Pilgrim schreef:Waarom wordt de 1000-jarige geschiedenis van de Arabisch-islamitische slavenhandel verzwegen?
Geplaatst op 18 november 2018
Slavenmarkt in Zabid in Jemen, 13e eeuw.
“Eenheidsfront van de ontkenners”, of: Waarom vindt de meer dan 1000-jarige geschiedenis van de Arabisch-islamitische slavenhandel niet plaats in de algemene herinnering?
Bron: http://zuerst.deSpoiler! :Rondom de migratie van vooral zwarte Afrikanen via de Middellandse Zeeroute naar Europa worden steeds opnieuw ongehoorde verhalen verteld. Vaak lijkt het erop alsof de migranten op hun reis veel ergere dingen meemaken dan in hun thuislanden, waaruit ze vanwege de vreselijke toestanden zogenaamd gevlucht zijn. Zo deden in augustus 2017 videobeelden de ronde op internet van regelrechte slavenveilingen in Libië. De Amerikaanse zender CNN stuurde een donkergekleurde verslaggeefster naar het Noord-Afrikaanse land om te onderzoeken wat er waar is aan deze verhalen. In de buurt van Tripoli kon ze zo´n veiling observeren, de organisatoren zouden niet bang geweest zijn ontdekt te worden, schetste ze in een interview met een collega. Ook Duitse media berichtten eind 2017 uitvoerig over de moderne vormen van slavernij in verband met de “vluchtelingencrisis”.
Genoemd werd echter ook Mauritanië, een streng islamitische staat in het noordwesten van Afrika, waarvoor het ministerie van Buitenlandse Zaken onlangs nog weer een reiswaarschuwing had gepubliceerd. Mauritanië, dat aan de West-Sahara, Algerije, Mali, Senegal en in het westen aan de Atlantische Oceaan grenst, is echter grotendeels verschoond gebleven van de door het Westen aangewakkerde “Arabische Lente”. Alleen al deze omstandigheid duidt erop dat er voor de daar heersende slavernij wellicht oorzaken zijn die weinig te maken hebben met westelijke invloeden. De gemiddelde burger weet waarschijnlijk maar weinig over dit thema, hij kent de slavernij hoogstens als fenomeen van de Oudheid en in de Nieuwe tijd door de massale deportatie van zwarten naar Amerika. Andere verschijningsvormen zijn nauwelijks aanwezig in het publieke bewustzijn.
Dit hiaat in de kennis wilde ongeveer tien jaar geleden Tidiane N´Diaye, een antropoloog uit Senegal, sluiten. In 2008 verscheen zijn boek over het thema in het Frans, twee jaar later onder de titel “De versluierde volkerenmoord – De geschiedenis van de islamitische slavenhandel” ook in de Duitse taal. Tegelijkertijd had ook de historicus Egon Flaig uit Rostock in zijn boek “Weltgeschichte der Sklaverei” (2009) veel ruimte gegeven aan dit tot nu toe onderbelichte, explosieve thema. In het kader van de militaire expansie van de islam hebben Arabieren in de vroege middeleeuwen in Afrika vaste voet gekregen en zijn er in de onderworpen gebieden mee begonnen een florerende slavenhandel in noordelijke richting te vestigen – en wel bijna 13 eeuwen lang, tussen 650 en 1920. Wat er in die periode gebeurde, staat gelijk aan een volkerenmoord, oordeelt N´Diaye.
Het begin van dit weinig roemrijke hoofdstuk in de Arabisch-islamitische geschiedenis kan gedateerd worden in het jaar 652, 20 jaar na de dood van de profeet Mohammed. Aan de overwonnen koning van de Nubiërs werd door een islamitische generaal, Emir Abdallah ben Said, een verdrag opgedrongen, dat vastlegde: “Jullie leveren dit jaar 360 slaven van beiderlei kunne, die uitgekozen worden onder de besten van jullie land en overgedragen worden aan de imam van de islam. Ze moeten allemaal onberispelijk zijn.” Oude mensen en pre-puberale kinderen werden niet geaccepteerd. Vanaf dat moment transporteerden moslims miljoenen zwarte Afrikanen op twee routes naar het noorden: over land door de Sahara naar Noord-Afrika of per schip naar de Arabische wereld en tot in het Verre oosten. In het jaar 869 kwamen tienduizenden slaven in Basra, in het huidige zuiden van Irak, in opstand. Pas 14 jaar later kon de opstand worden neergeslagen.
Moslims hadden bijna duizend jaar lang het monopolie op de handel met zwarte Afrikanen, voordat zo langzamerhand de eerste Europeanen op dit terrein opdoken. Binnen een periode van ongeveer 450 jaar ontrukten zij ongeveer 12 miljoen mensen aan het zwarte continent, de doden niet meegerekend, die naar Noord- en Zuid-Amerika en naar het Caribische gebied werden gedeporteerd. Via de islamitische slavenhandel werden “in totaal vermoedelijk tot 15 miljoen Afrikanen naar de islamitische kernlanden tot aan China gedeporteerd; dat zijn schattingen, zij reiken tot 17 miljoen.” Dat schrijft Charlotte Wiedemann in een essay, dat begin 2012 verscheen in “Le monde diplomatique”. Ook N´Diaye gaat uit van 17 miljoen betrokkenen, ook hier zonder diegenen die bij de overvallen op de dorpen vermoord werden of tijdens de zware transporten om het leven kwamen.
Wanneer je de “trans-Atlantische” slavenhandel met die van de moslims vergelijkt, vallen er twee belangrijke verschillen op. Ten eerste: de Europeanen gebruikten het model van de slavernij bijna uitsluitend in hun koloniën, terwijl de aanhangers van de profeet ook de economie in hun thuislanden deels op het fundament van slavenarbeid baseerden. Ten tweede: islamitische slavenhouders duldden niet dat hun menselijk eigendom zichzelf vermenigvuldigde. Daarom werden alle jongens en mannen in principe gecastreerd. Dus niet alleen het huispersoneel of harembewakers, maar iedereen. Moslims voerden deze operaties, die veel doden eisten, niet zelf uit, maar droegen deze taak aan christenen op. Met in de eerste plaats de Egyptische Kopten. In tegenstelling tot de VS bestaan er daarom tegenwoordig ook nauwelijks nakomelingen van de vroegere slaven in de Arabische wereld.
De vraag welke rol de koran en “racisme” bij dit thema speelden, is omstreden. Tidiane N´Diaye benadrukt dat de koran alleen het tot slaaf maken van moslims zou verbieden, niet echter dat van “ongelovigen”. Dat de koran de institutie van de slavernij in principe zou toestaan, schrijft ook Charlotte Wiedemann. De heilige tekst beschrijft echter eveneens de vrijlating van slaven als daad van vroomheid. De profeet zelf zou naar men zegt 63 slaven gehad en hen enkele weken voor zijn dood vrijgelaten hebben. Wiedemann ziet de geschiedenis van de islamitische slavenhandel eerder als een “ontaarding” van de oorspronkelijk in de koran heersende geest, die bezield zou zijn door de gelijkheid van alle mensen. En Ulrich Baron wees er in de “Welt Online” in 2010 droog op dat het er bij citaten uit de koran altijd weer op aan zou komen wie ze citeert en desbetreffend interpreteert.
Zo ziet het er ook ongeveer uit bij het “racisme”. N´Diaye is er van overtuigd dat dit al aan de wieg van de islamitische slavenhandel heeft gestaan. Het bewijs daarvoor zou vooral de castratie zijn, waarmee verhinderd moest worden dat de verachte zwarten zich zouden voortplanten. Wiedemann ziet dat omgekeerd. Pas door het inzetten van zwarten voor “lagere werkzaamheden” zou zich een denigrerende houding van de slavenhouders hebben ontwikkeld – tot het moment dat het Arabische woord voor “slaaf” zich ontwikkeld zou hebben tot synoniem voor de zwarten. Het bewijs is de islamitische verachting van zwarten, bijvoorbeeld door een citaat van Ibn Chaldoen, een historicus en politicus uit de 14e eeuw: “De enige volkeren die de slavernij accepteren, zijn de negers, op grond van hun lage menselijke natuur lijken ze op dieren.” Aldus citeert de “Tages-Anzeiger” (Zwitserland) de laatmiddeleeuwse geleerde.
Wat meer met elkaar eens is men het dan bij de vraag waarom de islamitische slavenhandel zo succesvol uit het algemeen bewustzijn werd verdrongen en zelfs niet tot thema wordt gemaakt door zwarte activisten. Een deel van het antwoord is, dat dan immers ook de medeplichtigheid van de eigen “elites”, de stamvorsten en koningen, op de korrel genomen zou moeten worden. N´Diaye ziet bovendien een Afrikaanse variant van het “Stockholm-syndroom” aan het werk, een solidariteit van Afrikaanse en Arabische moslims, die gebaseerd zou zijn op de gezamenlijke religie en de vijandigheid tot het Westen, dat voor de wreedheden van de koloniale tijd verantwoordelijk zou zijn. Daarom zou men dit pijnlijke hoofdstuk uitschakelen en “de aandacht liever vestigen op de schuldigen die iedereen al kent: de Europeanen en de Amerikanen.”
Dat ziet Charlotte Wiedemann ook zo: “Wie het tot slaaf maken door Arabieren en door Afrikaanse moslimleiders tot thema maakt, moet zich laten verwijten het geloof aan te vallen en het spel van het Westen mee te spelen.”
Nog verder gaat de door Wiedemann als “anti-islamitische kruisvaarder” belasterde Egon Flaig. “Afrikaanse intellectuelen vormen een eenheidsfront van eensgezind ontkennen om de westelijke cultuur de schuld van de slavernij te geven.” Natuurlijk werden er inmiddels ook herstelbetalingen geëist. Per slot van rekening zou het niet de eerste keer zijn dat de blik op de geschiedenis door actuele, niet zelden materiële, belangen bepaald wordt.
Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron
https://ejbron.wordpress.com/2018/11/18 ... -verzwegen/
Islam en slavernij
- King George
- Berichten: 24963
- Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm
Re: Islam en slavernij
Pilgrim schreef:Waarom wordt de 1000-jarige geschiedenis van de Arabisch-islamitische slavenhandel verzwegen?
Geplaatst op 18 november 2018
Slavenmarkt in Zabid in Jemen, 13e eeuw.
“Eenheidsfront van de ontkenners”, of: Waarom vindt de meer dan 1000-jarige geschiedenis van de Arabisch-islamitische slavenhandel niet plaats in de algemene herinnering?
Bron: http://zuerst.deSpoiler! :
Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron
https://ejbron.wordpress.com/2018/11/18 ... -verzwegen/
Re: Islam en slavernij
Onthuld: De rol van de islam in de trans-Atlantische slavenhandel
Geplaatst op 23 februari 2020
De geschiedenis van de islam met het Westen is er een van onveranderlijke vijandigheid en seismische botsingen, vaak geïnitieerd door de eerste. Volgens de standaards van de geschiedenis is er niets tussen de beide civilisaties zo goed gedocumenteerd als deze lange oorlog. Derhalve wisten meer dan duizend jaar lang zowel ontwikkelde als minder ontwikkelde Europeanen – de laatste wellicht instinctief – dat de islam een militant geloof is, dat eeuwenlang aanviel en in hun thuislanden gruweldaden beging, alles in de naam van de “heilige” oorlog of Jihad.
