief, dat binnen de grenzen van de wet milieuvervuiling bij boeren aanpakte.

Milieuprocedures
Sindsdien is zijn oude specialisme, het via de rechter afdwingen van klimaat- en milieumaatregelen, actueler dan ooit. Advocaat Valentijn Wösten trad tot twintig jaar geleden ook soms op namens Vereniging Milieu-Offensief. Nu strijdt hij namens Mobilisation for the Environment tegen overschrijdingen van de stikstofnorm. Vorige week nog kondigde hij een hoger beroep aan tegen Circuit Zandvoort. Wösten wijst met klem elke suggestie van de hand dat Van der Graaf achter de schermen nog steeds zijn vroegere netwerk influistert over milieuprocedures. „Onzin. Het politiek draagvlak voor milieuzorg heeft een geweldige oplawaai gekregen door de moord. Veel politici doken jarenlang weg als het om milieu ging. Samenwerken met deze meneer is volstrekt uitgesloten na wat er toen gebeurd is.”

Dat Volkert nog steeds handigheid heeft in juridische kwesties staat wel vast. Sinds hij in mei 2014 vervroegd in vrijheid kwam na twaalf van de achttien jaar cel, wist hij via de rechter de ene na de andere beperking van tafel te krijgen. Eerst vocht hij met succes de locatieverboden aan voor onder andere Den Haag en Hilversum. Er ging een streep door de enkelband. Daarna regelde hij dat hij niet meer mee hoefde te werken aan psychologisch onderzoek. De rechter gaf hem ook gelijk toen hij de meldplicht bij de reclassering van tafel wilde. Als reden gaf hij op dat hij wilde emigreren; de fysieke meldplicht werd omgezet in een schriftelijke. Twee jaar geleden nog streek hij 2800 euro op dankzij een vormfout bij een procedure: Van der Graaf buitte een ontbrekende handtekening uit en de Staat moest de portemonnee trekken.

Hij verloor ook weleens. Zo probeerde hij tevergeefs een psychiater voor het Tuchtcollege te slepen die suggereerde dat Volkert aan het syndroom van Asperger lijdt, een vorm van autisme. Of hij dat heeft, is nooit aangetoond. Wel stelden psychiaters dat Volkert ’intellectueel hoogbegaafd’ is, met een ’obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis’, ’overdreven gewetensvol’, ’ethisch star en koppig’. De deskundige spreekt van ’perfectionisme dat het voltooien van taken bemoeilijkt en in overmatige toewijding aan het werk met uitsluiting van ontspannende bezigheden en vriendschappen.’

Buiten de rechtszaal houdt Van der Graaf zich sinds zijn vrijlating koest. De enkele keer dat het publiek een glimp opving van wat er in hem omging, was toen televisiemaker Vincent Verweij en de deze maand overleden misdaadjournalist Timo van der Eng hem in 2015 voor Brandpunt Reporter met de verborgen camera vastlegden. Nonchalant sprak hij tegenover een informant over hoe hij de instanties telkens te slim af was. Hij vertelde hoe hij de helft van de tijd in Harderwijk bij zijn vriendin doorbracht, de andere helft in Apeldoorn in een huis dat aan hem was toegewezen. Door niet samen te wonen, behield hij zijn uitkering én kon hij gratis blijven procederen.

Van Volkerts emigratieplannen werd nooit meer iets vernomen. Twee jaar geleden dook wel een ander verhuisplan op. Op Facebook verscheen een luchtfoto van een luxe woonboerderij in Borculo, volgens het bericht aangeschaft door Volkert voor maar liefst ’acht ton gemeenschapsgeld’. De verontwaardiging was groot, maar al snel werd het verhaal ontzenuwd. De boerderij bleek gekocht door een jong stel.

De woede maakte wel duidelijk dat Volkert van der Graaf nog steeds een open zenuw is in Nederland. „Ik heb weleens dat mensen me herkennen, maar nooit problemen”, zei hij tegen de informant. Toch schrijft hij zich steevast onder een valse naam in als hij ergens meedoet aan hardloopevenementen.

"Ik heb weleens dat mensen me herkennen, maar nooit problemen"
Zo zorgt hij ervoor dat hij niet in het nauw komt. Het verbod om met de media te praten is verlopen, maar hij houdt zijn mond. Hij heeft er niets mee te winnen, zegt hij tegen de informant. Meedoen aan een programma als College Tour zou alleen voor ’de centjes’ interessant zijn, maar de waarheid hoefde hij daar niet per se te vertellen.

