(Nationaal) socialistische aktie

[Pilgrim]

Prof. Paul Cliteur – Hoe de linkse flirt met jihadisme veiligheid van Europese democratieën ondermijnt

Door: Paul Cliteur, 13:39, 01 september 2019



'Links koestert graag de mythe dat geweld 'rechts' is'

De gehele twintigste eeuw is vol van het extreemlinkse geweld dat miljoenen slachtoffers heeft gemaakt. Stalinisme, Maoïsme en Nazisme waren de grote aanjagers van dat geweld. Sinds de jaren zestig van de twintigste eeuw is echter een propagandaoorlog gaande met als inzet het te doen voorkomen alsof de grootste bedreiging komt van extreemrechts. Stalinisme en Maoïsme worden vergeten of geïnterpreteerd als toch niet authentiek ‘links’.

Er is echter een bescheiden hoeveelheid boeken die de gevaren van extreemlinkse ideologieën in kaart probeert te brengen en de ontvankelijkheid van linkse intellectuelen daarvoor. In 1973 publiceerde David Caute The Fellow Travellers: Intellectual Friends of Communism. In 1981 schreef Paul Hollander Political Pilgrims: Travels of Western Intellectuals to the Soviet Union, China and Cuba. In 2017 heeft Hollander zijn historische overzicht aangevuld met meer recente linkse dictators in From Benito Mussolini to Hugo Chavez: Intellectuals and a Century of Political Hero Worship. En in Jamie Glazov’s United in Hate: The Left’s Romance with Tyranny and Terror (2009) wordt de linkse fascinatie voor gewelddadige ondemocratische ideologieën doorgetrokken naar de liefde van links voor het jihadistisch terrorisme.

In het Nederlands is weinig literatuur over dit onderwerp. A. Aarsbergen publiceerde in 1988 Verre paradijzen: linkse intellectuelen op excursie naar de Sovjet-Unie, Cuba en China, maar over het algemeen wordt het onderwerp genegeerd. En als iemand zich daaraan waagt wordt zo’n boek niet besproken in NRC Handelsblad of De Volkskrant noch kan de schrijver aanschuiven bij De Wereld Draait door. De reden? Links koestert graag de mythe dat geweld “rechts” is en men duikt daarom met groot enthousiasme op elke Breivik die deze mythe in stand kan houden.

Een uitzondering op dit patroon vormt het onlangs verschenen boek van Dirk van der Blom, Verdamping van de Nederlandse democratie: Van een politiek correcte naar een geïslamiseerde onrechtstaat (2019). Van der Blom gaat uitvoerig in op de vooroorlogse en naoorlogse discussie over het nationaal-socialisme. Het échte nationaal-socialisme dan. Hij laat zien hoe de naoorlogse generatie linkse denkers (Nieuw-Links) het nazi-etiket heeft gebruikt om politieke tegenstanders kalt te stellen (Buikhuisen, Janmaat, Van Gogh, Hirsi Ali, Wilders). Maar, net als Glazov, laat hij ook zien hoe de linkse flirt met het jihadisme de veiligheid van Europese democratieën ondermijnt.

Ik verwacht niet dat Van der Blom meteen zal worden uitgenodigd voor Zomergasten en ook niet dat de NPO meteen de rode loper voor hem uitlegt, maar wie zijn politieke wereldbeschouwing een beetje op orde wil krijgen, en in het bijzonder de Nederlandse naoorlogse politieke discussie over nazisme, racismeverwijten en opkomend jihadisme in perspectief wil plaatsen, is dit boek een aanrader.

Blom, Dirk van der, Verdamping van de Nederlandse democratie, Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2019.

https://tpo.nl/2019/09/01/prof-paul-cli ... ndermijnt/

[Pilgrim]

KRANKZINNIG!: Gemeente Den Haag wil anti-Joodse neonazi-demonstratie niet verbieden

Geschreven door Kemal Rijken, 3 september 2019



De gemeente Den Haag wil een demonstratie van de openlijk neonazistische paramilitaire groepering Racial Volunteer Force (RVF) niet op voorhand verbieden. Dat heeft de gemeente aangegeven nadat het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) om duidelijkheid had gevraagd. Locoburgemeester Rachid Guernaoui (Hart voor Den Haag-groep De Mos) antwoordde op een brief van het CIDI dat de demonstratie vooralsnog niet verboden zal worden. Intussen zijn pro-Joodse burgers een handtekeningenactie tegen de gemeente en de komst van RVF gestart.

De RVF wil op 28 september demonstreren tegen ‘de zionistische schaduwmacht in Nederland’. Op Facebook worden alle aanhangers opgeroepen om naar de Hofstad te komen om voor de Israëlische ambassade te demonstreren. De neonazi’s noemen het appél van het CIDI ‘gratis reclame’ voor hun demonstratie en roepen medestanders op naar Den Haag te komen. ‘Kom ook in verzet tegen het zionisme en sluit je aan bij de antizionistische bevrijdingsstrijd!’ aldus een oproep op de Facebook-site van de RVF.

Vierde Rijk
De groep is een afsplitsing van de Britse terreurorganisatie Combat 18. Volgens de AIVD wil de RVF een ‘Arisch Vierde Rijk’ oprichten, waar Nederland onderdeel van zou moeten worden. De groep is uitgesproken antidemocratisch en wil ‘alle middelen’ aanwenden om het democratische systeem omver te werpen. Eerder zijn RVF-leden vervolgd voor (vuur)wapenbezit en geweldsdelicten. Ook discriminerende uitingen zorgden voor veroordelingen.

Hitlergroet
Obsessieve Jodenhaat neemt een centrale rol in binnen de RVF, aldus het CIDI. Op de site van de groepering is bijvoorbeeld te lezen hoe ze bijeenkwamen om ‘de geboortedag van de Führer te vieren’. Ook ‘strijdt’ de RVF tegen ‘koosjernationalisten’, ‘zionistische zwijnen’ en ‘de interne vijand: de kosmopolieten’”, een antisemitisch codewoord voor de Joden. Hakenkruisen, nazi-vlaggen en de Hitlergroet worden door aanhangers van de RVF niet geschuwd.

Vergeefse eis
Het CIDI heeft geëist dat de demonstratie verboden wordt, maar de gemeente Den Haag denkt daar anders over. ‘In deze tijden van toenemend antisemitisme maakt CIDI zich ernstig zorgen over het signaal dat uitgaat van het toestaan van deze nazistische demonstratie. De demonstratie van de RVF richt zich overduidelijk niet slechts tegen het beleid van de Staat Israël, maar tegen Joden in Nederland. Juist Den Haag, de internationale stad van vrede en recht, zou een vuist moeten maken tegen dit verwerpelijke gedachtegoed’, aldus het CIDI op haar site. De Joodse belangenorganisatie hoopt dat ‘het Openbaar Ministerie de demonstratie nauwlettend in de gaten zal houden, om eventuele strafbare uitingen effectief op te sporen en te vervolgen’.

Petitie
Inmiddels is de pro-Joodse groep ‘Dutch support for Israel’ een online petitie begonnen onder de noemer ‘Geen nazidemonstratie in Den Haag’. De groep schrijft: ‘Wat RVF beoogd is gericht tegen bevolkingsgroepen die onderdeel zijn in onze samenleving en beschermt moeten worden. De verworven vrijheden en de gruwelijke daden van het Nazi-regime eerder en sympathisanten die achter de Nazi ideologie staan horen geen podium te krijgen. De Gemeente Den Haag zou dit moeten verbieden omdat dit een gevaarlijke ontwikkeling is die precedenten schept voor jodenhaat en andere vormen van haat en racisme’.

https://jonet.nl/anti-joodse-neonazi-de ... opig-door/

[Pilgrim]

Britse rijken bereiden vlucht uit GB voor als marxistische antisemiet Corbyn aan macht komt

4 september 2019



Corbyn-communisme zal voor massale exodus van succesvolle, getalenteerde mensen die wél hard werken, zorgen

Niet een no-deal Brexit, maar het vooruitzicht op een regering onder leiding van Labour-leider Jeremy Corbyn is het schrikbeeld van de Britse superrijken. Als de linkse politicus aan de macht komt, zouden zij het Verenigd Koninkrijk ontvluchten, geeft Chris Kalin aan. Zijn bedrijf Henley & Partners helpt rijken zich te vestigen in belastingparadijzen.

“Het is duidelijk dat er een grote uitstroom komt van zeer rijke mensen en families als er een regering Corbyn aantreedt”, legt Kalin uit. “Dat is de grote angst van onze klanten, niet de Brexit of zelfs een no-deal Brexit. Dat maakt geen verschil voor onze cliënten.”

Een deel van Corbyns crypto-communistische economische plannen is in de afgelopen jaren al duidelijk geworden. Zo wil de Labour-leider de inkomstenbelasting verhogen voor iedereen die meer dan 80.000 pond (ongeveer 88.000 euro) verdient. Ook wil hij een vermogensbelasting instellen, de erfbelasting hervormen en een extra heffing instellen voor onroerend goed in handen van buitenlanders. Daarmee treft hij mogelijk veel miljardairs die woningen in Londen hebben. Die worden sowieso al op de korrel genomen omdat Corbyn ook een leegstandsbelasting voor woningen wil invoeren.

De privacy voor rijke Britten wordt ook ingeperkt. Labour wil meer helderheid over wie veel geld heeft door iedereen die meer dan 1 miljoen pond per jaar verdient te dwingen zijn belastingaangifte openbaar te maken. Ook zijn er plannen om bedrijven te verplichten al hun aandeelhouders bekend te maken. Nu hoeven alleen aandeelhouders die boven bepaalde grenzen van bezit uitkomen te worden geopenbaard. Verder zouden alle bedrijven met meer dan 250 werknemers 10 procent van hun aandelen aan het personeel moeten geven.

De afgelopen anderhalf jaar hebben overigens ook al diverse Britse superrijken de wijk genomen, veelal naar Monaco en Zwitserland. Ook landen als Portugal en Malta zijn populair omdat die relatief lage belastingen hebben en niet moeilijk doen over het afgeven van verblijfsvergunningen. Ook andere Europese landen willen vermogenden paaien. Zo stelde Italië een jaarlijkse vlaktaks in van 100.000 euro. Onder meer stervoetballer Cristiano Ronaldo van Juventus profiteert daarvan.

Anp

https://tpo.nl/2019/09/04/britse-rijken ... acht-komt/

[Pilgrim]

Linkse leugens ontmaskerd – de boeman die er niet is

Geplaatst op 8 september 2019


De ware fascisten...

Zolang ik leef, hoor ik links waarschuwen voor iets wat al voor mijn geboorte niet meer bestond: het opkomende fascisme. Ja, er zijn inderdaad nationaalsocialisten in Nederland. Een paar. Je kunt ze bijna letterlijk tellen op de vingers van één hand. Zo heel af en toe weet een van die geestelijk gestoorden ergens een zeteltje in een gemeenteraad te verwerven. Voor zover ik weet, is zo’n zielenpoot nog nooit herkozen. Kortom, het grote gevaar van het oprukkende fascisme bestaat niet.

Even zo goed schreeuwt links al generaties lang dat de fascisten weer terug komen. Dat moeten we natuurlijk met z’n allen niet willen. Dus moet onze vrijheid – waar progressieve mensen een gigantische hekel aan hebben – flink ingeperkt worden. Want extreemrechts komt er aan! Welnee. Extreemrechts bestaat niet. Ik schreef al eerder dat wat links als extreemrechts ziet zo ongeveer alles is wat niet extreemlinks is. Vraag maar eens aan een progressief persoon hoe hij over het CDA of de VVD denkt. Die zijn, volgens onze progressieven, bijna net zo erg als de NSDAP, de PVV of het FvD.

En wat is dat extreemrechts dan wel precies? Als we even nationaalsocialisten buiten beschouwing laten – die paar geestelijk gestoorden zijn inderdaad extreem, maar heel erg links – dan is ‘extreemrechts’ een lappendeken van compleet verschillende ideologieën. Er zijn monarchisten. Republikeinen. Streng gereformeerden. En nog veel meer. Allemaal piepkleine groepjes die elkaar de tent uitvechten en liever met hun vijanden heulen dan met andere ‘extreemrechtse’ stromingen gaan samenwerken. Neem bijvoorbeeld de SGP. Niet direct wat u als extreemrechts ziet, dat weet ik. Het is in ieder geval een partij die door de meeste progressieve mensen als extreemrechts wordt beschouwd. Een serieuze SGP´er zal niet snel, zeg maar: nooit, samen willen werken met een groep die openlijk atheïstisch is. Een vurige monarchist zal opstaan en vertrekken als er een echte republikein komt binnenlopen. Het feit dat ze elkaar nodig hebben om ook maar iets te bereiken, doet voor hen niet ter zake. Er wordt niet gekeken naar de overeenkomsten, maar naar de verschillen.

Links doet dat net zo goed, maar het uiteindelijke doel is grotendeels gelijk. Namelijk, die klasseloze samenleving waarin het proletariaat regeert. Hoe dat bereikt moet worden, daar zit het verschil in. Vandaar dat het helemaal niet vreemd is dat ze op vele punten intiem samenwerken. Voor de rest zijn het gewone mensen die net zo goed naar de verschillen kijken. Ze zien mensen die niet zo progressief zijn als zijzelf automatisch als fout. Die mensen moet je niet bevorderen, en dat doen ze dan ook niet.

Ene Philips van Macedonië zei ooit: divide et impera. Verdeel en heers. Progressief links heerst al een halve eeuw zeer comfortabel op het pluche. Dat hangt (nog) af van de kiezers, dus moet je ze een beetje sturen met een boze boeman. Die boeman is ‘extreemrechts’. Wat is Wilders? Een fascist. Wat is Baudet? Net zo erg, en hij haat nog vrouwen ook. Wij Nederlanders moeten ons schamen voor het patriarchaat, voor slavernij, onze huidskleur en voor de duvel en z’n ouwe moer.

Nou, dan heb ik nieuws voor u. Slavernij bestaat in Nederland al eeuwenlang niet meer. Officieel werd deze in 1863 afgeschaft, maar dat was in de koloniën. In Nederland zelf bestond slavernij al eeuwenlang niet meer. Als een of andere potentaat met slaven in de Republiek der Verenigde Nederlanden aankwam, en er liep er een weg? Dan was hij die slaaf kwijt. In de republiek bestond geen slavernij, dus die ex-slaaf was nu vrij man. Hij werd niet opgespoord en terugbezorgd. Daar hoor je het gesjeesde meisje uit de kappersopleiding nooit over. Want dat spoort niet met haar sprookjes.

Dan racisme. Dat bestaat in Nederland ook niet. Wat is racisme? Niet ‘Oki en Doki bij de nikkers’. Da’s misschien niet meer van deze tijd, maar een gewoon kinderboekje uit de jaren-50. Echt racisme is een aparte kassa bij Appie Heijn voor zwarten. Wel eens gezien? Ik niet. Echt racisme is in een advertentie kunnen vermelden: ‘Serveerster gezocht. Als u zwart bent of mohammedaanse, niet solliciteren.’ Stranden met borden ‘verboden voor Marokkanen’. Dat is zwaar strafbaar voor de wet. Ook daar hoor je de bruine SS´er niet over. En al helemaal niet dat je dat soort borden en regels inderdaad in Amerika zag en in Zuid-Afrika, maar nooit of te nimmer in Nederland.

Patriarchaat bestaat ook niet. Matriarchaat echter wel. Kijk maar naar het onderwijs en de universiteiten. Het overgrote deel van de top daar bestaat inmiddels uit vrouwen. Vrijwel alle sociale ‘wetenschappen’ worden niet bemand, maar bevrouwd. Als een man een these indient, wordt die veel zwaarder gewogen dan wanneer een links huppelkutje een kromme these indient die politiek correct lekker scoort. Er wordt niet bij gelijke geschiktheid de voorkeur gegeven aan vrouwen. Er staat ronduit: mannen hoeven niet te solliciteren op deze vacature. Is dat patriarchaat? Volgens mij meer het tegenovergestelde.

Zonder ‘het oprukkende fascisme’ zou dat nogal opvallen. U bent goedgelovig, maar gelooft niet alles. Dus vandaar de stokoude boeman. Die niet bestaat. Die in Nederland in ieder geval nooit een voet aan de grond heeft gekregen. Want laten we eerlijk zijn en blijven: de NSB is altijd een marginale partij geweest. De enige reden waarom de NSB groeide, was de Duitse bezetting. Na de oorlog werd de NSB direct verboden en ontbonden. Zelfs een poging om haar weer op te richten is nooit geprobeerd. Er is gewoon geen voedingsbodem voor. Nederland is alles behalve racistisch of fascistisch.

Er is dus geen oprukkend fascisme. Er is een aantal uitkeringsgerechtigden met een serieus alcoholprobleem die zich daar voor uitgeven. (Alle ‘nationaalsocialisten’ die ik ooit ontmoet heb, hadden een alcohol en/of drugsprobleem. Als de NVU ergens gaat demonstreren, vragen ze haar demonstranten om niet bezopen aan te komen. Ik neem u niet in de maling.)

Nu wil het geval dat elke regering met een groot probleem een universele oplossing heeft die altijd werkt. Je moet gewoon iemand anders de schuld geven. De Argentijnse junta bijvoorbeeld deed dat door de Falkland-eilanden binnen te vallen. Dat mislukte, maar even zo goed was ze tijdens die invasie razend populair. Tijdens die invasie was er niemand die zei: dat lost toch niets op? Dit kost ons handenvol met geld dat we niet meer hebben (daarom was de junta zo impopulair). Wat krijgen we daarvoor? Oorlog met Engeland en een paar ijsklonten met schapen er op. Er waren best wel een paar mensen met gezond verstand, maar gezond verstand stond eventjes buiten spel. Net als bij ons nu.

Vandaar de angstverhalen over het oprukkende fascisme, patriarchaat, racisme, xenofobie en de verzonnen fobie ‘islamofobie’. Iedereen trapt er altijd in. Ons bruine bijtje van Bij1 smult er van als ware het Fernandez. Iedereen kan het doen, zelfs als je te dom bent om de kappersopleiding te voltooien. Je gilt dat ‘het patriarchaat’ de macht heeft, en iedereen doet alle mogelijke moeite om dat te ontzenuwen. Zelfde over slavernij, racisme en de hele mikmak.

In een serieus debat moet degene die een stelling poneert deze kunnen ondersteunen. In de politiek is dat nergens voor nodig. Op z’n best gooi je er wat loze kretologie uit die voor bewijs moet doorgaan. Het enige wat je moet doen, is een paar kreten onthouden en die op de juiste momenten uitbraken. Zelfs Sylvana kan het. Omdat alle media politiek correct zijn, hoeft ze niet bang te zijn voor moeilijke vragen. Dus zegt ze zonder schroom ‘Nederland is racistisch’. Een serieuze interviewer zou daarop zeggen: Oh ja? Leg dat eens uit. En dan haar antwoord tot op de grond afbreken. Een halve eeuw flower power heeft zo zijn gevolgen. Er zijn geen serieuze journalisten meer. De paar die er nog zijn, moeten bloggen, want op een andere wijze kunnen ze niet publiceren. Dus het domme ding kan zeggen wat ze wil. Het vuur wordt haar niet na aan schenen gelegd. Ze krijgt alle gelegenheid om de grootst mogelijke onzin als zijnde waarheid uit te braken.

Het moet u zo onderhand toch wel opvallen dat ‘het oprukkende fascisme’ nooit of te nimmer met bewijzen wordt ondersteund. Dat iedereen die niet progressief genoeg is een oprukkende fascist is. En toch trapt iedereen er in. Wat is uw natuurlijke reactie? Zeggen dat je geen fascist bent, en dat proberen te bewijzen. Zolang u daar mee bezig bent, hoeven de progressieven zich geen zorgen te maken over hun non argumenten.

Verder worden die totaal niet te bewijzen claims gebracht als vaststaande feiten. Nederland *IS* racistisch. U moet het tegendeel maar bewijzen. Hetgeen u veel moeite kost, en die argumenten worden vrijwel altijd zonder mankeren van tafel geveegd. Of de doelpalen worden verschoven. Dat is de omgekeerde wereld.

In de juiste volgorde: Boer Koekoek was geen fascist. Drs. Janmaat werd er een, omdat hij in die hoek gedrukt werd. Pim Fortuyn was geen fascist. Geert Wilders is geen fascist, en Baudet ook niet.

Zonder ‘het oprukkende fascisme’ zou links koloniserende mohammedanen niet kunnen pamperen. En haar machtspositie allang verloren hebben. Het wordt hoog tijd dat het gezond verstand weer terugkeert.

Door: H. Numan

https://ejbron.wordpress.com/2019/09/08 ... r-niet-is/

[Maarten]

Dat mensen anno 21ste eeuw de leer van Marx volgen is voor mij volstrekt onbegrijpelijk...Vanuit het perspectief der 19e eeuw, kan ik dat wél begrijpen, maar niet nu. Karl Marx was in de eerste plaats een kind van zijn tijd en zijn leer heeft anno 21ste eeuw weinig tot geen nut..Marx was een belangrijke critici van het kapitalisme, en zo moet je hem dus ook zien.

[Hans v d Mortel sr]

Dat mensen anno 21ste eeuw de leer van Marx volgen is voor mij volstrekt onbegrijpelijk...

Niet voor mij. Wat dacht je van 1,8 miljard 'mensen' - zeg maar buitensporige wezens van een bedenkelijke allure - die de leer van profeet Mohammed volgen: ANNO NU?