Deze feiten werden in de afgelopen tijd radicaal “bijgewerkt”. Volgens het heersende narratief – zoals dit door de mainstream media en Hollywood, geleerden en politici, academici en allerlei soorten “deskundigen” in ere wordt gehouden – was de islam historisch progressief en vredelievend, terwijl het voor-moderne Europa fanatiek en roofzuchtig was.
Wat er ook maar over zulke op de kop zettende beweringen gezegd kan worden – en dat is veel – ze roepen de vraag op: wanneer een vroeger heel goed bekende, goed gedocumenteerde en door gruwelen belaste geschiedenis gerevideerd kon worden op een wijze die haar waarheid als antithese presenteert – bij weinig tegenspraak of aanvechting – hoe ziet het er dan uit met de subtielere, maar eveneens negatieve invloeden van de islam op de geschiedenis, die anders dan de al genoemde eeuwen van geweld tegenover Europa niet zo omvattend gedocumenteerd of zo duidelijk zijn, maar serieus historisch onderzoek vereisen?
Laten we de rol van de islam bij het mogelijk maken van de trans-Atlantische slavenhandel nemen – die anders bijna altijd als exclusieve Europese onderneming wordt voorgesteld.
Slavernij is natuurlijk zo oud als de mensheid. Eeuwen voor de opkomst van de islam waren Europeanen – Atheners, Spartanen, Romeinen – sterk bezig met de slavenhandel. Met de opkomst van het christendom en hoe dit zich door het Romeinse en na-Romeinse rijk (ca. in de 4e tot de 7e eeuw) verbreidde, was het instituut van de slavernij op weg ten onder te gaan.
Toen kwam de islam. Hij was niet de eerste die menselijk vlees uitbuitte, maar hij was in de post-klassieke, middeleeuwse, voor-moderne en zelfs moderne tijd de beste in zijn perfectionering en zijn opbloei, waarbij door de eeuwen heen ontelbare niet-moslims tot slaaf gemaakt werden (een bron duidt aan dat er alleen al 15 miljoen Europeanen tot slaaf werden gemaakt).
Zoals gebruikelijk, was het voor diegenen die zich in de buurt van de islam bevonden of constant met hem in contact stonden alleen maar natuurlijk dat ze met dezelfde slechte gewoonte van de ontmenselijking – en daarmee het misbruiken – van de “ander” werden aangestoken. Per slot van rekening blijven de weinige gevallen van christenen in Europa die slaven kochten en verkochten grotendeels beperkt tot de lange oorlog met de islam. Malta´s Johannieter ridders bijvoorbeeld reageerden op de islamitische slaven-rooftochten met het tot slaaf maken van de slavenjagers en andere moslims. Evenzeer waren ook de als eersten betrokken Europeanen in de Afrikaanse slavenhandel – de Spanjaarden en Portugezen – eveneens diegenen die eeuwenlang zij aan zij met moslims leefden (Al-Andalus) – vaak in geweld en zelf door hen tot slaaf gemaakt.
Islamitische slaven-rooftochten naar Afrika begonnen in het midden tot het einde van de 7e eeuw; destijds werd er volgens informatie van islamitische bronnen een astronomisch aantal Afrikanen – miljoenen – in naam van de Jihad tot slaaf gemaakt. In de tijd toen zeevarende Europeanen de kusten van West-Afrika bereikten, was de islamitische slavenhandel al een enorme business.
Moderne westelijke historici zijn zich er weliswaar van bewust dat het Afrikaanse “stamleden” waren die vijandige stamleden aan Europeanen verkochten, ze noemen echter niet dat deze “stam”verschillen er vaak om draaiden wie moslim was en wie niet.
Zo verklaarde John Alembillah Azumah, een Afrikaanse academicus en de schrijver van “The Legacy of Arab-Islam in Africa” (De erfenis van de Arabische islam in Afrika) in een interview (video):
De slavernij was een zeer belangrijk deel van de islamitische expansie in West-Afrika en zelfs in Soedan en dat vanaf de vroegste tijd van het islamitische opdringen in Afrika… Slavernij was een endemisch deel van de islamitische interactie met Afrika. En in West-Afrika behoorden massale slaven-rooftochten en slavenhandel tot de periode van de 18e en de 19e eeuw; en veel van de slaven, die gevangen, verkocht en in de trans-Atlantische slavenhandel gestuurd werden [werden door moslims gevangen]; de meesten van diegenen die destijds het tot slaaf maken bedreven, waren islamitische gemeenschappen. [cursief door de auteur]
Een blik op historische landkaarten lijkt dat te bevestigen: de westelijke kusten van Afrika, waar gevangen tot slaaf gemaakt en aan Europeanen verkocht werden, waren broeinesten van slaven-rooftochten. De bevolkingen van Senegal tot aan Angola – de regio´s tot waar naartoe de meeste Afro-Amerikanen hun stambomen kunnen terug volgen – waren van de 16e tot de 19e eeuw ongeveer voor de helft islamitisch en voor de helft heidens.
Nauwkeuriger gezegd: wanneer nu, nu de slavernij in het grootste deel van de wereld eindelijk formeel is afgeschaft, islamitisch groepen altijd nog vasthouden aan slavenhandel overal in Afrika – “Slavernij is in Afrika 400 jaar na het begin van de trans-Atlantische slavenhandel wijdverbreid” luidt een actuele kop – zou de rol die moslims bij het mogelijk maken van de trans-Atlantische slavenhandel speelden duidelijk moeten zijn.
Helaas en zoals al genoemd, is het echter zo dat de duidelijke dingen van de islamitische geschiedenis – zoals meer dan duizend jaar niet geprovoceerde Jihad-aanvallen op Europa – op een manier veranderd werden die de antithese als waarheid presenteert; en de achterbakse of subtiele rol van de islam door de geschiedenis heen, waaronder het mogelijk maken van de trans-Atlantische slavenhandel, zal ongehoord blijven.
Als randopmerking kan hier een goede, algemene vuistregel helpen om al die vervalste, pro-islamitische en schoongewassen verhalen te doordringen die verbreid worden; om te weten wat de islam in het verleden deed, kijk je er gewoon naar wat hij in het heden doet; en daartoe behoort een florerende ondergrondse en natuurlijk openlijke slavenmarkt.
Ondertussen zullen Europeanen/christenen – die exact genomen diegenen waren die de slavernij internationaal veroordeelden – verder alleen voor deze tragische periode van de geschiedenis verantwoordelijk gemaakt worden.
Bron: https://heplev.wordpress.com
Bron oorspronkelijk artikel: www.raymondibrahim.com
Door: Raymond Ibrahim
Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron
https://ejbron.wordpress.com/2020/02/23 ... venhandel/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Re: Islam en slavernij
LONGREAD: “Vrucht van de boom” (19)
Geplaatst op 7 maart 2020
Lees hier deel 1 t/m 18 van “Vrucht van de boom”
Slavernij en islam
De Jihad en de slavernij zijn nauw met elkaar verbonden. Het gevolg van de Jihad hield in bijna alle gevallen slavernij voor bepaalde groepen gevangenen in. Daarom gaan we nu aan de hand van wat anderen erover schreven een aantal aspecten van de slavernij wat nader bekijken.
De moslimslavernij is door M.A. Kahn uitvoerig beschreven in zijn boek: “Islamic Jihad, A legacy of forced Conversion, Imperialism and Slavery”, (New York, 2009). Hij geeft erg veel informatie, met in sommige opzichten een focus op India. Dit boek is een must voor iedereen die hier meer over wil weten! De samensteller heeft de blz. 102-105 en 267 t/m 351 van Kahn’s boek vertaald en er een samenvatting van gemaakt die hier volgt:
Slavernij voor de islam
Slavernij is niet uitgevonden door moslims en ze waren ook niet de enige die slaven hielden. Het kwam overal in de oude wereld voor: in Egypte, in Griekenland in het Romeinse Rijk waar het langzaam aan steeds meer aan beperkingen werd onderworpen en de omstandigheden voor de slaven gaandeweg door de tijd verbeterden. Slaven kwamen ook in het oude China voor, evenals in India. We zullen een paar van die plaatsen kort belichten, gebaseerd op het boek van Kahn.
Egypte
Volgens de beroemde Griekse reiziger Herodotus (484-425 v. Chr.) werden in Egypte veel slaven gebruikt om de grote bouwwerken te realiseren, waarvan wij van sommigen nu nog de overblijfselen kunnen zien. Hij vermeldt dat aan de grote piramide van Cheops gedurende twintig jaar meer dan 100.000 slaven zouden hebben gewerkt. Recente onderzoekingen hebben uitgewezen dat dit op zijn minst wat overdreven is en dat een deel van hen zeker bestond uit geschoolde ambachtslieden, die bij de bouwplaats in tijdelijke dorpen woonden. De omstandigheden waren voor die tijd voldoende om langdurige inzet van de werkers te garanderen. De Egyptenaren verkregen hun slaven door oorlogvoering en door aankoop van over de grenzen.
Griekenland
In Griekenland en vooral in Athene en Sparta hoorde slavernij bij het economische en politieke systeem. De slaven stelden de elite in staat om zich met intellectuele zaken bezig te houden, waaraan wij veel politieke, wetenschappelijke en litteraire verworvenheden danken, die ook nu nog actueel zijn. Men kon in het oude Griekenland in slavernij raken doordat men zijn schulden niet meer kon betalen; schulden die vaak ontstonden doordat de boeren hun hoge pacht door slechte oogst niet meer konden opbrengen en zichzelf dan als slaaf aanboden om die te voldoen. De slavernij was min of meer gereguleerd door wetgeving, de wet van Draco (621 v. Chr.), en ook door de wetten van Solon (638 – 558 v. Chr.). De slaven werden daardoor staatseigendom, wat hun positie verbeterde. De wet van Solon schafte slavernij af ten gevolge van schulden en een slaaf kon alleen door de staat ter dood worden veroordeeld.
Het Romeinse Rijk
In de republiek en het vroege keizerrijk was ongeveer 15 a 20% van de bevolking slaaf. Tot aan de tweede eeuw v. Chr. had een meester legaal het recht om een slaaf te doden. De wet van Cornelius van 82 v. Chr. maakte daar een eind aan. Onder keizer Claudius (41-54 na Chr.) was een meester die de gezondheid van zijn slaaf schaadde of veronachtzaamde schuldig aan moord als de slaaf stierf. “De Clementia” van Seneca de Oudere (54-39 v Chr.) legt vast dat een meester die wreed is voor zijn slaaf openlijk wordt bestraft.
Keizer Hadrianus (117-138 na Chr.) hernieuwde de Corneliaanse en Petronische wetten en Ulpian, een stoïcijnse advocaat onder keizer Caracella (211-217 n Chr.) vermeldt een verbod voor ouders om hun kinderen als slaaf te verkopen. Diocetianus (284-305) schafte het gebruik af om schuldenaren zichzelf als slaaf te laten verkopen. Constantijn de Grote (306- 337) verbood het scheiden van gezinnen bij de verkoop van slaven. De toestand van de slaven verbeterde langzaam tijdens het Romeinse Rijk van voor het christendom.
Oud China
In China hadden rijke families slaven om handwerk te verrichten. Ook de keizer had honderden, soms duizenden slaven. En ook hier was slavernij voornamelijk het gevolg van schulden en oorlogvoering.
Oud India
In India was voor de komst van de islam slechts zeer beperkt sprake van slavernij en soms was het voor reizigers van buiten niet zichtbaar, getuige een bericht van de Griek Megasthenes (ca. 350-290 v. Chr.) die op een reis door India geen slavernij kon ontdekken: “Alle mensen zijn vrij; geen van hen is slaaf.”
