Linda Danvers schreef:Leyla schreef:"Uw vrouwen zijn (als) akkers voor u. Benader dan uw akkers zoals u wilt, maar doe eerst iets voor uw zielen. En wees godbewust, en besef dat u Hem zult ontmoeten. En geef goed nieuws aan hen die geloven". (Soerat al-Bakarah 2:233)
Beste Leyla,
Er staat "benader de akker zoals u wilt". Zoals de man dus wil. Dat verwijst naar het zaaien. Het is heel duidelijk een verwijzing naar seks en voortplanting. Op basis van dit vers verliezen vrouwen na een echtscheiding doorgaans hun kinderen in een Islamitische samanleving. De oogst is immers voor de boer en niet van de akker.
Waarom wordt de vrouw tot een stuk grond verklaart? Tot een stuk bezit, een object zonder persoonlijkheid? Vind jij dat respectvol? Ik niet.
Er staat niet "bedrijf de liefde met je vrouw op een manier die jullie allebei fijn vinden." Er staat niet: "behandel je vrouw zoals je zelf graag behandeld wil worden en vraag hetzelfde van haar."
Polygamie is in de Qora'an niet vermeld als vrijbrief voor overvloedige sexuele gratificatie, maar een regeling ten bate van individu en gemeenschap in uitzonderlijke situaties.
Er staat nergens in de Koran dat polygynie alleen in uitzonderlijke situaties mag.
In het voor-Islamitische Arabie, dus voordat de Qora'an werd geopenbaard, waren de rechten van vrouwen zeer onduidelijk. Afhankelijk van de stam- en familietradities en het hebben van veel mannelijke verwanten kon een vrouw nog wel enige zeggenschap over haar lot hebben, maar uiteindelijk waren de mannen oppermachtig. De rijken waren vrij om ongelimiteerde aantallen vrijwel rechteloze echtgenoten en concubines te nemen. Het erven, wegschenken, prostitueren en verstoten van vrouwen werd sociaal aanvaardbaar geacht.
Ten eerste, welk bewijs heb jij dat de Arabieren zich zo gedroegen voor de Islam diens intrede deed? Er is geen archologisch bewijs voor deze stellingen en er zijn ook geen voor-Islamitische geschiedschrijvers die deze gebruiken noemen. Pas nadat de Islam de overhand kreeg en moslims de geschiedenis schrijven, duiken deze verhalen op.
Ten tweede, beperkt de Koran niet het aantal concubines dat een man mag hebben. Er staat dat je seks mag hebben met slavinnen. De Koran beperkt nergens het aantal slavinnen dat je kan bezitten. Dat maximum geldt alleen voor echtgenotes. Als een man met nog een vrouw wil trouwen staat het hem ook vrij om een van zijn wettige echtgenotes te verstoten. Dat is nauwelijks een beperking van polygynie.
De Koran bevat diverse verzen die een man toestaan om seks te hebben met slavinnen.
Koran 23:1-6 Inderdaad voorspoedig zijn de gelovigen. Die ootmoedig zijn in hun gebeden. En die al hetgeen ijdel is, schuwen. En die aktief zijn in het betalen van Zakaat. En die hun vleselijke lusten beheersen. Behalve met hun vrouwen of hetgeen hun rechterhand bezit, want dan treft hen geen verwijt.
Hetgeen de rechter hand bezit wordt als aparte groep genoemd waar je als man seks mee mag hebben. Met een slavin hoef je dus niet getrouwd te zijn om er seks mee te mogen hebben. Anders zouden slavinnen onder echtgenotes vallen en niet apart worden genoemd. In het oude Testament staan er specifieke regels over het huwen met slavinnen en de rechten en plichten van dergelijke vrouwen. Er staat specifiek dat een slavin waarmee je een seksuele relatie hebt als echtgenote geldt. In de Koran staat nergens dat je eerst met een slavin moet trouwen voor je ermee naar bed mag. Er zijn namelijk verzen waar je uit kunt opmaken dat dit niet hoeft.