Mij verbaast zoiets niet. Heeft in de eerste plaats te maken met de smerige politiek die geen duidelijkheid wil verschaffen en salafisten en jihadisten via het beleid uit de mond, het vuur aan de schenen legt. Maar daarentegen graag en overduidelijk grossiert in hypocrisie en misleiding van het volk en veel te graag een uitzondering maakt voor burgemeesters met een linkse signatuur waaronder Ahmedje Aboutaleb. Een lastig te traceren ventje van Marokkaanse origine die zichzelf tot salafist en jihadist verklaarde. En heel Nederland stond erbij, keer ernaar, deed een plas en alles bleef zoals het was . . .

Dat Marokkaanse moslimventje in Rotterdam, die de titel burgervader onwaardig is en laat onderschijten door zijn pervers smerig religieus geloof, weet als geen ander in een moslimland dat je als moslim in Nederland voorop in je recht staat waar het aankomt om elke Nederlander, die kritiek heeft op de Islam en moslims, weg te zetten als racist, fascist, haat zaaier, een persoon die discrimineert . . . De rechterlijke macht doet haar best om met twee maten te meten en als resultaat hiervan aan de kant van de meest walgelijke mensonterende achterlijke religie te staan. Een zogenaamde religie die scheiding van kerk en staat weigert en daarnaast uitblinkt via schrijfsels in de Koran van baggerprofeet Mohammed die oproepen tot haat en het niet tolereren van ongelovigen - sterker nog "Bestrijdt hen, waar gij hen tegenkomt!". Discrimineren en onderdrukken van joden en christenen is een vanzelfsprekendheid voor moslims. Daarvoor staat hun geloofsattractie 'Jyzia' garant.

Islam is een fascistische oorlogsideologie van Arabische oorsprong. Dat walgelijke misselijk makende onmenselijke sadistische Arabische geloofsmonster moeten we buiten Europa houden.

Islamitische belasting voor christenen weer helemaal terug van weggeweest.

20 september 2013. CAÏRO - De traditionele islamitische belasting die tot in de negentiende eeuw aan christenen werd opgelegd, is weer helemaal terug. Weigeren te betalen is nauwelijks een optie, want de eerste doden zijn al gevallen.

De Koran is duidelijk. In soera 9:29 staat ondubbelzinnig dat onderworpen Joden en christenen aan heersende moslims belasting moeten betalen. „Bestrijdt diegenen onder de mensen van het Boek, die in Allah noch in de laatste Dag geloven, noch voor onwettig houden wat Allah en Zijn boodschapper voor onwettig hebben verklaard, noch de ware godsdienst belijden totdat zij de belasting met eigen hand betalen, terwijl zij onderdanig zijn.”

En dus hieven islamitische veroveraars zo’n 1400 jaar geleden de zogenaamde ”jizya” van Egyptische christenen. Die gewoonte bleef eeuwenlang in stand. De bijdrage verschilde per dorp, maar van ontduiking was geen sprake. Alleen een bekering tot de islam hief de schatplichtigheid op. Europese interventie in Noord-Afrika en het Midden-Oosten maakte een einde aan deze praktijk.

Juist mede dankzij internationale inmenging is het heffen van jizya anno 2013 weer helemaal terug. Het Westen viel Irak binnen, verdreef Gaddafi in Libië, steunde het vertrek van de Egyptische president Mubarak en roept om het vertrek van het Syrische regime. En juist in die landen is de islamitische belasting voor christenen weer volop praktijk. Als aloude prikkel om ongelovigen tot de islam te bekeren.

[Pilgrim]

1989 en de globalistische ommekeer

Geplaatst op 9 november 2019



30 jaar val van de Berlijnse Muur – in deze dagen vinden de officiële manifestaties en plechtigheden ter herinnering aan de 9e november 1989 plaats. Maar onze huidige regering viert niet het einde van de onrechtstaat of zelfs de hereniging van het Duitse volk, maar de totale ontketening van de globalisering en de eindelijk binnen reikwijdte gekomen ontbinding van de democratische natiestaten.

De volksopstand op 17 juni 1953 was voor de DDR-leiding een vroeg trauma. De angst voor een herhaling zat diep bij de hoge functionarissen van de SED-staat. Erich Mielke liet dat zien, toen hij op 31 augustus 1989 tijdens een belangrijke dienstbespreking op het ministerie van Staatsveiligheid zijn zelfbeheersing verloor en aan zijn officieren vroeg: “Is het zo, dat morgen de 17e juni uitbreekt?”

De angst van Mielke voor de wil van het volk was niet onterecht. De situatie in het land was onrustig en gespannen: steeds meer DDR-burgers vluchtten of wilden uitreizen, oppositiegroepen organiseerden vredesgebeden en manifestaties in Leipzig, de willekeur van de autoriteiten werd in toenemende mate aan de kaak gesteld, de eisen naar vrijheid en burgerrechten werden luider.

Wat kan de leiding doen wanneer het volk ondanks alle propaganda en heropvoeding de politiek van het regime in meerderheid van de hand wijst? Niemand minder dan Bertolt Brecht had korte tijd na de 17e juni 1953 al aan de machthebbers uitgelegd hoe het probleem opgelost zou moeten worden. Zijn “De oplossing” genaamd gedicht luidt:

Na de opstand van de 17e juni
Liet de secretaris van de schrijversbond
In de Stalinallee flyers uitdelen
Waarop te lezen was, dat het volk
Het vertrouwen van de regering beschaamd zou hebben
En dit alleen maar met dubbele arbeidskracht zou kunnen heroveren.
Zou het dan niet veel eenvoudiger zijn dat de regering
Het volk zou ontbinden en
Een ander zou kiezen?

Het volk ontbinden – dat was destijds natuurlijk ironisch bedoeld. Brecht kan in de verste verte niet vermoed hebben dat zijn pointe later een handleiding en reëel doel zou kunnen worden. Het succes van de vreedzame revolutie van november 1989 betekende niet alleen het einde voor het al zwaar aangeslagen DDR-regime en de instorting van het Oostblok, maar moet tegelijkertijd ook een dringende waarschuwing voor de westelijke globalistische elites geweest zijn. Je kunt je levendig voorstellen dat vooraanstaande globalisten 30 jaar geleden een soort eed hebben afgelegd: zoiets mag nooit meer gebeuren; volkeren mogen ons met opstanden of meerderheidsbeslissingen nooit meer uit het zadel gooien, nergens.

Daarom was het zaak om een systeem te vestigen dat niet alleen subtielere sturingsmechanismen biedt, maar vooral het volk als gemeenschap, die in staat is tot meerderheidsbeslissingen en een volkswil in staat is, gefragmenteerd en ontbindt. De activist Martin Sellner heeft dat in een videogesprek als volgt uitgedrukt: “Als je een volk hebt dat geen volk meer is, maar een bendeland bestaande uit 30, 40 verschillende naties, die alleen nog maar ruzie maken en vechten om de wijken en om de steden en verschillende demonstraties op straat aanwakkeren, dan kun je het land van bovenaf regeren, dan kan er geen meerderheidwil gevormd worden, dan zal er geen ommekeer plaatsvinden zoals in 1989, dan kan niemand meer roepen ´Wij zijn het volk!´, omdat er geen volk meer is.”

Dat is het doel van de grote vervanging – vast en zeker niet het enige doel, maar wellicht het centrale. In landen, die geen staatsvolk meer hebben, worden vreedzame revoluties onmogelijk, en het fenomeen van de etnische verkiezing verhindert vanaf een bepaald moment dat de politiek van de bevolkingsvervanging nog door stemmen tegengehouden kan worden. Er worden gewoon feiten geschapen, die van het volk de beslissingsmogelijkheid afpakken. De democratie wordt uitgehold. De laatste deelstaatverkiezingen in Brandenburg, Sachsen en Thüringen hebben weliswaar aangetoond dat de globalisten hun doel nog niet helemaal bereikt hebben, maar commentaren zoals dat van Christian Bangel (“Zeit-online”) laten over de marsrichting überhaupt geen twijfel bestaan:

“Wie het oosten duurzaam wil stabiliseren, moet vooral voor één ding strijden: immigratie. Massaal en het liefst onmiddellijk. Immigratie uit het Westen, binnenlandse immigratie uit de grote steden naar de plattelandsgebieden, en ja, ook doelbewuste migratie uit het buitenland.”

Het volk heeft het toch daadwerkelijk nog een laatste keer gedurfd om niet volgens de voorstellingen van de globalistische elites te stemmen. Het heeft het “vertrouwen van de regering beschaamd” en moet daarom ontbonden worden. Bij de woorden van Brecht, die in 1953 nog uitsluitend ironisch bedoeld geweest konden zijn, blijft je een halve eeuw later met het oog op onze huidige overlevingsstrijd het lachen in je keel steken.

Bron: https://younggerman.com

Door: “Armin”

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/11/09 ... -ommekeer/

[Pilgrim]

Dr. Nikolaus Fest over 30 jaar val van de Berlijnse Muur en de vervalsing van het grote geluk! (+ Nederlandse vertaling!)

Geplaatst op 10 november 2019



Goedendag! Vandaag is het de 9e november. Vandaag 30 jaar geleden viel de Berlijnse Muur. Ik was destijds ´s morgens met mijn auto naar Hamburg gereden, hoorde ´s avonds over de val van de Muur – ik ben direct in mijn auto gesprongen en terug gescheurd. Met 150 km/u, omdat ik hoopte dat de volkspolitie en grenspolitie deze avond iets anders te doen zouden hebben dan verkeersovertreders pakken.

Om 23.00 uur kwam ik in Berlijn aan. Anders dan in Gudow was de grensovergang verlaten. Nergens een mens te bekennen, geen controles, een verlaten, in fel licht gedoopt controlepunt. Wat tot nu toe alleen maar een melding en een gerucht was, werd hier tastbaar: de DDR was, net zoals de Duits-Duitse grensovergangen, geschiedenis. En daarna volgde het meest ongelooflijke weekend van mijn leven in een door algemeen geluk betoverde stad.

Oké, niet iedereen was gelukkig. De DDR-bonzen waren het niet, ook niet de kaders van de Stasi en de SED. En ook niet vrolijk was het West-Duitse links, vooral dat in de media. De jarenlange propaganda door “Stern”, “Frankfurter Rundschau”, “ZEIT” en vele anderen dat de DDR het “betere, rechtvaardiger, menselijker” systeem zou zijn, werd nu door het gejubel van de bevrijde mensen nadrukkelijk weerlegd. Zoals altijd had links op het verkeerde paard gewed, zoals altijd zat het er met haar analyses en artikelen volledig naast. Deze vernedering heeft links de Oost-Duitsers nooit vergeven. En de huidige haatredes van de “Spiegel”, de “ZEIT” en publiekrechtelijke zenders op het zogenaamde “bruine oosten”, op al die “nazi´s” in Sachsen, Brandenburg en Thüringen, die men volgens de woorden van een medewerkster van de ARD zonder omhaal “op hun bek zou moeten slaan”, tonen de mate van gekwetstheid aan.

Daarom probeert links al jarenlang de vreedzame revolutie te herschrijven. Eén stap was de kleingeestige vraag of de DDR een “onrechtstaat” geweest zou zijn. Nee, natuurlijk niet, het was eigenlijk allemaal super, en de Stasi, de Muur en Hohenschönhausen alleen maar bedrijfsongevallen. Tegelijkertijd werd de opbouwende prestatie gebagatelliseerd, de “bloeiende landschappen” steeds opnieuw geïroniseerd. Maar wie vandaag door Wismar, Chemnitz of Jena rijdt, ziet bloeiende gemeenschappen. Wie iets anders beweert, zou een keer moeten rondkijken in Roemenië, Slowakije of Bulgarije. Daar ziet het er anders uit.

En op dit moment maken we de derde stap van de geschiedvervalsing mee, exemplarisch voorgedaan door Klaus Lederer, Senator van Cultuur in Berlijn van de partij “Die Linke”. Hij noemde nu de 9e november 1989 het begin van het nieuwe Duitse nationalisme – dat wil zeggen de oerknal van alle neonazi´s, van de NSU-moorden en natuurlijk ook van de AfD. En dit nieuwe nationalisme zou niet alleen Duitsland hebben gespleten, maar tegelijk heel Europa. Schaamtelozer werd geschiedenis nooit verdraaid!

Zullen we onszelf er eens aan herinneren hoe het werkelijk was? Jarenlang heeft “Die Linke” politiek alleen maar van één verhaal geleefd: dat zij de Ossi-partij zou zijn. Niemand heeft zo ingezet op de splijting van Duitsland als de SED-PDS-Die Linke. Zij deed zich voor als de partij van de Oost-Duitsers, die nooit gezamenlijk Duits wilde zijn. En uitgerekend die partij stelt nu de Oost-Duitse koppigheid, de Oost-Duitse revolutie in een kwaad daglicht? De waarheid is: Oost-Duitsland heeft voor zichzelf datgene behouden wat velen in het westen hebben opgegeven: vaderlandsliefde, realiteitszin en een heldere blik. Daarom weten ze ook wat ze niet willen: Duisburg-Marxloh willen ze niet, ook geen parallelsamenlevingen zoals in Berlin-Neukölln of openlijke drugshandel zoals in Hamburg, Frankfurt am Main of waar dan ook in het westen. En de zogenaamd bonte samenleving van de zwarte niqaabs en boerka´s willen ze ook niet!

Beste Duitsers in het oosten: behoud dat! En beste Duitsers in het westen: hier kunnen jullie heel veel leren! Ook wat betreft democratie: daarvoor heeft het oosten de veel gevoeliger sensoren. Maar voor iedereen geldt: laat u zich niet de lust tot het vieren van de 9e november 1989 ontnemen! Het was een grote dag, wellicht de grootste in de Duitse geschiedenis. De gelukkigste was hij zeer zeker!

Dit geluk zou men zich altijd moeten herinneren. En men zou het moeten vieren. Dat zal ik in ieder geval doen. En dat beveel ik u ook aan.

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/11/10 ... vertaling/

[Pilgrim]

30 jaar na dato: Viel de Muur in Berlijn in werkelijkheid de andere kant op?

Posted on 10/11/2019


Afbeelding: (2).

In Duitsland en West Europa worden media en publieke opinie volledig gevormd en gemanipuleerd door de geest van de Stasi

De Val van de Muur in Berlijn, die het einde van het IJzeren Gordijn en Warschau Pact inluidde, was gisteren precies 30 jaar geleden. De ‘Wiedervereinigung’ wordt sindsdien als een van de heugelijkste momenten in de Duitse geschiedenis gevierd. Maar kan het zo zijn dat de Muur in werkelijkheid ‘de andere kant’ opviel, en Oost Duitsland niet in West opging, maar andersom? Op het eerste gezicht lijkt dat vergezocht, maar als we naar de feiten en ontwikkelingen kijken, dan lijkt het verenigde Duitsland in veel opzichten inmiddels meer op de voormalige DDR dan op de Bondsrepubliek tot 1989.

Volgens de rechts-conservatieve Duitse journalist en blogger Michael Mannheimer, die op 9 november 1989 persoonlijk aanwezig was bij de Val van de Muur, is eigenlijk alleen links nog blij met die historische gebeurtenis. ‘Want op zijn laatst sinds de machtsgreep van (ex-Stasi informant) Angela Merkel 14 jaar geleden (in werkelijkheid al lang daarvoor) begon het Duitsland zoals wij West-Duitsers dat kenden te veranderen,’ schrijft hij. ‘Plotseling werd zogenaamd racisme en neonazisme een dagelijks onderwerp van gesprek. Vrijwel niemand kon vermoeden dat toen al, op de eerste dag van de Wiedervereinigung, de toenmalige chef van de opvolger van de SED, de PDS, Gregor Gysi, de ‘strijd tegen rechts’ opende.’

‘Wie de DDR niet kent zal er geen benul van hebben dat de Stasi wereldleider was in de politieke ontwrichting van de (klassen)vijand.’ Ze hadden daar zelfs een grote speciale afdeling voor. ‘En de Stasi was net als de SED-politici vanaf de eerste dag actief om hun beste ontwrichtingstactieken te gebruiken om de grote BRD (West Duitsland) in de kleine DDR in te lijven. Alleen fantasten zullen tegenspreken dat hen dat met de geniale coup om Merkel in de CDU te plaatsen uiteindelijk ook is gelukt.’

Jonge Duitsers geïndoctrineerd door linkse heropvoeders
Een van de ontwrichtende aspecten die de afgelopen 40 jaar bijzonder goed zijn gelukt is de indoctrinatie van jonge Duitsers met het idee dat zij tot een van nature slecht en boosaardig volk horen. Op scholen wordt zo ongeveer de hele Duitse geschiedenis gereduceerd tot de 12 verschrikkelijke jaren waarin Hitlers Nazi’s aan de macht waren.

De linksradicale politieke en maatschappelijke activisten uit de jaren ’60 en ’70 zijn net als in Nederland als moderne ‘heropvoeders’ geïnfiltreerd in alle media- en bestuurslagen, waardoor de nieuw verworven ‘burgerlijke vrijheid’ van het ‘Wirtschaftswunder’ na de Tweede Wereldoorlog inmiddels weer stilletjes is verdwenen. De Duitse en West-Europese samenleving is anno 2019 scherp verdeeld in ‘politiek correct’, de zogenaamde ‘echte Democraten’, en een veel kleinere groep ‘dissidenten’ die zich tegen de heersende linksgroenliberale meningenterreur verzet, en om die reden steevast in extreemrechtse, neonazistische of fascistische hoek wordt gezet.

Geest van de Stasi controleert de media en publieke opinie
In het verenigde Duitsland is de geest van de Oost Duitse Stasi weer alom tegenwoordig. Wie de ‘verkeerde’ mening uit en kritiek heeft op het (massa immigratie, EU- en klimaat-) beleid van Berlijn wordt met hoge boetes bedreigd en/of met naam, toenaam en adres op het internet gezet en te schande gemaakt. Dat lot treft zowel bloggers als professionele journalisten. Aanslagen op hen worden door de media gebagatelliseerd tot ‘incidenten’ of ‘ruzies’. Docenten en zelfs professoren die weigeren mee te doen met de media- en overheidspropaganda worden geboycot of ontslagen, en vaak openlijk aan de schandpaal genageld.

Omgekeerd wordt iedere vorm van kritiek en verzet tegen links sterk uitvergroot en overtrokken, en steevast als ‘racistisch’, ‘gewelddadig’ en zelfs ‘moorddadig’ omschreven. De ooit zo geroemde tolerantie en consensus is vervangen door intolerante haat, die de samenleving uit elkaar dreigt te scheuren.

‘De huidige internationale socialisten doen zich voor als ‘Gutmenschen’ die het gelukt is om zich te bevrijden van de fascistische erfenis van onze natie,’ vervolgt Mannheimer. ‘Daarmee lijken ze erin geslaagd alle ‘linksen’ als ‘Gutmenschen’ neer te zetten, en alle niet-linksen als de nieuwe fascisten.’

‘Tegenwoordig worden de feiten volledig verdraaid, en is alles wat Duitsland als ‘Vaderland’ wil behouden, wat een gezond patriottisme heeft en het Duitse volk, zijn traditionele waarden , zijn etnische identiteit en een sociaal verantwoordelijk economisch beleid wil dienen, ‘rechtsradicaal’.’ Daarom vierde ‘links’ gisteren de herdenking ongegeneerd mee, omdat zij ‘de grootste profiteurs van de Val van de Muur zijn.’

De bewakingsstaat floreert weer
Mannheimer: ‘Vroeger streden de mensen (in de DDR) vooral voor meer vrijheid van meningsuiting, en niet zozeer voor meer geld. Vandaag strijden we eerder voor meer geld –bezittingen in plaats van ideologische waarden- en zien we niet dat onze meningsvorming wordt gemanipuleerd.’

Uit de ternauwernood geredde Stasi archieven bleek dat de monstrueus grote geheime dienst ook zeer actief was in West Duitsland. De schrikbarende terreur die uit de dossiers naar voren kwam dwingt ons er volgens de journalist toe om ons voor een staatssysteem in te zetten dat niet uit is op een alomvattend totaal controlesysteem, waarin andersdenkenden op allerlei manieren worden vervolgd. ‘Maar helaas ziet de werkelijkheid er anders uit. De bewakingsstaat floreert, ondersteund met de modernste technologie.’

DDR was een meedogenloze onrechtstaat
Het lijkt erop dat de herinnering aan de DDR vooral berust op folklore (denk aan de oude Trabantjes, waar er her en der nog een paar van rijden), en mensen amper meer een onderbouwd antwoord kunnen geven als iemand beweert dat het leven in het oude Oost Duitsland zo slecht nog niet was. ‘Maar laten we op zijn minst een duidelijk beeld van de DDR proberen neer te zetten:

* Een systeem, dat alleen ogenschijnlijk iedereen met rust liet die zonder te klagen meedeed;

* Een systeem, dat meedogenloos optrad tegen de minste geringste tegenspraak;

* Een systeem, dat genadeloos was tegen iedereen die openlijk zei wat hen niet beviel aan de staat;

* Een systeem dat duidelijke tekenen van achtervolgingswaan vertoonde;

* Een systeem dat zijn eigen burgers niet vertrouwde;

* Een systeem dat het woord ‘democratisch’ op spottende wijze in zijn naam droeg.’