’Gevaarlijk’
Zo blijft er een zweem van mysterie hangen rond de moord op Fortuyn. „Ik zag Fortuyn als een persoon die erg op zijn eigen ego was gericht”, verklaarde Volkert bij de politie. „Een machtswellusteling. Hij probeerde ook steeds makkelijk te scoren met simplistische ideeën. Ik haatte hem niet, ik vond hem alleen gevaarlijk. Fortuyn moest gestopt worden.” Volkert zei dat hij het met zijn daad opnam voor de zwakkeren in de samenleving. Maar wat hem precies de stap deed zetten: helemaal helder is het nooit geworden. Volkert weet drommels goed dat die vraag nog steeds veel mensen bezighoudt, vertelt hij in een telefoontje met Edwin, de neef van Pim Fortuyn. Hij klinkt vriendelijk in dat gesprek in 2012: „Ik kan me er wat bij voorstellen dat jullie met vragen zitten.” Of hij de tijd zou willen terugdraaien? „Dat zijn van die vragen die moet je niet zo een, twee, drie over de telefoon willen bespreken.”

Die nieuwsgierigheid bij anderen interesseert hem niet, zei hij later tegen de informant. „Ik hoef toch niks te verantwoorden ofzo. Ik heb iets gedaan, straf gehad, klaar weet je. Ik sta er vrij nuchter in. Heb ook niet zoiets van: ik wil mezelf profileren. Of op de voorgrond. Dat is gewoon mijn hele attitude. De vraag waarom? Daar ga ik niks over zeggen. Voor mezelf weet ik wat ik gedaan heb en waarom. En andere mensen, tja.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Herdenking Pim Fortuyn op 6 mei. Twintig jaar later.

Bericht door Ariel »

Er is niets geleerd van de lessen van Pim Fortuyn

Vandaag twintig jaar geleden werd Pim Fortuyn vermoord. Problemen die hij destijds benoemde spelen nu nog, waaronder immigratie, maar een serieus debat verzandt steeds in polarisatie, stelt Hans Smolders.

Het is vandaag twintig jaar geleden dat Pim Fortuyn werd vermoord en dat ik als zijn chauffeur achter dader Volkert van der Graaf aanging. Een voor mij traumatische gebeurtenis.

Het doet mij veel verdriet dat er weinig terecht gekomen is van zijn erfenis. Sterker, we lijken terug bij af. Het terugdringen van immigratie, kritiek op de islam, opvang van vluchtelingen die beter in de eigen regio kan dan in Nederland, einde aan gezinshereniging, de handen aan het bed, meer blauw op straat, geen hoofddoekjes in overheidsorganisaties, strengere controle op uitkeringsfraude, het opzeggen van het vluchtelingenverdrag, kleinschalige scholen. Het waren standpunten die destijds een politicus onwaardig werden gevonden.

Opruier werd Pim genoemd, irreële populist. VVD’er Gerrit Zalm noemde Fortuyn een gevaarlijke man die het volk bedriegt door te suggereren dat er simpele oplossingen zijn voor ingewikkelde problemen. Toenmalig VVD-leider Hans Dijkstal vergeleek Pim met Berlusconi. Feller was de PvdA, aartsvijand van Fortuyn. Minister Pronk zette Pim weg als rattenvanger van Hamelen. Premier Kok (ook PvdA) verweet Fortuyn dat hij haat en onverdraagzaamheid zaaide. Een politicus die uit het niets kwam, plots de opiniepeilingen en het politiek debat domineerde, werd weggezet als extreemrechts. En precies dat doen de linkse partijen weer.

Zorgen over de ongebreidelde bevolkingsgroei worden stelselmatig geframed als racistisch en discriminerend. Ik wens iedereen wat weerbaarheid zodat we kunnen debatteren over een serieus probleem: de gevolgen van de bevolkingsgroei. Door polarisatie wordt het debat doodgeslagen. Een gemiste kans, want de bevolkingsgroei is een onderwerp dat we moeten oppakken. Als immigratie blijft aanhouden zoals nu, dan wonen hier in 2070 mogelijk 22,5 miljoen mensen.