Koran 4:24 En getrouwde vrouwen, met uitzondering van haar, die gij bezit. Dit is een gebod van Allah voor u. Degenen, die daar buiten vallen, zijn u toegestaan; dat gij zoekt door middel van wat gij bezit haar behoorlijk te huwen en geen overspel te plegen. En geeft haar een huwelijksgift, tegenover de voordelen, die gij van haar hebt, dit is verplicht; er zal na het vaststellen daarvan geen zonde op u rusten in alles wat gij onderling overeenkomt. Voorzeker, Allah is Alwetend, Alwijs
Een man mag seks dus hebben met zijn slavin ongeacht of ze al getrouwd was voor de man in kwestie haar eigenaar werd of voor ze tot slavin werd gemaakt. Seks buiten het huwelijk mag dus volgens de Koran met een eigen slavin. Er is geen respect voor een eventueel huwelijk dat de vrouw in kwestie al met een ander gesloten heeft. Hier staat dus heel duidelijk dat je niet met een slavin hoeft te trouwen. Seks mag niet buiten het huwelijk behalve als het om een eigen slavin gaat.
Koran 24:33 En laat degenen, die geen mogelijkheid tot trouwen vinden, zich kuis houden totdat Allah hen uit Zijn overvloed verrijkt. En de slaven die een acte van vrijmaking wensen, voorziet hen daarvan indien gij enig goed in hen ziet; en geeft hun van de rijkdommen van Allah, die Hij u heeft geschonken. En dwingt uw slavinnen, terwijl zij kuis wensen te zijn, niet tot ontucht om de goederen van het tegenwoordige leven te zoeken. Maar indien iemand haar dwingt, dan zal Allah na die dwang (voor haar) Vergevensgezind, Barmhartig zijn.
Veel naïeve lezers denken dat dit vers stelt dat je slavinnen niet tot seks mag dwingen. Dit is echter niet correct. "Ontucht" verwijst naar seks buiten de eerder gestelde grenzen. Er is eerder gesteld dat seks hebben met een eigen slavin is toegestaan. Dit is dus geen ontucht. Dit vers wordt doorgaans geïnterpreteerd als een verbod om slavinnen te dwingen zich te prostitueren of te dwingen seks te hebben met een man die niet hun eigenaar is. Het pijnlijke is echter dat er staat "En dwingt uw slavinnen, terwijl zij kuis wensen te zijn, niet tot ontucht om de goederen van het tegenwoordige leven te zoeken." Dit impliceert dat slavinnen prostitueren wel is toegestaan als de slavinnen daar geen bezwaar tegen aanvoeren.
Koran 4:3 En als gij vreest dat gij niet rechtschapen zult zijn bij het behandelen der wezen, huwt dan vrouwen die u behagen, twee of drie, of vier en als gij vreest, dat gij niet rechtvaardig zult handelen, dan één of wat uw rechter handen bezitten. Dat is voor u de beste weg, om onrechtvaardigheid te voorkomen.
Als je vreest niet rechtvaardig te kunnen zijn tegen vier echtgenotes dan moet je als man er maar een huwen of je beperken tot seks met slavinnen. Rechtvaardigheid is dus alleen een overweging bij vrije vrouwen. Het maakt niet uit als je vrouwen die je bezit zijn onrechtvaardig behandeld volgens de Koran. Bovendien moet een vrouw trouw zijn aan één man: haar echtgenoot of haar eigenaar. Mannen mogen met meerdere vrouwen seks hebben, maar eisen ondertussen wel dat al die vrouwen trouw blijven aan hen.
Dit vers beperkt bovendien geen polygamie omdat de Koran elders stelt dat slavinnen goedkoper zijn dan wettige echtgenotes en bovendien geen beperking stelt op hoeveel slavinnen een man mag hebben.
