Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Gebruikersavatar
Ali Yas
Berichten: 7662
Lid geworden op: zo apr 15, 2012 3:24 pm
Contacteer:

Re: Complotgekkies

Bericht door Ali Yas »

Pilgrim schreef:
di dec 29, 2020 8:28 pm
Ali Yas schreef:
di dec 29, 2020 7:44 pm
De geschiedenis van "nine eleven" kan mij niet meer boeien.
maar mij en anderen wel!
Ik bedoelde mijn opmerking niet als afkeuring, laat staan als oproep tot beëindiging van de draad. Het is juist heel goed dat er hier niet wordt gestemd over welke onderwerpen besproken mogen worden. :greeting2:
Truth sounds like hate to those who hate truth.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complotgekkies

Bericht door Pilgrim »

15.
Zelikow en zijn Commissie
Aan het werk van de 9/11-Commission wijdde onderzoeksjournalist James Corbett twee bekijkenswaardige mini-documentaires. In zijn reeks ‘9/11 Suspects’ besteedde hij aandacht aan de dubieuze machinaties van commissiebaas Philip Zelikow, en in zijn reeks ‘9/11 Whistleblowers’ liet hij de commissieleden zelf aan het woord die zich beklaagden over hoe hun onderzoekswerk gedwarsboomd werd. Hier zijn de links:

Corbettreport: 9/11 Suspects: Philip Zelikow (7 sept 2016):



Corbettreport: 9/11 Whistleblowers: The 9/11 Commissioners (11 sept 2019):



Het duurde 441 dagen voordat er een onderzoekscommissie benoemd werd, en dit geschiedde geheel tegen de wil van President Bush. Bush had dit steeds tegengewerkt en toen het instellen van zo’n commissie door de politieke druk onvermijdelijk werd, deed hij er vervolgens alles aan om die commissie te dwarsbomen. Zo vroeg hij Senate Majority Leader Thomas Daschle (D) om het onderzoek van het Congres in dezen zoveel mogelijk in te perken. En vervolgens benoemde Bush als commissievoorzitter niemand minder dan Henry Kissinger. Zelfs de New York Times zag hierin een sluwe manoeuvre van het Witte Huis om het onderzoek waar Bush zo op tegen was flink onder de duim te houden. Kristen Breitweiser van de Jersey Girls deed onderzoek en lichtte het doopceel van de jurist en voormalig veiligheidsadviseur; haar collega Lorie van Auken vroeg Kissinger tijdens een vergadering op de man af naar zijn Saudische cliëntèle en dan in het bijzonder de Bin Ladens. Kissinger trad terug als voorzitter.

Het voorzitterschap kwam nu in handen van Thomas Kean en Lee Hamilton, maar op 27 januari 2003 werd ongemerkt via de achterdeur een nieuwe executive director de commissie binnen geloodst: Philip Zelikow, die als ambtenaar, jurist en academicus werd geïntroduceerd en van wie vrijwel niemand op dat moment de ware achtergrond kende. De invloed van Zelikow op het commissiewerk was bijzonder groot. Hij bepaalde de onderzoeksgebieden en de onderwerpen van de hoorzittingen, hij selecteerde de getuigen en stippelde de richting van de te stellen vragen uit. Uiteindelijk werd zijn directie zelfs als dictatoriaal ervaren. Hij eigende zich de volledige controle over het selecteren van stafmedewerkers toe, en verbood indien nodig de directe communicatie tussen stafleden en commissieleden. Commissieleden troffen elkaar nauwelijks in de eerste maanden daar Zelikow hen de toegang tot hun eigen kantoorruimten ontzegde en hen het recht hun eigen personeel aan te stellen ontnomen had. Toen de commissie dan eindelijk met haar feitelijke werk zou beginnen in maart 2003, bleek Zelikow in samenwerking met professor Ernest May al een compleet rapport te hebben geschreven, met een volledige opzet van hoofdstukken en subhoofdstukken. Het boekwerk heette een outline te zijn, maar was in wezen al zo compleet dat de commissievoorzitters, in verlegenheid gebracht door de schijn dat het onderzoek van te voren al beklonken was, besloten het ding geheim te houden. Dat lukte – een jaar lang. Maar toen stafleden er toch achter kwamen in 2004 veroorzaakte dit onrust. Er circuleerde een wrange parodie onder de titel The Warren Commission Report Preemptive Outline.

Zelikow’s orchestratie van het onderzoek had indringende gevolgen. Zo liet hij bekentenissen van met name Khalid Sheikh Mohammed (het vermeende meesterbrein achter 9/11) toe in het rapport, ofschoon deze vermeende bekentenissen verkregen waren middels tortuur en ook deels onwaar waren. Khalid was gemarteld door slaaponthouding en door 183 waterboardings binnen één maand tijd. Ook werden zijn minderjarige kinderen ontvoerd, vier maand vastgezet en ernstig bedreigd. Deze illegale maar ook onbruikbare ‘bekentenissen’ stoffeerden een groot deel van het 9/11-plot zoals dat in het rapport getekend wordt. Voorts blokkeerde Zelikow alle onderzoek naar de Saudische connectie; hij ontsloeg één van de medewerkers die daar mee bezig was. Tot woede van een paar commissieleden herschreef Zelikow een passage waarin hij een verband suggereerde tussen Al Qaida en Irak voorafgaande aan 9/11 (dit natuurlijk om de aanval op Irak te legitimeren). Zelikow verhinderde juridische stappen die commissieleden wilden zetten om het Pentagon (NORAD had informatie achtergehouden) en het FAA (dat veel leugens had verteld) te dwingen onder ede verklaringen af te leggen. Ook verheimelijkte Zelikow informatie van Able Danger (dat onder leiding stond van Col. Anthony Schaffer) over de vermeende terroristen omdat die informatie niet in het rapport paste, volgens hem. Nu zou men kunnen concluderen dat Zelikow een broertje dood had aan waarheidsvinding en een voorliefde voor geschiedvervalsing koesterde, maar waarschijnlijk was men in het Witte Huis dik te spreken over al het goede werk dat hij deed.

De onregelmatigheden van het commissiewerk werden aanvankelijk door de commissieleden zelf naar buiten gebracht. Veel van de onthullingen danken we ook aan een kritisch boek van onderzoeksjournalist Philip Shenon, The Commission. Daarin worden ook keurig aspecten van Zelikow’s staat van dienst gedocumenteerd die aanvankelijk niet bekend waren aan de commissie.

Zelikow was lid geweest van de Foreign Advisory Board van de Bush regering na 9/11. Hij bleek ook de auteur te zijn van The National Security Strategy of the United States of America (anoniem gepubliceerd in 2002), het beleidsdocument van de regering Bush voor nationale veiligheid, waarin de Preemptive-War Doctrine uiteengezet wordt. Die doctrine ligt ten grondslag aan de aanval op Irak.

Wèl bekend was eerder werk van Zelikow. Zo schreef hij samen met Condoleezza Rice een boek getiteld: Germany Unified and Europe Transformed: A Study in Statecraft (Harvard, 1997), een boek over het einde van de Koude Oorlog en de herschikking van de internationale machtsverhoudingen, bekeken vanuit de coulissen van de macht en gebaseerd op geheime documentatie en interviews met toenmalige politieke machthebbers. Zelikow is dus een belangrijk intellectueel voor de neoconservatieve en globalistische ideologieën.

Dat bleek wel heel erg duidelijk uit een publicatie van een jaar later (november 1998) voor Foreign Affairs, het periodiek van de Council on Foreign Relations, waarin Zelikow samen met Ashton Carter en John Deutch een artikel publiceerde getiteld “Catastrophic Terrorism: Tackling the New Danger” waarin zij de ramificaties van een (hypothetische) terroristische aanslag op het World Trade Center beschreven (met in gedachten de aanslag uit 1993):

If the device that exploded in 1993 under the World Trade Center had been nuclear, or had effectively dispersed a deadly pathogen, the resulting horror and chaos would have exceeded our ability to describe it. Such an act of catastrophic terrorism would be a watershed event in American history. It could involve loss of life and property unprecedented in peacetime and undermine America's fundamental sense of security, as did the Soviet atomic bomb test in 1949. Like Pearl Harbor, this event would divide our past and future into a before and after. The United States might respond with draconian measures, scaling back civil liberties, allowing wider surveillance of citizens, detention of suspects, and use of deadly force. More violence could follow, either further terrorist attacks or U.S. counterattacks. Belatedly, Americans would judge their leaders negligent for not addressing terrorism more urgently.

Het lijkt wel of de heren een vooruitziende blik hadden. Zelikow was in diezelfde periode nog bezig met ideeën over ‘publieke mythen’, wat hij aanduidde als ‘public presumptions’. Tijdens een congres van het Miller Center of Public Affairs van de universiteit van Virginia sprak hij over historische gebeurtenissen waarvan de publieke perceptie generatiebepalend kan zijn en de hele oriëntatie van een politieke gemeenschap kan beïnvloeden voor wat betreft het publieke gesprek, de publieke analyse en het publieke begrip. Zelikow noemt diverse voorbeelden van dat soort historische ijkpunten (zoals WO2 of de Alamo) en het is niet moeilijk om 9/11 in dat kader te zien. Ook ‘catastrophic terrorism’ bepaalt en heroriënteert het denken van een hele generatie.

Hoe verhouden zich Zelikow’s ideeën tot de gebeurtenissen van 2001 bij welks nasleep hij zo bijzonder nauw betrokken was? Was hij gewoon een intellectueel met een vooruitziende blik? Of mogen we in zijn ideeën zoiets als een blauwdruk herkennen? Dat laatste heeft natuurlijk conspiratoire connotaties, en Zelikow merkte ook al snel dat hij door allerlei complotdenkers met argusogen gevolgd werd. James Corbett toont een kort fragment uit ‘Road to 9/11; and Where We Are’ waarin Zelikow een groep studenten toespreekt (Middlebury College, 11 november 2004) en waarin hij luchtigjes naar die complottheorieën refereert:

“There’s a whole welter of conspiracy theories about 9/11 floating round the internet, in videocassettes. There’s a whole cottage industry on this, which – if you haven’t read much about it, then you’re a fortunate person. I get a lot of this. I actually figure very largely in a number of the key conspiracy theories. [Publiek lacht geamuseerd.] No, no, to be fair. I worked with Condy Rice, right? I worked with her in the administration of Bush 41. So, you know, I could be read as the plausible henchman executing the cover-up. No ... and it’s a, it’s a legitimate concern, especially if I hadn’t had eighty-one other staffers keeping their eagle-eye on me.”

A legitimate concern – inderdaad. Die stafleden zijn overigens geheel zijn creaturen en zullen geen afbreuk hebben gedaan aan dat legitimate concern. Men moet natuurlijk niet teveel lezen in die academische publicaties uit de jaren negentig, maar feit is wel dat die geschriften nooit stof hadden doen opwaaien als Zelikow niet ook penvoerder was geweest van de The National Security Strategy en het 9/11 Commission Report. Het is de belangenverstrengeling van politieke doelstellingen en zijn modus operandi in de commissie die hem maken tot een “plausible henchman executing the cover-up”. Het zijn zijn eigen woorden, en ze lijken maar al te waar.

Bronnen:

Philip Zelikow, ‘Thinking About Political History’, korte bijdrage voor de Conference on Contemporary Political History, 15 okt. 1998, in: Miller Center Report, vol. 14, no. 3 (1999), pp. 5-7; online: https://web.archive.org/web/20090301022 ... 4_num3.pdf

Ashton B. Carter, John Deutch, and Philip Zelikow, ‘Catastrophic Terrorism: Tackling the New Danger’, Foreign Affairs (November/December 1998), online preview: https://web.archive.org/web/20060727024 ... anger.html
Laatst gewijzigd door Pilgrim op wo apr 21, 2021 2:48 am, 1 keer totaal gewijzigd.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

Ariel schreef:
di dec 29, 2020 7:07 pm
Pilgrim schreef:
di dec 29, 2020 6:23 pm
Maar vind je het niet geweldig interessant? Mijn neef is een echte deskundige! :wink2:
Nee, Ik geloof niet dat jouw neef, hoe goed hij ook is, een echte deskundige is wat betreft deze ramp.

En hoeveel hoofdstukken komen er nog ?

En is er iemand op dit forum die dit boek leest? Daar ben ik nieuwsgierig naar. Anders zie ik ht nut er niet zo van in, want voor je zelf hoef je dat boek hier niet te plaatsen.
Ik heb deze topic samengevoegd met de topic die daar al voor geschikt was. Het verhaal van 9/11 wordt inderdaad teveel om alleen in een topic te plaatsen die aanvankelijk vooral over 'complotgekkies' moest gaan, maar eigenlijk gelijk in het begin al ging over 9/11.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

16.
Onderzoeksjournalist James Corbett maakte in 2019 nog een kort filmpje over de commissieleden, en bestempelde hen met een genereus gebaar als klokkenluiders. Hun klokkenluiden, echter, betrof vooral het functioneren van de commissie, die met te weinig geld, een zwaar bevooroordeelde directie en veel tegenwerking nauwelijks haar werk naar behoren kon doen. De commissie bestond uit tien leden waarvan er zes uit de school klapten. Corbett geeft een overzichtje van hun veelbetekenende uitspraken. Vooreerst zijn er de voorzitters Hamilton en Kean die zelfs een kritisch boek over het hele gebeuren schreven getiteld Without Precedent.

Afbeelding

Voorzitter Lee Hamilton in een interview voor CBC in 2006:

“So there are all kinds of reasons. We thought we were set up to fail. We got started late. We had a very short time-frame – indeed, we had to get it extended. We did not have enough money. They were afraid we were gonna hang somebody.”

Voorzitter Tom Kean in een toespraakje voor de National Press Club op 11 september 2006 (uitgezonden door C-Span):

“But it was very difficult and Lee and I write in our book that we think the commission in many ways was set up to fail.”

Commissielid Max Cleland nam ontslag omdat hij vond dat de commissie opzettelijk was gecompromitteerd door President Bush. Commissielid John Lehman gaf in NBC Nightly News toe dat, teneinde cruciale documenten ter inzage te krijgen, het onvermijdelijk was om concessies te doen. De Commissie was voor belangrijke informatie afhankelijk van Carl Rove, en moest derhalve wel stafleden benoemen die op de een of andere manier verstrengelde belangen hadden. Commissieleden namen zelfs in overweging functionarissen van het Pentagon te dagvaarden omdat ze gelogen hadden over het gebrek aan militaire alertheid op 9/11. Zelikow moest dit soort initiatieven via de achterkamertjes verijdelen.

Het meest uitgesproken commissielid was echter Senator Bob Kerrey (D), voormalig gouverneur van Nebraska. Kerrey diende als Navy Seal officier in de Vietnam oorlog en ontving een Medal of Honor wegens getoonde moed. Kerrey was vrij openhartig over het beperkte mandaat en het uiteindelijke falen van de commissie. Een groepje citizen journalists van WeAreChange Los Angeles, te weten Jeremy Rothe-Kushel, Katy Kurtzman, Bruno Bruhwiler, Dan Noel, en Paul Wittenberger woonden in november 2009 een publieke spreekbeurt van de senator bij en confronteerden hem met vragen en opmerkingen over de controlled demolition van de WTC-torens, de aanslagen van 9/11 als False Flag, en het falen van de 9/11 Commission. De video opnamen die ze maakten werden in drie delen op Youtube gepubliceerd.

Eén kort segment daaruit werd door James Corbett overgenomen en is bijzonder interessant omdat Kerrey repte van een ‘dertig jaar oude samenzwering’. Het interviewtje is wat kort en rommelig. Kerrey is gehaast, maar niet ongenegen een paar interessante opmerkingen te maken.
Jeremy Rothe-Kushel: Do you support a criminal investigation into 9/11? Because, I know, yours was an exposition. It was not a criminal investigation.
Bob Kerrey: I don’t think so. But I don’t know. I do support a permanent commission to examine not just that but lots of other things in this area. So ...
Rothe-Kushel: But if it’s a permanent cover-up, then it’s a ... it’s, I mean, if it’s an act of war and it’s hiding things, which every one on your commission knew that the Pentagon was changing your stories and lying to you, and it’s a cover-up of an act of war and under Article 3 Section 2 of the Constitution it’s treason. So, unless we get to the very bottom of it, then we’re still talking treasonous expositions.
Kerrey: This is a longer conversation. I’m not sure if we ever get to the bottom of this.
Rothe-Kushel: We have to, or we can’t save our country.
Kerrey: I don’t think ... well, if that’s the condition upon which we’re gonna be saving our country. Because it’s a problem. It’s a thirty year old conspiracy.
Rothe-Kushel: No, I’m talking about 9/11.
Kerrey: That’s what I’m talking about.
Rothe-Kushel: Oh, you are?! You mean that.
Kerrey: Anyway, I gotta run. Thanks.
9/11 is het resultaat van een dertig jaar oude samenzwering. Het zijn Kerrey’s eigen woorden. Vraag is wat hij ermee bedoelde. Wellicht is het een stille verwijzing naar Amerika’s buitenlandpolitiek van de jaren zeventig toen de CIA de Moedjahedien financierde. Misschien heeft het iets te maken met een opmerking die Robert Baer maakte: “We’ve been hiding information from the public on Iran for thirty years” (zie hierboven). De betrekking tussen de CIA en moslimradicalen ligt mogelijkerwijze ten grondslag aan de aanslagen op 9/11. Zo algemeen geformuleerd lijkt dat inderdaad de betekenis te zijn van Kerrey’s ietwat cryptische uitlating. Daarbij moet worden aangetekend dat Kerrey de enige van de 9/11-commissie was die enige ervaring had met de geheime dienst, en de belemmeringen en inperkingen van het commissiewerk wekten waarschijnlijk zijn achterdocht.

Toch is het nog maar zeer de vraag of Kerrey gezien mag worden als een klokkenluider. Zoals gezegd, James Corbett was misschien wat al te genereus. Wanneer men het driedelige videoverslag van de bevraging van de senator bekijkt, dan blijkt Kerrey slechts gaandeweg wat te ontdooien en openhartiger te worden. Veel van zijn opmerkingen blijven aanschurken tegen het officiële verhaal. Omwille van de volledigheid wil ik nog even kort kijken naar een paar uitspraken van Kerrey. Hier zijn de links naar de video’s:

WeAreChange Los Angeles: 9/11 Commissioner Bob Kerrey finally confesses 9-11 Commission could not do it's job – 3 Parts (29 nov. 2009): Part 1: https://www.youtube.com/watch?v=Qrqq2KxyWAs / Part 2: https://www.youtube.com/watch?v=fczMuxtOEU8 / Part 3: https://www.youtube.com/watch?v=gtJWBcWAeAw

Aanvankelijk moet Kerrey niets hebben van het idee dat de torens zijn opgeblazen.
Bob Kerrey: I disagree. I do not think there’s a body of scientific evidence that indicates those buildings were blown up. I was there that morning, I saw two planes fly into them.
Jeremy Rothe-Kushel: How about Building 7? You saw that come straight down.
Kerrey: That building was full of ..., you know, full of fuel. No, I was ... Yeah, I mean, that question has been examined by the 9-11 Commission. Lots of independent people have examined it. Believe me, if in New York City, that thing had been blown up, the people of New York would know and would be angry about it.
De ontwijkende antwoorden van Kerrey zijn bijna lachwekkend. Hij moet even naar woorden zoeken, maar concludeert dat Gebouw 7 vol brandstof zat. Zelfs NIST is niet op dat idee gekomen. Wie slaat nu in vredesnaam brandstof op in een gebouw vol met overheidsinstellingen? De suggestie dat de 9/11 Commission onderzoek gedaan heeft naar Gebouw 7 is twijfelachtig. Gebouw 7 blinkt vooral uit door afwezigheid in het commissie rapport. En de ‘independent people’ die wel serieus onderzoek gedaan hebben zitten allemaal in de ‘Truth Movement’ en hebben inderdaad een overweldigend ‘body of scientific evidence’ geproduceerd.

[Opvallend is dat Kerrey aansluitend in het wilde weg gaat filosoferen. Hij is zichtbaar van slag. Niemand weet nog waar hij het over heeft, en de regie van WeAreChange dekt zijn woorden ironisch af met een ritmisch muziekje (hadden ze niet moeten doen; men bekijke en beluistere de video). Een deel van de zaal applaudiseert. Heel curieus.]

Later in de Q&A-sessie ventileert Kerrey de standaard opinie betreffende het Amerikaanse exceptionalisme en het grote verschil in wereldbeeld tussen west en oost. Amerika wordt gezien als vijand en volgens hem heeft dit niets te maken met Amerika’s Midden Oosten-politiek. Het is een opvallende uitspraak voor een Democraat, en het druist ook lijnrecht in tegen de dominante linkse positie zoals uitgedragen door Noam Chomsky. In zijn boek 9-11 beargumenteert Chomsky dat de aanslagen juist wèl het resultaat zijn van die buitenlandpolitiek. Kerrey zegt:

We’re different than other nations. We’ve been identified by these organizations as the number one enemy – as the ‘head of the snake’ as Bin Laden described us. We’re not France, we’re not Germany and other western nations have been attacked. But we are enemy number one. And I refuse to believe it’s because of our policy in the Middle East or because we got a military base here or there or anywhere. Take away any of that stuff and they are still coming after us. But we gotta go to Afghanistan because that's where Bin Laden and Al Qaeda are. And I think it’s connected to the great difference between their vision of the world and ours. And I don’t think it’s necessarily comparable to the Cold War, but I don’t think they’re gonna go peacefully into the night. You know, when it comes to National Security issues, public opinion can be dangerous.

Dit stuit op verzet bij de journalisten van WeAreChange en ze leggen de senator het vuur na aan de schenen. Kerrey is uiteindelijk zeer openhartig over de beperkingen van de 9/11 Commission:

We were a temporary body. We had subpoena-powers for less than a year, insuficient resources. Statute ended – and we’re out of business. We were all part-time people. We had limited time to be able to do the work, and most of us were not professionals. I probably had the most experience with the structures of the intelligence agencies because I had been on the committee [i.e. Intelligence Committee] for eight years. So to expect that the 9/11 Commission is going to answer every damn question you got under the sun is an unreasonable expectation.

Kerrey legt uit dat hij eigenlijk het liefst een permanente commissie (van het Congres) zou willen hebben die dit soort dossiers zou kunnen onderzoeken, eenvoudigweg omdat congresleden veel grotere mandaten hebben. De senator blijkt gevoelig voor de visies en vragen van de 9/11-truthers. Hij neemt wat wetenschappelijke literatuur over de vernietiging van de WTC-torens in ontvangst, en is na afloop, wanneer hij nog wat napraat met de aanwezigen, duidelijk onder de indruk van de vragen. Het is op dat moment dat hij in een laatste gedachtenwisseling met Jeremy Rothe-Kushel de opmerking over de dertig jaar oude samenzwering maakt.

Men krijgt bijna de indruk dat Kerrey tijdens deze confrontatie met de citizen journalists meer aan de weet is gekomen dan tijdens zijn werkzaamheden voor de 9/11 Commission. Of het ook heeft kunnen beklijven is echter zeer de vraag.

Nog op te merken is dat het hoofdthema van de avond (zo is op te maken uit diverse opmerkingen) ‘global warming’ was en de herinrichting van de samenleving. Nieuwe wereldorde en Global Reset, dus. Precies de thema’s waar 9/11 één van de cruciale preambules van was.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

17.
Met bewijzen en bewijsvoering werd door officiële instanties tijdens de regering Bush (junior) buitengewoon luchtigjes omgesprongen. Beroemd zijn de satellietfoto’s van Irak’s vermeende nucleaire bases en het zogenaamde anthrax-buisje waar Colin Powell mee kwam opdraven in de VN Veiligheidsraad (op 5 februari 2003) als bewijs voor Irak’s nucleaire programma en het bestaan van massavernietigingswapens. Voor veel Amerikanen was dit een “bewijs” van Irak’s betrokkenheid bij 9/11. Vrijwel niemand in Europa geloofde deze leugens, en later (in 2012) gaf Colin Powell toe spijt te hebben van dat speechje, maar op dat moment was er geen weg terug. Bush had reeds besloten Irak aan te vallen. “But we thought it was correct at the time. The President thought it was correct”. (https://en.wikipedia.org/wiki/United_Na ... e_Iraq_War) Irak werd in puin gelegd en massavernietigingswapens werden nooit gevonden. Bush had Amerika een kostbare en illegale oorlog binnen gelogen.

Het gebruiken van nepbewijzen voor oorlogshandelingen was overigens een familietrekje. Ook Bush senior had zich er schuldig aan gemaakt. In 1990, verwees hij herhaaldelijk naar vermeende wreedheden begaan door de Irakezen in Koeweit om Amerikaanse militaire hulp aan het oliestaatje in de eerste Golfoorlog te legitimeren. Irakese soldaten zouden baby’s uit ziekenhuis-couveuses gehaald hebben en voor dood op de grond hebben achtergelaten. Het verhaal berustte op een verklaring van een 15-jarig meisje voor een zitting van de Congressional Human Rights Caucus van het Huis van Afgevaardigden op 10 oktober 1990. Echter, het verhaal bleek vals; het meisje was Nayirah al-Ṣabaḥ, dochter van de ambassadeur van Koeweit in de VS; en het verhaal was bedacht door het PR-bureau Hill & Knowlton. (https://en.wikipedia.org/wiki/Nayirah_testimony)

Kan men een overheid die zo creatief met bewijzen omspringt nog wel geloven? Op 14 december 2001 werd door de Amerikaanse overheid een video vrijgegeven waarop Osama bin Laden te zien was die in gezelschap (in Jalalabad, Afghanistan, in november 2001) toegaf de aanslagen op het WTC te hebben gepleegd. De bekentenisvideo van Osama was weer één van de Bush-bewijzen die indertijd door veel Amerikanen geloofd werd, maar die elders in de wereld op ongeloof stiet. Bin Laden zelf had op 16 september 2001 via Al Jazeera laten weten niet verantwoordelijk te zijn voor de WTC-aanslagen, ofschoon hij ze wel toejuichte in latere mededelingen. De Bin Laden in de video is rechtshandig, de echte Bin Laden was linkshandig. De Engelse vertaling onder de video zou niet (of niet geheel) corresponderen met wat feitelijk gezegd werd in de video. In Duitsland werd geklaagd over fouten in de vertaling. De Bin Laden in de video zou tenslotte niet precies lijken op de echte Bin Laden. (De bekentenisvideo is overigens van zeer povere kwaliteit; met uitzondering van de rechtshandigheid is over de mate van gelijkenis weinig te zeggen – tulband en baard zitten nogal in de weg.)

Dankzij een artikel in de Washington Post van 25 mei 2010 (zie boven) weten we dat de CIA ooit een in scène gezette Osama bin Laden-video had gemaakt. In het licht van alle concrete bewijzen van overheidsleugens en -manipulaties, en de nogal verpletterende bewijslast ten nadele van het officiële verhaal is het echter meer dan gerechtvaardigd kritische vragen te stellen over de zogenaamde bekentenisvideo. Een opvallend trekje van die video-bin Laden (of de acteur die hem speelt) is dat hij expliciet verwijst naar de impact van de kerosinebranden in de torens die aangelegd zijn op het doorbuigen van de stalen balken. Dat daarna, Inshallah, een totale instorting zou volgen had zelfs Osama niet bevroed. Ziedaar, de ‘eerste aanzet’ tot het NIST-rapport.

De Osama-video’s uit de periode 2000-2001 hadden ook voor de reguliere media in de VS propagandistische waarde. Zodra een Zogby-opiniepeiling (in 2006) begon aan te geven dat zo’n 50% van de Amerikanen een nieuw en beter 9/11-onderzoek wilde, dook Osama weer op in een herbewerkte video. In 2007 wees een Zogby-peiling uit dat zo’n 50% van de Amerikanen onderzoek wilde naar de betrokkenheid van Bush & Cheney en 67% naar de val van WTC7. En ziedaar, reguliere media begonnen weer met de zoveelste rerun van de Osama-tapes. Osama als Boeman om de publieke opinie te masseren.

