Populisme, waarom het zo goed is

"Opinies" is een collectie van korte teksten (van 500 tot 750 woorden) waarin de auteur zijn opinie over courante islam-gelinkte gebeurtenissen uiteen zet. Indien je jouw opinie gepubliceerd wil zien kan je ze hier kwijt. Geef ons ook je naam en email adres. De tekst moet wel van jouw hand zijn.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24955
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Populisme, waarom het zo goed is

Bericht door King George »

Populisme, waarom het zo goed is!

zondag, 30 september 2012 17:37

door Ronald Sørensen


Bij de voorverkiezingen binnen de peveda, deed zich iets merkwaardigs voor. Eén van de kandidaten (Jacobi) stelde voor om met de PVV samen te werken, net als dat ook in de 2e Kamer regelmatig schijnt te gebeuren. Uiteraard draaiden de andere kandidaten direct hun versleten politiek correcte langspeelplaat af, maar toch is het gebeurd.
Het valt me ook in de 1e kamer op hoe ontspannen we toch met politiek andersdenkenden omgaan; heel anders dan in 010. Ik denk dat de wijze van campagnevoeren daar debet aan is. In Rotterdam worden wij als populistisch en derhalve xenofoob en uiterst rechts aangeduid en dan is het moeilijk uit te leggen aan je kiezers om na het bewust demoniseren ontspannen te gaan doen. Zo’n extreme tegenstander dien je immers dag en nacht te bestrijden!

Even naar de bronnen. De politicologen Albertazzi & McDonnell, 2008: Mudde, 2004) omschrijven populisme als een stijl van politiek die is gebaseerd op het plaatsen van het goede en ondeelbare (Nederlandse) volk tegenover een corrupte elite en gevaarlijke externe bedreigingen. Horen we het eens van een ander ! Ik ben als populist totaal niet ontevreden met die omschrijving. Gewoon eindelijk weer een politiek die gedragen wordt door idealisme! Gaan we de omschrijving historisch interpreteren, dan merken we tot onze verbazing, dat de grote linkse denkers als Marx, Lenin, Mao, Domela Nieuwenhuis en Troelstra perfect binnen deze omschrijving passen. Populisten avant la lettre!

Laten we terugkeren naar de al genoemde politicologen. Populisten (van nu af “wij”) hebben enkele gemeenschappelijke kenmerken. Wij zien het volk (Henk en Ingrid) als ondeelbaar en goed. Wij plaatsen hen tegenover een verdorven elite. (Zaslove,2008:3220) Wat is daar fout aan? Wij zien de hardwerkende belastingbetalende Nederlanders inderdaad als een eenheid, die terwijl ze hard bezig waren om zich heen hun hele leefwereld, zonder dat ze daar in gekend werden, op hun kosten zagen veranderen en die – de ene keer dat ze zich mochten uitspreken over Europa, hun “Inspraak” door de europafile elite onder het tapijt gemoffeld zag. Een elite, die zichzelf via de aan hen gelieerde media tot het moreel verheven, denkende deel van de natie heeft uitgeroepen en die vanuit villa- en in Vinex wijken en tweede huisjes in Frankrijk met alle hen beschikbare middelen, waaronder geweld, verzet tegen de stijgende invloed van de populisten. Het verdorven van de elite blijkt uit de “bonuscultuur” de “gouden handdrukken” en het onderling verdelen van politieke ambten. Dat mogen we toch wel gewoon constateren?

Wij keren ons tegen het establishment die de volkswil in de weg staat (Stoker,2006:138) dat zijn andere politieke partijen, mediapartijbonzen, intellectuelen en bureaucraten. Ik ben het er mee eens alleen aan het je zonder redenering keren tegen intellectuelen vind ik dubieus, maar soms wel te begrijpen. Neem intellectueel Zijderveld, die vindt dat wij ons bedienen van grofheid en ongenuanceerde oordelen (Zijderveld, 2009:23) Terecht dat we ons keren tegen het oordeel van deze “waardevrije” wetenschapper. “Knettergek”, “achterlijke cultuur” en “doe eens normaal man” zijn schofferend en grof maar Eichmann, kale neet, rat, flapdrol (Marijnissen) “aanzetten tot een nieuwe holocaust” zijn dat klaarblijkelijk niet. Een ander kenmerk, wij keren ons ook tegen “dangerous others” (Albertazzi & McDonnell, 2008:6). Dat kunnen verschillende groepen zijn zoals immigranten, feministen, “milieudeskundigen” enz. Ook dat klopt want die “others” zijn ook gevaarlijk en het is onbegrijpelijk dat alleen wij ons er tegen keren. Het Turks nationalisme, krijgt in ons land steeds meer grip op de Turkse Nederlanders en daar mogen we niets van zeggen? Moslims zwaaien met het “woord van god” waarin staat dat wij gedood mogen worden en dat bulkt van het antisemitisme en andere middeleeuwse onverdraagzaamheid, maar wij mogen niet zeggen: “Stop deze intolerantie?” Dan heb ik het nog niet over invoeren van de sharia. Kern van de zaak is dat de in Nederland wonende minderheden via de hen welgevallige elite een status apart hebben verworven, die iedere kritiek automatisch tot racisme bestempelt.