Koran 4:25 En wie uwer het niet kan bekostigen vrije gelovige vrouwen te huwen, hij huwe hetgeen gij bezit, namelijk gelovige slavinnen. En Allah kent uw geloof het beste. Gij zijt van elkander; huwt haar daarom met de toestemming van haar meesters en geeft haar een huwelijksgift op de gebruikelijke wijze, kuis zijnde, geen ontucht plegende, noch er heimelijke minnaars op nahoudende. En indien zij, nadat zij gehuwd zijn zich schuldig maken aan ontrouw - geldt voor haar de helft van de straf, die voor de vrije vrouwen is voorgeschreven. Dit is voor degene uwer die vreest te zondigen. Maar het is beter voor u dat gij u weerhoudt en Allah is Vergevensgezind, Genadevol.
Slavinnen zijn dus een goedkoop alternatief als je geen bruidschat kunt betalen, maar het geniet de voorkeur om niet met slavinnen te huwen. Daar is ook niet zoveel reden voor. Als man mag je immers al met een vrouw seks hebben als ze je eigendom is. Een huwelijk is overbodig als je als man puur op seks uit bent. Dit vers ondermijnt verder de functie van de bruidschat. Als een man zonder een bruidschat te betalen goedkoop aan een vrouw kan komen en kinderen kan bij haar kan verwekken dan beschermt de bruidschat eventuele kinderen in dat geval niet tegen armoede.
De Koran benadrukt keer op keer dat seks met slavinnen is toegestaan. Alleen als een man niet de eigenaar is van de slavin in kwestie zou de vrouw kunnen weigeren. Dan man heeft bovendien ook de toestemming van de eigenaar nodig.
Historische omstandigheden veranderen, maar de menselijke aard blijft hetzelfde. Terwijl het voor mannen wellicht biologisch niet zo noodzakelijk is om het aantal sexuele partners te beperken, is dat vanuit maatschappelijk oogpunt wel het geval.
Ik ben het met je eens maar dat staat niet in de Koran en niet in de Sahih Hadith.
Enerzijds kan ook van de beste man niet worden verwacht dat hij meer dan vier vrouwen absoluut gelijk kan behandelen; dat is de eis die de Qora'an aan dergelijke huwelijke stelt. Anderzijds moet worden voorkomen dat de vrouw tot een object, een massa-artikel wordt gedegradeerd. Absolute rechtvaardigheid in de omgang met alle echtgenotes en een gelijke verdeling van de beschikbare voorzieningen onder hen vormen de maatstaf waaraan de aanspraak van een man op een polygaan huwelijk moet worden gemeten. En als dan verderop in hetzelfde Qora'an-hoofdstuk wordt gesteld dat volmaakte rechtvaardigheid eigenlijk niet mogelijk is, wordt des te duidelijker dat polygamie niet bedoeld is als norm, en hoogstens bij uitzondering kan worden toegestaan:
"U zult niet in staat zijn evenredigheid te betrachten onder uw vrouwen, ook al zou u dat nog zograag willen. Maar wees niet eenzijdig met uw attenties, zodat zij zonder steun is. Maar als u het goede doet en godbewust bent, dan is God zeker vergevend en barmhartig (Soerat an-Nisa 4:129)
Dit houdt helemaal geen beperking van polygynie in. Er staat dat Allah vergevingsgezind is. Dat klinkt mij duidelijk als toestemming in de oren. Als dit vers een beperking inhield dan stond dat er wel duidelijk.
Verder moet men in acht nemen, wat de redenen zijn dat een Polygaam huwelijk in de tijd van de profeet (vzmh) acceptabel werd geacht: In de oorlogstoestand, ten tijde van de Profeet (vzmh), moesten moslims de ene veldslag na de andere leveren met hun vijanden onder de Qoraish. Daardoor sneuvelden een groot aantal mannen en bleven veel weduwen en wezen onverzorgd achter.
Je vergeet voor het gemak dat Mohammed en zijn aanhagers die oorlogen waren begonnen. Als je andermans caravanen aanvalt dan krijg je vanzelf vijanden. Mensen vinden het niet leuk als je hun spullen afpakt, als iedereen die zich verzet wordt vermoord en de rest gijzelaar wordt, slaaf wordt of op de slavenmarkt wordt verkocht. De Sira en de Hadith zijn heel duidelijk over deze zaken.