Dit alles doet flink afbreuk aan de geloofwaardigheid van de bekentenis-video, om nog maar te zwijgen over de geloofwaardigheid van de reguliere media. Toch moet gezegd zijn dat een zuiver wetenschappelijke ontmanteling van die video nog op zich laat wachten. Dit heeft vooral te maken met het feit dat zo’n video, maar ook de ontkrachting ervan, leunt op historische contingenties. Bewijzen dat iets wel of niet het geval is, blijkt dan niet eenvoudig.

Tot slot nog een klein voorbeeld van zo’n moeilijk te bewijzen contingentie. Op 2 mei 2011 werd Osama bin Laden door Navy Seals in Abbottabad in Pakistan doodgeschoten. De terroristenleider die verantwoordelijk werd gehouden voor de aanslagen op 9/11 werd dus opgespoord, doodgeschoten en in zee gedumpt. Een eerlijk proces is er nooit geweest. Hij heeft nooit zijn versie van het verhaal kunnen vertellen, en ook heeft hij nooit publiekelijk kunnen verklaren of de bekentenisvideo echt of nep is.

Afbeelding

En van zijn lijk is slechts één foto bekend, en die foto werd weer het onderwerp van controverse. Volgens een bericht van Euronews (link hieronder) is de foto nep, en werd hij samengesteld uit twee foto’s. Eén van Osama en één van een onbekende dode. Nieuws dat de foto nep is verspreidde zich vrij snel zodat de foto door diverse nieuwsagentschappen na aanvankelijke publicatie weer werd ingetrokken. Wat ik mij nog herinner van het nieuws van de executie van Bin Laden is – bizar genoeg – vooral die foto. Zo’n afbeelding maakt een snellere en diepere indruk dan het nieuwsbericht zelf. Daarom was die foto ook in het nieuws. De actie van het Navy Seal-team werd door velen in de altmedia in twijfel getrokken. Dat was begrijpelijk gezien de bedenkelijke gang van zaken.

Was het Osama die werd doodgeschoten? Zelfs de aaseters in de Arabische Zee zullen ons het niet kunnen vertellen.

Bronnen:

AP Archive: Pentagon-Released Video of Osama bin Laden Talking About Terrorist Attacks (A) (21 juli 2015): https://www.youtube.com/watch?v=MiIU3ZGgWg8 [re-release van de officiële bekentenistape; in de commentaren veel geklaag over de slechte vertaling]

AP Archive: Pentagon-Released Video of Osama bin Laden Talking About Terrorist Attacks (B) (21 juli 2015): https://www.youtube.com/watch?v=-tSy2Qi8mr0 [re-release van het tweede deel van de bekentenistape]

Een beknopt maar gründlich overzicht van Osama’s “Video- und Audiobotschaften”: https://de.wikipedia.org/wiki/Osama_bin ... otschaften

Osama bin Laden fake 9/11, US fakin us (2 mei 2011): https://www.youtube.com/watch?v=K7TyJSbBSqk [aardig clipje; niet bepaald diepgravend]

Alex Jones exposes fake Bin Laden Videos (11 apr 2009): https://www.youtube.com/watch?v=NkbAvx5jUu0 [één van de weinige Alex Jones-resten op Youtube. Zijn stem werd een paar jaar geleden door de Youtube Gestapo weggezuiverd. Geen vrije meningsuiting op ‘s werelds grootste video-site. Wel moet ik toegeven dat men Alex kritisch moet beluisteren. En niet zelden met oordopjes.]

Euronews (in English): Dead bin Laden photo ‘is a fake’ (2 mei 2011): https://www.youtube.com/watch?v=DywpYUgPQMo
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12549
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door sjun »

Als je Alex Jones wilt beluisteren kun je dat gewoon op zijn eigen website doen. En anders kijk je eens op zijn BitChute kanaal.
:greeting2:
Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24951
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door King George »

Pilgrim schreef:
vr jan 01, 2021 6:50 pm
Ariel schreef:
di dec 29, 2020 7:07 pm
Pilgrim schreef:
di dec 29, 2020 6:23 pm
Maar vind je het niet geweldig interessant? Mijn neef is een echte deskundige! :wink2:
Nee, Ik geloof niet dat jouw neef, hoe goed hij ook is, een echte deskundige is wat betreft deze ramp.

En hoeveel hoofdstukken komen er nog ?

En is er iemand op dit forum die dit boek leest? Daar ben ik nieuwsgierig naar. Anders zie ik ht nut er niet zo van in, want voor je zelf hoef je dat boek hier niet te plaatsen.
Ik heb deze topic samengevoegd met de topic die daar al voor geschikt was. Het verhaal van 9/11 wordt inderdaad teveel om alleen in een topic te plaatsen die aanvankelijk vooral over 'complotgekkies' moest gaan, maar eigenlijk gelijk in het begin al ging over 9/11.
Maar wat geloof je nou eigenlijk zelf of wat vind je nou zelf het meest aannemelijke wat er op Elf September gebeurd is?
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
hans van de mortel
Berichten: 7918
Lid geworden op: zo jun 03, 2007 12:41 pm

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door hans van de mortel »

King George schreef:
zo jan 03, 2021 7:34 pm
Maar wat geloof je nou eigenlijk zelf of wat vind je nou zelf het meest aannemelijke wat er op Elf September gebeurd is?
Ik ben niet gelovig - ook al is de vraag niet aan mij gericht - en ik weet niet. Maar het kwam in een keer 'ploeps' in mij op toen ik het bericht voor het eerst hoorde en op de tv zag wat er gebeurde: Dat heeft de Amerikaanse politiek zelf bedacht en veroorzaakt.
Geen eigen mening verkondigen is de vrijwillige celstraf van het verstand.

CITATEN OVER PROFEET MOHAMMED
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

18.
De tweede verspreking van Larry Silverstein
Het duurde meer dan een decennium, maar uiteindelijk rolde er wederom een verspreking van de lippen van vastgoedmagnaat Larry Silverstein. In 2014 was de grootondernemer (en gebouwenopblazer) gastspreker tijdens een plenaire sessie van de jaarlijkse conventie van het Israeli Building Center Nadlan City Eilat. De conventie is de hot spot van de Israëlische bouwwereld. Silverstein sprak ruim een uur lang, en Nadlan City publiceerde de video van zijn speech, naast nog een reeks andere video’s van diezelfde conventie, op Youtube. Waar andere sprekers tientallen tot honderden kliks wisten te vergaren, stal Silverstein de show met inmiddels meer dan 32 duizend kliks. Verbeten kauwend op een stukje kauwgummi, en met een gelaat vol met zenuwtrekken, vertelde Silverstein op humoristische wijze over zijn leven, zijn carrière, en zijn belevenissen met de reconstructie van Ground Zero. Zijn verhaal is natuurlijk deels fictie – een creatieve dramatisering van de werkelijkheid. En het bevatte weer een verspreking waar iedereen, die zich zijn “pull it” opmerking nog kon herinneren, ook nu weer een punt van maakte. Deze tweede verspreking is niet echt belangrijk, temeer daar het verhaal van Larry deels uit de dikke duim komt, maar toch is het een krent in de pap van het 9/11 dossier. Een luchtige voetnoot van een duistere geschiedenis. Derhalve wil ik er toch even aandacht aan schenken.

Hier zijn de links. De volledige versie van de speech staat op Youtube. Wie geen zin heeft in bijna anderhalf uur Silverstein, kan zich op de hoogte stellen van de verspreking middels een kort fragment van anderhalve minuut.

Nadlan City: Larry Silverstein Developer Ground Zero NY; Guest Real Estate City 2014 (3 dec. 2014) [1u26m]:



Larry Silverstein Says The New WTC7 Tower Was Designed In 2000... before 9/11 (31 dec 2019) [1m16s]:



We laten Silverstein zelf aan het woord (vanaf minuut 54 in zijn speech, lange versie). Larry vertelt over de grote druk die hij voelde, de druk van de verplichting eerst om de huur te betalen aan de Port Authority, en vervolgens om de verzekeringsmaatschappijen tot betaling te dwingen.

I had lease obligations to pay. A hundred and twenty million dollars a year .... And I only signed that contract for 99 years. And there I was. Seventy years of age. I was a little optimistic, but there I was with an obligation, a ninety-nine year obligation, to pay the Port a hundred and twenty million dollars a year for ever – it seemed like. I had to repl... I had to rebuild, like kind, like quality, and I had an obligation to collect the insurance proceeds from the policies. Because that’s the only place the money could come from. From the insurance proceeds. That was my job, my obligation, because they owned the policies. And you could see what happened. You could see the devastation. You could see the obliteration – everything came down. Plus Seven World Trade Center. It wasn’t part of the Trade Center but it was right north of it. And when the antenna came down from the top of the North Tower, it went right through the facade of Seven World Trade Center. Started a fire, and by the end of the afternoon, the building just collapsed. Fortunately, no lives were lost in Seven, because there was enough time between when the fire started in that building and the time it collapsed to make sure nobody was left in the building.

So far so good
. Geen brandweercommandant die opbelt, en geen opdracht om het gebouw met explosieven op te blazen. Twaalf jaar later is het “pull it”-verhaal verdwenen en stort Gebouw 7 in door interne branden veroorzaakt door de grote antenne van WTC1 die zich in de façade van Gebouw 7 boort. Whatever. Larry vertelt verder:

And so, first thing I said to myself was ... started looking around. Everybody was moving out of lower Manhattan. Everybody wanted to get out of there. It was as if somebody said, with the last one out, please turn off the lights. It was terrible. So I looked and I thought and I said to myself: I’m gonna have to do something here quickly, because people were leaving, going uptown. And I said to myself, and then I said to Clara, and I said to everybody else: We can’t leave this building this way. We can’t leave it with this big open expanse. We’ve got to rebuild this building. We’ve got to rebuild Seven World Trade Center. And we’ve got to do it fast. Because we got to show the world that this part of the world is gonna come back. And we’re gonna rebuild it, and that the firms that were here, the companies that were here will come back. And the thousands of people leaving their apartments they will come back. But we gotta show them a sign that this is not gonna stay like this forever. We’re gonna rebuild. And we’re gonna find... get the money from the insurance companies with which to build.

Larry legt grote nadruk op de herbouwplannen, die – natuurlijk – uit zijn koker komen. In een eerdere bijdrage over Silverstein merkten we reeds op dat Silverstein’s contractuele betrokkenheid bij het WTC-complex in de maanden voorafgaande aan 9/11 heel duidelijk lijkt te zijn aangelegd op herbouw. Herbouw is Silverstein’s missie. Hij heeft het er nadrukkelijk over in zijn voordracht. Maar dan begeeft hij zich nietsvermoedend op glad ijs. Hij begint opeens te praten over de vloeroppervlakte van het nieuwe gebouw en komt aansluitend aandraven met een hele vreemde chronologie.

And so the floor plan as it evolved is what you see here. It’s not the same size, it’s not the same shape of the original Seven, but we had to make changes and we had to do it fast and so what you’re seeing is the floor plan of a building not of two million feet, all we could get into the same space, because the need to reimpose the street grid was a million seven hundred thousand square feet. So the floor sizes were no longer a football field, they were now only forty two thousand feet. And the building is gonna contain not two million feet but a million seven. And that’s one of the sacrifices we have to make, I said let’s make it, and let’s get on with it. And so, next thing you know, we got the designs of the building. And the first design meeting was in April of 2000, and construction began shortly thereafter in 2002.

Oeps! Dat ging niet helemaal goed. Als de eerste ontwerpvergadering voor de herbouw van WTC7 al in april 2000 plaatsvond, dan waren de gebeurtenissen van 9/11 weinig anders dan de uitvoering van de toen beraamde sloopplannen. Een pijnlijke verspreking.

Maar berust die verspreking ook op de werkelijkheid? De eerste wedstrijd voor plannen voor de herinrichting van Lower Manhattan stamt uit augustus 2002. Een tweede ronde werd georganiseerd in december 2002. Het uiteindelijke ontwerp werd onthuld in juni 2005, en de feitelijke bouw begon in mei 2006. (https://en.wikipedia.org/wiki/One_World ... nstruction) Het verhaal van Silverstein moet men dus niet letterlijk nemen. Hij komt op de data van 2000 en 2002 na uitvoerig stilgestaan te hebben bij het ‘offer’ dat gebracht moest worden voor wat betreft het ‘floor plan’. Het vloeroppervlak in de nieuwe toren is veel kleiner dan in het oorspronkelijke WTC en dit was in de jaren van 2002 tot 2005 een serieus strijdpunt. Silverstein bemoeide zich intensief met de nieuwe plannen en lag in de clinch met de ontwerpers. Hij was er zeer op gebrand de nieuwe torens terreurbestendig te maken en dit ging ten koste van het vloeroppervlak.

And we went to finance the building with Liberty Bonds, Construction Bonds from the Liberty Bond program that was initiated by the federal government to enable us to rebuild the Trade Center. But it still required insurance company bonds, insurance company payments under the policies, and so, the next thing you know, this building was under full construction. It took nine thousand people to build it. It cost not the three hundred thousand dol... not the three hundred million dollars it cost the first time. This time it cost close to a billion dollars. Costs had gone way up and everything was far more difficult. In addition to which I decided this had to be a first class building. This had to be the best building, the safest building that was ever built in America because we’re gonna occupy a full floor in this building. And I only wanna put my family, and I only wanna put my people, and I only wanna put my tenants into a building that is now indestructible, a building that is built unlike any other building built in America, a building that could never again be affected by what happened on 9/11. And so, we went through an enormous amount of effort to find out what happened on 9/11 to cause the Twin Towers to collapse and at the same time decide how to build the building safer and stronger and impenetrable, so that we’d feel safe in it, and everybody else would feel safe in it also.

Uit de woorden en vooral de intonatie van de hypernerveuze Silverstein spreekt iets van een obsessie. Kennelijk maakte de val van de torens een diepe indruk. In 2002 wist hij van de explosieven. In 2014 is er opeens sprake van een “enormous amount of effort” om de oorzaken van de val te achterhalen. In wezen een curieuze opmerking, want NIST zei dat het “office fires” waren, en de Truthers zeiden dat het “controlled demolition” was. Maar Silverstein denkt primair aan de vliegtuigen die zich in de toren boorden. Daarom zocht hij ook contact met Israëlische ingenieurs omdat Israel, als geen ander land, ervaring heeft met constante terreur en zich daar ook voor wapent. (Vandaar Silverstein's aanwezigheid op het bouwcongres in 2014.) Het nieuwe gebouw, de Freedom Tower, waar hij, Larry Silverstein, verantwoordelijk voor is, moest en zou terreurbestendig zijn. Het moest duidelijk zijn voor de wereld dat een tweede 9/11 geen optie is – in ieder geval niet in Lower Manhattan. Silverstein's houding verraadt een indringende negatieve ervaring. En ik vermoed dat die ervaring niet enkel beperkt is tot de dag van 9/11.

Een korte speculatie over die twee data: 2002 en april 2000. Larry had ongelijk: niet de bouw zelf, maar de eerste herbouwplannen stammen uit het jaar 2002. Een symbolische “eerste steen” werd ceremonieel gelegd in de zomer van 2004, en de feitelijke herbouw begon pas twee jaar later. Maar in de voorstelling van Larry is dat één pot nat. De ‘normale’ aanpak, of het proces van de herbouw begon in 2002. Hoe zit het dan met april 2000? Wat gebeurde er toen? Is het een verspreking van Larry? Ik denk het niet. Ik denk dat Larry in april 2000 voor het eerst werd betrokken bij wat uiteindelijk een duivels plot zou blijken te zijn. Die hele krappe chronologie van de lease van het WTC-complex, de clausules van de contracten en de verzekeringspolissen, Larry’s ‘opdracht’ om te herbouwen, werd op zijn minst een jaar van te voren bedisseld. Silverstein is tezeer een publieke figuur om plotbedenker te zijn. Zijn bijna neurotische obsessie om zijn eigen nieuwbouw terreurbestendig te maken verraadt wellicht een aversie jegens een eerdere betrokkenheid die hem weliswaar op korte termijn voordeel bracht maar op langere termijn veel leed berokkende (niet in de laatste plaats vanwege zijn eigen versprekingen). Is hij dan betrokken bij het complot? Eventueel tegen wil en dank? Daar lijkt het wel op – in ieder geval sinds april 2000. Maar goed, dit zijn slechts speculaties.

Anderen speculeren ook, en het publieke oordeel over Silverstein is over het algemeen vrij hard. In de commentaar-sectie van de Nadlan City video (op Youtube) regent het van de invectieven. Ze zijn de moeite van het lezen waard. De Israëlische uploader heeft gevoel voor humor. In plaats van commentaren te blokkeren haalt hij zelfs de leukste naar voren. De bovenste schimpscheut is zo vermakelijk dat hij eigenlijk in een lijstje thuishoort. Bij deze dan:

Afbeelding

(De echte 9/11 onderzoekers, zoals James Corbett of Kevin Ryan, besteden relatief weinig aandacht aan Silverstein; onder de 9/11-verdachten zijn er veel ergere – maar dat terzijde.)
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

King George schreef:
zo jan 03, 2021 7:34 pm
Maar wat geloof je nou eigenlijk zelf of wat vind je nou zelf het meest aannemelijke wat er op Elf September gebeurd is?
Wel ik heb mijn visie hier al in het begin een beetje uiteengezet. Ik zal het hier een beetje herhalen.
Aanvankelijk had ik nooit veel waarde gehecht aan het complotverhaal van 9/11 en had me hier dus ook nooit echt in verdiept. Ik had het idee dat mensen al overal al snel teveel achter zochten en trouwens,... de lijken van de daders waren toch gewoon gevonden. En ik las in de krant destijds berichten over de daders die daar vlieglessen gevolgd hadden en één van hen, een Algerijn geloof ik, vond het niet nodig om te leren landen.
Spoiler! :
Het is echter ook niet zo dat ik mensen in de Amerikaanse overheid niet in staat acht een vuile streek uit te halen, waarbij men mogelijk die terroristen a.h.w. gebruikt heeft. Want de geheime diensten hebben een reputatie hebben van vuile streken. Maar het leek me echter naar mijn beperkte inzicht een welhaast onmogelijke logistieke operatie om die terroristen een handje te helpen door die Twin Towers met explosieven te laten instorten. Ik zag filmpjes van sloopwerkzaamheden waarbij de slopers zeiden dat ze er maanden over deden om een groot gebouw klaar te maken voor een sloop waarbij explosieven gebruikt zouden worden. En dan die enorme Twin Towers! Explosieven moeten ook op strategische plaatsen aangebracht worden om een gebouw goed te laten instorten. Die explosieven zouden dan ook stiekem ’s nachts aangebracht moeten worden (bijvoorbeeld zogenaamd als onderhoudswerkzaamheden) en ook goed verborgen zodat ze niet gevonden konden worden. Explosieven hebben trouwens maar een beperkte houdbaarheid. Maar hoe moesten ze dat dan voor elkaar krijgen? ’s Nachts de kantoren binnendringen (er was trouwens veel leegstand) waarbij ook de eventuele beveiliging uitgeschakeld moest worden. Dan misschien muren openbreken en daar explosieven achter verbergen. Ik nam aan dat het spouwmuren waren en alles zodanig wegwerken dat niemand er iets van zou ontdekken. Zo stelde ik me dit voor... en het leek me een dusdanig moeilijke operatie dat het me niet de moeite van het proberen waard leek. Maar veel later zou ik vernemen dat er verborgen onderhoudsruimten (en schachten) waren waardoor je wel heel makkelijk explosieven kon plaatsen verbergen. De liften in die gebouwen stoppen niet bij die onderhoudsafdelingen en zijn dus niet bereikbaar voor het gewone publiek.
Aanvankelijk nam ik het complotverhaal om bovengenoemde redenen dus niet echt serieus. Het was misschien niet onmogelijk maar wel heel onwaarschijnlijk dacht ik. Ik had het er een keer met mijn neef Politicvs over en tot mijn verbazing nam hij het wel serieus... Hij had het allemaal goed onderzocht zij hij, in tegenstelling tot mezelf. Het belangrijkste bewijs zou gebouw nr. 7 zijn, het derde gebouw dat instortte en wat niet door vuur of neerstortend puin veroorzaakt kon worden. Een tijd lang bleef ik sceptisch, totdat hij me een bericht toestuurde over een uitgebreid onderzoek van de Universiteit van Alaska die deze conclusies bevestigde en vorige onderzoeken van de tafel veegde.
Het is dus wetenschappelijk bewezen dat gebouw nr. 7 onmogelijk op zo’n manier kon neerstorten en daar ben ik zelf nu ook van overtuigd. Eigenlijk stort het gebouw op de tegenovergestelde manier in als de Twin Towers. Bij de Twin Towers gingen de explosies van boven naar beneden, maar bij gebouw nr. 7 van onderen naar boven, wat de normale methode is bij de sloop met explosieven van een groot gebouw. Het probleem met dit soort zaken is dat je dat eigenlijk alleen maar goed kan ontdekken als je deskundig bent in bepaalde zaken. Je moet dus eigenlijk architect, ingenieur of sloopdeskundige zijn om te zien dat er iets mis is. En dat geldt misschien voor veel zaken (klimaatdiscussie, stikstofcrisis). Een grote deskundige was bijvoorbeeld Danny Jowenko die ook weer op verdachte wijze om het leven kwam. Ook hij geloofde aanvankelijk even in het officiële verhaal tot hij de videobeelden zag van de instorting van gebouw nr. 7.
Een lichtpuntje in de uitzending was de verklaring van explosievenexpert Danny Jowenko. Nadat hij op basis van videobeelden stellig verklaarde dat WTC7 was opgeblazen, bleek hij zichtbaar onthutst door de opmerking van zijn interviewer dat deze instorting plaatsvond op 9/11. Het fragment ging de hele wereld over.

http://www.waarheid911.nl/zembla_911.html
kortom, de aanslagen moeten doorgestoken kaart zijn en waarbij men vermoedelijk gebruik gemaakt heeft van Arabische terroristen. Dat is mijn idee hierover.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24951
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door King George »

Dus de explosiefjes lagen op de vliegtuigen te wachten? :thinking:
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

King George schreef:
do jan 07, 2021 5:14 pm
Dus de explosiefjes lagen op de vliegtuigen te wachten? :thinking:
Daar lijkt het nu wel op. :emm2:
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

19.
Zembla: Het complot van 11 september
Op 10 september 2006, vijf jaar na de aanslagen van 9/11 en drie jaar na de inval in Irak, zond de VARA een aflevering van het documentaire-programma Zembla uit dat geheel gewijd was aan de gebeurtenissen op die fatale dag in 2001. Het was een prima staaltje onderzoeksjournalistiek dat wereldwijd de aandacht trok vanwege één segment in het bijzonder, namelijk het interview met de Nederlandse explosieven-expert Danny Jowenko die, op het zien van de val van Gebouw 7, er onbevangen uitfloepte “dat is nagesprongen”. Dat fragment maakte Jowenko tegen wil en dank tot een held in de ogen van de 9/11 Truth Beweging.

Aanleiding voor het maken van die documentaire was in bredere context de buitenlandpolitiek van Bush. In Nederland, maar ook elders in Europa was men niet te spreken over de Irak oorlog, en de leugens van Colin Powell in de VN Veiligheidsraad hadden kwaad bloed gezet. Een directere aanleiding voor het maken van de docu waren de zogenaamde complottheorieën die in Amerika de kop hadden opgestoken en die in Europa (en ook door Zembla) waarschijnlijk terecht werden geduid als een uiting van het populaire ongenoegen jegens een oorlogszuchtige overheid. In de visie van de complotdenkers was de overheid zelf medeverantwoordelijk voor de aanslagen die hadden gediend om volk en politiek te conditioneren om het Bush-beleid van Patriot Act en buitenlandse oorlogen te legitimeren. Tegen 2005 waren er al diverse video’s in omloop die 9/11 als inside job aan de kaak stelden, maar de belangrijkste op dat moment was zondermeer Loose Change, een film met (zo vernemen we in Zembla) in 2006 al zo’n dertig miljoen downloads, geschreven en geregisseerd door Dylan Avery en geproduceerd door Korey Rowe en Jason Bermas. Het zijn de claims van Loose Change waar de Zembla-documentaire zich specifiek op richt.

De Zembla-documentaire van 10 september 2006 draagt de welluidende titel “Het complot van 11 september”, en is op dit moment nog online beschikbaar.

https://www.bnnvara.nl/zembla/artikelen ... -september Samenstelling en regie: Kees Schaap / research: Hans van Dijk / commentaar: Michael Magielse

Zembla slaagt er redelijk goed in een gebalanceerd beeld te geven, maar het vooropgezette plan, namelijk het onderzoeken en weerleggen van de claims van de complotdenkers, maakt toch dat de documentaire de vragen met betrekking tot 9/11 die door de critici te berde worden gebracht wel heel erg sterk bekijkt in het licht van complotten. Het odium van de bedenkelijke fantasten die samenkomen in ‘schimmige achterafzaaltjes’ waar ze hun ‘aperte onzin’ [citaten uit de docu] uitdragen doortrekt het documentaire betoog, en het is duidelijk dat alle betrokkenen zich het liefste distantiëren van zulke complotdenkers. Als een complottheorie een waar punt weet te maken, dan is het ‘even slikken’. Bewust of onbewust tast zo’n houding, zo’n vooroordeel, toch de objectiviteit van het oordeelsvermogen aan.

Zembla maakt een onderscheid tussen twee varianten van het complotdenken over 9/11. De eerste variant gaat er vanuit dat de overheid voorkennis had van de aanslagen, maar ze om allerlei redenen liet gebeuren. De overheid neemt dan geen deel aan de daden, maar is wel verantwoordelijk door misdadige nalatigheid en door het bevorderen van een doofpotcultuur na 9/11. De tweede variant gaat ervan uit dat de overheid wel actief heeft deelgenomen aan de terreurdaden. De vraag is dan in welke mate. Zembla is genegen de eerste variant te bekrachtigen en de tweede te weerleggen.

De Zembla researchers zijn zich bewust van de grote verscheidenheid aan onderwerpen die door de sceptici en de complotdenkers te berde gebracht worden, maar besluiten zich voor de docu enkel te richten op die thema’s die binnen de mogelijkheden van de documentaire nader te onderzoeken zijn. Welke aspecten van de complottheorie worden door Zembla bevestigd?

Wie de documentaire bekijkt zal merken dat Zembla twee belangrijke pijlers van de complottheorie ondersteunt. Enerzijds is er de politieke context van de ideologie van de neoconservatieven die de dubieuze rol van de overheid onderstreept (Willem Post doet verslag). Eerder in de jaren zestig reeds bleek het militair-industrieel complex er niet voor terug te deinzen om ‘false flag’ operaties op touw te zetten waardoor met in scène gezette terreurdaden een oorlog kon worden uitgelokt. Zulks was het geval met de plannen van ‘Operation Northwoods’, een project dat indertijd door Kennedy nog werd afgewezen. Wat toen bedacht werd, zou ook nu bedacht kunnen worden, in de tijd van het Project for a New American Century (PNAC), een neoconservatief beleidsplan dat Amerika’s wereldhegemonie zoekt te bevestigen, met als nadeel een verregaande militarisering van de samenleving. Een terreuraanslag als die op 9/11 is koren op de molen van de neoconservatieven, die de gebeurtenissen van die fatale dag hebben uitgebuit ten gunste van hun oorlogsplannen.

Anderzijds is er het punt van de voorkennis van de overheid en van diverse instanties. Men wist van de op handen zijnde terreurdaden, en men greep niet in. Zembla wijst op de diverse waarschuwingen van inlichtingendiensten die ruim van te voren signalen van de terroristische plannen hadden opgepikt. Ook het Able Danger dossier wordt aangehaald. De agenten die opereerden onder de naam Able Danger hadden al geruime tijd de activiteiten van vliegtuigkaper Mohammed Atta en zijn groep gevolgd en gedocumenteerd, maar de overheid deed niets met deze informatie, en de inlichtingen werden zelfs vernietigd. Ook besteedt Zembla aandacht aan de kwestie van de put-options. De onderzoekers namen contact op met het bedrijf Convar dat in het puin teruggevonden harde schijven had geanalyseerd, waarop bewijzen van handel met voorkennis waren aangetroffen.