Boeddha gaf aanwijzingen over de behandeling van slaven en drong er bij hun meesters op aan ervoor te zorgen dat de slaven niet te zwaar zouden worden belast en ze aandacht te geven in geval van ziekte.
Het is duidelijk dat de slavernij in India in de tijd voor de islamitische invasies maar op zeer beperkte schaal voorkwam, zeker in vergelijking met de contemporaine samenlevingen in Egypte, China en Rome. In India werden slaven nooit gezien als handelswaar en er waren geen slavenmarkten. De slavenhandel kwam pas op gang na de islamitische invasies.
Slavernij in het christendom
Slavernij wordt in het Nieuwe Testament benoemd en aanvaard als een gegeven, waarbij moet worden opgemerkt dat in het vroege christendom de slaven en vrijen binnen de kerk als gelijken met elkaar omgingen. Het Nieuwe Testament laat zien dat slavernij in die tijd heel normaal was en laat ook iets zien over de onderlinge verhoudingen:
“5. Slaven, gehoorzaam uw aardse meester zoals u Christus gehoorzaamt, met ontzag, respect en oprechtheid; 6. niet met uiterlijk vertoon om bij de mensen in de gunst te komen, maar als slaven van Christus die van harte alles doen wat God wil. 7. Doe uw werk met plezier, alsof het voor de Heer is en niet voor de mensen, 8. want u weet dat allen door de Heer beloond worden voor het goede dat ze doen, zowel slaven als vrije mensen. 9. Meesters, behandel uw slaven op dezelfde manier. Laat dreigementen achterwege, want u weet dat zij en u dezelfde Heer in de hemel hebben, en dat hij geen onderscheid maakt.”
“We zien dus dat door het christendom de slavernij als een gegeven werd beschouwd; het wordt niet echt goedgekeurd, maar er is ook geen duidelijke afkeuring. Er is wel iets vreemds, want terwijl de slavernij in de voorchristelijke Romeinse samenleving geleidelijk milder werd in zijn uitvoering, was dat onder de christelijke keizers juist andersom. De wetten werden verscherpt en de kerkvaders rechtvaardigden de slavernij op religieuze gronden. Ze bleven de slavernij steunen, zelfs toen er in Europa steeds meer oppositie tegen ontstond.”
Algemeen
We richten nu de blik op de relatie tussen de slavernij en de islam en zullen zien dat slavernij een belangrijk onderdeel was van de Jihad.
Koran en slavernij
M.A. Kahn (blz. 269-271) haalt een aantal teksten aan uit de koran die gaan over slavernij in de islam. [gebruikte koran-citaten: http://www.redouan.nl]
Kahn:
Het instituut van de slavernij is door de koran aan regels gebonden, waarin Allah vrije mensen of meesters onderscheidt, die de macht uitoefenen en rechtspreken over de stommen, de nuttelozen en de slaven:
“En Allah geeft een gelijkenis van twee mannen: een hunner is stom, heeft nergens macht over en is een last voor zijn meester; waar hij hem ook heenzendt, hij brengt (hem) niets goeds mee. Kan deze gelijk zijn aan hem die rechtvaardigheid gelast en die zelf op het rechte pad is?” (Koran16:76)
Allah waarschuwt de gelovigen voor het als gelijken behandelen van slaven en het delen van rijkdom met hen, in plaats van dat zij hen vrezen zoals iedereen:
“Hebt gij onder uw ondergeschikten deelgenoten in hetgeen waarvan Wij u hebben voorzien, zodat gij dienaangaande gelijken wordt en vreest gij hen, zoals gij elkander vreest? – Zo leggen Wij de tekenen uit aan een volk dat begrijpt.” (Koran 30:28)
Allah erkent dat sommige mensen, namelijk de meesters, door hem meer worden gezegend dan de minderbedeelde slaven, als deel van zijn heilsplan. Hij waarschuwt de moslim voor het delen van zijn gave met hun slaven. Diegenen die hun slaven als gelijken beschouwen, waarschuwt Allah, ontkent hem en laat hem min of meer in de steek:
“En Allah heeft sommigen uwer boven anderen in levensonderhoud bevoorrecht. Maar degenen die Hij bevoordeelde geven hun bezit niet aan hun ondergeschikten, zodat deze er gelijk in zullen worden. Willen zij de gunst van Allah dan verloochenen?” (Koran 16:71).
Allah legitimeert niet alleen de slavernij; hij geeft zijn “verheven” zegen aan meesters die seks hebben met hun slavinnen. (alleen moslimmannen kunnen slaven bezitten):
“En degenen die onthouding betrachten.” (Koran 70:29).
“Uitgezonderd met hun vrouwen en degenen die zij bezitten, waarvoor hen geen blaam treft.” (Koran 70:30).
“En die hun vleselijke lusten beheersen.” (Koran 23:5)
“Behalve met hun vrouwen of hetgeen hun rechterhand bezit, want dan treft hen geen verwijt.” (Koran 23: 6)
Daarom als er vrouwen zijn onder de gevangenen of slaven hebben de moslims het heilige recht om seks met hen te hebben, zoals met hun (eigen) vrouwen. Deze uitspraak van Allah is de instelling van het gebruik van seksslavernij en slaven-concubinaat in de islam, die in de pre-koloniale moslimwereld wijdverbreid was en tot ver in de 20e eeuw is blijven bestaan. Voor zover het een legaal huwelijk betreft, is er een grens van vier vrouwen waarmee een man getrouwd mag zijn:
“En als gij vreest dat gij niet rechtschapen zult zijn bij het behandelen der wezen, huwt dan vrouwen die u behagen, twee of drie, of vier en als gij vreest, dat gij niet rechtvaardig zult handelen, dan één of wat uw rechter handen bezitten. Dat is voor u de beste weg, om onrechtvaardigheid te voorkomen.” (Koran 4:3)
Maar een dergelijke limiet bestaat niet voor het aantal seksslavinnen (concubines). Allah heeft zijn “heilige“ goedkeuring gegeven aan het voeren van oorlog tegen ongelovigen met als doel het verkrijgen van slavinnen voor seksuele doelen.
“O Profeet, Wij hebben voor u uw vrouwen wettig gemaakt, aan wie gij haar huwelijksgiften hebt gegeven, en degenen die uw rechterhand bezit van haar, die Allah u als een oorlogsbuit heeft gegeven...” (Koran 33:50).
Moslims mogen seks hebben met gevangen vrouwen, zelfs als deze gehuwd zijn, maar niet met gehuwde moslimvrouwen:
“En (verboden zijn) getrouwde vrouwen, met uitzondering van haar, die gij bezit...” (Koran 4:24)
Allah herinnerde de moslims er bij herhaling aan om slaven te houden en gaf ook aan hoe ze die moesten krijgen:
“En Hij deed de mensen van het Boek die hen (de vijand) hielpen uit hun vestingen komen en vervulde hun hart met ontzetting. Gij dooddet sommigen (volwassen mannen) en gij naamt anderen gevangen” (vrouwen en kinderen).” (Koran 33: 26)
Na de Slag bij de Gracht in 627 “beval” Allah dat de volwassen mannen moesten worden gedood en de rest, de vrouwen en de kinderen, tot slaven gemaakt moesten worden.
Mohammed verdeelde de gevangen vrouwen en kinderen onder zijn volgelingen en behield een vijfde deel voor zichzelf. De jonge en mooie onder de vrouwelijke gevangenen werden tot seksslavinnen gemaakt; de Profeet nam zelf de mooie 17 jaar oude Rayhana, wier echtgenoot en familieleden in de slachtpartij waren vermoord. Hij ging diezelfde nacht met haar naar bed.
Kahn merkt verder op:
“Er zijn nog meer verzen in de koran die goedkeurend spreken over slavernij en het gevangen nemen van slaven in oorlogen. Volgens de koran mogen moslims slaven houden. Ze mogen slaven in grote aantallen verwerven door oorlogen en seks hebben met de slavinnen en ze mogen ze vanzelfsprekend gebruiken zoals ze willen. Het is voor moslims net zo legaal om seks met slavinnen te hebben als met hun wettige echtgenotes. Slavernij blijkt een van de meest gewenste (en gewaardeerde) ´heilige´ voorrechten te zijn binnen de islam, omdat Allah de moslim keer op keer aan die rechten herinnert.”
M.A. Kahn schrijft, zoals gezegd, uitvoerig over alle facetten van de islamitische slavernij; het is bepaald een schokkend relaas. We zullen hieronder uit zijn boek enkele passages citeren om ons een beeld te kunnen vormen van de verschrikkingen die deze praktijken met zich mee brachten; voor het hele verhaal zij wederom verwezen naar zijn boek.
Slavernij door de islam (blz. 330)
De islam heeft de slavernij niet ingesteld, maar wel de eeuwen oude praktijk met open armen verwelkomd en er een heilige rechtvaardiging aan gegeven, die al eeuwenlang geldig is; ze hebben het tot heden op ongeëvenaarde schaal bevorderd. (...) Niet alleen heeft de islam de uitoefening van de slavernij verergerd vanaf het begin, maar het verergerde verder in de eeuwen die volgden. De profeet Mohammed bracht de vrouwen en kinderen van de Banu Qurayza, de Khaybar en de Banu Mustliq in slavernij, nadat de mannen waren afgeslacht.
Dit als ideaal beschouwde voorbeeld van de profeet werd de “modus operandi” voor de moslimstrijders door de eeuwen heen, totdat het Westen zijn eigen betrokkenheid met de slavernij beëindigde en dat verbod ook oplegde aan de moslimwereld, ondanks ergernis, teleurstelling en zelfs gewapend verzet van de moslims. (...) Als heiden had Mohammed, behalve Zaid, geen slaven. Maar na het islamitische geloof te hebben gesticht, vergaarde hij slaven bij dozijnen tot duizenden toe. Dit voorbeeld maakt duidelijk dat, in plaats van de stap naar afschaffing te nemen, de profeet van de islam en zijn dierbaarste metgezellen zelf het instituut van de slavernij op een veel grotere schaal brachten, vergeleken met wat voorheen in Arabië gebruikelijk was. De islam introduceerde ook de meest barbaarse en wrede methoden, voorzien van “heilige” goedkeuring, om slaven te vangen op een schaal die Arabië nog niet had gezien.
Slavernij binnen de islam (blz. 331)
Ondanks veelvuldige ontkenning van het bestaan van slavernij in de islam en de claim dat de islam de eerste stap nam in de richting van afschaffing, is slavernij onomstreden een “heilig” en geoorloofd gebruik binnen de islam, dat overeind blijft tot het einde der dagen. De islamitische denker Ibn Khaldum erkende massale slavernij van niet-moslims met gloedvolle religieuze trots, en moslims veranderden Afrika in een gebied van slavenjacht en slavenfokkerij.
Bernhard Lewis schrijft:
“Moslims hielden een gebruik in stand, goedgekeurd door de schrift, de wet (sharia) en de traditie (sunnah), dat noodzakelijk was in hun ogen om de sociale samenhang in moslimmaatschappij in stand te houden.”
Ibn Khaldum dacht dat uitgebreide slavernij van zwarten in Afrika door de moslims was gerechtvaardigd: “omdat ze eigenschappen hebben die nogal op domme dieren lijken.”
