(Nationaal) socialistische aktie

Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Déjà vu...

Afbeelding
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24943
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door King George »

Joop Klepzekert schreef:Zowel VVD als CDA beloven elke keer weer dat ze nu wel klaar zijn met wegkijken. Zowel financieel als cultureel. Beide zijn van origine ook rechts nationalistisch.
Nationaal socialistisch zijn GroenSlinks, PvdA, SP en D66.
Nationaal socialistisch is niet nationalistisch. Hitler was ook nationaal socialistisch, maar wilde wel de hele wereld veroveren en gelijk maken. Net zoals de linkse partijen dat nu ook willen.
https://www.dagelijksestandaard.nl/2019 ... poeplucht/
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

De Renaissance van het nazi-islam-pact

Geplaatst op 23 april 2019

Afbeelding

Midden maart hebben de beide NPD-politici Udo Voigt en Karl Richter samen met andere nationaalsocialistisch georiënteerde partijvertegenwoordigers uit Europa een bezoek gebracht aan de islamitische terreurmilitie Hezbollah in Libanon. Tijdens een ontmoeting in Beiroet drukten ze hun verbondenheid met de radicale mohammedanen uit, wier doel vooral de vernietiging van de Israëlische staat is en die zich als bekennende Jodenhaters door hun Hitlergroet solidair verklaren met de verantwoordelijken voor de Holocaust.

Hezbollah zou volgens een Facebook-bericht van Richter “alleen maar in Israël en bij pro-zionistische handlangers in het Westen” als terreurorganisatie worden beschouwd. “In Libanon” daarentegen zou men daarover “alleen maar met het hoofd kunnen schudden”.

Dat zou waarschijnlijk hoogstens wel eens van toepassing kunnen zijn op de groep personen die Richter ontmoette. De christenen daar en de vrienden van de democratische staat Israël zien dat met absolute zekerheid anders.

Wat betreft Richter is het serieus “de moeite van het bekijken waard” in hoeverre het “succesmodel van Hezbollah” ook “als voorbeeld” zouden kunnen dienen voor “rechtse partijen” in Europa. Want het “succes” zou “altijd aan de basis” beginnen, doordat “de harten van de landgenoten” gewonnen worden.

Het is brutaal inpalmen dat Richter van “rechtse” partijen spreekt. Rechts-conservatieve democratische partijen zullen met de radicaalislamitische terreurmilitie absoluut niets te maken willen hebben. Het zijn veelmeer nationaalsocialistisch georiënteerde, dus in principe links-radicale partijen die de nabijheid tot de islam, zoals destijds Hitler en de nazi´s, zoeken. Ook de “Jerusalem Post” heeft deze ontmoeting van islamfascisten en nationaalsocialisten aandachtig gevolgd.

Hier herhaalt zich de geest van het nazi-islam-pact, waarbij Adolf Hitler en Heinrich Himmler met de grootmoefti van Palestina, Mohammed Amin al-Husseini, aan elkaar de overeenkomsten tussen hun totalitaire ideologieën bevestigden. Bijvoorbeeld de haat op Joden, de bereidheid tot de compromisloze strijd, de consequente uitoefening van geweld tegen tegenstanders tot aan de dood, de leiderscultus en de aanspraak op de alleenheerschappij. Dit leidde zoals bekend tot een nauwe samenwerking, als gevolg waarvan meerdere mohammedaanse SS-eenheden zoals de “Handschar”-divisie met 25.000 moslimvrijwilligers werden gevormd.

Richter zegt op zijn Facebook-pagina over het bezoek aan Hezbollah letterlijk:

Natuurlijk zocht de delegatie uit Europa het gesprek met vertegenwoordigers van Hezbollah – en ontzegde zich het niet om haar eer te betuigen aan de gesneuvelden van de beweging, die vereerd worden als martelaren, bloedgetuigen. 200 van hen rusten in de “Tuin der martelaren”, een ere-schrijn van de militie in het stadsdeel Rubeiri in Beiroet. Vanwege het grote aantal gesneuvelden bestaat er ook nog een tweede lijkenhal, die slechts enkele minuten rijden verwijderd is van de eerste gedenkplaats. Hier liggen meer dan 350 strijders begraven. Er zitten vrouwen bij de graven, op de grafstenen liggen korans, bloemen of herinneringen van familieleden. Het is bijna lichamelijk te voelen: de gesneuvelden zijn niet vergeten. Ze leven voort in de herinnering en de verering die de gemeenschap hen na de dood toedraagt.

PS: Ik herhaal: Nee, ik haat de islam niet. Ik haat mediale ophitsers en oorlogshitsers, de kontkruipers van Israël en trans-Atlantische idioten. Maar niet de islam.


Met deze toenadering tot de totalitaire islam en de oorlogsverklaring aan de democratische staten Israël en de Verenigde Staten zou het ook voor de laatste patriottische democraat duidelijk moeten zijn dat men met zulke nationalistische extremisten, die de opvatting van Richter delen, niets te maken mag hebben. Helaas bevinden zich in het milieu van de patriottische burgerbewegingen niet weinig van zulke figuren.

Op Twitter staat een korte video van Memri-TV, waarin Richter bij deze fascistische ontmoeting in Beiroet te zien is. En eveneens Udo Voigt, samen met andere nationaalsocialisten uit België, Kroatië, Italië en Groot-Brittannië, die zichzelf logischerwijze “Europese Alliantie voor ´Vrede´ en Vrijheid” noemen. Dan zijn ze met de chef voor buitenlandse aangelegenheden van Hezbollah, Ammar Al-Moussawi, een vertegenwoordiger van de “religie van de vrede”, in goed gezelschap.

Hezbollah, die in Groot-Brittannië verboden is, werd door de “Tagesspiegel” in 2016 de “gevaarlijkste terreurorganisatie ter wereld” genoemd.

Karl Richter heeft in de afgelopen jaren zijn pseudo-democratische masker steeds duidelijker laten vallen. Bij de opnames van de documentaire speelfilm “Hij is weer terug” had hij tegen de acteur die Hitler speelde, gezegd – toen hij dacht dat de camera uit was – dat hij hem waarschijnlijk zou volgen als hij “de echte” zou zijn. Zodoende bekent hij zich tot de aanstichter van het industriële vergassen van 5,6-6,3 miljoen Joden, de aanstichter van een wereldoorlog met meer dan 50 miljoen doden en een gestoorde, perverse racist, die o.a. Joden en Slaven als minderwaardig kwalificeerde.

Met deze geesteshouding is het ook alleen maar consequent dat Richter de islamfascist Erdoğan, die zijnerzijds “Hitler-Duitsland” met zijn centralistische presidiale organisatie als voorbeeld beschouwt, na diens keiharde zuiveringen prees. Want “een staatschef” die “compromisloos nationale belangen doordrukt”, zou “in principe ten eerste iets goeds zijn”. Zulke overtuigingen leiden rechtstreeks naar een totalitaire dictatoriale onrechtstaat.

Deze antidemocraat verklaarde de AfD via Facebook op 27-04-2018 als “afgedaan” en noemde haar “een trans-Atlantische, pro-Israëlische nep-verpakking, een opvangbekken van de globalisten”. Richter kondigde aan in het vervolg een “tegenstander” van de AfD te zijn.

In de verzetsstrijder graaf Stauffenberg ziet de Hitler-fan Richter consequent een “verrader” en verzet zich ertegen dat de AfD hem “als voorbeeld gebruikt”.

Bij bekennende nationaalsocialisten tikt een vastgesjord ideologisch wereldbeeld in het hoofd, dat door de onwrikbare zuilen anti-VS en anti-Israël wordt gedomineerd. Als gefavoriseerde staatsvorm wordt een totalitair te leiden volksgemeenschap beschouwd, geenszins een democratie. Het geldt de tegenstander ook lichamelijk uit te schakelen, zoals dit bijvoorbeeld door Erdoğan vanuit zijn totalitaire zienswijze voorbeeldig uitvoert in Turkije.

In zulke bizarre ideeënconstructies kunnen ook anti-Amerikaanse samenzweringstheorieën zoals over 9/11 uitstekend gedijen. Toen ik op 30 maart bij een patriottische demonstratie in Apolda bij Jena was, raakte ik verwikkeld in een gesprek met een aanwezige, die heel duidelijk zulk gedachtegoed in zich draagt. Gelukkig was hij daar maar alleen. De drager van een “Thor Steinar”-shirt schakelde zichzelf in een gesprek over de islam in en probeerde die tegen de feiten in te bagatelliseren.

Het is voor patriottische en rechts-conservatieve burgerbewegingen absoluut noodzakelijk om zulke personen uit het NPD-milieu, “Die Rechte” of de “III. Weg” consequent af te wijzen. Ze proberen steeds opnieuw aan te koppelen aan de burgerinitiatieven die overal ontstaan, omdat zij zich daarvan de aansluiting aan burgerlijke klassen in het midden van de samenleving beloven. Af en toe lukt dit, of omdat de verantwoordelijken daar politiek onervaren zijn of vaak ook daadwerkelijk sympathieën hebben voor deze extremistische richting. Op deze manier zin al enkele organisaties zoals “Thügida” of de “Meyer-groep” in München, die de naam Pegida misbruikt, diep in de bruine ton afgegleden.

Wie zoals Heinz Meyer de bekennende Hitler-fan Richter als spreker en zelfs leider van een bijeenkomst inzet en ook nog samenwerkt met de nationaalsocialistische groep “III. Weg”, heeft definitief afscheid genomen uit de kring van patriottische democraten.

Bron: www.pi-news.net

Door: Michael Stürzenberger

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/04/23 ... slam-pact/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Voor profeet en Führer – Hoe de islam door het nationaalsocialistische regime geïnstrumentaliseerd werd

Geplaatst op 1 mei 2019

Afbeelding

De historicus David Motadel heeft als eerste omvattend onderzoek gedaan naar de islampolitiek in het nationaalsocialisme. In zijn internationaal bejubelde boek “Voor profeet en Führer – De islamitische wereld en het Derde Rijk” schetst hij de geschiedenis van de moslims in de 20e eeuw.

Het boek werd al in vele talen vertaald, dit jaar verschijnt het ook in Russische vertaling. In het interview met “Sputnik” legt de schrijver uit hoe het inbinden van moslims met de nationaalsocialistische “rassenpolitiek” bij elkaar kwam en waarom dit thema nu zo belangrijk is.

Waarom hebt u besloten zich bezig te houden met de islampolitiek van het naziregime?

Het boek ontwikkelde zich vanuit mijn proefschrift, ik wilde vanaf het begin werken over de islamitisch-Duitse geschiedenis. En tijdens mijn eerste archiefonderzoeken viel het me al snel op dat een van de belangrijkste en het minst waargenomen hoofdstuk van deze geschiedenis die van de moslims onder Duitse heerschappij in de Tweede Wereldoorlog is.

Hoe zag de Duitse islampolitiek er voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog uit?

In Berlijn hield men zich al sinds de late 19e eeuw in toenemende mate met de islam bezig. We mogen niet vergeten dat het keizerrijk heerste over aanzienlijke islamitische bevolkingsgroepen in de koloniën – in Togo, Kameroen en Duits-Oost-Afrika. Duitse koloniale ambtenaren probeerden hier regelmatig de religie als heerschappij-instrument te gebruiken: ze erkenden bijvoorbeeld sharia-rechtbanken en koran-scholen en heersten met behulp van islamitische bemiddelaars. Uiteindelijk leidde deze Duitse islampolitiek tot pogingen om moslims in de Eerste Wereldoorlog te mobiliseren – de Duitsers overtuigden in 1914 de Ottomaanse bondgenoten ervan om een jihad tegen de Entente-machten uit te roepen.

Gedurende de Tweede Wereldoorlog, in de jaren 1941/1942 – toen Duitse troepen in islamitisch bevolkte gebieden op de Balkan, in Noord-Afrika, op de Krim en in de Kaukasus binnen marcheerden en dichterbij het Midden-Oosten en Centraal-Azië kwamen – begon men de islam als politiek belangrijk waar te nemen. Het naziregime probeerde nu in toenemende mate moslims tot de strijd tegen zogenaamd gemeenschappelijke vijanden te mobiliseren – tegen het Britse Empire, de Sovjet-Unie, Amerika en de Joden.

Vooral Hitler en Himmler waren door de islam gefascineerd. Waarom?

Ja, enkele vooraanstaande nazi´s, vooral Hitler en Himmler, waren van de islam gefascineerd en hadden ook herhaaldelijk hun sympathie voor de islam betuigd. Altijd wanneer Hitler tijdens de oorlogsjaren de katholieke kerk bekritiseerde, vergeleek hij haar met de islam als positief tegenvoorbeeld: terwijl hij het katholicisme als zwakke, week geworden religie veroordeelde, prees hij de islam als krachtige, agressieve religie van strijders. Vertegenwoordigers van de nationaalsocialistische staat gingen er over het algemeen van uit dat religie en politiek in de “islamitische wereld” nauw met elkaar verbonden zouden zijn, dus zou de islam voor de eigen politieke en militaire doelen geïnstrumentaliseerd kunnen worden.

In uw boek staat dat Hitler met zijn enthousiasme voor islamitische geestelijken en soldaten uiteindelijk “meer moslims naar Duitsland gebracht zou hebben dan daar ooit geleefd hadden”. Hoe paste het inbinden van moslims met de nationaalsocialistische “rassenpolitiek” bij elkaar?

Voor de oorlog had Hitler zich daadwerkelijk steeds opnieuw met verachting over niet-Europese volkeren zoals Indiërs of Arabieren uitgelaten. Tijdens de oorlog echter liet het naziregime zich van zijn pragmatische kant zien: Turken, Iraniërs en Arabieren werden al in de jaren-30 expliciet van elke officiële, racistische discriminatie uitgesloten. Tijdens de oorlog bewezen de Duitsers een gelijksoortig pragmatisme tegenover moslims op de Balkan en de Turkse minderheden van de Sovjet-Unie. In de oorlogsjaren verving men bovendien begrippen zoals “Semitisch” en “antisemitisch” door “joods” en “anti-joods”, uit piëteit tegenover de Arabische bondgenoten.

Welke rol speelden de moslims in Hitler´s troepen?

De Wehrmacht en de Waffen-SS rekruteerden vanaf 1941 tienduizenden islamitische vrijwilligers – waaronder Bosniërs, Albanezen, Krim-Tataren en moslims uit de Kaukasus en Centraal-Azië. Daardoor hoopte men Duits bloed te sparen en de verliezen aan het Oostfront te compenseren. Islamitische soldaten werden op alle fronten ingezet – ze vochten in Stalingrad, Warschau en zelfs bij de verdediging van Berlijn.

Waarom sloten moslims zich aan bij het Duitse leger?

De meeste rekruten hadden geen religieuze beweegredenen. Velen werden in krijgsgevangenenkampen gerekruteerd en velen hoopten gewoon dat een Duits uniform het voor hen mogelijk zou maken om de oorlog te overleven. Anderen – vooral de Turkse minderheden uit de Sovjet-Unie – hoopten echter ook dat zij met behulp van Duitsland hun land van de Sovjet-heerschappij zouden kunnen bevrijden.

Hoe gingen de Duitse soldaten met de moslims ter plaatse om?

Al in 1941, kort voor de intocht in Noord-Afrika, gaf de Wehrmacht het ranselboekje “De islam” uit om de Duitse soldaten te instrueren in de omgang met de moslims daar. Aan het Oostfront – waar Stalin voor de oorlog de islam bruut had onderdrukt – bouwden de Duitse bezetters moskeeën en koran-scholen weer op, in de hoop zodoende de Sovjet-heerschappij te ondermijnen.

Gebruikte men in de aan moslims gerichte propaganda zulke begrippen als “jihad”?

Ja, Duitse propagandisten politiseerden religieuze teksten, zoals de koran, en religieuze geboden, zoals het concept van de jihad, om moslims tot religieus geweld tegen de geallieerden op te hitsen. Uiteindelijk waren de Duitse pogingen om islamitische bondgenoten te winnen minder succesvol dan in Berlijn werd gehoopt.

Tot op zekere hoogte kan deze geschiedenis van de islampropaganda als deel van de langere geschiedenis van de pogingen van Europese grootmachten gezien worden om het islamitische geloof voor geopolitieke doeleinden te instrumentaliseren. Historici hebben een hele serie van zulke gevallen onderzocht: de Britse, Franse en Ottomaanse pogingen om de Krim-Tataren tijdens de Krimoorlog tot de strijd tegen het tsarenrijk te bewegen; de pogingen van de Centrale mogendheden om vrome moslims in de Eerste Wereldoorlog tot de jihad op te roepen; en niet in de laatste plaats de westelijke ondersteuning van islamitische anticommunistische bewegingen in de Koude Oorlog – een episode die eindigde met de ondersteuning van de Moedjahedien in Afghanistan, waar Washington niet alleen Stinger-raketten, maar ook anti-Sovjet religieuze literatuur en korans uitdeelde.

Enkele van de voormalige SS- en Wehrmacht-soldaten, die na de terugtocht in Duitsland waren terechtgekomen, richtten daar de eerste islamitische organisaties van de Bondsrepubliek op. Zijn er van deze organisaties nog enkele bewaard gebleven?

Enkele van de islamitische SS- en Wehrmacht-soldaten, die na de terugtocht in Duitsland waren terechtgekomen, bleven na de oorlog in Duitsland en richtten de eerste islamitische gemeenten van de Bondsrepubliek op. Velen stichtten een gezin in Duitsland, en de nakomelingen van deze gezinnen wonen ook nu nog in Duitsland. Het belangrijkste centrum van deze minderheid was München. Hier richtten ze de eerste islamitische verenigingen van de Bondsrepubliek op. De verenigingen zelf bestaan nu niet meer; echter wel hun opvolgende organisaties.

Destijds speelden militaire imams een bijzondere rol in de eenheden – een categorie van militaire geestelijken, die nu in het Duitse leger ontbreekt. Wat vindt u, zou men weer militaire imams moeten invoeren?

Ja, als andere religiegemeenschap een militaire zielzorg hebben, dan zou men deze niet aan de moslims in het Duitse leger moeten onthouden. In principe echter, maar dat is mijn persoonlijke mening, sta ik sceptisch tegenover de invloed van de religie – vooral van de kerken – op staatsinstellingen. Vaak zijn we beter af met meer religieuze neutraliteit, meer scheiding van kerk en staat. In het geval van de militaire zielzorg zou moeten gelden: of militaire zielzorg voor alle grotere religiegroepen – en daartoe behoren uiteraard de moslims – of voor geen enkele.

Bron: https://de.sputniknews.com

Door: Sascha Konkina

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/05/01 ... eerd-werd/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Cuba: Socialistisch “paradijs” heeft gebrek aan levensmiddelen

Geplaatst op 18 mei 2019

Afbeelding
Cuba koestert de revolutietraditie, voor het volk ontbreekt het echter aan de meest noodzakelijke levensmiddelen.

Het voor veel linksen altijd nog socialistische “paradijs” Cuba wordt door een zware levensmiddelencrisis geteisterd. De belangrijkste oorzaak voor de crisis zou volgens economische deskundigen de nauwe economische samenwerking met de in politiek woelig vaarwater geraakte socialistische broederstaat Venezuela zijn. Belangrijke primaire levensmiddelen moesten nu gerantsoeneerd worden en kunnen nu alleen nog via een speciaal door de regering uitgegeven distributiesysteem verkregen worden.