Het oorlogszuchtig beleid maakt de Amerikaanse overheid verdacht, en de voorkennis maakt haar zelfs schuldig – al is het dan schuld door nalatigheid. Beide tezamen veronderstellen ze een zekere mate van planning, overleg en besluitvorming, en dat komt heel dicht in de buurt van een complot.

Strekt dit ‘overheidscomplot’ zich ook uit tot actieve deelname aan de terreurdaden? Zembla betwijfelt dit. Welke aspecten van de complottheorie (zoals uiteengezet in Loose Change) worden door Zembla afgewezen of weerlegd? Zembla richt zich weer op twee belangrijke onderwerpen: de aanslag op het Pentagon, en de aanslag op het WTC complex.

De aanslag op het Pentagon was in 2006 maar ook nog geruime tijd daarna een heet hangijzer. Reeds vroeg had de theorie postgevat dat Wedge 1 bestookt was met een projectiel, een raket of een drone, eerder dan met een vliegtuig. In 2018 hebben mensen van Architects & Engineers zich voor het eerst met de Pentagon-kwestie bezig gehouden en een omvangrijk wetenschappelijk dossier samengesteld dat onomstotelijk bewijst dat het een vliegtuig is geweest en niet een raket die in het Pentagon vloog [we besteden hier binnenkort aandacht aan]. Een aantal argumenten en bewijzen uit dat dossier zijn ook reeds in de Zembla-documentaire te zien. Ofschoon er geen duidelijk filmmateriaal is van de aanslag, zijn er wel meerdere foto’s die de ravage en ook de vliegtuigresten tonen. In Loose Change is men uiterst spaarzaam met dat bewijsmateriaal omgesprongen, aldus een vals beeld creërend. Zembla arrangeert ook nog een proef met een vliegsimulator om te zien of de vlucht met de scherpe bocht mogelijk is. Dat blijkt inderdaad het geval. De theorie dat er een raket op het Pentagon werd afgevuurd is dus nep.

De Pentagon-kwestie blijft interessant. Feitelijk is de locatie van de impact belangwekkender dan het object van de impact. Het deels leegstaande Wedge 1 lijkt ingericht te zijn voor de aanslag. Het aantal slachtoffers wordt geminimaliseerd, en het probleem van de accountants die de defensie-uitgaven controleren wordt in één klap opgelost. Een feit blijft ook dat een zelfmoord-kaper meer had kunnen bereiken door het vliegtuig op het Pentagon te storten dan met een scherpe en lastige bocht in een relatief lege sector te vliegen. Maar deze kwesties blijven in de Zembla-documentaire onbesproken.

Het belangrijkste thema is zondermeer de aanslagen op de WTC-torens. Zembla zocht contact met een vliegtuigbouwkundige van de TU Delft, Coen Vermeeren, die zijn twijfels uitspreekt over de impactschade van de vliegtuigen die de toren binnenvlogen. Deze crashes kunnen branden en een grote ravage aanrichten, maar volgens hem niet de stalen kolommen in het midden wegslaan. Hij zet een klein groepje studenten voor een periode van twee weken aan het werk met twee opdrachten; het onderzoeken van de mogelijkheid van een vliegtuigcrash in het Pentagon (uitslag hierboven reeds besproken) en het onderzoeken van de mogelijkheid van de instorting van de twee WTC torens. De studenten spreken met vakspecialisten en maken zelf ook berekeningen. Vermeeren voegt er nadrukkelijk aan toe dat dit beperkte onderzoek niet wetenschappelijk is, maar wel goed is onderbouwd. Dit is een belangrijke toevoeging daar natuurlijk niemand van de betrokkenen bij de Zembla-documentaire in staat is empirisch wetenschappelijk onderzoek te doen. De Zembla onderzoekers laten ook nadrukkelijk weten dat het vreemd is dat de overheid er als de kippen bij was om het puin, dus het bewijsmateriaal van Ground Zero zo snel mogelijk te verwijderen. Definitieve antwoorden zijn alleen mogelijk op basis van empirisch forensisch onderzoek.

De slotsom van de studenten is kort maar krachtig: ja, instorting is mogelijk. Er zijn geen explosieven voor nodig. Het model dat hen daarbij voor ogen staat is natuurlijk dat van heftige branden, doorbuigende stalen balken, en een accelererende instorting door de toename van massa en gewicht. Feitelijk dus het model dat geformaliseerd werd door NIST en een jaar tevoren, in 2005, was gepubliceerd. De studenten presenteren in de documentaire geen methoden of berekeningen en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat zij en/of de experts die zij consulteerden op de een of andere manier door NIST beïnvloed zijn.

Dit is ook het model dat explosieven-expert Danny Jowenko voor ogen staat. Omdat hij de meest opvallende figuur is in de Zembla-documentaire, wil ik wat uitvoeriger bij hem stil staan. Hier een transcript van het interview dat gaat over WTC1+2.
Commentaarstem: Hoe zit ’t met de Twin Towers? Kunnen die ook met explosieven zijn neergehaald? We doen iets heel simpels dat vreemd genoeg door nog bijna niemand is gedaan. We vragen het aan een explosieven-expert. Danny Jowenko heeft 27 jaar ervaring in het slopen van gebouwen met explosieven. Hij is de absolute top in Nederland. Als iemand in Nederland kan beoordelen of de Twin Towers met explosieven zijn neergehaald, dan is het Danny Jowenko.
Jowenko: Dit is bizar, hè!? ’t Is bizar. Hij was er ook iets gunstiger ingevlogen, iets meer in het midden – die tweede, plus een hoger eigen gewicht wat er boven zat ...
Interviewer: Dat maakt het logischer dat de tweede als eerste ging.
Jowenko: Uiteraard, uiteraard. Je ziet ook heel duidelijk dat ‘t bij het gebouw waar het vliegtuig als eerste invloog, dat was het hoogste punt, dat ging als laatste omdat die dus minder gewicht mee had om te bezwijken. Da’s een heel belangrijk gegeven voor ieder die enigszins wat afweet van het springen van gebouwen. Want je moet natuurlijk gebruik maken van z’n eigen gewicht.
Commentaarstem: Jowenko ziet nog iets dat erop wijst dat er geen springstoffen zijn gebruikt. Het gebouw stort van boven naar beneden in.
Interviewer: Was het met explosieven neergehaald, dan was die van onder... eh.
Jowenko: Dan plaats je de explosieven beneden. Dat is logisch. Ik bedoel, wat ...
Interviewer: Was die beneden ook het eerst naar beneden gevallen?
Jowenko: Ja, want dan heb je de valsnelheid van het totale gewicht ... krijg je mee. Da’s een kadootje. Des te minder hoef je te springen. Daar maak je gebruik van.
Interviewer: Het gebouw begon van bovenaf in te zakken.
Jowenko: Het begon daar te bezwijken precies op die locatie waar de vliegtuigen het beschadigd hebben en verhit hebben. Daar begon het.
Commentator: In de complottheorie wordt er van uitgegaan dat de springladingen van boven naar onder zijn afgegaan. Maar volgens Jowensko kan dat niet.
Jowenko: Dat kunnen geen explosieven zijn, want daar heeft een enorme brand gewoed. Wanneer daar explosieven aanwezig zouden zijn geweest, zouden die allang zijn verbrand. Sterker nog, vooraleer ze verbrand zouden zijn, zou de ontsteker al afgegaan zijn, want die gaat bij 320 graden. Dus dan had het al eerder gedetoneerd geweest.
Commentaarstem: Waar de complotdenkers explosies zien, ziet Jowenko iets anders, dat ook kan verklaren waarom het gebouw zo snel is gevallen.
Jowenko: Je ziet als het ware ook die boutverbindingen elke keer losklappen op die hoeken. Het had een hele sterke harde kern. De balken zijn behoorlijk lange lerpers[?] maar die zijn aan elkaar gebout, maar dat zijn – maar ‘t was 410 meter hoog. De energie is zeer ongelijkmatig, dus elke verticale kolom krijgt toch een gewicht te torsen op een net iets ander moment als z’n buurman om ‘t zomaar te zeggen. Kan ‘t absoluut niet verdragen, slaat over de gehele lengte alles stuk, alle bouten breken af; ‘t is los, ‘t is los tot beneden toe. En de zijstructuren, die ook sterk waren voor de windbelasting, zo is het gebouw gebouwd, zo is ‘t ie geconstrueerd, die zijn voornamelijk naar buiten toe geperst. [Jowenko bekijkt een videofragment waarin een brandweerman vertelt hoe het gebouw instort met neerwaarts gaande ontploffingen.] Hij zegt ‘t ook. Het bezwijkt gewoon. Elk niveau kon ‘t gewicht niet hebben. Poem, poem, poem ...
Interviewer: Maar hij zegt wel alsof ‘t ...
Jowenko: Dat is dan ook wel zo. Zo komt ‘t ook over. En niemand gaat me wijsmaken dat ze honderd verdiepingen allemaal met ladingen hebben ... Dat kan helemaal niet.
Interviewer: Nee, waarom niet?
Jowenko: Nee, natuurlijk niet. Dat is...
Interviewer: Dat zou je niet doen als je zo’n gebouw wilt opblazen.
Jowenko: Dat is een jaar werk.
Interviewer: Een jaar werk. Om al die ladingen te plaatsen.
Jowenko: Ja, en voor te bereiden. En aansluiten. Daar lopen een hoop kabelsystemen.
Als vakman doet Jowenko een aantal observaties die zeer behartenswaardig zijn, ook, en waarschijnlijk in het bijzonder voor degenen die een alternatieve kijk op de gebeurtenissen van 9/11 hebben. Zo is er het verschil van instorting tussen WTC1+2 en WTC7. De Twin Towers storten in van boven naar beneden, terwijl WTC7 van onder instort. Dit laatste is voor Jowenko een onmiskenbaar kenmerk van controlled demolition. Voorts: van de Twin Towers ging WTC2 als eerste naar beneden, ofschoon het als tweede door een vliegtuig geraakt was. WTC2 heeft slechts zo’n 56 minuten gebrand voor het instortte. Deze snelle instorting heeft volgens Jowenko alles te maken met de lagere plaats van impact (rond de 77ste verdieping) en de grotere en zwaardere massa die zich boven die plek bevond en die de instorting bespoedigde. Dus wie de theorie van springladingen in WTC1+2 verdedigt zal deze observaties moeten verdisconteren. Jowenko zelf gelooft niet dat er explosieven zijn gebruikt in de twee torens. Hij geeft daarvoor drie argumenten:
  1. Het duurt veel te lang; je bent wel een jaar bezig met het plaatsen van alle ladingen.
  2. Explosieven op de plaats van impact zouden al bij 320 graden ontploft zijn. Dergelijke secundaire explosies zijn op de plaats van impact niet waargenomen.
  3. De instorting van de torens ging van boven naar beneden. Explosieven, daarentegen, plaats je van onder naar boven. Dat is veel praktischer en economischer, want je bespaart springstof door bij het neerhalen gebruik te maken van de valsnelheid van het totale gewicht. Een ‘kadootje’, zoals Jowenko het noemt. Derhalve gelooft hij ook dat WTC7 nagesprongen is.
De aandachtige lezer zal inmiddels iets opgevallen zijn aan deze argumenten van Jowenko. Hij denkt als een professionele sloper en niet als complotwerker. Als WTC1+2 voorzien waren van explosieven op de wijze die Jowenko als de meest praktische ziet, dan waren de twee torens na de impact van de vliegtuigen van onderaf ingestort. Het bedrog, de inside job, zou dan onmiddellijk zichtbaar zijn geweest, en Silverstein had geen cent van de verzekeringsmaatschappijen los kunnen peuteren. Als de Twin Towers, daarentegen, in het kader van een complot van explosieven waren voorzien, dan zouden de explosieven-experts er alles aan moeten doen om de instorting zo natuurlijk mogelijk te laten lijken. Dus: explosieven van boven naar beneden, en ontsteking van de explosieven vanaf de plaats van impact neerwaarts. Zulks vergt bijzondere precisie en (we mogen, denk ik, Jowenko op z’n woord geloven) lange voorbereiding. De complotversie is wel ingewikkeld, maar niet ondenkbaar.

Wat zijn inmiddels de argumenten ten gunste van explosieven in WTC1+2? (Waarbij we rekening moeten houden met het feit dat een aantal gegevens in 2006 nog niet beschikbaar waren voor Zembla en Jowenko.)
  1. Getuigenverklaringen betreffende explosies. Een belangrijke is die van conciërge William Rodrigues die een enorme explosie in de lobby waarnam voordat zijn toren geraakt werd door een vliegtuig.
  2. Getuigenverklaringen van waargenomen stroompjes gesmolten staal. Dit duidt op temperaturen en chemische processen die zich niet laten verklaren uit kerosine- en kantoorbranden.
  3. Expert-getuigen als Kevin Ryan die ontdekte dat NIST cijfers en metingen aanpaste om de pannekoek-theorie te faciliteren.
  4. Steven Jones’ ontdekking van ijzerbolletjes in het stof van WTC1+2, indicatoren van zeer hoge temperaturen.
  5. Steven Jones’ ontdekking van de springstof/brandstof nanothermiet in het stof van WTC1+2.
Er zijn meer argumenten te formuleren, maar het idee is duidelijk. Jowenko’s praktische en professionele visie is een prima indicatie dat de instorting, indien veroorzaakt door explosieven, overtuigend gecamoufleerd is als ‘natuurlijke’ instorting. Toch zijn er dwingende argumenten om het gebruik van springstof te wettigen. De positie van Jowenko is te weerleggen. Schrijver dezes is geen natuurkundige, vandaar dat ik voor een precieze uiteenzetting van het harde bewijs gaarne verwijs naar fysicus David Chandler.

David Chandler - 9/11: The Hard Evidence (13 mrt 2014):

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

20.
Jowenko over WTC7
Zo zeker als hij is van de afwezigheid van explosieven in WTC1+2, zo zeker is Jowenko ook van de controlled demolition van Gebouw 7. Niet zelden produceren interviewers en documentaire-makers meer videomateriaal dan in het feitelijke eindproduct verwerkt wordt. Op de snijtafel van de regie worden bruikbare segmenten geselecteerd. Dit is ook het geval met het Jowenko-interview over WTC7. In de docu worden slechts een paar minuten gebruikt van op z’n minst twintig minuten beschikbare footage. Op enig moment hebben de makers van Zembla besloten om het complete videomateriaal over WTC7 online te publiceren. Jowenko overleed in 2011, dus waarschijnlijk is het toen in de openbaarheid gebracht. Die lange, onversneden versie van het interview wil ik hieronder bespreken, omdat het naast de uitspraken die in de documentaire zitten ook nog diverse andere boeiende opmerkingen bevat. Jowenko wist van de val van Gebouw 7 voorafgaande aan het interview; wat hij niet wist is dat het op dezelfde dag plaatsvond. Toen hij dit hoorde, tijdens de opnamen, was hij oprecht verbaasd en die spontane reactie was niet alleen prachtig materiaal voor de regisseur, het maakte zowel de docu als Jowenko in de tijd daarna wereldberoemd. Het beeldmateriaal (22 minuten) van het Zembla-interview met Jowenko over de val van Gebouw 7 is te vinden op Youtube en Bitchute. Hier zijn twee links:

Nachrichten: Sprengexperte und 9/11 Skeptiker Danny Jowenko ist tot [27.07.2011] (27 juli 2011):



Danny Jowenko-WTC7 Demolition Interviews (Complete) (27 febr 2020):



Laten we beginnen met het segment waarin Jowenko overrompeld wordt door het bericht dat Gebouw 7 op 11 september is ingestort, zeven uur na de val van de Twin Towers. Hij wist reeds van de val van Gebouw 7, en beklemtoont dat er sprake is van controlled demolition, in opdracht. Geconfronteerd met de nieuwe kennis dat die instorting zeven uur na de instorting van de Twin Towers plaatsvond, wordt hij geplaatst voor een dilemma. Ofwel de springladingen zijn aangebracht vóór de aanslagen en dan begeeft hij zich op een conspiratoir terrein. Ofwel die ladingen moeten zijn aangebracht in de uren voorafgaande aan de instorting om 17:20. Jowenko doet zijn uiterste best om dat laatste scenario aannemelijk te maken. Hier een transcript:

[Jowenko en de interviewer bekijken beelden van de val van WTC7]
[00:16] Jowenko: Zie jij een brand van boven, ergens?
Interviewer: ’k Zie wel rook.
Jowenko: Ja, stof krijg je altijd. D’r is niks van te voren uitgehaald, hè? Zie je ’m vanaf boven gaan? Nee, hij gaat vanaf onder, toch?
Interviewer: Hij gaat vanaf onder, ja.
Jowenko: Ze hebben gewoon kolommen weggeblazen, d’r is nagesprongen.
Interviewer: Dit valt anders als het World Trade Center.
Jowenko: Vind je niet dan?
Interviewer: Ja, je ziet het, de onderste verdiepingen gaan eerst.
Jowenko: Ja, en de rest zakt dan gewoon in. Dit is controlled demolition.
Interviewer: Zeker weten?
Jowenko: Zeker weten. D’r is nagesprongen. Dit is in opdracht gebeurt. Dit heeft een team gedaan van experts.
Interviewer: Maar dit is ook op 11 september gebeurt.
Jowenko: Dezelfde dag?
Interviewer: Dezelfde dag!
Jowenko: Dezelfde dag? Weet je dat zeker?
Interviewer: Ja. Daar gaat ie weer. [Ze kijken naar beelden van de instorting.]
Jowenko: Ik kan me herinneren dat ze zeiden dat er nagesprongen is, maar het heeft dagen gerookt. En er was al veel rook weg. Was het zeker weten de elfde? Dat kan niet waar zijn.
Interviewer: Zeven uur nadat het World Trade Center naar beneden viel.
Jowenko: Ja? Dan hebben ze hard gewerkt. Ik ken de constructie van het gebouw niet, maar dan hebben ze heel, heel, heel rigoureus, heel snel, ladingen aangebracht. Ze hadden dan wel de mazzel, omdat er al zoveel verwoest was in de omgeving dat je dan ook niet zo secuur hoeft te zijn. Je kunt je voorstellen als daar allemaal gebouwen rond staan die gewoon intact zijn en intact moeten blijven met gevoelige computerapparatuur, dan moet je heel precies van te voren je verzwakkingen aanbrengen, enzovoorts, enzovoorts, maar ...
Interviewer: Maar zo netjes ziet het er wel uit. Alsof ze het heel netjes hebben gedaan.
Jowenko: Ja, oké, dat kan wel zo zijn, alleen ik doel dan meer op, misschien inderdaad het plaatsen van pakketladingen, in plaats van al dat voor-snijbrandwerk en een lineaire snijlading toepassen. Gewoon rigoureus omdat het toch een zootje was.
Jowenko bemerkt dat WTC7 niet al te veel dragende kolommen heeft; het zou dus mogelijk moeten zijn om het in relatief korte tijd van ladingen te voorzien en op te blazen. Het betreft dan de binnenste kolommen van de onderste verdieping(en) zodat het gebouw naar binnen kan instorten, en niet de buitenste kolommen (die worden wel mee naar binnen getrokken). Jowenko speculeert of de squibs (de kleine rookpluimen die op diverse plaatsen uit het gebouw spuiten) niet ook, net als bij WTC1+2, naar buiten geperste lucht kunnen zijn doordat boutverbindingen het begeven. De hele klus zou te klaren zijn met een man of dertig, veertig in een beperkte tijdsspanne en zou zich dan vooral richten op de onderste verdieping(en). Hoewel de interviewer een paar maal vraagt hoe lang het zou duren, geeft Jowenko daarover geen definitief uitsluitsel. Omdat WTC7 wel heel erg keurig en rechtstandig naar beneden valt, is het mogelijk dat er op meerdere verdiepingen springladingen zijn aangebracht. Dan duurt de operatie natuurlijk weer langer. Wat ook nog mogelijk zou zijn, is dat kolommen op meerdere verdiepingen zijn doorgebrand. Maar ook dat neemt weer extra tijd. Jowenko worstelt zichtbaar met de materie en concludeert “ik ken het gebouw niet”. Ook zegt hij: “je overvalt me er mee”, en “voor mij is het koffiedik kijken”. Dit maakt zijn verdediging van het plaatsen van springladingen in de korte tijd vóór 17:20 natuurlijk buitengewoon speculatief. En er is nog een complicerende factor: het gebouw was geëvacueerd en stond nog in brand. Jowenko concludeert op basis van de beschikbare filmbeelden: “Ja maar het was maar een klein brandje. Die konden ze blussen. Die hebben ze ook geblust” [16:33]. “Nee dat hebben ze niet gedaan”, antwoordt de interviewer, waarop Jowenko voor een moment in peinzen verzinkt. Hoe kunnen explosieven-experts in een brandend gebouw hun werk doen? Tegen het eind van het gesprek [19:20] geeft hij toe: “Ik heb je van te voren gezegd dat ik over WTC7 helemaal niets weet”. Jowenko heeft al zijn vakkennis in de strijd gegooid, maar zijn verdediging van een uiterst snelle controlled demolition in de paar uur voorafgaande aan 17:20 blijft één en al speculatie. Duidelijk complicerende factoren zijn:
  • Giftige lucht, buiten, maar wellicht ook binnen in het gebouw;
  • Voortdurende brand die een aantal uren vrij spel heeft op een paar verdiepingen en die voor onbevroede gevaren kan zorgen zoals instortingen of giftige lucht;
  • De panische hectiek in Lower Manhattan, de voortdurende terreurdreiging die dag, de onzekerheid en chaos van die dag.
Wie waagt daar een explosieven-team aan? Is het dan niet logischer een dag of wat te wachten alvorens je een zwaar gehavend gebouw laat slopen? Dit is wat Jowenko aanvankelijk geloofde, totdat de interviewer hem uit de droom hielp.

In de loop van het gesprek komen een aantal interessante dingen aan het licht. Eén daarvan is dat Jowenko nog een heldere herinnering heeft aan Larry Silverstein.
[7:54] Jowenko: En toch zie ik hier ook toch weer datzelfde principe dat er aan de buitenzijde ... [maakt de zin niet af; waarschijnlijk bedoelt hij: ‘kolommen staan’] en dan hele delen niets en dan aan de binnenzijde staan er relatief maar weinig kolommen.
Interviewer: Dat klopt, ja.
Jowenko: Dat valt me dan toch weer op. Dat kan een reden zijn geweest voor die meneer Silverstone of -stein of hoe die mag heten ...
Interviewer: De eigenaar van het gebouw.
Jowenko: ... de eigenaar van het gebouw, dat die zegt van, “ja kijk es, het gaat me gewoon een bom duiten kosten, en wat heb ik terug – nog steeds hetzelfde ouwe gebouw”. Dus ... En op dat moment denk ik dat Giuliano heel eenvoudig een sloopvergunning afgeeft: “Alsjeblieft, als je er vanaf wil, zo snel mogelijk”.
Interviewer: Oké, maar het kan bijvoorbeeld niet door brand zijn gedaan? Dat er een brand gewoed heeft en dat het gebouw zo is ingestort?
Jowenko: Misschien dat er wel wat van ... ja, dat brandende delen zover wegvliegen lijkt me ook stug. Maar, ik weet het niet. Dit is voor mij gissen, hè.
Interviewer: Maar goed, in ieder geval op de beelden die we zagen kon je duidelijk zien ...
Jowenko: Dit is door mensen gedaan
Interviewer: Dit is door mensen gedaan. Dus daar hoeven we geen discussie over te hebben.
Jowenko: Nee, nee. Dit is ook in opdracht ... Meneer heeft het zelf gezegd. Je hoort het hem zeggen: “pull it down”, weg ermee.
Dit is een zeer onthullende uitspraak van Jowenko. In de documentaire zeggen de studenten dat ze de complotfilm Loose Change bekeken hebben. Wellicht hebben de makers van Zembla ook tegen Jowenko gezegd dat dit voor hen een uitgangspunt is geweest in het maken van de documentaire, maar Silverstein komt in die film (2de editie, 2006) niet voor. Men krijgt niet de indruk dat Jowenko Loose Change bekeken heeft, maar hij herinnert zich nog wel de onthullende uitspraak van Silverstein: “pull it”. Sterker nog, uit zijn woorden blijkt dat dit zijn beeld van de instorting van WTC7 grondig bepaald heeft: controlled demolition in opdracht.

Zowel de interviewer als Jowenko zitten in hun maag met het opblazen van Gebouw 7, al helemaal wanneer de interviewer citeert uit het officiële FEMA-rapport, dat, net als het NIST-rapport dat een jaar later zal verschijnen, kantoorbranden aanwijst als oorzaak van de instorting. De cover-up is zo evident dat het de onderzoeker gewoon dwingt tot een complottheorie. En inderdaad, in onderstaand fragment gaan de beide heren zich ongegeneerd te buiten aan conspiratoire speculaties. De officiële overheidsrapporten kun je eigenlijk niet vertrouwen, en die meneer Silverstein was waarschijnlijk doende de verzekeringen op te lichten. De heren hebben lont geroken en zijn op de goeie weg. Welcome to the club.
[11:50] Interviewer: Rare aan dit verhaal is dat het officiële rapport gemaakt door de FEMA, de Federal Emergency Management Agency, die hebben onderzocht hoe dit gebouw heeft kunnen instorten. En die zeggen: “It appears the collapse was due primarily to fire rather than any impact damage from the collapsing towers”. D’r wordt helemaal niet gesproken over explosieven. Volgens de officiële rapporten is dit helemaal niet met explosieven neergehaald.
Jowenko: Ja maar, ik weet niet beter of er is nagesprongen, zoals we dat dan noemen. En ik vind dit duidelijk een gebouw wat gesprongen is. Als dit een gevolg is van het neerkomen van die WTC towers – nou, dat zou me hogelijk verbazen. Dat kan ik me niet voorstellen. Nee.
Interviewer: Maar het blijft raar dat in de officiële rapporten niet wordt toegegeven dat er is nagesprongen.
Jowenko: Ja dat is vreemd, da’s vreemd. Dat vind ik ook heel vreemd. Daar heb ik geen verklaring voor.
Interviewer [sotto voce]: Wat ik dan soms denk, is: het zou misschien wel te maken hebben met verzekeringen. Ja, dat kan ook nog.
Jowenko: Ja kijk, als die man omgekocht is door Silverstone om[dat die zegt] ‘ik wil m’n premie hebben, en hier heb je ook een leuk percentage’, dan schrijft ie dat toch op? Ik bedoel, zo hangt heel Amerika aan elkaar.
Interviewer: Dat maakt het wel heel erg lastig van 11 september. Dat betekent dus dat je eigenlijk ook de rapporten, de overheidsrapporten kun je niet vertrouwen.
Jowenko: Dan wordt het heel erg moeilijk.
Silverstein blijft een terugkerend thema voor Jowenko. Hij hamert er nogmaals op dat hij op een journaal gehoord heeft dat er een gebouw werd nagesprongen. En de interviewer blijft het vreemd vinden dat dat naspringen in het geheim gebeurde, en dat er zelfs een officieel rapport werd opgesteld waarin met geen woord over dat opblazen wordt gerept. FEMA concludeerde dat brand de oorzaak zou kunnen zijn van de instorting. Maar Jowenko beschouwt die branden in het gehele interview als een te verwaarlozen factor waar het de val van WTC7 betreft. Wèl kunnen die branden flinke schade hebben veroorzaakt.