Dat heeft grote gevolgen op de al overspannen woningmarkt, de al onder druk staande verzorgingsstaat en de afbrokkelende sociale cohesie. De bevolkingsgroei trekt een zware wissel op agenten, zorgpersoneel en leraren, cruciale beroepen waaraan al een groot tekort is. Behalve dat er geen beleid is inzake bevolkingsgroei, wil de EU de arbeidsmigratie uit Marokko, Tunesië en Egypte bevorderen. Dat is niet in het belang van Nederland. Het gaat ons meer kosten dan het oplevert. Nog meer mensen uit Noord-Afrika halen, terwijl volgens het CBS de werkloosheid onder hen erg groot is.

De EU slaat de plank mis. De elite heeft lak aan de wil van het volk en gaat een referendum over bevolkingsgroei uit de weg. Een petitie van mijn partij die om immigratiebeperking vraagt, schiet echter door het plafond. Terwijl de bevolkingsgroei Nederland ontwricht, staat er geen letter over in het regeerakkoord. Dat is een verwijtbaar gebrek aan daadkracht. Laten we daarom stoppen met het almaar trekken van de racisme- en discriminatiekaart en een open, constructief debat voeren.

Dat doet recht aan de Pims erfenis. Hij werd verguisd, bedreigd, gedemoniseerd en uiteindelijk vermoord op het mediapark in Hilversum. Laat dat niet voor niets zijn geweest.

Hans Smolders is lid van de Tweede Kamer voor BVN/Groep Van Haga
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Herdenking Pim Fortuyn op 6 mei. Twintig jaar later.

Bericht door Ariel »

Binnenhof was ‘een beetje lacherig over beveiliging’: na moord op Fortuyn veranderde dat

Het oude gebouw van de Tweede Kamer wordt na de renovatie nog strenger bewaakt dan voorheen. Sinds de bestorming van het Binnenhof na de moord op Pim Fortuyn, twintig jaar geleden, werd het Kamergebouw steeds minder toegankelijk.

De moord op Pim Fortuyn veranderde het aanzien van de Nederlandse politiek. De bestorming van het Binnenhof die twintig jaar geleden op de moord volgde, deed dat ook maar op een andere manier: sindsdien veranderde het Binnenhof meer en meer in een beveiligde vesting.

Die avond van de 6de mei 2002 voelen politici zich opgejaagd wild als een woedende meute het gebouwencomplex van de Tweede Kamer bestormt.

Afbeelding

Alle fractievoorzitters krijgen een escorte mee. Maar als SGP-fractievoorzitter Bas van der Vlies vanuit de fietsuitgang van Nieuwspoort zoals afgesproken in een auto met beveiliging wil stappen, komt die niet. Hij staat lang te wachten op de stoep van de Lange Poten voor er een auto komt die hem wegvoert. En ook Jeltje van Nieuwenhoven krijgt geen beveiligers van minister Benk Korthals van Justitie, die zich daarvoor de volgende ochtend excuseert. Maar Van Nieuwenhoven heeft het zelf al geregeld, ze wandelt met een paar potige receptionisten huiswaarts.

Vogelvrij
Groenlinks-fractievoorzitter Paul Rosenmöller spreekt die avond met PvdA-collega Ad Melkert af onderling contact te houden, omdat ze beiden doelwit lijken. Hun namen zijn gescandeerd door de menigte op het Plein, die van Melkert vaker. De vrouw van Jan Marijnissen en hun dochter Lilian gaan de nacht van 6 op 7 mei elders slapen, ze hebben na telefonische bedreigingen het gevoel vogelvrij te zijn. Ook Jan Marijnissen slaapt niet thuis, maar in het Carlton Beach hotel op Scheveningen.

Het is een schril contrast met de wat dommelige sfeer die de jaren ervoor aan het Binnenhof hangt. De receptionisten op het Binnenhof kwamen vaak uit Scheveningse vissersfamilies en hadden zelden een opleiding als beveiliger. Wie vriendelijk zijn hand opstak, werd vrij makkelijk het gebouw binnengelaten.

Voormalig parlementair journalist Ton Elias: ,,Die beveiligers zijn deels nog in dienst, aardige leuke vriendelijke mensen. Die deden de deur netjes open en dat was het dan. Nu zitten er geprofileerde beveiligers. Er was een mannetje bij de parkeerplaats die ook je auto waste voor 2,50.’’