In de omstandigheden van die tijd was het vrijwel onmogelijk voor weduwen, met of zonder kleine kinderen, zicht zelfstandig te handhaven. Om hen niet onverzorgd en onbeschermd achter te laten, konden zij natuurlijk worden opgenomen in bestaande gezinnen. Maar de menselijke natuur in aanmeking genomen, was het dan beter dat zij een rechtspositie als tweede echtgenote zouden krijgen dan de onzekerheid van een onduidelijke status te moeten verdragen.
Mohammeds eerste vrouw had gewoon haar eigen zaak met mannelijke werknemers. Zij verdiende haar eigen brood. Vrouwen kunnen doorgaans in hun eigen onderhoud voorzien zolang ze daar maar niet in worden gehinderd. De reden dat polygynie ook werd toegestaan was omdat Moslimstrijders vrouwen roofden tijdens hun plundertochten. Dankzij Mohammeds toestemming om seks te hebben met bezittingen van de rechterhand konden deze strijders wettige kinderen bij die vrouwen verwekken ook al waren die vrouwen al met een ander getrouwd.
Een ander voorbeeld is de situatie van een onvruchtbare vrouw in een traditionele samenleving. Wanneer het eenmaal bekend is dat een vrouw geen kinderen kan krijgen en wordt gescheiden, zal zij nauwelijks meer kans hebben op een huwelijk. In dat geval kan het wenselijk zijn dat zij haar plaats als eerste echtgenote behoudt, terwijl haar man bij een legale tweede echtgenote kans op nageslacht heeft.
Ook dat staat nergens in de Koran. Dat verzin jij erbij. Er is niks wat een man weerhoud om zijn onvruchtbare vrouw te dumpen en met twee jonge vrouwen te trouwen.
Op grond van twee principes is polyandrie, een huwelijk van een vrouw met meerdere mannen, volgens de islam niet toelaatbaar:
Op de eerste plaats zou het vaderschap in dergelijke situaties onzeker zijn en daarmee ook de identiteit van het kind en dus zijn recht op levensonderhoud en zijn erfrecht op losse schroeven komen te staan.
- Waarom is het erfrecht zo belangrijk? Een gemeenschap hoort gewoon voorzieningen voor alle kinderen te hebben om het even of hun vader bekend is. Mensen horen gewoon welvaart te verwerven op basis van hun eigen werk en begaafdheden en niet op basis van de welvaart van hun voorouders.
- Als een vrouw zelf haar kinderen kan onderhouden en die kinderen van haar kunnen erven waarom mag een vrouw dan niet daarvoor kiezen als zij en de mannen in kwestie daarmee instemmen?
- Als een vrouw en de mannen in kwestie goede afspraken maken dan is het weldegenlijke duidelijk wie de vader van welk kind is.
- In culturen die polynadrie practiseren zijn de mannen doorgaans broers. De kinderen zijn dan hoe dan ook bloedverwanten van de mannen in kwestie.
Bovendien is er een belangrijk verschil tussen de sociale implicaties van mannelijke en vrouwelijke sexualiteit. Een man kan, bij wijze van spreken, bij meerdere vrouwen kinderen verwekken en nog steeds zijn handen vrij hebben voor kostwinning en verdediging ten behoeve van zijn gezin.
Een man kan niet even goed voor 20 kinderen zorgen als voor 4. Als er minder kinderen zijn dan is er meer geld en aandacht per kind. Jij vind blijkbaar de band tussen vader en kind niet zo belangrijk.
de vrouw daarentegen is na de bevruchting eerst negen maanden in verwachting en wordt ook daasrna nog lange tijd in beslag genomen door de verzorging van het kind. Het is dan ook om precies deze reden dat zij er recht op heeft om onderhouden te worden door haar man. Zonder een dergelijke voorziening zou haar positie onrechtvaardig zijn. Het hebben van verplichtingen aan meerdere echtgenoten zou de positie van een vrouw tijdens zwangerschap en zoogtijd alleen nog maar moeilijker maken.