[De interviewer bespreekt met Jowenko een schaderapport.]
[17:28] Jowenko: Ja, en dan moet die Silverstein ook eigenlijk wel zeggen van ‘tear it down’ want als het brand is, laten we zeggen, als het eenmaal warm is geweest, dan moet je het staal vervangen. Weet je wat het kost om de onderste kolommen te vervangen en de rest op te vijzelen en al die dingen meer?
Interviewer: Dat zal niet goedkoop zijn voor een gebouw van 47 verdiepingen.
Jowenko: Dan zeg je toch: weg d’r mee. En als er dan een bedrijf is [dat zegt]: Joh, jij zoveel miljoen, we doen het voor een miljoen. Zo snel gaan de zaken dan op zo’n moment, hoor. En ze flikken het.
Interviewer: Maar het blijft dat ’t in het geheim is gebeurd.
Jowenko: Het is ... ik weet zeker dat ik ’t op het journaal heb gehoord, dat er nog nagesprongen is, omdat de gebouwen verzwakt waren. Waar dat nou blijkt.
Interviewer: Maar dan zou’t hierin moeten staan: het officiële rapport. Dan zou dit hele onderzoek er niet geweest zijn.
Jowenko: Je zou die journalen terug moeten kunnen draaien van 9/11. Kun je die niet ergens bij de NOS ...
Interviewer: Dat kan ik proberen. Dat zal ik ook doen, ik zal het ’s even checken. Maar ’t staat als een paal boven water dat het officiële regeringsrapport een heel onderzoek heeft gewijd aan dit gebouw en hebben gezegd: ja, misschien kan het door vuur zijn gebeurd, maar het is niet waarschijnlijk. We weten het eigenlijk niet. Dat is de conclusie van dit rapport.
Of Zembla nog gekeken heeft naar de journaals uit die tijd weet ik niet. In de documentaire is er geen spoor van te vinden, waarschijnlijk omdat er in de nasleep van 11 september 2001 in de reguliere nieuwsberichten niets te vinden is over het naspringen van Gebouw 7. Jowenko vergist zich namelijk. Wat hij gehoord heeft en wat hij zich herinnert is de opmerking van Larry Silverstein, “pull it”, en die kwam pas in 2002 in de openbaarheid in een interview in de PBS documentaire ‘America Rebuilds’. Waarschijnlijk zag Jowenko die documentaire of op z’n minst het beruchte fragment daaruit. In zijn herinnering is het opblazen van WTC7 iets wat enige tijd na 9/11 gebeurd is, toen de giftige lucht verdwenen was. Maar daarin vergiste hij zich dus. Die controlled demolition vond plaats op 9/11 en er werd keihard over gelogen. Tot slot nog een kort stukje uit het eind van de video waaruit blijkt dat de achterdocht bij de heren flink gewekt is.
[20:21] Interviewer: Maar waarom hebben ze erover gelogen?
Jowenko: Dat zal wel met de centen te maken hebben, denk ik.
Interviewer: Maar kan een miljonair een overheid zo gek krijgen om een vals rapport te schrijven voor de verzekering? Daar komt het dan op neer. Dat is een overheidsrapport wat daar ligt.
Jowenko: Ik denk dat er nog zoveel, zoveel belangen meer meespeelden bij dat hele gebied daar zo. Wie stopt z’n centen d’r in bij de ontwikkeling, herontwikkeling, heropbouw. Misschien zegt ie: ik doe ook mee voor zoveel procent. Ja, dat kan zoveel zijn ...
Kan een miljonair een overheid zo gek krijgen om een vals rapport te schrijven? Ik denk dat men de vraag rustig andersom mag stellen. Kan een overheid een miljonair zo gek krijgen om deel te nemen aan een lucratief maar uiterst sinister plan? Jowenko heeft gelijk: er speelden veel meer belangen mee op die dag.

Zonder dat ze het echt gepland hadden, lichtte Zembla een tipje van de sluier van de 9/11 mysteries op. “Het complot van 11 september” was oorspronkelijk opgezet om complottheorieën te weerleggen maar eindigde ermee serieus complotonderzoek juist aan te moedigen. En de nuchtere en praktische kijk van Jowenko heeft daar zeer toe bijgedragen.

Jowenko’s visie heeft twee kenmerken. Ten eerste vermijdt hij heel nadrukkelijk de grotere complottheorie (waarschijnlijk ook onder invloed van Zembla, die erop uit was Loose Change te weerleggen). Dit betekent dat hij de explosieven in Gebouw 7 niet vóór de terreuraanslagen maar tussen de val van de Twin Towers en de val van WTC7 geplaatst wil zien. Ten tweede bekijkt hij de val van de drie gebouwen met de blik van een professionele bonafide sloper. De Twin Towers bevatten geen explosieven, volgens hem, want zo zou een professionele sloper het niet doen. Gebouw 7 werd nagesprongen, maar [zo dacht hij aanvankelijk] een paar dagen later, toen het veilig was. Beide posities kan men vruchtbaar bekritiseren wanneer men niet langer uitgaat van bonafide slopers maar van de uitvoerders van een geheime en sinistere operatie. Iets dergelijks gebeurt in het Zembla-interview, niet met betrekking tot de Twin Towers, maar wel met betrekking tot de val van Gebouw 7. Eenmaal gedwongen de val van WTC7 te verklaren in de hectiek van de namiddag van 9/11, probeert Jowenko zich het sloperswerk voor te stellen dat gehaast, in korte tijd, in een met asbest en zware metalen vergiftigde atmosfeer, in een nog brandend gebouw en dus onder gevaarlijke omstandigheden, en dan als klap op de vuurpijl ook nog clandestien moet worden uitgevoerd – met het oog op de verzekeringen.

Zo’n klus kan men eigenlijk niet meer bonafide noemen en ook Jowenko is niet helemaal zeker van de haalbaarheid. En laten we nou wel wezen: als Silverstein die demolition-klus echt nog in de middag van 9/11 wilde laten uitvoeren, clandestien, met het oog op de verzekeringen, waarom was hij dan in vredesnaam zo loslippig in het interview in de PBS-documentaire van 2002 toen hij zijn “pull it” opmerking maakte? Misschien zaten die explosieven al op hun plaats vóór de aanslagen?

De Zembla-documentaire werd een hit en ging een eigen leven leiden. Verdedigers van het controlled demolition-verhaal zagen in de meester-sloper een bondgenoot, en debunkers probeerden hem voor hun kamp te winnen door te beweren dat hij zijn controlled demolition-verhaal juist opgegeven had. Ergens in de nasleep van de documentaire werd Jowenko opgebeld door een Canadese journalist, Jeff Hill, die hem op de man af vroeg of er bij WTC7 was nagesprongen [video-link hieronder]. Jowenko bevestigde nogmaals zijn positie: WTC7 werd opgeblazen. Geen twijfel mogelijk. Duidelijk.

Afbeelding

Tragischerwijze overleed Danny Jowenko op zaterdag 16 juli 2011 op 55-jarige leeftijd ten gevolge van een eenzijdig auto-ongeluk ter hoogte van bedrijventerrein ‘De Zompe’ bij Serooskerke op Walcheren. Om onbekende redenen verloor hij de macht over het stuur en ramde (zo rond 19:30) een boom. Hij raakte bekneld achter het stuur. Zijn hond, die bij hem was in de auto, overleefde het ongeluk. De enige foto van het ongeluk toont een geschampte boom en een behoorlijk verkreukelde auto. Toen de auto twee uur na het ongeval werd verwijderd, zat de dode nog in de wagen. Het is niet duidelijk of de botsing of (wellicht) een fysiek probleem (zoals een hartaanval) de oorzaak is geweest van het overlijden. Het bericht van zijn overlijden gaf in ieder geval aanleiding tot een aantal wilde speculaties. We zullen ze hier niet herhalen. Jowenko overleed in de kracht van zijn leven.

Bronnen:

Roland de Jong, ‘Slachtoffer was 55 jaar oud’, HVZeeland.nl, 17 juli 2011, online: https://www.hvzeeland.nl/nieuws/17096-s ... -jaar-oud/

https://www.wanttoknow.nl/nieuws/danny- ... overleden/

The Death of Controlled Demolition Expert Danny Jowenko. Interview + Phone Call with Jeff Hill (27 febr 2020): https://www.bitchute.com/video/yupABGqjJlBZ/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

21.
Debunking a debunker; het weerleggen van een weerlegger
Het wemelt op het internet van de zogenaamde fact-checkers. Soms leest men iets wat de moeite waard is, soms ook niet. Met fact-checkers moet men op z’n hoede zijn. Hun tekstjes passen mooi op een iPhone of een tablet (helaas is voor veel mensen de ‘Waarheid’ iPhone-compatibel), ze zijn vaak niet al te lang, en zijn niet zelden geschreven om een bepaalde visie te propageren, of opzettelijk een ander verhaal weg te drukken. Dit geldt zeker voor de fact-checkers van het 9/11-verhaal. Het wemelt op het internet van de kortere en langere stukjes die proberen de zogenaamde ‘complotdenkers’ te weerleggen en voor gek te verklaren. Aansluitend op het voorgaande stuk over de Zembla-documentaire en Danny Jowenko willen we kort kijken naar zo’n – in dit geval – Nederlandse fact-checker die toevallig opdook toen we informatie verzamelden over Jowenko. Het betreft P. van Erp van Kloptdatwel.nl. Het stukje (van 27 maart 2018) is niet al te lang, dus: hier een link & een screenshot.

https://kloptdatwel.nl/2018/03/27/leuge ... r-reden-4/

Afbeelding

Van Erp weerlegt een stelling uit een folder met kritische vragen van de ‘Stichting 11 September’ – of eigenlijk: probeert die te weerleggen, want zijn betoog is niet al te sterk. “Onzin” staat er pontificaal gedrukt op een stelling die beweert dat WTC7 een wolkenkrabber van 47 verdiepingen en 190 meter hoogte is (klopt – die stelling dan), die om 17:20 op 11 september 2001 als derde toren instortte zonder dat er een vliegtuig in was gevlogen (klopt ook), en waar kleine brandhaarden woedden (klopt, in ieder geval op twee verdiepingen) die waarschijnlijk al gedoofd waren toen het gebouw als in gecontroleerde explosieve sloop naar beneden kwam. Of de branden uitgewoed waren betwijfel ik (puntje voor v.Erp). De brandweerlieden waren ruim voor de instorting al uit het gebouw gehaald, dus betrouwbare getuigen van hoe het er binnen uitzag zijn er niet. Maar dat het gebouw instortte alsof het controlled demolition betrof, ja, dat staat als een paal boven water. En dat werd ook volgehouden door Danny Jowenko in de Zembla-documentaire en in een later telefoongesprek. Maar volgens v.Erp is dat laatste ook weer “onzin”.

Wat zijn precies zijn argumenten? Ten eerste, de branden waren fors en hadden zich uitgebreid over meerdere verdiepingen. Volgens NIST zou dit de instorting verklaren. Maar: kantoorbranden hebben nog nooit het stalen frame van een gebouw doen instorten (zoals Architects & Engineers for 9/11-Truth bij herhaling hebben uitgelegd) èn NIST heeft nooit gezocht naar explosieven zodat ze het hele verhaal moeten ophangen aan “office fires” in zowel WTC1+2 als WTC7. Bewijzen voor explosieve sloop zijn wel degelijk gevonden, maar niet door NIST (want NIST zocht er niet naar, en wie niet zoekt die vindt ook niks). Bewijzen werden geleverd door dr. Steven Jones, die nanothermiet ontdekte in het stof van WTC1+2. Niet elke 9/11-criticus is in staat om het NIST-rapport te lezen (te technisch) maar om nu te zeggen dat de ‘critici vaak niet de moeite genomen hebben’ om zich in het NIST-rapport te verdiepen is domweg onjuist. Meer dan twee-en-een-half duizend professionals (van A&E) hebben dat wel gedaan en die zijn over het algemeen slecht te spreken over het dubieuze NIST-rapport.

Ten tweede, Jowenko zou slechts een kort fragment uit Loose Change gezien hebben. Dat is een uiterst tendentieuze opmerking. Alsof een objectief filmfragment in Loose Change verdacht is en eenzelfde soort fragment in het NOS-journaal niet. De makers van Loose Change maakten rijkelijk gebruik van beschikbare filmbeelden. Daar is niets mis mee. In de beschikbare footage van het Zembla-interview, zeg de 22 minuten van het interview met Jowenko over Gebouw 7, komen de lui van Zembla met al het beschikbare materiaal over WTC7 aandraven. Jowenko heeft alles kunnen bekijken, en zijn eindoordeel is en blijft “nagesprongen”. Jowenko, zo redeneert onze debunker, zou niet gezien hebben hoe het penthouse in het gebouw zelf verdween. Volgens mij zag hij dat wel degelijk, want juist die instorting is de perfecte prelude op de gecontroleerde instorting die volgt. En tenslotte zou Jowenko terstond twijfelen aan zijn eigen scenario (van controlled demolition) op het moment dat hij hoort dat het gebouw op dezelfde dag is ingestort [9/11] met langdurige interne branden. Mensenkinderen v.Erp, hoe kom je erop? Wie aandachtig de 22 minuten van het WTC7-interview bekijkt, ontdekt geen spoortje twijfel. Het is en blijft “nagesprongen”. Hoe komt v.Erp op zijn interpretatie? Welnu, in de links onder zijn stukje vindt men de volgende video van een zekere “Guru” die een fragmentje uit de Zembla-documentaire van commentaar voorziet. Hier is de link:

911SanityandRespect: Danny Jowenko 9/11 interview WTC 7 [An Unwilling Truther Guru] (28 jul. 2011):



En hier is (uit de video) het commentaartje: “Anyone who believes that WTC7 was a controlled demolition sites [sic; bedoeld wordt ‘cites’] Danny Jowenko’s opinion in the interview as the basis for the theory. However, they seem to forget or have never seen the end of the interview. (...) Once Danny Jowenko learns that there were fires burning in WTC7, and that they had not been fought at all, he admits, in respect to how they could have planted the charges: ‘Yes, that is odd, I agree. I can’t explain it’. Danny Jowenko gave an opinion, without knowing the conditions, on how WTC7 came down. He says it looks like a controlled demolition. Then he is provided with ONE crutial [sic] bit of evidence, the unchecked fires, and then he admits, ‘Yes, that is odd, I agree. I can’t explain it’.”

Wat Unwilling Truther Guru hier in niet al te overtuigend Engels probeert te zeggen, is dat Jowenko, die op het eerste gezicht meende een controlled demolition te zien, bij nader inzien en na kennis te hebben genomen van de voortdurende en ongebluste brand in het gebouw, op zijn schreden terugkeert, en zijn demolition-verklaring weer intrekt. Dit is een onjuiste interpretatie, en het is ook zeer te betwijfelen of de documentairemakers van Zembla deze suggestie hebben willen wekken. Jowenko en de interviewer spraken zo’n twintig minuten lang over Gebouw 7, en slechts een paar minuten van dat materiaal werden ook daadwerkelijk gebruikt. Omdat het videomateriaal versneden is kan men zich indenken dat iemand als Unwilling Truther Guru iets anders in Jowenko’s woorden wil beluisteren dan wat de meester-sloper feitelijk bedoelde. Guru zou misschien nog kunnen bepleiten dat hij het langere segment van 22 minuten van dat interview niet heeft kunnen bekijken. Van Erp heeft dat excuus niet want het was in ieder geval al in juli 2011 te vinden op Youtube en hij schreef zijn stukje in 2018.

Wat meteen opvalt in dat interview is dat Jowenko ook wanneer de brand in het gebouw ter sprake komt, nog steeds vasthoudt aan zijn standpunt dat er nagesprongen is. “Dit is door mensen gedaan ... in opdracht” herhaalt hij met grote stelligheid. Sterker nog, hij herinnert zich de ‘pull it’ opmerking van Silverstein. Voor hem is dat enkel een bevestiging van zijn overtuiging dat Gebouw 7 door professionals is neergehaald. Wanneer de interviewer hem het FEMA-rapport voorlegt en hem voorleest dat de val van WTC7 wordt toegeschreven aan brand en dat er nergens in het rapport sprake is van explosieven, antwoordt Jowenko dat hij zich niet kan voorstellen dat het gebouw door iets anders dan explosieven is neergehaald. “Het blijft raar dat er in officiële rapporten niet wordt toegegeven dat er is nagesprongen”, merkt de interviewer op. Waarop Jowenko antwoordt: “Ja, dat is vreemd, dat is vreemd. Dat vind ik ook heel vreemd. Daar heb ik ook geen verklaring voor”. [Voor een vollediger transcript, zie hierboven.] Die opmerking van Jowenko “dat is vreemd” slaat dus op de beweringen van het FEMA rapport, en niet op de brand in WTC7. Unwilling Truther Guru heeft het dus helemaal mis. En ook Van Erp heeft het dus helemaal mis. Zijn leuterstukje is dan ook totale “Onzin”.

Je moet zó oppassen met die debunkers; ze belazeren de kluit waar je bij staat.

Afbeelding
Laatst gewijzigd door Pilgrim op wo mar 31, 2021 3:30 am, 1 keer totaal gewijzigd.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

22.
Amerithrax: Het miltvuur-mysterie van 2001
Een paar weken na 9/11 werd Amerika opnieuw opgeschrikt door een terreuraanslag. Ditmaal betrof het een reeks antraxbrieven die werden verzonden naar een paar persbureaus en zelfs naar twee senatoren van het Congres. Het FBI-dossier over deze kwestie draagt de naam ‘Amerithrax’ en het onderzoek strekte zich uit over een periode van zo’n negen jaar. Pas in februari 2010 sloot de FBI het dossier. Antrax of miltvuur is een schadelijke bacterie die dodelijk kan zijn, en ook blijvend letsel kan veroorzaken. Onderzoek wees uit dat de brieven antrax-poeder bevatten van een bepaalde soort en kwaliteit (de ‘Ames strain’ van de bacterie), die voor de productie de aanwezigheid van een geavanceerd en specialistisch laboratorium veronderstelt. Het slachtoffertal van deze tweede terreuraanslag in 2001 bleef beperkt: 5 doden en zo’n 22 bekende ziektegevallen. De schrik die het veroorzaakte was echter groot. Halverwege oktober 2001 vatte in de voorstelling van de media en (derhalve ook) van het publiek het idee post van een dubbel daderprofiel. Al Qaida, de aanslagplegers van 9/11, beschikten niet over de mogelijkheden iets zo complex als dit type antrax te produceren, maar Irak had ooit beschikt over laboratoria waar een antrax-programma werd ontwikkeld. De terroristen van Al Qaida waren dus de verspreiders van een biowapen dat door Irak gemaakt was. Dit was ook de achtergrond van het antraxbuisje waarmee Colin Powell op 5 februari 2003 in zijn optreden in de VN Veiligheidsraad de Amerikaanse aanval op Irak wilde legitimeren.

De wetenschap sputterde echter tegen. Nauwgezet onderzoek van de antraxsporen wees uit dat noch Al Qaida noch ook Irak in staat waren geweest dit uiterst verfijnde en dodelijke materiaal te ontwikkelen. Toen de FBI in 2010 het dossier sloot was het eindoordeel ondubbelzinnig, namelijk dat er slechts één dader was geweest, een medewerker van het Amerikaanse biowapen-laboratorium in Fort Detrick – een zogenaamde home-grown terrorist.

Van Irak naar Fort Detrick – de ommezwaai kon niet groter zijn. Tegen de tijd dat dit duidelijk werd was Irak aan gort geschoten en was Fort Detrick als vanouds het centrum van Amerika’s biowapenproductie. Deze wrange constatering verdient nader onderzoek – zeker in het licht van de overheidsleugens en geheimhoudingen rondom de aanslagen van 9/11.

Deze kwestie trok de aandacht van één van de 9/11-activisten, namelijk prof. Graeme MacQueen, emeritus hoogleraar godsdienstwetenschappen (Boeddhisme expert), docent ‘Peace Studies’, en vredesactivist. Hij schreef een boek over deze zaak: The 2001 Anthrax Deception: The Case for a Domestic Conspiracy (Clarity Press, 2014). Het boek trok de nodige aandacht in de altmedia. Hier een paar relevante links:

The Mind Renewed: Dr. Graeme MacQueen: The 2001 Anthrax Deception - The Case for a Domestic Conspiracy (14 okt 2014), [1u23m23s] audio-interview van Julian Charles op 9 oktober 2014: https://www.themindrenewed.com/intervie ... 563-int062; zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=9a0i91-npyE

Corbett Report Extras: Graeme MacQueen Reveals The Anthrax Deception (2014 interview; re-released 24 mei 2019), [53m] audio-interview van James Corbett: https://www.corbettreport.com/interview ... deception/; zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=oVHTvUFxUH4

Truth Advocates for Justice and Peace: Professor Graeme MacQueen on the 2001 Anthrax Deception (14 apr 2019), [22m51s] Interview van Michael Welch: https://www.bitchute.com/video/JeYSfPtFJYUu/

Nog maar een week na 9/11, op 18 september 2001 om precies te zijn, werden de eerste antrax-brieven verzonden naar een aantal persbureaus. Dat het hier om bioterreur ging werd pas na een week of twee duidelijk. Op 2 oktober werd fotojournalist Robert K. Stevens (werkzaam voor de Sun) in het ziekenhuis opgenomen waar een dag later werd vastgesteld dat hij miltvuur in de longen had. Stevens overleed op 5 oktober. De keuze voor persbureaus als doelwit ligt voor de hand. Zelf het slachtoffer van bioterreur, zullen die media het verhaal in geuren en kleuren via hun publicaties verspreiden zodat de terreurdreiging en het gevoel van angst de hele natie in de ban houden.

Deze nieuwe terreurdreiging stak de kop op in de weken direct volgend op 9/11 toen de NSA (de National Security Agency) begon met haar grootschalige spionage-activiteiten, toen het Amerikaanse leger Afghanistan binnenviel, en toen er grote druk op het Congres werd uitgeoefend om de Patriot Act te accepteren. Bevangen door angst, was iedereen voor het steunen van die groteske wet die een enorme inbreuk zou plegen op de Amerikaanse burgervrijheden. Toch waren er senatoren die nog wat tegensputterden, met name twee Democraten Tom Daschle (de Senate Majority Leader) en Patrick Leahy. Hun bedenkingen dreigden het invoeren van de wet te vertragen.

In de tweede week van oktober arriveerden er antrax-brieven op de kantoren van Leahy en Daschle. Toen Daschle’s secretaris de brief op 15 oktober opende verspreidde de antrax zich als “rook” door het vertrek. Het kantoorgebouw moest ontruimd worden en ook grondig worden ontsmet. In totaal werden drie senaatsgebouwen gesloten. Het dodental in Washington bleef beperkt tot twee; die twee slachtoffers waren beide werkzaam bij de posterijen.

Al ras begon het gerucht de ronde te doen dat Irak, dat ooit aan een antrax-programma gewerkt had, het gevaarlijke spul aan Al Qaida geleverd had, die het vervolgens gebruikte als terreurwapen tegen Amerika. In de antrax-enveloppen zaten kleine briefjes met beknopte dreigementen, zoals “09-11-01 / YOU CAN NOT STOP US. / WE HAVE THIS ANTHRAX. / YOU DIE NOW. / ARE YOU AFRAID? / DEATH TO AMERICA. / DEATH TO ISRAEL. / ALLAH IS GREAT” (in het briefje gericht aan de twee senatoren). De relatie met Al Qaida en Irak was twijfelachtig want noch de een, noch de ander beschikte over de mogelijkheden een dergelijk verfijnd biowapen te produceren, en voorts hadden Al Qaida en Irak niets gemeen om een samenwerking aannemelijk te maken. De relatie tussen beiden was hoofdzakelijk een verzinsel van de neoconservatieven, aangedikt met valse geruchten die de media maar al te happig waren om te verspreiden, zoals dat terrorist Mohammed Atta in Praag een Irakese diplomaat zou hebben ontmoet (een verzinsel) of het bericht van ABC News dat de antrax-sporen bentoniet zouden bevatten, een stof exclusief eigen aan de biowapen-industrie van Saddam Hoessein. In werkelijkheid is bentoniet een kleisoort die men wel aantreft in kattengrit. Uiteindelijk moest het nieuwsstation toegeven dat er in de antrax überhaupt geen bentoniet was gevonden. De geruchten omtrent Al Qaida en Irak zouden dan ook vrij snel uitsterven, maar niet nadat de angst voor beide vermeende daders flink vat had gekregen op Amerika zodat op 26 oktober de Patriot Act zonder verdere beletsels kon worden aangenomen en door de president ondertekend. MacQueen is er van overtuigd dat dit ook het doel is geweest van de antrax-aanvallen en in ieder geval van de daaropvolgende media-hype.

De nadere analyse van de antrax-sporen maakte al snel duidelijk dat men de herkomst van het materiaal niet buiten de VS moest zoeken. De antrax-bacterie komt in de natuur voor, maar om het te kunnen produceren in de vorm van een snel vervluchtigend poeder, moet men beschikken over een zeer geavanceerd laboratorium, en het type antrax waar men mee te maken had (de zgn. ‘Ames-strain’) wees op de eigen Amerikaanse biowapen-industrie. De FBI veranderde snel van daderprofiel. Het was meteen duidelijk dat een lone nut, een solitaire gek, de brieven had verstuurd.

De FBI is vervolgens op zoek gegaan naar zo’n lone nut die de schuld kon krijgen van deze terreurdaad. In de zomer van 2002 kwam biowapendeskundige Steven Hatfill in het vizier, indertijd werkzaam bij SAIC (Science Applications International Corporation). Zijn woning werd diverse malen doorzocht, zijn telefoon werd afgeluisterd, hij verloor zijn baan, en zijn reputatie werd te gronde gericht. Er werd geen spat bewijs gevonden, en in 2003 spande hij een rechtszaak aan tegen de FBI wegens privacyschending (agenten hadden de media ingelicht zodat hij de boeman van Amerika werd). De overheid schikte de zaak, pleitte hem vrij van alle beschuldigingen en Hatfill kon 5,8 miljoen dollar schadevergoeding incasseren. Hij ging door met procederen, nu tegen de diverse kranten en tijdschriften die hem valselijk beschuldigd hadden in diverse artikelen.

Hatfill kon van zich afbijten, maar dit gold niet voor de volgende verdachte van de FBI: microbioloog Bruce Ivins, biowapen-onderzoeker aan het United States Army Medical Research Institute of Infectious Diseases (USAMRIID), Fort Detrick, in de staat Maryland. De FBI spoorde hem op in april 2005 en stelde hem onder toezicht vanaf april 2007. Op 29 juli 2008 overleed hij aan een overdosis Tylenol (acetaminophen). Dr. Ivins was een geleerde, maar psychisch instabiele man met een zeer getroebleerd gezinsleven, iemand die de enorme druk van de onderzoeks- en opsporingsmethoden van de FBI niet zou kunnen verdragen. De zaak tegen hem bestond uitsluitend uit indirecte bewijzen waarvan sommige zo flinterdun zijn dat men ze als belachelijk zou mogen beschouwen. (Wie zich de moeite wil getroosten het FBI rapport te lezen [link hieronder] zou eens moeten kijken naar het hoofdstukje IV.G: ‘The Language of the Letters is Similar to the Writings of Dr. Ivins’. Een bewijs kan men het met de beste wil van de wereld niet noemen.) Dr. Ivins was een antrax-deskundige, die ook werkte aan een antrax-vaccin. Echter, het type antrax in de brieven kon niet gemaakt worden in Fort Detrick, sterker nog, er is geen enkel bewijs dat Ivins zowel de kennis als de apparatuur had om dat specifieke type antrax (met coating, geproduceerd in poedervorm) te maken. Die productie, door één persoon, zou tienduizend uren vergen; het zou meteen de aandacht getrokken hebben van collegae en toezichthouders. En juist die mensen pleitten hem vrij. Volgens MacQueen is het antrax van de brieven waarschijnlijk afkomstig uit ofwel Battelle Memorial Institute ofwel Dugway Proving Ground, biolaboratoria die het niet alleen konden produceren, maar het waarschijnlijk gewoon in voorraad hadden. Het kon dus daaruit gestolen zijn. Dr. Ivins werd nooit formeel aangeklaagd, en er is dus ook nooit een rechtszaak geweest, en ook nooit een veroordeling. Doorslaggevend bewijs was er niet. Dus zijn dood door zelfmoord of geënsceneerde zelfmoord (onze gedachten gaan nu automatisch uit naar Epstein) kwam de FBI heel goed van pas. Het dossier kon worden afgesloten, en Wikipedia had weer een mooi biografisch lemma wat door iedereen die geen zin heeft om zelf onderzoek te doen voor waar kan worden aangenomen.