Het was de tijd waarin adressen en telefoonnummers van Kamerleden nog gewoon openbaar waren. ,,Dat was ongekend, dat zou nu niet meer kunnen,’’ zegt oud-Kamervoorzitter Khadija Arib.

,,Tot eind jaren 90 was men in de Tweede Kamer een beetje lacherig over beveiliging’’, zegt VVD’er Frans Weisglas die een paar weken na de moord op Fortuyn Kamervoorzitter werd. ,,Men was er trots op dat we transparante parlementsgebouwen hadden en aanraakbare politici.’’

Open verbinding
Weisglas refereert aan architect Pi de Bruijn die begin jaren 90 het huidige Binnenhofcomplex ontwierp. Hij wilde dat het gebouw vrij toegankelijk was voor publiek om zo een open verbinding te hebben met de samenleving. ,,Maar gedurende de bouw vonden beveiligingsdeskundigen dat toch te ver gaan. Daar was hij zeer teleurgesteld over.’’

Niet dat er voor de moord op Fortuyn nooit zorgen waren over de veiligheid. Kamerlid Hans Janmaat van de CentrumDemocraten kreeg incidenteel beveiliging. En als Nederland meedoet aan internationale vredes- en oorlogsmissie, kregen de meest betrokken ministers een observatiepost voor hun deur.

Staatssecretaris Asielzaken Job Cohen werd in 1999 in de plenaire zaal van de Tweede Kamer door een demonstrant met handboeien aan zijn stoel vastgeketend. Vanwege haar opvattingen over het terugkeerbeleid van asielzoekers werd Kamerlid Nebahat Albayrak in 2001 met de dood bedreigd en kreeg een periode twee beveiligers van de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging.

Maar toch maakten de meeste bewoners zich weinig zorgen over veiligheid. Door de moord op Fortuyn verandert dat in een klap: het Binnenhof moest op slot. Er kwam een hek voor het Torentje, de werkkamer van de premier, waar iedereen tot dat moment gewoon voor de deur kon staan. Er kwamen paaltjes zodat auto’s niet zomaar het Binnenhof konden oprijden.

En in het Kamergebouw zelf werd het lastig binnen te komen, met poortjes en sluizen die alleen opengingen met een pasje voor geautoriseerde personen. En er kwam kogelvrij glas op de werkkamers van fractievoorzitters. Ook de huizen van fractievoorzitters en ministers werden beter beveiligd, zo konden ze gebruik maken van een knop die je thuis of onderweg indrukt bij onraad.

Tweede politieke moord
De beveiliging zou in de jaren die volgden alleen maar strenger worden. Tjibbe Joustra werd in april 2004 de eerste Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV). Een half jaar later voltrok zich de tweede politieke moord op Theo van Gogh. ,,De beveiliging van politici en overheidsgebouwen nam al toe na de moord op Fortuyn. Het kreeg een boost na de moord op Van Gogh. De zogenoemde Van Gogh-gelden kwamen los, dat was veel extra geld voor de AIVD en de politie. Het spitste zich vooral toe op terrorisme. Bewaken en beveiligen nam steeds meer toe. Zware criminaliteit viel toen nog buiten de scoop.’’

Aan het Binnenhof kwamen er nog strengere regels. Jassen en tassen van bezoekers moesten voortaan door een scan.

,,Moet dat allemaal, die maatregelen? Is dat niet overdreven? Dat was de sfeer’’, blikt Weisglas terug op die tijd. ,,Later zag je dat helemaal omslaan. Toen was het: moet er niet meer beveiliging? Als iemand tijdens een test met een wapen door het poortje kwam, werd er fel gereageerd.’’

Khadija Arib, Kamervoorzitter van 2016 tot 2021, is nooit bang geweest. ,,Maar ik was wel op mijn hoede. Ergens spontaan naar toe, dat is er niet bij. Ik moest ook worden beveiligd, thuis en in de auto. Dat zijn allemaal dingen waartoe je gedwongen wordt in dit tijdperk. Beleid was altijd er zo min mogelijk over spreken. Anders geef je de verdachten een vorm van aandacht.’’

Openbare orde
De laatste jaren was het de haat tegen coronamaatregelen die de veiligheid verder onder druk zette. Zo werd Kamerlid Pieter Omtzigt op straat belaagd. Arib: ,,De openbare orde werd verstoord. We veranderden van een van de meest open parlementen in de wereld in een soort vesting. ME-bussen, paarden… Mensen gingen niet meer via de hoofdingang naar buiten, omdat ze werden belaagd.’’