Als zij en haar kinderen meerdere mannen hebben die hun beschermen en de kost verdienen dan is zij beter af.
Ik ben geen pleitbezorger van polyandrie. Ik verlang ook zelf niet naar zo'n situatie. Ik vind alleen wel dat mensen vrij zijn om daarvoor te kiezen. De overheid dient uit praktische overwegingen alleen monogame huwelijken te erkennen overigens.
"Allah gebiedt u aangaande uw kinderen: voor het mannelijke kind evenveel als het deel van twee vrouwelijke kinderen, maar als er alleen meisjes zijn, meer dan twee, dan is er voor haar tweederde van de nalatenschap en als er slechts één is, voor haar is de helft". (Soerat an-Nisa 4:11)[/i]
Het islamitisch erfrecht maakt deel uit van het totale systeem van sociale maatregelen en kan daar niet van worden losgekoppeld zonder aan betekenis te boeten. Daarom moet in aanmerking worden genomen dat het meestal kleinere erfdeel dat de vrouw ontvangt, voor haar eigen gebruik is, zonder verplichting in het met anderen te delen. Daarentegen is de man in beginsel wel verplicht om aanverwante vrouwen, die dat behoeven, te onderhouden. Aangezien in het totale patroon van sociaal-financiele verplichtingen van de man zoveel zwaarder zijn dan die van de vrouw, ontvangt hij een groter erfdeel.
Waar staat het in de Koran dat je als man aanverwante vrouwen moet onderhouden? Stel dat een vrouw behoorlijk rijk zou zijn en meer dan genoeg heeft voor haar gezin, Is het dan niet asociaal als haar neefjes en nichtjes niet zou willen helpen?
Mannelijke bloedverwanten moeten twee keer zoveel erven als een gelijke vrouwelijke bloedverwant van de overledene volgens de Koran. Hier is een vrouw letterlijk de helft waard van een man. De wensen van de overledenen doen niet ter zake. Als een overleden liever diens hele vermogen aan een dochter, echtgenote of zus wil nalaten dan mag dat niet. Deze regel wordt wel eens door Moslimapologeten verdedigd door te beweren dat een man meer geld nodig heeft omdat hij een bruidschat moet kunnen betalen als hij wil trouwen, hij een gezin moet kunnen onderhouden en een vrouw de bruidschat mag houden als een man van haar scheid. Er zijn echter diverse problemen met deze redenering. In de eerste plaats is het heel goed mogelijk dat het mannelijke familielid al een stuk welvarender is dan de vrouwelijke erfgenaam. Een man hoeft helemaal niet de erfenis harder nodig te hebben dan een vrouw. Dat hang maar helemaal af van de leefsituatie van beide erfgenamen. Een overledene kan bijvoorbeeld als enige familie een arme zus met een paar jonge kinderen en een rijke broer die al is getrouwd hebben. Dan heeft de rijke broer overduidelijke het geld minder nodig dan zijn zus. Het is dus onzinnig om te beweren dat mannen altijd meer geld en goederen nodig hebben dan een vrouw. Sterker nog deze regel creëert mogelijk vaker situaties waarin vrouwen vaker behoeftig zijn dan als mensen zelf mogen beslissen hoeveel ze aan wie nalaten.