We moeten ons daarom altijd blijven herinneren dat de DDR een ‘onrechtstaat’ was, betuigt Mannheimer. ‘Werkelijk ieder ‘recht’ in dit systeem kon worden verbogen, ontkend, misbruikt, of bestond helemaal niet.’ Iedereen kon op ieder moment zonder opgaaf van redenen slachtoffer van dat onrechtsysteem worden.

Als voorbeeld dat in het verenigde Duitsland een vergelijkbaar onrechtsysteem aan het ontstaan is, noemt hij de voorzitter van de (SED) Linke, Katja Kipping, die onlangs opriep tot een ‘opstand der fatsoenlijken’ tegen ‘het demagogische gif’ van de vrijheidspartij AfD, en verder tegen alles wat ‘rechts’ is.

Mannheimer: ‘Mevrouw Kipping, de echte ‘opstand der fatsoenlijken’ vond 30 jaar geleden plaats, toen met mensen van uw soort werd afgerekend. Wat geeft u de brutaliteit om nu over ‘fatsoenlijken’ te praten, terwijl velen in uw partij niet één keer de misdaden van het voormalige onderdrukkingsregime wilden erkennen?’

Links eist alweer een nieuw Duitsland (en nieuw Europa)
’30 jaar na de Val van de Muur, en links eist alweer een nieuw Duitsland.’ Voorbeeld: Die Linke in Nordrhein-Westfalen wil katholieke feestdagen uit de schoolagenda’s schrappen, omdat die ‘discriminerend’ zouden zijn tegen het almaar groter wordende aantal moslim scholieren. ’30 jaar na de Val van de Muur zouden de ontwikkelingen in ons land ons moeten beangstigen. Links verovert het land. De DDR viert vrolijk zijn wederopstanding.’

‘De staat gaat alles bepalen, en doodt daarmee ieder individueel initiatief. Opvoeding en onderwijs, ziektekostenverzekering en pensioen – de staat zorgt ervoor. Na 30 jaar is er niets veranderd: ons wordt voorgeschreven wat te doen en wat te laten.’

Ondertussen zien we dat het socialisme, de ideologie die wereldwijd –op de islam na- het grootste aantal slachtoffers van genocides op zijn naam heeft staan (130 miljoen doden in één enkele eeuw), in het hele Westen weer ‘salonfähig’ is geworden.

Overal waar links –of dat nu linksrood (communistisch), linksgroen, linksliberaal, links-sociaaldemocratisch of links-christendemocratisch is- aan de macht komt, wordt al snel alles losgelaten of verboden waar ze zolang actie voor hebben gevoerd, en waarmee ze de massa achter zich wisten te krijgen. Zo stond links jarenlang aan het voorfront van de rechten voor vrouwen, het feminisme, maar is die strijd inmiddels volkomen omgedraaid in het omarmen van de islam, waardoor dat recht inmiddels het ‘recht’ van vrouwen is geworden om door die religieuze ideologie gediscrimineerd en onderdrukt te worden.

‘Overwonnen gewaande dictatuur leeft weer op’
‘De dictatuur, waarvan u dacht dat deze was overwonnen, leeft stapsgewijs weer op, en functioneert volgens dezelfde gezags- en wanbeheerregels in ons land, waarvan velen nog denken dat het democratisch is. Maar links is de facto allang aan de macht. Ze beheersen onbedreigd de publieke opinie (media), en daarmee het denken en stemmen van een groot deel van het volk. Ze hebben daardoor de macht om iedereen, tot aan presidenten, premiers en toppolitici toen, aan de virtuele guillotine op te hangen en te vernietigen.’

Zo wordt het volk door het linkse establishment voorgelogen over hun ware doelstellingen. Ze bezitten een absoluut, onbeperkt informatie monopolie. Zij bepalen welke berichten wanneer, waar, hoe en met welke interpretatie u te lezen en te horen krijgt. Met behulp van onvervalste propaganda en regelrechte leugens wordt iedereen in één bepaalde linkse ideologische richting gestuurd.

Weinig reden om te feesten: nieuwe DDR is volop in oprichting
‘Europa is verre van een eenheid, vrede is er niet, en de ‘sociale markteconomie’ is noch sociaal, noch vrij. De ‘krachten van de markt’ zijn door duizenden voorschriften, verordeningen, en wetten (CO2, stikstof, EU, etc.etc.) zo ingeperkt, dat grote concerns bijna ongecontroleerd het MKB verslinden en verstikken. Innovatieve krachten verlaten het land, omdat ze in andere staten (buiten de EU) vrijer kunnen onderzoeken en ontwikkelen. Taal en onderwijs zakken af en raken in verval.’ Een zorgwekkende samenvatting, die ook naadloos op Nederland van toepassing is.

De toekomst ziet er dan ook somber uit, vindt Mannheimer. Door de grenzen te openen voor iedereen die maar komen wil (‘dit land is van ons allemaal’), ook voor degenen die een onze samenleving vijandige ideologie aanhangen, polariseert de samenleving steeds verder. Ook de christelijke kerken verzaken hierin, en buigen voor een religie die het vuur en het zwaard tegen hen en tegen alle ongelovigen predikt, en overal waar het binnenkomt en aan de macht komt grote ellende en onschuldig bloedvergieten veroorzaakt.

’30 jaar na de Val van de Muur – en Karl Marx leeft. Dappere DDR burgers hebben tegen de staat gedemonstreerd, keerden zich tegen Karl Marx – en hebben Karl Marx gekregen. Tal van pleinen en straten zijn naar hem vernoemd, en er werden monumenten voor hem opgericht. In het nieuwe, verenigde Duitsland is dat niet gedaan voor zijn critici. Naar hen zijn geen straten vernoemd, voor hen zijn er geen gedenktekens gekomen.’

De Val van de Muur was weliswaar ‘een geschenk voor onze natie’, besluit Mannheimer, maar omdat over de echte helden nooit meer gesproken wordt –degenen die hun leven waagden en gaven in hun strijd tegen het DDR regime-, en er juist een nieuwe DDR volop in vorming is –niet alleen in Duitsland, maar in de hele EU-, is er 30 jaar later weinig reden om te feesten.

Xander

Gebaseerd op (1) Michael-Mannheimer
(2) Afbeelding: Embed from Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)

https://www.xandernieuws.net/algemeen/3 ... e-kant-op/

[Pilgrim]

Socioloog: veel linkse mensen zijn narcistisch gemotiveerd

Geplaatst op 12 november 2019



Voor linkse mensen was de arbeidersklasse niets meer dan de trein die hen naar het hart van de macht bracht. Toen ze zich daar hadden genesteld, noemden zij de wensen van het gewone volk plotseling ‘populisme’. Deze elitesocialisten willen vervolgens de samenleving gebruiken voor het verstevigen van hun macht en bedienen zich daarbij van nep-wetenschap. Hiermee proberen ze angsten (klimaatangst, economische crisis) te doen ontstaan, die de massa moet motiveren om zich te onderwerpen aan hen die een betere wereld beloven. Politiek, wetenschap en indoctrinatie zijn zo verbonden in een vicieuze cirkel. Een Duitse socioloog onderzocht de motivatie van deze mensen en waarom ze zo´n voorliefde voor de politiek hebben.

De socioloog Robert Michels (1876-1936) beschreef hoe kinderen uit de middenklasse zich opwerpen als leiders van de arbeidersklasse in de 19de eeuw. Hij stelt dat het vooral ‘kleine burgers’ en werkloze intellectuelen zijn die politieke vergaderingen bezoeken, want arbeiders zijn daar ’s avonds te moe voor en hebben hoe dan ook weinig belangstelling voor politiek [1]. Michels meent dat de middenklasse weinig zelfvertrouwen heeft en dat de overlopers vooral gedreven worden door de angst voor gewelddadige revoluties [2]. Mensen met een hogere opleiding, wetenschappers, staan bijzonder open voor socialisme, omdat wetenschap zich kenmerkt door een rigide manier van denken en een sterke voorkeur voor ordening in alles. Met name artsen, wier beroep bestaat uit het bestrijden van menselijke ellende, zijn bijzonder gevoelig in dit opzicht [3]. Veel mensen uit de middenklasse hebben een hekel aan autoriteit, alleen maar omdat ze er zelf geen toegang toe hebben. De bekering tot het socialisme wordt ingegeven door de zucht liever de eerste onder de proletariërs te zijn, dan de laatste onder de edelen [4].

In de tijd van Michels was de term ‘narcisme’ nog nieuw, zodat hij die niet gebruikte voor de mensen die hij beschreef. Pas door Freud kreeg het begrip een vaste plaats in de psychologie.

Marx is een typisch voorbeeld. Hij had een afkeer van zijn vader, omdat die zich bekeerde tot het protestantisme om een functie in de Pruisische ambtenarij te verkrijgen. Terwijl Marx in Berlijn studeerde, gaf hij zoveel geld uit in de kroeg, dat zijn vader woedende brieven schreef en dreigde geen geld meer te sturen. Marx studeerde af op een onderwerp (Hegel) waardoor hij in conflict raakte met de Pruisische overheid. Hij kon geen baan vinden, schreef een jaar lang opruiende artikelen voor een krantje, totdat dit verboden werd. Hij vluchtte naar Brussel, Parijs en Londen. Bijna zijn hele leven heeft hij geleefd van het schrijven van artikelen of van geld van zijn vriend Engels. Hij heeft nooit een fabriek bezocht of echte arbeid verricht. Aan het einde van zijn leven zat hij zo in geldnood dat de deurwaarder de meubels in beslag nam. Marx bracht een groot deel van zijn leven door in bibliotheken, waar hij boeken en kranten bestudeerde om zijn theorie te ondersteunen. Psychologisch gezien bestond zijn obsessie uit het bewijzen van zijn gelijk. Als de grote revolutie, die hij al vanaf 1848 verwachtte, steeds weer niet kwam, verzon hij elke keer weer een nieuwe theorie om dit te verklaren.

De samenhang met de huidige situatie wordt duidelijk als we eerst kijken naar de sociale en psychologische ontwikkelingen die bepalend zijn geweest voor de Europese beschaving sinds de Franse Revolutie (1789).

De eerste ontwikkeling bestond eruit dat de Franse Revolutie een einde maakte aan de standenmaatschappij. Voortaan behoorde iedereen tot de burgerij en moest met werk zijn brood verdienen. De maatschappelijke ordening berustte op twee pilaren: de gelijkheid bepaalde dat iedereen moest werken, de vrijheid maakte het mogelijk naar eigen inzicht fortuin te vergaren en daar mee te doen wat men wilde. De worsteling tussen socialisten en conservatieven in de hele periode na 1789 draait om de vraag: hoe richten we het evenwicht in tussen gelijkheid en vrijheid in betrekking tot kapitaalvorming?

De tweede ontwikkeling bestond eruit dat onderwijs voor iedereen toegankelijk werd en zelfs verplicht tot een bepaalde leeftijd. Vooral na 1945 kregen steeds meer mensen een hogere opleiding. Door de ontwikkeling van de techniek hadden bedrijven juist steeds minder leidinggevende mensen nodig. Er werden meer mensen hoog opgeleid dan nodig was, zodat de hoger opgeleiden op de arbeidsmarkt de middelbaar opgeleiden gingen verdringen en de middelbaar opgeleiden de lager opgeleiden. Dit had weer tot gevolg dat mensen juist gingen kiezen voor zoveel mogelijk opleiding om zo lang mogelijk weg te blijven van de arbeidsmarkt. Ook leidde dit ertoe dat gezinsvorming steeds langer werd uitgesteld.

De derde ontwikkeling was dat Europa eeuwenlang verdeeld was in tientallen staten die in een voortdurende concurrentiestrijd met elkaar verwikkeld waren. Deze strijd kenmerkt zich doordat bepaalde staten veel machtiger zijn dan andere, zoals Frankrijk, Spanje, Engeland en later Duitsland. Het gevolg hiervan is dat de omringende staten genoodzaakt zijn coalities te vormen om te overleven. Deze strijd speelde zich in bijna geheel Europa af, maar was het meest hevig in het gebied van de as Londen-Milaan. Deze as is het belangrijkste handelsgebied van Europa en is dus zeer interessant om te beheersen. Uit dit handelsgebied kwamen twee belangrijke culturele invloeden voort, namelijk de Italiaanse stadstaten, die het beginpunt van de Renaissance zouden vormen, en de latere Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.

In de Republiek werd een ideologie ontwikkeld, waarbij handelsbelangen als uitgangspunt werden genomen voor het internationale recht. De centrale gedachte was dat handel goed was voor welvaart en internationale contacten en dat de burgerij dus alle belang had bij het voorkomen van oorlogen. Deze gedachte werd stapsgewijs steeds verder uitgewerkt in mensenrechten, internationale verdragen en internationale organisaties.

Er is echter een groot verschil tussen de relaties tussen mensen en die tussen staten. Mensen die in een staat leven, zijn onderworpen aan een gezag, gebaseerd op een of ander recht. Dit gezag heeft machtsmiddelen. Boven staten echter bestaat geen gezag en dus ook geen machtsmiddelen om nakoming van een recht af te dwingen. Nakoming tussen staten van overeenkomsten is dus gebaseerd op vrijwilligheid. Het is niet moeilijk in te zien dat staten bij elke overeenkomst geneigd zullen zijn om vooral datgene na te leven dat in hun voordeel is, en veel minder datgene wat in hun nadeel is.

Het internationaal recht veronderstelt een psychologie die tegengesteld is aan die van het nationaal recht. Machtige staten kunnen resultaten in de werkelijkheid bereiken, terwijl kleine staten genoodzaakt zijn om langs een omweg compensatie te vinden voor hun onmacht om hun eigen lot richting te geven. Deze onmacht vertaalt zich in een mentaliteit. In Nederland is die mentaliteit bepaald door de afkeer van autoriteit, de angst voor veranderingen van buitenaf en de fixatie op het leven van alledag.

Psychologisch gezien is de hypothese dat internationaal recht belangrijker is dan recht op basis van macht en gezag een uiting van magisch denken. Er wordt iets verondersteld dat in werkelijkheid geen basis heeft. De denkwijze is subjectief en niet objectief. Het meest indringende voorbeeld van deze denkwijze is de perceptie van islam en moslims. Elke gebeurtenis rond islam en moslims wordt automatisch vertaald in termen van de Nederlandse mentaliteit. Wat de islam exegese (tafsir) er van vindt, wat moslim geleerden of islamologen er van vinden, wat moslims zelf er van vinden, dit alles is volstrekt onbelangrijk en wordt zorgvuldig buiten beeld gelaten. Terwijl juist deze standpunten het belangrijkste zijn voor een objectief begrip, dat wil zeggen een begrip gebaseerd op kennis van de feiten.

Ontwikkeling (3) verklaart waarom een groot deel van de bevolking in Nederland zich makkelijk aansluit bij de perceptie van de elite. De mentale gesteldheid die al eeuwen bestaat – afkeer van autoriteit, voorkeur voor compromis, de fixatie op het alledaagse leven – is door de elite vertaald in gelijkheid van culturen, internationale samenwerking en bijna ongeremde immigratie. Dit is een mismatch.

Ontwikkeling (1) verklaart waarom de politieke strijd in Europa verloopt zoals nu het geval is. De gelijkheid uitleg van socialisten wordt vertaald vanuit de situatie waarin ze gevormd is (de periode 1789 tot 1848, dus een Europese context) naar een situatie waarin mensen worden inbegrepen die geen boodschap hebben aan gelijkheid, mensenrechten of universaliteit. Opnieuw een mismatch.

Ontwikkeling (2) verklaart waarom er een elite is ontstaan van hoger opgeleiden, die zich uit rancune aansluiten bij socialisme. In een situatie waarin iedereen gelijk is, ontstaat de noodzaak zich voortdurend te vergelijken met anderen. De plaats in de samenleving wordt immers alleen nog bepaald door de eigen prestaties.

Een ieder vergelijkt zich bij voorkeur met diegenen die beter gesitueerd zijn, omdat een ieder nu eenmaal de voorkeur geeft aan verbetering van zijn leefsituatie boven een verslechtering daarvan. Iemand die vindt dat zijn talenten en vaardigheden onvoldoende beloning opleveren, zal rancune ervaren. Er is een bepaalde groep die bijzonder gevoelig is voor het ontwikkelen van rancune: dat zijn kinderen van de middenklasse, die er door een gebrek aan talent niet in slagen om de erkenning te verwerven van de klasse waarin ze geboren zijn. Velen worden opgeleid voor banen die er niet zijn en dit is een ideale voedingsbodem voor rancune en vervolgens voor narcistisch gedrag. Deze mensen hebben immers jarenlang hard gewerkt om te voldoen aan de eisen van de samenleving en hebben dus alle reden om hun onbevredigende situatie allereerst te wijten aan de samenleving. Als mensen lang genoeg hun frustratie niet gebruiken om hun verwachtingen aan te passen, maar die vertalen in rancune tegen het systeem, dan ontstaat er een narcistisch gedragspatroon.

De hogere klasse (adel, rijken) hebben geen behoefte om zich te bewijzen en de lagere klasse (de arbeiders) hebben een te realistisch zelfbeeld en leren bovendien al jong om te gaan met weerstanden.

De combinatie middenklasse en persoonlijke mislukking is een goede voedingsbodem voor narcistisch gedrag. De kenmerken hiervan zijn voornamelijk opgeblazen ego, het fantaseren over succes en het gebrek aan empathie. Het socialisme is bij uitstek geschikt voor narcisten om zich uit te leven: het socialisme belooft immers grote toekomstige successen, waarbij statusverhoging een grote rol speelt en het rechtvaardigt geweld (revolutie, dictatuur van het proletariaat) tegen tegenstanders, de ‘onderdrukkers’.

De persoonlijke mislukking motiveert de narcist om in de politiek te gaan, omdat hij daar erkenning kan krijgen door anderen te overtuigen hoe superieur zijn opvattingen zijn. De narcist koppelt zijn persoonlijke standpunten aan het begrippenpaar waar-onwaar, terwijl in de politiek juist alles draait om de subjectieve belangen van groepen. De weerstand van andersdenkenden levert voor de narcist weer rancune op en versterkt de behoefte om die te compenseren. Zo ontstaat er een psychologische cirkelgang.

De agressie waarmee ze andersdenkenden behandelen, is in wezen het externaliseren van de teleurstelling die ze in hun persoonlijke leven ervaren. Juist door zijn ideaal na te streven, wordt de narcist zich steeds meer bewust van het verschil met de werkelijkheid, wat hem weer motiveert om actie te ondernemen, zoals ontkenning en dwang.

Voor de narcist is er maar één medicijn: zich volledig richten op de concrete werkelijkheid. Zelfreflectie kan ontwikkeld worden door bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie.

[1] R. Michels, Zur Soziologie des Parteiwesens in der Modernen Demokratie, 1911, p. 78-79.
[2] R. Michels, idem, p. 227-229.
[3] R. Michels, idem, p. 243-245.
[4] R. Michels, idem, p. 253.

Meer over het ontstaan van de mentaliteit in Nederland: De verrukkelijke waanzin van de moraal
En narcisme van socialisten van een andere kant belicht: Linkse mensen hebben altijd gelijk
Waarom er steeds meer narcisten lijken te zijn: The narcissism epidemic
Waarom socialisme een specifiek Franse oplossing is: Van nobele wilde tot Marx

Door: Bert Dijkstra

https://ejbron.wordpress.com/2019/11/12 ... motiveerd/

[Pilgrim]

“Marx zou heel blij geweest zijn met de huidige omstandigheden”

Geplaatst op 12 november 2019



Professor in de Economie Antony Mueller over de heerschappij-aanspraak van het Marxisme, zijn huidige verschijningsvorm en zijn ontwrichtende effect op burgerdom, kapitalisme, markt en vrijheid.

Professor Mueller, de val van de Berlijnse Muur 30 jaar geleden was een historisch, politiek en economisch keerpunt. Destijds vervloog de hoop van de Marxisten om het kapitalisme te overwinnen. Wat is er nu nog overgebleven van het Marxisme?

We zouden de invloed van de Marxistische ideeën niet moeten onderschatten. Dat de DDR en de Sovjet-Unie mislukt zijn, betekent niet dat het Marxisme en zijn vertegenwoordigers de strijd tegen de burgerlijke samenleving en het kapitalisme hebben opgegeven.

Er zijn toch alleen nog maar Marxisten in Noord-Korea, Cuba en Venezuela

In de publieke opinie wordt het Marxisme meestal met revolutionaire bewegingen zoals die van Lenin, Mao, Castro of Chavez in verband gebracht. Maar het revolutionaire Marxisme is slechts een variant van het Marxisme...

...die krakend mislukt is

Het revolutionaire Marxisme heeft ingezet op de arbeiders. Door de opstand van het proletariaat zou het privé-eigendom overgedragen moeten worden in de handen van de staat. Maar de proletariërs waren niet geïnteresseerd in een omverwerping van de omstandigheden. Zij wilden zekere banen en stijgende lonen. Daarom kon het revolutionaire Marxisme alleen maar met geweld doorgedrukt worden, in veel landen verhinderden de Marxisten het dat mensen vertrokken, zoals in de DDR. Maar er bestaat nog een andere, succesvollere variant van het Marxisme.

Welke?