De negers van de landen van de Boven-Nijl werden in grote aantallen gewelddadig tot slaven gemaakt en tot de islam bekeerd. Ze werden bijna zonder uitzondering gecastreerd en over grote afstanden vervoerd; onderweg ging het merendeel (80 tot 90%) dood. Van degenen die over de Atlantische Oceaan naar Noord- en Zuid-Amerika werden vervoerd, stierven in het transport naar de kust, de gevangenschap tijdens het wachten op transportschepen en het transport overzee onderweg naar de overkant tussen de 30% en de 50%. De mortaliteit op de transportschepen zelf was ongeveer 10%.
Er werden ook slaven verkregen door “fokkerij”, hoe bizar dat ook lijkt in onze ogen. Sultan Moulay Ismael (stierf in 1727) had een slavenfokkerij in Marokko. In Soedan waren er in de negentiende eeuw ondernemingen voor het fokken van zwarte slaven als ware het vee en schapen. In een Perzisch geschrift, de Hudud al-Alam, geschreven voor de Ghawividische heerser Abu al-Harith, wordt vermeld over de Soedan: “Er is geen streek die dichter bevolkt is dan deze. De handelaren stelen de kinderen en nemen ze mee. Ze castreren ze en brengen ze naar Egypte, waar ze hen verkopen. Slavernij bereikt zo’n omvang dat er onder hen mensen zijn die elkaars kinderen stelen om aan de handelaren te verkopen als die komen,” voegt het document eraan toe.
Slavernij was zo wijdverbreid in Afrika dat het continent synoniem werd met slavernij. Daarbij wordt gemakshalve vergeten met welke gretigheid de Tartaren en andere Zwarte Zee volken miljoenen Oekraïners, Georgiërs, Circassiërs, Armeniërs, Bulgaren, Slaven en Turken hebben verkocht. De kostbaarste handelswaar die de moslimhandelaren in de tiende eeuw kochten in de handelscentra aan de Wolga waren de blanke slavinnen, die meestal door de Vikingen werden aangeleverd en verkocht.
Aard van de islamitische slavernij (blz. 333)
Waarschijnlijk het meest verwoestende aspect van de islamitische slavernij was de castratie van de mannelijke gevangenen. De meeste mannelijke Afrikaanse slaven werden gecastreerd voor ze werden verkocht binnen de moslimwereld. Ook in India weten we van grootschalige castratie van gevangenen, vanaf het begin tot aan het einde van de islamitische overheersing.
Ook was er wijdverbreide castratie van Europese slaven. (...) Volgens Koenraad Elst “deed de islamitische beschaving op ongeëvenaarde schaal aan castratie”. De grootste tragedie daarvan was echter het grote mortaliteitspercentage. Verscheidene steden in Afrika waren fabrieken van eunuchen; ze waren kostbaar handelsgoed, omdat slechts 25% van de slachtoffers de ingreep overleefde. Verder stierf een groot percentage tijdens het transport naar de markten die vaak duizenden mijlen ver weg lagen; dit was een van de grote tragedies van de islamitische slavernij. (...) Verschillende schattingen stellen het aantal zwarte Afrikanen die in slavernij geraakten op 11 tot 32 miljoen mensen. Omdat 80 tot 90% van de gevangenen stierf voordat ze hun bestemming bereikten, is het niet zo moeilijk om in te schatten hoe groot het verlies aan mensenlevens was ten gevolge van de wrede en barbaarse islamitische slavernij...
Gevangen genomen vrouwen als middel van reproductie (blz. 102)
De gevangengenomen vrouwen werden, in overeenstemming met de voorschriften in de koran, gebruikt als seksslavinnen. Ze werden een belangrijk werktuig in de uitbreiding van de moslimbevolking. Bovendien werden vrouwen, doordat ze bij hun (ongelovige, Hindoe of christelijke of Joodse) cultuur waren weggenomen, de reden dat de niet islamitische mannen veel minder in staat waren om zich voort te planten. Daarmee ontstond een verstoring in het voortplantingspercentage van de niet islamitische bevolking; dit percentage werd daardoor ernstig verlaagd, terwijl de moslimgemeenschap juist en veel hoger groeipercentage begon te vertonen.
Waar de islamieten binnenkwamen, traden dus twee effecten op: ten eerste werd de bevolking ernstig gereduceerd doordat de moslims op grote schaal de weerbare en vruchtbare mannen afslachtten. Ten tweede trad bovengenoemd effect van de seksslavernij op, wat in een versnelde groei van de moslimpopulatie resulteerde. Om een beeld van dit effect te krijgen, kijken we als voorbeeld naar India, waar het werkelijk om grote aantallen gaat. In de veldtocht van het jaar 1000-1002 nam Sultan Mahmed meer dan 50.000 mensen gevangen. In zijn aanval op Thanesar nam hij 200.000 slaven en in 1019 waren het er 53.000.
Abdulla Khan Uzbeg, een generaal van Akbar (1556-1605), pochte erop en zei: “Ik maakte gevangenen tot een aantal van 500.000, mannen en vrouwen en verkocht ze. Ze werden allemaal islamieten. Door hun vruchtbaarheid zullen ze op de Dag des Oordeels met 10 miljoen zijn!”
Toen Nadir Shah van Iran in 1738 India binnenviel: “Na verschrikkelijke wreedheden te hebben gepleegd en te hebben geplunderd, waarbij 200.000 mensen werden vermoord, keerde hij terug met duizenden slaven en grote schatten”.
In het volgende deel wordt uitgelegd dat ook slaven van overzee werden aangevoerd door aankoop. Er blijkt dan verder uit dat de slavenhandel en wreedheden ongekende vormen aannemen, buiten de aantallen doden en verminkten hierboven genoemd.
(Overigens groot respect voor de diepgang van de onderzoeken voor het boek gedaan door de heer Bontenius, auteur van “Vrucht van de boom”)
Door: “Henk der Niederländer”
https://ejbron.wordpress.com/2020/03/07 ... e-boom-19/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Re: Islam en slavernij
Zie voor de rest van deze reeks ook in het Bronnencentrum:LONGREAD: “Vrucht van de boom” (20)
Geplaatst op 20 maart 2020
Lees hier deel 1 t/m 19 van “Vrucht van de boom”
Vikingen en de islamitische slavenhandel
Vanaf de 8e eeuw hebben de Vikingen als niet-moslims een behoorlijk grote rol gespeeld in de enorme slavenhandel binnen de moslimwereld. Ze voerden aanvallen uit in heel Noordwest- Europa en in Rusland, o.a. langs de Wolga. De periode van 793 tot 1066 wordt wel het Vikingtijdperk genoemd. De Vikingen zijn zwaar bekritiseerd voor hun deelname aan slavenjacht, waarbij ze vreedzame gemeenschappen overvielen en de volwassenen doodden en de kinderen en jonge vrouwen als slaven verkochten. (...) Er is echter nog weinig aandacht voor de stimulerende invloed van de islam op hun betrokkenheid in de slavenhandel.
Omdat de moslims bij Poitiers hadden verloren en reeds veroverde gebieden moesten prijsgeven, werden door de vermindering van het aanbod de prijzen van blanke slavinnen erg hoog. Doordat het vangen van blanke seksslavinnen door oorlogvoering minder gemakkelijk werd, won de handel erin aan belangrijkheid. Scandinavische bonthandelaren ontdekten door contacten in de handelscentra langs de Wolga dat de moslims grote vraag hadden naar blanke vrouwen voor hun harems. Deze Vikingen begonnen daarom speciaal te jagen op jonge blanke vrouwen, die ze in de moslimwereld konden verkopen. Dit opende voor het eerst de Oost-Europa route voor de slavenhandel met de moslimwereld. De bevoorradingsroute van slaven via Spanje volgde spoedig daarna. Toen het christendom Noord-Europa bereikte, werd de slavenhandel van de Vikingen minder en verdween geleidelijk aan geheel.
Ibn Fadlan ontmoet de Vikingen
Ibn Fadlan was een Arabische kroniekschrijver, die een verslag schreef van zijn reizen, waarbij hij vertelt over zijn ontmoeting met de Vikingen. In 921 zond de Kalief van Bagdad Ibn Fadlan met een gezantschap naar de koning van de Bulgaren in het Midden-Wolga gebied. In 921 vond daar een ontmoeting plaats van deze Arabische afgezant van de Kalief met een groep Vikinghandelaren. Ibn Fadlan schrijft daarover onder meer:
Ibn Fadlan was de secretaris van de afvaardiging van de Kalief in Bagdad aan de Koning van de Bulgaren, een Turks volk dat ontvankelijk was gebleken voor de islam. Ondanks de toestroom van Vikingen stond de markt van Bulgarije nog onder gezag van de koning en Ibn Fadlans delegatie had tot taak de koning te onderrichten in de islamitische rituelen en te helpen bij de bouw van een permanent fort dat de verdediging van Bulgarije moest versterken.
In Bulgarije werd kostbare waar als Chinese zijde en Arabisch zilver verhandeld, en Ibn Fadlan en de zijnen waren niet van zins de Roes (Russen) of wie dan ook de vrije hand in de stad of met haar schatten te geven. Scandinaviërs, Arabieren en anderen verdrongen zich waakzaam, maar zonder al te grote vijandigheid in de nauwe straten, die bezwangerd waren van de stank van kamelen en andere lastdieren die de straten in modderpoelen veranderden. Roes met tatoeages en dikke beurzen dongen af bij kooplui in kaftan uit Bagdad, terwijl karren volgeladen met bont af- en aanreden.
In de ogen van een ontwikkelde moslim als Ibn Fadlan waren de Roes en Bulgaren heidenen en barbaren, maar hij was eerlijk en opmerkzaam in zijn beschrijving van hun gebruiken, zij het niet onbevooroordeeld. Zoals veel buitenlanders was hij onder de indruk van de lange, fiere gestalte van de Vikingen die hij in de modderige straten van Bulgarije zag. “Nergens zag ik zulke gave fysieke exemplaren”, zo schreef Ibn Fadlan, “Hoog als dadelpalmen, blond en blozend”. De Vikingen waren gemiddeld een paar cm langer dan andere Europeanen en hun lengte werd nog benadrukt door de opvallende wapens en sieraden die zij droegen. “Iedere man draagt altijd een bijl, een zwaard en een mes bij zich”, schreef Ibn Fadlan. Al even imposant waren de donkere tatoeages die hen “van de vinger toppen tot de nek” bedekten, in kronkelige patronen, die Ibn Fadlan met bomen vergeleek.
In andere opzichten maakten de Vikingen echter alles behalve indruk op de Arabier. “Ze zijn de smerigste van Allah´s wezens”, verklaarde hij. “Ze ontberen alle zeden bij het ontlasten en urineren, ... en wassen na de maaltijd hun handen niet. Daarin zijn zij als wilde ezels”. Als ze zich al wasten, dan was dat op wat hij aanduidde als “de meest stuitende en smerige wijze”. Iedere morgen bracht een slavin haar meester een bekken met water waarmee hij zijn handen, gezicht en haren afspoelde. Tot slot snoot hij zijn neus en spuwde hij in het water. “Wanneer hij klaar is”, scheef Ibn Fadlan vol walging, “brengt de dienares het bekken naar de volgende, die hetzelfde doet”. Kennelijk was het op deze manier delen van een wasbekken een blijk van kameraadschap.
Als ze uit hun land komen en aanleggen op de oever van de Wolga, dat is een grote rivier, dan bouwen ze grote huizen van hout op de oever, elk voor tien tot twintig personen. Iedereen heeft een bank waarop hij zit. Ze hebben mooie slavinnen bij zich, bestemd voor de verkoop aan handelaren: een man kan dan ongegeneerd geslachtsgemeenschap hebben met zijn slavin, terwijl zijn metgezel toekijkt. Soms komen hele groepen samen op deze manier, elk in het bijzijn van anderen. Een handelaar die aankomt om een slavin van hen te kopen, moet soms wachten en toekijken tot de Rus klaar is met de slavin.”