Oud-NCTV-man Tjibbe Joustra ziet dat het steeds lastiger wordt om de beveiliging op te schroeven. ,,Het hele stelsel van bewaken en beveiligen staat onder druk. De beschikbaarheid van mensen wordt steeds lastiger. Die beveiligers hebben toch een flinke opleiding nodig en Defensie en politie vissen in dezelfde vijver. Die mensen worden steeds schaarser en het te beveiligen reservoir wordt steeds groter. Instrumenten en techniek gaan een grotere rol spelen.’’

Geert Wilders
Er zijn nog maar drie huidige Kamerleden die de moord op Fortuyn meemaakten. Behalve Geert Wilders, die al zestien jaar beveiligd wordt, zijn dat SGP’er Kees van der Staaij en PvdA’er Arib.

Zij speelde als Kamervoorzitter een belangrijke rol bij de plannen voor de huidige renovatie van het Kamergebouw. De hoofdingang van de Tweede Kamer is straks op de Plaats, onder de plenaire zaal van de Tweede Kamer. ,,Ik heb er voor geknokt dat we straks gescand binnenkomen. Als mensen onder het parlement naar binnen gaan en ze hebben een bom bij zich, dan ben je te laat. Dat screenen moet dan buiten. Er was veel discussie nodig en het is duurder, maar het is gelukt.’’

Erwin Muller, hoogleraar veiligheid en recht van de Leidse universiteit waarschuwt dat er niet moet worden ‘doorgeschoten’ door het Binnenhof helemaal dicht te timmeren ,,Het parlement beveiligen zodat er nooit iets kan gebeuren, dat kan best. Maar dat is tegen de kern van wat een parlement zou moeten zijn. Het risico dat er een keer iets gebeurt zit er altijd in. Dat is heel erg dramatisch, maar ik ben er voor dat je die risico’s een beetje toestaat, zonder naïef te zijn.’’
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Mahalingam
Berichten: 52158
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Herdenking Pim Fortuyn op 6 mei. Twintig jaar later.

Bericht door Mahalingam »

Lale Gül wint Pim Fortuynprijs

Simon Fortuyn: 'Ze past in de traditie van Charlie Hebdo en Salman Rushdie'

Schrijfster Lale Gül heeft de Pim Fortuynprijs gewonnen. Dat werd vrijdag bekendgemaakt op een bijeenkomst in het stadhuis van Rotterdam. Gül debuteerde in 2021 op 23-jarige leeftijd met de bestseller Ik ga leven. In deze autobiografische roman beschrijft ze haar worsteling met de verwachtingen die haar streng islamitische ouders en omgeving van haar hebben, en waar ze zich steeds meer aan onttrekt.

Gül was vorig jaar al genomineerd voor de prijs - die vandaag voor de zevende keer werd uitgereikt - maar toen won Fidan Ekiz.

De prijs werd vrijdag uitgereikt door Simon Fortuyn, de broer van de vermoorde politicus.
https://www.nieuwnieuws.nl/5156125/lale ... tuynprijs/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
hans van de mortel
Berichten: 7918
Lid geworden op: zo jun 03, 2007 12:41 pm

Herdenking Pim Fortuyn op 6 mei. Zijn moordenaar viert feest

Bericht door hans van de mortel »

Ariel schreef:
vr mei 06, 2022 3:11 pm
Die avond van de 6de mei 2002 voelen politici zich opgejaagd wild als een woedende meute het gebouwencomplex van de Tweede Kamer bestormt.

Afbeelding
De kogels waren deskundig en politiek verantwoord voorbereid door vooral de PvdA. Die personen werden NIET afgeknald. Jammer maar helaas. En weer liet rechtvaardig optreden het afweten. Maar misschien komt dat nog een keer.

Hoe is het nu overigens met die GroenLinkse raddraaier Volkert van der Graaf gesteld?


Waarom is de moordenaar van Fortuyn, die na 12 jaren van goede verzorging met kost en gratis inwoning, nog in leven? Van verschillende kanten was beloofd hem om te brengen. Belofte maakt schuld. Grote bek en niks presteren. Doet me denken aan mark Rutte.
Geen eigen mening verkondigen is de vrijwillige celstraf van het verstand.