Het cultuur-marxisme. Dat zet niet in op revoluties, maar op hervormingen. Zijn adressanten zijn niet de arbeiders, maar de intellectuelen. Marx was zelf een intellectueel, geen arbeidersleider. In zijn thesen over Feuerbach schreef hij: “De filosofen hebben de wereld alleen maar verschillend geïnterpreteerd; het komt erop aan hem te veranderen.” Het zijn de filosofen, de intellectuelen, die van Marx de opdracht krijgen om de wereld te veranderen. De belangrijkste voorbereidende denker van het cultuur-marxisme was Antonio Gramsci.

U bedoelt de filosoof en medeoprichter van de Communistische Partij van Italië?

Ja. Gramsci leefde van 1891 tot 1937. Het was zijn strategie om de intellectuelen voor Marx te winnen en met behulp van de cultuur en de instituties van het burgerdom de scholen, universiteiten, kerken, het rechtssysteem en de media te ondermijnen. Zo zou het Marxisme de ideologische hegemonie winnen. Gramsci beschouwde het socialisme als “exact die religie die het christendom moet overwinnen”. Hij had ingezien dat elke samenleving een ideologische steunpilaar nodig heeft. In de burgerlijke samenleving van het Westen is dat traditioneel het christendom. Gramsci wilde dit door het socialisme vervangen en zo de burgerlijke samenleving vernietigen.

Gramsci is al lang dood

Maar zijn ideeën leven voort. In de jaren-60 bouwden de Marxistische filosofen Theodor Adorno, Max Horkheimer, Herbert Marcuse en Jürgen Habermas de Frankfurter Schule op de ideeën van Gramsci op. De door de Frankfurter Schule ontwikkelde kritische theorie heeft tot doel om het kapitalistische systeem van A tot Z te bekritiseren, slecht te praten over het kapitalisme en diens successen in een negatief licht te plaatsen. De enorme consumptiemogelijkheden van de mensen bijvoorbeeld worden uitgelegd als consumptieterreur. Door zulke negatieve connotaties en de permanente kritiek op de bestaande omstandigheden moet het vertrouwen van de mensen in het kapitalistische systeem ondermijnd worden. De ideeën van de Frankfurter Schule hebben tot op de dag van vandaag veel invloed, niet alleen in Europa.

Waar nog meer?

In de VS bijvoorbeeld. Daar bestaat de beweging van de “Democratic Socialists of America”. Haar boegbeelden, de oud-communist Bernie Sanders en de activiste Alexandria Ocasio-Cortez, zijn heel populair. Het zou wel eens een kwestie van tijd kunnen zijn totdat deze beweging ook naar Europa overwaait en hier belangrijker wordt. Het Marxisme komt tegenwoordig niet meer in soldatenlaarzen, maar op kousenvoeten.

Onder economen heeft het Marxisme nauwelijks aanhangers

De meerderheid van de economen beschouwt zichzelf tegenwoordig als sociale ingenieurs. Omdat zij de markt niet vertrouwen, willen ze hem omheinen, afremmen en zijn resultaten corrigeren. Ordepolitiek denken is daarom zeldzaam. Was u wel eens op de LSE, de London School of Economics, een van de meest gerenommeerde universiteiten ter wereld?

Nee

De LSE werd aan het eind van de 19e eeuw door leden van de Fabian Society, een vereniging van socialistische intellectuelen uit de Britse bovenlaag van de bevolking, opgericht. Een glas in lood raam in het gebouw van de LSE toont twee mannen die een door vuur verhitte aardbol met hamers staan te bewerken. Een van de mannen is de toneelschrijver en Marxist George Bernard Shaw, een lid van de Fabian Society en medeoprichter van de LSE. Het raam symboliseert de strategie van de cultuur-marxisten. Ze willen de wereld door middel van het vuur van crises verzwakken, om hem daarna in hun zin te veranderen.

Dat klinkt als een samenzweringstheorie

Dat is het echter niet. Neem de discussie rondom de klimaat-redding of de ongelijkheid van inkomen en vermogen. Er worden doelbewust hysterie verbreid en dystopische scenario´s ontworpen om hieruit onmiddellijke handelingsbehoefte voor de politiek uit af te leiden. De eisen van de alarmisten draaien er altijd op uit om de markt, het privé-eigendom en de vrijheid van de mensen te beperken en door centrale planning door de staat te vervangen. Daar is het klimaatthema ook bijzonder geschikt voor, omdat het klimaat een globaal fenomeen is. Het biedt de cultuur-marxisten de mogelijkheid om onder de dekmantel van de klimaatbescherming het kapitalisme op globaal niveau te bestrijden.

Het Marxisme heeft de samenleving nog niet veroverd

Maar het is heel ver opgeschoten. Lees het Communistisch Manifest van Karl Marx en Friedrich Engels uit het jaar 1848 en vergelijk de eisen die Marx en Engels daar aanvoeren met de huidige realiteit. Dan zie je hoever het Marxisme al is opgeschoten. Marx eist in zijn manifest de opheffing van het privé-eigendom, de familie en de nationaliteit. Het onderwijssysteem en het geldwezen wil hij nationaliseren. Als Marx zou kunnen zien hoe tegenwoordig het privé-eigendom bijvoorbeeld in de woningpolitiek in feite buiten werking gesteld wordt, de belasting door de staat voorgeschreven en de discussie rondom nationale identiteiten als reactionair gedachtegoed belasterd worden, dan zou hij heel blij zijn.

Waarom biedt het burgerdom geen verzet?

Het burgerdom is door de discussiemacht van de cultuur-marxisten geïntimideerd, ideëel van zijn kern ontdaan en materieel gekalmeerd. Zijn belangrijkste instituties, de religie, de kerk, de families, zijn verzwakt of hebben zich aangepast aan de neomarxistische tijdgeest. Het cultureel Marxisme heeft het burgerlijke bolwerk gesloopt. Marx geloofde dat het Zijn het bewustzijn zou bepalen. De cultuur-marxisten hebben herkend dat Zijn en bewustzijn onderling afhankelijk van elkaar zijn. Als Marxistische ideeën zich eenmaal in het bewustzijn van de mensen hebben vastgezet, verandert daardoor vroeger of later ook het Zijn, dus de reële productieomstandigheden. De veranderde feiten op hun beurt veranderen het bewustzijn, het denken van de mensen.

Kunt u dat concretiseren?

Wanneer er bijvoorbeeld altijd aan een mens verteld wordt dat privé-eigendom van huurwoningen een instrument van uitbuiting zou zijn, dan zijn politieke maatregelen tegen verhuurders gemakkelijker door te drukken. Dan neemt de staat de bouw van woningen over en op een bepaald moment zijn de mensen daar zo aan gewend dat ze geloven dat het creëren van woonruimte een taak van de staat zou zijn. Net zoals de meerderheid gelooft dat het geldwezen in handen van de staat zou behoren. Wie zich tegen het cultuur-marxisme keert, heeft het moeilijk. De ideologische hegemonie heeft de Marxisten de interpretatiemacht over hetgeen gezegd mag worden gegeven. Wie uit de smalle corridor van de politieke correctheid uitbreekt, wordt als rechtse of reactionair belasterd en in het ergste geval sociaal vernietigd.

Bron: www.wiwo.de

Door: Malte Fischer

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/11/12 ... ndigheden/

In tegenstelling tot de schrijver van dit artikel ben ik van mening dat banken genationaliseerd zouden moeten worden, waardoor het geldwezen dan toch in handen van de staat komt...

[Pilgrim]

Sigmar Gabriel pakt de SPD hard aan: “De nieuwe arbeiderspartij van Duitsland is de AfD!”

Geplaatst op 5 december 2019



Tijdens een toespraak in de Vrije Academie van de Kunsten in Hamburg had de voormalige chef van de SPD, Sigmar Gabriel (foto), opnieuw kritiek op zijn partij en haar “politiek voor minderheden”, evenals op het ontbrekende sociale profiel van zijn partij. Bovendien verklaarde hij dat de huidige arbeiderspartij van Duitsland de AfD zou zijn.

Voor 200 genode gasten uit de politiek en de economie hield Sigmar Gabriel (SPD) verleden week donderdag in Hamburg een toespraak over het thema “Hoe houden we Europa bij elkaar?”. Zo waarschuwde hij in zijn rede voor traagheid en morele zelfingenomenheid in de Duitse politiek.

Daarbij bracht de voormalige SPD-partijchef rijkelijk scepsis over de economisch-politieke koers van de SPD tot uitdrukking. Op de vraag in welke richting de toekomstige voorzitters Saskia Esken en Norbert Walter-Borjans de SPD nu zouden brengen, zei hij: “Ik hoop dat ze er überhaupt eentje hebben.” Hij voegde er aan toe: “Als je leest wat er op dit moment aan ideeën op tafel komt, ziet het er in ieder geval zo uit of grote delen van de leiding van de SPD van mening zijn dat het opeenstapelen van nieuwe sociale uitgaven ertoe leidt dat ze daarmee kunnen scoren bij de kiezers.” Het zou er op lijken dat de SPD meer dan 50% van de stemmen zou krijgen. “Ik geloof niet dat het een verstandige economische of sociaal-politieke koers is om jezelf te reduceren tot het ondernemen van de poging om elke dag een nieuw miljardenprogramma te ontwikkelen.”

Hij zou zich er in het debat om de nieuwe leiding van de SPD het meest aan hebben geërgerd “dat het overal om ging, zolang het maar niet ging om de vraag wat eigenlijk de sociaaldemocratische voorstellen voor Duitsland in het jaar 2030 zijn”. Voordat het over de vraag van de rechtvaardige verdeling zou gaan, zou het er om moeten gaan om erover te discussiëren hoe men welvaart zou kunnen verkrijgen.

Volgens het “Hamburger Abendblatt” bekritiseerde Gabriel in zijn toespraak concreet dat economische en sociale kwesties bij de sociaaldemocraten nog maar een ondergeschikte rol zouden spelen. “In plaats daarvan werd politiek voor minderheden gemaakt. In de hoop dat de som van de minderheden een meerderheid oplevert.” Door het “overhand nemen van thema´s zoals homorechten, gelijkstellingsrechten, migratie” zou de klassieke bindende werking van de sociaaldemocratie aan dit deel van de maatschappij verloren zijn gegaan: “De nieuwe arbeiderspartij van Duitsland is de AfD!”

Bron: www.deutschland-kurier.org

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/12/05 ... is-de-afd/

[Pilgrim]

Een interessant artikel over de oorsprong van het nationale socialisme en wat ook leuk aansluit bij mijn eigen artikel over dit onderwerp.

In dienst van het Kruis

By Beheerder in Geschied-en-is on 5 januari 2015



Wie denkt dat het gebruik van het Hakenkruis en de gestrekte arm-groet een exclusieve Duitse aangelegenheid uit de Tweede Groote Oorlog is, is onvolledig geïnformeerd. Zowel de Stijve-armgroet als het (mis)ge-bruik van het eeuwenoude spirituele welzijnssymbool – de Sauvastika stamt uit de koker van de Wereldfederalisten. Ziekelijke fantasten die een Socialistische Superstaat nastreven zónder persoonlijk bezit. Naar mening van deze eenheidsprofeten zou de vorming van een nieuwe economische wereldorde onder supervisie van één centraal wereldgezag dé garantie zijn voor wereldwijde gerechtigheid. Een welvarende wereld zonder honger en oorlogen. Deze gestoorde fantasten kozen daarvoor de jonge Verenigde Staten van Amerika als basis. Lees welke rol – vanaf 1875 tot voorbij de Eerste Wereldoorlog – deze misdadige kliek heeft gespeeld en werp een kleine blik achter historische schermen, als u kunt, wilt of durft.

... en toen was het oorlog!
Op 6 april 1917 nam Amerika deel aan de tot dan toe grootste mensenslachting aller tijden, de Groote Oorlog. Het curieuze Zimmerman-Telegram van 19 januari 1917 waarin Duitse steun aangeboden werd aan Mexico in een oorlog tegen Amerika én de torpedering van het Engelse passagiersschip de Lusitania op 7 mei 1915 waarbij ruim 120 Amerikaanse burgers de dood vonden waren officieel de laatste druppels die de Amerikaanse emmer deed overlopen. Amerika schaarde zich nu openlijk achter de Entente-machten en zette haar enorme reserves aan materiaal en mensen in om de Centrale Mogendheden op de knieën te dwingen.

Frans bezoek



De Franse generaal Joffre bezocht daarop begin juni 1917 het land van de nieuwe bondgenoot die ter gelegenheid van de gesloten alliantie een parade organiseerde in het hartje van New York. (zie foto) Voor de ogen van Joffre en tienduizenden Amerikaanse belangstellenden trokken eenheden voorbij die al gauw op het ‘slachtveld’ hun bijdrage zouden leveren. De indrukwekkende parade werd onderbroken door een ceremonie waarin de Amerikaanse vlag werd gegroet: “The stars and stripes forever”. Onder het goedkeurende oog van de duizenkoppige menigte en geregistreerd door diverse film- en fotocamera’s werd op dat ontroerende moment de American Stiff-Arm Salute gebracht.

Wereldfederalisten
Deze American Stiff-Arm Salute werd ook wel de Bellamy-groet genoemd naar de Vrijmetselaar en socialistische utopist Francis Bellamy. Bellamy – die in 1891 uit zijn ambt van predikant gezet werd wegens zijn niet-verenigbare-ideeën – ontwikkelde fantastische ideeën over Wereldfederalisme en daarin stond hij niet alleen. Invloedrijke en machtige economische groepen waren druk doende de macht over de jonge groeistaat Amerika naar zich toe te trekken. Een Socialistische Superstaat waarin enkelen de controle hebben over allen was het doel waarnaar zij streefden. Een ziek soort van – op militaire leest geschoeid – socialisme waarin de bevolking als een soort van industrieel leger haar diensten hoorde te verrichten.

Teken van het verbond
Door deze economische machtselites werd de door Francis Bellamy uitgedachte heilsgroet – Pledge of Allegiance – als nuttig element beschouwd en gezien als bindmiddel voor de Nieuwe Natie. Vermomd als handige en promotionele bijlage bij de verkoop van de Amerikaanse vlag deed deze American-Stiff-Arm-Salute in Amerika zijn intrede. Met goedkeuring van president Benjamin Harrison werd in 1892 op Columbus Day – de Amerikaanse nationale eenheidsdag – de begroetingsceremonie op de openbare scholen in Amerika ingevoerd. De media – dat altijd als machtig instrument wordt ingezet om bepaalde denkbeelden te vormen en te promoten – verleende ook deze keer zijn bereidwillige medewerking door in het jeugdblad Youth’s Companion (eigendom van Daniel Ford) in 1892 de Plegde of the Allegiance van Bellamy (voor het eerst) te publiceren. Zonder de promotie van Youth’s Companion – een blad met een oplage van meer dan een half miljoen exemplaren – zou de Plegde nooit die aandacht hebben gekregen.

Trouw aan de vlag



De schooljeugd diende de rechterhand op de borst te leggen op de plaats van het hart. Terwijl de vlag langzaam omhoog gehesen werd klonk uit de spreekkorende kindermonden de tekst waarin zij hun trouw beloofden aan de Amerikaanse staat. Daarbij hieven ze hun rachterarm langzaam op richting de in top gehesen Stars and Stripes totdat de rechterarm gestrekt was tot de American-Stiff-Arm-Salute. Daarbij de handpalm in eerste instantie naar boven tot het moment dat de woorden “to my flag” werden uitgesproken waarna de handpalm naar onderen werd gedraaid tot het einde van uitgesproken eed waarna de armen naar beneden gingen.

At a signal from the Principal the pupils, in ordered ranks, hands to the side, face the Flag. Another signal is given; every pupil gives the flag the military salute — right hand lifted, palm downward, to a line with the forehead and close to it. Standing thus, all repeat together, slowly, “I pledge allegiance to my Flag and the Republic for which it stands; one Nation indivisible, with Liberty and Justice for all.” At the words, “to my Flag,” the right hand is extended gracefully, palm upward, toward the Flag, and remains in this gesture till the end of the affirmation; whereupon all hands immediately drop to the side. ~ The Youth’s Companion, 65 (1892) page 446–447

Christelijk Socialisme
Francis Bellamy wist zich gesteund door een schare federalistische fantasten die Amerika tot een Socialistische Superstaat wilden vormen, waaronder zijn neef Edward Bellamy. Deze Edward was een Utopisch Visionair die zich liet leiden door zijn Grote Gelijkheidsvisioen. Net als Henry George – een fantast die de Profeet van San Fransisco genoemd werd – was hij van mening dat bezit de bron was van alle onrecht. Naar mening van deze eenheidsprofeten was een stabiele wereldeconomie, wereldvrede en wereldvrijheid enkel mogelijk onder supervisie van één centraal wereldgezag. Zowel Francis als Edward Bellamy waren betrokken bij de Society of Christian Socialists een belangengroep die in Amerika de invoering van een – als Christelijk Socialisme verpakt – Nationaal Socialisme voorstond.

Terugblik in de toekomst
In 1888 publiceerde Edward Bellamy in de Amerikaanse stad Boston zijn spraakmakende boek Looking Backward 2000-1887, een boek dat in vele talen vertaald en wereldwijd verspreid werd. Daarin deed hij zijn visioen van de Grote Omwenteling uit de doeken. De vorming van een nieuwe economische orde die – wereldwijd – alle honger en oorlogen zou uitbannen. Een omwenteling die slechts onder één-wereldregering mogelijk zou zijn. Het hoeft geen betoog dat Bellamy’s boek géén wereldwijd succes geworden zou zijn zónder de massieve steun en welwillendheid van de eerder genoemde economische machtselites. Deze mistige elite ondersteunde met enthousiasme de door hen zo welkome Wereldfederatie waarin zij voor zichzelf zo’n prominente rol weggelegd zagen. Elk initiatief dat hun wereldveranderende revolutionaire koers ondersteunde mocht op hun bijval rekenen.

Nieuwe Tijden- nieuwe orde
Edward Bellamy wist zich gesteund door een andere illustere organisatie, de in 1875 in New York opgerichte Theosophical Society (T.S.). Deze door de occultiste Madame H.P. Blavatsky, Colonel Henry Steel Olcott en Charles Sotheran (lid van de Hoge Raad van de Vrijmetselaars, (Scottish Rite)) opgerichte organisatie groeide al snel uit tot een wereldwijde beweging die het begin zou vormen van de New Age – Nieuwe Tijd – Beweging. De T.S. was nauw verbonden aan de Vrijmetselarij en telde veel invloedrijke Vrijmetselaars binnen de beweging. Ze tooide zich met de Sauvastika, een eeuwenoud symbool voor voorspoed, veiligheid en vrede dat het voor háár misleidende doeleinden gekaapt had. Madame Blavatski maakte persoonlijk ook gebruik van dit eeuwenoude symbool in haar eigen zegel.

Misleiding
Zij was daarin niet uniek, ook de Vrijmetselaars hadden de Sauvastika als symbool binnen hun organisatie een plaats gegeven. In de Vrijmetselaars Enceclopedie van 1877 werd het symbool omschreven als het Hermetic Cross. In 1891 werd in het Engelstalige Theosofische periodiek Lotus Blossems behalve artikelen van de occultiste Blavatski óók de Theosofische Sauvastika afgebeeld. Door middel van dit eeuwenoude, door oude culturen en wereldwijd bekende spirituele welzijnssymbool werden de mensen misleid en in een staat van Vervalst Bewustzijn gebracht. Vanaf oktober 1890 zette de Theosofische beweging zich in om Edward Bellamy, zijn boek, zijn Nationale Partij en andere Nationalistische activiteiten te ondersteunen en te promoten.

Infiltratie
Ze importeerde en bevorderde – dáár waar deze elementen voor de haar nagestreefde doeleinden maar bruikbaar waren – wereldwijd het gebruik van de American-Stiff-Arm-Salute en de Sauvastika. Met name nationaal- en internationaal opererende sociaal georiënteerde en maatschappelijk betrokken organisaties waren voor de voorstanders van de nieuwe economische orde interessant. Tot in de kern werden deze organisaties geïnfecteerd en geïnfiltreerd en werden zo een speelbal in handen van deze – over lijken gaande – utopische wereldfederalisten.

Boy-Scouts



Wereldwijd werden soortverwante spirituele en religieuze groepen aangezet om zich van deze middelen te bedienen. Ook para-militaire organisaties als de Boy Scouts bedienden zich met graagte van deze misleidende symboliek. De Boy Scouts was een oorspronkelijk als kindleger opgezette organisatie op basis van een door de Engelse generaal Baden-Powell samengestelde handboek. Baden-Powell was een gevierde oorlogsheld die zich in de Engelse militaire geschiedschrijving onsterfelijk maakte tijdens de belegering Mafeking in de Boerenoorlog van 1899-1902. Vanaf 1907 zou de Hero of Mafeking zich op verzoek van hogerhand uitsluitend bezig houden met de opbouw en uitbouw van dit kindleger dat niet alleen in Engeland maar óók in Amerika en Frankrijk buitengewone proporties aannam. Baden-Powell wist zich hierin ruim gesteund door monarchistische kringen en door hoge regeringsfunctionarissen.

Lelie en Sauvastika
Behalve de ‘Franse Lelie’ werd binnen de Boy Scouts ook de (Socialistische) Sauvastika gebruikt en dan met name in verband als beloning voor bijzondere verdiensten. Als ook in andere organisaties werd binnen de Scoutingorganisatie het wereldwijde – aan het befaamde klaverblaadje gelieerde – welzijnssymbool misbruikt om het bewustzijn van de mensen te vergiftigen.