[Deze beschrijving van Ibn Fadlan komt op diverse plaatsen in boeken en webstekken voor; Vert. Peter Bontenius]
Toen de Vikingen aan het einde van hun tijdperk de leveringen staakten, begonnen de moslims zelf op pad te gaan om aan de vraag te voldoen.
Islam en Europese slavenhandel
De Europese slavenhandel naar de Nieuwe Wereld begon met een goedkeuring van keizer Karel V in 1519. Als eerste stortten de Spanjaarden en de Portugezen zich op deze lucratieve handel, gevolgd door de Nederlanders, de Engelsen en de Fransen. De Engelse koning Charles I keurde de slavenhandel in 1631 goed en zijn zoon bekrachtigde dat in 1672. Volgens schattingen zijn er ongeveer 11.100.000 Afrikaanse slaven naar Amerika getransporteerd. Ongeveer 4.000.000 gingen naar Brazilië; 2.500.000 gingen naar de Spaanse gebieden in Zuid- en Midden-Amerika. 2.000.000 gingen er naar de Britse West-Indische eilanden, de meesten daarvan naar Jamaica; 1.600.000 gingen naar de Franse West-Indische gebieden; 500.000 gingen naar de Nederlandse West-Indische koloniën en 500.000 gingen naar Noord-Amerika; opgeteld dus 11.100.000 mensen.
De Europese slavenhandel is ten sterkste te veroordelen als een wrede misdaad tegen de menselijkheid. De moslims doen erg hun best om te doen of ze beter zijn dan anderen, vooral als het gaat om het schoonpoetsen van hun geschiedenis met betrekking tot de slavernij. In werkelijkheid speelden ze zelfs in de Europese slavenhandel een belangrijke rol. Maar ze zijn er muisstil over en zelfs niet-moslim geleerden in het Westen zijn voornamelijk stil over de islamitische bijdrage aan de trans-Atlantische slavenhandel.
Islamitische rol in de trans-Atlantische slavenhandel
De rol van de islam in de trans-Atlantische slavenhandel door slavenjagers en slavenhandelaren is gelegen in de aanvoer van slaven naar de zeehavens. De Europeanen kochten de slaven van moslimhandelaren om ze naar Amerika te brengen. Toen de Europeanen met de slavenhandel begonnen, hadden de moslims al een eeuwenlange ervaring met de “kunst” van de slavenhandel en ze werden de gretige leveranciers van de Europeanen. De handel valt in twee delen uiteen:
De Europeanen verkregen ongeveer 20% van de Afrikaanse slaven direct, zonder de tussenkomst van moslimhandelaren, vanuit allerlei bronnen, zoals ouders die hun kinderen verkochten en stammen die hun slaven doorverkochten, en vaak speelden droogte en hongersnood hierin een rol. Senegal beleefde tussen 1746 en 1754 een serie droogtes en slechte oogsten, die de slavenhandel enorm deden toenemen.
Ze verkregen ongeveer 80% van de slaven van moslimhandelaren en slavenjagers. De moslimstrijders veranderden Afrika in een slaven fokkend en slaven vangend gebied om aan de vraag naar slaven in de moslimwereld te kunnen voldoen, wat later ook het leveringsreservoir voor de Europese handelaren werd.
Sayyid Sa’id, een prins uit Oman, trok naar Oost-Afrika met de piraten uit de haven van Musqat, die door de Engelsen zonder werk waren geraakt. Hij vestigde zich in 1806 op Zanzibar en zijn slavenjagers drongen vanaf de oostkust diep het binnenland in tot aan Oeganda en Kongo om slaven te vangen. Op deze wijze grondvestte hij een bekend slavenrijk in Oost-Afrika. Curtin schrijft:
“In Afrika zijn er slavenjagers met bendes van 40 tot 50 man. Ze gaan in groepen op pad naar nabijgelegen dorpen en stelen vee en mensen, trachten dan individuen of kleine groepen te vangen, zoals vrouwen op weg naar hun dorpen (...). De opening van nieuwe markten in de Nieuwe Wereld betekende een erg lucratieve handel voor de moslim slavenjagers en handelaren van Afrika.”
Ontkenning
Kahn gaat in zijn boek verder in op een aantal onderwerpen die betrekking hebben op de slavernij; hier in het kort samengevat:
De ontkenning van de islamitische slavernij: “Voor de meeste moslims is de slavenhandel die ze kennen de trans-Atlantische handel naar Amerika. Voor hen bestaat de nog veel uitgebreidere en barbaarse slavernij in de moslimwereld, die tot ver in de 20e eeuw duurde, helemaal niet.”
De behandeling van slaven in de islam: Hoewel een goede behandeling van slaven in overeenstemming is met de voorschriften in de Koran, was dat op zichzelf geen nieuwe ontwikkeling, want ook bij de oude Grieken bijvoorbeeld werd een humane behandeling van slaven al aanbevolen (Solon, ca. 638-558 v. Chr.) en werden slaven bij bepaalde gelegenheden in vrijheid gesteld. Een goede behandeling en soms bevrijding van slaven bestond ook al in het voor-islamitische Arabië, en toen Mohammed nog een heiden was, liet hij al zijn slaaf Zaid vrij en adopteerde hem als zijn zoon. Daarom kan worden gezegd dat Mohammed en de islam niets nieuws toevoegden aan het menselijke aspect van de slavernij.
De islam stelde in eigen kring de slavernij als gebruik in. Het is een leugen om te stellen dat de islam de deur naar slavernij sloot of de eerste stap zou hebben gezet naar afschaffing. Mohammed had voordat hij de islam oprichtte slechts één slaaf, Zaid. Tijdens zijn 23 jaar als moslim verwierf hij 59 slavinnen en 38 slaven voor huishoudelijk werk. Zubair, een directe metgezel van Mohammed, had bij de dood van Mohammed meer dan 1000 slaven. Deze voorbeelden maken duidelijk dat, in plaats van naar afschaffing te streven, de Profeet van de islam en zijn trouwste metgezellen de slavernij op een hoger plan brachten, zeker vergeleken met wat daarvoor in Arabië gebruikelijk was.
Slavernij is theologisch en historisch een onlosmakelijk deel van de islam. Ondanks de wijdverbreide ontkenning van het bestaan van de slavernij binnen de islam en de stelling dat de islam de eerste stap zou hebben gezet naar de afschaffing ervan, is de slavernij ontegenzeggelijk een heilig en van hogerhand ingesteld gebruik in de islam. Alle islamitisch scholen en jurisprudentie, de sharia en de religieuze geleerden door de hele geschiedenis heen, hebben unaniem en met trots de slavernij geaccepteerd als een integraal bestanddeel van de islam. Kahn stelt:
“Ondanks de wijdverbreide ontkenning van slavernij binnen de islam en de stelling dat de islam de eerste stap zou hebben gezet naar afschaffing, is de slavernij onweerlegbaar een heilig gegeven in de islam, dat standhoudt tot het einde van de mensheid.”
De islamitische denker Ibn Khaldun erkent met trots de slavernij op grote schaal van niet-moslims als hij spreekt over hoe de moslims Afrika veranderden in een continent van slavenjacht en slavenfokkerij. De kostbaarste handelswaar die islamitische handelaren meebrachten uit de handelscentra langs de Wolga waren blanke slavinnen, meestal gekocht van de Vikingen.
Speciale wreedheid en slachtoffers van de islamitische slavernij: Kahn gaat hier in op zaken als de castratie van de mannelijke slaven, vooral uit Afrika, en de hoge mortaliteit tijdens de transporten over grote afstanden door de Sahara, maar ook over de Himalaya, en stelt: “... de instelling van de slavernij door de islam is zonder twijfel een van de grootste tragedies voor de mensheid geweest...”
Kahn gaat verder nog in op onderwerpen als de islamitische weerstand tegen afschaffing van de slavernij, de Europese strijd tegen de islamitische slavernij, de weerstand tegen de afschaffing van de slavernij onder de Ottomanen, de tegenwoordige herleving van de slavernij in sommige moslimlanden zoals in Soedan en de slavernij die de moslims naar het Westen brengen.
Deze punten uit het boek van Kahn zullen we hier niet behandelen, het boek is via de bekende internetwinkels binnen 3 weken overal ter wereld leverbaar en zeer aan te bevelen.
Slavernij elders
Azië
Het is al genoemd dat, nadat de moslims in Zuidoost-Azië aan de macht kwamen, ze slavernij bevorderden op zo’n schaal dat de Portugezen, die een eeuw later kwamen, ontdekten dat bijna de hele bevolking eigendom was van voornamelijk Arabische meesters. Ook werden na verovering hele bevolkingen weggevoerd.
In Java verkleinden de heersers de bergbevolking, een deel daarvan door slavenjacht en verkoop. Sultan Iskander Muda (1607-1636) van Atjeh bracht met zijn verovering van Malaya duizenden slaven mee naar zijn hoofdstad.
Het sultanaat Sulu (Filipijnen) nam in de periode 1665 tot 1879 ongeveer 2.300.000 Filippino’s mee als slaven uit het Spaanse deel van de Filipijnen.
Afrika
In de late 17e eeuw wordt verteld van de Marokkaanse Sultan Moulay Ismael (1672-1727) dat hij “een leger van 250.000 zwarte slaven had.” In 1721 stuurde Moulay Ismael een leger naar het Atlasgebergte waar rebellen weigerden de schatting te betalen. Van de verslagen rebellen werden alle mannen gedood en de vrouwen en kinderen mee teruggenomen naar de hoofdstad. Hetzelfde gebeurde onder zijn zoon Moulay as Sharif, die de stad Guzlan innam na weigering van de schatting. Toen de rebellen zagen dat ze niet konden winnen, gaven ze zich over in de hoop op clementie. Maar Moulay as Sharif gaf opdracht alle mannen te onthoofden en de vrouwen en kinderen werden weggevoerd.
Korte berichten
Van Perzië tot Egypte tot Marokko bestonden er slavenlegers van 50.000 tot 250.000 soldaten. Net zoals de Ottomaanse Janitsaren soldaten was Sultan Moulay Ismael gewoon om 10-jarigen uit de zwarte slavenfokkerijen en kinderhuizen te halen, ze te castreren en ze te trainen tot betrouwbare en gevreesde vechters, de “Bukhari”, omdat ze trouw zwoeren aan de Sultan. Hij had er 25.000 in zijn hoofdstad en 75.000 in de garnizoensstad Mahalla.
Guinee (Afrika, nu 85% moslim) kwam in de 18e eeuw onder moslimoverheersing. In 1823 zag major Laing een “slavenstad” in Fabala. De slaven werkten voor het opperhoofd in de landbouw.
Het Oost-Afrikaanse rijk van de beroemde Sultan Sayyid Saíd, met zijn hoofdstad Zanzibar (1806-1856), “was gegrondvest op slavernij (…) slaven werden verscheept naar de markten van Arabië en Perzië als huispersoneel en concubines.”
Ronald Segal, die met de islam sympathiseert, vermeldt dat Afrikaanse kinderen van 10-11 jaar in grote aantallen gevangen genomen werden om getraind te worden voor het moslimleger.