Het tragische leven van Ivins lag nu op straat. Er verschenen meerdere publicaties over het problematische leven van de wetenschapper, waarvan met name het boek van journalist David Willman, The Mirage Man: Bruce Ivins, the Anthrax Attacks, and America’s Rush to War (New York, 2011) ruimschoots de aandacht trok. Als een ongewenst kind, groeide Bruce op in een gewelddadig gezin, en ontwikkelde hij, in weerwil van zijn wetenschappelijke talenten, psychotische gedragingen en geweldsfantasieën die ertoe leidden dat hij psychiatrische hulp moest zoeken in het jaar 2000. Zijn antrax-expertise trok de aandacht van de FBI (toen onder directie van Robert Mueller) die hem samen met andere experts recruteerde voor het onderzoek naar de antrax-aanvallen na 9/11. Ivins werkte mee, maar zijn erratische gedragingen trokken de aandacht. (Hij schijnt ook nog collega’s valselijk beschuldigd te hebben van de aanslagen – een symptoom van zijn psychose? Of van zijn schuld?) Toen de zaak tegen Hatfill op niets uitliep, was de getroebleerde Ivins de ideale verdachte. In zijn boek levert Willman (die Ivins wel degelijk ziet als de dader) flinke kritiek op de FBI.

Die kritiek kwam er ook uit andere hoek. De National Academy of Sciences publiceerde in 2011 een rapport waarin de FBI werd bekritiseerd voor het schromelijk overdrijven van het wetenschappelijk bewijs dat tegen Ivins was ingebracht. In 2014 beschuldigde het Government Accountability Office het bureau van een gebrek aan precisie en van ontoereikende onderzoeksnormen. Wie het FBI-rapport leest zal die kritiek onmiddellijk kunnen wettigen. Als klap op de vuurpijl diende Richard Lambert, het door Robert Mueller aangestelde hoofd voor het Antrax-onderzoek, op 2 april 2015 een formele aanklacht in bij de District Court voor de Eastern District of Tennessee, wegens verregaande belemmering, door de FBI zelf, i.c. door Robert Mueller, van het onderzoek (http://www.documentcloud.org/documents/ ... chard.html). Lambert’s klacht doet veel denken aan de bezwaren van Thomas Kean en Lee Hamilton, de voorzitters van de 9/11 Commission. Lambert kreeg te maken met obstructie en tegenwerking van het Washington Field Office, met dreigementen en intimidaties, met fouten gemaakt door het FBI laboratorium, met communicatie embargo’s, met personeelstekorten, deels ook veroorzaakt door het aanstellen van medewerkers die vers van de opleiding kwamen en geen enkele ervaring hadden. Twee voor het onderzoek zeer belangrijke microbiologen werden uit het team verwijderd. Onderzoek naar menselijke DNA-sporen aangetroffen op de antrax-brieven die aan de twee senatoren waren gericht werd verhinderd (!). Was er sprake van een dader die niet geïdentificeerd mocht worden? Lambert beschuldigde de FBI (-top) er ook van de zaak tegen Bruce Ivins geforceerd te hebben door het selectief presenteren van onvolledig bewijsmateriaal en het weglaten van een stortvloed aan ontlastende bewijzen. Het werd Lambert verboden te spreken met de pers, en met name met onderzoeksjournalist David Willman (hierboven genoemd) die zorgvuldig voorzien werd van juist die informatie die nodig was voor zijn boek over de antrax-zaak en over Bruce Ivins. Wanneer men de klacht van Lambert zo leest, krijgt men sterk de indruk dat Robert Mueller als eindbaas van de FBI verantwoordelijk is voor de ondergang en dood van Bruce Ivins.

Als Ivins niet de dader was, hoe zat de vork dan wel in de steel? MacQueen doet onderzoek en presenteert een aantal fascinerende ontdekkingen. Ook in zijn geval is het speculatief en is er sprake van indirecte bewijzen, maar MacQueen beschuldigt niemand in het bijzonder, èn zijn werk wordt gemotiveerd door de krachtige wetenschappelijke bewijzen die het officiële 9/11-verhaal van tafel vegen. Hoe kan men een overheid vertrouwen die liegt over 9/11? Is dan niet op zijn minst een alternatieve kijk op de antrax-aanslagen gerechtvaardigd? MacQueen merkt op dat de hype rondom de antrax-aanslagen de ‘Global War on Terror’ bevorderd hebben, dat de mensen die indirect betrokken waren bij de 9/11 aanslagen ook weer opduiken bij de antrax-aanslagen, en dat men op basis daarvan rustig mag stellen dat niet een ‘lone nut’ maar een groepje insiders uit het overheidsapparaat verantwoordelijk is voor de antrax-aanvallen.

Merkwaardige coïncidenties omringen die antrax-aanvallen. Eén daarvan is de run op het antibioticum Cipro (afkorting van Ciprofloxacin). Het is een middel tegen miltvuur dat zeker na de dood van fotojournalist Robert Stevens zeer in trek was. Opvallend is echter dat het ook al in de weken vóór zijn antrax-diagnose (de allereerste antrax-diagnose en daarmee het begin van de antrax-paniek) op 3 oktober uit de schappen vloog. President George Bush en vice-president Dick Cheney begonnen al met een Cipro-kuur op 11 september 2001. Maar ook Washington Post-columnist Richard Cohen ving een gerucht op en nam terstond Cipro. Cohen gaf later toe dat hij een ‘gerucht’ had opgevangen; het is een mooie indicatie van het fluistercircuit in de wandelgangen van de macht, dat we reeds eerder tegenkwamen, bijvoorbeeld in het Pentagon voorafgaande aan de aanslag [zie boven, ihb het getuigenis van Jim Miklaszewski]. De antrax-aanvallen kwamen niet uit de lucht vallen. Sommigen wisten ervan al ruim voor 3 oktober (en dit sluit Ivins of een ander ‘lone nut’ uit als dader).

Sterker nog, op 22 en 23 juni 2001, zo’n drie maand voor de antrax-aanslagen, vond op de Andrews Air Force Base, in Maryland, een biowapen-oefening plaats, een simulatie, onder de naam ‘Dark Winter’ die opmerkelijke overeenkomsten vertoont met de antrax-aanvallen na 9/11. Een aantal prominenten uit de werelden van media, politiek en academie speelden de rollen van leiders in de politieke top, in de overheidsdiensten, en de media die geconfronteerd worden met een biowapen-aanval van de pokken, uitgevoerd (zo werd in de loop van de oefening ontdekt) door een terroristische groep uit Afghanistan onder leiding van Bin Laden. En die groep had het biowapen ontvangen uit: Irak! In deze simulatie kregen de media brieven toegespeeld met sporen van de besmettelijke ziekte, spoedig gevolgd door politieke prominenten waaronder twee senatoren. Tot de maatregelen die werden genomen behoorde ook meteen weer het inperken van de burgervrijheden (opschorting van habeas corpus om het aanpakken van vermeende terroristen gemakkelijker te maken) waarvan we in het echt een reflectie vinden in de Patriot Act. Tot de consequenties van de pokkenaanval behoorde ook de aanval op moslimburgers in de VS, zo werd voorzien tijdens de simulatie; ook in het echt gebeurden deze uitbarstingen van volkswoede na 9/11.

Een aantal acteurs uit de simulatie waren ook weer op de een of andere manier betrokken bij de echte antrax-aanvallen. New York Times-journalist Judith Miller speelt de rol van een reporter in de simulatie; en krijgt in het echt een nepbrief met nep-antraxpoeder (deze nepaanvallen gaan nog korte tijd door nadat de echte antrax-aanvallen zijn opgehouden; ze leveren geen slachtoffers op maar continueren wel de cultuur van angst en spanning). Miller is samen met twee co-auteurs de schrijver van het boek Germs: Biological Weapons and America’s Secret War (Simon & Schuster, oktober 2001), een boek wat zeker in deze tijd interessante lectuur zou vormen. Het werk wijst naast de (voormalige) Sovjet Unie ook een land als Irak aan als potentiële producent van biowapens, die heel goed via een intermediair (in de mediaberichten van oktober was dat dus Al Qaida) verspreid zouden kunnen worden. De nepbrief die Miller na publicatie van het boek ontving, hielp de verkoop van het boek enorm en droeg ook significant bij aan het verspreiden van de centrale boodschap van het boek. James Woolsey, voormalig CIA-baas, speelt ook de rol van CIA-baas in de simulatie, en is zowel in de oefening als in oktober, in de maand van de antrax-hysterie, gangmaker van het idee dat Irak achter de aanvallen zit. MacQueen noemt nog meer interessante spelers, zoals Jerome Hauer die in de simulatie de rol van FEMA-baas speelt, maar in het echt directeur was van het New York City Office of Emergency Management, dat kantoor hield in het beruchte WTC7 dat op 9/11 werd nagesprongen. Een interessante figuur tot slot is Jim Miklaszewski, in het echt en in de simulatie, NBC correspondent. Hij is één van degenen die ons informeert over het fluistercircuit in de wandelgangen van de macht wanneer hij na 9/11 vertelt dat hij een hint kreeg van een Pentagon Official om niet in de buurt van Wedge 1 te komen. Men kan zich niet aan de indruk onttrekken dat deze crisis-acteurs of ze zich er nu van bewust waren of niet, nuttige pionnen waren in het echte spel dat na Dark Winter gespeeld werd. Een opmerkelijk voorbeeld verschaft Judith Miller die in 2003 voor en na de inval in Irak uitvoerig berichtte over het massavernietigingswapens-programma van Saddam Hoessein. Miller werd gemanipuleerd door haar informanten (m.n. Scooter Libby, adviseur van Dick Cheney) en toen bleek dat de informatie nep was, besloot de Times haar in 2005 te ontslaan.

Opmerkelijke relaties zoals die tussen de simulatie-acteurs en de betrokkenen bij de terreuraanslagen van 9/11 (en daarna) doen zich ook voor bij die tussen de antrax-aanslagen en de 9/11-aanslagen. MacQueen wijst op het geval van Gloria Irish, makelaar, die goed bevriend was met Robert Stevens, het eerste dodelijke slachtoffer van de antrax-aanvallen. Haar man Mike Irish was redacteur van de Sun waar ook Stevens werkte als fotojournalist. Gloria was de makelaar die twee van de twaalf vliegtuigkapers aan een woning hielp, en de relatie tussen haar en de kapers was niet geheel afstandelijk. Zo was ze bereid Marwan al-Shehhi gedurende drie weken in Florida rond te rijden op zoek naar een woning. Ze wist twee appartementen te regelen waar uiteindelijk negen kapers een onderdak in vonden. Het plot laat zich gemakkelijk lezen: de terreurorganisatie zocht via de kapers geschikte slachtoffers in de media voor de antrax-aanvallen. Ziedaar: de antrax-aanvallen en 9/11 aanslagen komen uit dezelfde koker.

Een vergelijkbaar scenario komt naar voren uit het getuigenis van Johnelle Bryant, een Government Loan Officer, een leningverstrekker voor landbouwbedrijven. Deze ambtenaar kreeg in april-mei 2000 bezoek van Mohamed Atta die zich op indringende en zelfs agressieve wijze aan haar voorstelde. Hij was geboren in Egypte, was opgeleid in Duitsland en kwam nu uit Afghanistan. Hij wilde een lening voor de aanschaf van een vliegtuig (formaat 6-persoons) dat hij wilde ombouwen tot ‘crop duster’, sproeivliegtuig. Zijn droom was een eigen vliegschooltje en ‘crop-dusting’. Het formaat vliegtuig dat hij wilde hebben was eigenlijk te groot voor het beoogde doel, daar hij de zittingen eruit wilde slopen om die te vervangen door een sproei-installatie met een chemische tank. Hij wilde nog meer; hij smeet een buidel geld op tafel als betaling voor een ingelijste afbeelding van Washington DC die aan de muur hing. Hij wees het Pentagon aan en vroeg waar het Witte Huis en Capitool te vinden waren. Hij vertelde ook in diep emotionele bewoordingen over zijn achtergrond en zijn politieke interesses, en dan in het bijzonder over Al Qaida en Osama bin Laden. Dat Ms Bryant zich deze bizarre ontmoeting kon herinneren had alles te maken met het feit dat Atta zich uiterst agressief gedroeg. Op zeker moment, toen het hem duidelijk werd, dat leningen en licenties voor ‘crop dusting’ alleen beschikbaar waren voor Amerikaanse staatsburgers, bedreigde hij haar zelfs met de dood. Hij meende zelfs er met de miljoenen uit de oude kluis die in het kantoor stond vandoor te kunnen gaan. Die kluis was natuurlijk leeg en had vooral een sierfunctie, en Ms Bryant slaagde erin de sinistere driftkikker te kalmeren. Het getuigenis van Bryant is een vreemde geschiedenis. Welke terrorist laat zulke openlijke hints van zijn intenties achter, er daarbij ook nog voor zorgend dat de verbijsterde toehoorder zich de woorden later nog zal herinneren? Merk op dat Atta niet alleen sprak over Al Qaida, Bin Laden en de Amerikaanse regeringscentra, hij wilde ook de lucht in met een vliegtuig dat niet geschikt was voor ‘crop dusting’, met aan boord een chemische sproeitank. Later werd bekend gemaakt dat Atta in Hamburg diverse chemicaliën had gekocht. Ook hier laat het plot zich gemakkelijk lezen. De 9/11-terroristen waren tevens bezig met het voorbereiden van een chemische aanval, en ze waren er bijzonder op gebrand om op luidruchtige en opzichtige wijze sporen van die intenties achter te laten. Nieuwsconsumenten in 2001 konden moeilijk anders concluderen dan dat de twee terreuraanslagen uit dezelfde koker kwamen.

Graeme MacQueen’s betoog blijft hypothetisch, maar hij slaagt erin een overtuigende casus te presenteren onderbouwd met erg veel bewijzen. Hij laat zien hoe de voorkennis van de antrax-aanslagen een ‘lone nut’ als dader uitsluit, hoe de simulatie van juni 2001 overvloeit in de feitelijke aanslagen van september en oktober 2001, hoe de pers gemanipuleerd wordt met nepinformatie en hoe de terroristen overal sporen en hints achterlaten van de beide nog uit te voeren aanslagen. Terroristen, journalisten, en bestuurders worden als pionnen op een schaakbord heen en weer geschoven. Het is moeilijk hierin niet de regie van een klein groepje insiders uit het overheidsapparaat te zien. Het blijft een hypothese – maar wel een aannemelijke, die nog na publicatie van het boek, gesteund werd door de formele aanklacht van Richard Lambert.

Amerithrax is een miniatuurversie van de aanslagen op 9/11 met dezelfde herkenbare patronen.

Bronnen:

The United States Department of Justice, Amerithrax Investigative Summary, Friday, February 19, 2010, online: https://www.justice.gov/archive/amerith ... ummary.pdf

Tom Easton, ‘The 2001 Anthrax Deception: The Case for a Domestic Conspiracy’, book review 2015, online: https://www.lobster-magazine.co.uk/free ... eption.pdf

Edward Curtin, ‘The 2001 Anthrax Deception: The Case for a Domestic Conspiracy. Review of Graeme MacQueen’s Book’, 1 december 2014, online: https://www.lewrockwell.com/2014/12/no_ ... deception/ & https://www.globalresearch.ca/the-2001- ... -2/5417179

https://en.wikipedia.org/wiki/2001_anthrax_attacks

https://en.wikipedia.org/wiki/Judith_Miller

https://en.wikipedia.org/wiki/Operation_Dark_Winter

https://en.wikipedia.org/wiki/Steven_Hatfill

Biographics: Dr. Bruce Edwards Ivins: America's Unsolved Anthrax Mystery (28 sep. 2020): https://www.youtube.com/watch?v=_1jjtlgcD1g&t=2s

(biografische schets deels gebaseerd op het boek van Willman, The Mirage Man)

Washington’s Blog, ‘Head of the FBI’s Anthrax Investigation Says the Whole Thing Was a Sham’, News for the Revolution, 17 April 2015, online: https://newsfortherevolution.wordpress. ... as-a-sham/

Transcript of Johnelle Bryant Interview, ABC News, 7 januari 2006 (oorspr. Bericht 6 juni 2002): part 1 https://abcnews.go.com/WNT/story?id=130304&page=1 & part 2 https://abcnews.go.com/WNT/story?id=130305&page=1
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

23.
Vrije val
Toen NIST in augustus 2008 haar eindrapport over de val van WTC7 presenteerde meenden velen dat dit het definitieve antwoord was op de vraag naar de rechtstandige instorting van Gebouw 7 omstreeks 17:20 uur in de namiddag van 9/11.

Er waren reeds verschillende theorieën geopperd. Zo meenden sommigen dat er heel veel puin van WTC1 bovenop Gebouw 7 was gevallen zodat brand en instorting de val van het gebouw hadden bewerkstelligd. Deze theorie was onhoudbaar, omdat een as- en puinregen vooral de zuidfaçade had geteisterd, maar nauwelijks materiaal bovenop het gebouw had doen belanden en van structurele schade was bij de instorting op de beschikbare filmfragmenten nauwelijks iets te zien. Anderen geloofden dat het wellicht de olietanks in de boilerruimte waren geweest die tot ontploffing waren gekomen en aldus het gebouw hadden doen instorten. Ook deze theorie werd uiteindelijk afgewezen daar mogelijke schade aangericht door die brandstof toch nog te beperkt was om de val in z’n geheel te verklaren.

De meest plausibele theorie was die van de 9/11 Truth Movement en met name van de Architects & Engineers (A&E) die beweerden dat de instorting symmetrisch en in vrije val had plaats gegrepen en derhalve niet mocht gelden als een natuurlijke instorting; controlled demolition is dan de enige oplossing.

Het NIST-rapport maakte korte metten met de olietanks, en wees ook neerstortend puin als oorzaak van de instorting van de hand. Voorts deed het rapport er alles aan om de vrije val theorie te ontzenuwen. De slotsom was: kantoorbranden. De val van WTC7 was uniek in de geschiedenis. Het centrale begrip werd ‘thermal expansion’, uitzetting door hitte, veroorzaakt door kantoorbranden, in het noordoostelijke deel van het gebouw. Op videobeelden was te zien dat daar het penthouse bovenop het gebouw als eerste naar binnen kieperde. Volgens NIST was dit bewijs van een structurele instorting (in feite een nieuwe variant van de pannekoek-theorie waarbij stalen balken gaan uitzetten, doorbuigen en instorten) die de rest van het gebouw in een snelle val mee naar beneden trok.

Kantoorbranden. De ingenieurs en wetenschappers van A&E waren niet onder de indruk. Het NIST-rapport kreeg de nodige steun van Debunker-groepjes wereldwijd en natuurlijk van de reguliere media. De BBC maakte een documentaire, The Third Tower, om de complotdenkers zwart te maken en het oordeel van NIST als definitieve waarheid voor het voetlicht te brengen. De presentatie van wetenschappelijke argumenten in die film is niet al te best, en men kan zich niet aan de indruk onttrekken dat geen van de wetenschappers (ook niet die van NIST) uit volle overtuiging spreken. In de jaren volgend op de publicatie, nam de kritiek op het NIST-rapport gestadig toe, om uiteindelijk te culmineren in een nieuw rapport van een groep ingenieurs van de Universiteit van Alaska waarin de kantoorbrand-theorie van NIST definitief van tafel werd geveegd. Over dat rapport komen we later nog te spreken.

In de jaren volgend op de publicatie van het NIST-rapport ontplooiden de wetenschappers van A&E een hoge mate van activiteit en creativiteit in het bestrijden en weerleggen van dat rapport. Vanuit argumentatief oogpunt ligt dit voor de hand. Er was nu een duidelijk oordeel waartegen ze zich konden afzetten. En dit deden ze met succes want hun aanhang groeide gestaag en ook NIST was gedwongen hun argumenten serieus te nemen. Hier een selectie van een drietal korte filmpjes van presentaties van A&E-mensen die een paar hoofdpunten van hun kritiek op NIST vertolken. Die punten zijn representatief voor de bredere kritiek op NIST namelijk dat het instituut in dit dossier moedwillig de ogen sloot voor bewijzen en feiten die afbreuk zouden doen aan de geïntendeerde conclusie, namelijk dat kantoorbranden verantwoordelijk waren voor de val van WTC7. Uit onderstaand materiaal maken we een kort overzicht. Het verwoordt niet de complete kritiek van A&E maar wel een paar significante punten.

11septembervideos: Blueprint for Truth 10 min - Nederlands ondertiteld (2 febr. 2011):



11septembervideos: Vrije val Gebouw 7, David Chandler - Nederlands ondertiteld (2 febr. 2011):



11septembervideos: NIST geeft eindelijk vrije val toe, deel 3, David Chandler, Nederlands ondertiteld (9 febr. 2011):



NIST concludeert dat er geen explosies in WTC7 hadden plaatsgevonden, en dat er ook geen bewijzen zijn van explosies. (Naar dat laatste hebben ze ook nooit gezocht.) De experts van A&E bestrijden dit.

Architect Richard Gage, de oprichter van A&E, presenteert een overzicht van de kenmerken en eigenschappen waaraan men een controlled demolition, een explosieve sloop, in het bijzonder bij de val van WTC7 kan herkennen: (1) explosie onderaan het gebouw; (2) symmetrische val binnen de eigen omtrek; (3) explosiegolven die de draagkolommen verwijderen; (4) vrije val, hetgeen impliceert dat de centrale stalen draagkolommen gelijktijdig neergehaald worden zodat het gebouw naar binnen toe kan imploderen; (5) afbraak van de staalstructuur, zodat alles zoveel mogelijk tot puin wordt gereduceerd; (6) minimale schade aan omliggende gebouwen; (7) geluid van explosies; (8) verpulvering van het beton resulterend in pyroclastische stofwolken – zoals bij een vulkaanuitbarsting; (9) plassen van gesmolten ijzer; (10) chemisch bewijs van de toepassing van thermiet als explosief. Het argument van Gage is bijzonder sterk. Geen of heel weinig van deze kenmerken zijn te herkennen bij een natuurlijke instorting door kantoorbranden. Al deze kenmerken zijn te ontdekken bij een zorgvuldige bestudering van de val van WTC7. Conclusie: het is niet aannemelijk dat WTC7 door brand is ingestort, maar het is wel aannemelijk dat het door explosieve sloop is gebeurd. Nog een conclusie: NIST heeft geen zorgvuldig onderzoek gedaan, en moedwillig de ogen gesloten voor bepaalde bewijzen.

Gage presenteert veel bewijsmateriaal (in bovenstaande clip enigszins gecomprimeerd). Zo is er een live interview met een reddingswerker op 9/11 na de val van Toren 7. Hij zegt: “the bottom floors of the building were on fire” en “we heard this sound; it sounded like a clap of thunder”. Een explosie werd ook gehoord door Kevin McPadden, Air Force Medic. Mediaveteraan Dan Rather vergeleek de val die hij zag onmiddellijk met explosieve sloop: “Amazing, incredible, pick your word. For the third time today. It’s reminiscent of the pictures we have seen too much on television before when a building was deliberately destroyed by well placed dynamite to knock it down”. Getuigen van explosies, ontploffingen aan de basis van het gebouw, en van plassen en stroompjes gesmolten staal en ijzer zijn er plenty, en onder hen zijn er vrij veel die verstand van zaken hebben, zoals professionele brandweerlui. Maar NIST is niet geïnteresseerd in die getuigen. John Gross, hoofdingenieur van het NIST-rapport, ontkende categorisch voor de camera dat er getuigen waren van stroompjes of plassen gesmolten staal, en dat terwijl Gage probleemloos videobeelden van die getuigenissen kan laten zien.

Sterker nog, in een eerder wetenschappelijk rapport dat FEMA aan WTC7 wijdde valt te lezen: “Evidence of a severe high temperature corrosion attack on the steel, including rapid oxidation and sulfidation with subsequent intergranular melting, was readily visible in the near-surface microstructure”, oftewel in gewone-mensentaal: ze vonden staalresten die verbrand en gesmolten waren. NIST deed net of het niet bestond. Luchtopnames van NASA brachten vijf dagen na 9/11 nog ondergrondse brandhaarden aan het licht met extreem hoge temperaturen. Op de plaats van WTC7 werd een temperatuur van 1340°F (727°C) gemeten – het resultaat van doorsmeulend staal dat voorheen aan veel hogere temperaturen was blootgesteld die op geen enkele wijze uit NIST’s kantoorbranden van maximaal 600°C verklaard kunnen worden.

De symmetrische val alsook de vrije val van WTC7 kan worden aangetoond dankzij de beschikbare videobeelden. Zulks werd gedaan en uitvoerig en inzichtelijk toegelicht door fysicus David Chandler. De onvermijdelijke consequentie van zo’n symmetrische vrije val is dat de draagkolommen in het gebouw gelijktijdig verwijderd zijn. Een grote brand is tot zoiets niet in staat. Instorting door brand is altijd ongelijkmatig, partieel, gradueel, met verschillende schoksgewijs verlopende instortingen. Die gelijktijdige verwijdering van de kolommen en de daaropvolgende symmetrische vrije val-instorting kan alleen door explosieve sloop bewerkstelligd worden. Foto’s en videobeelden laten zien hoe netjes die val wel niet verlopen is. De staalstructuur en het beton van het gebouw worden zoveel mogelijk verpulverd en tot puin gemaakt dat keurig binnen de eigen omtrek, op het eigen fundament, komt te liggen, met zo weinig mogelijk schade aan de omliggende gebouwen. De wolkenkrabber van 47 verdiepingen wordt aldus gereduceerd tot een puinhoop van vier verdiepingen. En veel van het verpulverde beton wordt in pyroclastische stofwolken door de straten van Manhattan geperst. Die wolken zijn schadelijk en gevaarlijk, maar wel de onvermijdelijke consequentie van dit type explosieve sloop. Bij grote branden ziet men dat soort stofwolken niet.

Voor zijn laatste punt verwijst Gage naar het werk van Steven Jones die stofmonsters ontving van fotograaf Frank Delessio die wat van dat stof vergaarde op Brooklyn Bridge, en van Janette MacKinlay wier appartement de impact van zo’n stofwolk onderging toen haar venster het begaf. In totaal ontving Jones vier verschillende stofmonsters. Alle vier bleken na onderzoek de microscopische metalen bolletjes (indicatief voor hoge temperaturen) te bevatten, en de kleine restjes nanothermiet (indicatief voor het type gebruikte springstof). Dit was voor Jones dwingend bewijs dat thermiet-explosieven opzettelijk waren aangebracht in zowel de Twin Towers als WTC7. NIST natuurlijk zag niets van dit alles.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

24.
Ook de vrije val was een probleem voor NIST en de auteurs van het rapport deden er dan ook alles aan om die vrije val te verdoezelen dan wel te ontkennen. Natuurkundige David Chandler stelde reeds ruim voor het verschijnen van het eindrapport de vrije val van het gebouw vast. Hij gebruikte de filmbeelden van een stationaire camera die pal op de noordfaçade van het gebouw gericht was en het ineen zinken van het gebouw in luttele seconden keurig zichtbaar vastlegde. Het filmpje was online beschikbaar en een beetje een knipoog van de voorzienigheid daar het zich gemakkelijk liet analyseren en vrije val onomstotelijk kon worden vastgesteld. Chandler gebruikte een programma waarmee hij frame voor frame, beeld voor beeld, markeringspunten kon aanbrengen die hij kon verwerken in een grafiekje dat de valsnelheid van het gebouw zichtbaar maakt.

Afbeelding

Het grafiekje (zie hierboven) laat het verloop van die val keurig zien, in overeenstemming met de filmbeelden. Het begint met een ‘voorloopbeweging’ (iets minder dan een seconde) waarin het penthouse op het dak naar binnen toe instort, maar het gebouw zelf nog net niet begint te vallen. Dan volgt een periode van 2,5 seconden vrije val waarbij het gebouw rechtstandig en symmetrisch ineen zakt. Dan wordt, je zou het een derde fase kunnen noemen, de val geremd. Het gebouw is dan eigenlijk al grotendeels weg en onderaan heeft zich een berg puin gevormd die de val in de laatste paar tellen wat afremt. In totaal duurt de vernietiging van WTC7 6,5 seconden (preciezer nog: zichtbaar op de filmbeelden zijn 5,5 seconden, de duur van de instorting die door Chandler en door NIST geanalyseerd worden). Cruciaal zijn die 2,5 seconden vrije val. Gedurende die paar tellen ondervindt de vallende structuur geen tegenkracht. Bij een natuurlijke val had die tegenkracht er volgens Newton’s Derde Wet (zie afbeelding met tekst hieronder) wel moeten zijn. De afwezigheid van die tegenkracht bewijst dat er hier geen sprake is van een natuurlijke instorting. De tegenkracht is kunstmatig (dus door middel van controlled demolition) verwijderd. Dit maakt vrije val mogelijk gedurende 2,5 seconden. Een mooi en duidelijk bewijs, zou men zo denken.