Klaar voor gebruik
In 1909 bestond het kindleger van Baden Powell al uit 100.000 militair getrainde jongens. Bij het uitbreken van de vijandelijkheden in augustus 1914 stond een kindleger van meer dan 200.000 jonge knullen paraat, 50.000 meer(!!!) dan dat het officiële Engelse leger aan manschappen telde! (150.000) Tot volle tevredenheid van generaal Kitchener namen de Boy-Scouts moeiteloos de plaatsen in van de mannen die naar het front verscheept moesten worden, iets waarover hij zich lovend uitliet tegen Baden-Powell. Los daarvan zou een groot deel van de leidinggevenden en oudere ‘Boy-Scouts’ direct na oorlogsbegin dienst nemen in het Engelse leger.

Van hen zouden 10.000 hun land nooit meer terug zien

Volg de Sauvastika
In Amerika werd sluipend langzaam het menselijk bewustzijn vergiftigd en werd ook daar de oorspronkelijke betekenis van de Sauvastika door de Socialistische Utopisten omgebogen. In plaats van een eeuwenoud door zowel de inheemse indianen als de immigranten alom (h)erkend spiritueel symbool voor voorspoed, veiligheid en vrede werd het symbool door de aanhangers van een Socialistische Superstaat geraffineerd in dienst gesteld van de Wereldfederatieve Gedachte.

Ongelukkig gestuntel?
De Groote Oorlog die in augustus 1914 ontbrandde was niet het resultaat van het toevallig samenvallen van ongelukkige omstandigheden of onfortuinlijk politiek gestuntel zoals de geschiedschrijving elk wil laten geloven. Vele belangrijke en invloedrijke politici zoals Benjamin Disraëli, Lord Salibury en Winston Churchill – alle drie voormalig Engels premier – lieten weten dat de wérkelijke macht zich achter de schermen bevond. De Franse staatsman Georges Clemenceau schreef daarover hetvolgende:

“De waarheid is, dat wij, onder verschillende benamingen, nooit door iets anders geregeerd zijn dan door kleine groepen, waarvan de belangen met idealistische praatjes worden gestoffeerd” ~ 27 november 1926 – “L’Illustration”

Making the world ready for democracy...
Een achter de schermen opererende machtshongerige elite die absolute heerschappij nastreeft. Een grenzeloze Socialistische Superstaat die tot stand gebracht zou moeten worden door een ‘Grote Omwenteling’ zoals Edward Bellamy dat in zijn visioen had voor-zien. Na jaren van voorbereiding – en verschillende mislukte pogingen – zou op 28 juni 1914 het startschot hiervoor gegeven worden met de moord in Sarajevo.

Sauvastika tegen IJzeren Kruis
Nog vóór dat Amerika zich officieel in de strijd geworpen had, stelden Amerikaanse avonturiers zich beschikbaar om tegen het militaristische a-sociale Duitse Keizerrijk ten strijde te trekken. Niet alleen te land maar óók in de lucht. Onder commando van de Franse luchtmachtkapitein Georges Thenault begonnen 7 Amerikaanse piloten aan hun training – Norman Prince, Victor Chapman, Kiffin Rockwell, James McConnell, William Thaw, Elliot Cowdin en Bert Hall. Op 13 mei 1916 namen zij in Franse vliegtuigen én in Franse uniformen onder de naam Escadrille Americaine voor het eerst deel aan de strijd tegen de Centralen. In december 1916 zou de eenheid haar naam wijzigen in Escadrille Lafayette. Als zichtbaar en officieel herkenningsteken droegen de toestellen een duidelijk herkenbare (Socialistische) Sauvastika met in het staartstuk een duidelijk leesbare S. Daarnaast droegen de toestellen een afbeelding van een getooide indiaan met in de schelp van zijn tooi eveneens een Sauvastika.

Ook de Frans-Amerikaanse piloot en ace Raoul Lufbery die eveneens deel uitmaakte van Escadrille Lafayette vloog in een met deze tekens getooid toestel. Resultaat van dit alles was dat in zekere zin de (Socialistische) Sauvastika streed tegen het (Keizerlijke) IJzeren Kruis. De betrokkenheid van de Wereldfederalisten was niet te overzien.

Bijzonder schouderstuk



Een andere directe aanwijzing van de betrokkenheid van de Wereldfederalisten was te vinden in de Grote Omwenteling in het Tsaristische Rusland. In 1917 werd de Romanovdynastie verdreven en streden troepen van het Russische voorlopige bewind – de Sovetskikh Sotsialisticheskikh – met op hun linker schouder het navolgende teken. Een Rood geruit schild met in het midden een goudkleurige Sauvastika, omringd door een lauwerkrans met daarboven een goudkleurige 5-puntige ster. Troepen die streden tégen het a-sociale Tsaristische bewind vóór een nieuwe economische – Socialistische – orde. Later zouden zij dit beeldmerk vervangen door een hamer met sikkel. De door het Russische revolutionare bewind nieuw gedrukte Roebels waren eveneens voorzien van de (Socialistische) Sauvastika.



Binnen socialistische kringen in het Duitsland ten tijde van de Groote Oorlog werd de (Socialistische) Sauvastika eveneens, zij het op bescheiden schaal, gebruikt. Ook binnen de Engelse krijgsmacht werd de (Socialistische) Sauvastika gebruikt, zoals op de Officiers rotting, het armstokje met op het uiteinde een kleine (wereld-) bol. Op deze – metalen – bol was in het midden de afbeelding aangebracht van een rechts-draaiende Sauvastika met daaromheen de woorden ‘Love to Him, Glory to Him, Service to All’ en dat alles gevat in een lauwerkrans.

Mystieke beweging
Onder andere door – en onder invloed van – de Theosophical Society (T.S.) van de occultiste Madame H.P. Blavatsky waren de Wereldfederalisten op de achtergrond ook betrokken bij de op 17 augustus 1918 in Duitsland door Adam Alfred Rudolf Glauer opgerichte ‘Thule’ organisatie.

Als aftakking van de Thule-Gesellschaft kwam in januari 1919 – met als oprichters Anton Drexler en Karl Harrer, beide leden van de Thule-Gesellschaft – de DAP (Deutsche Arbeiterpartei) tevoorschijn. In september 1919 zou zich een uit Oostenrijk afkomstige informant van het Duitse leger zich bij de DAP aansluiten, Adolf Hitler. Op advies van één van de andere leden van de Thule-Gesellschaft – Friedrich Krohn zou de DAP in 1920 de (Socialistische) Sauvastika als haar misleidende beeldmerk nemen en werd ook de naam van de partij aangepast tot Nationaal Socialistische Duitse Arbeiders Partij, de NSDAP. Het boek van Edward Bellamy – “Looking Backward 2000-1887” – zou in Duitse vertaling één van de belangrijkste en inspirerendste naslagwerken worden binnen deze nieuwe vorm van Socialisme.

Het rode schild.
Na afloop van de Eerste Helft (1914-1918) en in voorbereiding van de noodzakelijke Tweede Helft (1939-1945) – omdat hun einddoel nog niet bereikt was – van de 31-jarige wereldoorlog van de 21e eeuw (1914-1945) zouden de voorstanders van de Grote Omwenteling opnieuw een bewijs van hun betrokkenheid leveren. Direct na afloop van de eerste helft nam de Amerikaanse regering in 1920 de National Defense Act aan die legeruitbreiding mogelijk moest maken. Het gevolg daarvan was de vorming van de Amerikaanse 45 Infanterie Divisie die in 1923 operationeel werd. Op hun linker schouder droegen zij een rood geruit schild met in het midden een goudkleurige (Socialistische) Sauvastika.

Afscheid van een groet
Tot 1939 zou de (Socialistische) Sauvastika dienst blijven doen als beeldmerk, waarna zij vervangen werd door de Thunderbird. De American-American-Stiff-Arm-Salute zou daarentegen tot 1942 in gebruik zijn totdat de Amerikaanse senaat besloot de geheven arm uit de groet te schrappen en enkel de ‘hand op het hart’ van de Pledge of Allegiance bleef bestaan.

De Boy-Scouts van Baden-Powell zouden de (Socialistische) Sauvastika ongewijzigd blijven gebruiken. Zo ontving de prins van Wales in 1921 van Baden-Powell voor zijn verdiensten de 10-karaats gouden Thanks Badge’ De prins reageerde hierop dat hij geen beter geschenk kon ontvangen – he could not have received a nicer present.

Ter duplicering en verspreiding van deze bijdrage – hetzij in zijn geheel of delen ervan – verleent de auteur zijn toestemming, mits voorzien van bronvermelding en zolang daaraan géén commerciële motieven ten grondslag liggen. Het auteursrecht blijft onvervreemdbaar eigendom van de auteur.

http://www.bertvanvondel.nl/in-dienst-van-het-kruis/

[Pilgrim]

Socialisme is een cult

Geplaatst op 21 december 2019



Beetje boude bewering, maar dat ga ik uitleggen. Eerst Amerika. Daar proberen de Democraten wéér om de president af te zetten. Dat lukte de eerste keer niet, en nu nog veel minder. Sterker nog: de stront die ze naar hun president gooien, vliegt regelrecht in hun eigen gezicht. Die afzettingsprocedure, “impeachment”, is een nogal vage aangelegenheid. De wet is er niet duidelijk over. Er worden een paar misdrijven bij naam vermeld, maar daar wordt geen gebruik van gemaakt. Dus wordt er grotendeels gekeken naar de precedenten uit het verleden. De afzettingsprocedure is gebruikt tegen 3 presidenten en iets van 18 hoge ambtenaren, de meeste van hen rechters. In het laatste geval was het duidelijk: een aantal rechters was apelazarus aan het werk en werd om die reden afgezet. Verder niets, de afzettingsprocedure is enkel dat. Er staat geen verdere straf op.

De misdrijven waarop iemand afgezet kan worden, zijn niet duidelijk omschreven. Er zijn eigenlijk maar drie misdrijven die omschreven zijn: chantage, omkoping en dronkenschap. De rest wordt overgelaten aan het Congres. De procedure kan op gang worden gebracht door het Congres, maar de Senaat doet de veroordeling. Het is opmerkelijk dat het enige misdrijf waar Trump direct voor veroordeeld kan worden, omkoping, nou net niet in de dagvaarding staat. Dat maakt deze afzettingsprocedure puur politiek. Wij Democraten willen hem afzetten, omdat hij niet doet wat wij Democraten willen.

Op dit moment is er een Democratische meerderheid in het Congres, dus de afzettingsprocedure loopt. Maar in de Senaat hebben de Republikeinen de meerderheid. Die meerderheid is meer dan voldoende om de procedure direct te stoppen. Zelfs al zouden een paar Senatoren politiek zelfmoord plegen door voor te stemmen. Kortom, de hele afzettingsprocedure is compleet, volkomen, hopeloos en totaal kansloos.

Sterker nog: de Amerikaanse kiezer is het linkse gedram van de Democraten compleet zat. Trump kan rustig op de bank een biertje pakken en de krant lezen. Hoe harder de Democraten blijven doordrammen, hoe gemakkelijker zijn herverkiezing wordt.

Tel daar bij op dat de Democraten geen enkele serieuze kandidaat hebben voor de komende verkiezingen in 2020. Er zijn (op dit moment) drie kandidaten die alle drie geen schijn van kans maken: Hillary Clinton, Bernie Sanders en Joe Biden. Hillary heeft teveel mysterieuze zelfmoorden plus de rest te verantwoorden, Sanders is een regelrechte (salon) communist en Biden is gewoon te oud en veel te gammel. Hij is net geopereerd voor een hartkwaal.

Die afzettingsprocedure is niets meer dan een slappe poging om de aandacht af te leiden en een wanhopige laatste poging om het onvermijdelijke proces tegen de Clintons en de administratie te vertragen. Want zodra Trump herkozen is, wordt het moeras gedempt. Dat is een zekerheid. Voor de verkiezingen is dat geen goed idee. Na de verkiezingen hebben de Republikeinen een meerderheid in beide Kamers, de Hoge Raad en op de ministeries. Dan gaat de grote schoonmaak beginnen.

Gaan we naar Engeland kijken. Daar verloor Labour op PvdA-achtige wijze de verkiezingen. Het grootste verlies in 85 jaar. Waarom? Ongeveer om dezelfde reden waarom de Democraten in Amerika verloren. De partij noemt zich Labour, maar de leiding is streng communistisch. De Democraten in Amerika noemen zich democraat, maar de leiding is ofwel streng communistisch (Bernie Sanders) of zijn salonsocialisten met een hoop te verbergen (Clinton).

U zult de NOS er niet snel over horen, maar Corbyn is een warm aanhanger van iedereen die een socialistische dictator is of antisemiet. Maduro in Venezuela? Prima vent. Kim Jong-un in Noord Korea? Niks mis mee. Castro in Cuba? Toffe peer. Hamas? Hezbollah? Dappere mannen die onderdrukt worden door de perfide Zionistisch-kapitalistische bezetters van hun land. Officieel noemt deze minkukel zich anti-zionist, niet antisemiet. Want dat laatste is strafbaar. Bovendien moeten de kiezers er niets van hebben.

Even zo goed heeft Corbyn grandioos verloren. Niet alleen hij, maar de hele top van de Labour partij die zijn politbureau vormen. De ergste nederlaag ooit, en wat zeggen Corbyn en zijn aanhangers? “Wij hebben het debat gewonnen, maar helaas lukte het niet om dat in een meerderheid om te zetten.” Ik neem u niet in de maling, dit zijn eigen woorden. Hij weigert ook om op te stappen, dus vermoedelijk wordt hij in januari met een betonblok in de Theems gegooid door zijn eigen partij.

Net zoals bij ons is er een enorm verschil ontstaan tussen wat sociaaldemocratische stemmers en de sociaaldemocratische partijleiding willen. U dacht dat het oude strenge communisme dood was? Welnee. Ze zijn er nog steeds. In Amerika, in Engeland en bij ons net zo goed. Het is heel simpel om een politieke partij over te nemen, of een stichting of een bedrijf. Je zorgt er voor aanwezig te zijn op de ledenvergadering met genoeg aanhangers en stemt het bestuur gewoon weg. Bij bedrijven en stichtingen: je gaat er werken en plaatst na verloop van tijd gelijkgestemden op belangrijke posities. Dat hoeft echt niet het bestuur zelf te zijn. Ten eerste valt dat direct op, en ten tweede als je middenkader posities gaat opvullen kom je er net zo goed. En dat is wat links consequent gedaan heeft. Dat is overigens ook de reden waarom de PVV geen leden heeft. Wilders heeft geen trek in een progressieve overname van zijn partij.

Er is vrijwel geen organisatie die daar niet door is aangetast. De politie, het onderwijs, de rechterlijke macht, de gemeentes, alles.

Waarom is links zo venijnig in Amerika en in Engeland, maar hier (nog) niet? Omdat ze bijna bij de finish waren. Met de verkiezing van Clinton of Corbyn hadden ze hun doel bereikt: een communistische samenleving, maar onder een andere naam. Dat mislukte op het aller-aller-allerlaatste nippertje. In Amerika deed Trump dat, en in Engeland Boris Johnson. Compleet tegen de verwachting in. In beide gevallen was links er van overtuigd dat ze zou winnen.

In Nederland maakt links zich nog geen zorgen. Wij hebben meer linkse partijen dan dagen in de maand, dus weinig mensen zien dat links overal de touwtjes in handen heeft. Pas als Wilders serieus doorbreekt – en dat zou best wel eens snel kunnen gebeuren – dan komt er reuring.

In Amerika en in Engeland gillen de verongelijkte verliezers dat het de schuld van iedereen is. Behalve hun eigen schuld. Sterker nog, in Engeland gillen ze dat het ook de schuld van de ‘extreemrechtse media’ is dat Corbyn negatief in de publiciteit kwam. Het waren nota bene nou net de media die de grootste aanhangers van het linkse progressieve gedachtegoed zijn... De BBC is zo tegenwoordig progressief dat de Pravda er jaloers op is.

Verder zijn de PVV en het FvD zo gedemoniseerd dat er een hoop moet gebeuren voor ze een kabinet kunnen vormen. Vergeet niet dat vrijwel alle partijen zowel de PVV als het FvD boycotten. Als de VVD de komende verkiezingen gaat verliezen – dat is een zekerheid – dan blijft een kabinet PVV-FvD-VVD moeilijk. Ik reken op iets van <16 zetels voor de VVD in de komende verkiezingen. Dan moeten de PVV en het FvD voor iets van 55 zetels zorgen, en dat lijkt me nogal optimistisch. Maar niet onmogelijk.

Waarom is links een cult? Omdat het hoe dan ook niet wil inzien dat zijn progressieve ideeën nergens werken. Het communisme in Rusland werkte niet. De Berlijnse Muur werd niet opgeheven, omdat de DDR regering het achteraf een slecht idee vond. Enkel omdat er geen andere keuze was. Sociaaldemocratie werkt ook niet, maar minder beroerd dan echt socialisme, omdat er iets meer democratie en minder socialisme in zit. Frankrijk, Italië en Griekenland hebben hele sterke socialistische partijen. Dat is een van de redenen waarom het zo slecht gaat met hun economie.

Elke keer weer krijgt iedereen de schuld van hun eigen falen. Elke keer weer horen we ‘maar dat was geen écht socialisme’. Ja hoor. Dat is het elke keer wel. Want écht socialisme werkt niet. Dat laat anderen voor hen werken. Er is niets mis met sociaal zijn. Maar écht socialisme is potverteren. Venezuela is een mooi en recent voorbeeld. Het was een bloeiende economie in Zuid-Amerika. Chavez werd gekozen, en hij ging direct écht socialisme invoeren. Binnen no time was Venezuela failliet. Op dit moment lijdt de bevolking honger, terwijl de grote leider Maduro op tv uitgebreid zit te schransen tijdens een speech.

Dat Wilders premier kan worden, is helemaal geen rare gedachte. Engeland stapt uit de EU. Dat is nu een feit. De EU loopt nu echt op haar laatste benen, want dat vertrek is dodelijk voor de EU. Er hoeft maar één grote aanslag plaats te vinden in Nederland en het kabinet gaat vallen. Dat kabinet is overigens nu al een minderheidskabinet. Het verloor net een staatssecretaris en de Miep van Defensie staat op omvallen. Rutte´s beschermvrouwe in Berlijn leeft nog, maar is een politiek kasplantje. Overal is het socialisme terrein aan het verliezen, en dat gaat ook bij ons gebeuren.

Verder hebben we een Koninklijke familie die of geen belasting betaalt (de bolle zelf) of fraudeert (de rest), misdadigers worden met luxe privévliegtuigen naar Nederland gevlogen, maar uitgeprocedeerde asieligzoekers over de grens zetten is te duur. Zoiets kan niet onbeperkt duren.

Door: H. Numan

https://ejbron.wordpress.com/2019/12/21 ... -een-cult/

[Pilgrim]

Het cultuurmarxisme en de islam slopen West-Europa

Posted on December 25, 2019



Het communisme is niet verdwenen met de val van de Sovjet-Unie, het heeft alleen een nieuw jasje gekregen. Leden van de communistische partijen verspreidden zich over diverse socialistische partijen en de Marxistische heilsleer werd sindsdien met parlementair-democratische middelen verspreid en in praktijk gebracht. De verhalen van vele Sovjet spionnen en inlichtingenfunctionarissen en vrijgegeven documenten uit de koude oorlog suggereren dat infiltratietactieken de drijvende kracht waren achter de ‘tegencultuur’ beweging in de jaren ‘60. Deze mensen dienen het communisme als een vijfde kolom van zogenaamde “bruikbare idioten” in de westerse samenleving. Ze dragen bij aan de vernietiging van de cultuur, zaaien moreel verval en ondermijnen een legitieme overheid. Ze moedigen jongeren aan een sfeer van chaos te creëren, nemen deel aan aanvallen, vandalisme, diefstal, brandstichting, bomaanslagen en moord om hun vijanden lastig te vallen en te intimideren...

Het communisme is een duivel uit op de vernietiging van de mensheid. Deze communistische- duivel is de stichter van een grenzeloze oorlog tegen de mensheid, die religie, het gezin, de politiek, de economie, financiën, het onderwijs, de academie, de kunsten, de media, populaire cultuur, sociale zaken en internationale zaken allemaal in slagvelden heeft veranderd. Het spook van het communisme (verbonden met Satan) is samengesteld uit haat; het haalt zijn energie uit de haat, die opborrelt in het menselijk hart. De duivel koos Marx en anderen als zijn gezanten om de beginselen te ontkennen en te vernietigen, die door God (het christendom de culturele bodem van Europa vormt) voor de menselijke samenleving waren vastgesteld...

Het socialisme is volgens de marxistisch-leninistische theorie gewoonweg een voorstadium van het communisme. Momenteel lijken socialisme of andere populaire linkse doctrines in het Westen aan de oppervlakte niets met het communisme van doen te hebben, maar ze zijn simpelweg de geweldloze vormen van het communisme. In plaats van een gewelddadige revolutie, worden stemmen gebruikt om macht te verkrijgen in het Westen... In tegenstelling tot totalitaire regimes, vreet het socialisme in democratische staten langzaam aan de vrijheden van mensen door middel van wetgeving – zoals de metafoor van de kikker in het water die geleidelijk aan de kook wordt gebracht. Het proces van het opzetten van een socialistisch systeem duurt decennia, waardoor mensen geleidelijk aan verdoofd, vergeetachtig, en gewend raken aan het socialisme/communisme. De wereldgeschiedenis van het communisme in de twintigste eeuw heeft niets dan bloed en tranen laten zien. Maar, er is niets gevaarlijkers, dan een mensheid, die op de rand van vernietiging staat, maar toch in al zijn onwetendheid zijn triomf aan het vieren is...