Volgens een schatting van Paul Lovejoy in “Transformations in Slavery, 1983” werden alleen in de 19e eeuw ongeveer 2.000.000 slaven van Afrika en de Rode Zeekust naar de islamitische wereld overgebracht, waarbij door het hoge sterftecijfer van 80 tot 90 mensen stierven voor ze hun bestemming bereikten.
In de 18e eeuw was het aantal daadwerkelijk geleverde slaven ongeveer 1.300.000.
Lovejoy schat dat tot de 19e eeuw in totaal 11.512.000 zwarte Afrikanen naar de islamitische wereld zijn overgebracht als slaven, terwijl Raymond Mauvy (geciteerd in “The African Slave Trade from the Fifteenth to the Nineteenth Century, UNESCO, 1979”) het aantal van 14.000.000 noemt, inclusief 300.000 slaven in de 1e helft van de 20e eeuw.
Muray Gordon, “Slavery in the Arab World”, stelt het totale aantal zwarte slaven door moslim handelaren verkregen op 11.000.000; ongeveer hetzelfde aantal dat de Europeanen naar hun kolonies in de Nieuwe Wereld brachten.
Aan het einde van de 18e eeuw transporteerden karavanen uit Darfur zo`n 18.000 tot 20.000 slaven in één enkel transport naar Cairo.
Zelfs nadat Europa in 1815 de slavernij had afgeschaft en de moslimregeringen gedwongen had er mee te stoppen: “In 1830 had de Sultan van Zanzibar 37.000 slaven per jaar; in 1872 verlieten 10.000 tot 20.000 slaven per jaar de haven Suatin (in Afrika) naar Arabië.”
Barbarijse zeerovers
Kahn geeft in zijn boek een uitgebreide beschrijving over het lot van Europeanen die door toedoen van de Barbarijse zeerovers in Noord-Afrika in slavernij raakten. Verder beschrijft hij het lot van slaven in diverse landen: Arabië, Sindt (India), de slaven die door het leger werden opgenomen, die in fabrieken moesten werken, die in paleizen en aan hoven moesten werken, in huishoudens en op het land. Hij beschrijft het lot van vrouwen die in seksslavernij raakten en in concubinaat moesten leven. Ook komen de eunuchen en schandknapen aan de orde, die in overvloed aanwezig waren. De reden dat er in de islamitische Arabische wereld bijna geen zwarten leven, komt doordat de overgrote meerderheid van de slaven werd gecastreerd.
Kahn gaat ook in op de slavenhandel, de oorsprong van de slavenhandel, de prijs die slaven opbrachten en de slavenhandel tussen verschillende landen. Hij gaat ook in op de Europese slaven. Hij citeert Lewis als volgt:
“In Europa was er een belangrijke handel in slaven, moslims, Joden en heidenen en zelfs orthodoxe christenen en Oost-Europese slaven. Algemeen bekend als Sagaliba (slaven). Ze werden langs drie hoofdroutes aangevoerd: over land via Frankrijk en Spanje; vanuit Oost-Europa via de Krim en overzee over de Middellandse Zee (…). Sommigen werden gevangen tijdens overvallen op Europese kusten, vooral in Dalmatië. De meesten werden geleverd door Europese, vooral Venetiaanse, slavenhandelaren, die ladingen van hen leverden naar de markten in Spanje en Noord-Afrika ”
De Europese slavinnen werden speciaal gevraagd voor dienst in koninklijke paleizen en als concubines en in de vestigingen van de rijken in Marokko, Tunesië, Algerije en Libië.
Korte berichten
In 1544 werd het eiland Ischia bij Napels geplunderd en 4.000 inwoners werden gevangen genomen, terwijl er 9.000 inwoners van het eiland Lipari aan de noordkust van Sicilië als slaven werden meegenomen.
In 1663 plunderde het Turkse piratenopperhoofd kustnederzettingen bij Granada in Spanje en voerde 4.000 mensen in slavernij mee.
In 1625 veroverde Barbarijse zeerovers het eiland Lundi in het Kanaal van Bristol en plantten er de vlag van de islam. Vanuit die basis plunderden ze de omliggende steden en dorpen en pleegden daden van plundering en moord. Volgens Milton:
“Dag aan dag vielen ze ongewapende vissersgemeenschappen aan, namen de inwoners mee en staken hun huizen in brand. Aan het einde van de vreselijke zomer van 1625 telde de burgemeester meer dan 1.000 vissersboten die vernield waren en een vergelijkbaar aantal mensen dat in slavernij was weggevoerd.”
Tussen 1609 en 1616 veroverden de Barbarijse zeerovers een verbijsterend aantal van 466 Engelse handelsschepen.
In 1627 ondernam Murad Rais, een Europese bekeerling tot de islam, die leider van de Barbarijse zeerovers was geworden in de rovershoofdstad Salee in Marokko, een plundertocht en slavenjachtcampagne naar IJsland. Na het anker te hebben laten vallen in Reykjavik plunderden zijn strijdkrachten de stad en kwamen terug met 400 mannen en vrouwen en kinderen, die ze in Algiers verkochten. In 1631 maakte hij met een brigantijn met 200 piraten een tocht naar de kust van Zuid-Ierland, plunderde Baltimore en nam 237 mannen, vrouwen en kinderen mee naar Algiers.
”What of the people of the town of Baltimore in Ireland, all carried off by “Corsairs” Raiders in a single night”
De Barbarijse slavenjacht van de moslimpiraten hadden een behoorlijk effect op Europa. Frankrijk, Engeland en Spanje verloren duizenden schepen, wat de overzeese handel veel schade toebracht. Grote delen van de kust van Spanje en Italië waren tot in de 19e eeuw nagenoeg door hun bewoners verlaten. De visserij werd praktisch verwoest.
Paul Baeplers boek “White Slaves, African Masters: An Anthology of American Barbary Captivity, Narratives” geeft een lijst van verslagen van negen Amerikanen die in Noord-Afrika gevangen gehouden zijn. Volgens zijn boek waren er in 1620 in Algiers meer dan 20.000 blanke christelijke slaven. Hun aantal nam toe tegen 1630 tot 30.000 mannen en 2.000 vrouwen, etc. ... De Barbarijse piraten namen gedurende drie eeuwen jaarlijks gemiddeld 5.000 Europeanen in slavernij gevangen.
In 1658 zag Consul d’Arvieuw hoe christelijke slaven, Polen, Russen en Circassiërs, als dieren op de slavenmarkt te koop stonden.
Oost-Europa
Enorme aantallen slaven kwamen van de Krim, de Balkan en de steppen van West-Azië naar de islamitische markten. B. D. Davis klaagt: “Tataren en andere Zwarte Zeevolken verkochten miljoenen Oekraïners, Georgiërs, Circassiërs, Armeniërs, Bulgaren, Slaven en Turken, zonder veel ruchtbaarheid”.
De Krim-Tataren verkochten tussen 1468 en 1694 ongeveer 1.750.000 Oekraïners, Polen en Russen. Volgens andere schattingen exporteerden de Krim-Tataren jaarlijks 10.000 slaven; totaal 2.500.000 alleen al naar het Ottomaanse Rijk. De Tataarse slavenjagers kwamen terug met:
18.000 Polen in 1463;
100.000 uit Lvov in 1498;
60.000 uit Zuid-Rusland in 1515;
50.000 tot 100.000 uit Galicië in 1516;
800.000 uit Moskou in 1571;
50.000 uit Polen in 1612;
60.000 uit Zuid-Rusland in 1646;
100.000 uit Polen in 1648;
300.000 uit de Oekraïne in 1654;
400.000 uit Vilynia in 1676;
en duizenden Polen in 1694.
Behalve deze grote vangsten deden ze talloze kleinere Jihad-rooftochten in dezelfde periode, wat ook duizenden slaven opleverde. Deze aantallen slaven moet men vergelijken met de grootte van het Krim-Tartaarse Kahnaat, dat slechts ongeveer 400.000 mensen telde.
Tot zover dit deel.
Het volgende deel bestaat uit beschrijvingen van de invallen in het zuidoosten van Europa, de veldslagen en de wreedheden uitgevoerd door de Ottomanen.
Door: “Henk der Niederländer”
https://ejbron.wordpress.com/2020/03/20 ... e-boom-20/
Vrucht van de boom
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Re: Islam en slavernij
Islamitische video-oproep om christenen en ongelovige vrouwen tot slaaf te maken
Geplaatst op 3 mei 2020
Othman Al-Khamis (foto), de hoofd-imam van Koeweit, verklaart al in het jaar 2017 duidelijk de islamitische strategie om christenen en niet-islamitische vrouwen tot slaaf te maken, waarover ook het Italiaanse “Voxnews” met een schrikbarende video bericht.
Vier-punten-strategie ter onderwerping wordt zeer nadrukkelijk uitgelegd
In de ophitsende video-oproep aan zijn gelovige islamitische volgelingen valt waarschijnlijk definitief het masker van de in heel Europa “bescherming zoekende” aanhangers van de profeet.
Het zou in het meest urgente belang van moslims zijn om de in de Jihad gevangen genomen soldaten in ieder geval te doden, aldus punt één van de vier-punten-strategie van de prediker. Een tweede optie zou zijn om losgeld voor gevangenen af te dwingen.
Als derde mogelijkheid bezweert Ak-Khamis om vooral het tot slaaf maken van ongelovige mannen en vooral vrouwen per se in overweging te nemen. In ieder geval zou het duidelijk zijn dat een moslim nooit een slaaf zou kunnen zijn, om het even van welk geslacht, aldus de imam.
Deze slaven zouden als slaven van de Jihad beschouwd moeten worden en zodoende als eigendom van hun bezitter. Daarom kunnen en moeten uitsluitend ongelovigen tot slaaf gemaakt worden, maant de prediker nadrukkelijk aan.
Als vierde en meest inefficiënte optie zou de vrijlating van gevangenen zonder losgeld gelden, aldus Al-Khamis.
Duidelijke, onopgesmukte taal van een islamitische geloofsvertegenwoordiger, die ons allemaal wakker zouden moeten schudden en die het nog steeds aanhoudende, inflatoire “bescherming zoeken” van deze geloofsvertegenwoordigers vermoedelijk in een heel ander licht plaatsen.
Bekijk HIER de video (Engels ondertiteld).
Hier de letterlijke vertaling van de video:
De Koeweitse imam sjeik Orhman Al-Khamis in een openbare preek op 18 april 2017
Waar komen de slaven en slavinnen vandaan? Van de Jihad. Slaven en slavinnen worden in de Jihad gevangen genomen. Als de Jihad gevoerd wordt, heeft de imam vier mogelijkheden wat hij met de gevangenen moet doen. Dit betekent dat hij datgene moet doen wat in het beste belang van de moslims is.
Hij heeft vier mogelijkheden:
De mannen worden slaven en de vrouwen slavinnen. De slaaf is het eigendom van zijn bezitter. Ze worden door de Jihad tot slaaf gemaakt en een moslim kan geen slaaf zijn. Een moslim mag nooit tot slaaf gemaakt worden. Alleen ongelovigen mogen tot slaaf gemaakt worden.
- De eerste is zijn gevangenen te doden die soldaten zijn – alleen de soldaten, niet de vrouwen, de kinderen, de oudere mensen, de monniken of de slaven.
- Zijn tweede mogelijkheid is hen tegen losgeld vrij te laten.
- Zijn derde mogelijkheid bestaat erin hen zonder losgeld vrij te laten.
- Zijn vierde optie is hen tot slaaf te maken – zowel de mannen als de vrouwen.