Als laatste kenmerk noem ik het hameren op directe volksinvloed, maar aan de andere kant zoeken naar de grenzen van de rechtstaat. (Zaslove,2008:321; Betz, 2005) Wederom kan ik constateren, dat ik voor 100% populist ben. Wat is er tegen volksinvloed in een democratie? Wat staat er tegenover de wil van het volk? Precies: de wil van de elite! Een elite, die via de wetenschappelijke instituten en de media ons de morele mores voorschrijft en die zich daarbij voortdurend beroept op de door hen opgestelde wetten! Wetten die door een volkomen ondemocratisch instituut als de senaat worden aangenomen of verworpen. Bij het zoeken naar de grenzen van de rechtstaat wordt vaak het begrip “gesundes Volksemphinden of gezonde volkswil” door de elite gebruikt om het een negatieve lading te geven. (Pels. 2011 deze site) Dat het gezonde volk allang tegen Europa gestemd heeft voor de elite tot inzicht komt en dat het volk Dutroux e.d. gewoon een nekschot wil geven en schreeuwt om hogere, strengere straffen is volgens de elite dus heel slecht een eigenlijk geen politiek item zoals alle andere.

In groter verband manifesteert zich niets anders dan de Marxistische interpretatie van de klassieke Hegeliaanse tegenstelling, de motor van de historische verandering, nl. de tegenstelling tussen these (zelfbenoemde elite) en antithese (wij de populisten) zoals in zijn werk: Phänomenologie des Geistes (Berlijn, 1809) schijnt te zijn beschreven (heb niet de moeite gedaan het helemaal te lezen)

Uiteindelijk zal de tegenstelling moeten leiden tot een synthese. Een compromis, dat uiteindelijk weer een these zal zijn die in de toekomst een nieuwe antithese zal oproepen. Zover is het nog lang niet. Zolang we geschoffeerd, beledigd, bedreigd, belasterd en geïsoleerd worden is de synthese ver te zoeken.
We gaan door met het volgen van ons pad in het historische proces de bevolking ( Henk en Ingrid) uiteindelijk te bevrijden van de ketenen waarmee de politiek correcte elite hen bindt.

Albertazzi & MacDonnell, Twenty-first century populism. Houndmills,2008.
Zaslove. Here to stay? Populisme as a new party type. European review,2008
Zijderveld. Populisme als politiek drijfzand. Amsterdam, 2009.
Betz. Against the system. New York 2005
Stoker. Why politics matters. Making democracy work. New York, 2006.


http://www.pvveerstekamer.nl/index.php/ ... zo-goed-is
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Populisme, waarom het zo goed is

Bericht door Pilgrim »

De populist is geen dorpsgek maar een visionair

Door: Jasper de Reede, 13:25, 10 september 2019

Afbeelding

'De populist ziet problemen aankomen en benoemt deze voordat pragmatisten en sceptici het kunnen zien'

Er wordt beweerd dat nooit meer dan 20% van de bevolking op populisten zal stemmen. Dat het beschermen van de democratie tegen deze ‘dorpsgekken’ door uitsluiting een goede optie is: het cordon sanitaire.

Als we kijken naar onderstaande quotes zien we dat de gevestigde partijen na een tiental jaren veelal het standpunt van populisten overnemen zonder dit met terugwerkende kracht toe te geven. De populist loopt dus voor de muziek uit en de rest volgt als de fanfare lang voorbij is:

“Wij schaffen, zodra we de mogelijkheid en de macht hebben, de multiculturele samenleving af.” (Janmaat, CentrumDemocraten, 1997).