De Cubanen krijgen per maand per persoon zeven pond rijst, vier pond suiker, een halve liter olie, een pak koffie, een pak pasta, 300 gram bonen, vijf eieren en een pond kippenvlees. Kinderen krijgen bovendien nog een liter melk per dag extra.

Economische speciale periode door het regime uitgeroepen
Door het socialistische regime in Havanna werd nu zelfs een “economische speciale periode” uitgeroepen. Dat was voor het laatst het geval in 1990/1991, toen de Sovjet-Unie, die tot dat moment Cuba economische krachtig had ondersteund, ten onder was gegaan. Op dit moment hapert de goederenruil met Venezuela, dat Cuba met aardolieproducten had ondersteund, die deels door het regime weer voor andere producten op de wereldmarkten doorverkocht werden.

Tegelijkertijd is de Cubaanse economie ook afhankelijk van geldtranfers door Cubanen in exil, die bijvoorbeeld vanuit de VS geld naar hun familieleden sturen.

Bron: www.unzensuriert.at

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/05/18 ... smiddelen/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

De oude Bondsrepubliek en haar SPD

Geplaatst op 20 mei 2019

Afbeelding

De SPD heeft zichzelf overleefd en van haar kern ontdaan. Ze is het slachtoffer van haar eigen links-radicale randfiguren geworden, die er uiterlijk sinds 1980 mee begonnen zijn de Bondsrepubliek en de sociaaldemocraten te vervormen. Anders dan de linksen overwegend geloven, heeft ons land geen ruk naar rechts gemaakt. Integendeel. Het is sinds de ommekeer en het einde van de Koude Oorlog veel en veel linkser geworden.

Als voormalig sociaaldemocraat kijk ik met hatelijkheid en verdriet naar deze partij, die een complete faalhaas, een pratende drilpudding en een neocommunist genaamd Kevin Kühnert tot haar top-personeel rekent. Terwijl de SPD zich ooit zeer verdienstelijk heeft gemaakt voor ons land, ze leefde in goede verstandhouding met de CDU in de oude Bondsrepubliek, die nu schijnbaar ophoudt te bestaan. In de jaren-70 wist men nog dat de SPD opkwam voor de rechten van de kleine Duitse man. Ze was een staatsdragende en niet anti-westelijke partij in de jonge, Duitse democratie, die door de nederlaag in de oorlog en de situatie in Europa waarlijk geen goede start had. Als men huidige sociaaldemocraten, waarvan de meesten waarschijnlijk nauwelijks klassieke arbeiders zijn, zou laten zien hoe de SPD zichzelf nog in bijvoorbeeld 1970 aan het volk presenteerde, dan zouden de kameraden vermoedelijk denken dat het om een manifestatie van de AfD-vleugel van Björn Höcke zou gaan. Ook in mijn oude kieskring in Aken was de SPD rondom het jaar 2000 nog heel anders.

Ze stond dichter bij het volk, schaamde zich niet voor een zeker, alhoewel zeer gematigd, pathos en was er trots op de sociaaldemocratie te vertegenwoordigen. Ook in de SPD bestond een positieve volkssamenhang. En als ik nu aan jongere nieuwe kameraden vertel dat de SPD ook wel eens de gesneuvelden van het Duitse leger in de Tweede Wereldoorlog op districtsontmoetingen eerde, ja, een betere omgang met de eigen geschiedenis had, zonder meteen het volgende nationaalsocialisme aan de horizon te wanen, dan vallen hun monden regelmatig open van verbazing. Het zijn de tijdgeest en de linkse zoom gekken van de 68´ers die van een wel degelijk Duitse en democratische partij een apencircus voor neo-marxisten, communisten, werkweigeraars en corrupte partijbonzen hebben gemaakt.

Voor de SPD bestaat er in haar huidige vorm geen goede toekomst in Duitsland, omdat veel van haar nieuwere ideeën veel beter door de Groenen vertegenwoordigd worden, de CDU zich grootgemaakt heeft in het linkse midden en de AfD vooral in het Ruhrgebied en in het oosten alles in het werk stelt een betere vertegenwoordiger voor de kleine man te worden.

Laat men haar eindelijk ontbinden, deze SPD. Beter sterven in waardigheid dan dit ongelooflijke wegkwijnen in schande en walging.

Bron: https://younggerman.com

Door: “Ignatius”

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/05/20 ... -haar-spd/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

“Antifascisten”...

Afbeelding

De ironie van een groep fascisten die claimen tegen fascisme te zijn en die fascistische daden plegen tegen mensen die in werkelijkheid fascisme haten en er door fascisten van beschuldigd worden fascistische daden te plegen.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Hitler was een socialistische progressief

Door Courtney Kirchoff - 30 augustus 2018

Afbeelding

Het nazisme wordt door linkse mensen altijd gekenmerkt als 'rechts' en Adolf Hitler als de leider van een 'rechtse' beweging. Hiermee probeert men de geschiedenis te herschrijven wat niet zo gek is aangezien de linkse geschiedenis is bezaaid met onrecht. Onrecht dat men heden ten dagen zegt te willen bestrijden. Ongemakkelijk.

Maar door een duik in de geschiedenis via dat handige instrument 'het internet', kunnen we deze mythe voor eens en altijd onderuithalen. Grondig. En als men dan toch de feiten blijft negeren, dan houden we ze vast en plakken we hun ogen vast met plakband. Grapje, dat zouden alleen linkse mensen doen.

Adolf Hitler was niet rechts. Indien je geen enkele andere boodschap uit dit artikel meeneemt, bedenk dan dat Hitler een socialist was. Met lelijke gezichtsbeharing. En er is ook een gemakkelijke manier om dit te onthouden: NAZI staat voor nationaalsocialisme.

“Wat betekent nationaalsocialisme?” Goed dat je het vraagt. “Is het iets anders dan democratisch socialisme?” Niet echt. Democratie betekent: de meerderheid beslist, maffiapolitiek, mob rule. Nederland is om die reden géén democratie, maar een indirecte democratie.

Bij indirecte democratie wordt de minderheid beschermd tegen de meerderheid, terwijl bij directe democratie de meerderheid beslist over de minderheid. Linkse mensen raken nog weleens verstrikt in hun woorden wanneer ze het hebben over 'nationaalsocialisme' in tegenstelling tot 'democratisch socialisme', maar het is precies hetzelfde. De hetze jegens de Joden kwam tot stand met goedkeuring van het electoraat. Zij gelóófden hem en er waren geen vertegenwoordigers die Hitler probeerden te stoppen.

Hebben we het over Hitler's nazi-Duitsland dan hebben we het al snel over de Holocaust. Misschien is de holocaust zelfs wel het enige dat we associëren met Hitlers nazi's. We weten allemaal hoe de Joden naar vernietigingskampen werden gestuurd, hoe ze te werk werden gesteld, gemarteld en vergast. We hebben allemaal gehoord over de experimenten die zijn uitgevoerd door Dr. Mengele. Allemaal verschrikkelijke praktijken die we terecht verschrikkelijk vinden.

Wat we niet vaak horen of leren is hoe Hitler de rest van Duitsland regeerde. Hoe gaf hij zijn binnenlandse beleid vorm voor het Duitse volk die niet naar de dodenkampen werden gestuurd? Hitler zijn binnenlandse, socialistische beleid is de focus van dit artikel. Waarschuwing: zijn beleid lijkt griezelig veel op dat van de huidige Amerikaanse Democraten. Nog een waarschuwing: aanvankelijk had Hitler de steun van het electoraat en veel van wat Hitler verkondigde is vergelijkbaar met wat bijvoorbeeld iemand als Bernie Sanders tegenwoordig verkondigd...

Korte historische achtergrond van Hitler...
Duitsland verloor de Eerste Wereldoorlog. Als zodanig verkeerde Duitsland in een staat van economische en nationale depressie. Dat is niet ongewoon na het verliezen van een gigantische oorlog, maar de depressie duurde lang (15 jaar) en liet het Duitse volk arm, hongerig, wanhopig en zonder enig zelfvertrouwen achter. Toen verscheen er een jonge man genaamd Adolf Hitler op het toneel...
Hitler was een krachtige en betoverende spreker die aantrekkingskracht had op een groot aantal Duitsers die wanhopig op zoek waren naar verandering. Hij beloofde de Duitsers een beter leven en een nieuw en glorieus Duitsland. De nazi's deden vooral een beroep op werklozen, jongeren en leden van de lagere middenklasse (eigenaren van kleine winkels, kantoorpersoneel, ambachtslieden en boeren).
De mensheid gaat technologisch vooruit, maar ook spiritueel? Niet echt. Ik betwist eigenlijk dat we onze lessen hebben geleerd bij het kiezen van onze leiders. Aantrekkingskracht vinden we vooral bij charismatische leiders. Wanneer een man (of vrouw) met vertrouwen spreekt, dan kunnen we niet anders dan geboeid zijn. We gaan vaak mee in de ideeën van dat soort mensen, net zoals kinderen die meelopen met de rattenvanger van Hamelen.

Werkgelegenheid voor iedereen
Na de depressie deed Hitler een belofte: werkgelegenheid voor iedereen. Hoe deed hij dat? Door het aanleggen van wegen en infrastructuur:
Als Führer was Hitlers eerste prioriteit het creëren van banen. De Duitse werkloosheid had als gevolg van de economie verwoestende depressie een piek bereikt van 6 miljoen. Door het bouwen van openbare voorzieningen, zoals snelwegen, bracht hij elke Duitser weer aan werk. En Hitler richtte de organisatie Kraft durch Freude (Kracht door Vreugde) op, waardoor werknemers meer profijt hadden van verhoogde productieniveaus. Dit beleid was populair en werd steeds populairder bij de arbeidersklasse dat het land had zien decimeren door de depressie...

Door mensen aan het werk te zetten en daarvoor enorme publieke uitgaven te doen, was inflatie onvermijdelijk. Hitler hield dit onder controle door een verbod op het laten stijgen van lonen met de prijzen. Staken en het stellen van looneisen was verboden. Dit was misschien een impopulair aspect van Hitlers economisch beleid, maar er waren ook velen die dit steunden.
Kortom, Hitler creëerde banen via de overheid. Tegelijkertijd bekritiseerde hij bepaalde groeperingen in de bevolking, vernederde hen en gaf hen de schuld van de huidige misère. “De rijken verpesten alles”. Klinkt dat bekend?

Onderwijs
Hitler socialiseerde het onderwijs, waar de jeugd op kosten van de staat werd opgevoed in de geest van het nationaalsocialisme.
Voor werkende moeders richtte de regering kinderdagverblijven op. Kinderen van 4 weken oud tot aan de schoolgaande leeftijd konden daar 24 uur per dag, 7 dagen per week worden opgevangen onder volledige overheidsbegeleiding. De staat heeft zo een hele generatie kinderen grootgebracht. Er waren geen moederlijke vrouwen in dienst die voor de kinderen zorgden, slechts hoog opgeleide kinderpsychologen.
Openbaar onderwijs waar de jeugd op zo'n vroeg mogelijke leeftijd de hele dag op school zit met een door de overheid bekostigd en door de staat bepaald curriculum... al overtuigd?

Gezondheidszorg
Hitler socialiseerde de gezondheidszorg. Artsen waren in loondienst bij de overheid. Zorg was gratis voor iedereen. Gratis zorg leverde echter een probleem op: de mensen gingen voor alles en nog wat naar de dokter. Als de goede dokter om acht uur 's ochtends op zijn kantoor arriveerde stonden er al 40 mensen te wachten en ook de ziekenhuizen waren overvol. De wachtlijst voor een operatie was één tot twee jaar. Er was geen geld voor onderzoek en daarom emigreerden de beste artsen naar andere landen waaronder Oostenrijk.

Om de zorg (en ook het onderwijs) te kunnen blijven betalen stegen de belastingtarieven naar 80% van het Nationaal Bruto Product. Om bevolkingsaanwas te bevorderen kregen pasgetrouwde koppels direct een lening van $1.000 om een gezin te stichten.

Gratis dagelijkse zorg en onderwijs. Middelbare scholen die werden overgenomen door de overheid. Gesubsidieerd collegegeld. Recht voor iedereen op gratis voedselbonnen, kleding en huisvesting. Moet ik hier echt commentaar op geven? Werkelijk?

Joden als zondebok
Hitler gebruikte de Joden als een zondebok en beschuldigde hen van alles, inclusief economische tegenspoed, ook al besloeg de Joodse bevolking in Duitsland minder dan één procent...
Joden in Duitsland vertegenwoordigden minder dan één procent van de totale Duitse bevolking van ongeveer 67 miljoen mensen. Er woonden volgens de volkstelling ongeveer 600.000 Joden in Duitsland.
Desondanks drong Hitler erop aan om hun geld te confisqueren.
Bijna 120 miljard Reichsmark - destijds meer dan £12 miljard – werd geplunderd van Duitse joden via het aannemen van wetten en door diefstal.
In een officieel, in opdracht van het ministerie uitgevoerd onderzoek werden de jaren 1933 tot 1945 onder de loep genomen. Hans-Peter Ullmann, een geschiedenisleraar uit Keulen, zei dat de belastingautoriteiten onder de nazi's actief werkten om "Joden financieel te vernietigen" en rijkdom te plunderen in de naties die de Duitsers bezetten.
Zelfs Joden die vóór de Holocaust aan Duitsland waren ontsnapt, moesten een deel van hun rijkdom achterlaten in de vorm van een 'exit taks'. Vanaf 1934 werden Joden fiscaal gediscrimineerd.
En Joodse bedrijven werden geboycot...
1 APRIL 1933 NATIONALE BOYCOT VAN JOODSE EIGEN ZAKEN
Om 10:00 uur stonden leden van de Storm Troopers (Sturmabteilung, SA) en SS (Schutzstaffel; de elitewacht van de nazi-staat) tegenover Joodse bedrijven in heel Duitsland om het publiek te informeren dat de eigenaren van deze vestigingen Joods waren.
Met verf werd op etalageruiten vaak het woord 'Jude', Duits voor 'Jood', geschreven en in geel en zwart werd er een Davidster geschilderd op de deuren. Anti-Joodse tekens vergezelden deze slogans. In sommige steden trok de SA door de straten en zong men anti-Joodse slogans en feestliederen.

Kortom, Hitler heeft de Joden vernederd. Hij gaf de Joden de schuld van de economische en nationale depressie de schuld. Hij stelde nationale boycots van hun bedrijf in. Vervolgens nam hij hun geld af door belastingen en regelrechte plundering. Hé, misschien betaalden ze hun 'rechtmatige aandeel' niet.

De politiestaat
Als je tegen Hitler of Hitler's beleid durfde in te gaan, zeker met woorden, dan kon je maar beter op je tellen passen. De Gestapo was op jacht naar politieke dissidenten van wie velen gewoon zouden verdwijnen.
SS-chef Heinrich Himmler transformeerde gewone, niet-partijgebonden politie-eenheden naar instrumenten van terreur. Hij hielp met het smeden van de machtige Geheime Staatspolitie, de Gestapo. Deze politieagenten in burger gebruikten wrede en meedogenloze methoden om in heel Duitsland politieke tegenstanders en diegenen die weigerden zich aan de wet en het nazi-regime te houden op te sporen en te arresteren.
Vergelijk de Gestapo met hoe links mensen anderen de mond willen snoeren of zelfs willen opsluiten omdat ze niet geloven in door de mens veroorzaakte klimaatverandering. Vergelijk de Gestapo met de Gaystapo (militante homoseksuele activisten) die mensen laten beboeten die het niet eens zijn met het homohuwelijk of de gay lifestyle. Vergelijk de Gestapo met het liberale New York, dat je een boete oplegt omdat je niet de juiste gender-typering hebt gebruikt.

Tenslotte
Hitler was een vreselijk persoon. Maar afgezien van hoe hij de Joden behandelde en zijn monsterlijke daden, was zijn beleid allesbehalve 'conservatief'. Hij wilde big government, hij wilde nationale zorg en onderwijs, hij wilde gedachtecontrole. Hij haatte politieke dissidenten. Hij haatte vrije meningsuiting. Hij was bang voor een gewapende burgerij.

Dus stop met te zeggen dat Hitler rechts was. Nee, dat was hij niet. Hij was links. En hij had een lelijke snor.
_________________________________________________

Dit is een vertaling door Floris van den Berg van een deel van dit oorspronkelijke artikel op Louder With Crowder

https://meervrijheid.nl/?pagina=2474
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Yes, Hitler was a Liberal Socialist... | Louder With Crowder
StevenCrowder - Gepubliceerd op 3 feb. 2016

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Het linkse nationaal-socialisme en de mythe van ‘extreem rechts’ - een beschouwing

Door Pilgrim, 2 juni 2019

Afbeelding

Dit essay is een samenvatting van een aantal essentiële zaken die in deze topic behandeld zijn.

Zoals velen van ons gemerkt hebben worden in de grote media voortdurende de termen ‘extreem rechts’ en ‘ultra rechts’ gebruikt om tegenstanders en critici van de massa-immigratie en islamisering te vereenzelvigen met fascisme en racisme. Een vorm van verketteren dus, en óók laster. Want die critici hebben meestal niets gemeen met fascisme. Wat ook opvalt is dat dat de term ‘extreem rechts’ nooit gespecificeerd wordt. Dat kan eigenlijk ook niet, want het valt niet te specificeren. Maar er wordt wel iets mee gesuggereerd! Het is belangrijk om hier ook even stil te staan bij het woord ‘suggereren’. Het komt van het Latijnse ‘sub gero’ wat ‘onder door schuiven’ betekent. M.a.w. stiekem een boodschap overhevelen die aan het waakbewustzijn ontsnapt. Als je goed kijkt naar de context waarin het woord ‘extreem rechts’ gebruikt wordt lijkt het meestal betrekking te hebben op het verdedigen van de eigen cultuur of maatschappij. We noemen dit ook wel maatschappijbevestigend (of cultuurbevestigend), wat het tegenovergestelde is van maatschappijkritisch. Hugo Bos van ‘Cultuur onder Vuur’ wordt door linkse activisten daarom ook extreem rechts genoemd omdat hij zich verzet tegen de afbraak van de Nederlanders cultuur en voor het behoud van Zwarte Piet. De etikettenzwendel met het woord ‘extreem rechts’ suggereert(!) dat hij daardoor tevens een verkapte nazi is. Ook Churchill zou vandaag extreem rechts genoemd worden, want hij had het over ‘een cultuur die het waard was verdedigd te worden’, vergeleek de Koran met Mein Kampf en zijn tegenstanders noemden zich links (Goebbels: wir sind Linke!).

Links daarentegen zou het tegenovergestelde zijn, d.w.z. maatschappijkritisch en ‘progressief’ en dit zou volgens het ‘progressieve wereldbeeld’ te allen tijde ‘goed’ zijn, waaruit volgt dat Rechts te allen tijde fout is. Immers Links wil de maatschappij veranderen om het onrecht uit de wereld te helpen (denkt men), terwijl Rechts die onrechtvaardige maatschappij juist in stand wil houden. Rechts is dus maatschappijbevestigend en Links maatschappijkritisch. Daarmee wordt ook duidelijk dat Links een zelfhaat cultiveert tegen de eigen Westerse beschaving.