Daarnaast staat nergens in de Koran dat vrouwen geen verplichting hebben om bij te dragen aan het levensonderhoud van het gezin in de vorm van werk en/of vermogen. Er staat ook nergens dat die verplichting alleen op de man rust. Dat zou ook onzinnig zijn aangezien in veel traditionele agrarische samenlevingen een groot deel van het voedsel door vrouwen wordt verbouwd en verwerkt. Zelfs in Nederland kan en boer doorgaans zijn bedrijf niet goed laten draaien als hij geen echtgenote heeft die meewerkt in het bedrijf. Het is onzinnig om te beweren dat vrouwen niet hoeven bij te dragen aan het overleven van het gezin. Dat doet vrijwel elke vrouw. Zelfs in een moderne industriële samenleving waarin de man werkt en een inkomen verdient en de vrouw alleen het huishouden doet, draag de vrouw bij aan het levensonderhoud. Zij doet immers het huishouden en verzorgt de kinderen. Dat is arbeid en dus een bijdrage. Bedenk maar eens wat een schoonmaker, een kok en een kinderoppas een alleenstaande man die voltijd werkt zouden kosten. Dat veel mannen en sommige vrouwen het doen van het huishouden niet vinden tellen als arbeid en daarmee als bijdrage aan het levensonderhoud zegt meer over hen dan over de bijdrage die de gemiddelde vrouw op deze wereld aan haar gezin levert. Om de een of andere reden denken sommige mensen dat arbeid alleen telt als er voor wordt betaalt en niet als het voedsel en goede leefomstandigheden voortbrengt. Er wordt ook beweerd dat een vrouw niet haar bruidsschat aan haar gezin hoeft te besteden terwijl in de meeste culturen die dit gebruik hanteren de bruidschat wordt besteedt aan de inrichting van het huis of de aanschaf van andere zaken die het gezin ten goede komen.
Ten slotte is de Koran niet duidelijk over hoe hoog een bruidschat eigenlijk moet zijn. Er wordt geïmpliceerd dat dit doorgaans een aanzienlijke som is maar er worden nergens objectieve maatstaven gegeven omtrent hoe de vader, voogd of de vrouw zelf zo'n som vast stelt. De Hadith verhalen zelfs dat Mohammed had gezegd dat iedere willekeurige betaling een huwelijk al geldig maakt zolang er maar betaalt wordt.
Aboe Dawoed Boek 11, Nummer 2121
Vertelde een man uit het gezelschap van de profeet:
Mohammed ibn AbdurRahman ibn Thawban deed verslag op gezag van een man uit het gezelschap van de profeet. Toen Ali trouwde met Fatima, dochter van de apostel van Allah, was hij van plan om gemeenschap met haar te hebben. De apostel van Allah verbood hem dit tot hij haar wat zou geven.
Ali zei:"ik heb niks bij me."
De profeet zei:"Geef haar je maliënhemd."
Dus hij gaf haar zijn maliënhemd en ging toen met haar samenwonen.
Een Islamitisch huwelijk is dus pas geldig als de man iets, om het even wat, betaalt
Boechari Volume 7, Boek 62, Nummer 80
Vertelde Sahl bin Sad:
De profeet zei tot een man "Trouw zelfs al is het met (een bruidschat gelijk aan) een ijzere ring."
Een bruidsschat kan dus slechts een schijntje zijn. Er is dus niet gezegd dat de bruidschat van een vrouw hoger zal zijn dan het deel van de erfenis dat ze misloopt omdat ze geen man is. Het is heel goed mogelijk dat een vrouw in een Islamitische samenleving er dankzij deze regels op elk vlak er bekaaid vanaf komt.
Het idee achter een bruidschat was oorspronkelijk dat een man pas zou trouwen als hij welvarend genoeg zou zijn om een gezin te onderhouden. Mohammed ondermijnde dat systeem al door symbolische bruidschatten toe te staan. Hierdoor werden vrouwen en kinderen nog steeds niet beschermd tegen armoede. Ze stonden echter wel onder het gezag van een dergelijke man met alle gevolgen van dien. Het hele systeem is binnen de Islam schijnheilig en waardeloos. Een verstandige spirituele leider zou de bruidschat vervangen door een inkomenseis waar een of beide partners aan moeten voldoen. Dan voorkom je namelijk dat mensen onbezonnen aan kinderen beginnen. Uiteraard is die eis situatiegebonden dat kan het ene geval inkomen uit werk, eigen bedrijf en/of vermogen zijn en in een ander geval het bezit van vruchtbaar land en zaaigoed waarmee je in de behoefte van je familie kan voorzien. Een symbolische bruidschat blijft onsympathiek. Je betaalt namelijk volgens de Hadith voor de toegang tot de vagina van de vrouw. Een zeer geringe betaling is zowel respectloos als beledigend omdat het riekt naar gebrek aan waardering gecombineerd met prostitutie.