Wat we vandaag in Europa hebben, is stille invasie/verovering van het communisme en de islam. Deze twee totalitaire ideologieën hebben nu andere tactiek. Chinese communistische arm is veel langer dan wordt gedacht en zitten we midden in een georganiseerde, grootschalige infiltratie aan de hand van een geheim draaiboek van de Chinese Communistische Partij, die mondiale ambities heeft. China is nu bezig langzaam Australië in te pakken. Duizenden Chinese agenten zijn geïnfiltreerd in de Australische politiek, in de media en op universiteiten. Achter de schermen proberen de Chinezen Australische, nationale instituten zo te kneden en te manipuleren, dat ze niet in de weg staan van mondiale strategische en economische ambities van de Chinese Communistische Partij (1,2 miljoen Chinezen al wonen in Australië). De Sovjet-Unie heeft haar destalinisering gehad, maar in China is het tot een officiële demaoïsering nooit gekomen. Het heetgebakerde denken van Mao Zedong (Mao’s versie van het communisme) is nog altijd een grondwettelijk leerstuk in China. De officiële ideologie is immers nog steeds het socialisme en de alleen heersende partij noemt zich nog altijd communistisch...

Donald Trump vond zichzelf onder vuur staan van negatieve mediaverslagen en demonstraties in steden door het hele land. De demonstranten hielden borden vast met slogans als “niet mijn president”, ze maakten Trump uit voor racist, seksist, xenofoob of nazi. Een hertelling werd geëist en er werd gedreigd met afzetting. Onderzoeksjournalistiek heeft aangetoond dat veel van deze demonstraties geïnitieerd werden door bepaalde belangen groeperingen. Zoals te zien is in “America Under Siege: Civil War 2017”, een documentaire geregisseerd door onderzoeker Trevor Loudon uit Florida, bestond een significant deel van de demonstranten uit “professionele revolutionairen” met banden met communistische regimes en andere autoritaire staten zoals Noord-Korea, Iran, Venezuela, China of Cuba...

Loudons werk scheen ook licht op de rol van twee prominente Amerikaanse socialistische organisaties, te weten de Stalinist Workers World Party en the Maoist Freedom Road Socialist Organization. Na onderzoek te hebben gedaan naar de communistische beweging sinds de jaren 80, concludeerde Loudon dat linkse organisaties de Verenigde Staten tot hun belangrijkste doelwit hadden gemaakt voor infiltratie en omverwerping. De gebieden van Amerikaanse politiek, onderwijs, media en economie zijn steeds meer naar links verschoven onder de invloed van goed geplaatste individuen. Sinds de jaren tachtig heeft links grotendeels de bolwerken in de reguliere media, de academische wereld en Hollywood overgenomen. Het presidentschap van Ronald Reagan heeft deze trend kortstondig omgedraaid, alleen om in de jaren negentig weer opnieuw te starten en de afgelopen jaren een hoogtepunt te bereiken...

De Europese Unie is een cultuurmarxistisch/communistisch project, dat tot doel heeft de vernietiging van de Europese beschaving. Communisme is onmogelijk op nationale basis. De internationale hiërarchie van staten sluit dit uit. Daarom streven zij in Europa naar het oprichten van een communistische de EUSSR. De Britse voormalig BBC-presentator David Icke is groot voorstander van een Brexit, een Brits vertrek uit de Europese Unie. Icke heeft gezegd dat de EU een ‘fascistische, communistische dictatuur’ is en dat EU-leiders ‘duistere figuren zijn die je leven bepalen’… Overal in West-Europa hebben cultureel marxisten bij botsingen tussen belangen van de westerse cultuur en de belangen van de islam, gekozen voor de belangen van de islam. Met het toestaan aan moslims tot het overtreden van alle mogelijke regels, van kledingvoorschriften bij sport, politie, onderwijs enzovoort tot van het toestaan van reusachtige moskeeën betaald door Arabische culturele vijanden: ‘links’ koos altijd voor de islam, die werd opgebouwd en uitgebreid middels plunderingen, verwoestingen en bloederige oorlogen – niet gebouwd met vrede en liefde...

De islam is een als godsdienst vermomde totalitaire, onverdraagzame en gewelddadige politieke veroveringsideologie, net als het fascisme en communisme. Ze streeft de vernietiging na van onze democratie en de vervanging van ons rechtssysteem door de islamitische wet, de sharia. Deze jihad-ideologie streeft naar een totale controle van de staat over de maatschappij en het individu. Het streeft daarbij naar het creëren van een utopische samenleving in de vorm van een islamitische staat (Derde Rijk, communistische heilsstaat), met een absolute leider, de khalifa (Führer, grote roerganger), die heerst over de ummah, de moslimgemeenschap (het volk, het proletariaat), die een jihad voert tegen haar tegenstanders (rassenstrijd, klassenstrijd). En nou is er niets zo duidelijk als de islam: omschreven in de Koran en hadiths, als het letterlijke woord van Allah, en met 1 woord veranderen gaat je kop eraf. En zoals communisten niet wilden leven in een niet-communistische staat, zo eisen moslims ook hun eigen paradijs op aarde op, ook al leidt dat tot bloedbaden en duizenden ontheemden, en geldt die eis ook in regio’s waar moslims een minderheid vormen...

COMMUNISME = ISLAM. Tegenover het individualisme, de excessieve rijkdom, de uitbuiting en de decadentie van het kapitalisme, plaatsten de communisten/ net als islamisten/ de collectivistische, homogene, kuise, sociaal rechtvaardige utopie. Het streven naar absolute sociale gelijkheid zie je ook terug bij de islam – zie de Moslimbroeders of Hamas. Het islamitische regime in Iran heeft zich sinds 1979 precies ontwikkeld als een communistisch. De mullahs zijn alleen in hun kleding te onderscheiden van partijbonzen. In Iran zijn precies dezelfde boeken en films verboden, als vroeger in communistische landen. Het communisme is tegen religie, maar de islam is geen religie, maar een ideologie, net als communisme...

Het nationaalsocialisme loopt ook in veel opzichten parallel aan de islamitische wereldbeschouwing. De raakvlakken zijn: het monotheïsme en de eenheid van de leiding. De islam als ordenende macht. De strijd, de gemeenschap, de familie en de jongeren. En de relatie tot de Joden. SS-Reichsführer Heinrich Himmler zei het al: ‘de moslims hebben dezelfde doelstellingen als wij, namelijk de ‘wereld van de Joden bevrijden’. Volgens de Nederlandse onderzoeksjournalist Emerson Vermaat, die bestudeerde de memoires van Himmler’s, was Himmler stapeldol op de islam. Himmler stond ook op goede voet met de grootmoefti van Jeruzalem, Haj Amin Al-Husseini,die speelde niet alleen een belangrijke rol bij deze SS-divisies, maar ook bij het ontstaan van het Arabisch-Israëlische conflict. Een van de bekendste divisies is de Waffen-Gebirges-Division SS Handschar in Bosnië, die compleet bestond uit moslims, c.a. 18.000 man. Na de oorlog zochten en vonden veel SS-officieren hun toevlucht in de islamitische wereld... Cultureel marxisten/communisten en de islam hebben geen rust, voordat u bent onderworpen...



Ik vergeleek de critici van Wilders met moslimfundamentalisten. In Saoedi-Arabië kent men een machtige sharia-politie, die toeziet op gedrag en denken, en die bekend staat onder de naam “Commissie ter Bevordering van de Deugd en ter Voorkoming van Ondeugd”. En wij hebben onze eigen zelfbenoemde hoeders van de politiek correcte zeden/de linkse kerk/, die wel weten hoe ze andersdenkenden moeten aanpakken...



Wat voor Europa laten wij onze kinderen en kleinkinderen na? Een continent waarop in de toekomst de sharia wordt ingevoerd?...

https://zlj13051967.wordpress.com/2019/ ... st-europa/

[Pilgrim]

Historici bevestigen dat Karl Marx in dienst was van de Rothschilds...

Geplaatst op 8 augustus 2019 door odvn



Historici hebben bevestigd dat Karl Marx niet alleen verwant was aan de Rothschilds, maar ook als hun agent werd ingezet om de democratie te ondermijnen en de socialistische beweging te corrumperen.

Karl Marx werd geboren in een Londense achterbuurt en kwam uit een lange rij rabbijnen.

Henrymakow.com rapporteert: Hij bezocht de Red Lion Pub in Great Windmill Street in Soho, waar hij samen met Friedrich Engels werd gevraagd om te schrijven wat het Communistisch Manifest werd. Zijn bekendste werk is het boek Das Kapital, waarin hij niet vermeldt dat het geld uit de lucht wordt gedrukt door zijn neefjes, de Rothschilds.

ACHTERGROND
Karl Heinrich Marx werd op 5 mei 1818 in Trier, Koninkrijk Pruisen, geboren als Ashkenazi, zoon van Hirschel Mordechai en Henriette Pressburg. Marx’ geboortenaam is Chaim Hirschel Mordechai. Marx stamt af van Talmoedische rabbijnen; zijn vaderlijke voorouders hadden sinds 1723 rabbijnen aan Trier geleverd, een functie die voor het laatst door zijn grootvader werd bekleed.

Tijdens de Napoleontische oorlog van de Zesde Coalitie werd (Marx’ vader) Hirschel Mordechai in 1813 vrijmetselaar en vervoegde hij hun Loge L’Ètoile anséatique (De Hanzester) in Osnabrück. Na de oorlog veinsde hij dat hij zich bekeerd had tot het lutheranisme als middel om beter te infiltreren in de Pruisische samenleving. Hij deed zich voor als een “geassimileerde” liberaal bourgeois Verlichting, geïnteresseerd in het “vrije denken” en was rijk en bezitter van enkele Moezelwijngaarden.

Een van Marx’ grootouders was Nanette Salomon Barent-Cohen, die tot een rijke Amsterdamse familie behoorde. Haar neef was getrouwd met Nathan Mayer Rothschild en droeg Lionel Nathan Rothschild, “Baron” en Parlementslid voor de stad Londen.

Karl Marx werd door zijn familie opgevoed om Jezus Christus te haten...

BLOEDLIJNEN



ROTHSCHILD AGENT?
Critici hebben gesuggereerd dat het de missie van Marx was om mee te kiezen voor de opkomende socialistische beweging. Voordat Marx ooit een woord schreef, na de industriële revolutie, bestond de socialistische beweging al in Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië en elders. Marxisten hebben geprobeerd het socialisme te monopoliseren en stellen dat je geen socialist kunt zijn, tenzij je de theorieën van Marx volgt. Dit is een duidelijke fraude en usurpatie.

Een belangrijke vraag in dit verband is: “Wie zat er achter Marx?”. Het boek Der preußische Regierungsagent Karl Marx van Wolfgang Waldner suggereert dat Marx aanvankelijk als politiespion werkte voor het Pruisische regime.

Waldner noemt het feit dat Marx in 1843 met Jenny von Westphalen trouwde. Zij kwam uit een rijke Pruisische familie. Haar broer was Ferdinand von Westphalen, die van 1850-1858 Pruisisch minister van Binnenlandse Zaken was. Ferdinand, de zwager van Marx, werd beschouwd als “reactionair”, die een groot spionagenetwerk leidde dat dissidenten in de gaten hield...

Marx verhuisde in 1849 naar Londen... Terwijl Marx Das Kapital aan het schrijven was in de leeszaal van het British Museum, was zijn beroemde neef Lionel de Rothschild, voor het gemak, parlementslid voor de City of London (1847-1868 & 1869-1874).

De Rothschilds (Marx’ derde neef van bloed) en andere financiële consortia waren zeer prominent aanwezig bij het bevorderen van de “Joodse emancipatie” en de vrijmetselaars-, liberale en protestantse ideeën die aan het begin van de 19e eeuw de samenleving in hun greep kregen.....

Het idee van Marx als een Rothschild hulpje ...werd in 1869 als een punt van zorg geopperd door zijn hedendaagse rivaal in de Eerste Internationale, Michail Bakoenin, die zich er niet eens bewust van was dat Marx en Rothschild neven waren. Bakoenin schreef tegenwoordig:

“Deze wereld staat nu, althans voor het grootste deel, ter beschikking van Marx enerzijds en Rothschild anderzijds. Dit lijkt misschien vreemd. Wat kunnen het socialisme en een vooraanstaande bank gemeen hebben? Het punt is dat het autoritaire socialisme, het marxistisch communisme, een sterke centralisatie van de staat vereist. En waar er sprake is van centralisatie van de staat, moet er noodzakelijkerwijs een centrale bank zijn, en waar zo’n bank bestaat, zal er worden gespeculeerd met de Arbeid van het volk.”

-Mikhail Bakunin, Profession de foi d’un démocrate socialiste russe précédé d’une étude sur les juifs allemands, 1869.

RUSLAND
Misschien wel het meest uitgesproken en consistente aspect van Marx’ ideologie was zijn extreme en radicale haat tegen Rusland (het laatste bastion van de christelijke beschaving...) ... Hij en Engels beschouwden Russen en Slavische volkeren in het algemeen als onmenselijke (völkerabfall) barbaren. Als hij zijn ideologische erfgenamen Vladimir Lenin, Leon Trotski, Grigorij Zinovjev, hen met miljoenen zou hebben zien afslachten, dan zou hij ongetwijfeld in orgastische vreugde hebben genoten van de verschrikkingen die hen werden aangedaan; mannen, vrouwen en kinderen.

Marx gebruikte de krant Neue Rheinische Zeitung om te proberen een oorlog tegen Rusland te ontketenen. Deze Russofobie zat ook achter de vreemde alliantie met Tory, David Urquhart, toen hij naar Londen verhuisde en Marx heeft dus het bloed van de mensen die in de Krimoorlog omkwamen aan zijn handen. Henry Hyndman, die in zijn Record of an Adventurous Life vele uren in Marx’ gezelschap doorbracht, schreef deze anti-Russische obsessie toe aan Marx’ etnocentrisme. De Sovjets probeerden dit feit over Marx te verdoezelen...

http://www.pensioenactivist.nl/historic ... thschilds/

Zie ook HIER.

[Pilgrim]

De ontwikkeling van socialisme...

[Pilgrim]

Het gevaar van links en de islam

Geplaatst op 22 januari 2020



Als we niet snel dat gestoorde deel van links uitschakelen, doet zij het met ons, met hulp van de islam. Zie wat er in Amerika plaatsvindt vanaf het moment dat Trump tot president is gekozen. Dat laatste kan dat links geen moer schelen, want hun Clinton had president moeten zijn. Basta! Dit heet bij dit links democratie en gerechtigheid! Dat zij een verkiezing verliest, dat kan niet! Dat mag niet. Dus opzouten met die kerel! Alle manieren zijn hierbij geoorloofd. ALLE! Hun doel heiligt altijd de middelen. Want hun doel is heilig! Hun doel is goed, zij zijn goed, de rest is FOUT!

Dit soort denken wordt socialisten van kinds af aan aangeleerd. Ze zijn daarom vaak niet eens meer in staat tot objectief denken. Zij zijn goed, alle anderen fout! Dit is hun manier van denken en leven, alle anderen moeten gewoon hun smoelen houden. Discussie met hen hierover voeren is zinloos.

Deze mensen zijn geestelijk totaal gestoord en niet vatbaar voor welke andere manier van denken/leven dan ook behalve hun manier. Zoiets heet terreur en dictatuur! En wie staan het hardst te brullen dat terreur en dictatuur moeten worden bestreden? Juist, LINKS! Dus ook hun terreur en dictatuur lijkt mij.

Dat is echt geen dag te vroeg, deze irreële mensen zijn uit op vernietiging als zij niet hun zin krijgen. Hen hun zin geven leidt eveneens tot totale vernietiging, omdat zij door hun godsdienst socialisme met enkel één doel voor ogen inmiddels verstandelijk volledig verblind en zwaar beschadigd zijn. Zie Amsterdam!

Daarom kunnen ze het ook zo goed vinden met de islam, een ideologie die wat grondslag betreft precies vergelijkbaar is aan hun eigen ideologie. De leiding bepaalt alles, geen ruimte voor individueel denken. Ruimte voor anderen? Geen ruimte voor anderen! Anders denken? Geen anders denken!

Hun leiding is de baas, ook bij die SP, vertrouw die niet. Enkel om weer stemmers te trekken, verkondigt die nu wellicht een ander geluid. Ook bij haar geldt dat de leiding geen fouten kan maken en net als die dwaas in Rome onfeilbaar is, de rest van de mensheid dient ondergeschikt te zijn aan die leiding.

Geloof hun praatjes over eerlijkheid en samen delen en allerlei mooie sprookjes en u zult eindigen als gevangene in een nieuwe DDR! Pim had gelijk! Vertrouw de islam, en dat geldt ook voor dit links, dan wens ik u veel sterkte. Zie Mekka en herinnert u zich de DDR! Ze zijn een roedel wolven op rooftocht!

Door: “bozeoudeman”

https://ejbron.wordpress.com/2020/01/22 ... -de-islam/

[Pilgrim]

Gelijk of geen gelijk; de echte socialist heeft altijd gelijk!

Geplaatst op 22 januari 2020



Het feit dat Pim Fortuyn uit een katholiek nest kwam en niet uit een drammerig socialistisch milieu, is denk ik een belangrijke reden hoe hij zich, na aanvankelijk naar het communisme te hebben gelonkt en daarna bij de socialisten terecht te zijn gekomen, later als criticus daarvan kon ontpoppen. Zelf heb ik iets soortgelijks ondervonden als eveneens van huis uit katholiek opgevoed. Communisme en socialisme was in het gezin waaruit ik kom als een vloek. Mijn moeder verzocht mij een ander huis te zoeken toen ik, zonder mijn ouders op de hoogte te hebben gebracht, boekinformatie van die ‘rooien’ van de Arbeiderspers had aangevraagd en deze via een keurige folder opgestuurd kreeg.

Dat soort ‘vuilnis’ wenste mijn moeder niet in haar brievenbus te krijgen. Ook mijn abonnement begin jaren zeventig op Vrij Nederland werd door haar als goddeloze tot revolutie oproepende lectuur uit haar brievenbus verwijderd. Als ik dat soort troep wilde lezen, dan zocht ik maar een kosthuis!

Het niet met de paplepel ingegoten krijgen van het gelijk van het socialisme is denk ik de reden waarom iemand zich later van dit soort dogma’s kan losmaken en als vrijdenkend mens kan inzien dat er meer is naast altijd dat drammerig gelijk van de socialistische leer, iets wat door de in de leer geborenen minder goed tot zelfs vaak helemaal niet kan worden ingezien en of uitgevoerd.

Enkel het feit dat mijn natuurlijk eveneens katholieke zwager ook een abonnement op Vrij Nederland had, kon mijn moeder deels overtuigen dat het allemaal nog net niet zo erg was als zij had gedacht. Juist dat losse katholicisme voorkwam denk ik dat ik dweper werd met welke leer dan ook. En omgekeerd zit precies daar het gevaar voor kinderen die zijn opgevoed in een ergens mee dwepend gezin.

Het is begrijpelijk dat iemand die vanuit de prille kinderjaren niets anders te horen heeft gekregen hoe goed het geloof is, hoe verderfelijk andere ideeën zijn, hoe je altijd moet blijven geloven in je eigen geloof, hoe je nooit in discussie moet gaan met lieden die de opzet hebben jou aan je geloof te laten twijfelen en hoe je dus altijd, indien je al twijfelt, die twijfel opzij moet zetten en realiseren dat jouw geloof het enige echte ware geloof is, iets moois dat de wereld uiteindelijk tot een paradijs op aarde zal omtoveren.

Alleen vanwege dat laatste al ben je dan verplicht om altijd aan dat geloof vast te houden, koste wat het kost, desnoods het ombrengen van tegenstanders tot gevolg, want dat alles doe je voor het goede. Socialisme is in die zin dus gewoon een ordinair soort sekte waaraan de individuele mens ten onder dreigt te gaan, omdat zelfstandig denken niet wordt gestimuleerd noch getolereerd.

Hieruit komt ook de toenemende krankzinnigheid van leden van de sekte voort, die nimmer zullen of kunnen toegeven dat zij in hun denken fout zitten. Het feit dat andere meningen en ideeën opgang maken, is levensbedreigend voor hen waardoor velen van hen bereid zijn om zeer snel fysiek of mentaal geweld te gebruiken tegen andersdenkenden.

Zij zijn veelal door het vaak levenslang ondergaan van geestelijke dwang niet in staat om de klok in hun hoofd eens om te zetten en andere ideeën te laten binnenkomen. Terwijl zij uit verdediging juist aan één stuk door beweren dat juist zij voor alle soorten denkwijzen open staan; niet dus.

Die bewering is enkel bewust of onbewust een idee-fixe waaraan zij wensen vast te houden om zo zelf te blijven geloven dat zij heel objectief open staan voor alle soorten denkbeelden. En dit soort kromme redenering maakt het vrijwel onmogelijk om met het sektelid te discussiëren. Gelijk of geen gelijk; zij hebben altijd gelijk! Desnoods slaan ze je de hersens in om hun gelijk kracht bij te zetten. Dat laatste doen ze dan in jouw belang! Tja!