Wanneer wij echter wat scherper kijken blijkt Links alleen maar betrekking te hebben op SOCIALISTISCHE maatschappijkritiek en geen andere (en dan vooral de neomarxistische variant). Bestond er dan ook andere zal je nu misschien denken? Jazeker, er bestond immers vroeger (en ook nu nog een beetje) ook christelijke maatschappijkritiek. De afschaffing van de slavernij bijvoorbeeld is helemaal te danken aan die christelijke maatschappijkritiek. Het waren vooral de Quakers en de Unitarian Church die hier een belangrijke rol in speelden en ze waren ook vrij conservatief. Het Links van die tijd, dus de socialisten van de 19e eeuw, hebben hier part noch deel aan gehad en geen poot voor die slaven uit gestoken. De meeste socialisten in die tijd waren trouwens racist en antisemiet, ook die vent hier bij ons, Domela Nieuwenhuis. Zelfs het woord ‘antisemiet’ is afkomstig van een radicale socialist, Wilhelm Marr, die een antisemitisch blad uitgaf. Hetzelfde zien we bij Karl Marx, die ook een voorstander was van de slavernij omdat anders de economie in Amerika zou instorten. Ook met het kolonialisme hadden die socialisten niet zo’n probleem. Marx zag het socialisme als een nieuwe fase van de evolutie die het kapitalisme zou opvolgen, maar primitieve volkeren die zelfs de fase van het kapitalisme nog niet bereikt hadden konden wat hem betreft naar de verdommenis gaan.
Spoiler! :
“... In de 19de eeuw ontstond het moderne antisemitisme waarbij joden in verband worden gebracht met het kapitalisme. Vandaar dat ook aan de linkerzijde het antisemitisme welig tierde. Marx sprak net zoals de nazi’s over het jodenprobleem dat opgelost diende te worden. De anarchist Pierre-Joseph Proudhon wilde het joodse ras verbannen naar Azië of uitroeien. En volgens die andere grote anarchist, Michail Bakoenin, waren het kapitalisme en het marxisme twee pogingen van de joden om heerschappij over alle volkeren te krijgen. De nazi’s zeiden hetzelfde.”

https://www.demorgen.be/tv-cultuur/ware ... ~b6a0c917/
De Democratische Partij van Amerika, die als links bekend staat, was vroeger altijd dé racistische partij van Amerika en de pro-slavernijpartij. De KKK was ook een uitvinding van de Democraten die later door de republikeinse president Grant de kop werd ingedrukt. Ze waren ook tegen algemeen kiesrecht en dat soort zaken. Veel mensen denken dat het omgekeerd is en dat de Republikeinen de voorstanders van de slavernij waren. Niets is echter minder waar! De Republikeinen waren de partij van de zwartjes en de Democraten die van de witjes.

Was de afschaffing van de slavernij progressief? Ja, uiteraard, als je het woord ‘progressief’ letterlijk neemt in de zin van sociale vooruitgang (progressie). Maar dat was het toen niet naar de normen en ideeën van de socialisten van die tijd, want dat interesseerde ze geen hol. De afschaffers van de slavernij zouden waarschijnlijk niet veel prijs stellen op het etiket ‘progressief’ omdat het ideologisch besmet is. Het woord ‘progressief’ geeft vandaag de dag alleen de ideologische interpretatie van sociale vooruitgang weer volgens het socialisme en niet meer dan dat. We hebben dus kennelijk te maken met verschillende vooruitgangsopvattingen. Vandaag de dag hangen de linksen de antiracist uit met onzinnige acties tegen bijvoorbeeld Zwarte Piet, de islam beschermen tegen kritiek, tegen namen voor lekkernijen als Jodenkoeken en negerzoenen, e.d., maar met het oog op hun eigen geschiedenis komt dit wel wat hypocriet over. Er schijnt vandaag de dag ook een ‘witte mannen fobie’ te bestaan, maar degenen die de slavernij hebben afgeschaft waren conservatieve christelijke witte mannen!

Dan hebben we nog het fenomeen van het nationalisme dat ook steevast als ‘extreem rechts’ gekarakteriseerd wordt. Veel socialisten in de 19e eeuw hadden echter ook met het nationalisme niet zo’n moeite. Friedrich Engels, de kompaan van Karl Marx was ook een nationalist en als je sommige quotes van hem leest zou je bijna denken dat hij een nationaal-socialist was. Het was echter Friedrich Engels. Hij was bijvoorbeeld van mening dat Nederland (en andere landen) onder Duitse heerschappij moest komen en dat de Duitse hegemonie een duizendjarige vrede zou garanderen.

http://jonjayray.tripod.com/engels.html

Ook over de Amerikaanse socialisten van die tijd valt m.b.t. het nationalisme nog wel het één en ander te zeggen. Ook zij waren racisten en bepleiten rassensegregatie in scholen. Het was een groep militante socialisten die tegelijkertijd ook nationalist waren en onder leiding stonden van Edward Bellamy. Deze Edward Bellamy was ook de leider van de zogenaamde ‘nationalistische beweging’ en had veel invloed. Hij schreef onder meer ook het beruchte boek ‘Looking backward’, waarbij hij een totalitair socialistisch bewind in Boston beschrijft in het jaar 2000. Dit boek werd zo veel gelezen dat het alleen werd overtroffen door ‘Das Kapital’ van Karl Marx. Francis Bellamy was zijn neef en bedacht de ‘gelofte van trouw’ aan de Amerikaanse vlag: "I pledge allegiance to my right to keep and bear arms, and to the liberty for which it stands, to defend my father, my family and myself" waarbij je de vlag moest groeten met een gestrekte arm in de richting van de vlag. Oorspronkelijk hielden de schoolkinderen ook de handpalm naar voren bij het brengen van de groet -alsof je ‘hallo’ wilt zeggen aan de vlag-, maar die schoolkinderen waren niet echt gedisciplineerd (en mogelijk ook niet gemotiveerd), waardoor het handje wat omlaag zakte. Aangezien die kinderen niet te disciplineren waren besloot Francis Bellamy, die toen minister was en dit ritueel geïntroduceerd had, om het maar zo te laten. Zo ontstond de groet met de gestrekte arm, die bekend zou worden als de Bellamy salute: arm 45 graden, vingers gesloten en de handpalm omlaag. Deze groet zou later in Europa de fascistische groet worden. Pas in 1942 werd deze groet afgeschaft en bleef alleen het gebaar over om de rechterhand op het hart te leggen. Van groot belang is ook de invloed van het Theosofische Genootschap, waar ze nauw mee samen werkten. Die samenwerking was zelfs zo innig dat ze ook in hetzelfde pand hun hoofdkwartier hadden.

Afbeelding
Het groeten van de vlag met de gestrekte arm.

Deze Amerikaanse nationalistische socialisten hadden ook een logo dat was geïnspireerd op een ornamentje in onderstaand embleem van het Theosofische Genootschap. Het bestond uit twee s’en die in de vorm van runentekens over elkaar heen gekruist waren, waardoor je een symmetrisch kruis krijgt, met omgebogen uiteinden. Het is de ‘S’ van SOCIALISME en had dezelfde betekenis als de ‘hamer en sikkel’, namelijk arbeiders of socialisten die met elkaar samenwerken. De twee s’en zijn ook vaak vertaald als ‘socialist society’ of 'superior socialism'. In nazi-Duitsland betekende het 'sieg sozialismus'. Dit logo stond ook wel bekend als een ‘hooked cross’ of ‘twined cross’. In goed Nederlands een HAKENKRUIS!

Afbeelding
Dit is een symbool dat werd gebruikt door Madame Helena Blavatsky van het Theosofische Genootschap in de tijd dat ze samenwerkte met de Amerikaanse socialist Edward Bellamy en zijn Nationalistische beweging in de VS. (Let op het ornament bovenin en onder de kroon.)

http://rexcurry.net/theosophy-madame-bl ... ciety.html

Opvallend is dat vooral ook in de padvinderij zowel de ‘Bellamy salute’ als het hakenkruis populair werden. Niet zo heel verwonderlijk, want de Bellamy’s waren echte militaristen en de padvinderij (scouting) is ontstaan vanuit de militaire traditie, namelijk verkennen van vijandig gebied.

Afbeelding
Het hakenkruis (hooked cross) bij de padvinderij.

Afbeelding
En net als het hakenkruis deed ook de groet bij de padvinderij zijn intrede.

Deze Amerikaanse (nationaal) socialisten en het daarmee verbonden Theosofische Genootschap hadden nauwe connecties met Duitsland die vooral liepen via de Deutsch-Amerikanischer Volksbund (een migrantenorganisatie) en zo verspreidden hun ideeën zich vanuit Duitsland over de rest van Europa. En het duurde niet zo heel lang voordat je politieke partijen in Europa zag die klonen waren van het Amerikaanse socialisme, het NATIONALE socialisme. Duitsland was niet eens de eerste partij waar je zo’n politieke partij zag. Tsjecho Slowakije was het eerste land met zo’n partij, de Nationale Socialistische Partij. Een keurige partij overigens, waar niet zo veel op aan te merken was. In Oostenrijk kreeg je de DNSAP (Deutsche Nationalsozialistische Arbeiterpartei), ook met hakenkruis. In Duitsland de DAP, wat later de NSDAP zou worden. In Engeland de BUFNS (British Union of Fascists and National Socialists), In Nederland de NSB, de SNSP in Zweden,...

https://en.wikipedia.org/wiki/Fascism_in_Europe

Deze nationale socialisten, of nationaal-socialisten zoals ze zich begonnen te noemen, hebben zich nooit rechts of conservatief genoemd en zagen zich ook als ECHTE socialisten.

Goebbels: “Wij zijn socialisten! We willen niet tevergeefs socialisten zijn geweest!”

De nationaal-socialist Gregor Strasser (1892-1934): “Wij haten die dag, en wij verachten haar aanhangers, net zoals wij haar vrucht haten: de huidige Staat! Maar wij haten die dag en haar opstand niet als reactionairen [...] maar als revolutionairen! Als Duitsers! Als frontsoldaten! Als socialisten!

Goebbels: “Der Idee der NSDAP entsprechend sind wir die deutsche Linke... Nichts ist uns verhasster als der rechtsstehende nationale Besitzbürgerblock.”

Adolf Hitler in zijn rede op 1 Mei 1927: “Wij zijn socialisten, wij zijn vijanden, aartsvijanden van het huidige kapitalistische economische systeem met zijn uitbuiting van de economisch zwakkeren, met de onrechtvaardigheid in de lonen, met zijn altijd maar voortdurende waardering van individuen op basis van rijkdom en geld in plaats van verantwoordelijkheid en prestatie, en wij zijn vastbesloten om onder alle omstandigheden dit systeem af te schaffen!” (Volgens anderen wordt deze uitspraak echter niet aan Hitler toegeschreven maar aan Gregor Strasser.)

“Genauso wie uns allgemeine nationale Fragen an der Seite der Deutschnationalen sehen, sehen uns wirtschaftliche und soziale Fragen an der Seite der Kommunisten.” („Der nationale Sozialist” vom 11.04.1930)

Goebbels: “Wir sind Linke.”

Goebbels: “wir sind antisemiten, weil wir sozialisten sind”.

Mr. M.M. Rost van Tonningen: “Alleen karakterloozen kunnen verwachten dat een Socialist zijn Socialistisch ideaal zou kunnen prijsgeven”

De kreten van de nationaal-socialisten zijn ook typisch linkse kreten, zoals bijvoorbeeld de slogans van de NSB:

Met Duitschland tegen het kapitalisme

Arbeiders verbreekt uw ketenen! Sluit u aan bij de NSB

Ons [Duits] nationalisme uw redding, ons socialisme uw toekomst


Afbeelding

Afbeelding

En ook de huidige Nederlandse Volksunie is tegen ‘zionisme, kapitalisme en imperialisme’.

Er zijn vanuit socialistische hoek altijd mensen die zeggen dat het nationaal-socialisme niets te maken heeft met het ‘echte’ socialisme (wat dat ook mag zijn) en dat de term ‘socialisme’ in de naam ‘nationaal-socialisme’ alleen maar een populistische toevoeging is om arbeiders te paaien. (Waarom doen de huidige ‘populisten’ dat dan niet vraag ik mij af?) Het zou dus een soort complot zijn van nationalisten die zich vermomd hebben als socialisten. En dat in ál die Europese landen waar je nationaal-socialistische partijen zag? Wie gelooft zoiets? Ik kan iedereen verzekeren dat de nationaal-socialisten echt geloofden in hun richting van het socialisme. Dat blijkt ook uit al hun uitspraken. Nog een paar voorbeelden:

Anton Mussert: “liefde tot en bereidheid offers te brengen voor eigen volk. Dit wáre socialisme gaat dus niet uit van een onwezenlijk wereldburgerschap [...] maar gaat uit van het eigen volk.”

Mussert vond het Marxisme het valse socialisme. “Wie gelooft er nog in het nationaliseren van al die duizenden bedrijfjes” zei hij.

Ook Goebbels vond trouwens het nationaal-socialisme het ware socialisme en het Marxisme vals!

Afbeelding

Met zo’n argument dat de term ‘socialisme’ in de naam ‘nationaal-socialisme’ alleen maar een populistische toevoeging is kun je net zo makkelijk ook het hele internationale socialisme wel als een ‘populistisch verhaal’ zien en wat het misschien ook wel is. Want in besloten kring sprak Marx vrij negatief over de arbeiders en noemde ze een ‘troep ezels’ die de revolutie maar even voor hem moesten bewerkstelligen.

Wat is trouwens het ‘echte’ socialisme? Marx? Marx heeft helemaal geen alleenrecht of patent op het woord socialisme of ‘links’. Het socialisme bestond immers al vóór Marx. Je had verschillende vormen van socialisme in de 19e eeuw en ook in zijn tijd waren er radicale socialisten die het radicaal oneens waren met de theorieën van Marx. Zo eentje was ook Ferdinand Lasalle, die als eerste het idee van een soort staatssocialisme propageerde, een ‘nationaal’ socialisme. Hij wordt daarom ook vaak gezien als de uitvinder van het nationaal-socialisme, maar kreeg daarvan nooit de eer omdat hij een Jood was. Het was echter vooral in Amerika waar het nationale socialisme zich voor het eerst manifesteerde als een afsplitsing van het internationale socialisme.

Afbeelding
Ferdinand Lasalle

Eigenlijk is zo’n term als het ‘echte socialisme’ net zoiets als de ‘echte kerk’. De RK-kerk zag zichzelf als de ware kerk, maar toen kreeg je afsplitsingen die zich ook als de ware kerk zagen en de RK-kerk vals vonden. Er kwamen weer afsplitsingen van afsplitsingen van afsplitsingen... die zich allemaal als de ‘ware kerk’ zagen. Ik had vroeger op een christelijke school een leraar die het vaak had over de ‘echte’ christenen en ik ga hier verder niet uitleggen wat hij hier onder verstond. En op dit forum was er destijds een moslima die ons probeerde uit te leggen dat sjiieten geen ‘echte’ moslims waren. Het hoeft natuurlijk geen betoog dat voor een buitenstander zo’n begrip als ‘ware’ of ‘echte’ kerk geen enkele betekenis heeft. En dat geldt natuurlijk ook voor het ‘echte’ socialisme. Voor een buitenstander die geen boodschap heeft aan al die ideologische hersenspinsels heeft ook zo’n begrip als het ‘echte socialisme’ geen enkele betekenis. Het is alleen maar een richtingenstrijd binnen het socialisme. Overigens heeft het socialisme zelf ook wel iets weg van een kerk, compleet met dogma’s, rituelen en symbolen.

Dat de Amerikaanse invloed evident was, blijkt bijvoorbeeld ook uit het feit dat de Duitse nationaal-socialistische partij ook in hoge mate occult was. In omringende landen zag je dat minder. Een term als ‘Arische ras’ komt ook rechtstreeks uit de koker van het Theosofische Genootschap van Blavatsky. Dat hebben ze later maar wijselijk veranderd in ‘Adamitische ras’. Mogelijk is Blavatsky ook beïnvloed door het boek van Edward Bulwer Lytton ‘The Coming Race’, wat hier een duistere voorspellende waarde lijkt te hebben. De Amerikaanse nationale socialisten en het Theosofische Genootschap waren trouwens niet antisemitisch. Het waren de Duitsers die aan die occulte ideeën een antisemitische draai gaven.

Naarmate de invloed van de nationaal-socialisten verder toenam in Europa kwamen ze steeds meer in aanvaring met het hier toen nog dominante mainstream communisme omdat ze zich ontpopten als concurrenten. Desondanks hebben ze in Duitsland toch ook nog geprobeerd om met de communisten samen te werken. Onze hedendaagse ‘populisten’ zullen dat niet snel doen denk ik.

Deze samenwerking (in 1923) tussen de NSDAP en de KPD duurde maar enkele maanden. Er werd zelfs gesproken over een gemeenschappelijke vlag. Op hun bijeenkomsten waren er gastsprekers van zowel communisten als nazi’s. Uiteindelijk klapte de samenwerking weer uit elkaar als gevolg van dogmatische verschillen, maar een deel van de communisten kon zich niet meer in de KPD vinden. Dit werden de nationaal-communisten, ook wel nationaal-bolsjewisten genoemd. Ze omhelsden weliswaar het communisme, maar wezen het internationalisme af. Nationaal-bolsjewisten waren er trouwens ook in Rusland en Frankrijk. Ook in de nazipartij zou er later in 1930 uiteindelijk een splitsing komen. De linkervleugel van de NSDAP werd vooral vertegenwoordigd door de gebroeders Strasser en aanvankelijk ook Goebbels, maar werd door Hitler tegengewerkt omdat deze linkervleugel zich tegen zijn alleenheerschappij bleef verzetten. In 1930 stapte Otto Strasser uit de partij omdat al zijn medestanders dankzij Hitler en Goebbels uit hun functies waren ontheven. Otto Strasser stichtte daarna het Zwart Front (Die Schwarze Front), wat een linksere nationalistische partij was. Deze partij keerde zich zowel tegen de nazi's als tegen de communisten, maar was wel socialistisch. Ook schreef hij het pamflet Die Sozialisten verlassen die NSDAP. Hij riep de socialisten in de NSDAP dus op om de NSDAP te verlaten. Er zaten dus heel wat socialisten in de NSDAP, want anders zou zo’n oproep natuurlijk betekenisloos zijn. Gregor bleef de partij echter trouw, verklaarde loyaal aan Hitler te zijn en nam openlijk afstand van zijn broer, maar toch zou hij later in de Nacht van de Lange Messen (1934) door de nazi’s vermoord worden. Na de machtsovername door Hitler in 1933 emigreerde Otto Strasser naar Oostenrijk vanwaar hij de dictatuur van Hitler heftig bekritiseerde, o.a. via de radio.