Maar vrije val komt in de kraam van NIST niet te pas. De vrije val van WTC7 moest weggemoffeld worden. Hoe deed NIST dat? Welnu, door te liegen en de gegevens te manipuleren. NIST maakte ook een grafiekje dat er precies zo uit zag als dat van Chandler (zij het dan gespiegeld, omdat de schaal van de Velocity net andersom is, maar dat maakt niets uit) en ook NIST herkende de drie fasen van de instorting. Maar vervolgens noteerde NIST doodleuk in haar rapport: “assuming that the descent speed was approximately constant ...” In de verslaggave en de berekeningen ging NIST steeds uit van een constante en uniforme versnelling. Dat klopt niet. Dat is niet waar. Dat is een leugen. De valsnelheid is niet constant gedurende de 5,5 seconden. Dat is zelfs op het NIST grafiekje te zien. De valsnelheid is constant en uniform gedurende 2,5 seconden waarin de versnelling niet te onderscheiden is van vrije val. Daarna wordt de valsnelheid afgeremd.

Waarom is NIST zo happig op een constante valsnelheid? Welnu, om de volgende conclusie op te kunnen schrijven: “Thus, the actual time for the upper 18 stories to collapse, based on video evidence, was approximately 40 percent longer than the computed free fall time and was consistent with physical principles”. Als iets met rond de helft van de vrije valsnelheid naar beneden komt, is er geen sprake van vrije val, en is er geen dwingende reden voor controlled demolition. In wezen gaat NIST helemaal niet uit van een constante versnelling; NIST gaat uit van een gemiddelde versnelling. Dit is te zien op het grafiekje van NIST. De puntjes worden daar verbonden met een spaghettisliert. Die sliert is één ding, omspant alle drie de fasen van de instorting en moet suggereren dat de valsnelheid verloopt met een curve. Door de eerste en de derde fase bij de berekening van de valsnelheid te betrekken wordt verdoezeld dat er in die tweede fase sprake is van vrije val. NIST manipuleert de gegevens. NIST gedraagt zich als een politie-inspecteur die een oogje dichtknijpt zodat hij het cruciale bewijs voor de moord niet hoeft te zien. Zo ziet wetenschapsfraude er dus uit.

Afbeelding

De ingenieurs van NIST zijn geen onnozele halzen. Ze moeten onder enorme druk gestaan hebben om het duidelijk zichtbare en aantoonbare moment van vrije val buiten het rapport te houden. Dr. Shyam Sunder, projectleider bij NIST, verklaarde op 26 augustus 2008 tijdens een persvoorlichting dat er geen sprake was geweest van vrije val omdat er bij de val van WTC7 voortdurend tegenkrachten waren die door een hele reeks structurele instortingen overwonnen werden. De val verliep niet ogenblikkelijk. In zijn eigen woorden: “The analyses show there is a difference in time between a freefall time – a freefall time would be an object that has no structural components below it. And that is not at all unusual, because there was structural resistance that was provided in this particular case, and you had a sequence of structural failures that had to take place and where everything was not instantaneous.” Sunder begrijpt heel goed wat vrije val betekent, maar wat hij zegt over de val van WTC7 is een leugen.

De ontkenning van vrije val was de buitenwacht een doorn in het oog, en de kritiek was dan ook niet van de lucht. Dit dwong NIST tot een opmerkelijke herformulering, die men kan lezen op pagina 45 (chapter 3) van het rapport, inmiddels gedateerd november 2008. [https://nvlpubs.nist.gov/nistpubs/Legac ... star1a.pdf] Daar staat: “In stage 2, the north face descended at gravitational acceleration, as the buckled columns provided negligible support to the upper portion of the north face. This free fall drop continued for approximately 8 stories ...” [nadruk door auteur dezes toegevoegd]. Waarom zijn de tegenkrachten ‘negligible’ als er sprake is van vrije val? Men zou de NIST ingenieurs eindeloos kunnen treiteren met dit soort pijnlijke vragen, want de lezer merkt inmiddels wel dat dat begrip ‘free fall’ helemaal niet op z’n plaats is in het pannenkoekentheater van NIST.

NIST gaat verder: “As noted above, the collapse time was approximately 40 percent longer than that of free fall for the first 18 stories of descent. The detailed analysis shows that this increase in time is due primarily to Stage 1.” Dat klopt, ja, en dat komt omdat fase 1 erbij getrokken wordt om de twee-en-een-halve seconde vrije val aan het oog te onttrekken. Was het dan niet verstandiger om die fase 1 maar buiten de berekeningen te laten? NIST schrijft: “In Stage 1, the descent was slow”. Ik zou zeggen “the descent was negligible”. Want op de video zien we vooral het penthouse boven op het dak bewegen terwijl het naar binnen kiepert. Stage 1 duurt minder dan een seconde. In die split second is het gebouw nog min of meer stationair. De overgang naar vrije val is totaal abrupt. Er is geen spake van graduele versnelling. Er is dus alle reden om die fase 1 maar buiten de berekeningen te laten. Maar NIST doet dat niet, want NIST wil niet toegeven dat ze zichzelf tegenspreekt en het in de eerdere ontkenning van vrije val totaal mis had. NIST vervolgt: “The three stages of collapse progression described above are consistent with the results of the global collapse analyses ...”. Dat begrip ‘global collapse’ is gewoon een ander woord voor gemiddelde versnelling, waarbij de valsnelheden van fase 1 en fase 3 de evidente vrije val in fase 2 moeten verdoezelen.

Die vrije val is geen sinecure, hoe graag NIST er ook van af zou willen. David Chandler legt uit, en men kan het ook op de filmbeelden zien, dat het een vrije val over de hele breedte van het gebouw betreft. Het gebouw gaat rechtstandig en volledig symmetrisch naar beneden. Dat wil zeggen dat alle 24 interne kolommen en alle 58 externe kolommen over een hoogte van acht verdiepingen onder in het gebouw in een fractie van een seconde verwijderd zijn. Alleen explosieve sloop is tot zoiets in staat. De waarneembare en meetbare vrije val, gedurende 2,5 seconden is onomstotelijk bewijs voor controlled demolition.

NIST had dit kunnen weten. En ik denk zelfs dat NIST dit ook terdege besefte. Maar dat zou het NIST-onderzoek hebben gevoerd naar verboden terrein. NIST restte dus niets anders dan computerspelletjes spelen in haar eigen pannenkoekentheater. NIST ontwikkelde een computermodel waarin de val van WTC7 zoals zichtbaar op de filmbeelden zo ‘getrouw’ mogelijk werd nagebootst. Dat computermodel ging uit van interne branden, en structural failure in het hele gebouw, zodat alles weer (net als bij WTC1+2) pannekoeksgewijs inelkaar donderde. Opvallend aan het computermodel is dat het gebouw verkreukelt en dat de muren ook sterk naar binnen neigen. Niets van dat alles is zichtbaar in de filmbeelden. Toch zijn er heel veel mensen die de computeranimatie voor waar aannemen, in weerwil van de filmbeelden, en in weerwil van het gezond verstand. De nabootsing, het simulacrum, vervangt de werkelijkheid. We leven in postmoderne tijden.

Onderzoek naar NIST’s computermodel is niet mogelijk. De software waarmee het gemaakt werd, is vrij toegankelijk, maar NIST weigert om de input-gegevens (cijfers, berekeningen, modificaties) vrij te geven. We mogen de worst wel proeven, maar niet zien hoe hij gemaakt wordt. Aangezien het computermodel geen ruimte laat voor vrije val (dit in tegenstelling tot de bewerkte versie van het rapport waar op pagina 45 vrije val nadrukkelijk genoemd wordt) mag men concluderen dat het model geen adequate representatie is van de werkelijkheid. Uit het feit dat NIST (op zeer onwetenschappelijke wijze) weigert om de nadere gegevens betreffende het model te publiceren, mag men afleiden dat ze kennelijk wat te verbergen hebben.

Nogmaals, de jongens van NIST zijn niet dom. Maar ze zijn wel bang gemaakt. Leven en carrière moeten op het spel gestaan hebben om zo’n staaltje aperte wetenschapsfraude voort te brengen. De overheid zorgde ervoor dat elk serieus fysisch en forensisch onderzoek onmogelijk werd gemaakt door het staal en puin van Ground Zero naar China te verschepen. De Amerikaanse overheid had heel wat te verbergen en dwong NIST ertoe dat ook te doen.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

25.
The Third Tower
Op zondag 6 juli 2008 zond de BBC een aflevering van haar documentaire-serie The Conspiracy Files uit getiteld 9/11-The Third Tower, geproduceerd en geregisseerd door Mike Rudin. De documentaire gaat exclusief over het Salomon Brothers Building, WTC7, op de dag van de aanslagen. De makers willen een zo compleet mogelijk beeld schetsen van de gebeurtenissen in en rondom dat gebouw en laten zien hoe de ravages en de branden waarmee de wolkenkrabber geplaagd werd onvermijdelijk leidden tot de uiteindelijke instorting. Dit alles om de complottheorie als zou Gebouw 7 zijn neergehaald met explosieven te weerleggen. In die zin dient het als illustratie en aankondiging van het NIST-rapport over Gebouw 7 dat later in dat jaar, in augustus 2008, zou worden gepresenteerd. De film is interessant en professioneel gemaakt, maar niet bijster goed. Er wordt niet echt diepgravend onderzoek gedaan en de docu is in die zin de mindere van bijvoorbeeld de Zembla-documentaire. Er wordt vrij veel aandacht besteed aan de alternatieve kijk op 9/11, en de posities van beide kampen, het ‘officiële’ en het ‘conspiratoire’ worden een tijdlang naast elkaar en tegenover elkaar gezet. Om echter te voorkomen dat de kijker al te zeer een onafhankelijk oordeel velt, wordt het publiek tegen het eind zorgvuldig gemasseerd om toch maar de officiële lezing van de gebeurtenissen voor waar aan te nemen.

Er zijn goede redenen om aandacht te besteden aan deze documentaire. De BBC speelt een belangrijke zij het dan dubieuze rol in het mediagebeuren rondom 9/11. Net als Zembla zet de Britse staatsomroep zich in deze docu af tegen Loose Change, de documentaire van Dylan Avery en Jason Bermas, die zijn weg vond naar een miljoenenpubliek en buitengewoon invloedrijk was. Van Loose Change verschenen edities in 2005, 2006, 2007, 2009 en 2014, elke versie opnieuw bewerkt en van nieuw materiaal voorzien. De BBC had meteen in de gaten dat Gebouw 7 de belangrijkste spil was waar het alternatieve complotverhaal om draaide, en ze was duidelijk van plan die spil te ontkrachten. Daar was een prima gelegenheid voor in het jaar 2008 omdat publicatie van het NIST rapport over WTC7 gepland stond voor augustus. 9/11-The Third Tower werd uitgezonden op 6 juli, maar conform de aanpak van Loose Change, maakte ook de BBC een nieuwe versie van haar documentaire, aangevuld met nieuw materiaal en een nieuw interview, die onder de titel 9/11-The Truth Behind The Third Tower op zondag 26 oktober 2008 werd uitgezonden.

Doel van deze aanpak, namelijk een media-campagne tegen de invloed van Loose Change, is duidelijk. NIST kon worden gepresenteerd als het definitieve antwoord op het ‘controlled demolition’-verhaal van WTC7. Is die aanpak ook gelukt? Ik denk het niet. Op dit moment zijn beide documentaires niet beschikbaar op de BBC-website (zie: https://www.bbc.co.uk/programmes/b00ck4jd & https://www.bbc.co.uk/programmes/b00fbd8g). Op Youtube is alleen de eerste versie van juli 2008 nog (in povere kwaliteit) te vinden. Hier zijn vijf links:



Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=vZbMfTtHkYM / https://www.youtube.com/watch?v=u0u2qV_pGQo / https://www.youtube.com/watch?v=jRXlaUCsv8s / https://www.youtube.com/watch?v=y7MbCz5AFVA

Van de tweede documentaire van 26 oktober kan men, met wat speurwerk, een deel terugvinden. De eerste documentaire die duidelijk van plan was de complottheorie rondom Gebouw 7 te ontmaskeren, werd zelf ontmaskerd als een manipulatieve cover-up. De wetenschappelijke thema’s die erin aangesneden werden, de (poging tot) weerlegging van de argumenten van de complotdenkers, werden allemaal overstemd door een (misschien onbevroede) controverse over één van de getuigen in de film.

Het betreft Barry Jennings (adjunct-directeur Emergency Services) die samen met Michael Hess (top-jurist) op de ochtend van 9/11 geruime tijd vast zat in een brandend WTC7. Jennings en Hess zijn belangrijke getuigen van wat er gebeurde in dat gebouw voorafgaande aan de instorting. Hess had kennelijk weinig zin over zijn ervaringen te spreken, want hij wordt in de docu van juli 2008 zelfs niet eens genoemd. Jennings verscheen wel voor de camera en vertelde zijn verhaal. Probleem met Jennings was dat hij ook geïnterviewd was door de makers van Loose Change, en tegenover hen had hij een verhaal verteld dat weersproken werd door zijn verhaal zoals dat door de BBC werd gepresenteerd. Het verhaal dat Avery en Bermas hadden opgenomen maakte gewag van explosieven in WTC7 waarvan er een aantal reeds voor de val van de Twin Towers zouden zijn afgegaan. Ook zouden er dodelijke slachtoffers zijn van die explosies. Dit maakte Jennings tot een belangrijke getuige van het ‘controlled demolition’-scenario. Dit is het type getuigenis waar de BBC, NIST en natuurlijk bovenal de Amerikaanse overheid niet van gediend zijn. Barry Jennings overleed onverwacht en onder onopgehelderde omstandigheden in augustus 2008, net twee dagen vóór de presentatie van het NIST rapport. Was die hele BBC-docu nu gemaakt om Jennings’ getuigenis (dat via Avery & Bermas de wereld over ging) te neutraliseren? Een nieuwe versie van de documentaire werd snel in productie genomen, nu met een interview met Michael Hess, de getuige die zich niet graag tot interviews laat verleiden en wiens naam, zoals gezegd, in de eerste versie van de BBC-docu zelfs niet eens genoemd wordt. De Hess getuigenissen laten zich moeilijk terugvinden (waarschijnlijk ook omdat Hess zelf niet te veel aandacht wil trekken), de Jennings-getuigenissen daarentegen deden veel stof opwaaien en kregen zelfs eigen websites en discussiefora.

Over Jennings en Hess kom ik apart nog te spreken. Eerst aandacht voor de rest van de BBC-documentaire, die – simpelweg vanwege de reputatie van de Britse staatsomroep – toch een groot publiek wist te bereiken. Het loont, zeker in dit geval, de argumentatiestrategie aan een nader onderzoek te onderwerpen. De opzet van de documentaire is vrij eenvoudig. Doel is het kritisch bekijken en vervolgens weerleggen van de zogenaamde complottheorie, in het bijzonder die welke werd uitgedragen door Loose Change. Daartoe wordt gekeken naar de wetenschappelijke argumenten die te berde worden gebracht, en naar de weerlegging daarvan. De documentairemakers steken daar niet al te veel werk in want hun presentatie wordt sterk gedomineerd door de suggestie en vooral de hoop dat het aanstaande rapport van NIST alle vragen zal beantwoorden. (Dat pakte toch anders uit.) Vervolgens wordt er ruim aandacht besteed aan verhalen en opinies van getuigen, betrokkenen, en experts, en ook wordt er gekeken naar een aantal incidenten die onderwerp werden van controverse en discussie. Hier worden een aantal dingen opgehelderd en dat is (ook voor degenen die het officiële verhaal niet geloven) interessante informatie. Tenslotte wordt er, zeker in de tweede helft van de film, ‘ingezoomd’ op de gekwetste gevoelens van goedbedoelende en eerlijke mensen die door de complottheorie in hun eer zijn aangetast. Dit is min of meer de aanpak: wetenschap, anekdotiek en gekwetste gevoelens om de complotdenkers te bestrijden. Aangezien de wetenschappelijke component van het verhaal niet al te sterk is, draait het in deze documentaire wel heel erg om suggestie, een persuasieve verteltrant en de manipulatie van gevoelens. Ook het gekrenkte gemoed van een aantal mensen in de film moet de geesten van miljoenen kijkers in de goeie richting masseren.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

26.
Gevoelens zijn geen argumenten; laten we dus beginnen met de wetenschap. De BBC interviewde Richard Gage, oprichter van de vereniging Architects & Engineers for 9/11 Truth [A&E] (in 2008 zo’n 390 leden, inmiddels al meer dan 3000), die de argumenten van de critici uiteenzet. Een belangrijk argument is dat het stalen frame van wolkenkrabbers niet door reguliere brand zal instorten, in ieder geval niet symmetrisch en in vrije val of bijna vrije val. A&E verzamelde ruim honderd voorbeelden van wolkenkrabberbranden die niet resulteerden in totale instorting. Zo was er een wolkenkrabber in Philadelphia in 1991 die 18 uur lang brandde, maar niet instortte. In 2005 brandde een gebouw van 32 verdiepingen in Madrid een hele dag lang. Het staal was niet brandbestendig, maar het gebouw stortte niet in. In medio 90er jaren werd er (jaren voor 9/11) door het Britse Building Research Establishment onderzoek gedaan naar de brandgevoeligheid van staal. Tests werden uitgevoerd in één van de hangars van Cardington Airfield in Bedfordshire. Een stalen constructie werd blootgesteld aan vuur met een temperatuur van 1000 graden Celsius. De stalen balken bogen door, maar de constructie stortte niet in. WTC7 was toegerust met brandbestendig staal; het brandde 7 uur lang met een maximumtemperatuur (zo berekende NIST) van 600 graden Celsius. En dat gebouw stortte rechtstandig symmetrisch in zes en een halve seconde naar beneden, in z’n eigen fundament. Rara, hoe is dat mogelijk?

Zelfs als WTC7 had gebrand als een fakkel dan nog zou het gebouw niet zo zijn ingestort. In de beelden van de instorting is duidelijk te zien dat de noordfaçade nagenoeg intact is op het moment van instorting. Als heftige branden inderdaad het zuidelijke deel teisterden, dan nog zou instorting partieel en gradueel zijn geweest.

Het vergelijkingsmateriaal dat door Richard Gage en de zijnen gepresenteerd wordt is indrukwekkend en zou iedere expert tot nadenken moeten stemmen. Stalen frames storten niet zomaar in. Maar de BBC doet weinig anders dan het tonen van een paar voorbeelden, zonder dat er consequenties aan verbonden worden. Er komen wat getuige-deskundigen aan het woord die A&E-geaffilieerd zijn en die de sceptische positie uiteenzetten, maar ze zijn niet al te groot in aantal en de BBC gunt ze ook niet al te veel tijd om hun positie toe te lichten.

Nergens wordt dat zo duidelijk als met de sloopdeskundigen. De BBC maakt filmopnamen in een Amerikaans bioscoopzaaltje waar de nieuwste editie van Loose Change vertoond wordt en waarin een fragment gemonteerd zit van de op dat moment reeds fameuze Zembla-documentaire (uit 2006). De commentaarstem laat weten: “Loose Change has found one demolition expert with 28 years of experience who thinks he knows what has happened”. Die expert is Danny Jowenko die nu door de BBC in het Loose Change-kamp geplaatst wordt (waar hij niet thuishoort). De Loose Change-makers hebben Jowenko niet geïnterviewd, doch enkel een fragment gebruikt uit Zembla, en ofschoon herkomst van het beeldmateriaal wel zichtbaar in beeld is, lijkt dit de BBC toch niet te interesseren; Jowenko verdedigt volgens hen de Loose Change positie. Het is ook zeer de vraag of ze ooit contact hebben gezocht met Jowenko (die op dat moment nog leefde). Jowenko hoort volgens hen in het complotkamp, en de BBC richt van de weeromstuit haar blik op een demolition expert die het exact tegenovergestelde beweert. Dat is Mark Loizeaux, de baas van het Amerikaanse familiebedrijf Controlled Demolition Inc., één van ‘s werelds grootste sloopbedrijven. Loizeaux weet het zeker: geen controlled demolition, want dat zou sporen nagelaten hebben en zou ook bij de voorbereidingen de aandacht getrokken hebben. Wat opvalt aan de visie van Loizeaux (en dit was ook al te bemerken bij Jowenko) is dat hij denkt en spreekt in termen van het reguliere professionele en bonafide sloopbedrijf. Hij zal de vraag naar de mogelijkheid van controlled demolition bij WTC7 enkel zien in termen van hoe hij het zou doen. En dat maakt de optie van explosieve sloop van Gebouw 7 voor hem tot een onmogelijkheid. Die mening wordt gedeeld door Dr. Gene Corley van FEMA die beweert dat FEMA wel gezocht heeft naar sporen van [controlled demolition maar er geen gevonden heeft. Het valt te betwijfelen of het waar is dat ze serieus gezocht hebben; NIST beweerde ook een tijdlang geen bewijzen van explosieven gevonden te hebben, maar moest later onder druk toegeven dat er ook nooit naar gezocht is. Convenient lies. En indien ze er al naar gezocht hebben, dan hebben ze waarschijnlijk gelet op sporen van conventionele explosieven, het materiaal waar meneer Loizeaux mee werkt. De val van de torens wijst echter in de richting van een speciale operatie waar zeer onconventionele springstoffen zijn gebruikt.

Op dit punt ziet de BBC zich genoodzaakt aandacht te besteden aan het werk van Steven Jones. De programmamakers van de Britse staatsomroep doen er echt alles aan om Jones en zijn werk te bagatelliseren en in een bedenkelijk daglicht te stellen. “His theory is so controversial, he left his job as a professor of physics because of it”, legt de commentaarstem uit. Tja, dat is natuurlijk niet precies wat er gebeurd is. Het werk van Jones was de overheid zo onwelgevallig dat die een ‘agent’ inschakelde, Martin Hinckley, om Jones te overreden, te bedreigen en zelfs om te kopen; en toen dat niet lukte werd de universiteit waar Jones werkte onder druk gezet om hem te ontslaan. Maar dat zal de BBC een worst wezen.

Belangrijker zijn de ontdekkingen van Jones in de stofmonsters die hij onderzocht, namelijk de microscopisch kleine ijzerbolletjes en rode fragmentjes nanothermiet. Omdat die ijzerbolletjes zich enkel vormen bij zeer hoge temperaturen voegt de documentairemaker een kort segmentje in over de extreme hitte die nog vijf dagen na 9/11 onder het puin van WTC7 werd gemeten door een NASA-vliegtuig: 727 graden Celsius. Toch een opmerkelijke resultante van een kantoorbrand van rond de 600 graden Celsius. Die 727 graden was niet de enige meting. Er werden ook andere en (ik meen) hogere temperaturen vastgesteld, toegeschreven aan plassen gesmolten staal die onder het puin en ondergronds doorbranden, maar daarover zwijgt de BBC in alle talen. Het ligt voor de hand dat men niet verder op die hoge temperaturen wil ingaan, en meteen maar overschakelt op een mogelijke alternatieve verklaring voor Jones’ vondsten. Misschien zijn die bolletjes wel ontstaan, zo suggereert de commentaarstem, door het gebruik van snijbranders bij het puinruimen (neen: het stof dat Jones onderzocht, een monster van de stofregen op Brooklyn Bridge, is van vlak na de instorting van WTC1+2) of zelfs bij eerdere bouwwerkzaamheden (Jones wuift dat argument weg op wetenschappelijke gronden; hij vond ook aluminium wat indicatief is voor thermietreacties). De verklaring lijkt meer een trouvaille dan een argument, en indien het al de moeite van nader onderzoek waard is, hoeft men daar in deze documentaire niet op te rekenen. Het zaaien van twijfel is voor de BBC voldoende.

De kwestie van het (nano)thermiet wordt voorgelegd aan Mark Loizeaux die er natuurlijk niets in ziet en een wel heel koddige opmerking maakt: ‘Ik heb nog nooit iemand voor de sloop materiaal zien gebruiken dat staal doet smelten’. Nee, natuurlijk niet. Want uit de toepassing van dat spul bij WTC1+2+7 kunnen we afleiden dat er niet alleen een toxische stofregen vrijkomt die mensen kan vergiftigen en vroegtijdig de dood in kan jagen, maar ook dat de sloopplek dagen, weken, zelfs maanden onbruikbaar is vanwege de nauwelijks te blussen branden onder het puin met temperaturen van meer dan 700 graden. De springstoffen die gebruikt zijn op 9/11 zijn totaal ongeschikt voor het reguliere bonafide sloopbedrijf. Het laat trouwens zien dat Loizeaux enkel wenst te denken in termen van zijn eigen vakpraktijk. Dat zij hem van harte gegund, maar wanneer hij theorieën over thermiet naar het rijk der fabelen verwijst, verliest hij toch alle geloofwaardigheid. “It’s not real. The materials and the technologies just aren’t there. If they were, I’d know.” Dat laatste valt te betwijfelen. Wat moet een vakman als Loizeaux met opblaastechnologieën die nooit door professionele slopers met fatsoen gebruikt kunnen worden? Aardig dat Richard Gage even aan het woord komt om uit te leggen dat Loizeaux de overheid tot zijn clientèle mag rekenen. Voor het welvaren van zijn bedrijf heeft Loizeaux er alle belang bij niet na te denken over de alternatieve theorieën betreffende de val van de WTC-torens. Zijn bedrijf was overigens betrokken bij het ruimen van Ground Zero.

De behandeling van het werk van Jones in de documentaire is opvallend onwetenschappelijk. Het is meer een kwestie van afserveren dan analyse. En eigenlijk is iemand als Loizeaux (ondanks zijn onbetwiste vakkennis) niet de meest geschikte persoon om te interviewen. Een explosievenexpert van het leger of de geheime dienst zou meer weten van het type ‘speciale operatie’ dat werd uitgevoerd op 9/11. Maar die mensen krijg je niet voor de camera. En Loizeaux is verstandig en houdt zijn kiezen op elkaar. Met nanothermiet uit beeld, concentreert de documentairemaker zich voor de rest van de film op de kantoorbranden.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

27.
Er wordt veel werk gemaakt van de omvang van de branden in WTC7. Alles wordt uit de kast gehaald om het vuur zo heftig en verterend mogelijk te doen voorkomen. Getuigen (zoals toenmalig adjunct-directeur van het Office of Emergency Management Richard Rotanz, brandweer-luitenant Frank Papalia en fotograaf Steve Spak) beklemtonen hoe erg het wel niet was, èn er is nieuw bewijs, zo kondigt de commentaarstem aan (min. 38): “New evidence has emerged which supports the official theory that fire brought Tower 7 down. This is some of the only footage of the south face of the building and it shows the whole side engulfed in smoke. Until now, most people have only seen the other sides where there was much less obvious damage.” Zeg maar rustig: nauwelijks schade, want de noordzijde was op het moment van instorting nog nagenoeg intact. Alleen al de onevenredige verdeling van de branden over het gebouw logenstraft de mogelijkheid van gelijkmatige symmetrische instorting door brand. Wat al die getuigen zeggen over de branden is ongetwijfeld vanuit hun persoonlijke perspectief waar, maar het levert geen enkel argument op dat de symmetrische vrije val kan verklaren. Het met speciale nadruk getoonde ‘nieuwe bewijs’ is ook weinig overtuigend. Wat de beelden vooral laten zien is een gehavende zuidfaçade van WTC7 die zojuist het stof en puin-bombardement van de instortende noordelijke toren heeft moeten incasseren. Of delen van al die rook en stof ook indicatoren zijn van branden is niet zo gemakkelijk vast te stellen. Wat de BBC wel op overtuigende wijze toont is dat men die gelokaliseerde branden in WTC7 niet moet bagatelliseren. Men herinnere zich het interview met Danny Jowenko die meende dat de brand in WTC7 vrij klein was (dit ook om het inderhaast aanbrengen van explosieven mogelijk te maken). Maar hij baseerde zich op beelden die hij zag van de noordoostelijke zijde van het gebouw. Een pluspunt van de BBC-documentaire is dat men een completer beeld van de conditie van Gebouw 7 kan krijgen, en het is duidelijk dat in het gebouw diverse branden woedden die moeilijk te blussen waren. Toch kan men de branden niet al te zeer overdrijven; het vuur concentreerde zich op verdiepingen 6 tot en met 13 plus nog op een aantal plaatsen op een paar hogere verdiepingen. Een aantal van die kantoorbranden waren overigens voor de instorting al uitgewoed. Ingenieur Scott Grainger onderschat het vuur niet, maar concludeert wel dat de branden niet heftig genoeg waren om een totale instorting te veroorzaken. Èn: hoe erg die branden ook geweest mogen zijn, ze zijn zeker niet in staat om de symmetrische vrije val van WTC7 te verklaren. Getuigenissen, bezweringen, ‘bewijzen’ – het zijn in deze documentaire allemaal retorische lapmiddelen zonder werkelijke bewijskracht.