CITATEN OVER PROFEET MOHAMMED
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: De aanvallen op Pim Fortuyn en Ayaan Hirsi Ali - René Marres

Bericht door Ariel »

Uit de oude doos.

Wijlen Bob Smalhout schreef ooit over die intense gemeenheid, hypocrisie en onoprechtheid van 'verachtelijk persoon' Melkert en de 'typische kaviaarsocialist' Wim Kok.

Afbeelding
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Pim Fortuyn.

Bericht door Ariel »

Ad Melkert zegt dat Pim Fortuyn net als Trump “de onderbuik” bespeelde. Wat een dwaas. Vele jaren na het demoniseren van Pim Fortuyn en de laffe linkse moord op hem, heeft hij nog steeds helemaal niets geleerd.

Afbeelding
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Pim Fortuyn.

Bericht door Ariel »

Uitspraken Ad Melkert schokken oud-LPF'ers: ‘Dit kun je gewoon niet hardop menen’

Oud-politici van de Lijst Pim Fortuyn vallen bijkans van hun stoel bij het horen van de uitspraken van voormalig PvdA-leider Ad Melkert. Volgens de PvdA’er zou Fortuyn zijn groot gemaakt door ‘buitensporige media-aandacht’. Joost Eerdmans noemt Melkert ‘verbitterd als een klein kind’.

Voor het eerst vertelde Ad Melkert uitgebreid over zijn ervaringen in Het jaar van Fortuyn. Hij liet zich interviewen door topjournalist Coen Verbraak op het Geschiedenis Festival van het Historisch Nieuwsblad, met publiek erbij. Maar camera’s en microfoons waren niet welkom, zo stemde de organisatie af met Melkerts woordvoerder. Twintig jaar na de moord op Pim Fortuyn en de tumultueuze verkiezingen van 2002 lijkt Melkert amper veranderd. Zo stelt hij dat Fortuyn groot werd gemaakt door ‘buitensporige media-aandacht’.

Oud-LPF’er Mat Herben: ,,Die opmerking over de buitensporige media-aandacht is absolute dwaasheid.’’ Hij betreurt het dat ‘er geen voortschrijdend inzicht is’. Dat vindt ook zijn oud-collega Joost Eerdmans. De huidige lijsttrekker van JA21 beschrijft dat ‘een combinatie van treurigheid en enorm onbegrip’ hem overviel bij het horen van Melkerts uitspraken. ,,Dat je na zoveel jaren het blijkbaar nog steeds niet verwerkt hebt en er totaal niets van geleerd hebt. Ad Melkert probeert nu nog een wedstrijd te winnen die hij al lang verloren heeft. Hij is niks veranderd: hoe ouder, hoe niet wijzer. Verbitterd als een klein kind.’’

Hoe zat het ook alweer? In mei 2002 waren er landelijke verkiezingen. Peilingen voorspelden dat dit een nek-aan-nekrace zou worden tussen PvdA-leider Ad Melkert en VVD-leider Hans Dijkstal, maar Pim Fortuyn domineerde het nieuws met zijn aanvallen op de islam en op ‘de puinhopen van paars’. Daarmee doelde hij op de coalitie van PvdA, VVD en D66, die destijds acht jaar aan de macht was. Begin maart werd Pim Fortuyn met Leefbaar Rotterdam in één klap de grootste partij in Rotterdam. Dit tot verbijstering van PvdA’er Ad Melkert.

Fortuyn als voorloper van Trump
In het interview van dit weekend zegt Melkert dat hij Fortuyn ziet als een voorloper van oud-president van de VS Donald Trump. ,,Ze bespelen de onderbuik’’, aldus Melkert. Eerdmans onthutst: ,,Dat kun je gewoon niet hardop menen! Er is zo verschrikkelijk veel verschil tussen Trump en Fortuyn. Ik denk dat hij het nooit zal gaan snappen.’’

Eerdmans noemt het ‘zorgwekkend dat zelfs de hoofdrolspelers van toen nog zo in hun bubbel zitten en niet snappen hoe buitenstaanders denken’. En hij vindt het ontluisterend dat ‘interviewer Paul Witteman nog een trap na krijgt’. Melkert erkent in het interview weliswaar dat hij bij het beruchte lijsttrekkersdebat naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen in 2002 de professionaliteit had moeten hebben om Fortuyn te feliciteren, maar legt de schuld óók bij de NOS en presentator Witteman. Melkert verwijt Witteman dat hij hem voor het blok zette door hem ‘als een schooljuffrouw te vragen’ waarom hij de winnaar niet feliciteerde.