Afbeelding

https://nl.wikipedia.org/wiki/Nationaal-bolsjewisme

Na de machtsovername van Hitler werd ook het communisme in Duitsland uitgebannen zodat Hitler hierdoor in Duitsland geen concurrent meer had. Stalin zag echter het gevaar van zijn concurrent heel goed, naarmate de macht van Hitler verder toenam. Mede omdat de communisten in Rusland hun eigen stalinistische communisme ook ‘nationaal socialisme’ (socialisme voor één land) noemden besloot Stalin dat de Duitsers nooit met deze naam aangeduid mochten worden. En in geen enkel Russisch document uit die tijd is dat dan ook te vinden. Ze werden altijd aangeduid als ‘fascisten’ of ‘Hitleristen’. Ook werd besloten om ze voortaan ‘extreem rechts’ te noemen, een term die voorheen gebruikt werd voor monarchisten. Let wel! Die zogenaamde ‘extreem rechtse’ groepen noemen zichzelf dus niet zo, maar ze WORDEN zo genoemd, door die ‘hard core’ socialisten. De strijd tussen de communisten en nationaal-socialisten was dus eigenlijk gewoon een concurrentiestrijd, misschien enigszins vergelijkbaar met een gangsteroorlog tussen misdaadsyndicaten. Of zoals Adolf Eichman het uitdrukte: “Mijn politieke gevoelens zijn links. De strijd tussen communisten en nationaal-socialisten is een strijd tussen broeders.”

http://www.independent.org/pdf/tir/tir_ ... menski.pdf

Overigens noemen nationaal-socialisten zich nog steeds links. Dat wordt ook duidelijk gesteld op de bekende neonazi-site ‘Stormfront’. Toen bij de opkomst van Pim Fortuyn en later Geert Wilders de discussie of beter gezegd het geschreeuw over ‘extreem rechts’ weer begon en geassocieerd werd met nazi’s vroegen veel neonazi’s zich opeens af waarom ze hen eigenlijk rechts noemden. Op Stormfront kwam hierop een duidelijk antwoord!

Where National Socialists are to be found in this spectrum seems quite clear: We are left-wingers—no doubt about it!

viewtopic.php?f=43&t=13578&start=50#p186901

https://www.stormfront.org/forum/t617746/

Daar staat het dus... Zwart op wit! Eigenlijk zie je vandaag de dag iets vergelijkbaars in Rusland. De eerder genoemde nationaal-bolsjewisten, die in de jaren dertig nooit een beweging van betekenis werden, werden onlangs in Rusland opeens héél groot. De Nationaal Bolsjewistische Partij (NBP) werd dus opeens een geduchte tegenstander van de huidige mainstream communisten. En hoe reageren die communisten op die nieuwe concurrent? Ze noemen ze weer... extreem rechts! Eigenlijk hetzelfde trucje weer als in de jaren dertig met de nationaal-socialisten. Maar met dit verschil dat de concurrent zich nu in eigen land bevindt en niet in een ander land, zoals Duitsland destijds. Wat opvalt is dat ook de media hier altijd aan meedoen en ook het fabeltje helpen verder te verspreiden dat de nationaal-bolsjewisten (nazbols) extreem rechts zijn. Toch werden de nationaal-bolsjewisten in de jaren dertig altijd als extreem links beschouwd en... nu opeens niet meer? Maar als de nazbols toen als extreem links beschouwd werden, dan de nazi’s toch zeker ook! Het zijn immers maar kleine dogmatische verschillen tussen het nationaal-socialisme en het nationaal bolsjewisme.

Afbeelding
Vlag van de nationaal-bolsjewisten.

En zoals blijkt uit het artikel ‘Was Hitler Links?’ van Marcel Roele, dat destijds in HP/De Tijd heeft gestaan, bewonderden veel vooraanstaande linkse intellectuelen uit die tijd Hitler en Mussolini net zoveel als Stalin. Het was ook de Fabian socialist (en dus geen nationaal-socialist) Bernard Shaw die er als eerste mee aankwam om mensen die voor de maatschappij van geen nut waren met een ‘humaan’ gas te vergassen. Maar net als met de huidige nationaal-bolsjewisten in Rusland werd Hitler na 1933 opeens veranderd in ‘extreem rechts’.

En wat is nu dus eigenlijk ‘extreem rechts’? Goed beschouwd dus eigenlijk iedereen die tegen het klassieke of nieuwe marxistische socialisme is. Dat kunnen dus ook democraten zijn zoals Churchill of Wilders, of Hugo Bos van de stichting ‘Cultuur onder vuur’ maar ook echte extremisten (die geen socialist zijn, behalve van de ‘verkeerde’ richting), het zijn vaak ook nationalisten (tenzij ze natuurlijk ook socialist zijn, maar ook hier niet van de ‘verkeerde’ richting), het kunnen monarchisten zijn en ook liberalen werden destijds ook vaak extreem rechts en fascistisch genoemd. ‘Extreem rechts’ kunnen ook hindoes zijn net als andere nationalistische etniciteiten. En het kunnen natuurlijk ook concurrerende socialistische stromingen zijn, zoals nationaal-socialisme en nationaal-bolsjewisme. Maar wat opvalt is dat er geen extreem rechtse moslims lijken te bestaan...! Bovenstaande groepen hebben gemeen dat ze vaak cultuur- of maatschappijbevestigend zijn. Logisch, want ze willen hun cultuur verdedigen tegen het Marxisme dat die cultuur of maatschappij kapot wil maken en wil vervangen door een socialistische. (Dat zogenaamde ‘extreem rechts’ wordt dus vaak door hun zelf uitgelokt.) Maar moslims lijken hier te ontbreken. Linksen hebben het nooit over extreem rechtse moslims, terwijl de moslims toch heel erg cultuurbevestigend zijn. Ze willen hun cultuur zelfs met geweld opleggen aan anderen. De islam is expansief en imperialistisch. De verklaring dat die (neo)Marxisten het nooit hebben over extreem rechtse moslims is natuurlijk logisch. Ze hebben van de islam een bondgenoot gemaakt om de Westerse cultuur te vernietigen, waarbij het natuurlijk vooral gaat om de christelijke roots. De meeste moslims zijn fundamentalist en als ze zouden zeggen dat die ‘extreem rechts’ zijn brengen die linksen zichzelf daarmee in diskrediet en maken ze zichzelf ongeloofwaardig als bestrijders van ‘extreem rechts’. Ze kunnen de islam natuurlijk ook niet ‘progressief’ noemen, want dat zou absurd zijn! De islam is in wezen de meest reactionaire kracht op deze planeet en dat weten die linksen zelf ook, maar ze weten ook dat iedereen dat weet. Dit zegt ook genoeg over het woord ‘progressief’! Daarom zijn moslims gewoon ‘niks’, niet links of rechts. Je zou natuurlijk kunnen zeggen dat die termen Links en Rechts alleen betrekking hebben op onze eigen Westerse cultuur, maar waarom bestaan er dan opeens wel ‘extreem rechtse’ hindoes? Hieraan kan je zien dat er een spelletje gespeeld wordt met dit soort etiketten als ‘extreem rechts’.

Een leuk geval dat dit fenomeen van het ontbreken van rechtse moslims goed demonstreert werd hier vermeld door Mercator die een bijeenkomst van linksmensen bijwoonde en aan Marijnissen de vraag stelde of moslims nu links of rechts waren. Voor de goede man kon antwoorden greep de moderator in met de woorden "hier worden alleen ernstige vragen beantwoord! Volgende graag!" en daar stond Mercator tussen de Linksmensen.

Wat behelst nu tegenwoordig deze etikettenzwendel van Links en Rechts? ‘(Extreem) rechts’ is dus alleen maatschappijbevestigend wanneer het gaat om onze eigen Westerse (of nationale) cultuur (en eventueel ook andere als dat zo uitkomt), maar niet als het gaat om de islamitische. Je zou ook kunnen zeggen dat ‘extreem rechts’ alleen maar cultuurbevestigend is als het Links in de weg zit. En ook concurrerende socialistische stromingen die niet-Marxistisch zijn worden extreem rechts genoemd. Links is inderdaad maatschappijkritisch, maar alleen maar als het socialistische kritiek is en alleen maar t.a.v. onze eigen cultuur. Ze waren niet maatschappijkritisch t.a.v. bijvoorbeeld de slavernij, hoewel ze vandaag de antiracist uithangen. Het hele ongenuanceerde beeld wat die Linksen ons proberen op te dringen klopt bij nadere beschouwing helemaal niet... (Zogenaamde progressieve liberalen tegenover harde kille conservatieven.) Historische zaken die strijdig zijn met dit beeld worden weg gepoetst uit de geschiedenisboeken. Van bijvoorbeeld de Amerikaanse voorgeschiedenis van het nat.-socialisme weten veel mensen niets en ook denken veel mensen dat ‘progressieve blanken’ de slavernij afgeschaft hebben en dat de Democratische Partij daar een rol in speelde. Dat beeld is vals, want de Democratische Partij was juist de partij van de slavendrijvers. Dat er ook veel blanken slaaf waren weten ook veel mensen niet.

Zo heb je ook nog de mythe van de Romeinse groet, waarmee de herkomst van de fascistische groet verdoezeld wordt. Zoals hiervoor vermeld was de groet oorspronkelijk afkomstig uit Amerika waarbij scholieren de vlag moest groeten in het ritueel van de ‘Pledge of allegiance’, de gelofte van trouw aan de Amerikaanse vlag. De mythe is echter dat Mussolini voor het eerst de groet introduceerde en dat die afkomstig zou zijn uit het Romeinse Rijk. Die groet zou dan later overgenomen worden door de Duitsers en anderen. Maar de groet was er echter eerder in Duitsland dan in Italië en de Duitsers wisten ook waar het vandaan kwam; uit Amerika! Er is ook geen enkel bewijs dat die oude Romeinen zo’n groet hadden. Hele musea zijn nagezocht en er is geen spoor van zo’n groet te vinden. Toch was het in zekere zin een Romeinse groet, want Edward Bellamy (met zijn twee broers) en zijn neef Francis Bellamy woonden in het plaatsje Rome. Maar niet het Rome in Italië, maar het Amerikaanse Rome in de Amerikaanse staat New York. Via films over het Romeinse Rijk zoals bijvoorbeeld Ben Hur, waarin je kan zie dat die Romeinen dit gebaar maken, werd deze mythe verder versterkt. Francis Bellamy was trouwens ook een groot bewonderaar van het Romeinse militarisme. Een vreemde coïncidentie!

http://rexcurry.net/fascism=socialism.html

Dit zijn zomaar een paar voorbeelden van geschiedvervalsing. Er wordt al vaak over geklaagd dat de geschiedenisboeken alleen maar een linkerkant hebben en er is indoctrinatie op scholen.

Wat ooit begonnen is als een tweedeling in het Ancien Regime lijkt verworden tot een subtiele vorm van kwaadaardige misleiding. Links en Rechts worden door velen beschouwd als een vanzelfsprekend politiek spectrum. Maar Links is in onze tijd vooral socialisme en Rechts is eigenlijk de rest, als je goed kijkt. Liberalen, conservatieven, monarchisten, christelijke partijen... Allemaal rechts, maar hoe verhoudt zich dat dan tot ‘extreem rechts’? Een extreme liberaal wordt volgens mij alleen maar heel erg liberaal en een extreme conservatief wordt alleen maar heel erg conservatief. Het heeft allemaal niets te maken met fascisme en nationaal-socialisme. Maar een radicaliserende socialist kan wèl veranderen in een Marxist (communist) en zelfs in een nationaal-socialist. Zoals bijvoorbeeld de Belgische socialistische socioloog Hendrik de Man, bekend van het Plan de Man, die zich in de loop van de jaren dertig eerst tot het fascisme en toen tot het nationaal-socialisme bekeerde of Horst Mahler, de vroegere RAF-terrorist die nu bij de neonazistische NPD zit. Toen men hem vroeg waarom hij rechts geworden was zei hij: “Dat is niet zo. Het nationaal-socialisme is links en dat zal het altijd zijn.” En veel mensen die destijds op de NSDAP stemden waren mensen die daarvóór op de KPD en de SPD stemden.

Bij het nationalisme in de termen nationaal-socialisme en –bolsjewisme zou je kunnen denken dat hier ook gaat om iets wat cultuurbevestigend is. In zekere zin is dat zo, maar welke cultuur? De Joods-christelijke-humanistische cultuur? De Westerse of Europese cultuur? Zeer zeker niet! De nationale cultuur? Ja, maar tot op zekere hoogte. Sinds de kerstening van Europa bestaat er een gedeelde en dus overkoepelende cultuur, met christelijke feestdagen en een christelijke jaartelling. Het ligt nog iets gecompliceerder omdat naast het christendom ook de klassieken en de Germaanse Oudheid tot de pijlers gerekend worden waarop de Westerse cultuur rust. (Ik heb er hier eerder over geschreven.) Culturen bestaan volgens cultuurhistorici voornamelijk uit drie grote gebieden; godsdienst, wetenschap en kunst. Maar het is het christendom wat natuurlijk de Westerse waarden bepaalt. Wat we bij die radicale (socialistische) nationalisten zien is een teruggrijpen op een cultuur van vóór het Christendom. Bij de Duitse nationaal-socialisten was dat een groots Germaans verleden (wat nooit bestond), bij Mussolini het Romeinse Rijk, verder in onze tijd ook de Keltische cultuur en in het noorden het oude Vikingrijk, enz. Je ziet tegenwoordig ook het Odinisme. Eigenlijk dus een soort neo-heidendom. Dat is in zekere zin ook cultuurbevestigend, maar dan van een cultuur die daar millennia geleden was. Een regressie van je allerjewelste!

Hoewel socialisten uit alle macht ontkennen dat het nationale socialisme niets te maken zou hebben met het ‘echte’ socialisme bestaat er toch een vreemd voorbeeld dat bewijst hoe klein de verschillen in werkelijkheid zijn. Want er bestaat nog steeds een dictatuur waarvan de regeringspartij een klassiek nationaal-socialistische partij is. Deze partij noemde zich echter ‘gewoon’ socialistisch en was ook jaren lang lid van de Socialistische Internationale tot ze daar door toedoen van Jan Pronk weer uitgezet werden vanwege het gebrek aan vrije meningsuiting (alsof dat een probleem zou zijn in socialistische totalitaire staat). Deze partij is de PAP van Singapore en is een perfecte kopie van de nationaal-socialistische partij van Engeland van voor de oorlog, de BUFNS. Zelfs het logo en de slogan zijn nagenoeg gelijk. Zowel de entourage als de inhoud komen overeen met het klassieke nationaal-socialisme, waarbij het m.b.t. de inhoud natuurlijk gaat over het collectivisme en corporatisme (verbond tussen het zakenleven en de overheid). Er is alleen een kleurverschil in de pakken. De pakken van de PAP’ers zijn wit terwijl de pakken van de leden van de BUFNS zwart waren (net als bij veel andere fascistische partijen). Maar dat misleidende kleurverschil is niet zo belangrijk. Er is echter wel een ander belangrijk verschil. De PAP is niet racistisch en antisemitisch wat ook blijkt uit hun slogan: action within social/racial unity. Dit is een kleine wijziging van de oorspronkelijke slogan van de BUFNS: Action within unity. De symboliek van die slogan komt tot uiting in hun logo, waarbij de flits de actie voorstelt en de cirkel de eenheid. Hierbij moet opgemerkt worden dat het racisme en antisemitisme geen inherent onderdeel van het nationaal-socialisme zijn. Dat is vooral de eigen inbreng van Hitler geweest die het nationaal-socialisme gebruikte als een vehikel voor zijn rassenwaan. Bij NS-partijen in andere landen zag je dat (aanvankelijk) niet zo. Ook de NSB was aanvankelijk niet antisemitisch en konden ook Joden gewoon lid worden. En dat gebeurde ook! Pas na 1936, maar vooral na de Duitse inval veranderde de NSB in een antisemitische partij. Ik herinner me nog dat mijn leraar geschiedenis vertelde van een Joodse NSB’er die in een concentratiekamp op zijn gestreepte pak nog steeds zijn NSB-speldje droeg. Hij was het kennelijk niet eens met die koerswijziging. Iets dergelijks gebeurde ook in Engeland met de BUFNS onder leiding van Oswald Mosley. Ook deze partij was aanvankelijk niet antisemitisch, maar onder druk van foute figuren in zijn partij ging Mosley om en werd ook zijn partij antisemitisch. Het oorspronkelijke nationaal-socialisme, dat vooral vanuit Amerika kwam overwaaien, was dus niet echt racistisch of antisemitisch (maar kon het wel wezen). En dit oorspronkelijke nationaal-socialisme zien we terug in de PAP van Singapore. Wie een moderne nationaal-socialistische regering wil zien, die niet racistisch is, moet naar Singapore kijken.

Afbeelding

Het is echter niet zo interessant waarom die partij uit de Soc. Internationale is gezet. Veel interessanter is hoe die partij er eigenlijk IN kwam! Want hoe komt een partij die qua inhoud en entourage overeenkomt met een NS-partij in de Socialistische Internationale? Zitten ze te slapen in zo’n organisatie? Hebben ze geen historisch besef? Kennelijk niet. Het was Dr. Rex Curry in Amerika die ontdekte hoe deze partij werkelijk in elkaar stak. Maar de socialisten zagen het verschil dus niet! Decennia lang zit zo’n partij in de Internationale zonder dat het iemand opvalt dat het niet ging om een klassieke socialistische partij maar om een NATIONAAL-socialistische partij en vermoedelijk weten ze het nog steeds niet. Ook voormalig PvdA-lid (en ook oud LPF-lid) Eduard Bomhoff sprak vol bewondering over het systeem van Singapore. Zou hij dat ook gedaan hebben als hij geweten had wat de ware aard van deze partij is? Ik ken geen ander voorbeeld dat zo duidelijk laat zien hoe dicht het internationale en nationale socialisme bij elkaar liggen als dit stiekeme nationaal-socialistische karakter van de PAP. Als socialisten van een ogenschijnlijk gewone socialistische partij niet weten dat die nationaal-socialistisch is, dan zien ze het verschil dus gewoon niet!

Wanneer je nu googelt op Rex Curry PAP Singapore verschijnen er allemaal links met het recept van een pittig gerecht: Rex Curry Puffs. Dit gerecht is vernoemd naar een vroegere bioscoop Rex, wat nu een restaurant geworden is en waar zogenaamde curry puffs worden geserveerd. Pas veel lager in de Google lijst verschijnen er een paar links met de bevindingen van Dr. Rex Curry. Toeval? Best mogelijk dat de naam van dit recept afkomstig is uit de PAP, om zo ‘Dr. Rex Curry’ lager in de Google lijst te krijgen en mogelijk is die in Singapore zelf helemaal niet meer te vinden.

Links speelt spelletjes met woorden om mensen op een verkeerd been te zetten. Dat is wat mij en ook veel anderen opvalt. Ook zo’n term als ‘extreem rechts’ dient daartoe met als doel om een associatie te leggen met nationaal-socialisme. Het is een leugen die niet openlijk gezegd maar gesuggereerd wordt. Het is een spelletje dat al decennia lang gespeeld wordt. Het laatste opvallende en gekke voorbeeld hiervan dat mij bijstaat is dat PvdA-burgemeester Waanders van Dokkum met de ‘extreem rechtse’ NVU belde met het verzoek om tijdens de Sinterklaas optocht te demonstreren vóór Zwarte Piet. Zo wilde ze de voorstanders van Zwarte Piet (en de Friese actievoerders) in diskrediet brengen. Zwart maken dus! Alhoewel... mogen we die term ‘zwart maken’ nog wel gebruiken, of is dat ook discriminatie? Of wat te denken van het woord ‘kapitalisme’? De uitgang –isme suggereert(!) dat het om een ideologie of stroming gaat, terwijl het gewoon gaat over het vrije ondernemerschap. Het koopmanschap is zo oud als de wereld en dus eigenlijk de normale orde der dingen. Met een beetje fantasie kan je in de economie van zo’n ‘kapitalistisch’ land een ‘systeem’ zien. Dit systeem zou tot onrechtvaardigheden en uitbuiting kunnen leiden (en dat kwam natuurlijk inderdaad voor) en nu komt als alternatief het ‘rechtvaardige’ socialistische systeem. Trap er niet in!!