Afbeelding

Met het afserveren van het werk van Steven Jones, moeten voor een aantal wetenschappelijke raadsels wat oplossingen uit de hoge hoed getoverd worden. Eentje daarvan wordt in de documentaire vrij vroeg geïntroduceerd (vanaf min. 6), namelijk een verwrongen staalfragment van Gebouw 7 dat in ieder geval de New York Times ertoe verleidde op te schrijven dat het wellicht “the deepest mystery uncovered in the investigation” was. Het mysterie zou dan schuilen in het feit dat het verwrongen staalfragment afkomstig is van een balk die lijkt te zijn verbrand of weggesmolten. Dit materiaal dook op in het FEMA-rapport, en verschafte A&E dankbaar illustratiemateriaal voor haar claims over hoge temperaturen en gesmolten staal.

Het specifieke staalfragment dat getoond wordt in de film werd gevonden door prof. Jonathan Barnett en onderzocht door prof. Richard Sisson. Beide wetenschappers werkten mee aan het FEMA-rapport, en dan in het bijzonder aan Appendix C: ‘Limited Metallurgical Examination’, waarin exact dat staalfragment (met het label A36) genalyseerd wordt. Het FEMA-rapport, gepubliceerd in mei 2002, was lange tijd online, en is nogal eens verhuisd van locatie. Op dit moment kon ik het bij FEMA niet terugvinden. Gelukkkig verschaft de 9/11Research-site een permanente mirror. Zie: http://911research.wtc7.net/mirrors/fema_wtc/index.html. Voor appendix C, zie: http://911research.wtc7.net/mirrors/fem ... 03_apc.pdf.

Afbeelding

Wat schreven Barnett en Sisson nu precies over het staalfragment A36 in het FEMA-rapport? We citeren de samenvatting van hun bevindingen.
  • The thinning of the steel occurred by a high-temperature corrosion due to a combination of oxidation and sulfidation.
  • Heating of the steel into a hot corrosive environment approaching 1,000 °C (1,800 °F) results in the formation of a eutectic mixture of iron, oxygen, and sulfur that liquefied the steel.
  • The sulfidation attack of steel grain boundaries accelerated the corrosion and erosion of the steel.
Voor de leek samengevat: het staalfragment van WTC7 stond bloot aan corrosie bij zeer hoge temperaturen. Temperaturen van zo’n 1000°C vormden een mengsel van ijzer, zuurstof en zwavel, dat het staal deed smelten en de processen van corrosie en erosie versnelde. Het onderzoek heeft niet echt een conclusie met een verklaring, maar in de ‘Suggesties voor verder onderzoek’ schrijven de geleerden:

The severe corrosion and subsequent erosion of samples 1 and 2 are a very unusual event. No clear explanation for the source of the sulfur has been identified. The rate of corrosion is also unknown. It is possible that this is the result of long-term heating in the ground following the collapse of the buildings. It is also possible that the phenomenon started prior to collapse and accelerated the weakening of the steel structure. A detailed study into the mechanisms of this phenomenon is needed to determine what risk, if any, is presented to existing steel structures exposed to severe and long-burning fires.

Dus: de corrosie en erosie van de onderzochte staalfragmenten, alsook het opduiken van zwavel duiden op een zeer ongebruikelijke gebeurtenis waar geen duidelijke verklaring voor is. Het kan zijn dat corrosie & erosie de resultante zijn van een langdurig proces in de grond onder het puin, maar het kan ook zijn dat het proces al begon voor de instorting en het staal verzwakt heeft. Het is duidelijk waarom de wetenschappers van A&E zoveel belangstellen in deze appendix.

Tot welke conclusie komen Barnett en Sisson in de BBC-documentaire? We noteren de belangrijkste uitspraken (vanaf min. 48):
Richard Sisson: Well, it was attacked by what we determined was a liquid slag. When we did the analysis, we actually identified it as a liquid containing iron, sulphur and oxygen. You can see what it does is, it attacks the grain boundaries and this bit would eventually have fallen out, and it would continue the attack.
Commentaarstem: Professor Sisson says it didn’t melt, it eroded. The cause were those very hot fires in the debris after 9/11 that cooked the steel over weeks. The sulphur came from masses of gypsum wallboard, that was pulverized and burned in the fires.
Sisson: I don’t find it very mysterious at all, that if I have steel in this sort of a high temperature atmosphere that is rich in oxygen and sulphur, this would be the kind of result I would expect.
Wat Sisson zegt in de eerste opmerking is exact wat men ook kan lezen in het FEMA-rapport. Een probleem dient zich aan wanneer de commentaarstem daar aan toevoegt: ‘it didn’t melt, it eroded’. In het rapport staat heel duidelijk dat het mengsel van ijzer, zwavel en zuurstof het staal vloeibaar maakte (‘liquefied the steel’). Het smolt dus wel degelijk. Het begrip ‘erosie’ wordt in het rapport niet tegenover het begrip ‘smelten’ gezet, maar ‘smelten’ wordt gezien als onderdeel van het erosieproces. In de BBC-documentaire wordt de zaak dus gemanipuleerd. Het rapport had nog geen idee waar de zwavel vandaan kwam, maar nu, in 2008, weet men het ineens zeker: gipsplaten. Het is een trouvaille uit dezelfde categorie als de snijbranders die gebruikt worden om de ontdekkingen van Steven Jones te bagatelliseren. Ietwat huichelachtig zegt Sisson tot slot dat hij het helemaal niet mysterieus vindt, en dat dit precies is wat hij zou verwachten. Dat is niet wat in het rapport uit 2002 staat. Toen keek hij nog onbevangen naar het materiaal, ook toen had hij kunnen bedenken dat er heel veel gipsplaten waren verband (gips komt in het rapport niet voor), maar toen was er, ook volgens hem, nog sprake van een zeer ongebruikelijke en onverklaarbare gebeurtenis. Wat heeft hem ertoe gebracht om nu uit een heel ander vaatje te tappen?

De BBC-commentaarstem legt uit dat dit erosieproces veroorzaakt werd door de hete branden onder het puin die het staal wekenlang aan de kook hielden. Dit ‘stoofpotje’ van de BBC is al even bevreemdend als het ‘pannenkoekentheater’ van NIST. Het is ook omwille van dit argument dat de BBC zich waagde aan het vertonen van de NASA-foto die vijf dagen na 9/11 nog temperaturen op de plek van WTC7 liet zien van 727°C. Vraag is nu of die temperaturen voldoende verklaring zijn voor het wekenlange stoofpotje dat die stalen balk heeft geërodeerd. Branden smeulen na, maar dan wel in de zin dat temperaturen naar beneden gaan. In het FEMA-rapport leggen Sisson en zijn collega’s uit dat je temperaturen van tegen de 1000°C nodig hebt om dat mengsel van ijzer, zuurstof en zwavel actief te laten zijn. Na de instorting gingen de temperaturen naar beneden. Na vijf dagen was het nog maar 727°C. Dat is 273°C lager. Waarschijnlijk zijn de temperaturen daarna gradueel gedaald. Staal is geen stoofvlees, dat gaar kan worden op een laag pitje.

Bijkomend probleem is dat de kantoorbranden van NIST een maximum hebben van 600°C. Dit maakt het nasmeulen bij 727°C moeilijk verklaarbaar, en de corrosie en erosie van de staalbalk nagenoeg onverklaarbaar. Nadere uitleg hoeft men in de BBC-documentaire niet te verwachten. Ook niet in het NIST-rapport waar men voor het gemak die hele metallurgische appendix van het FEMA-rapport maar doodzwijgt. FEMA heeft, meen ik, haar rapport, van de site verwijderd. En Sisson doet net of z’n neus bloedt; voor hem is er geen enkel mysterie meer. Move on, nothing to see here, folks.

In het FEMA-rapport opperden de metaal-geleerden dat het proces van corrosie en erosie òfwel onder het puin had plaatsgevonden, òfwel in het gebouw vóór de instorting. Dat laatste effent de weg naar controlled demolition, dat ofschoon het de duidelijkste en eenvoudigste verklaring biedt, duidelijk een no-go area is voor de metallurgen (met het oog op carrière en pensioen). Ze zijn dus veroordeeld tot de eerste optie. Dat is een moeizaam en bouwvallig verklaringsmodel waarin een fikse kantoorbrand, ofschoon van buiten niet overtuigend zichtbaar, toch een gebouw van 47 verdiepingen in 6,5 seconden, met 2,5 seconden vrije val, naar beneden brengt; waarin de brand met een maximumtemperatuur van 600°C vervolgens door gaat smeulen met een veel hogere temperatuur van 727°C; waarin staal zich gaat gedragen als stoofvlees en onderworpen wordt aan een proces van corrosie en erosie wat een temperatuur van tegen de 1000°C vooronderstelt. En dat is geen mysterie? Het is duidelijk dat de BBC de kijkers een rad voor ogen draait.

Het gekozen verklaringsmodel roept veel vragen op: is het normaal dat branden zich wekenlang onder het puin continueren? Is dat niet een indicatie dat er zich meer heeft afgespeeld dan enkel instorting door brand? En zouden er niet meer staalfragmenten onderzocht moeten worden om die voorgestelde hypothese nader te onderzoeken?

Het probleem is dat er nauwelijks staalfragmenten zijn van Gebouw 7 omdat de crime scene vrijwel onmiddellijk werd geruimd (onder andere door het bedrijf van meneer Loizeaux). De BBC commentator geeft dit ook ruiterlijk toe: “With no steel from Tower 7 to study, investigators have instead made four complex computer models, worked out in the finest detail. They are confident their approach will provide the answers.” En die antwoorden waren natuurlijk ten gunste van de hypothese van instorting door brand. Probleem met die computermodellen was dat onafhankelijke onderzoekers er geen beschikking over kregen. Ze konden bekijken wat de modellen opleverden, maar ze konden niet controleren hoe de modellen tot stand waren gekomen. Meestal is zulks een indicatie dat er met de modellen gesjoemeld is. Voorts bleken de modellen nauwelijks recht te doen aan de rechtstandige symmetrische val van Gebouw 7.

Afbeelding

Een heel curieus argument ten gunste van instorting door brand duikt op tegen het eind van de documentaire (rond minuut 52). Daar verneemt de kijker het volgende: “There’s hard physical evidence from another building at the World Trade Center which helps explain how fire could have caused Tower 7 to collapse. Prof. Barnett: ‘Several of us went into Building 5 and as we walked along on the floor we came to the edge of a concrete slab, and looked out and were stunned, because we saw a major collapse. We saw an interior section of the building that had collapsed simply due to fire’.” De beelden die getoond worden zijn inderdaad die van een instorting. Maar dan wel van een partiële instorting. Heel veel van de structuur staat nog gewoon overeind. Niemand van de A&E-groep beweert dat instorting door brand onmogelijk is. Brand kan enorme ravages aanrichten – niemand ontkent dat. De BBC presenteert de partiële instorting van Gebouw 5 als ‘hard physical evidence’ voor de instorting door brand van Gebouw 7. Dat is het niet. Het is eerder het tegendeel. De instorting van Gebouw 5 toont aan dat er bij Gebouw 7 duidelijk geen sprake was van partiële en ongelijkmatige instorting door brand. Het gebouw ging rechtstandig, symmetrisch in vrije val naar beneden. NIST heeft hier geen zinnig antwoord op – enkel de verzekering bij monde van projectleider Shyam Sunder die zalvend zegt: “it turns out” dat het gebouw alle structurele integriteit verloor. ‘It turns out’ krachtens het computermodel waarvan NIST weigert te laten zien hoe het tot stand gekomen is. Van ‘hard evidence’ is dus geen sprake. De BBC misleidt haar publiek. Sommige critici lezen de afkorting BBC tegenwoordig als ‘British Brainwashing Corporation’.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

28.
Het wetenschappelijke deel van de BBC documentaire is niet echt serieus te nemen. Nu diende de docu ook een beetje als promotiefilm voor het NIST-rapport, en voor het bestrijden van Loose Change tapte men ook rijkelijk uit twee andere vaatjes: namelijk het vertellen van anecdotes en het masseren van de emoties van de kijker. Dat heeft niets met argumentatie en bewijs te maken, maar toch blijkt het soms verbluffend succesvol te zijn.

Een belangrijke component van het narratieve deel van de documentaire is het verhaal van Barry Jennings, maar zoals we reeds aangaven, willen we dat verhaal apart bespreken. De BBC-documentairemakers hebben wel een goede neus voor de incidenten die in het alternatieve verhaal van de zogenaamde complotdenkers de aandacht trekken. Twee krijgen ruimschoots aandacht in de documentaire: de aankondiging van de val van WTC7 in een uitzending van BBC World toen de wolkenkrabber nog recht overeind stond, en de curieuze verspreking van Larry Silverstein.

Silverstein verschijnt niet in de BBC-documentaire zelf. Het fragment waarin hij zijn prachtige “pull it”-verspreking maakt is wel indirect zichtbaar, gefilmd als onderdeel van de bioscoop-presentatie van Loose Change. De indruk wordt gewekt dat Silverstein nog even gevraagd werd om commentaar te leveren, maar zoals men zich kan indenken liet de magnaat via zijn woordvoerder weten dat hij elke betrokkenheid bij welk complot dan ook categorisch ontkent. De “pull it” verspreking is natuurlijk koren op de molen van de zogenaamde compotdenkers die de val van WTC7 toeschrijven aan explosieven. Silverstein had die verspreking in 2002 helemaal niet hoeven maken, omdat de pannekoek-theorie en de mare van “structural failure” op dat moment al min of meer ingeburgerd waren. Toch maakte hij die curieuze opmerking. Hij vertelde zelfs dat hij met de brandweercommandant gebeld had, en toen die opdracht gegeven had: “pull it”. Architect Richard Gage van ‘Architects & Engineers for 9/11 Truth’ wordt gevraagd wat hij denkt van die woorden van Silverstein: “My personal response to his comment is that he was involved in a decision to bring the building down. But who knows what he was thinking or saying. This is just speculation.”

Het is inderdaad speculatie, zoals Gage terecht opmerkt. En niemand weet die speculaties zo goed te voeden als Larry Silverstein. In 2014 (dus in 2008 nog onbekend aan Gage en de BBC) onthult Silverstein dat de herbouwplannen voor Gebouw 7 stammen uit ‘april 2000’. Dus, inderdaad, Gage had gelijk en Silverstein was betrokken bij een besluit om het gebouw neer te halen, maar dat besluit werd genomen in april 2000 en niet ergens in de loop van de middag van 9/11. Dat gesprekje met de brandweercommandant was waarschijnlijk een verzinsel om het eerdere besluit te camoufleren. Dit is de onverbiddelijke gevolgtrekking die voortvloeit uit de woorden van Silverstein, tenminste, als we die woorden serieus nemen. Het blijft speculeren.

De BBC is niet zo tevreden met de suggestie dat er sprake zou zijn van een ingewikkeld complot om WTC7 op te blazen. ‘Is er niet een eenvoudiger verklaring?’ ‘Is there a simpler explanation?’ zo vraagt de commentaarstem zich af. De camera richt zich nu op brandweercommandant Daniel Nigro, die op 9/11 bij de instorting van de torens ternauwernood aan de dood ontsnapte en die om 15:00 in de middag de beslissing nam om alle personen en personeel uit de buurt van Gebouw 7 te verwijderen. Hij is ondubbelzinnig in zijn uitspraken: “We don’t need to ask permission from the owner, no. When we’re in charge of the building, we’re in charge and that decision would be the fire chief’s and his alone. That’s why I know there is no conspiracy because for me to be a part of that would be obscene. And it disgusts me to even think of it.” Dat laatste kunnen we ons goed voorstellen. Het is ook diep beledigend ervan beticht te worden mede-oorzaak te zijn van de verschrikking en de ravage van die dag.

Maar: wie beticht hem daar eigenlijk van? Niet de Architects & Engineers, niet de zogenaamde complotdenkers, want die gaan ervan uit dat de explosieven al voor 9/11 aanwezig waren. Degene die hem ervan beticht is Larry Silverstein. Silverstein beweert dat hij met Nigro gebeld heeft. Silverstein beweert dat hij Nigro opdracht gegeven heeft het gebouw op te blazen. Silverstein beweert dat Nigro dit besluit overgenomen heeft. Silverstein beweert dat Nigro het gebouw heeft laten opblazen. Silverstein is dus in dit verband de aanjager van een complottheorie. De brandweercommandant maakt één ding heel duidelijk: hij is de baas en heeft geen toestemming van de eigenaar nodig voor wat dan ook. Met andere woorden: dat gesprekje tussen Silverstein en de brandweercommandant heeft nooit plaats gevonden. Mooi dat dit door de BBC bevestigd wordt, maar eigenlijk wisten we het al.

Dat sluwe vraagje ‘Is there a simpler explanation?’ blijft ondertussen wel onbeantwoord. Want de BBC komt niet met een eenvoudige verklaring voor de “pull it”-opmerking. Die is er ook niet. Het is en blijft een uiterst bizarre verspreking, enkel nog versterkt door Larry’s al even bizarre verspreking uit 2014. Waar de BBC wel mee komt aandraven is een stille hint, een suggestie. De nobele Nigro, één van de helden van 9/11, is in zijn eer gekrenkt door de suggestie betrokken te zijn geweest bij een complot. En wie bedenkt zoiets perfide? Natuurlijk, de complotdenker. Richard Gage komt in beeld om zijn zegje te doen, niet Larry Silverstein. De BBC wijst ook geen beschuldigende vinger in de richting van de vastgoedmagnaat. Aansluitend op het segment op Silverstein horen we de commentaarstem zeggen: “It’s alleged that it’s not just the government, the police and the fire department that conspired to destroy Tower 7, people have also pointed the finger at the media.” Verpakt in die zin zit een leugen. Politie en brandweer als instellingen zijn nooit door de mensen van A&E, of door serieuze 9/11-onderzoekers beschuldigd van deelname aan een complot. Het eerste deel van die zin laat zich lezen of beluisteren als een korte recapitulatie van het voorafgaande. Dat voorafgaande is het segment over Silverstein waarin Richard Gage wel aan het woord komt, en Larry Silverstein niet – met uitzondering van het (hele) korte fragment uit 2002. Gage heeft de brandweer nooit beschuldigd. De betrokkenheid van de brandweer wordt geïmpliceerd door Silverstein in het fragment uit 2002, maar Silverstein wordt niet bevraagd. En zo manipuleert en beduvelt de BBC haar kijkers. Artful deception is the BBC’s hallmark.

Een incident waar critici van het officiële verhaal graag naar verwijzen is het BBC World verslag van de val van WTC7 20 minuten voor de feitelijke val van de toren. Reporter Jane Standley verwierf ongewild wereldfaam vanwege haar verslaggave terwijl Toren 7 op de achtergrond nog recht overeind stond. ‘An honest mistake’, aldus Standley – wat vanuit haar perspectief, en ook vanuit het perspectief van studio-presentator Philip Hayton, geheel juist is. De pratende tv-hoofden doen gewoon consciëntieus hun werk. Men kan hooguit glimlachen om het feit dat zij het gebouw op de achtergrond niet als WTC7 herkenden. Maar specifieke blaam rust ook niet bij de BBC. De commentaarstem legt uit: “Some have suggested the media were handed scripts by the conspirators”. Verderop in de documentaire legt Richard Porter, hoofd van BBC World, uit dat de BBC op die hectische dag een incorrect bericht ontving van persbureau Reuters, dat kort daarop weer ingetrokken werd. Dit is interessante informatie; het laat namelijk zien hoe er bewust geanticipeerd werd op de val van WTC7, zelfs in die mate dat het bericht over de val van het gebouw op zijn minst twintig minuten te vroeg in de nieuwscyclus werd gebracht. ‘An honest mistake’ voor wat betreft alle verslaggevers, maar een niet zo ‘honest mistake’ voor wat betreft de ‘spin-doctors’ (wie dat ook geweest mogen zijn) die de nieuwscyclus van die dag masseerden om het verhaal van structural failure algemeen ingang te doen vinden.

De BBC-documentaire pikt dit verhaal op omdat ze de bal – in dit geval – gemakkelijk kan doorspelen naar Reuters (die overigens niet gevraagd werd waar zij het verhaal vandaan hadden), maar ook omdat het een goede gelegenheid biedt om uit te wijden over hoe het complotdenken zich als een kankergezwel ontwikkelt. Op omineuze toon legt de commentaarstem uit: “In the last few years, the scale of the alleged conspiracy has grown and grown: not just the government and foreign intelligence, but police, the fire service and even the media.” Zelfs de media, zelfs die goeie, ouwe, vertrouwde media worden beschuldigd van participatie in het complot. Kan men zich nog iets perfiders voorstellen? Inmiddels weten we in 2021 hoezeer de reguliere media een verlengstuk zijn van staatspropaganda en globalistische ideologieën, hoezeer ze bereid zijn nepnieuws te genereren voor een politieke zaak. Als de zogenaamde complotdenkers al speculeren over betrokkenheid dan gaan hun gedachten natuurlijk in de eerste plaats uit naar elementen in de overheid èn in de media, omdat die vaak twee handen op één buik zijn.

Afbeelding

De BBC-docu maakt veel werk van de dreiging die uitgaat van de complotdenkerij, als zouden de denkbeelden van de sceptici geweld uitlokken. Het is een sinistere basso continuo in de gehele documentaire. Het stelt ook alle sceptische tegengeluiden op voorhand in een kwaad daglicht. Nogal wat van de geïnterviewden in de documentaire hebben last van bedreigingen en gekwetste gevoelens. Brandweercommandant Nigro (min. 23) voelt zich diep beledigd door de suggestie dat hij betrokken zou zijn geweest bij een complot. Sloopbaas Loizeaux (min. 38) betreurt dat hij het slachtoffer werd van een haatcampagne en vindt dat zijn medewerkers en familieleden onheus geterroriseerd zijn. Jane Standley (min. 45) beklaagt zich over het ‘level of persecution and virulance’ waaraan ze heeft blootgestaan. Ook Barry Jennings (min. 47), over wie we nog komen te spreken, en die maar al te bereid was met de makers van Loose Change te praten, beklaagt zich bij nader inzien over de wijze waarop de complotdenkers hem geportretteerd hebben.

Nu moet gezegd zijn dat de Amerikaanse samenleving behoorlijk ‘assertief’ is. Wanneer de Amerikaan een onrecht waarneemt (of meent waar te nemen) dan zal hij desnoods op zeer onhoffelijke wijze uiting geven aan zijn gevoelens. Bedreigingen zijn natuurlijk laakbaar. Maar de documentaire toont niet waar die dreigementen en dat hatelijke geschreeuw in de zojuist genoemde gevallen precies vandaan komen. De stille suggestie dat dit het werk van complotdenkers en de complotmentaliteit is volstaat om die kritische beweging in zijn geheel te brandmerken. Maar de gekwetste zielen van de hierboven genoemden zijn niet de enigen die recht van spreken hebben. Dr. Steven Jones werd ook onderworpen aan een haatcampagne, nu op touw gezet door het andere kamp, door de aanhangers van de officiële theorie. Maar bij hem ging het verder. Hij werd geconfronteerd met een agent die hem bedreigde, waarschuwde, hem paaide, en zelfs probeerde om te kopen door hem de financiering van onderzoeksprojecten betaald door Homeland Security in het vooruitzicht te stellen. Toen dat niet lukte, werd de universiteit van Jones onder druk gezet om hem te ontslaan. Jones verloor zijn baan. Maar Nigro was en bleef een gerespecteerd brandweercommandant, Standley werkt nog bij de BBC en Loizeaux heeft nog zijn sloopbedrijf, en we wensen hen natuurlijk alle succes toe, maar Jones betaalde een prijs, niet voor het zaaien van haat, maar voor het publiceren van een wetenschappelijk artikel. Betaalde Jennings ook een prijs voor het spreken met de mensen van Loose Change? Hij overleed kort na de BBC-documentaire. Er zijn meer 9/11-klokkenluiders die in serieuze problemen kwamen, hun baan verloren en moeite hadden weer emplooi te vinden, zoals Kevin Ryan, of Michael Springmann (we komen ook over hen nog te spreken). De BBC is op zijn minst selectief in haar empathie, en waarschijnlijk platweg manipulatief in het aandikken van het geleden leed.

The Third Tower is een professioneel gemaakte documentaire die in weerwil van haar onverbloemde vooringenomenheid toch de moeite van het bekijken waard is, zeker voor degenen die een andere kijk op 9/11 hebben. De film verschaft een redelijk omvattend beeld van de conditie en val van WTC7 op de dag des onheils, en men krijgt een indruk van de ernst van de branden in het gebouw. De film bevat ook nog een nieuwtje voor de 9/11-puzzelaar: dat gesprekje tussen Silverstein en brandweercommandant Nigro heeft nooit plaatsgevonden. Maar nog afgezien van dit soort weetjes, is de documentaire bovenal een goede demonstratie van het type manipulatieve strategieën die gebruikt worden om mensen uit de buurt van het alternatieve verhaal te houden. Het is verbluffend om te zien hoe mensen geconditioneerd worden om de schouders op te halen bij wat toch een evident gegeven is: brand kan op geen enkele wijze de rechtstandige en symmetrische instorting van WTC7 in vrije val, gedurende twee en een halve seconde (van de zes en een halve seconde in totaal), verklaren. De wetenschappelijke argumentatie, met veel bombarie gepresenteerd is beneden de maat en vegeteert op een gebrek aan kritisch inzicht bij een deel van de kijkers. Vandaar dat een uitvoerige analyse (zoals die hierboven) zinvol is.

Tot slot nog een aardig citaatje, zo tegen het eind van de film. Richard Clarke, Chief Counter-Terrorist Advisor onder Bush, legt uit: “People who believe in conspiracy theories and particularly this one about WTC7 don’t understand government and clearly have never worked in government. Anyone who has ever worked in government will tell you two things: that the government doesn’t have the competence to do a large-scale conspiracy like this, and number two, it can’t maintain secrecy.” Het is prettig te horen dat de 9/11-operatie een grootschalige samenzwering wordt genoemd, en inderdaad, het is ook prettig te horen dat de overheid incompetent is (een substantiële krimp zij bij deze aanbevolen). Geheimhouding is inderdaad moeilijk, maar de regering Bush heeft in dit dossier letterlijk alles uit de kast gehaald om de affaire in de doofpot te stoppen, en – inderdaad – er zijn mensen gaan praten. Daarom weten we van de fraude bij NIST, daarom weten we van de VISA-affaire in Jeddah (komen we nog op), daarom weten we van het fluistercircuit in de wandelgangen van de macht, en daarom is het mogelijk een gedeeltelijke, zij het dan incomplete, reconstructie van de gebeurtenissen te maken. En wederom inderdaad hebben de 9/11-puzzelaars uitgeknobbeld dat deze operatie niet geheel in handen van de eigen overheid lag, maar waarschijnlijk voor het technische deel is uitbesteed. Maar dit alles maakt de Amerikaanse overheid niet minder schuldig.