“We moeten stoppen om de grenzen wagenwijd open te zetten. Laten we eerst de problemen met de aanwezige immigranten oplossen.” (Pim Fortuyn, 2002).

“De Marokkanen die niet willen deugen moet je vernederen, voor de ogen van hun eigen mensen.” (Hans Spekman, PvdA, 2008).

“Attempts to build a multicultural society in Germany have ‘utterly failed'”. (Angela Merkel, 2010).

“Het klopt dat het vooral Marokkanen zijn. Deze jongens hebben een etnisch monopolie op dit soort overlast gekregen.” (Diederik Samsom, PvdA, 2011).


De populist is dus niet weg te zetten als dorpsgek maar als dorpsziener, iemand die een visie heeft op de toekomst die anderen nog niet zien.

Vergelijk het met de ‘technology adaption curve’ (hierna: curve) die verschillende menstypes onderscheidt aan de hand van het accepteren van een nieuwe vinding: eerst zullen de visionairs een nieuwe technologie omarmen, dan de meer pragmatische personen en dan pas de conservatieven en de sceptici, uiteindelijk gebruiken ze het bijna allemaal.

De populist is hier de visionair, hij ziet problemen aankomen en benoemt deze voordat de pragmatisten of de sceptici het kunnen zien, toch ziet uiteindelijk bijna iedereen het. De populist ziet dan alweer een volgend probleem op een ander onderwerp (huidige populistische onderwerpen zijn EU, immigratie en klimaat).

Dat de populist helemaal niet getraind lijkt te zijn om problemen te kunnen zien, kan lastig zijn voor de pragmatist of scepticus. Maar ook hier kan een vergelijk getrokken worden met de curve: de succesvolste visionairs hebben hun opleiding niet voltooid, zijn dus ook niet getraind; denk aan Bill Gates, Elon Musk en Steve Jobs. Deze visionairs hebben wel een stempel weten te drukken op de samenleving en zijn niet voor dorpsgek versleten.

Afbeelding

Uitgaande van de curve zal het aantal populisten niet veel verder toenemen en zal de uitsluiting van deze personen (als dorpsgekken) mogelijk blijven. Dit wordt door veel mensen bepleit. Voor de samenleving zou het echter beter zijn ze te beschouwen als visionairs en hun zorgen, hoewel op dit moment lastig te begrijpen voor de pragmatici tot en met sceptici onder ons, serieus te nemen.

Om het met een modewoord te zeggen: in een ‘inclusieve’ democratie moeten de visionairs tot en met de sceptici allen betrokken worden om de samenleving met de juiste snelheid zo goed mogelijk te laten functioneren. Niet té ver voor de muziek uit maar zeker niet als de fanfare al lang naar huis is, zoals nu vaak het geval lijkt te zijn.

Naschrift:

Het Wilders-proces kan gezien worden als een logisch gevolg van het jarenlang accepteren en toejuichen van het cordon sanitaire. Naar voorbeeld van de politiek vindt een deel van de bevolking het logisch dat de PVV mag worden genegeerd of tegengewerkt. Binnen de ambtelijke bubbel zal dit idee zeker ook leven en zal het in hun ogen acceptabel zijn stappen te ondernemen die nodig zijn om het cordon sanitaire in stand te houden.

https://tpo.nl/2019/09/10/de-populist-i ... visionair/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Populisme, waarom het zo goed is

Bericht door Pilgrim »

Prof. Paul Cliteur – De dagen van de populisme-bashers zijn geteld

Door: Paul Cliteur, 12:53, 07 oktober 2019

Afbeelding

Je ziet nu al de omslag in de wetenschappelijke literatuur

U bent van plan op een partij te stemmen waarvan u denkt dat deze realistische voorstellen doet. Maar uw buurman, die hiervan lucht heeft gekregen, zegt: “Wat, die club? Maar dat is toch een populistische partij!” En u wordt ineens onzeker. Moeilijk woord, populisme. Zou het iets ergs zijn? Uw buurman kijkt u zelfverzekerd aan. Alleen door het woord ‘populisme’ toe te blaffen denkt hij zijn punt te hebben gemaakt. Maar is dat wel zo? Hierbij een paar tips voor intellectuele zelfverdediging.