Op een stiekeme manier probeert Links ons een terminologie op te leggen die altijd gunstig voor hun uitpakt en waarbij eigenlijk ook de tegenstanders worden ‘ingepakt’. We moeten hier alert op zijn en dus niet meedoen met die spelletjes, ook niet om bijvoorbeeld woorden of uitdrukkingen te vervangen door andere. Als je er goed over nadenkt is het woord ‘extreem rechts’ beledigend voor de rechtse (= niet socialistische) politieke partijen. Het is lasterlijk omdat er een associatie mee gesuggereerd wordt die niet bestaat. De koppeling met nationaal-socialisme door deze suggestieve associatie is dus volkomen kunstmatig en misleidend.

Hoe misleidend dit soort etiketten zijn blijkt als je eens goed kijkt naar de verschillen tussen het hedendaagse ‘populisme’ (een term die ook weer denigrerend bedoeld is, in de betekenis van ‘dom volk’) en het klassieke nationaal-socialisme die allebei ‘extreem rechts’ gelabeld worden. We nemen als voorbeeld de partij van Geert Wilders.

Wilders:
- anti-Islam
- pro-Israël
- voor de Joods-christelijke en humanistische cultuur
- liberalisme
- vrijheid en democratie

Nationaal-socialisme:
- pro-Islam
- anti-Israël
- tegen de Joods-christelijke en humanistische cultuur
- radicaal socialisme (als onderdeel van het nationaal-socialisme)
- dictatuur

De verschillen kunnen niet groter zijn! Er bestaat geen enkele overeenkomst of verwantschap tussen dit ‘populisme’ en nationaal-socialisme (met of zonder racisme/antisemitisme). Maar er bestaan wèl overeenkomsten met nat.-socialisme en andere vormen van socialisme. We zien dit bijvoorbeeld heel duidelijk met de AFA. De zwarte pakken en de griezelige zwart-rode vlaggetjes zijn als twee druppels water vergelijkbaar met die van de fascisten. En wat natuurlijk eveneens het geval is met de eerder genoemde slogans. Veel opvattingen van die ‘populisten’ over migratie, die tegenwoordig als ‘extreem rechts’ gelabeld worden, waren 30 jaar geleden trouwens gewoon mainstream, ook onder socialisten...

Afbeelding
AFA – linkse extremisten. Het echte fascisme dat zich nu voordoet als antifascisme. Een nieuwe vorm van misleiding.

EXTREEM RECHTS BESTAAT NIET!

In het valse beeld dat door deze etikettenzwendel wordt opgeroepen is links altijd goed en rechts altijd fout. Het beeld, waarin elke nuancering ontbreekt, is rechts = maatschappijbevestigend en links = maatschappijkritisch, waarbij ook verholen gesuggereerd wordt dat onze Westerse maatschappij per definitie slecht is. Onze cultuur verdedigen is dus altijd slecht, want dat is ‘extreem rechts’. Wat Churchill deed was dus fout. We hadden in WO2 gewoon ten onder moeten gaan en niet onze (Westerse) cultuur moeten verdedigen tegen de nazi’s. Dat was immers buitengewoon cultuur/maatschappijbevestigend! En daarom denken ook heel veel mensen, door al die misleiding met etiketten, dat ‘progressieve’ blanken witten de slavernij hebben afgeschaft terwijl het in werkelijkheid een christelijke zaak was. Wat ik hiermee wil zeggen is dat maatschappijkritisch of –bevestigend allebei wel goed of verkeerd kan zijn. Het gaat er gewoon om wat je verdedigt en waar je kritiek op hebt en ook het soort kritiek. Linkse (= socialistische) maatschappijkritiek is per definitie bijna altijd verkeerd omdat de ideologische grondslag ervan niet deugt.

Samenvattend kun je heel rationeel concluderen dat er veel meer redenen zijn om het nationaal-socialisme links te noemen dan omgekeerd. En wel om de volgende redenen:

- Het kan immers wetenschappelijk vastgesteld worden dat het nat.-socialisme in de 19e eeuw begon als een afsplitsing van het internationale socialisme en waarvan de roots teruggaan op Ferdinand Lasallle.
- Er is een duidelijke verwantschap met het klassieke (internationale) socialisme; slogans, kreten, vlaggen e.d.
- Het is ook vastgesteld dat de term ‘extreem-rechts’ voor het nat.-socialisme afkomstig is uit de propagandamachine van Stalin. (Dat het nat.-socialisme ‘rechts’ is dus de ‘waarheid’ van Stalin.)
- Nationaal-socialisten noemden zich zelf links en dat doen ze vaak nog.

Tja, als die nationaal-socialisten zich zelf links noemen, wie zijn wij dan om te zeggen dat dat niet zo is?

Wat nu te denken van politiek conservatisme als tegenhanger van het ‘progressieve’ socialisme? Conservatisme is goed als het gaat over waarden en het behouden van zinvolle tradities. Maar er bestaat ook een negatief conservatisme waarbij mensen heel erg vast zitten in een denkkader, zonder dat er ooit voortschrijdend inzicht is. Eigenlijk een beetje vergelijkbaar met het socialisme, waar je dit ook ziet. Ook kunnen ze garen spinnen door zich op te werpen als tegenpool van ‘progressief’ links. Want veel mensen denken rechtlijnig en kunnen daarom tot de conclusie komen dat het tegendeel (of beter gezegd wat GESUGGEREERD wordt als het tegendeel) van wat ze geloven wat slecht is altijd goed moet zijn. Om diezelfde reden zijn er soms naïeve mensen die denken dat fascisme en racisme wel ‘goed’ moeten zijn omdat links zegt dat het slecht is. Maar ze hebben niet door dat linksen dit soort reacties ook graag uitlokken om zichzelf te profileren als hele GOEDE mensen en het opgeroepen valse beeld graag bevestigd willen zien. Hoe intens duivels is dit allemaal! Mensen tegen elkaar opzetten en uitspelen. In werkelijkheid gaat het gewoon om valse tegenstellingen. Je hebt bijvoorbeeld een deels goed (en fout) conservatisme tegenover een vals (ideologisch) vooruitgangsgeloof. Er zit zelfs geen goed midden tussen. Het midden is dan een beetje shit van de ene kant (zo gematigd mogelijk) vermengd met wat shit van de andere kant. Ook de zogenaamde vooruitstrevendheid (‘progressiviteit’) van het socialisme is niet veel meer dan een ideologische opvatting over wat vooruitgang volgens die ideologie zou moeten zijn. Is het ook echte vooruitgang? Ik denk het niet. Dankzij die ‘progressiviteit’ gaan we nu terug naar de Middeleeuwen. Daarom spreekt men vandaag de dag van regressief links en ik denk dat dat een veel juistere term is. Ik denk dat er pas sprake is van ECHTE vooruitgang als we de ideologische wanen eens een keer achter ons laten en met een schone lei verder gaan. De dageraad van een nieuw millennium is misschien een goed moment voor een nieuw begin.
Dit artikel van mij heb ik ook HIER geplaatst, bij de Opinies.
Laatst gewijzigd door Pilgrim op za nov 06, 2021 4:09 am, 3 keer totaal gewijzigd.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

“Extreemrechts”...

Afbeelding

Ze noemen ons “extreemrechts” alsof dit iets slechts is.

“Rechts” rebelleert voor kinderen – “Rechts” rebelleert voor vrouwen – “Rechts” rebelleert tegen pedofilie – “Rechts” rebelleert voor zijn mensen – “Rechts” rebelleert voor democratie – “Rechts” rebelleert tegen tirannie – “Rechts” rebelleert voor vrije meningsuiting – “Rechts” rebelleert tegen genocide – “Rechts” rebelleert tegen socialisme – “Rechts” rebelleert tegen dictators – “Rechts” rebelleert tegen gevaarlijke cultussen.

“Rechts” rebelleert altijd. Ik zal aan de goede kant van de geschiedenis staan.

VOOR WIE REBELLEERT LINKS?
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Weer een filmpje van de nazbols:

The Real Racial Views of Karl Marx and Friedrich Engels
TjFucksThings Archive - Gepubliceerd op 24 feb. 2017

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

The Ugly Racism of Karl Marx

Walter E. Williams / @WE_Williams / May 10, 2017

Afbeelding

Editor’s note: This commentary contains language, although used in historical context, that may offend some readers.

May Day celebrations were held all across the fruited plain, with leftist radicals and unionists worshipping the ideals of communism.

Communism is an ideology calling for government control over our lives. It was created by Karl Marx, who—along with his collaborator, Friedrich Engels—wrote a pamphlet called “Manifesto of the Communist Party.”

In 1867, Marx wrote the first volume of “Das Kapital.” The second and third volumes were published posthumously, edited by Engels.

Few people who call themselves Marxists have ever even bothered to read “Das Kapital”. If one did read it, he would see that people who call themselves Marxists have little in common with Marx.

For those who see Marx as their hero, there are a few historical tidbits they might find interesting. Nathaniel Weyl, himself a former communist, dug them up for his 1979 book, “Karl Marx: Racist.”

For example, Marx didn’t think much of Mexicans. When the United States annexed California after the Mexican War, Marx sarcastically asked, “Is it a misfortune that magnificent California was seized from the lazy Mexicans who did not know what to do with it?”

Engels shared Marx’s contempt for Mexicans, explaining: “In America we have witnessed the conquest of Mexico and have rejoiced at it. It is to the interest of its own development that Mexico will be placed under the tutelage of the United States.”

Marx had a racial vision that might be interesting to his modern-day black supporters. In a letter to Engels, in reference to his socialist political competitor Ferdinand Lassalle, Marx wrote:

It is now completely clear to me that he, as is proved by his cranial formation and his hair, descends from the Negroes who had joined Moses’ exodus from Egypt, assuming that his mother or grandmother on the paternal side had not interbred with a n—–. Now this union of Judaism and Germanism with a basic Negro substance must produce a peculiar product.

Engels shared Marx’s racial philosophy. In 1887, Paul Lafargue, who was Marx’s son-in-law, was a candidate for a council seat in a Paris district that contained a zoo. Engels claimed that Lafargue had “one-eighth or one-twelfth n—– blood.”

In a letter to Lafargue’s wife, Engels wrote, “Being in his quality as a n—–, a degree nearer to the rest of the animal kingdom than the rest of us, he is undoubtedly the most appropriate representative of that district.”

Marx was also an anti-Semite, as seen in his essay titled “On the Jewish Question,” which was published in 1844. Marx asked:

What is the worldly religion of the Jew? Huckstering. What is his worldly God? Money. … Money is the jealous god of Israel, in face of which no other god may exist. Money degrades all the gods of man—and turns them into commodities. … The bill of exchange is the real god of the Jew. His god is only an illusory bill of exchange. … The chimerical nationality of the Jew is the nationality of the merchant, of the man of money in general.

Despite the fact that in the 20th century alone communism was responsible for more than 100 million murders, much of the support for communism and socialism is among intellectuals.

The reason they do not condemn the barbarism of communism is understandable. Richard Pipes explains:

Intellectuals, by the very nature of their professions, grant enormous attention to words and ideas. And they are attracted by socialist ideas. They find that the ideas of communism are praiseworthy and attractive; that, to them, is more important than the practice of communism. Now, Nazi ideals, on the other hand, were pure barbarism; nothing could be said in favor of them.

That means leftists around the world will continue to celebrate the ideas of communism.

https://www.dailysignal.com/2017/05/10/ ... karl-marx/
Hier meer over deze griezel.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Karl Marx Supported Slavery and Terror

gjihad / May 1, 2018

Despite Communism’s death toll of nearly 100 million people, human civilization nearly coming to the brink of annihilation resulting from the Cold War, and the millions of people still living in destitute conditions in Communist states (like Cuba, North Korea and Venezuela), The New York Times has seen it fit to spit in the faces and on the graves of Communism’s victims. The Grey Lady published an op-ed yesterday commemorating Karl Marx’s birthday by publishing an op-ed written by associate professor of philosophy Jason Baker who states Karl Marx was right.

However, one intrepid blogger who read Karl Marx has uncovered quotes by Marx himself that should give even the most hard-core Marxist pause. As it turns out, Marx was a supporter of slavery and terror:

As for slavery, there is no need for me to speak of its bad aspects. The only thing requiring explanation is the good side of slavery. I do not mean indirect slavery, the slavery of proletariat; I mean direct slavery, the slavery of the Blacks in Surinam, in Brazil, in the southern regions of North America. Direct slavery is as much the pivot upon which our present-day industrialism turns as are machinery, credit, etc. … Slavery is therefore an economic category of paramount importance. ~ Karl Marx (Letter to Pavel Vasilyevich Annenkov, December 28, 1846)

… the very cannibalism of the counterrevolution will convince the nations that there is only one way in which the murderous death agonies of the old society and the bloody birth throes of the new society can be shortened, simplified and concentrated, and that way is revolutionary terror. ~ Karl Marx (“The Victory of the Counter-Revolution in Vienna,” Neue Rheinische Zeitung, November 7, 1848)

All the other large and small nationalities and peoples are destined to perish before long in the revolutionary world storm… these residual fragments of peoples always become fanatical standard-bearers of counter-revolution and remain so until their complete extirpation or loss of their national character… [A general war will] wipe out all these petty hidebound nations, down to their very names. The next world war will result in the disappearance from the face of the earth not only of reactionary classes and dynasties, but also of entire reactionary peoples. And that, too, is a step forward. ~ Friedrich Engels (“The Magyar Struggle,” Neue Rheinische Zeitung, January 13, 1849)

… only by the most determined use of terror against these Slav peoples can we [Germans], jointly with the Poles and Magyars, safeguard the revolution… there will be a struggle, an ‘inexorable life-and-death struggle,’ against those Slavs who betray the revolution; an annihilating fight and ruthless terror – not in the interests of Germany, but in the interests of the revolution! ~ Friedrich Engels (“Democratic Pan-Slavism, Cont.,” Neue Rheinische Zeitung, February 16, 1849)

We have no compassion and we ask no compassion from you. When our turn comes, we shall not make excuses for the terror. ~ Karl Marx and Friedrich Engels (“Suppression of the Neue Rheinische Zeitung,” Neue Rheinische Zeitung, May 19, 1849)

Marxism or Communism is the fullest expression of the Left’s philosophy as first expressed by the Left’s founding father Jean Jacques Rousseau in which his ideas became the inspiration for France’s Reign of Terror.

Environmentalism is in the Marxist tradition and while the death toll resulting from their efforts is not fully known, the efforts of environmentalist groups, like Greenpeace and PETA, are such that it would, most likely, come pretty close to Communism’s.

Regardless of the body count, the deaths of people or their lives being ruined at the hands of ideologues (Communist or otherwise) seeking power above all else needs to be a reminder to never repeat those same mistakes.

https://greenjihad.com/2018/05/01/karl- ... nd-terror/
Zie ook HIER voor de pro-slavernij-argumenten van Marx.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Che Guevara: Castro’s Executioner
Agustin Blazquez - Gepubliceerd op 14 mrt. 2016

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

De nazi’s waren óók socialisten

Peter van Nuijsenburg – 28 juli 2007

Afbeelding

Voor links is de vraag pijnlijk: was het nationaal-socialisme een vorm van socialisme? Voor de socioloog/ historicus J.A.A. van Doorn is het antwoord ’ja’. Hij schreef een briljant boek over het thema, vindt Peter van Nuijsenburg.

J.A.A. Van Doorn. Duits Socialisme. Het falen van de sociaal-democratie en de triomf van het nationaal-socialisme. Mets & Schilt, Amsterdam. ISBN 9789053305508; 320 blz. euro 29, 90

Ruim twintig jaar geleden schreef de Duitse historicus Martin Broszat een essay waarin hij ervoor pleitte de nazitijd te behandelen als een ’gewoon tijdvak’. De geschiedschrijving zou beter gediend zijn met een afstandelijke, wetenschappelijke analyse dan met de moraliserende aanpak waarvan veel van zijn vakgenoten zich veertig jaar na de ondergang van het duizendjarige rijk nog steeds bedienden.

Broszats pleidooi voor ’historiseren in plaats van demoniseren’ bracht bij menig collega het schuim op de lippen. De twaalf jaar tussen 1933- 1945 was geen normale periode. Als er ooit van de zondeval op dit ondermaanse gesproken kan worden, had die in deze periode plaats gevonden. Een morele catastrofe van deze alles overstijgende omvang kon niet op dezelfde manier behandeld worden als de griepepidemie van 1918.

Broszat is in 1989 overleden en de door hem veroorzaakte storm is allang uitgewoed. De wetenschappelijke benadering is de norm, al zijn er natuurlijk wel uitglijders als van de Amerikaan Daniel Goldhagen die tien jaar geleden de Duitsers als geboren antisemieten ’ontmaskerde’. Alles is bespreekbaar en geen onderwerp is taboe. De nazitijd is kortom ’gehistoriseerd’.

Toch is een belangrijk aspect opmerkelijk lang buiten schot gebleven. En het mag misschien geen taboe meer zijn, maar hier wordt nog altijd ongemakkelijk omheen gedraaid. Vooral voor links is het een onbehaaglijk thema. Want: waren de nazi’s socialisten?

J.A.A. van Doorn heeft deze vraag in een briljant boek, ’Duits Socialisme’, tegen het licht gehouden en zijn antwoord is ja: het nationaal-socialisme was een vorm van socialisme. En, voor de rest van de wereld, helaas het enige dat bij de meeste Duitsers aansloeg.

Van Doorns bewijsvoering en conclusies zijn overtuigend. De nazi’s waren geen reactionairen die de oude standenmaatschappij van vóór de Eerste Wereldoorlog wilde herstellen. Ze waren revolutionairen met een revolutionair project. De hele maatschappelijke orde werd ’op de schop’ genomen om een volksgemeenschap tot stand te brengen waarin alle Duitsers ongeacht rang en stand werden opgenomen.

Het werd door het slopen van de sociale en culturele barrières niets minder dan een verreikende democratisering van het dagelijkse leven. De dragende krachten van het oude Duitsland moesten daadwerkelijk hun privileges inleveren. Een prins nam de telefoon aan voor de tweede man in het rijk, Hermann Göring, en een ander was de adjudant van propagandachef Joseph Goebbels. Geen enkel bolwerk van het oude establishment was veilig voor deze ’egalitaire storm’, schrijft Van Doorn. Culturele genootschappen, beroepsorganisaties, studentencorpora, het korps reserveofficieren, in deze herenclubs deelde nu niet zelden de portier de lakens uit.

Deze daadkracht beperkte zich niet tot de voordien in beton gegoten maatschappelijke verhoudingen. Over het sociaal-economisch beleid van de nazi’s is veel geschreven, maar Van Doorn plaatst dit met reden in een socialistisch perspectief. In de crisisjaren behaalden de nationaal-socialisten bij de bestrijding van de werkloosheid in vergelijking met de rest van de geïndustrialiseerde wereld ongeëvenaarde successen. Werkverschaffingsprojecten werden voor het eerst op grote schaal in nazi-Duitsland toegepast. De Autobahn waarop u naar de Italiaanse en Kroatische zon rijdt, is voor het eerst in die jaren aangelegd. En Van Doorn brengt nog eens terecht onder de aandacht dat de Duitse verzorgingsstaat door de nazi’s in de steigers is gezet.