"De mannen zijn de onderhouders en beschermers van de vrouwen, omdat God de een heeft begunstigd boven de ander, en om wat zij (de mannen) uitgeven van hun bezittingen...". (Soerat an-Nisa 4:34)
Deze soera (Qora'an-vers) impliceert dat de mannen en vrouwen in de Islam als gelijkwaardige partners worden beschouwd die deelnemen aan het leven van een gemeenschap door middel van een zinvolle taakverdeling.
Dat is jouw interpretatie van dat vers. De bewering dat mannen meer besteden aan hun gezin klopt ook niet als je ziet hoeveel vroujwen doorgaans aan arbeid, zorg en voedsel bijdragen aan het gezin overal ter wereld. De koran zegt nergens dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn. De Koran beweert exact het tegenovergestelde:
Koran 2:178 O gij die gelooft, vergelding inzake doodslag is u voorgeschreven: de vrije man tegen de vrije man, de slaaf tegen de slaaf en de vrouw tegen de vrouw. Maar, indien iemand kwijtschelding is verleend door zijn broeder, dan moet de eis billijk zijn, en betaling moet hem worden gedaan met goedheid. Dit is verzachting en barmhartigheid van uw Heer. Wie daarna overtreedt, hem wacht een pijnlijke straf.
Dit vers suggereert dat je meer moet betalen voor het doden van een man dan voor het doden van een vrouw. Anders zouden vrouwen niet als aparte categorie gelden. Het feit dat vrouwen na slaven worden genoemd zou je ook aan het denken moeten zetten.
In dit vers wordt veel gesuggereerd en ook veel ongezegd gelaten, zodat een zekere diversiteit van interpretatie mogelijk blijkt. In elk geval is het duidelijk dat hier plichten en taken worden verdeeld en dat er grenzen worden gesteld aan de mannelijke autoriteit en heerszucht. Beginnend met het opleggen van een zware verplichting aan de mannen, volgen twee argumenten om die opdracht te ondersteunen:
De eerste daarvan is een verwijzing naar de gegeven aanleg van mannen in het algemeen, zoals grotere fysieke kracht, waarin zij zeer begunstigd zijn dan vrouwen. Het tweede punt vloeit daar ten dele uit voort, namelijk de kracht en aanleg die het mannen in het algemeen gemakkelijker maken om aan de kost te komen en bezit op te bouwen, terwijl vrouwen belast zijn met andere, minstens even belangrijke, taken. Vandaar de verdeling van plichten, waarbij de mannen met de zorg voor het levensonderhoud van hun vrouwen zijn belast.
In grote delen van de wereld zou de bevolking verhongeren als vrouwen niks anders deden dan voor kinderen zorgen. De landbouw is grotendeels een vrouwenzaak of beide seksen zijn even nodig. In tal van samenlevingen gebruiken mannen geweld en wetten om vrouwen eronder te houden zodat ze afhandelijk blijven en vrouwen een slechte echtgenoot niet kunnen verlaten. Toen vrouwen zichzelf en hun kinderen konden gaan onderhouden in het Westen, steeg het aantal echtscheidingen. Dat verband zie je elders ook.
De verhalen in de Koran over het Paradijs zijn gewoon seksuele fantasiën. Die verhalen dienden om mannen te motiveren om oorlog te voeren en zich aan de regels te houden. Als ze stierven in de strijd dan gingen ze naar een tuin vol mooie vrouwen en als ze overleefden dan konden ze rijkdommen plunderen en vrouwen gevangennemen. Een Moslimstrijder dacht dus dat hij hoe dan ook zou winnen. Die verhalen waren gewoon een slimme manier om de soldaten die vooraan stonden te motiveren.
Met vriendelijke groet,
Linda