De Oxford Advanced Learner’s Dictionary geeft de volgende omschrijving: “a type of politics that claims to represent the opinions and wishes of ordinary people”. De Oxford Advanced Learner’s Dictionary blijft nog een beetje op de vlakte. Men stelt alleen dat populisme beweert (“claims”) de meningen van het gewone volk te vertegenwoordigen. Maar men lijkt te suggereren dat het hierbij om een valse claim gaat. De populistische politicus misleidt dus het volk.

Cambridge Dictionary is ook nog een beetje op de hand van uw buurman, want het omschrijft “populisme” als: “political ideas and activities that are intended to get the support of ordinary people by giving them what they want”. Het publiek krijgt wat het wil van de populistische politicus die daarmee de verdenking op zich laadt dat hij een opportunist is die zonder eigen overtuigingen voorlegt wat het publiek wil horen.

En hier Collins English Dictionary waarmee het alleen maar erger wordt voor u (en beter voor uw buurman). Immers populisme is “a political strategy based on a calculated appeal to the interests or prejudices of ordinary people”. De populist hanteert een bewuste “strategie”. Hij is “berekenend” (“calculated”). En hij vertegenwoordigt niet alleen de belangen (“interests”) van het gewone volk, maar maakt ook gebruik van hun vooroordelen (“prejudices”). De populist is hier een soort democratisch roofdier.

Maar zie dan Marrian-Webster en het begint er beter voor u uit te zien. Een “populist” is “a member of a political party claiming to represent the common people”. Marrian-Webster verduidelijkt het met: “a believer in the rights, wisdom, or virtues of the common people”. Hey, zo gek is dat nog niet, populisme. Valt namelijk niet op goede gronden te verdedigen dat gewone mensen sommige dingen veel scherper zien dan de “professionals”? Waarom daar alleen maar neerbuigend over doen?

Met de definitie van Lexico gaat het er pas echt goed voor u uitzien. Als “populist” wordt opgevoerd: “A person, especially a politician, who strives to appeal to ordinary people who feel that their concerns are disregarded by established elite groups”. Dit is goed nieuws voor u, want stapels politicologische literatuur bewijzen dat “elite groepen” (“established elite groups”) de neiging hebben de belangen van het volk te miskennen hoewel ze beweren dat volk te vertegenwoordigen. Je moet wel heel naïef zijn (uw buurman) om te denken dat de belangen van de politieke elite en het gewone volk 1 op 1 samenvallen. Dus logisch, en heel goed, dat er soms politici naar voren komen die de democratische missie, het vertegenwoordigen van het volk, weer serieus nemen. De populist is in die zin de ware democraat.

Ik voorspel dat over een paar jaar die negatieve definities van populisme helemaal verdwenen zullen zijn. Je ziet nu al de omslag in de wetenschappelijke literatuur. National Populism: The Revolt Against Liberal Democracy (2018) van Roger Eatwell and Matthew Goodwin geeft reeds een opvallend positieve benadering van het populisme. Dat geldt in nog sterkere mate voor Populism: A Beginner’s Guide (2019) van Simon Tormey. De dagen van de populisme-bashers zijn geteld.

Mevrouw Ollongren, leest u mee?

https://tpo.nl/2019/10/07/prof-paul-cli ... jn-geteld/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Populisme, waarom het zo goed is

Bericht door Pilgrim »

Zwakke volkspartijen, sterke “populisten” – Thüringen is overal

Geplaatst op 14 februari 2020

Afbeelding

Onder de indruk van de gebeurtenissen in Thüringen laat de blik op andere landen van Europa soortgelijke constellaties als in de Duitse deelstaat zien. In meerdere landen namen populisten ook aan regeringen deel – met wisselend succes.

“Thüringen is overal”, schrijft een team van vier redacteurs, dat in de “Welt” de ontwikkelingen in meerdere landen van Europa heeft geanalyseerd. Ze zien de gebeurtenissen in de vrijstaat Thüringen, waar Die Linke en de AfD samen de meerderheid van de parlementariërs bezitten, als uitdrukking van een “patroon dat in veel Europese landen te zien is – en deels al tot het complete verval van het partijenlandschap daar heeft gezorgd.”

Deze trend zou al minstens een decennium zijn waar te nemen: het kleiner worden van grote volkspartijen gaat gepaard met de opkomst van nieuwe bewegingen, meestal populistisch en van de linkse of rechtse rand. DE gevolgen: “Verlammende grote coalities in het midden, verboden bondgenootschappen met de populisten – en op veel plaatsen de complete implosie van het partijen-systeem.”