Deze ontwikkelingen zijn natuurlijk ook door andere auteurs onderkend, maar in tegenstelling tot Van Doorn deinsden zij er voor terug om van socialisme te spreken. Er was sprake van een ’sociale revolutie’ of ’modernisering’. De Amerikaanse socioloog Jeffrey Herf schreef zelfs een boek met de titel ’Reactionary Modernism’ (reactionaire modernisering). De volksmond wist het toen al beter. De in bruine hemden gestoken naziknokploegen, de SA, waren net als biefstuk: van buiten bruin, maar van binnen rood.

De triomf van het Duitse socialisme à la Hitler bezegelde de teloorgang van de Duitse sociaal-democratie. De Socialistische Partei Deutschland (SPD) was het kroonjuweel van de internationale socialistische beweging. De SPD was groot, goed georganiseerd en in elk geval in die opzichten het toonbeeld van een geslaagde massapartij. Ze had in tegenstelling tot de nazi’s die op de ideologische rommelmarkt alles wat van hun gading was bij elkaar hadden gegraaid, een heldere, theoretisch hecht onderbouwde ideologie. De Genossen geloofden in de klassenstrijd, de voorprogrammeerde ondergang van het kapitalisme en internationale solidariteit. Ze zaten echter ook opgesloten in hun doctrinaire getto en hadden in de figuur van Karl Kautsky de opperschriftgeleerde die zelfs geen duimbrede afwijking van het evangelie tolereerde. Als de werkelijkheid zich niet aan de marxistische schema’s hield, was dat jammer voor de werkelijkheid.

Daardoor kwam het dat de SPD de aantrekkingskracht van het nationalisme ook voor de eigen aanhang onderschatte. Socialisme was internationalisme. Er was geen plaats voor nationalistische sentimenten.

Toen in 1914 de Eerste Wereldoorlog uitbrak, was de SPD-top volledig verrast door de tsunami van patriottisme die over Duitsland sloeg. Keizer Wilhelm II verklaarde dat hij ’geen partijen, alleen nog Duitsers’ erkende en werd ook door socialisten toegejuicht. Voor het eerst leken de maatschappelijke, culturele en confessionele verschillen te worden opgeheven. Duitsland was één grote nationale gemeenschap. Die euforie verdampte vrij snel, maar de ervaring dat men meer was dan een onderdaan, de deelname aan het thuisfront aan vrijwilligerswerk en de herinnering aan die nationale solidariteit speelden bij de latere ontwikkelingen een grote rol. De verdeeldheid en op de spits gedreven tegenstellingen van de Weimarrepubliek deden veel Duitsers terugverlangen naar de geïdealiseerde eensgezindheid van 1914. Voor de Amerikaanse historicus Peter Fritzsche is 1914 belangrijker voor de opkomst van de nazi’s dan de nederlaag van 1918 en het is een stelling waar ook Van Doorn veel in ziet.

De SPD had in de woorden van Van Doorn ’de weg naar Duitsland’ gemist. Zij was niet in staat geweest een brug te slaan naar het nationalisme en dat heeft haar opgebroken toen ze het moest opnemen tegen een beweging die in de eerste plaats nationalistisch was en van het socialisme alles jatte wat ze gebruiken kon. De sociaal-democratische leiders waren fatsoenlijk en fantasieloos en geen partij voor hun fanatieke, van dadendrang overlopende vijanden. Tijdens de Weimarrepubliek werd de SPD regeringspartij, maar ze deed het zonder enthousiasme. Diep in hun hart droomde ze nog altijd van de grote kladderadatsch, de revolutie die onherroepelijk moest komen. Die revolutie kwam inderdaad, maar het was er een die hun ergste nachtmerries overtrof.

https://www.trouw.nl/home/de-nazi-s-war ... ~ac33f198/
Zie HIER voor meer informatie over het boek ‘Duits socialisme’ van Jaques van Doorn.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Kapot, kapotter, SPD

Geplaatst op 8 juni 2019

Afbeelding

Hoe desastreus de situatie van de SPD is, laten de problemen rondom een opvolging voor Andrea Nahles zien. Niemand wil het zinkende schip overnemen.

Er waren tijden in de Bondsrepubliek dat het voor veel doorgewinterde sociaaldemocraten een eer geweest zou zijn om in de voetstappen van een Willy Brandt of een Helmut Schmidt te treden. Een eer om de traditiepartij te leiden en wellicht zelfs Bondskanselier te worden. Maar de tijden, waarin de SPD meer dan 40% van de stemmen kon halen, zijn al lang voorbij.

Tegenwoordig mag de SPD blij zijn om niet onder de grens van 10% terecht te komen, nadat ze bij de parlementsverkiezingen in 2017 met 20,5% een historisch laag resultaat behaalde. Zelfs in de oprichtingsfase van de Bondsrepubliek, toen het partijlandschap nog versplinterd was, kon ze altijd rond de 30% van de stemmen halen.

Maar in de 21e eeuw wordt de op 23 mei 1863 door August Bebel, Wilhelm Liebknecht en Ferdinand Lasalle in Berlijn opgerichte partij ten grave gedragen. Concepten van de 19e eeuw zijn gewoon nauwelijks geschikt voor de toekomst. Nu staan we voor de uitdaging van de digitalisering en rationalisering, de toenemende toepassing van “kunstmatige intelligentie” en de de-industrialisatie.

Geen wonder dus dat niemand Andrea Nahles graag wil opvolgen in de schietstoel van de SPD-leiding. Oké, Schulz zou het nog graag een keer doen, maar hem wil ja ook niemand hebben. Maar veel mensen willen gewoon op dode paarden rijden zolang ze zich daardoor als geweldige cowboys kunnen voordoen. Dat kennen we immers ook van de FDP.

De SPD ligt op het politieke sterfbed en gaat dood aan ouderdomszwakte. Dat hebben veel sociaaldemocraten zich weliswaar nog niet gerealiseerd, omdat ze per slot van rekening nog zeven van de zestien ministers-presidenten in de deelstaten leveren – maar hoe lang nog? Groenen en de AfD zijn al bezig hun invloed uit te breiden en de deelstaten over te nemen.

Het belangrijkste probleem van de SPD is echter niet per se het leidinggevend personeel van de partij. Het is de doelstelling. Wat leveren nieuwe koppen aan de top op wanneer de sociaaldemocratie zich niet kan aanpassen aan veranderende omstandigheden?

Bron: www.contra-magazin.com

Door: Michael Steiner

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/06/08 ... otter-spd/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

“Was Hitler een socialist?”

Door Juvenalis · 16 januari 2019

Het grappigste aan de vraag “of Hitler een socialist was?”, is dat je er het dommere deel van de Deugmeute onveranderlijk mee op de kast jaagt.

Dat de deugmeute voor het overgrote deel ontstellend dom is, is dan gelijk weer mooi meegenomen als resultaat van de bewijsvoering. Laten we eens kijken hoe het mechanisme functioneert.

Dat doen we door de achterliggende aannames te destilleren uit de gebruikte woorden. Elementair bekeken is dat: Hitler is slecht en socialisme is goed. Ergo: als Hitler een socialist zou zijn, kan hij nooit het ultieme kwaad belichamen. En dat doet hij (al kunnen weinigen van deze boze deugmensen u vertellen waarom dat zo zou zijn. Iets met oorlog en joden, daar stopt het meestal wel). Dus kan Hitler geen socialist zijn. Deze elementaire logica klopt. Wat niet klopt zijn de aannames waarop zij is gebaseerd.

Wat zei Hitler er zelf van? “Wïr sind Sozialisten!” al wordt bestreden dat Hitler dat ooit letterlijk zelf heeft gezegd. Maar het gebruik van de naam nationaal-socialisten (Nationaal-Socialsitische Duitse Arbeiders Partij – vandaar: nazi’s), alsmede de invoering van een heel pakket sociale maatregelen die voor hun tijd heel vooruitstrevend waren – en na WOII in stilte in veel West-Europese landen werden overgenomen, al dan niet via incorporatie van Duitse oorlogswetgeving – laten weinig twijfel dat socialistische elementen de nazi-partij niet vreemd waren.

Dat brengt ons terug naar de woede van de deugmeute. Haar woede is niet gebaseerd op objectieve feiten over de vraag of Hitler een socialist was, maar omdat ze zich er door besmeurd voelt. Dat jaagt de woede op, en doet de effectiviteit van het verstand geen goed. Ergo, deze vraag is dus een schop in het centrum van de deugende onderbuik! Aiaia, en dan nog wel midden in iets dat men ontkent te hebben. De erupties van boosheid en verontwaardiging beginnen logisch te worden. We kijken nog iets dieper.

De vertaling van het woord socialisme als ‘goed’ behoeft nog enige verdere uitleg. Zoals we al zagen is Hitler synoniem met het ultieme kwaad, oorlog en antisemitisme. Maar dat goede aan socialisme, wat wordt daarmee dan bedoeld? Linksheid. En vrede, liefde en broederschap, zou je met gepast cynisme kunnen zeggen. En inderdaad komt het daar vaak op neer. Dat het in de praktijk evenveel waarheid bevat als dat islam vrede is, doet niets af aan de schoonheid van het ideaal. Vrede, liefde en broederschap, wat wil je als Deugmens nog meer? Iedereen die volgens Deugmensen sympathiek is, moeten ook aan deze idealen beantwoorden. En als ze die niet vertonen wordt het op hen geprojecteerd.

Mutatis mutandis moet de tegenpool van de links mens – de rechtse mens – ook de tegenpool in deze idealen zijn. Links is goed en rechts is slecht, dat weet iedereen. Het meest bizarre politieke dogma van de afgelopen eeuw komt aldus vanzelf boven. Voor simpel redenerende en denkende mensen is dit meer dan voldoende om te weten. Het houdt hun wereld overzichtelijk. Om Martin Simek (als de cartoonist Anone) te parafraseren: het geestelijk territorium is niet groot, maar eenvoudig te verdedigen. En dat doen ze, die deugmensen. Vaak met alle middelen.

Maar – let wel! – de idealen van vrede, liefde en broederschap, worden op het socialisme en haar aanhangers geprojecteerd! De realiteit heeft met regelmaat laten zien dat socialisten evenmin betere mensen zijn als nazi’s of wat voor übermensch-ideologie dan ook. Ook allochtonen niet (Legende van de Nobele Wilde), ook ongelovigen (want die christenen – hun antithese – nou!) niet en socialisten dus al helemaal niet (Pol Pot?).

Wie achteraf bezien niet aan de eisen voldoet wordt met terugwerkende kracht ontdaan van de eretitel ‘socialist’. (Merk ook op: islamitische terroristen zijn geen ‘echte’ islam-aanhangers.) En omdat velen een religieuze ijver hebben om ‘goed’ te willen zijn, is de link tussen Deugmens en socialisme voor hen al even logisch.

Daarom is het benoemen van socialisten als slechte of in het beste geval als ‘niet-automatisch goede’ mensen voor de deugmens een onacceptabele gedachte, en dus onbespreekbaar.

En daarom kan voor hen Hitler geen socialist zijn, en kan een socialist niet ook tegelijkertijd rechts zijn.

http://verenoflood.nu/was-hitler-een-socialist/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Vrijheid of socialisme

Geplaatst op 15 juni 2019

Afbeelding

Uit een voordracht van Dr. Markus Krall

“Het socialisme is de religie van de idioten. Het probleem is echter dat de socialisten de betere volksmenners zijn. Waarom is dat zo? Dat heeft een economisch-historische achtergrond. Zij moeten betere volksmenners zijn, omdat zij anders de leegte van hun leer, dus het volledige ontpitten van hun leer, die eigenlijk überhaupt geen intellectueel gehalte heeft, helemaal niet kunnen verkopen. Hoe slechter hun product is, des te beter moet hun marketing zijn. Daarom zijn de socialisten goede volksmenners.


En daarin hebben ze geoefend, het is een product, ze hebben echt geoefend: Crises te misbruiken om gewelddadig de macht te grijpen. En daarom staan we voor een fundamenteel dispuut in onze samenleving. Dat wordt geen economische crisis [...] Dat wordt een politieke crisis, een grondwetscrisis, een economische crisis, een maatschappijcrisis. En als we niet oppassen, dan komen we terecht in datgene wat menigeen nu al een beetje retorisch lomp DDR 2.0 noemt. Die hebben we nóg niet. Maar we zijn al bij 1.2. En ik denk dat we ons er op moeten voorbereiden om dit dispuut, dat een g e e s t e l i j k dispuut is, te voeren. [...] Denkt u er over na waar u staat wanneer het tot het grote maatschappelijke dispuut komt en doet u mee, want anders geldt Dante Alighieri: ´De donkerste plaatsen in de hel zijn gereserveerd voor diegenen die zich er in tijden van een morele crisis buiten willen houden.´

En dat het een morele crisis is, niet alleen van onze natie, maar van ons continent, dat zullen we nog vaststellen.”

Bron: https://vera-lengsfeld.de

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/06/15 ... ocialisme/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Mahalingam »

Ik moest denken aan Hirsi Ali die eerst bij de socialisten van de PvdA werd verwelkomd en na haar switch naar de VVD zwaar verketterd werd en uiteindelijk het land uitgejaagd is.
Afshin Ellian schrijft:
De onheuse bejegening van Darya Safai (N-VA)
Allochtonen die in het Westen politiek actief worden, worden geacht links te zijn. Darya Safai van de Vlaamse partij N-VA is dat niet, en krijgt dus veel te verduren. Maar juist links zou verliefd moeten zijn op deze dappere Iraanse vrouwenactivist, schrijft Afshin Ellian.

All animals are equal, but some animals are more equal than others! Deze zin van George Orwell is zonder meer van toepassing op de Europese politici van Midden-Oosterse afkomst. Ze worden in de westerse media geregeld ongelijk behandeld. Omdat de westerse media worden gedomineerd door links, vooral op het gebied van multiculturele vraagstukken, worden nieuwe Nederlanders of nieuwe Belgen geacht links te zijn wanneer ze de politieke arena betreden.

Allochtone politici zijn meestal links
Nu zijn de meeste allochtone politici inderdaad links. We kunnen ze aantreffen in verschillende linkse partijen: GroenLinks, PvdA, SP en zelfs bij D66. Ze veroorzaken ook nog nieuwe migrantenbewegingen: de PvdA heeft een pro-Erdogan-partij opgeleverd, namelijk DENK. En GroenLinks baarde de fundamentalistische partij NIDA.

Maar er zijn ook Kamerleden zoals Khadija Arib, die breed worden bewonderd. Of het afgetreden Kamerlid van GroenLinks Zihni Özdil, die helaas door zijn partij niet werd getolereerd.

Niet lang geleden zat Farah Karimi in de Tweede Kamer voor GroenLinks. Karimi was sympathisant geweest van een islamitische militante groepering in Iran, Moejahedien al-Khalq. Deze groep verkeerde in de jaren tachtig van de vorige eeuw in staat van oorlog met de ayatollahs. Karimi stond aan de kant van de gewapende oppositie.

Karimi werd in media, ook in de Perzisch-sprekende en schrijvende media in de diaspora, zoals de BBC, hoffelijk en met respect behandeld. Nooit schreven de westerse media iets negatiefs over haar. Dat was omdat zij deel uitmaakte van een linkse beweging.
Maar o wee als een allochtoon actief wordt bij rechts

Het drama begint wanneer iemand politiek actief wordt in een rechtse partij. Die is dan geen goede allochtoon. Wanneer een nieuwkomer het ook nog eens voor Israël opneemt, dan is hij of zij helemaal fout. In deze traditie filmde DENK de allochtone Kamerleden tijdens parlementaire debatten om daarmee hun aanhang te laten zien dat ze geen goede Turken dan wel goede moslims zijn. Dit is pure intimidatie.
https://www.elsevierweekblad.nl/opinie/ ... jn-696230/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

LONGREAD!: Waarom nationaalsocialisme socialisme was en waarom socialisme totalitair is

Geplaatst op 18 augustus 2019

Afbeelding

Vandaag wil ik twee dingen aantonen: ten eerste waarom nazi-Duitsland een socialistische en geen kapitalistische staat was. En ten tweede waarom socialisme, begrepen als economisch systeem dat gebaseerd is op het eigendom van de staat van de productiemiddelen, een totalitaire dictatuur nodig heeft.

De karakterisering van nazi-Duitsland als socialistisch staatswezen is een van de vele grote prestaties van Ludwig von Mises. Wanneer men bedenkt dat “nazi” een afkorting is voor “Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei”, kan de gelijkstelling van von Mises niet echt verrassend zijn. Hoe zou men ook moeten verwachten dat het economisch systeem van een land, wiens regeringspartij “socialistisch” in de naam draagt, iets anders is dan socialisme?

Afgezien van von Mises en zijn lezers denkt desondanks niemand bij nazi-Duitsland aan een socialistisch land. Veel meer verbreid is het geloof dat het zou gaan om een vorm van kapitalisme, zoals de communisten en alle andere Marxisten altijd beweerd hebben.

De reden voor de aanname dat nazi-Duitsland kapitalistisch geweest zou zijn, is het feit dat de meeste ondernemingen in nazi-Duitsland formeel in privé-handen bleven. Von Mises benadrukt daarentegen dat het privé-eigendom in de productiemiddelen onder de nazi´s slechts in naam bestond, maar dat dit eigendom in werkelijkheid bij de staat lag.

Want de Duitse staat, niet de nominale privé-eigenaar, beschikte over alle wezenlijke macht in de productiemiddelen: de staat bepaalde wat er in welke hoeveelheid en op welke manier geproduceerd moest worden en aan wie de producten ter beschikking gesteld zouden worden; hij bepaalde ook welke prijs de nominale privé-eigenaren mochten vragen, welke lonen ze mochten betalen en welk dividend of andere inkomsten ze mochten hebben. De positie van de zogenaamde privé-eigenaren, toont von Mises aan, was in principe beperkt tot de rol van ontvangers van staatssalarissen.

Het “de facto staatseigendom van de productiemiddelen”, zoals von Mises het noemde, was een logisch gevolg van fundamentele collectivistische principes van de nazi´s, volgens welke algemeen belang voor eigen belang gaat en het individu er slechts is als middel voor de doelen van de staat. Als het individu er alleen maar voor de staat is, dan natuurlijk ook het eigendom van het individu. Zoals het individu van de staat is, zo is ook het eigendom van dit individu van de staat.

Maar wat het reëel bestaande socialisme in nazi-Duitsland pas goed bezegelde, was de invoering van prijs- en looncontroles in het jaar 1936. Deze werden ingevoerd als antwoord op de inflatie van het geldaanbod, die het regime sinds zijn machtsgreep begin 1933 bedreef. De nazi-regering liet steeds meer geld drukken om de immens stijgende staatsuitgaven te financieren, die nodig waren voor publieke werken, subsidies en herbewapening. De prijs- en looncontroles werden ingevoerd als reactie op de prijsstijgingen, die op hun beurt een gevolg waren van de geldinflatie.