Rotterdammer Marco Pastors vindt ‘het echt wonderbaarlijk hoe Ad Melkert niet wil zien dat Pim Fortuyn inhoudelijk gelijk heeft gekregen’. ,,De verwaarlozing van de overheid. Dat staatsbedrijven niet geprivatiseerd zouden moeten worden. Alle pijn rond immigratie en integratie die in de jaren erna toch heel erg is gaan spelen en waar nog steeds mee wordt geworsteld.’’ Hij noemt de reactie van Melkert ‘vooral zielig’.

In de onlangs uitgezonden en bejubelde tv-serie Het jaar van Fortuyn was volgens Pastors juist wat goodwill gekweekt voor rol van Ad Melkert. ,,In die serie komt hij er nog best aardig vanaf. Maar dat beetje goodwill dat hij in de serie had gekregen heeft hij nu alweer verspeeld.’’

Deze site heeft ook nog andere politici gevraagd om te reflecteren op de uitspraken van Ad Melkert. Maar Thom de Graaf, destijds lijsttrekker van D66, die ook bij het vraaggesprek aanwezig was, wil er bijvoorbeeld ‘niks over zeggen’. PvdA’er Jeltje van Nieuwenhoven laat ook weten dat het ‘zonder een reactie van haar kant zal moeten’.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Pim Fortuyn

Bericht door Ariel »

Afbeelding
Herdenking Fortuyn overschaduwd door bekladde standbeeld: ’Mensen zien hem nog steeds als gevaarlijk’

De regen hield ze niet tegen. Een groep adepten van Pim Fortuyn woonde zaterdagavond in hartje Rotterdam onverschrokken de jaarlijkse herdenking bij het standbeeld van de vermoorde politicus bij, om zijn sterfdag te herdenken. De woede was groot, vooral omdat de nacht ervoor het kunstwerk van hun held was beklad.

Afbeelding

Dat was natuurlijk geen toeval, zeiden de aanwezigen. „Zelfs nu hij dood is, wordt hij blijkbaar nog als gevaarlijk gezien”, meende een van de aanwezigen. „Maar zijn gedachtegoed zal sowieso voortleven. Wat dat betreft is het slechts een symbolische daad, bedoeld om de mensen die hem lief hadden en bewonderen te kwetsen. De woorden van Pim, zijn opvattingen, die zitten diep in ons hart. Dat zal nooit veranderen, wat er ook gebeurt.”

De gemeente was er tijdig in geslaagd om de groene verf te verwijderen. De politie gaf in de middag aan camerabeelden in de buurt te bekijken om zo mogelijk de vandaal te kunnen traceren, en was tijdens de herdenking volop aanwezig om eventuele problemen te voorkomen.

Uitgedost
Een artiest, uitgedost als de Rotterdamse politicus, stond vervolgens de aanwezigen te woord, als ware hij Pim Fortuyn zelf. „Ze willen ons de mond snoeren”, gaf deze Maurice af op de ’gevestigde orde’, sigaartje in de hand. „Helaas gaat dat ze niet lukken. Ook die bandieten in de Tweede Kamer niet. Wég ermee. Ik heb er zin an, at your service. Hoe laat is het eigenlijk?”

Bijna acht over zes, een belangrijke tijd omdat 21 jaar geleden precies toen de leider van de LPF werd vermoord na een radio-interview op het Mediapark in Hilversum. Na twee minuten stilte namen nog enkele andere sprekers het woord. Wederom wezen veel vingers naar de overheid. Zo is niet iedereen ervan overtuigd dat Volkert van der Graaf, veroordeeld, de ware dader was. „De moord is gepleegd door Abu Fatah, die naderhand in een blauwe auto naar Schiphol is gereden.” Daarmee verwezen ze onder andere naar het boek Moord namens de kroon van schrijfster Ine Veen.

Nooit weten
Zeker niet iedereen gelooft daarin. „We zullen alleen nooit weten wat er was gebeurd als Pim nog leefde”, zegt een ander. „Kijk naar de immigratie, voor die gevaren waarschuwde hij in het verleden al heel veel. Lees maar terug, hij heeft óveral gelijk in gekregen.”