Door: “bozeoudeman”

https://ejbron.wordpress.com/2020/01/22 ... jd-gelijk/

[Pilgrim]

De waarheid over fascisme. Laat je nooit meer fascist noemen!

Danny, 04/02/2020



“Trump is een fascist”, hoor je vaak in het publieke domein, en hier in Nederland worden Wilders en Baudet vaak met het fascisme geassocieerd. Het fascisme heeft een sterk negatieve betekenis, en de reden daarvan is voornamelijk terug te voeren op het feit dat Nazi-Duitsland als fascistisch te boek stond en na de Tweede Wereldoorlog bleek dat de fascisten niet alleen de Tweede Wereldoorlog waren begonnen, maar ook nog miljoenen mensen hadden vermoord in vernietigingskampen, vooral Joden.

Natuurlijk wil je dan liever niet met het fascisme geassocieerd worden, want als iemand jou met het fascisme associeert door je een fascist te noemen, dan wordt je daarmee door die ander weggezet als een heel slecht, crimineel en minderwaardig mens, weggezet in een ongewenste hoek tegenover die ander die jou ervan beschuldigde en die zichzelf daarmee als superieur beschouwt. Al decennia lang is het vooral links die mensen aan de rechterkant van het politieke spectrum wegzet als fascist.

Waarom is dat eigenlijk en waarom gebeurt het nooit andersom? Klopt het wel dat rechts beschuldigd kan worden van fascisme en zo niet, waar komt dit dan vandaan?



Ik zal laten zien dat fascisme juist duidelijk en typisch links is, maar dat er zo’n breed geloof is ontstaan dat fascisme rechts is, dat zelfs mensen aan de rechterkant hierin zijn gaan geloven en zich al snel ook daadwerkelijk daardoor schuldig gaan voelen en zich in een hoek gedrukt voelen als ze van een linkse tegenstander te horen krijgen dat ze fascist zijn.

En dit is absoluut onnodig.

Het zou juist zo moeten zijn dat we links beschuldigen van hun duidelijke fascistische verleden en ook van hun eigen denken dat vaak fascistische trekken vertoont, zelfs snel geneigd is tot fascistisch denken en handelen, en dat zien we tegenwoordig zelfs in de dagelijkse praktijk van links steeds duidelijker naar voren komen.

Spoiler! :

In het hierna volgende wil ik proberen in te gaan op deze vragen, en gaan kijken wat fascisme nu eigenlijk precies is. Maar voordat we daarover gaan spreken, zullen we eerst duidelijkheid moeten hebben wat er nu precies wordt verstaan onder links en rechts op het politieke spectrum.

Als we het verschil tussen links en rechts heel breed bekijken, valt er eigenlijk niet zoveel over te zeggen en is er behoorlijk wat verwarring.

Zo is er op verschillende vlakken sprake van een verschillend onderscheid in links en rechts. Zo is er politiek links en rechts, en dan denken we vooral aan progressieve opvattingen versus conservatieve opvattingen, economisch links en rechts, waarbij we kunnen denken aan de macht van de staat op de economie (dus kapitalisme versus een centraal geleide economie, in hoeverre wordt er door de staat ingegrepen in de economie), en tenslotte cultureel links en rechts, dat zich vooral afspeelt op het continuüm van het cultureel-marxisme, de identiteitspolitiek en de globalisering versus de nationale traditionelere waarden.

En zo zijn we natuurlijk nog steeds niet echt opgeschoten, maar toch is er wel een belangrijk onderscheid waarop we links en rechts kunnen onderscheiden.

Laten we eens kijken naar communisme en socialisme die beide aan de linkerkant liggen en libertarisme en conservatisme/confessionalisme die beide aan de rechterkant liggen. Communisme en socialisme worden gekenmerkt doordat beide erg collectivistisch zijn en de staat centraal staat.

De nadruk ligt op het collectief en minder op het individualisme, want de staat of het collectief staat centraal. Links heeft ook een hekel aan individualisme, want dat is rechts en daar houdt links helemaal niet van.

Dit bleek een tijdje geleden nog duidelijk toen Femke Halsema als burgemeester van Amsterdam al vrij snel na haar aantreden het kunstwerk “IAMSTERDAM” liet weghalen bij het Rijksmuseum. Toen ze werd gevraagd waarom ze dat had gedaan was haar antwoord dat het mensen teveel deed denken aan het individualisme en dat kan natuurlijk niet in het wereldbeeld van een overtuigd links burgemeestertje.



In linkse systemen geldt ook dat de overheid altijd een uitdijend orgaan is, want de overheid wil eigenlijk steeds meer gaan regelen voor de burger en het bedrijfsleven, of de economie, vaak vanuit het idee dat het goed is voor het algemeen belang, of de mensen.

In feite zeggen ze daarmee dat het goed is voor het collectief, en legt men het individu regels en beperkingen op vanuit het collectief. We zien een toenemende regeldruk en dat betekent dat de vrijheid van het individu en van het bedrijfsleven steeds vaker wordt beperkt.

Dan het libertarisme en het conservatisme/confessionalisme, waarover een behoorlijke consensus bestaat dat dat rechtse ideologieën zijn. Het libertarisme gaat uit van het klassieke liberalisme, en dat houdt in dat het individualisme centraal staat.

Elk individu krijgt zoveel mogelijk vrijheid zodat hij zijn eigen leven helemaal naar eigen wens kan vormgeven, zolang hij maar de gelijke rechten van andere individuen respecteert. Een individu mag dus een ander geen schade of leed berokkenen, en dit is het zogenaamde non-agressie principe.

Maar de enige die zich per definitie niet aan dit principe houdt, is de overheid. Elke overheid int immers belasting en hanteert het geweldsmonopolie. Daarom vinden libertariers dat een samenleving een zo klein mogelijke overheid moet hebben, die hooguit de meest noodzakelijke taken op zich neemt en de vrijheden van het individu ook zoveel mogelijk beschermt.

De kern is dus dat volgens het klassieke liberalisme het individu centraal staat en er een zo klein mogelijke overheid gewenst is, en er meteen ingebakken zit de gelijkwaardigheid van individuen en de vrijheid. Het libertarisme is daarom ook een groot voorstander van het kapitalisme, omdat het kapitalisme uitgaat van echt vrije markten.

Het conservatisme lijkt hier veel op, want ook het conservatisme gaat in eerste instantie uit van het individualisme, dus van het klassieke liberalisme, en vindt dat men burgers zoveel mogelijk hun gang moet laten gaan, en pas als de burger tegen onmogelijkheden oploopt, de overheid een handje kan helpen. Ook het conservatisme heeft een sterke voorkeur voor een kapitalistische economie.

Uitgaande van deze vergelijking tussen linkse systemen en rechtse systemen kan er dus wel iets over het kenmerkende verschil tussen links en rechts worden gezegd.

Zo zijn de linkse systemen duidelijk collectivistisch, en is er sprake van een centrale staat.

Er geldt minder vrijheid voor het individu, omdat het collectief, of de staat, centraal staat en dit betekent een zekere dwang of onvrijheid voor het individu vanuit het collectief. De overheid regelt veel voor de burger en het bedrijfsleven in het collectief. Dit levert dus ook vrij snel de mogelijkheid tot autoritair handelen door de overheid.

In dit soort systemen zit de dwang en de onvrijheid er van nature ingebakken, want dit volgt gewoon uit het systeem: het collectief is in veel gevallen bepalend en dat houdt ook in dat in zulke linkse systemen de vrijheid van meningsuiting sneller ter discussie komt als er meningen worden geuit die niet overeenkomen met hoe het collectief er in het algemeen over denkt.

Bij rechts zien we juist dat het individu centraal staat en er ook zoveel mogelijk vrijheid is voor het individu. Dit laat dus geen dwang toe vanuit de staat en daardoor is er ook geen behoefte aan een erg grote overheid, en is ook de kans op autoritair handelen veel kleiner dan bij links. Rechts wordt daarom geassocieerd met een economie of bedrijfsleven dat niet of nauwelijks wordt gereguleerd door de overheid en er is sprake van particulier eigendom, kapitalisme en vrijhandelen.

Het verschil is dat als een mens zich wil laten leiden, dan zal hij snel bij links terechtkomen, en een mens die vrijer wil zijn, sneller bij rechts. Het gezegde: “iedereen die zich laat leiden, zal sneller lijden” lijkt in de praktijk altijd een behoorlijke kern van waarheid te bevatten.

Maar waar staat nu het fascisme? Laten we eens beginnen met de ontwikkeling van het fascisme. De bedenker van het fascisme was de Italiaanse filosoof Giovanni Gentile.

Gentile leefde van 1875 tot 1944, en hij was zijn hele leven een overtuigd marxist en socialist.

Een centraal idee in zijn denken was dat het leven en de filosofie niet los van elkaar konden worden gezien: het leven van een mens kon het best begrepen worden als dat van een sociaal dier, en de mens was dus onlosmakelijk verbonden met andere mensen. Dit is ook waarom Gentile een aperte afkeer had van het individualisme, en hij het collectief beschouwde als centraal concept in zijn fascistische ideologie.

En dit is voor een overtuigde marxist/socialist ook niet zo vreemd. Binnen het collectief was de staat, de overheid de centrale plek van autoriteit en loyaliteit en waarin het individu geen plek had. Dit verklaart ook waarom het fascisme anti-individualistisch was en het een totalitair karakter had.

Zoals Mussolini later verklaarde geldt voor het fascisme de uitspraak: “alles binnen de staat en niks erbuiten”.

Maar het fascisme gaat ook uit van een bestuur, dus in feite de compositie van de overheid, die wordt gevormd door een elite (meestal natuurlijk de rijke machthebbers) en dit is de staat die bepaalt wat wel kan en wat niet.

Gentile was van mening dat een burger pas kracht kreeg als onderdeel van het collectief en dat dat ook het beste was voor het collectief. Een individu is net als een takje dat door weinig kracht al gebroken kan worden, maar als je allerlei takken samenbindt tot een flinke bundel, dan is er erg veel kracht nodig om deze te breken.

Het Italiaanse woord voor bundel is “FASCIO”. Dit betekent dat het collectief bijna onverslaanbaar wordt als je de takken allemaal goed bij elkaar bindt. En deze metafoor laat een aantal punten van het fascisme mooi zien. Zo moet elke tak gebundeld worden met alle andere takken en dit komt goed overeen met het idee binnen het fascisme dat burgers moeten denken en doen zoals dat in lijn is met hoe de staat dat wil.

Als alle neuzen immers precies dezelfde kant uitstaan, zal deze combinatie van gelijkgeschakelde geesten een bijna onoverwinnelijk staat vormen, en ook een staat die snel en daadkrachtig kan optreden. Maar om dit te bereiken is er natuurlijk wel het een en ander nodig. Daarom gebruikt het fascisme propaganda en censuur, maar ook het uitschakelen van critici en tegenstanders, als belangrijke methoden.

Propaganda betekent dat via de staatsmedia altijd het verhaal van de staat wordt verteld, of dat alles vanuit het perspectief van de staat wordt gebracht, en verder is er niks te zien of te horen, want geluiden die kritisch zijn of alleen maar een hele logische andere versie vertellen dan de staatsversie zijn niet toegestaan en worden gecensureerd en met harde hand uitgeschakeld.

De reden is natuurlijk logisch: mensen mogen niet voor zichzelf denken, en kritisch denken, want dit zou kunnen leiden tot allerlei verschillende meningen en dan staan alle neuzen niet meer dezelfde kant op, waardoor de eenheid van de staat wordt ondermijnd, en dat is een doodzonde binnen het fascisme.

Als alles ten dienste moet staan aan de staat, dan geldt dat natuurlijk niet alleen voor de burger, het individu, maar ook voor het bedrijfsleven, de economie. Het fascisme stond wel particulier eigendom toe, maar er gold een “State-Run Capitalism”, waarbij de staat in feite alles bepaalde. Dit maakt natuurlijk het particuliere eigendom behoorlijk waardeloos, want als de staat alles bepalend is, dan kan er net zo goed staatseigendom gelden, want echt verschil is er dan toch niet meer.

Het fascisme toont zich hiermee dus een hele duidelijke collectivistische ideologie waarin het individualisme geen enkele kans krijgt en de overheid allesbepalend is. Deze overheid zal ook steeds groter worden, want de controle en handhaving zal zich alleen maar uitbreiden tot vrijwel elk aspect van de samenleving.

Echte vrijheid is er daarom ook nauwelijks en de dwang van bovenaf is immens. Dit betekent dat het een vrij extreme linkse ideologie is, en dat is ook goed te verklaren, want Gentile was zijn hele leven een overtuigd marxist en socialist geweest en dat gold ook voor Benito Mussolini, die het fascisme in Italie als eerste in de praktijk bracht.

Mussolini was ook marxist, en socialist. Hij was zelfs door zijn vader genoemd naar de grote linkse Mexicaanse staatsman Benito Juarez voor wie zijn vader grote bewondering had.

Dat het fascisme tegen het libertarisme (een duidelijke rechtse ideologie) is, toont Mussolini zelf duidelijk aan als hij schrijft:

“Anti-individualistic,” Mussolini wrote, “The Fascist conception of life stresses the importance of the State and accepts the individual only in so far as his interests coincide with the State. It is opposed to classical liberalism [or libertarianism, as it’s also called] that denied the State in the name of the individual; Fascism reasserts the rights of the State... If classical liberalism spells individualism, Fascism spells government.”

en

“the evil influence of individualism... the debacle of individualism... the individualistic conception of life in which man is subject only to the rule of his animal nature…individualism led to class struggle and national wars... [by contrast] fascism is an idealistic philosophy of life... the citizen in the Fascist State is no longer a selfish individual who has the anti-social right of rebelling against any law of the Collectivity.”


Mussolini en Hitler

En ook Joop Den Uyl verkondigde in 1935 over Hitler:



Fascisme is dus een duidelijke linkse ideologie en het is zelfs extreem-links. Maar hoe komt het dan dat we vrijwel allemaal denken dat fascisme rechts is en dat zelfs rechtse mensen zich schuldig voelen en in een hoek gedrukt voelen, zelfs van hun stuk gebracht worden, als ze worden beschuldigd van fascisme?

Voor de Tweede Wereldoorlog werd het fascisme door velen nog gezien als een hele effectieve wijze van besturen en politiek bedrijven.

Roosevelt stuurde leden van zijn BrainTrust naar Rome om meer te ontdekken over het fascisme en hij was erg enthousiast over de fascistische samenleving die er in Italië was ontstaan, en ook de Engelse voormalige Premier David Lloyd George, die ook links was, bezocht Duitsland in 1936 en was behoorlijk onder de indruk van de prestaties van Hitler en het feit dat Hitler na de grote crisis van 1929-1930 Duitsland in zo’n korte tijd een bijna economisch wonder had neergezet.

Als Hitler ook rustig in eigen land was gebleven en niet de oorlog was begonnen en miljoenen mensen bewust had uitgemoord, zou hij nu nog altijd te boek staan als een van de grootste staatsmannen in de geschiedenis.

Maar dat deed Hitler niet en toen in 1945 voor de hele wereld duidelijk werd waartoe het fascisme had geleid, besloot links, die in de jaren 50 en 60 steeds meer van de academia, de media en het entertainment overnam, dat zij niet geassocieerd wilden worden met het fascisme, en dat de waarheid dus omgedraaid moest worden.

En dat gebeurde, op een erg effectieve wijze ook. Dat is ook de reden dat de naam van de filosoof van het fascisme, Giovanni Gentile, bijna door niemand gekend wordt, terwijl de bedenkers van de twee andere grote politieke ideologieën, het communisme/marxisme, en het Kapitalisme, wel door een erg groot deel van de bevolking worden gekend. Dat zijn namelijk Karl Marx en Adam Smith.

En de leugen vanuit links is zelfs zo effectief geweest dat rechtse mensen zich al snel heel bedeesd gaan opstellen als ze het verwijt van “FASCIST” krijgen te horen.

En dat is jammer, want het is juist links die het fascisme in haar verleden aantreft, en het is links die natuurlijk zo krampachtig de waarheid probeert te projecteren naar rechts, omdat juist het fascisme de vinger op de zere plek van Links legt.

Het is namelijk het linkse collectivisme dat in haar meer extremere vormen heel snel de neiging heeft tot machtsmisbruik, tot enorme excessen zoals het (laten) vermoorden van alle critici en tegenstanders, omdat in een collectivistisch systeem alle macht is geconcentreerd op 1 plek en dit gemakkelijk misbruikt kan worden, en ook vooral meedogenloze dictators zal aantrekken.

Bovendien hoor je vanuit de linkerkant altijd weer dezelfde argumenten die zouden aantonen dat fascisme (en ook het nazisme) rechts is. Zo gebruikt men vaak het argument van het nationalisme, het argument dat het fascisme kapitalistisch is, dat Mussolini anti-communistisch was en ook Hitler vocht tegen het Stalinistische communisme, dat zowel Mussolini als tegen vakbonden streden, etc. Toch tonen al deze argumenten helemaal niet aan dat fascisme rechts is.

Zo klopt het dat het fascisme in vrijwel alle gevallen vrij nationalistisch is, tenminste dat het de staat centraal stelt. Maar is nationalisme dan ook typisch rechts? Is het nationalisme een kenmerkende eigenschap van rechts denken?

Dan zou het zo moeten zijn dat het nationalisme in grote mate bij rechts voorkomt en niet bij links. En dat is natuurlijk niet zo. Onze eigen VVD is uiterst globalistisch en lijkt geen greintje nationalistisch sentiment te hebben. Ook in de tijd van Wiegel of Nijpels was de VVD geen duidelijke nationalistische partij, maar wel rechts.

Bovendien hebben we gezien dat rechts vooral gekenmerkt wordt door individualisme centraal te stellen en een kleine overheid na te streven. Daarin past nationalisme niet per definitie. En aan de andere kant zou het nationalisme nauwelijks te vinden moeten zijn aan de linkerkant als de stelling klopt dat nationalisme wijst op rechts, maar er zijn in de geschiedenis vele linkse mensen geweest die duidelijk nationalistisch waren.

Voorbeelden zijn Mahatma Gandhi, Nelson Mandela, Stalin, Mao, Franklin Delano Roosevelt, Fidel Castro, Kim Jong-un, en ook de eerder genoemde Benito Juarez, om maar een aantal te noemen.

De opmerking dat fascisme nationalistisch is en dus rechts, klopt gewoon niet. Het kapitalisme-argument gaat ook niet op, zoals ik hierboven al heb laten zien.

Het derde argument, dat Hitler en Mussolini beide anti-communistisch waren, had niks te maken met het idee dat het fascisme rechts was en dus als natuurlijk vijand het linkse communisme had.

Waar het wel mee had te maken, was gewoon een kwestie van macht: omdat het fascisme en communisme beide links waren en qua ideologie helemaal niet zo ver van elkaar afstonden, was het communisme een grote bedreiging voor zowel Hitler als Mussolini, die beide erg machtswellustig waren.

De oorzaak daarvan was dat als ze communisme lieten bestaan, dan was het heel goed mogelijk dat veel fascisten makkelijk overstapten naar het communisme en fascisten vinden dat iedereen binnen de ideologie moet blijven, en elke verstoring van de eenheid moet meedogenloos worden vernietigd.

We zagen ditzelfde fenomeen ook bij de hevige strijd tussen de katholieken en protestanten die qua standpunten ook weinig verschilden.

En tegenwoordig zien we nog altijd de eeuwige strijd tussen de sunni-moslims en de shia-moslims, die ook op hooguit enkele procenten anders over de Islam denken.

En het vierde argument, dat over de vakbonden, haakt ook weer in op deze zelfde oorzaak. Hitler en Mussolini dulden niet dat er aan hun macht getornd werd door vakbonden. Hitler vond dat hij genoeg deed voor de Duitse arbeider en in feite was er in het Duitsland na 1932 inderdaad ook nog voldoende te doen om het land weer flink op de rails te krijgen. Hitler wilde daarbij niet gehinderd worden door vervelende vakbonden. Bovendien zorgde hij voor een minimumloon, een collectieve zorgverzekering, en recht op vakantie.

Ik hoop hiermee enig inzicht te hebben gegeven in de waarheid rondom het fascisme, en vooral ook enige kennis voor mensen die rechts zijn en soms het predicaat “Fascist” of “Nazi” voor hun voeten geworpen, zodat zij zich niet langer schuldig moeten voelen over een verwijt dat niet eens in de buurt van de waarheid komt.

Een volgende keer zou ik dieper kunnen ingaan op de redenen waarom de nazi’s links waren, of waarom het huidige globalisme ten dode lijkt opgeschreven, als ze tenminste op dezelfde weg blijven voortgaan.

Maar een andere interessante vraag is ook die of het inderdaad zo is dat veel oorspronkelijk linkse mensen, arbeiders, onder invloed van het globalisme massaal naar anti-globalistische partijen rennen die over het algemeen als rechts worden aangeduid (bijv. Trump, Baudet, maar ook Marie Le Pen, Bolsonaro, etc), terwijl vrijwel alle traditionele linkse partijen zich achter de globalistische EU scharen.

Zien we een omslag van denkbeelden of heeft dit een andere oorzaak? Wordt het traditionele links, dus het collectivisme, te dwingend en te duur in de ogen van veel gewone mensen, en vlucht men daarom massaal naar rechts die juist nu lijkt terug te keren naar haar traditionele klassiek liberale waarden van echte gelijkwaardigheid tussen mensen?