Als een slavin trouwt, kan haar bezitter geen seks meer met haar hebben. Dat is het. Het is voorbij.
(Vraag van een luisteraar): Ze gaat dan naar het huis van haar man? (Antwoord): Natuurlijk. De bezitter kan alleen dan seks met een slavin hebben wanneer zij niet getrouwd is. Als ze trouwt, is het voorbij. Dan kan hij geen seks meer met haar hebben.
Maar zoals gezegd, een (islamitische) man kan niet gewoon trouwen met een slavin. Hij zou met een vrije vrouw moeten trouwen, geen slavin. Maar als hij geen vrouw vindt om mee te trouwen of als hij niet genoeg geld heeft of als niemand hem wil en hij het moeilijk vindt, bestaat er niets wat dit zou kunnen verhinderen.
Met de woorden van Allah: “Wanneer een van jullie niet de middelen heeft om met een vrije gelovige vrouw te trouwen, kan hij met gelovige meisjes onder hen trouwen, die jullie rechterhanden bezitten.”
Haar eigenaar kan geen seks met haar (een slavin) hebben als ze trouwt. Is dat duidelijk? Ze kan niet met twee mannen slapen. Dat is onmogelijk.
Bron: https://unser-mitteleuropa.com
Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron
https://ejbron.wordpress.com/2020/05/03 ... -te-maken/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Re: Islam en slavernij
History of Arab Slave Trade
27 okt. 2019
27 okt. 2019
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
- hans van de mortel
- Berichten: 7918
- Lid geworden op: zo jun 03, 2007 12:41 pm
Re: Islam en slavernij
ARABIEREN >
MOSLIMS >
ONBRUIKBARE MENSEN IN ONZE HEDENDAAGSE BESCHAVING >
DE MISLUKTE MENSENSOORT PUR SANG
MOSLIMS >
ONBRUIKBARE MENSEN IN ONZE HEDENDAAGSE BESCHAVING >
DE MISLUKTE MENSENSOORT PUR SANG
Geen eigen mening verkondigen is de vrijwillige celstraf van het verstand.
CITATEN OVER PROFEET MOHAMMED
CITATEN OVER PROFEET MOHAMMED
Re: Islam en slavernij
In Mali bestaat slavernij onder zwarten tot op de dag van vandaag – een zaak voor “Black Lives Matter”?
Geplaatst op 22 juni 2020
Terwijl “Black Lives Matter” en extreemlinks het liefst elk standbeeld zou willen neerhalen dat zelfs heel in de verte met slavernij of kolonialisme in verband wordt gebracht, bestaat er in Afrika een schaamteloze realiteit waarvoor deze agitators blijkbaar blind zijn: in Mali bestaat slavernij onder zwarten tot op de dag van vandaag.
Hier de uitspraken van een voormalige minister van Justitie van Mali over slavernij, verkrachting en de verkoop van kinderen door bepaalde etnische groepen:
“Ze beschikken naar believen over ons en verkrachten onze vrouwen. Zelfs als een vrouw getrouwd is, moet haar man het huis verlaten en komt de ´meester´ binnen en slaapt met de vrouw. De kinderen die geboren worden, neemt de ´meester´ als zijn eigendom en geeft ze als bruiloftsgeschenk aan zijn bondgenoten door. In Niger, Libië, en in Tsjaad worden zelfs nog de kinderen die door kinderen uit Mali ter wereld gebracht worden als bruiloftsgeschenk in bepaalde etnische allianties aangeboden.”
De hier genoemde “etnische groepen” houden traditioneel verband met een bepaalde religie.
Een deel van de familie van Assa Traoré, die in Frankrijk voor “Black Lives Matter” de straat opgaat, is ook afkomstig uit Mali. We hebben er echter nog niets van vernomen dat zij zich bekommerd zou hebben om het lot van de zwarte slaven uit Mali.
(Bron: “MPI”)
Bron: https://unser-mitteleuropa.com
Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron
https://ejbron.wordpress.com/2020/06/22 ... es-matter/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Re: Islam en slavernij
Het islamracisme, de islamdiscriminatie en de islamslavernij zijn een taboe in Europa
Posted on June 29, 2020 - by The Balkans Chronicles
De grootste vorm van racisme en discriminatie heet ISLAM. Deze ideologie is zo afschuwelijk en verwerpelijk, omdat het een geloof in God van vrede, liefde, genade en goedheid, devalueert in een anti-God van, moord, genocide, haat, racisme, slavernij, het seksuele molesteren van meisjes, verkrachten van seksslaven, onderdrukken en vernederen van vrouwen. Een monster tegen de menselijkheid. De islam is tegen de gehele mensheid en menselijkheid en is niet slechts tegen een aantal groeperingen of een bepaald volk zoals nazisme, die richtte zich voornamelijk tegen een groepering, de Joden, terwijl de islam tegen allen die niet- moslim zijn en zelfs tegen moslims die het in hun hoofd halen de islam de rug toe te keren. Als racisme en discriminatie al een probleem is in Europa, dan is het discriminatie en racisme vanuit de islam...
Moslim-wreedheden en het primitieve karakter van de islam wordt verduidelijkt door haar toewijding voor de slavenhandel. Eeuwenlang haalden de noordelijke islamitische staten slaven uit de gebieden ten zuiden van hen, met name Oost en Centraal Afrika. Deze slavernij was zonder twijfel islamitisch geïnspireerd. De Sharia biedt uitsluitend ruimte om niet-moslims tot slavernij te dwingen. Vrijwel elk huishouden in de Ottomaanse wereld bezat een of meer ‘huisslaven’. Historici schatten dat zo omstreeks 1700 twintig procent van de bevolking van Istanbul slaaf was. Gevangen genomen vrouwen uit de oorlog of gekocht op de slavenmarkt mochten door moslims worden verkracht. De Koran moedigt dit ook aan; soera 23:1 en 70:22 staan toe om legitieme seks met slaafmeisjes en slaafvrouwen te hebben. Mohammed bezat zelf tientallen slaven en (seks)slavinnen. In 2008 beschreef de Egyptisch-Amerikaanse mensenrechtenactiviste Mona El-Tahawy (bekend van het ruchtmakende artikel ‘Waarom haten ze ons?’ over de onderdrukking van vrouwen in de Arabische wereld) racisme als ‘het smerige geheim van de Arabische wereld’...
Het domineren van de niet-moslim via jihad, terreur en slavernij is een fundamenteel aspect van de intolerante islam. Bilal ibn Rabah was de eerste Afrikaanse slaaf, die door moslims werd vrijgekocht, omdat hij moslim werd en niet omdat de moslims tegen alle slavernij waren. Dat blijkt uit de oudste biografie over het leven van Muhammad. Daarin valt ten eerste te lezen dat Bilal niet met geld werd gekocht, maar met een ruilmiddel: een andere zwarte slaaf. En die slaaf was geen moslim...
De Arabische of islamitische slavernij begon op Afrika vanaf de zevende eeuw, 700 jaar voordat West-Europese kolonisten op het toneel verschenen, toen moslimlegers grote delen van Noord-Afrika veroverden. Het resultaat van deze ‘heilige oorlogen’ en de oprichting van islamitische staten was de institutionalisering van slavernij, met de Afrikaanse ‘heiden’ als grootste slachtoffer. De Arabische slavenhandel duurde 13 eeuwen en ging het om 17 miljoen zwarte Afrikanen plus enkele miljoenen blanken die gekidnapt werden. De islamitische Tataren vielen regelmatig Noordoost Europa binnen om slaven te halen: 3 miljoen Russen, 3 miljoen Oekraïners en 1 miljoen Polen werden weggevoerd in slavernij. Daarnaast maakten islamitische legers talloze miljoenen slaven in Hindoegebieden tijdens hun genocides daar. De hoogste schatting van de Europese slavenhandel blijft daarbij steken op een schamele 15 miljoen...
Het beeld van een typische slavenhaler is een moslim, geen Europeaan. Europeanen zijn de drijvende kracht geweest achter de afschaffing van de slavernij en verdienen dus een pluimpje. In 1857 sloten de Britse en Ottomaanse autoriteiten een verdrag, waarin ook handel in slaven (‘black slaves’) werd verboden. In 1962 is de slavernij in Jemen afgeschaft. Een paar weken later gebeurde bij koninklijk besluit hetzelfde in Saudi-Arabië. Dat gebeurde allemaal onder druk van het Westen. Het Westen, de blanke man (en niet anderen, ook niet de zwarten) schaften slavernij af. Niemand wil de geschiedenis van de Arabische en islamitische slavenhandel bespreken, omdat slavenhandel volgens linkse propaganda een typische misdaad van de blanken is...
Nederland hoeft geen excuses te maken voor een slavenverleden. In de geschiedenis lees ik nergens dat de overheid actief met de slavenhandel bezig was. Verreweg de grootste slavenjagers en slavenhandelaren -na Arabieren- zijn de zwarte Afrikanen zelf. In Afrika werden de slaven aangeboden door zwarte stamhoofden die ontdekt hadden dat het lucratief was de bij een stammenoorlog buitgemaakte gevangenen niet te doden, maar voor een goede prijs te koop aan te bieden. Zonder de volledige medewerking van de Afrikanen zou de trans-Atlantische slavenhandel niet mogelijk zijn geweest. Bovendien: tijdens het transport van de door Afrikanen gevangengenomen Afrikanen naar de Afrikaanse Westkust kwam minstens de helft van de slaven om. Ruw geschat over de periode 1600-1850 een 10 miljoen mensen. Dit cijfer staat bekend als ’de Zwarte Schuld’. Dus, de grootste rol in de internationale slavernijgeschiedenis is weggelegd voor de islam. De politiek-correcte racisme-roepers hoor je daar nooit over. Maar, wanneer dringen ze bij de Arabieren aan op een mea maxima culpa voor de slavernij? De slavernij voor de politiek-correcte racisme-roepers slechts een middel is tot een doel, namelijk Nederland wegzetten als racistisch land.
De Arabisch-islamitische slavenhandel is met de mantel der liefde bedekt. Dat komt neer op geschiedvervalsing en gezien het politieke klimaat is dit niet verwonderlijk.
https://zlj13051967.wordpress.com/2020/ ... in-europa/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Re: Islam en slavernij
Verreweg de grootste slavenhandelaren waren/zijn islamieten
Posted on July 4, 2020 - by The Balkans Chronicles
De Arabieren waren superieur in de mensen- en slavenhandel. Zelfs beter dan de Afrikanen, die elkaar eeuwenlang hadden geknecht en uitgebuit. De islam erkent en legaliseert slavernij. In feite is een groot deel van de sharia gewijd aan deze praktijk. Mohammed, de stichter van de islam, had tijdens zijn leven immers zelf slaven, evenals zijn opvolgers. Als we over het leven van Mohammed lezen, zien we dat onder de eerste moslims vele slaven waren, zoals Bilal-i Habesji, Zayd bin Harise, Habbab bin Eret, enz. Bukhari 34:351 – “Mohammed verkoopt een slaaf voor geld. Hij was dus een slavenhandelaar.”...