Fortuyn is voor hen nog altijd een leider. Er worden voor een spandoek met de beeltenis van de politicus fakkels afgestoken, waardoor groene rook het pleintje aan de Korte Hoogstraat vult. Zo wordt de lange dag, die veel betrokkenen ook voerde naar zijn woning in Rotterdam en begraafplaats Driehuis Westerveld waar een gedenksteen ligt, afgesloten. ’Maurice’ wil voor de afsluiting de aanwezigen nog iets voorhouden. „Moet dit beeld eigenlijk niet op het Binnenhof staan? Of óók daar?” Iedereen is het ermee eens.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17465
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

De succesvolle moord voor de linkse politiek

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Afbeelding

𝗥𝗨𝗧𝗧𝗘 𝗩𝗘𝗥𝗠𝗢𝗢𝗥𝗗𝗘𝗡 𝗠𝗔𝗚 𝗡𝗜𝗘𝗧. 𝗪𝗜𝗘 𝗗𝗔𝗧 𝗪𝗘𝗟 𝗗𝗢𝗘𝗧 𝗞𝗥𝗜𝗝𝗚𝗧 𝗦𝗧𝗥𝗔𝗙: 𝟭𝟮 𝗝𝗔𝗥𝗘𝗡 𝗜𝗡 𝗗𝗘 𝗖𝗘𝗟.

Dat lijkt mij alleszins de moeite waard. Op 6 mei herdenken mensen die het beste voorhebben met Nederland de afschuwelijke moord van 6 mei 2002 op de destijds toekomstige minister-president van Nederland: Pim Fortuyn. Wat een heerlijke eerlijke flamboyante rustige beheerste aardige man die homo was. Dat is ook de enige overeenkomst met Mark Rutte.

Mark Rutte is voor het verstandige deel van Nederlandse waardeloos. Dat dacht de linkse meute, aangemoedigd door GroenLinks en de PvdA ook destijds over Pim Fortuyn. Daarom moest hij dood. En toen was daar GroenLinks-lid Volkert van der Graaf, aangemoedigd door zijn vriendin van GroenLinks, die dit klusje maar al te graag voor zijn rekening nam. Na acht gerichte schoten van dichtbij op Fortuyn, waarvan twee in het hoofd, kon links Nederland opgelucht adem halen.

De zelfvoldane rechter heet Frans Bauduin. Het was deze corrupte magistraat die zijn hand over zijn D66-hart streek en deze lichte straf voor het linkse monster Volkert van der Graaf meer dan voldoende achtte. Typisch door links aangestuurde klassenjustitie die door Bauduin weer op de rails werd gezet in een ontredderd Nederland. Het was de links populaire gedachte dat straffen toch niet helpt.

Even voor alle duidelijkheid: Wanneer Pim Fortuyn destijds minister-president was geworden van Nederland zou er van ‘ONZE’ oorlog met Oekraïne geen sprake zijn en had Nederland nu geen last van al die parasieten uit Afrika en moslimlanden die zich als asiel-eiser welkom weten in dit kleine tot kutland verworden Nederland. Bedenk wel dat vluchten niet gratis is. De prijs vanuit Afrika bedraagt al gauw € 6000. De echte paupers die slecht ter been zijn en geen slappe was (geld) bezitten mogen verrotten. Geen politicus in Nederland die zich daar zorgen over maakt, behalve dan Wilders, Baudet, en een boerin.

IEDEREEN IS HIER WELKOM ALS ONGEWENSTE VREEMDELING. MEN MOET ALLEEN NOG EERST HIER ZIEN TE KOMEN.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
Ali Yas
Berichten: 7662
Lid geworden op: zo apr 15, 2012 3:24 pm
Contacteer:

Re: De succesvolle moord voor de linkse politiek

Bericht door Ali Yas »

Hans v d Mortel sr schreef:
zo mei 07, 2023 12:13 am
IEDEREEN IS HIER WELKOM ALS ONGEWENSTE VREEMDELING. MEN MOET ALLEEN NOG EERST HIER ZIEN TE KOMEN.
Maar zijn ze eenmaal hier, dan blijkt ons dichtgereguleerde land een bijzonder arme voedingsbodem voor het maken van carrière. Dus dat wordt steuntrekken, zelfs voor mensen die graag willen en wat kunnen. Nederland is gewoon geen geschikt immigratieland.
Truth sounds like hate to those who hate truth.
Plaats reactie