Alleen al in de afgelopen vijf maanden zou deze trend in vijf landen te zien geweest zijn, die al voor de ineenstorting van het socialisme in Oost-Europa tot de EU hadden behoord.

In Spanje zou een tweepartijensysteem na het einde van het Franco-tijdperk – dat behalve de socialisten en de Conservatieve Volkspartij (PP) slechts enkele kleinere regionale partijen kende – een systeem van vijf partijen zijn geworden. Behalve de liberale Ciudadanos konden de links-populistische “Podemos” en de rechtse nationaal-conservatieve partij “Vox” vestigen.

De voormalige grote partijen stelden alles in het werk om coalities met de randen te verhinderen – een grote coalitie wilden ze echter ook niet vormen. Desondanks daalden ze inmiddels samen af naar minder dan 50% in het parlement, terwijl links- en rechts-populisten samen al op 27% komen.

Italië was het eerste EU-land met rechts in de regering
De socialistische minister-president Pedro Sanchez heeft zich er nu toe laten bewegen om “Podemos” in de regering op te nemen. Daarentegen laat zich in de regio Andalusië een conservatief-liberale minderheidsregering sinds het begin van vorig jaar door “Vox” gedogen.

In Zweden hebben de rechts gerichte ZwedenDemocraten (SD) bij de parlementsverkiezingen in het jaar 2018 met bijna 18% een resultaat geboekt dat tot gevolg had dat er noch een linkse noch een burgerlijke meerderheid gevormd kon worden. De chef van de Conservatieven, Ulf Kristersson, wilde de Gordiaanse knoop doorhakken door te streven naar een gedoogmodel met rechts. Dit mislukte door het verzet van de andere burgerlijke partijen. Ondertussen bestaat er een coalitie van Centrum, Liberalen, Groenen en Sociaaldemocraten – waarvan de door haar heterogeniteit veroorzaakte inefficiëntie de SD nog meer van zou kunnen profiteren.

Italië was het eerste land in de EU, waarin een daarvoor als “onaanraakbaar” geldende rechtse partij deelnam aan de regering. In het begin van de jaren-90 begon in een golf van corruptieschandalen het gevestigde partijen-systeem in elkaar te storten. Behalve de communisten profiteerde ook de neofascistische MSI van deze ontwikkeling, wier partijchef Gianfranco Fini bij de burgemeestersverkiezingen in Rome in 1993 tot de laatste twee kandidaten behoorde.

Omdat de “zwarte” MSI, die zich altijd nog officieel beriep op de erfenis van de “Republiek van Slao” in de jaren 1943-45, alleen echter geen landelijke kans maakte op een meerderheid, besloot de mediamagnaat en miljardair Silvio Berlusconi de beweging “Forza Italia” op te richten, die de het erfgoed van de vervallende christendemocraten zou moeten oppakken. Fini veranderde de zwarthemden-partij MSI ondertussen in de rechts-conservatieve “Alleanza Nazionale” en samen met de destijds nog separatistische Lega Nord van Umberto Bossi lukte het Berlusconi om een langere periode een heterogene midden-rechtse coalitie aan het roer te houden.

Frankrijk: Macron zwakker dan het resultaat van 2017 doet vermoeden
Inmiddels is het politieke spectrum in Italië – ook veroorzaakt door kiesrechthervormingen, die nieuwe structuren met zich meebrachten – opnieuw volledig veranderd. De “Forza Italia” leek opgebruikt, de “Alleanza Nazionale” maakte meerdere afsplitsingen mee, voordat zich met de “Fratelli d´Italia” een stabiele rechtse partij kon vestigen. De euro-crisis en de vluchtelingenbewegingen zorgden ervoor dat de links-populistische “Vijfsterrenbeweging” opkwam en de daarvoor kwakkelende Lega kon met Matteo Salvini aan de top weer aansluiting vinden bij de politieke kopgroep.

In het jaar 2018 behaalden beide populistische partijen samen een duidelijke absolute meerderheid in het parlement. Hun poging om samen een modus vivendi te vinden, mislukte een jaar later. Sindsdien houdt de “Vijfsterrenbeweging” een regering in een pragmatische alliantie met de door haar daarvoor gehate socialisten in het leven, terwijl Salvini geen enkele moeite schuwt om vervroegde nieuwe verkiezingen af te dwingen. Een terugkeer naar het midden is altijd nog niet in zicht.