Afbeelding
Laatst gewijzigd door Pilgrim op di apr 06, 2021 12:11 am, 1 keer totaal gewijzigd.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

29.
Het Barry Jennings-mysterie
Barry Jennings, adjunct-directeur van de stedelijke volkshuisvesting, was één van de weinige getuigen van wat er zich op 9/11 binnen in het Salomon Brothers Building afspeelde, toen de torens van WTC1+2 instortten en branden zich in WTC7 begonnen te verbreiden. Samen met een lotgenoot, top-jurist Michael Hess, kwam hij een tijdlang vast te zitten op de achtste verdieping, voordat de brandweer er rond het middaguur in slaagde hen uit hun benarde positie te bevrijden.

Barry Jennings is een begrip geworden in het 9/11 onderzoek omdat hij, net als William Rodriguez, de conciërge van één van de Twin Towers, beweert getuige te zijn geweest van een grote explosie in het gebouw voorafgaande aan de instorting van de torens (in het geval van Rodriguez: voorafgaande aan de impact van de vliegtuigen). Dit zou een bewijs kunnen zijn van strategisch geplaatste explosieven. Jennings deed deze onthulling in een interview met Dylan Avery en Jason Bermas die werkten aan een nieuwe versie van hun documentaire Loose Change – inderdaad de versie waarvan de BBC fragmenten toonde in The Third Tower. In de periode dat Avery & Bermas werkten aan hun nieuwe film, nam de BBC haar eigen WTC7-documentaire in productie, en ook zij interviewde Barry Jennings. Probleem is nu dat de representatie van zijn verhaal, zoals getoond in de BBC-documentaire haaks staat op het verhaal dat hij tegenover Avery en Bermas in zijn eigen woorden vertelde. Het betreft hier dan primair de chronologie van de gebeurtenissen; in de BBC documentaire hoort Jennings de explosie op de zesde verdieping rond het tijdstip van de instorting van WTC1, maar in het Avery & Bermas-interview vindt die explosie zo’n veertig minuten eerder plaats vóór de instorting van de beide torens. Hier klopt dus iets niet. Is Jennings een fantast? Werd hij gedwongen voor de BBC een ander verhaal te vertellen? Of werd hij gedwongen tegenover Avery en Bermas te liegen, als onderdeel van een list om de 9/11-Truth Movement onderuit te halen? Manipulatie is de BBC niet vreemd maar de druk die op Jennings werd uitgeoefend kwam waarschijnlijk uit een andere hoek.

Het verhaal is een puzzel en misschien niet eens een belangrijke puzzel. Maar toch loont het om naar de details te kijken. Het aantal publieke uitspraken dat Barry Jennings deed over zijn wederwaardigheden op 9/11 is beperkt tot vier gelegenheden. We gaan ze alle vier bekijken, ofschoon we bij één daarvan genoegen moeten nemen met een samenvatting:
  1. Een kort straatinterview van abc-7 vlak na zijn bevrijding op 9/11;
  2. Een hoorzitting van NIST in 2004 (niet gepubliceerd. Zie 5 hieronder);
  3. Het interview met Avery & Bermas in 2007;
  4. Het interview met de BBC voor de documentaire The Third Tower uit 2008, waarschijnlijk ook opgenomen in 2007.
  5. Een verslag van de hoorzitting (genoemd onder 2) in het NIST-rapport van 2008.
Nog maar kort nadat de brandweer Barry Jennings en Michael Hess uit hun benarde positie op de achtste verdieping van het brandende WTC7 had bevrijd, werd Jennings geïnterviewd door Jeff Rossen, een reporter van WABC-TV/abc-7 die op de plek des onheils een tv-reportage maakte. Nog snakkend naar adem, in een verstoft Manhattan, vertelde Jennings over zijn wederwaardigheden van die dag en zijn doodsangst. Michael Hess ging na zijn bevrijding zijns weegs, maar ook hij werd heel kort geïnterviewd (audio) door Frank Ucciardo van UPN 9 News nabij City Hall. Dit zijn hun korte getuigenissen van die dag.

Barry Jennings Interview Nine- Eleven- 9/11 (upl. 6 mrt 2014):



911veritas: Barry Jennings - 9/11 Early Afternoon ABC7 Interview (10 juli 2008) [1m52s]:



Transcript:
Jeff Rossen: For the past couple of minutes it has been clear from this space back on Chambers, in that area, so now they’re walking back toward the World Trade Center. And as we keep letting you hear the personal stories, the survivor-stories, of exactly what happened inside the World Trade Center when that first plane went in, and of course the collapse since then, we’re gonna bring more of those to you now. Barry Jennings, you were on the eighth floor, you work for the City Housing Department, explain to me the moment of impact.
Barry Jennings: Well, me and Mr. Hess, the Corporation Counsel, were on the 23rd floor. I told him we gotta get out of here. We started walking down the stairs. We made it to the 8th floor. Big explosion! Blew us back into the 8th floor. And I turned to Hess and I said, ‘This is it, we’re dead. We’re not gonna make it outta here’. I took a fire extinguisher and I bust the window out. That’s when this gentleman here heard my cries for help, this gentleman right here, and he kept saying: Stand by, somebody is coming to get you. They couldn’t get to us, because they couldn’t find us.
Rossen: You thought that was it.
Jennings: I thought we were dead. I though that was it. I started praying to Allah. I said: that’s it, we’re gone.
Rossen: What was it like for you, you were inside there as well.
Unknown gentleman: It was pandemonium. I mean, it was something like out of a Bruce Willis Die Hard movie. He was there and he was crying and there was another gentleman crying, and, for help, and we couldn’t get to him, we tried to get through the ..., we went through the building, we were lost ... both staircases ... at the backside was completely blown away. There was no way to access, we couldn’t get to them, and finally one of the Fire Department teams found them. But, we didn’t think they were gonna make it.
Rossen: Well, certainly you got out, and many others didn’t, and of course we don’t have a number right now of fatalities or injuries. But I want to translate a story that another man told me. He was near the building, he was on the lobby level near the shopping area, near the promenade. The elevator doors, he said to me, blew open and when the doors opened there was a man on fire inside that elevator. That is the kind of tragedy we are talking about here. And where the World Trade Center once stood, here in New York City, is no longer – at least not like we knew it. [Rossen wijst nu naar Jennings en de andere man.] These men just embraced. This man is crying. It is that traumatic.
Jennings: I don’t wanna cry on the air, man, but I thought that was it, I was dead. I was thinking about my sons, ... my wife, ... this is too much.
De hectiek en dramatiek van die dag spreken uit deze scène. Reporter Jeff Rossen is ervan overtuigd dat hij spreekt met twee mannen die zojuist levend uit één van de Twin Towers zijn gekomen, terwijl Jennings en zijn redder net uit het brandende WTC7 zijn ontzet. Rossen vraagt naar de impact van het vliegtuig, Jennings praat over de explosie onder in Gebouw 7. Op aandoenlijke wijze praten ze langs elkaar heen. De onbekende man is geen brandweerman, maar wel iemand die de brandweerlui alarmeerde en mee hielp zoeken in het gebouw. Een durfal dus, en waarschijnlijk Jennings’ reddende engel. Hij maakt ook een interessante observatie: de trappenhuizen aan [en?] de achterzijde waren weggeblazen.

Michael Hess, Corporation Counsel, en de rechterhand van burgemeester Giuliani, deelde voor een paar uur het penibele lot van Barry Jennings, en in het korte interview dat Frank Ucciardo met hem voerde, vertelde hij in wezen hetzelfde als Jennings. Beide mannen waren in het Office of Emergency Management (OEM dat ook bekend stond als Giuliani’s bunker) in WTC7 op de 23ste verdieping. Toen de stroom uitviel (en de liften niet meer werkten) gingen ze via het trappenhuis naar beneden, maar een explosie dreef hen weg van het trappenhuis naar de kantoren van de achtste verdieping waar ze, naar de berekening van Hess, anderhalf uur vast zaten in de dikke rook. Jennings sloeg een ruit kapot, de mannen riepen om hulp en de brandweer wist hen uiteindelijk te bevrijden. Over de tijdstippen van de interviews is de nodige discussie online. Het interview met Hess wordt geplaatst rond het middaguur, het interview met Jennings rond half één.

11septembervideos: Michael Hess, WTC7 explosion witness (19 sep. 2008) [1m41s]:



Transcript:
Frank Ucciardo: I’m standing here right now up [...] Broadway by City Hall with Michael Hess, who’s the city’s Corporation Counsel. Mr. Hess, you were trapped in, I believe, Seven World Trade Center; go ahead, sir.
Michael Hess: Yes, I was. I was up in the Emergency Management Center on the 23rd floor. And when all the power went out in the building, another gentleman and I walked down to the eighth floor where there was an explosion. And we’ve been trapped on the eighth floor with smoke, thick smoke all around us for about an hour and a half. But the New York Fire Department – terrific as they are – just came and got us out.
Ucciardo: Why did you happen to be at that particular place when the explosions took place?
Hess: Well, the Emergency Management Center is where city officials go when there is any emergency such as this one.
Ucciardo: How do you feel that the OEM, the Emergency Management, is going to be handling the situation? It seems like they’re still trying to arrange triage-areas and areas of command and set-up. Where will they be now?
Hess: I don’t know where the centers will be, but obviously the mayor and commissioner [Richard] Sheirer of OEM are watching the situation carefully, taking all the right moves and everything’s under control.
Ucciardo: Where is the mayor located?
Hess: I don’t know myself. As I said, I was trapped in Seven World Trade Center for the last hour and a half.
Ucciardo: Thank you very much, that’s Michael Hess; he’s the City Corporation Counsel, who was trapped over by Seven World Trade Center. This is Frank Ucciardo reporting live from Lower Broadway right down a block from City Hall.
Van de benarde positie waar Hess en Jennings in verkeerden bestaat nog een korte video. Te zien is het door Jennings kapotgeslagen venster op de achtste verdieping aan de noordzijde van het gebouw. De ruimte waarin ze zich bevinden is een hoekvertrek aan de noord-oostkant. Hess roept om hulp en trekt de aandacht van reddingswerkers.

FreedumbFighter29: WTC 7, Michael Hess Calls For Help (8 jan. 2014) [2m51s]:



Zie ook: https://www.dailymotion.com/video/x2lt9n7

Een aantal jaren na de beproevingen van die fatale dag werden Hess en Jennings, waarschijnlijk ieder afzonderlijk, uitgenodigd om hun verhaal te vertellen in een hoorzitting. Dat geschiedde in de lente van het jaar 2004 en de interviews werden afgenomen door medewerkers van NIST. De transcripten van die interviews zijn nog steeds niet vrijgegeven. Ze dienden als materiaal voor een hoofdstuk in het NIST rapport Structural Fire Response and Probable Collapse Sequence of World Trade Center Building 7, volume 1, ch. 6.5.2: Rescue operations, pp. 298-299. [Online: https://nvlpubs.nist.gov/nistpubs/Legac ... tar1-9.pdf] Uit een voetnoot is op te maken dat er twee interviews werden gehouden in de lente van 2004. De geïnterviewde mannen blijven anoniem. Omdat dit rapport werd gepubliceerd in 2008 en momenteel niet na te gaan is of het representatief is voor wat Jennings vertelde, wil ik die passages uit hoofdstuk 6.5.2 als laatste bekijken.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

30.
Alles in het verhaal van Jennings en Hess draait om de chronologie. Het laat zich indenken dat de beide mannen in nood niet of niet al te vaak op hun horloge gekeken hebben. De chronologie van hun belevenissen is derhalve noodgedwongen schetsmatig. Toch is op basis van de bovenstaande interviews een voorlopige chronologie samen te stellen. Jennings noemt geen tijdstippen. Hess heeft het over anderhalf uur. Met de vaste tijdstippen van impact en instorting van WTC1+2 levert dit het onderstaande schema op. Merk op dat Hess en Jennings’ waarneming van een grote explosie min of meer samenvalt met de val van WTC1, de noordelijke toren die het dichtst bij WTC7 staat.

Afbeelding

Slechts gedurende anderhalve minuut was Barry Jennings zichtbaar geweest op de Amerikaanse televisie. De onderzoekers van NIST documenteerden weliswaar zijn getuigenverklaring in 2004, maar in het rapport zou hij anoniem blijven. Jennings had zich dus kunnen koesteren in volstrekte anonimiteit en hij zou ook zeker uit het blikveld van de wereld verdwenen zijn als niet Dylan Avery en Jason Bermas, de documentaire-makers van Loose Change, het korte interview hadden opgediept en hadden beseft dat Barry Jennings en Michael Hess waarschijnlijk tot de weinige getuigen behoorden die konden navertellen wat er in Gebouw 7 was gebeurd. Avery en Bermas werkten in 2007 aan Loose Change-The Final Cut. Ze zochten contact met de beide heren, maar Michael Hess reageerde niet op hun emails. Jennings echter was wel bereid te spreken. Hij had de tweede editie van Loose Change bekeken en ook Michael Moore’s Fahrenheit 9/11. Het was duidelijk dat de vragen omtrent 9/11 die in die documentaires te berde werden gebracht weerklank vonden bij Jennings. Avery en Bermas interviewden Jennings zo’n twintig minuten lang tegen de achtergrond van de New York skyline in 2007 en publiceerden ook een kort fragment van dat interview in één van hun eigen shows en in een programma van Alex Jones.

Dit had radicale en onvoorziene consequenties. Barry Jennings die op dat moment nog steeds bij de locale overheid werkte, werd bedreigd met ontslag, en geïntimideerd verzocht hij Avery en Bermas van verdere publicatie van het interview af te zien, en het ook niet op te nemen in Loose Change-The Final Cut. In 2007-2008 werkte de BBC aan 9/11-The Third Tower waarin nogal wat aandacht besteed wordt aan Loose Change. Door de publicatie van de interviewfragmenten kwam ook de BBC op het spoor van Jennings en de Britse staatsomroep nodigde hem uit voor een interview. In die documentaire vertelt Jennings nogmaals zijn verhaal, maar hij voegt er nu aan toe niet tevreden te zijn met hoe Avery en Bermas zijn verhaal gepresenteerd hebben. Het verhaal van Jennings zoals weergegeven door de BBC staat haaks op Jennings’ eigen getuigenis in het interview met Avery en Bermas. De BBC-documentaire werd uitgezonden op 6 juli 2008. En vier dagen later, op 10 juli publiceerden de Loose Change-makers hun interview (in twee delen) op Youtube.

911veritas: Barry Jennings - 9/11 WTC7 Full Uncut Interview - 1 of 2 (10 juli 2008) [9:57]:



911veritas: Barry Jennings - 9/11 WTC7 Full Uncut Interview - 2 of 2 (10 juli 2008) [8m52]:



Barry Jennings Uncut (upl 11 sept. 2018): https://www.youtube.com/watch?v=9e6rYzcAjog [20m44s]
Rare 9/11 Testimony: Eyewitness Exposes Bombs in Building 7 (RIP Barry Jennings) (upl 19 jan. 2020): https://www.bitchute.com/video/ZYNMLzgY8w2x/

Op 19 augustus 2008 overleed Barry Jennings op 53-jarige leeftijd na een paar dagen in een ziekenhuis te hebben doorgebracht. Exacte tijd van overlijden en doodsoorzaak bleven onbekend (ofschoon later op nu niet meer te controleren fora melding werd gemaakt van leukemie). Zijn dood werd pas een maand later bekend gemaakt. Dylan Avery rook lont en huurde via een vriend als tussenpersoon een privé-detective in om nader onderzoek te doen naar de dood van Jennings. De familie van Jennings bleek inderhaast verhuisd te zijn. De (vrouwelijke) detective liet een dag later al weten het onderzoek te staken: ‘due to some of the information I have uncovered, I have determined this is a job for the police’; zij betaalde het volledige bedrag van haar substantiële gage terug en verzocht Avery’s vriend dringend nooit weer contact op te nemen.

Mogen we hieruit afleiden dat Jennings’ getuigenis controversieel is? Zo controversieel dat hem, na een gecorrigeerde presentatie van zijn verhaal in een goed bekeken BBC-documentaire, voorgoed het zwijgen werd opgelegd? Of moeten we het anders zien en had Jennings zich het hoofd op hol laten brengen door de complotdenkerij in de films die hij bekeken had zodat zijn eigen fantasie een loopje met hem genomen had en hij zich had laten verleiden tot een dubieus interview waarin hij hele domme dingen had gezegd?
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Complottheorieën en achtergronden rond de aanslagen op 9/11

Bericht door Pilgrim »

31.
Het interview met Avery & Bermas geldt inmiddels als de canonieke Jennings-verklaring. Hij wordt gezien als klokkenluider en zijn verhaal diende ook als basis voor een korte documentaire die onderzoeker James Corbett aan hem wijdde.

Corbettreport: 9/11 Whistleblowers: Barry Jennings (8 sep. 2019):



Zie ook: https://www.bitchute.com/video/0YhJcl0PO3U/
Transcript: https://www.corbettreport.com/911whistleblowers/; dit transcript bevat ook een deel van het Avery & Bermas-interview.

Het verhaal van Jennings, op basis van zijn eigen getuigenis (met een paar aanvullingen o.m. uit bovenstaande documentaire) is als volgt. Barry Jennings was Deputy Director of Emergency Services van de New York City Housing Authority. Nadat op 11 september 2001 om 8:48 WTC1 door een vliegtuig was geraakt, werd Jennings opgeroepen voor een spoedbijeenkomst in het Office of Emergency Management (OEM) op de 23ste verdieping van WTC7. Jennings had een telefoontje gekregen terwijl hij op weg was naar zijn werk, het kantoor van de Housing Authority aan 250 Broadway, vrij dicht in de buurt van WTC7. Het bericht luidde op dat moment dat een klein vliegtuig, een éénmotorige Cessna, in WTC1 gevlogen was (een naïeve vergissing, omdat de ware omvang van de ramp nog niet meteen was doorgedrongen). Ook Michael Hess repte zich naar het OEM omdat hij meende dat Giuliani daar nog aanwezig zou zijn. Jennings en Hess hadden elkaar nog nooit eerder ontmoet – dit was de eerste keer dat ze elkaar troffen in WTC7, volgens Jennings zo rond 9 uur, nog voor de tweede vliegtuigimpact (in WTC2) om 9:03.

Een eerste poging het OEM-Emergency Operations Center binnen te gaan mislukte. De beide mannen gingen met de lift omhoog, maar moesten onverrichterzake weer teruggaan, waarschijnlijk omdat ze voor een gesloten deur waren beland. Maar met hulp van de in het gebouw aanwezige politie werden ze vervolgens via de goederenlift naar boven gebracht en kregen ze toegang tot de afdeling. Toen de beide mannen in het OEM arriveerden, ontdekten ze dat het kantoor leeg was. Het was inderhaast verlaten. Op tafel stonden nog bekertjes dampende koffie, naast half opgegeten boterhammen. Jennings pleegde terstond wat telefoontjes en één van zijn superieuren beduidde hem dat hij zo snel mogelijk moest maken dat hij weg kwam. De liften deden het op dat moment niet meer, omdat de stroom in het gebouw was uitgevallen, maar Hess had inmiddels het trappenhuis ontdekt en samen renden ze via de trappen naar beneden. Toen ze de zesde verdieping bereikt hadden vond er een enorme explosie plaats die de vloer onder hun voeten deed verzakken. Ze moesten zo snel mogelijk weer naar boven klauteren, en vonden weer stabiliteit op de achtste verdieping. Omdat afdaling verder niet mogelijk leek, zaten de beide mannen, die inmiddels vreesden voor hun leven, geruime tijd vast op de achtste verdieping. Het was daar gloeiend heet, en stikkedonker. Ademhaling werd bemoeilijkt door een dikke, smerige rook. Met een brandblusapparaat sloeg Jennings een ruit kapot, zodat ze noodsignalen naar de buitenwereld konden geven. Het lukte om de aandacht van hulpverleners te trekken. Brandweerlieden kwamen toegesneld, maar een eerste reddingsactie liep op niets uit toen de brandweerlui zich moesten terugtrekken daar WTC2 als eerste van de Twin Towers om 9:59 instortte. Een tsunami van stof, as en gloeiend puin perste zich door de straten van Lower Manhattan. De consternatie was groot, maar een paar brandweerlui keerden terug naar WTC7, naar het door Jennings kapot geslagen venster. Vervolgens, om 10:28, kwam WTC1 als tweede van de torens naar beneden, zodat de hulpverleners zich opnieuw uit de voeten moesten maken. Gedurende zijn beproeving hoorde Jennings voortdurend explosies, die hij niet goed kon plaatsen.

De reddingswerkers hielden echter vol en kwamen terug met een man of tien. Nu slaagden ze erin het gebouw binnen te dringen en de beide mannen te ontzetten. Jennings werd meegenomen naar de begane grond, naar wat voorheen de lobby was, de foyer. Daar lag nu alles in puin en één van de brandweerlui adviseerde hem niet naar de bodem te kijken, want ze moesten letterlijk over dode lichamen lopen om in veiligheid te komen. Een politieman maande hem tot haast want er waren berichten binnengekomen dat er nog meer explosies op til waren. Jennings had moeite met lopen want zijn knieën waren opgezet. Kruipend wist hij door een door de brandweerlui geslagen gat in de muur naar buiten te komen. Zijn bevrijders adviseerden hem zo ver mogelijk uit de buurt van het WTC-gebied te gaan vanwege het gevaar van explosies en instortingen.

Dit is het verhaal van Jennings dat hij Avery & Bermas vertelde. Het is online te beluisteren en te lezen (links hierboven reeds vermeld). De oplettende lezer heeft inmiddels bemerkt dat de chronologie in het verhaal van Jennings afwijkt van die van Hess. Alle gebeurtenissen voor de bevrijding van beide mannen worden zo’n drie kwartier tot een uur teruggeplaatst in de tijd. En er is een belangrijke complicerende factor. Jennings en Hess treffen een inmiddels verlaten OEM aan op de 23ste verdieping. Dit komt omdat OEM-baas Richard Rotanz opdracht gegeven had de afdeling te evacueren. In de BBC-documentaire legt hij uit waarom: hij had een bericht ontvangen dat er wellicht een derde gekaapt vliegtuig op weg was naar New York. WTC7 zou een voor de hand liggend doelwit zijn. Uiteindelijk bleek dit loos alarm, maar Rotanz had toch de afdeling laten evacueren. Vraag is nu: wanneer gaf hij die opdracht, die – gezien de dampende koffiebekers en de boterhammen – zeer inderhaast werd uitgevoerd?

Die vraag is niet gemakkelijk te beantwoorden, maar online, op de ISGP-site van Joël van der Reijden, kan men een gedetailleerd verslag lezen van getuigenissen van mensen die zich, net als Jennings en Hess, naar het OEM begaven (zie: https://isgp-studies.com/911-wtc-7-coll ... hermate#43 ). We lichten er twee uit.

EMS [Emergency Medical Service]-baas John Peruggia hoorde van de tweede vliegtuig-impact (9:03) en ging naar het OEM. Hij parkeerde zijn auto (‘between Rector and West’ – op aardige loopafstand van WTC7), hij kleedde zich om (safety gear), en ging vervolgens te voet naar WTC7 waar hij kort na half 10 aankwam. Via de roltrappen ging hij naar het ‘main level’ waar hij OEM-medewerkers trof, waaronder Richard Rotanz. Er was bericht gekomen van een mogelijk derde vliegtuig en het besluit tot evacuatie was al genomen. Mensen verlieten het gebouw. (New York Times interview, 25 oktober 2001)

NYFD [New York Fire Department] Captain James Yakimovich, assisteerde na de tweede vliegtuig-impact (9:03) in de opvang van gewonden; er was paniek uitgebroken en mensen waren op de vlucht geslagen, met alle gevolgen van dien. Yakimovich ontmoette EMS-baas Peruggia die hem verzocht naar het OEM te gaan. Yakimovich deed dit te voet en arriveerde bij WTC7 kort voor Peruggia. Hij ging naar de 23ste verdieping, waar in het OEM net het besluit was genomen om te evacueren. Iedereen repte zich vervolgens naar beneden, naar de foyer. (New York Times interview 4 december 2001)

Van der Reijden pint het evacuatiebevel heel specifiek vast op 9:37, maar het is duidelijk dat met de stevige wandelingen van Peruggia en Yakimovich dat bevel ruim een half uur na 9:03 gegeven werd. Jennings zit zo’n 40 à 50 minuten mis. Nogmaals een schema, nu van de conflicterende chronologieën.

Afbeelding

Dat verschil van drie kwartier zou irrelevant zijn als niet Jennings en Hess die grote klap hadden gehoord en gevoeld. Als die klap dateert van voor de val van de Twin Towers, is het bewijs van de aanwezigheid van explosieven en dringt zich de vraag op waarom er werd voorgesprongen. Er is trouwens nog een tweede probleem met Jennings’ verhaal: volgens de officiële berichten waren er geen dodelijke slachtoffers in WTC7. Paniek over een derde vliegtuig had iedereen vroegtijdig weggejaagd, en Jennings en Hess (en nog een derde persoon) werden op het nippertje gered. Toch beweert Jennings over dode lichamen te hebben gelopen. Die dode lichamen hangen in het verhaal van Jennings samen met de explosie(s) onder in het gebouw, maar Jennings is de enige die er gewag van maakt. Er is ook nog een derde probleem, nu met de chronologie van Hess, waarin de belevenissen van de beide mannen sterk gedirigeerd worden door de val van de torens. De val van WTC2 (9:59) veroorzaakt stroomuitval in WTC7. Het gevolg is dat de liften het niet meer doen, en Hess en Jennings via het trappenhuis naar beneden moeten. De val van WTC1 (10:28) wordt door hen ervaren als een grote explosie die maakt dat ze door de plotselinge rookontwikkeling in het schuddende en instortende trappenhuis in hun afdaling geremd worden op de 6de verdieping. Ze vluchten terug naar de 8ste. Dit betekent dat ze 30 minuten gedaan hebben over een afdaling van de 23ste naar de 6de verdieping: dat is 17 verdiepingen en 1 minuut 45 seconden per verdieping. Het lijkt erop alsof ze op hun dooie akkertje naar beneden gekuierd zijn. Nu was Hess al in de zestig, maar een half uur is wel erg lang voor twee mannen die inmiddels beseffen dat ze moeten maken dat ze wegkomen. In het BBC-interview zegt Jennings hyperbolisch “instead of taking one step at a time, I’m jumping landings”. Wat belemmerde hun afdaling?

In het genoemde NIST-rapport uit 2008 wordt kort melding gemaakt van het getuigenis van een derde persoon die vast zat in WTC7, en die ongeveer tezelfdertijd als Jennings en Hess werd ontzet. Op het moment dat Jennings en Hess aan hun afdaling beginnen in het ene trappenhuis, besluit iemand op de begane grond om juist de trap op naar boven te gaan in het andere trappenhuis. Het is een beveiligingsbeambte, werkzaam bij één van de bedrijven op de bovenste verdiepingen. Hij wil voor alle zekerheid controleren of al het personeel weg is. Hij wordt vergezeld door een politieman die op de tiende verdieping ademhalingsproblemen krijgt zodat hij omkeert en het gebouw verlaat. De beveiligingsbeambte weet de 30ste verdieping te bereiken wanneer WTC1 instort. Dan wordt de rookontwikkeling ook hem te machtig zodat hij weer naar beneden gaat. Hem lukt het echter niet om het gebouw uit te komen; hij komt vast te zitten op de 7de verdieping. Ook hij slaat een ruit in, niet in een hoekvertrek maar ergens midden in het gebouw aan de noordzijde.

De beambte doet 30 verdiepingen in waarschijnlijk iets minder dan een half uur (het is niet duidelijk wanneer hij begint met zijn klim); dat is maximaal 1 minuut per verdieping. Nu is trap-op zwaarder dan trap-af, en ook hij beweegt zich niet snel. Ik denk dat het gewettigd is te concluderen dat de rook het traplopen ernstig heeft bemoeilijkt. Tenminste, het kan dienen als verklaring voor de vertraging in de chronologie van Hess. In het verhaal van Jennings maakt het niet veel uit hoe snel de afdaling is gegaan.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Plaats reactie