Met vriendelijke groeten,
Opregte Liberaal

https://commonsensetv.nl/de-waarheid-ov ... oor-links/

[Pilgrim]

“Die Linke” is NIET de opvolgster van de SED!

Geplaatst op 8 februari 2020



Feiten over de muurmoordenaar partij

Deze dagen hebben de alternatieve media en de partijgetrouwe hof-verslaggevers van de Duitse regering één ding gemeen: de gebeurtenissen in Thüringen domineren hun vette koppen.

De redenen daarvoor zouden echter niet verschillender kunnen zijn. Bij de alternatieve media is het de pure ontsteltenis over het na de vluchtelingen tsunami van 2015 grootste keerpunt in de geschiedenis van ons land, terwijl de armada van de hof-verslaggevers zich op dit moment gigantisch moet inspannen om met handige framing de beginnende metamorfose van de democratie in een democratuur te versluieren voor de Duitse bevolking.

De mateloos onderschatte
Nog nooit in de wereldgeschiedenis werd een vrouw zo onderschat als Angela Merkel. Toen Helmut Kohl in het jaar 1991 “zijn meisje” als nieuwe minister voor Vrouwen en Jeugd presenteerde, was de verbazing groot, omdat Merkel er uitzag alsof ze niet tot drie kon tellen. Nu, bijna 30 jaar later, heeft de voormalige secretaresse van de FDJ voor Agitatie en Propaganda al haar politieke tegenstanders verslagen, Duitsland op een stramme linkse koers gebracht en staat zij nu op het punt om de Bondsrepubliek naar het voorbeeld van de DDR radicaal te veranderen. Chapeau! Dat is een hele prestatie voor een vrouw, waarvan Kohl heeft beweerd dat ze niet eens fatsoenlijk met mes en vork kon eten. Bovendien kan Merkel in haar vaandel schrijven dat zij “Die Linke”, de partij die verantwoordelijk is voor de doden aan de Berlijnse Muur, salonfähig heeft gemaakt.

De SED werd nooit ontbonden
Hier moet een wijdverbreid misverstand uit de weg geruimd te worden: “Die Linke” is niet de opvolgster van de SED, ze IS de SED. De “Socialistische Eenheidspartij van Duitsland” werd nooit ontbonden. Ze noemde zichzelf in december 1989 eerst “Socialistische Eenheidspartij van Duitsland – Partij van het Democratische Socialisme (SED-PDS)” en veranderde korte tijd later haar naam in “Partij van het Democratische Socialisme” (PDS). In 2007 vond er een fusie tussen de PDS met het “Stemalternatief Arbeid & Sociale Rechtvaardigheid” (WASG) plaats. Daarna vervelde de SED opnieuw en noemde zich uiteindelijk “Die Linke”.

Nadat er dus alleen maar naamsverandering hadden plaatsgevonden, kan er van een “opvolger-partij” geen sprake zijn. “Die Linke” IS de SED, ze IS de moorddadige muurmoordenaar partij.

Onbegrijpelijk gedrag van de oude partijen
Het is onbegrijpelijk dat een partij met zo´n traditie door de oude partijen nu ook nog gevleid wordt, terwijl men de onberispelijke AfD demoniseert en haar in verband brengt met alle schandelijke daden uit de tijd van 1933 tot 1945 – inclusief Buchenwald. Nog nooit eerder in de geschiedenis van de Bondsrepubliek stond een democratisch gelegitimeerde partij aan zo´n hetze-campagne blootgesteld. Als dat zo doorgaat, zullen AfD-leden binnenkort vogelvrij verklaard worden en mogen worden afgeschoten.

Wat betreft de SED, pardon, “Die Linke”, lijkt het erop dat het in de deelstaat Thüringen niet tot nieuwe verkiezingen voor het deelstaatparlement zal komen en men gehoorzaam in een tweede poging Bodo Ramelow door stemonthouding in zijn functie verheft.


Het logo van de toekomstige “Eenheidspartij van Duitsland”.

Ramelow speelt nu alweer helemaal de landverrader en benadrukt tegenover de MDR dat hij bereid zou zijn naar iedereen de hand uit te strekken. Hij zou eveneens bereid zijn om de hand uit te steken naar Mohring (CDU) en Kemmerich (FDP). Daarna volgde uiteraard nog het onvermijdelijke:

“Als we nu niet als één man optreden en de democratie verdedigen, dan zetten de AfD´ers en deze mens, de heer Höcke, die men gerechtelijk bevestigd fascist mag noemen, ons voor schut.”

Wat kun je daar nog op zeggen, behalve het beroemde citaat van de schilder Max Liebermann:

“Ik kan niet zoveel vreten als ik zou willen kotsen.”

Bron: www.pi-news.net

Door: “Eugen Prinz”

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2020/02/08 ... an-de-sed/

[Pilgrim]

DDR 2.0: Merkel wil systeem-pers middels omroepbijdrage onderdanig houden

Geplaatst op 8 februari 2020


Merkel heeft als voormalig FDJ-secretaris voor Agitatie en Propaganda niets verleerd...

Als tegenprestatie voor goedgunstige berichtgeving

Terwijl men zich in het hele land bezighoudt met de gebeurtenissen in Thüringen, worden in politieke achterkamertjes geheel nieuwe aspecten met betrekking tot de toekomstige berichtgeving in overweging genomen. Nadat veel gedrukte media, met voorop de “Spiegel”, “Stern”, “BILD” en diverse andere, meestal op het linkse spectrum georiënteerde, media in de laatste kwartalen duidelijke verliezen met de gedrukte versies moesten accepteren, voert onze regering er op dit moment overleg over hoe men hen helpend onder de armen zou kunnen grijpen.

Het zou per slot van rekening gaan om de mediaverscheidenheid die behouden zou moeten blijven, kopt de “Focus” vast en zeker niet helemaal onbevooroordeeld – en beroept zich daarbij op regeringskringen. Er zou onderzocht moeten worden in hoeverre men noodlijdende kranten direct of indirect van de kant van de staat zou kunnen ondersteunen. Er is sprake van een verhoging met “enkele euro´s” van de omroepbijdrage – en dat geheel dient dan geëtiketteerd te worden als een “algemene mediaheffing”.

Nu grijpt de staat regulerend in de krantenmarkt in
Een team van “onafhankelijke deskundigen” zou zich met de zaak gaan bezighouden, nadat het Hans Bedrow-instituut van de Vrije Universiteit Hamburg een “duurzame financiering van journalistieke prestaties” had geëist. Gratis inhouden op internet zouden volgens een speciaal voor de Duitse regering gemaakte expertise het zekere voortbestaan van talrijke gedrukte tijdschriften bedreigen.

Het geheel moet men in zijn totaliteit eerst eens op zich laten inwerken. De vrije markteconomie, waarin vraag en aanbod de basis van ondernemen vormt, dient deels uitgehold te worden. Dat zal de markt in een gewenste richting duwen. Onze systeem-pers kwakkelt, terwijl blogs en vrije media een hoge vlucht maken. Zodoende verschijnt de staat op het toneel en garandeert snelle hulp in de vorm van gedwongen heffingen. Daarmee blijft vast en zeker ook de goedgunstige berichtgeving van de aldus gesubsidieerde journalisten tegenover hun overheid behouden. Geraffineerd!

Financiële hulp van de staat in plaats van concurrentie
Niet meer de kwaliteit, de lay-out, of de vraag naar een persproduct reguleren in het vervolg zijn prijs en oplage – maar de staatsmacht verplicht de burgers gewoon door middel van hogere omroepbijdragen om voortaan ook “kwaliteits”-kranten te subsidiëren die men normaal gesproken niet zou kopen. Zodoende blijft het kabinet-Merkel zichzelf verzekeren van een al vertrouwde ondersteuner in de strijd tegen “klimaat-ontkenners”, vluchtelingencritici en islam-rationalisten. Men helpt elkaar wederzijds immers graag. Zo gaat dat nu eenmaal bij een verandering in een socialistische eenheidsmaatschappij. De reguleringsdrift van de staat grijpt steeds meer in processen in, die je eigenlijk aan hun eigen ontwikkeling zou moeten overlaten.

Bron: www.pi-news.net

Door: “Cantaloop”

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2020/02/08 ... ig-houden/

Dit systeem is vergelijkbaar met dat van Nederlandse en andere Europese kranten die m.b.v. de Belgische belastingbetaler in leven worden gehouden, omdat ze anders commercieel niet meer kunnen bestaan.

[Pilgrim]

DDR 2.0: Wordt in Thüringen nu op verzoek van Die Linke het kiesgeheim afgeschaft?

Geplaatst op 10 februari 2020



Met een steeds opener vizier laten de linksen ondertussen zien waar de reis in Duitsland naartoe zal gaan wanneer zij de zich op dit moment op een hoogtepunt bevindende virtuele burgeroorlog winnen. Het beste voorbeeld daarvoor is de fractievoorzitster van Die Linke in Thüringen, Susanne Hennig-Wellsow (foto).

De fractievoorzitter van Die Linke in de Duitse deelstaat Thüringen, Susanne Hennig-Wellsow, gaat er van uit dat er genoeg CDU- en FDP-parlementariërs voor Ramelow als minister-president zouden stemmen. Hulp door de AfD zou zijn uit te sluiten, “als de stemmen gedocumenteerd zijn”, zei ze in het “ZDG-Morgenmagazin”.

In Artikel 70 alinea 3 S. 1 van de grondwet van de Vrijstaat Thüringen staat daarentegen: “De minister-president wordt door het deelstaatparlement door de meerderheid van zijn leden zonder discussie in een geheime stemming gekozen.”

Die Linke tegen democratie
Een “documentatie van de stemmen” zou niet alleen een eclatante schending van de grondwet van de deelstaat Thüringen betekenen, maar ook van het democratische basisidee en democratische regels in het algemeen. Dat Die Linke met haar merkwaardige kijk op de democratie zich grotendeels op het niveau van de bondskanselier bevindt, is echter geen verontschuldiging voor haar.

Uiterlijk nu zou toch de laatste moeten inzien: het gaat er deze dagen slechts zijdelings om wie de minister-president van Thüringen wordt. De eigenlijke vraag die gesteld moet worden, is: hoeveel democratie bestaat er nog in de Bondsrepubliek en hoeveel zal er van overblijven?

Bron: https://philosophia-perennis.com

Door: David Berger

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2020/02/10 ... fgeschaft/

[Pilgrim]

Communisme is dood, toch?

Geplaatst op 20 februari 2020



Zoals bekend werd het kruitvat van de ‘Roemeense Revolutie’ ontstoken in Timișoara. Een later naar Amerika uitgeweken schrijver, Andrei Codrescu, ontmoette enkele dagen voordat het tumult daar losbarstte een Russische journalist en hij vroeg hem naderhand wat hem naar die stad had gebracht.”Wist je soms al van tevoren wat te gebeuren stond?” De Rus knipoogde slechts. “Maar wil je me dan werkelijk vertellen dat dit alles een vooropgezet spel was?” Wederom volgde een veelzeggende knipoog.

De omwenteling in Roemenië staat niet op zichzelf, want ook in andere Oost-Europese landen kleeft een bepaald verdacht geurtje aan de ‘spontane volksopstanden’ die het ‘postcommunisme’ inluidden. Zo bleek bijvoorbeeld de Tsjechische ‘student martelaar’. die de aanzet zou hebben gegeven tot de zogenaamde ‘fluwelen revolutie’, bij nader inzien nog springlevend te zijn. En met de antecedenten van de wereldberoemde ‘dissident’ Lech Welesa zat het achteraf ook niet helemaal pluis, want de archieven ontmaskerden hem aan als een (hoogst bruikbare) agent van communistische beïnvloeding. Sowieso had het iedereen natuurlijk altijd al als hoogst verdacht hebben moeten voorkomen dat gewetenloze moordenaars, die nog nooit hadden gekeken op een miljoen lijken meer of minder, nu opeens zo plotseling en gedwee tot ‘verbeterde inzichten’ waren gekomen. Atheïsten spreken graag spottend over een ‘spaghettimonster’, maar misschien dat zij beter hun eigen goedgelovigheid eens onder de loep zouden moeten nemen.

Als er vandaag de dag een Hitler-mausoleum zou bestaan in Berlijn, dan zouden we met recht kunnen vermoeden dat de Duitsers misschien nog niet helemaal met het Nazisme hadden afgerekend. Maar er is nog zoveel dan slechts het onderkoelde lijk van Lenin op het Rode Plein. Er zijn onder meer de hamers en sikkels op de Aeroflot-vliegtuigen, de rode vlaggen tijdens de militaire parades, het in ere herstelde Sovjet-volkslied en niet in de laatste plaats natuurlijk de voormalige KGB-chef zelf die momenteel in Rusland de dienst uitmaakt.

Dat wij ons zo in de luren hebben laten leggen, is deels verklaarbaar (met de nadruk op deels). Uiteraard wilden de progressieven zich graag het ‘vredesdividend’ toe-eigenen en al even begrijpelijk is het dat ‘rechtsen’ het zich graag op de mouw lieten spelden dat zij ‘de Koude Oorlog hadden gewonnen’. Maar dat wij anno 2020 nog steeds niet inzien dat wij op een groteske manier in het ootje zijn genomen, laat zich niet door de hiervoor genoemde overwegingen afdoende verklaren. Als ons bijvoorbeeld verteld wordt dat het communisme ‘dood’ is, waarom klinkt dan nooit de retorische (en logische) vraag: O ja,waar dan? In China soms, in Rusland, Cuba, Noord-Korea, Djibouti, Venezuela? En wat te denken van het ANC,wat van de SWAPO? Wat van het ‘wetenschappelijk socialisme’, dat zo goed als door al onze politieke partijen inmiddels hartgrondig verinnerlijkt is?

Onze ontkerstening is – niettegenstaande alle linkse beloftes – desastreus uitgepakt. We zijn er absoluut niet ‘weldenkender’ of ‘gelukkiger’ op geworden en voor 100% zeker; we zijn absoluut niet ‘vrijer’. Maar terwijl we vertrouwen op ‘innerlijke gidsen’, ‘mindfullness’, ‘magische kristallen’ en Boeddhabeelden, hebben we de Bijbelse herinnering versmaad dat we omringd worden door onstoffelijke, onzichtbare en kwaadaardige entiteiten die (qua macht en intelligentie) bij verre onze meerderen zijn. En aldus hebben we ons ‘met blindheid laten slaan’ en zijn we overgeleverd aan ‘een krachtige dwaling’. Geen wonder dus dat de gemene en geniepige misleiding, die van een werkelijk duivelse uitgekooktheid is, ons uiteindelijk zo gemakkelijk kon betoveren.

Er wordt doorgaans geen grote ruchtbaarheid aan gegeven, maar de communisten zijn al druk aan het oefenen voor de onderwerping die zij voor ons in petto hebben (zie bijvoorbeeld de afbeelding boven dit stukje en met name de pijlen richting de Noordzeekust). Wee ons, maar waarschijnlijk zullen velen van onze gedeconfessionaliseerde landgenoten straks langs de weg staan om deze ‘atheïstische bevrijders’ welkom te heten. Dat wil zeggen, als zij tenminste niet in de buurt van Rotterdam of Volkel wonen.

Door: “eg regs”

https://ejbron.wordpress.com/2020/02/20 ... dood-toch/

[Pilgrim]

De SED en de nazi´s – een innige relatie

Geplaatst op 20 februari 2020



Nadat Bodo Ramelow´s strateeg Benjamin Hoff heel diep in de nazi trukendoos heeft gegrepen en durfde te beweren dat de nieuw gekozen minister-president Thomas Kemmerich gekozen zou zijn bij de genade van diegenen die miljoenen mensen in Buchenwald vermoord zouden hebben, en Ramelow dat met een citaat van Hitler secondeerde, wordt het tijd om te herinneren aan de relatie van de SED, die zichzelf tegenwoordig Die Linke noemt, en nazi-daders.

In het jaar 1946 was de SED de eerste partij die zichzelf niet alleen opende voor nazi-functionarissen, maar hen actief wierf. Bij de districtsafdeling van de SED Sonneberg stond dat als volgt in een circulaire: “Partijgenoot in naam... de SED roept jou op om mee te helpen aan de nieuwe opbouw van Duitsland!... Als je Hitler gevolgd bent, om Duitsland te dienen, dan ben jij onze man...” Wie dit niet wil geloven: “Sciencefiles” heeft dat gedocumenteerd.

Vele voormalige NSDAP-leden volgden deze vriendelijke oproep, niet alleen in het district Sonneberg. In het begin van de jaren-50 waren tienduizenden lid geworden van de SED. Bovendien werd met de NPD ook nog een eigen partij voor ex-nazi´s opgericht.

In het filosofisch instituut van de Academie van Wetenschappen heb ik persoonlijk minstens drie voormalige nazi-functionarissen in leidinggevende posities ontmoet. Een leider van de Hitlerjugend, een leidster van de Bund Deutscher Mädel en een plaatselijk voorzitter van de NSDAP Breslau. De laatste, professor Hermann Klenner, is nu nog lid van de oudsteraad van de SED/Die Linke. Destijds in de Academie heeft hij ons, jonge wetenschappelijk medewerkers, na zijn reizen naar het Westen, bijvoorbeeld naar New York, bij elkaar geroepen om te vertellen over zijn levensgevaarlijke avonturen en hoe blij we wel niet zouden mogen zijn om thuis te mogen blijven. Als lid van de oudsteraad wilde hij een jonge parlementariër van Die Linke uit de partij gooien, die mijn veroordeling wegens “poging tot samenscholing”, omdat ik in 1988 met een poster die de eerste zin van Art. 27 van de DDR-grondwet toonde – Iedere burger van de DDR heeft het recht zijn mening vrij en openlijk te uiten – wilde demonstreren, een onrechtvonnis had genoemd.

Desondanks lukte het de DDR om zichzelf als “antifascistisch” te verklaren, in tegenstelling tot de Bondsrepubliek, die zij in haar propaganda het toevluchtsoord voor alle ex-nazi´s noemde, waarin de bruine pest het voor het zeggen had. Om de propaganda te onderstrepen, liet de staatsveiligheidsdienst joodse begraafplaatsen in West-Duitsland schenden, wat ze daarna effectief aan de kaak stelde, of nazi-feiten vervalsen om West-Duitse politici zoals Hans Globke en Theodor Oberländer neer te zetten als diep verstrikt in de nazidictatuur. Deze campagnes hadden internationaal groot succes.

Terwijl de DDR-propaganda op volle toeren draaide, werkten in de “antifascistische” staat duizenden nazi-functionarissen ongestoord in hoge functies. Het “Braunbuch der DDR” van Olaf Kappelt telt meer dan 1000 hoge functionarissen met een naziverleden. Tot 1989 waren acht ministers en twee viceminister-presidenten ooit overtuigde nationaalsocialisten. Daartoe behoorde Kurt Nier, die van 1973 tot 1989 (!) viceminister van Buitenlandse Zaken was, evenals Herbert Weiz, die van 1967 tot het einde van de DDR als vicepresident van de ministerraad werkzaam was. Toen de Berlijnse Muur viel, zaten er nog 14 voormalige leden van de NSDAP in het Centraal Comité van de SED.

Wat Thüringen betreft, heeft een onderzoek van een groep sociologen van de Friedrich-Schiller Universiteit Jena rondom Heinrich Best vastgesteld dat 13,6% van de topfunctionarissen van de SED-Thüringen NSDAP-leden waren – meer dan gemiddeld in de bevolking.

Nazi-generaals zoals Vincenz Müller bouwden het Nationale Volksleger op. Een bijzonder kras voorbeeld is Arno von Lenski, die van 1939 tot 1942 werkzaam was bij de beruchte Volksrechtbank en sinds het midden van de jaren-50 de pantsertroepen van het Nationale Volksleger opbouwde.

Wat betreft de opbouw van de economie, ook daaraan namen nazi´s toonaangevend deel. Ernst Großmann is een geenszins on-typisch voorbeeld. Hij was lid van de 5e SS-Totenkopf-Standarte in het concentratiekamp Sachsenhausen. Daar had hij blijkbaar leren organiseren. Daarom werd hij de oprichter van de eerste agrarische productiecoöperatie (LPG) in de DDR en leidde daarmee de gedwongen collectivisering in. Dat leverde hem de titel “Held van de Arbeid” op. Hij zat vijf jaar in het Centraal Comité van de SED.

Dat is de partij waarvoor Bodo Ramelow zich met de perfide nazi-beschuldiging aan het adres van de AfD, die in tegenstelling tot Die Linke geen enkel NSDAP-kaderlid in haar gelederen heeft, weer aan de macht wil dringen. Daarvoor moeten, zoals haar fractievoorzitter Hennig-Wellsow als openlijk heeft geëist, de vrije en geheime verkiezingen afgeschaft worden door de CDU voor de verkiezing te laten garanderen dat Ramelow door die partij in de eerste verkiezingsronde wordt gekozen.

Met deze eis heeft Die Linke duidelijk gemaakt dat de totalitaire geest van de SED in haar voortleeft. Over haar nazi-verstrikking heeft ze zich nooit uitgelaten, maar ze heeft zich er ook nooit van gedistantieerd.

Bron: https://dieunbestechlichen.com

Door: Vera Lengsfeld

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2020/02/20 ... e-relatie/