Nou hoeft er in Andalusië niet alles te veranderen hoor. Het landschap is er mooi. Het klimaat is er gunstiger. En het belasting- en accijnsbeleud is er moreler = minder minder minder staatsroof aan de pomp = minder minder minder stelen van de armen en de arbeiders.
En minder minder minder staatsroof op eten en drinken. Prijzen aan de strada: € 5,50 voor gegrilde sardientjes; € 1,40 voor een pilsje. Spanje, zo goedkoop, bestaat dat? Ja, dat bestaat.
Dit is dan je uitzicht. Al die Afrikanen hier hieronder zijn allemaal illegaal; Geen van allen hebben ze een verblijfsvergunning. En het stukje grond waarop ze hun lakens hebben uitgevouwen is gekraakt; ze hebben geen vestigingsvergunning die de normale Spanjaarden wel moeten hebben. En hun handelswaren dringen ze hinderlijk op zonder verkoopvergunning die de normale Spanjaarden wel moeten hebben. En al die handelswaren zijn verkregen uit diefstal en/of heling en/of merkenfraude. Ik heb derhalve ook geweigerd van dat Afrikaanse zwerfvuil op straat ook maar iets te kopen. Ik besteed mijn ontwikkelingshulpgelden liever bij de echte erkenden ter bevordering van de nijverheid.
Ze zijn er overigens niet van gediend om gespot te worden, hoezeer ik de mening ben toegedaan dat ze in het vizier gehouden dienen te worden. En wie zich in de kijker werpt wordt tenslotte gespot, nietwaar? Jammer dat juist deze foto geblurd is, want hier etaleert een illegale Afrikaan zijn laagheid naar mij als legale Europeaan in de vorm van een opgeheven middelvinger.
Af en toe rijden er wel eens politiemannen op de motor over de strada.
Dan zie je al die illegale Afrikanen in een pijlsnel tempo de lakens bij de vier hoekpunten bijeen pakken als een soort knapzak op hun rug en in een al even zo pijlsnel tempo als een soort kakkerlakken uiteen zwermen.
Lang mag zo’n vreugdevolle aanblik helaas niet duren. Als de politiemannen op de motor er ook maar even niet zijn zwerven ze zo weer over de strada en over het strand.