De combinatie van inflatie en prijs- en looncontroles zorgt voor schaarste, dus een toestand, waarin de hoeveelheid goederen die de mensen zou willen kopen de hoeveelheid van de voor verkoop aangeboden goederen overstijgt.

Schaarste op zijn beurt leidt tot een economische chaos. Het is niet alleen zo dat de consumenten, die ´s morgens vroeg in de winkels opdoken, alle goederen opkopen en niets meer overlaten voor de later komende klanten – een situatie, waarop staten typisch genoeg met rantsoeneringen reageren. Schaarste leidt echter ook tot een complete economische chaos. Ze leidt tot een toevallige verdeling van goederen aan verschillende geografische gebieden, tot toevallige toewijzing van een productiefactor met betrekking tot verschillende mogelijke producten, evenals tot de toevallige toewijzing van arbeid en kapitaal aan verschillende economische terreinen.

Bij een combinatie van prijscontroles en schaarste zorgt een vermindering van aanbod van een product niet voor, zoals dit in een vrije markt het geval zou zijn, een stijging van prijs en rentabiliteit, wat er immers weer voor zou zorgen dat de afname van het aanbod gestopt wordt of ook wel dat er een trend-ommekeer bij de prijs intreedt wanneer deze te ver naar boven is gesneld. Prijscontroles echter verhinderen een prijsstijging en zodoende een toename van de rentabiliteit. Tegelijkertijd verhindert schaarste, die door prijscontroles ontstaat, dat een toename van het aanbod gepaard gaat met een daling van de prijs en de rentabiliteit. Als er sprake is van schaarste, dan zorgt een verhoging van het aanbod slechts voor een afname van de omvang van de schaarste. Alleen wanneer schaarste volledig uit de weg geruimd is, zorgt een toename van het aanbod automatisch voor een verlaging van de prijs en brengt ook een vermindering van de rentabiliteit met zich mee.

De combinatie van prijscontroles en schaarste maakt dus toevallige aanbodschommelingen mogelijk, die geen effect hebben op de prijs en de rentabiliteit. In deze situatie kan de productie van de meest onbetekenende goederen, ja, zelfs van “pet rocks” (kiezelstenen voor huisdieren) verhoogd worden ten koste van de productie van de meest dringend noodzakelijke en belangrijkste goederen, zoals noodzakelijke medicijnen, zonder dat daarbij de prijs en de rentabiliteit van deze goederen beïnvloed worden. Prijscontroles zouden verhinderen dat medicijnen nog winstgevender worden wanneer het desbetreffende aanbod afneemt. Ondertussen zouden zelfs “pet rocks” bij schaarste niet minder winstgevend worden wanneer het desbetreffende aanbod weer toeneemt.

Zoals von Mises aantoonde, moet de staat, wil hij klaarkomen met zulke niet bedoelde effecten van zijn prijscontroles, óf de prijscontroles zelf afschaffen óf echter meer maatregelen nemen. Zoals al gezegd, moet hij dan namelijk de controle verkrijgen over datgene wat er geproduceerd wordt, en wel met betrekking tot hoeveelheid, methodes en distributie. De combinatie van prijscontroles en deze extra controlemaatregelen betekent in de praktijk de nationalisatie van het economische systeem. Want het impliceert dat de staat alle macht over alle eigendom uitoefent.

Dit was het socialisme dat de nazi´s invoerden. En von Mises noemde dit socialisme op de Duitse of nazi-manier, in tegenstelling tot de variant van de Sovjets, die hij het socialisme op Russische of bolsjewistische manier noemde.

Natuurlijk heft het socialisme niet de chaos op die door de vernietiging van het prijssysteem veroorzaakt wordt. Het zet veelmeer de chaos voort. En als het socialisme wordt ingevoerd zonder dat er van tevoren prijscontroles ingevoerd werden, dan betekent dat gewoon de invoering van chaos. Dat komt, omdat het socialisme eigenlijk geen positief economisch systeem is. Het is slechts het negeren van het kapitalisme en zijn systeem van prijsvorming. In zoverre is socialisme in principe te vergelijken met die economische chaos die voortkomt uit de vernietiging van het prijssysteem door prijs- en looncontroles. (ik wil ook nog graag noemen dat de invoering van een systeem van productiequota met alomtegenwoordige prikkels tot de verhoging van de quota in het bolsjewistische socialisme een zeker concept voor universele schaarste is. Deze schaarste treedt overal op waar men prijs- en looncontroles heeft.)

Het socialisme beïnvloedt alleen maar de richting van de chaos. De staatscontrole over de productie kan wellicht een grotere productie van enkele bijzonder belangrijke goederen mogelijk maken, maar dit doet ze alleen maar ten koste van verwoestende schade aan de rest van het economische systeem. Dat komt, omdat de staat geen middelen bij de hand heeft om de gevolgen op de rest van het economische systeem te kennen wanneer hij de productie van goederen garandeert waaraan hij een bijzondere betekenis geeft.

De noodzaak om een systeem van prijs- en looncontroles in te voeren, werpt een typerend licht op het totalitaire wezen van het socialisme in zowel zijn nazi-variant als in zijn Sovjet bouwwijze.

We kunnen er van uitgaan dat de financiële eigenbelangen van verkopers, die moeten werken onder prijscontroles, erin bestaat deze controles te omzeilen en de prijzen te verhogen. Kopers, die anders geen goederen kunnen krijgen, zijn bereid, ja, zijn er zelfs begerig naar om deze hogere prijzen te betalen om de gewilde goederen te verkrijgen. Wat verhindert onder deze omstandigheden de prijzen eraan om te stijgen en wat verhindert dan het ontstaan van een enorme zwarte markt?

Het antwoord daarop luidt: zware straffen, verbonden met een hoge waarschijnlijkheid betrapt te worden en de straffen dan ook daadwerkelijk te moeten ondergaan. Het is onwaarschijnlijk dat alleen geldboetes een bijzonder afschrikkend effect hebben. Geldboetes zouden wel eens alleen maar als extra zakenkosten beschouwd kunnen worden. Wanneer de staat het serieus meent met zijn prijscontroles, dan moet hij noodzakelijkerwijs straffen als voor een halsmisdaad opleggen.

Maar alleen het voorhanden zijn van zulke straffen volstaat niet. De staat moet daadwerkelijk van de zwarte markt handel een gevaarlijke zaak maken. Hij moet de mensen bang maken, namelijk dat zo´n zwarte handel door de politie ontdekt wordt en daar gevangenisstraf op zet. Om zo´n angst op te wekken, moet de staat een leger van verklikkers en informanten opbouwen. De staat moet bijvoorbeeld een winkelier en zijn klanten laten vrezen dat zij bij een zwarte handel door een andere, zich op dat moment in de winkel bevindende, klant aangegeven kunnen worden.

Op grond van de private en samenzwerende omstandigheden, waarin zwarte markt transacties worden uitgevoerd, moet de staat ook iedereen die van plan is om zwarte handel te gaan bedrijven, laten vrezen dat de ander zich als politieagent ontpopt, die geprobeerd heeft hem in de val te lokken. De staat moet er zelfs voor zorgen dat de mensen langjarige bekenden, ja, zelfs vrienden en familieleden gaan vrezen, die immers ook informanten zouden kunnen zijn.

En tenslotte moet de staat bij veroordelingen de beslissing over de onschuld of de schuld in het geval van zwarte markt transacties in handen van een bestuurstribunaal of zijn plaatselijke politieagenten leggen. De staat kan niet vertrouwen op processen met een jury, want het is onwaarschijnlijk dat er veel jury´s te vinden zijn die iemand schuldig verklaren en wellicht tot meerdere jaren gevangenisstraf willen veroordelen, alleen maar omdat hij het delict heeft gepleegd een paar pond vlees of een paar schoenen boven de vastgestelde prijs te verkopen.

Het afdwingen van prijscontroles vereist dus het doordrukken van wezenlijke kenmerken van een totalitaire staat, namelijk de invoering van de categorie “economische misdaden”, waarin het vreedzame streven naar materieel eigenbelang als crimineel vergrijp behandeld wordt, evenals de invoering van een totalitair politieapparaat met talrijke spionnen en informanten en de bevoegdheid willekeurig te arresteren en gevangen te zetten.

Het doordrukken van prijscontroles vereist blijkbaar een staat zoals Hitler-Duitsland of Stalin-Rusland, waar praktisch iedereen zich als politiespion kan ontpoppen en waar een geheime politie bestaat met de bevoegdheid mensen te arresteren en in de gevangenis te gooien. Wanneer de staat niet bereid is om zover te gaan, dan blijken zijn prijscontroles niet door te drukken en lossen in lucht op. De zwarte markt neemt dan een grotere omvang aan. (daarnaast dient hiermee absoluut niet gesuggereerd te worden dat prijscontroles de oorzaak voor het schrikbewind van de nazi´s geweest zouden zijn. De nazi´s begonnen hun terreurheerschappij al voor de invoering van de prijscontroles. Ze voerden de prijscontroles dus pas in, toen daarvoor de bodem al was bereid.)

Zwarte markt activiteiten zorgen voor het plegen van nog meer delicten. Onder een De-Facto-socialisme vormen de productie en de verkoop van waren op de zwarte markt een uitdaging voor de staatsreguleringen met betrekking tot de productie en de verdeling evenals de prijscontroles. De goederen bijvoorbeeld die op de zwarte markt verkocht worden, waren er eigenlijk door de staat voor bedoeld om volgens plan toegewezen te worden, echter niet door de zwarte markt. De productiefactoren voor de fabricage van deze goederen worden eveneens door de staat ingepland en zijn er niet voor bedoeld om de zwarte markt te verzorgen.

Onder een socialistisch rechtssysteem, zoals dat in Sovjet-Rusland bestond, waar de staat per wet expliciet de eigenaar van de productiemiddelen wordt, draaien alle zwarte markt activiteiten automatisch uit op diefstal van staatseigendom.

Bovendien maakt in ieder socialistisch staatsmodel, of dit nu nationaalsocialistisch of communistisch is, het economisch plan van de staat deel uit van de hoogste wetgeving van het land. We hebben allemaal meegemaakt hoe chaotisch het zogenaamde planningsproces in het socialisme is. Het omzeilen van het plan door arbeiders en managers, die materialen en voorraden achteroverdrukken om voor de zwarte markt te produceren, moet een socialistische staat logischerwijs als sabotagedaad van zijn nationale economische plan beschouwen. En zo gebeurt het ook. Daarom staat in een socialistisch land ook vaak de doodstraf op zwarte markt activiteiten.

Ik denk dat een fundamentele verklaring voor de omvangrijke terreurheerschappij onder het socialisme het grote dilemma is, waarin een socialistische staat zich bevindt wanneer het om zijn relatie tot zijn burgers gaat. Enerzijds neemt hij de volle verantwoording voor het economisch welbevinden van elke burger op zich. Het Russische respectievelijk bolsjewistische socialisme neemt deze verantwoording nadrukkelijk op zich, en daar komt ook vooral zijn aantrekkingskracht vandaan. Anderzijds verprutst een socialistische staat deze taak in elk denkbaar opzicht. Hij maakt van het leven van het individu een nachtmerrie.

Iedere dag van zijn leven moet de gewone burger van een socialistische staat zijn tijd doorbrengen in eindeloze rijen. Voor hem zijn problemen, zoals de Amerikanen die tijdens de benzineschaarste in de jaren-70 meemaakten, absoluut normaal. Maar deze schaarste maakt hij niet mee bij benzine, want hij bezit immers geen auto en mag ook niet hopen er ooit eentje te bezitten. Hij maakt de schaarste veelmeer bij zulke eenvoudige dingen als kleding, groente, ja, zelfs brood mee. Erger nog: hij wordt er zelfs vaak toe gedwongen om werk te doen dat hij niet zelf heeft uitgezocht en dat hij daarom niet echt waardeert. Want onder de omstandigheden van schaarste komt het ertoe dat de staat net zo over de toewijzing van werk beslist als dat hij beschikt over de toewijzing van materiële productiefactoren. De gewone burger in het socialisme leeft ook in de toestand van een ongelooflijke ruimtelijke benauwdheid, die hem geen privésfeer geeft. Met het oog op de woningschaarste worden huurders in tehuizen geplaatst; gezinnen worden gedwongen hun woningen te delen. En er wordt een identificatiesysteem voor het binnenland ingevoerd om de acute woningschaarste in de meer aantrekkelijke gebieden van het land te beperken. Om het mild uit te drukken: een persoon die onder zulke omstandigheden moet leven, zou eigenlijk moeten koken van woede.

Wat zou er logischer zijn dan dat de burgers van een socialistische staat hun woede tegen de socialistische staat zelf richten? Die socialistische staat, die de verantwoording voor hun leven proclameerde en hen een gelukkig leven beloofde, is er in werkelijkheid voor verantwoordelijk hen een leven in de hel gegeven te hebben. In werkelijkheid zitten de leiders van een socialistische staat in nog een ander dilemma, namelijk dat ze het volk dagelijks moeten wijsmaken dat het socialisme een perfect systeem zou zijn, wiens slechte resultaten eigenlijk alleen het werk van schurken kunnen zijn. Als dit waar zou zijn, dan kunnen logisch bekeken eigenlijk alleen de heersers zelf die schurken zijn, die immers niet alleen het leven van de burgers tot een hel gemaakt hebben, maar zelfs een zogenaamd perfect systeem geperverteerd hebben.

De heersers van een socialistische staat moeten derhalve in vrees voor het volk leven. In overeenstemming met de handelingen en leren van deze heersers zou de volksziel moeten koken en de heersenden moeten wegvagen. De heersende klasse voelt dat, ook al geeft ze dit niet openlijk toe. Daarom is haar grootste zorg steeds de vraag hoe ze haar burgers in toom kan houden.

Derhalve is het weliswaar niet fout, maar ook niet genoeg, wanneer men alleen maar zegt dat het in het socialisme ontbreekt aan persvrijheid en vrijheid van meningsuiting. Natuurlijk ontbreken deze vrijheden. Wanneer de staat alle kranten en uitgeverijen bezit, wanneer hij erover beslist voor welk doel krantenpapier ter beschikking wordt gesteld, dan kan er natuurlijk niets gedrukt worden wat de staat niet wil dat er gedrukt wordt. Als hij alle grote hallen bezit, kan er geen openbare rede of voorlezing gehouden worden, waarvan de staat liever niet wil dat die gehouden wordt. Socialisme betekent veel meer dan alleen maar het ontbreken van persvrijheid en van vrijheid van meningsuiting.

Een socialistische staat vernietigt deze vrijheden volledig. Hij verandert de pers en elk openbaar forum in een propaganda-instrument voor zijn eigen doelen, en hij vervolgt meedogenloos iedereen die ook maar een duimbreed van de officiële partijlijn afwijkt.

De reden daarvoor is de angst van de socialistische heersers voor het volk. Om zichzelf te beschermen, moeten de heersenden het ministerie van Propaganda en de geheime politie opdragen om rondom de klok te werken: het ministerie van Propaganda moet het volk er constant van afleiden dat het socialisme en zijn heersers verantwoordelijk zijn voor de misère van het volk. En de geheime politie moet iedereen laten verdwijnen en tot zwijgen brengen die ook maar de verantwoording van het socialisme en zijn heersers aanspreekt. Ze moet iedereen laten verdwijnen die aanstalten maakt om zelf te denken. Het ligt aan de angst van de heersers en de noodzaak om zondebokken te moeten zoeken voor het mislukken van het socialisme dat de pers van een socialistisch land altijd bol staat van verhalen over buitenlandse complotten en sabotagedaden en over corruptie en mismanagement van lagere ambtenaren, en dat het af en toe nodig is om groots opgezette binnenlandse complotten te onthullen en in het kader van gigantische zuiveringen hogere ambtenaren en complete fracties te offeren.

Uit angst en vanuit de noodzaak om iedere zweem van oppositie neer te moeten slaan, durven de heersers van het socialisme niet eens zuiver culturele activiteiten toe te staan die niet onder controle staan van de staat. Want wanneer veel mensen bij elkaar komen voor een kunstmanifestatie of de lezing van een dichter, die niet door de staat gecontroleerd wordt, dan moeten de heersers vrezen dat zich daarbij gevaarlijke ideeën verbreiden. Alle ongeoorloofde ideeën zijn gevaarlijke ideeën, want zij kunnen ertoe leiden dat de mensen beginnen zelfstandig na te denken en dan ook beginnen na te denken over de aard van het socialisme en zijn heersers. De heersers moeten de spontane bijeenkomst van een handjevol mensen in een ruimte vrezen en de geheime politie en haar spionageapparaat, informanten en terreur ervoor gebruiken om zulke ontmoetingen of te verbieden of er zeker van te zijn dat deze voor de staat absoluut onschuldig zijn.

Socialisme kan niet heel lang zonder terreur uitgeoefend worden. Zodra de terreur afneemt, komt er onvrede tegenover de heersenden op. Dan is het terrein voorbereid voor een revolutie of een burgeroorlog. In werkelijkheid zou zonder terreur of, beter gezegd, zonder een voldoende mate aan terreur, het socialisme een eindeloze serie revoluties en burgeroorlogen zijn, omdat iedere nieuwe groep heersers, als het er om gaat het socialisme te laten functioneren, net zo onbekwaam zou blijken te zijn als de groep daarvoor. Daaruit kun je alleen maar concluderen dat de terreur die de socialistische staten moesten meemaken niet alleen maar het werk van boze mannen zoals Stalin was, maar voortkomt uit de aard van het socialistische systeem zelf. Stalin kon aan het roer komen, omdat zijn ongebruikelijke vastberadenheid en sluwheid in de toepassing van terreur die bijzonder eigenschappen vormden die men als socialistisch heerser het meest nodig heeft om de macht te behouden. Hij kwam aan de top door een natuurlijk proces van socialistische selectie: het uitkiezen van de meest kwade.

Ik moet op deze plaats een mogelijk misverstand met betrekking tot mijn these over de totalitaire aard van het socialisme voorkomen. Het gaat om de door sociaaldemocraten geregeerde zogenaamd socialistische landen zoals Zweden en andere Scandinavische landen, die echter heel duidelijk geen totalitaire dictaturen zijn.

Deze landen zijn niet alleen niet totalitair, maar ook niet socialistisch. Hun regeringspartijen propageren weliswaar het socialisme als hun filosofie en als hun einddoel, maar het is geen socialisme wat ze als economisch systeem ingevoerd hebben. Hun economische systeem is eigenlijk een gehandicapte markteconomie (“hampered market economy”), om met von Mises te spreken. Terwijl ze in menig opzicht meer gehinderd wordt dan de Amerikaanse markteconomie, lijkt haar economische systeem toch behoorlijk op het onze. De drijvende kracht van de productie en van de economische activiteit zijn namelijk niet staatsvoorschriften, maar veelmeer het initiatief van privé-eigenaren, die gemotiveerd worden door het vooruitzicht op privéwinst.

De reden waarom sociaaldemocraten niet het socialisme invoeren als ze aan de macht komen, is dat zij niet bereid zijn te doen wat het socialisme eigenlijk zou vereisen. De invoering van het socialisme als economisch systeem vereist een massale diefstal – de productiemiddelen moeten van hun eigenaren afgepakt en aan de staat overgedragen worden. Zo´n onteigening zou zeer zeker het verbitterde verzet van de eigenaren provoceren, dat alleen met enorm geweld zou zijn in te dammen.