Van de vijftiende tot in het begin van de negentiende eeuw bestond er een bloeiende slavenhandel in Noord-Afrika, terwijl ook elders in het Ottomaanse Rijk slavernij volstrekt legaal was, met slaven die niet alleen afkomstig waren uit Afrika, maar ook uit de Kaukasus en uit West-Europa. Tussen 1450 en 1700 werden namelijk alleen al zo’n 2,5 miljoen Poolse, Russische en Oekraïense slaven via de Krim geïmporteerd. De islamitische handel in blanke slaven was eeuwenlang een zeer omvangrijk en lucratieve bezigheid van de moslims. Zo was bijvoorbeeld het stadje Sale in Marokko een piratennest, waar blanke slaven naartoe werden gebracht en verhandeld, nadat ze uit geheel Europa waren ontvoerd. Deze sharia land schafte pas in 1959 de slavernij af...
Twee ruwe schattingen door geleerden van het aantal slaven gehouden over twaalf eeuwen in de moslimwereld zijn 11,5 miljoen en 14 miljoen, terwijl andere schattingen wijzen op een aantal van 12 tot 15 miljoen slaven tot de 20e eeuw... De Arabieren waren zodoende de eerste georganiseerde slavenhandelaren die massaal Afrikanen naar buiten Afrika brachten. Moslims castreerden namelijk mannelijke zwarte slaven en vele mannelijke slaven overleefden deze barbaarse ingreep niet. Westerse slavenhandelaars deden dit niet en dit verklaart waarom zwarte mensen al eeuwenlang onderdeel uitmaken van de westerse bevolking, maar deze niet of nauwelijks te vinden zijn in moslimlanden. Zelfs in het islamitische zwarte Noord-Afrika (Egypte, Tunesië, Marokko. Libië) zie je bijna geen diep zwarte mensen meer...
Seksuele exploitatie-verkrachting- van slaven bleef gedurende de hele geschiedenis een centraal onderdeel van het Ottomaanse slavensysteem. In Surah Al-Muminun (23:6) en Surah Al-Maarij (70:30) wordt er gesproken over vrouwelijke slaven en dat je seks met hen mag hebben-in vertaling: verkrachten. Kaliefen hadden harems met honderden, soms wel duizenden jonge meisjes en vrouwen geïmporteerd uit christelijke, Hindoestaanse, Perzische en Afrikaanse landen... Slavernij, die met dank aan het Westen grotendeels is afgeschaft, in de islam juridisch en theologisch is nooit afgeschaft. De islamitische terreurorganisatie Boko Haram is bekend door de ontvoering op 15 april 2014 van zo’n 280 schoolmeisjes om hen als (seks)slaven te gebruiken: “Bij Allah, ik zal ze op de markt verkopen. Ze zijn slavinnen en ik zal hen verkopen omdat ik daarvoor een markt heb,” zei de Boko Haram-leider Abubakar Shekau. Dat lijkt te verwijzen naar het oude gebruik van jihadstrijders gevangen vrouwen als oorlogsbuit te beschouwen en hen als seksslavinnen te houden. Koran 33:50 – “Wij hebben voor u uw vrouwen wettig gemaakt en degenen die uw rechterhand bezit die Allah u als oorlogsbuit heeft gegeven”... Koran 8:69 – “Geniet van de buit die gij ontvangt als wettig en goed en vreest Allah”...
Slavernij is nog altijd een geaccepteerd gegeven onder de islam. Slavernij was een essentieel onderdeel van het kalifaat van Islamitische Staat. IS bood Jezidische vrouwen en kinderen in kooien te koop aan en promootte openlijk slavernij, met een beroep op de Koran. Jezidi-vrouwen stonden continue bloot aan verkrachting door hun ‘meesters’. Volgens Bill Wiley, directeur en oprichter van CIJA-een Amerikaanse mensenrechtenorganisatie, paste het tot slaaf maken en het systematisch verkrachten van Jezidi-vrouwen in een zorgvuldig uitgewerkt plan van de leiding van het kortstondige IS-kalifaat in Syrië en Irak. “Ze wilden de Jezidi’s uitroeien door ervoor te zorgen dat er geen Jezidi-kinderen meer werden geboren”, aldus Wiley... Slavernij is in alle Golfstaten nog relatief normaal. Men weet er alleen weinig van omdat men niet verder kijkt dan de toeristische gebieden en de expats die daar werken...
PVV-Kamerlid Martin Bosma stelt dat er geen aandacht is voor de geschiedenis van de Europese slaven in Noord-Afrika. Dat Tweette Bosma tijdens Koti Koti, waarop de afschaffing van de slavernij wordt herdacht en gevierd. “Slavernij van Europeanen door moslims. Eeuwenlang. Geen herdenking, geen museum, geen NOS. Past niet in ideologie”, liet Bosma weten. Nooit heeft een islamitisch land haar excuses aangeboden voor deze historische wandaden of enige compensatie betaald. Sterker nog in ons onderwijs wordt hier op geen enkele manier aandacht aan geschonken. Zodoende weten onze kinderen er niets van en horen en lezen zij slechts over zwarte slaven die de rijke Nederlanders vervoerde -de staat zat niet achter dit project-, nadat ze hen van de moslims en de Afrikanen hadden gekocht...
In de slavenhandel is slechts een gering percentage van de Nederlandse bevolking werkzaam geweest. Volgens expert prof. Piet Emmer “leidde op de eerste plaats de slavenhandel in Nederland maar een kwijnend bestaan. Het stelde nooit veel voor, op zijn best zes procent van de totale slavenhandel. Het ging in de zeventiende eeuw zelfs zo slecht dat de overheid de slavenhandel een belastingvrijstelling verleende. Van een kikker kun je toch geen veren plukken. We moeten niet vergeten dat wij in de koloniale tijd juist een einde gemaakt hebben aan de slavernij in Azië en Afrika, en aan de rooftochten en plunderingen die in deze gebieden veelvuldig voorkwamen. We hebben riolering, leidingwater, telefoonverbindingen, wegen en spoorweg aangelegd. Je mag het vandaag niet zeggen, maar het kolonialisme bracht moderne beschaving.”... Nederland hoeft geen excuses te maken voor een slavenverleden. In Nederland waren het de private ondernemingen die de handel in slaven bedreven. Ja, dat waren ondernemingen uit wat nu ‘Nederland’ is, maar is de Staat daar verantwoordelijk voor?
“ISIS toont het ware gezicht van de islam”, betoogt arabist Hans Jansen. “Want ISIS brengt de sharia in praktijk. Het is een slecht bericht, maar de sharia is het ware gezicht van de islam. En ja, ISIS is het ware gezicht van de sharia. Dus toont ISIS het ware gezicht van de ISLAM”...
https://zlj13051967.wordpress.com/2020/ ... slamieten/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
-
- Berichten: 52306
- Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm
Re: Islam en slavernij
Ze was 11 toen hij haar verkrachtte’: Belgische IS-leden hielden vrouwen als slaven in huis
Onderzoek van De Morgen in Irak toont aan dat verschillende Belgen actief gebruikmaakten van de slavernij van jezidi’s. Jezidi-vrouwen getuigen over de directe betrokkenheid van Belgische IS-leden bij de genocide op hun volk. ‘Hij was alleen aardig als hij gemeenschap met ons wilde.’
Video: ‘Wat de jezidi’s willen, is gerechtigheid’
“Tijd voor nieuwe dromen, wees klaar voor grootse dingen, geloof in jezelf.” De boodschap op Khawla’s knalgele T-shirt klinkt opbeurend, maar op dit moment zit de 24-jarige vrouw nog met haar benen opgetrokken in de fauteuil in haar huis in Irak, alsof ze zo weinig mogelijk plaats wil innemen. Aan de muur hangen foto’s, sommige al wat vergeeld. Het zijn foto’s van familieleden die door Islamitische Staat (IS) werden gekidnapt of vermoord.
“Van mijn drie broers, mijn vader en twee vrouwen van mijn vader, onder wie mijn moeder, ontbreekt elk spoor.” Haar broer brengt een dienblad met kleine glaasjes thee, voor een derde gevuld met suiker. En dan, als hij de kamer uit is: “Mijn zus is al in Duitsland, maar mijn broer wil hier niet weg voor hij info heeft over de rest van de familie.”
Terwijl Frankrijk zich opmaakte voor het proces over de aanslagen in Parijs in 2015, onderzocht De Morgen in welke mate Belgische IS-leden in Syrië en Irak betrokken waren bij de genocide op de jezidi-bevolking daar. Dat gebeurde door het verzamelen van informatie via gerechtelijke en overheidsbronnen in binnen- en buitenland en vele, uitgebreide gesprekken in Iraaks Koerdistan met overlevenden van de genocide.
Op een hete dag eind augustus opent Khawla haar deur. Een grote, luidruchtige airco doet vergeten dat het buiten meer dan 40 graden is. Een moskee laat de oproep tot het gebed tot in de omliggende huiskamers klinken.
De meeste bewoners hier horen het niet eens meer. Khawla raakte er lang door van slag. “Alsof ik nog gevangenzat bij IS. Ik werd gek. Maar intussen ben ik het gewend.”
Khawla is een van de duizenden jezidi-vrouwen die door de terreurgroep tot slaaf werden gemaakt en op markten werden verkocht. Vijf jaar lang zat ze bij IS gevangen, waarvan drie maanden bij een Belgische jihadist. “Op een keer zette hij een groot mes op mijn keel. ‘Ik maak je kapot’, zei hij. Ik antwoordde: ‘Doe het. Ik ben niet bang.’”
Het is een van de schaarse keren dat ze haar stem verheft. Alles wat ze ons de komende twee uur zal vertellen, ook alle gruwel, komt op een zachte, vlakke toon. Het is een schild, omdat ze dit verhaal zo graag wil vertellen.
“Ik wil dat alle mensen weten wat de jezidi’s is overkomen. Ik wil dat de hele wereld het weet”, zegt ze met een indringende, vastberaden blik. Om veiligheidsredenen vermelden we niet haar volledige naam en locatie, maar ze staat erop dat we haar echte voornaam gebruiken. “Het is mijn verhaal. Mensen moeten me geloven.”
Spoiler! :
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
-
- Berichten: 52306
- Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm
Re: Islam en slavernij
‘Je kunt je niet voorstellen hoe het was bij IS. Alles, echt alles, draaide om geweld’: ontvoerde jezidijongens over hun tijd in het kalifaat
IS nam niet alleen jezidi-meisjes en vrouwen gevangen (DM 18/9), maar ook jongens. Zij werden omgevormd tot strijders. En ook daar deden Belgische jihadisten aan mee. Zeven jaar na de start van de genocide vragen jezidi’s in Iraaks Koerdistan zich af wanneer er berechting volgt.
Na zijn bevrijding uit de handen van IS werd Majdal (18) maandenlang door nachtmerries geplaagd. Hij droomde over de lijken op straat, de gevechten aan het front, en over Bassem, een jezidische vriend die voor zijn neus werd doodgeschoten. Hij werd zwetend wakker, denkend dat hij nog altijd in het trainingskamp was. “Je kunt je niet voorstellen hoe het was bij IS. Alles, echt alles, draaide om geweld”, zegt Majdal, die drie jaar lang bij IS gevangen zat.
Eerst woonde hij in een ontheemdenkamp even verderop van zijn huis. De tent is inmiddels verruild voor een stenen gebouw in het dorp. Naast hem zit een zus die net uit IS-gebied bevrijd is, tegenover hem zit een zus die vanuit Duitsland naar het noorden van Irak is overgevlogen.
Sinds de genocide wonen zijn zussen, broers en moeder in Duitsland in het kader van een speciaal asieltraject. Majdal kon niet mee – hij werd pas twee jaar later bevrijd. De Duitse regering is bovendien huiverig om jongens zoals Majdal, een voormalige kindsoldaat,in het kader van gezinshereniging op te nemen.
Spoiler! :
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.