De communisten waren en zijn bereid dit geweld toe te passen, zoals we in Sovjet-Rusland hebben gezien. Zij hebben het karakter van gewapende rovers, die bereid zijn om over lijken te gaan voor hun roof. Daartegenover hebben sociaaldemocraten het karakter van zakkenrollers, die er weliswaar over praten ooit de grote coup te plegen, maar die eigenlijk niet het daarvoor noodzakelijke moorden op zich willen nemen en die daarom bij de eerste signalen van serieus verzet opgeven.

Wat betreft de nazi´s; die hoefden meestal alleen maar Joden te vermoorden om aan Duits eigendom te komen. Dat lag eraan, zoals we gezien hebben, dat ze het socialisme stiekem ingevoerd hebben, namelijk door prijscontroles, die ertoe dienden om naar buiten toe de schijn van privé-eigendom te handhaven. De privé-eigenaren werden dus van hun eigendom beroofd zonder dit te merken en voelden daarom niet de noodzaak om dit met geweld te verdedigen.

Ik denk dat ik heb uitgelegd dat een authentiek socialisme van nature uit totalitair is.

Bron: www.misesde.org

Vertaling: David Schah

Bron oorspronkelijk artikel: https://mises.org

Door: George Reisman

Vertaald uit het Duits en ingekort door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/08/18 ... litair-is/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

De fascisten van de toekomst zullen zich antifascisten noemen

Posted on August 18, 2019

Afbeelding

De grootste massamoordenaars aller tijden: Mao, Stalin, Pol Pot en Hitler waren allen socialisten. Het nazisme wordt door linkse mensen altijd gekenmerkt als ‘rechts’ en Adolf Hitler als de leider van een ‘rechtse’ beweging. Maar, Hitler was zo links, als je ze maar kan krijgen. Hij was een socialist, die nationalistisch sociaal was en niet een nationalist die sociaal was. Dit ontkennen is kinderachtig en dom. Hij is via de arbeiders partij aan de macht gekomen en heeft de massa achter zich gekregen door zijn socialistische denkbeelden. Namelijk dat iedereen door de overheid werd voorzien van werk, geld en voorzieningen. Waar elke socialist mee gooit. Het links volk is het meest schaapachtige volk en rent als een kip zonder kop achter een leider aan. Dat is al heel vaak uit de geschiedenis gebleken. Wil je mensen onderdrukken en macht krijgen? Zorg dat je links bent en je hebt een fanatiek gevolg dat je zeer makkelijk die macht geeft...

Voordat de latere Duitse dictator Adolf Hitler lid werd van de NSDAP, meldde hij zich eerst bij de Deutschsozialistische Partei. Maar deze DSP wees hem in 1919 af als partijlid. Na zijn afwijzing werd Hitler het 55e lid van de Deutsche Arbeiter-Partei, de latere NSDAP. Op zijn lidmaatschapskaart staat 1 januari 1920 als datum vermeld... Hitler had een afschuw van het kapitalisme. Hij had zijn complete samenleving sociaaleconomisch en bestuurlijk volledig ingericht op socialistische idealen. Hitler socialiseerde het onderwijs, waar de jeugd op kosten van de staat werd opgevoed in de geest van het nationaalsocialisme. Hij socialiseerde de gezondheidszorg. Artsen waren in loondienst bij de overheid. Zorg was gratis voor iedereen...

Het Marxistische argument dat Hitler ‘rechts’ was en dus geen socialist omdat het de banken en fabrieken niet nationaliseerde is aperte onzin. Hitler zei tegen Hermann Rausing: “Waarom zou ik de banken en de fabrieken nationaliseren? Ik pak het veel slimmer aan, ik nationaliseer de mensen.”... Dat er in Nazi Duitsland bedrijven bestonden betekend nog niet dat het kapitalistisch was. Het bedrijfsleven werd in Nazi Duitsland opgeslokt door de staat. Dan heb je het niet meer over een kapitalistisch systeem. Het nationaal-socialisme was een vorm van socialisme. Al veel langer is bekend dat nationaal socialisme een vorm van socialisme is. Zo schreef F.A. Hayek nog voor de tweede wereldoorlog een boek (‘The road to serfdom’), waarin hij naadloos de socialistische wortels van nationaal socialisme blootlegde. De in bruine hemden gestoken naziknokploegen, de SA, waren net als biefstuk: van buiten bruin, maar van binnen rood...

Hitler en vele hoge nazileiders zagen het christelijk geloof als één van de grootste tegenstanders van het Nazisme. In de optiek van de nazi’s is het christendom gesticht door de joden en bedacht om het Arische ras te verzwakken. Hitler gebruikte de Joden als een zondebok en beschuldigde hen van alles, inclusief economische tegenspoed, ook al besloeg de Joodse bevolking in Duitsland minder dan één procent. En nog steeds zal de gemiddelde links mensch een afkeer tegen Joden ten toon spreiden maar doen dit nu meer stiekem. Zoek het partijprogramma van de NSDAP maar eens op, leg het naast het programma van de PvdA, GroenLinks of SP en zoek de verschillen. Het is eng om te zien hoe weinig verschillen er zijn. Linksen houden niet van Joden of van Israël, die in hun ogen het bastion is van de ‘Joods-Christelijke beschaving’ in ‘de oorlog tegen de islam’...

We weten al jaren dat links allergisch is voor kritiek op de islam. Overal in Europa hebben linkse partijen bij botsingen tussen belangen van de westerse cultuur en de belangen van de islam, gekozen voor de belangen van de islam. Met het toestaan aan moslims tot het overtreden van alle mogelijke regels, van kledingvoorschriften bij sport, politie, onderwijs enzovoort tot van het toestaan van reusachtige moskeeën betaald door Arabische culturele vijanden: links koos altijd voor de islam. Links ziet het christendom als de religie van de onderdrukkers, terwijl de islam de religie van de onderdrukten zou zijn. De Bijbel en het christendom worden regelmatig belachelijk gemaakt, terwijl de Koran en de islam met het grootst mogelijke respect worden behandeld. Na Christchurch was links heel solidair met de moslims en werd de extreemrechtse achtergrond van de daders benadrukt, maar na de aanslagen in Sri Lanka had links het opeens over paasvierders en werd de religie van de daders niet benoemd. Na Christchurch zei de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema dat ze solidair was met Nieuw-Zeeland, de nabestaanden en met de moslims wereldwijd. Na Sri Lanka zei de GroenLinks-politica niets. En al meer dan twintig jaar lang, over de relatie tussen islam en terrorisme, links gaat dit debat uit de weg...

Stalin was links, dus gelooft iemand die onbekend is met Hitlers ideologische achtergrond en politiek al snel dat Hitler dan wel rechts zal zijn geweest. De twee Führers (letterlijk, want ook Stalin werd Vozjd (Leider) genoemd) bewonderden dan wel elkaar, maar twee krokodillen in één vijver, is er één te veel. En dus beval Stalin in 1933 via de Komintern om de nazi’s voortaan “fascisten” te dopen en ze als extreemrechts te bestempelen. En hoe vaak hebben protestanten niet de hoofden van katholieken ingeslagen (en andersom), of zijn sjiieten opgeblazen door soennieten (en andersom)?... Toen Hitler in 1941 zijn bondgenootschap met Stalin verbrak, konden de communisten zich afficheren als antipode van Hitler. Een ideale gelegenheid om Hitler te herdefiniëren als rechts...

Mussolini was zijn hele leven lang lid van de communistische/socialistische partij in Italië. Het fascisme streefde naar een klasse-overstijgende samenleving, die in etnisch opzicht zoveel mogelijk homogeen zou zijn. Ze wilden een nieuwe politieke elite, met daarboven een almachtige leider. En iedereen die politiek actief en niet-nazi of fascist was kwam in die kampen terecht. Dat waren niet alleen andere socialisten en communisten, maar ook liberalen, conservatieven en andere rechtse politieke figuren. Zowel communisten als nationaal-socialisten vonden het vanzelfsprekend dat individuen die met hun gedrag ‘het algemeen belang’ schaadden, werden geëlimineerd. Dat de linkse kerk opnieuw een schandvlek heeft proberen weg te poetsen door het nationaal-socialisme extreemrechts te noemen is ronduit lachwekkend en gaat er dan ook alleen maar in bij linkse sufferds...

De links aanhangers presenteren zich als de grote bestrijders van het fascisme, maar zijn in hun denken en handelen zo fascistisch als de pest. Diegene die roepen antifascist te zijn hanteren methoden die fascistisch zijn. Dit zijn mensen die, net als geloofsfanaten binnen de islam, geloven dat ze op de weg naar het paradijs marcheren, en wie ze daarbij in de weg staat is dus niet alleen een tegenstander, maar een gevaar voor de vooruitgang en een blokkade op de weg naar het paradijs, en moet dus koste wat kost uit de weg worden geruimd. Het aantal incidenten in Nederland waarbij ‘anti-fascisten’ laten zien gebruik te maken van ondemocratische middelen om hun doelen te bereiken, stapelt zich op, in zoverre dat het inmiddels een trend is geworden. De bekladding van de huizen van PVV’ers in verkiezingstijd. De intimidatie van IND-medewerkers. Gewelddadige acties bij demonstraties van extreemrechts. De bekladding van het huis van Thierry Baudet. In Griekenland hebben ‘anti-fascistische’ knokploegen op universiteitscampussen vrij spel, omdat een oude wet de politie verbiedt het universiteitsterrein te betreden en de beveiliging het niet aandurft in te grijpen. Geweld gebruiken tegen anders denkenden, knokploegen en intimidatie, dit begint wel heel erg hard te lijken op iets waar we toch echt liever niet naar toe terug willen. De fascistische beweging AFA Nederland neemt geen afstand van de actie van een vrouwelijke demonstrant tijdens een demonstratie in Amsterdam, die Baudet dood wenst. Stelletje linkse fascisten, JULLIE zijn het nieuwe fascisme...

https://zlj13051967.wordpress.com/2019/ ... en-noemen/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Ali Yas
Berichten: 7662
Lid geworden op: zo apr 15, 2012 3:24 pm
Contacteer:

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Ali Yas »

Het is ook best veelzeggend dat die AFA"s door de heersende elite nauwelijks iets in de weg wordt gelegd. Vergelijk dat eens met de extreem fanatieke vervolging van de sinterklaasfeestbeschermers.

De essentie van fascisme is de bundeling van krachten: in eerste instantie die van de staat en (grote) bedrijven, maar media en knokploegen horen daar natuurlijk ook bij.

Afbeelding
Truth sounds like hate to those who hate truth.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

De moderne nazi

Afbeelding

De moderne nazi is niet bruin, maar bont.

Het Groene Rijk
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

En hier dan nog even een bijdrage van Numan...
Linkse leugens ontmaskerd – fascisme is óók socialisme

Geplaatst op 25 augustus 2019

Afbeelding

Er is een olifant in de kamer die niemand wil zien. Die olifant is het donkere geheim van het socialisme: dat fascisme en nationaalsocialisme vormen zijn van socialisme. Niet van extreemrechts, integendeel. Het is extreemlinks. Dat heeft links altijd veel pijn gedaan. Exact gelijk katholieken of meer algemeen christenen zich schamen voor de katholiek Adolf Hitler. Was Hitler katholiek? Wis en waarachtig. Hij heeft zich nooit laten uitschrijven en had de volle steun van het Vaticaan. De pauselijke nuntius in Berlijn bracht persoonlijk op 20 april 1945 (!) de felicitaties van de (schijn)heilige vader in Rome. Dat doettie normaal gesproken beslist niet voor atheïsten. Op 20 april was het Derde Rijk vrijwel van de kaart geveegd, dus hij had het rustig achterwege kunnen laten. Dat doen we met de Oostenrijkse korporaal. Laten we eens kijken hoe het met die olifant zit.

Wie heeft het communisme bedacht? Dat was Karl Marx. Dat weet iedereen. Wat minder mensen weten, is dat communisme zich vrij snel splitste in drie stromingen. De communistische lijn, met varianten daarop, die wilden middels revolutie een klasseloze maatschappij waarin de dictatuur van het proletariaat regeert. De socialistische lijn, die wilden middels evolutie een klasseloze maatschappij waarin de dictatuur van het proletariaat regeert. U ziet, bijna hetzelfde. Het einddoel is gelijk. Hoe dat te bereiken, daarover verschilden ze van mening. Communisten wilden dat met revolutie doen, en socialisten via de stembus, dus evolutie. Maar uiteindelijk, ongeacht alle sussende fraaie woorden, is het doel van het socialisme hetzelfde. Namelijk een dictatuur van het wereldproletariaat. Over die dictatuur praten ze liever niet meer. Dat is uit de mode, het verkoopt niet meer. De derde stroming was de meest krankzinnige en gevaarlijkste vorm, het anarchisme.

Dat anarchisme is krankzinnig om twee redenen. Die willen net zo goed een klasseloze maatschappij waarin het proletariaat... niet regeert, want anarchisten hebben iets tegen elke regering. Burgers moeten zichzelf regeren. Om dat te bereiken pleegden ze heel wat moorden om een wereldrevolutie op gang te brengen. Keizerin Elisabeth (Sissy, die van de films), de vrouw van de op een na laatste Oostenrijkse keizer, Franz Joseph, werd door een anarchist doodgestoken. president McKinley werd door een anarchist vermoord. De Eerste Wereldoorlog werd veroorzaakt omdat Gavrilo Prinzip, een anarchist, de troonopvolger van Franz Ferdinand doodschoot. De Franse president Carnot werd ook door een anarchist vermoord. En velen anderen. Rond 1900 waren de anarchisten bijna net zo gevreesd als ISIS vandaag de dag.

Het anarchisme is springlevend, maar functioneert in de schaduw. Ze noemen zichzelf zelden anarchisten. Antifa is niets anders dan een anarchistische terreurgroep. Het nu populaire politiek correct denken is een variant van het anarchisme. Modern feminisme is een variant van het anarchisme. Hun aanhangers weten het zelf nauwelijks; niet dat ze zich er voor zouden schamen. In het onwaarschijnlijke geval dat een groot verdienende ‘progressieve’ tv-presentator gedwongen zou worden om kleur te bekennen, dan zou hij verbaasd zijn dat hij eigenlijk een anarchist is, maar verder niets. Zich er voor schamen? Waarom? Logica bestaat niet binnen het anarchisme, en dat is op zich nogal logisch. Een zichzelf regerende samenleving van gemeenschappen, groepen en steden bestaat niet, heeft niet bestaan en kan niet bestaan. Een staatshoofd vermoorden en “simsalabim” de revolutie breekt uit? In je bovenkamer! En nergens anders. Dus een anarchist houdt zichzelf voor het lapje, en zoiets wil niemand openlijk erkennen.

Dan komen we nu uit bij de olifant. Het socialisme heeft zich ook gesplitst in verschillende stromingen. De meesten varianten zijn internationaal. Maar een andere variant is... nationaalsocialisme. Een Italiaanse socialist, Alceste De Ambris, moest niets hebben van dat ‘internationale’. Hij was Italiaan! Italiaanse arbeiders moesten solidair zijn met Italiaanse proletariërs, de rest van de wereld zoekt het zelf maar uit. Benito Mussolini begon ook als (internationaal) socialist. Hij kwam tot dezelfde conclusie als Alceste en werd fascist. Dus van inter- een nationaal socialist. Hitler min of meer ook. Enkel Francisco Franco, een falangist, was dat niet. Zijn nationalisme hield op bij de grenzen van Spanje. Waarschijnlijk daarom regeerde hij tot midden jaren-70 zonder veel problemen.

Gaan we even kijken hoe geleerden fascisme definiëren. Fascisme heerst waar de staat eigenaar of beheerder is van alle productiemiddelen. Wat dacht je wat? Dat is precies dezelfde definitie waar het communisme en socialisme aan voldoen. Een communistische samenleving is ook eigenaar van alle productiemiddelen. In een (internationale) socialistische samenleving iets minder, maar daar wordt aan gewerkt. Uiteindelijk moet en zal de staat eigenaar worden van alle productiemiddelen. Een kenmerk daarvan is de socialistische voorkeur om de staat alles te laten doen en regelen – voor uw eigen bestwil, begrijpt u wel. Ook opvoeding, dus niet gek opkijken als de staat crèches en kinderopvang moet regelen en betalen.

Noch Mussolini noch Hitler hebben ooit gezegd iets anders dan socialist te zijn. Nationaal socialist, wel te verstaan. Hoe dat ingekleurd werd, daarin verschilden ze van mening. Hitler deed er wat rassenleer bij, Mussolini spaghetti en een snuifje oregano. In beide gevallen – net als in andere socialistische staten – werd de staat eigenaar van alle productiemiddelen. Als je lid was van een vakbond? Dan was je bij deze lid van de Fascistische of Nationaal Socialistische vakbond. Tenzij je liever een modieus streepjespak wilde dragen, dat kon ook.

Begrijp me niet verkeerd. Ik ben geen fan van Franco. Hij was een dictator, en dat is altijd verkeerd. Even zo goed wist hij wat zijn grenzen waren. Mussolini niet. Wat u waarschijnlijk niet weet, is dat Mussolini een legioen zwarthemden stuurde naar Spanje om Franco te steunen. Dat legioen was het lachertje van de Spaanse burgeroorlog. Het enige waarin het uitblonk was verliezen, terugtrekken en overgeven. Italië was een agrarische maatschappij, net als Spanje. Franco wist dat Spanje failliet was (Italië bijna ook) en zich absoluut geen nieuwe oorlog kon veroorloven. Hitler kon bijzonder charmant zijn, maar dat was vergeefse moeite bij Franco. Hitler zei over zijn ontmoeting met Franco dat hij liever een kies liet trekken dan nog een keer te moeten onderhandelen met Franco. Belangrijk in deze is dat Franco een ‘gewone’ dictator was, en geen socialistische. De staat was niet eigenaar van alle productie middelen.

Nu vraagt u zich natuurlijk af waarom links altijd de mond vol heeft over fascisme en nazisme, maar nooit of te nimmer spreekt over nationaalsocialisme. Dat is niet toevallig. Al in de jaren ‘30 waren de socialisten, de internationale variant, nogal beschaamd over de nationale variant. Dat lag en ligt te dichtbij. Stalin zelf en alle andere internationale socialisten weigeren te spreken over nationaalsocialisme. Ze spreken consequent over fascisten of over nazi’s, maar nooit over nationaalsocialisten. Het is een taboe om dat te doen. Geen enkele zichzelf respecterende (internationale) socialist zal het woord nationaalsocialisme gebruiken, tenzij dat compleet onvermijdelijk is. En dan nog zo min mogelijk.

Dat zegt verder helemaal niets. GroenLinks is gewoon de communistische partij, met dezelfde ideologie en exact dezelfde partijstructuur. De brochures zijn veranderd. Ze vechten nu voor het milieu en de Mercedes Roetbak van kameraad Femke. Democratie bestaat niet binnen GroenLinks en net zo min binnen de Socialistische Partij, die nog steeds de lijn van Mao volgt. Jezelf vandaag Maoïstische of Communistische Partij noemen, is vragen om moeilijkheden. Vandaar de cosmetische veranderingen en het dogma dat nationaalsocialisme geen socialisme is.

Door: H. Numan

https://ejbron.wordpress.com/2019/08/25 ... ocialisme/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Plaats reactie