In Frankrijk heeft Emmanuel Macron met zijn beweging “En Marche” de achteruitgaande traditionele partijen grotendeels vervangen en een nieuw midden uit de grond gestampt. Dankzij het meerderheidskiesrecht kon hij de laatste ronde van de presidentsverkiezingen en de parlementsverkiezingen in 2017 ruimschoots winnen.

Desondanks is zijn positie zwakker dan op het eerste gezicht lijkt. In de eerste verkiezingsronde voor de presidentsverkiezingen had hij als sterkste individuele kandidaat maar 24% van de stemmen kunnen behalen. Marine Le Pen van het toenmalige Front National kwam met 21,3% op de 2e plaats, de links-extreme Jean-Luc Mélenchon behaalde bijna 20%, die daarmee maar net eindigde achter de conservatieve kandidaat François Fillon.

Nederland: coalities met rechtse en religieuze partijen steeds waarschijnlijker
Intussen heeft het traditionele rechts steeds meer terrein verloren en meerdere van zijn toppolitici stapten over naar het kamp van Marine Le Pen, die het oude Front National veranderde in het Rassemblement National (RN), dat als gematigder en beter om aan te sluiten geldt. Macron daarentegen heeft vooral vijanden op uiterst links gemaakt, zodat hij ook van die kant onder druk zou kunnen komen te staan.

De “Welt” noemt in zijn analyse ook de situatie in Nederland, waar het extreme verhoudingskiesrecht traditioneel nauwelijks andere meerderheden toelaat dan de heterogene meer-partijen-coalities. Op dit moment zijn daar 13 partijen in de Tweede Kamer vertegenwoordigd. De grootste partij werd in 2017 de rechts-liberale VVD met maar 21,3% van de stemmen.

Al in 2010 was er een kort durende minderheidsregering van de VVD en het christendemocratische CDA, die door de islam-vijandige PVV van Geert Wilders werd gedoogd. Inmiddels hebben de traditionele partijen meer terrein verloren en behalve de migratiepolitiek veroorzaken ook premier Mark Rutte´s accenten op vragen zoals de EU of “klimaatbescherming” steeds meer onvrede.

Behalve de PVV is er met het “Forum voor Democratie” (FvD) nog een succesvolle rechtse partij, bovendien bieden zich steeds meer ook de daarvoor niet in coalities geïnteresseerde calvinistische confessionele partijen CU en SGP als mogelijke coalitiepartners aan. Ondertussen probeert de VVD door een hardere handelwijze in de migratiepolitiek verliezen te minimaliseren. In de provincie Noord-Brabant onderhandelen liberalen, christendemocraten en het FvD zelfs over een coalitie.

Oostenrijk: FPÖ kwam uit iedere regeringsdeelname zwakker tevoorschijn
Afgezien van Italië, dat nog nooit bekend stond als bolwerk van politieke stabiliteit, was Oostenrijk het land, waarin zich al in de jaren-80 de tendensen aftekenden die nu blijkbaar in heel Europa aanslaan.

Nadat de SPÖ in 1983 haar absolute meerderheid was kwijtgeraakt en de verkiezing van Jörg Haider in plaats van de liberale FPÖ-chef Norbert Steger zorgde voor het uiteenvallen van de coalitie, begon de nu in de richting van het rechts-populisme draaiende FPÖ eerst de ÖVP en later de sociaaldemocraten in de verdediging te drijven. De grote partijen vluchtten in een grote coalitie, die hen beide zwakker en de FPÖ nog sterker maakte – voordat Wolfgang Schlüssel zich in het jaar 2000 ondanks zijn grote verlies bij de parlementsverkiezingen in 1999 bereid verklaarde een coalitie met de partij van Haider aan te gaan.

Voor de ÖVP is de gok de moeite waard. De coalitie werkte succesvol, de volkspartij als kanselierspartij plukte daar de lauweren van. Haider wilde de verzwakking van de FPÖ tegengaan door de regering in 2002 op te blazen. Bij de daardoor afgedwongen nieuwe verkiezingen kon de ÖVP bijna 14% winnen, terwijl de FPÖ hier heel verzwakt tevoorschijn kwam. De nieuwe editie van ÖVP/FPÖ eindigde zelfs met de splitsing van de rechts-populistische partij – de ÖVP echter kwam als junior-partner in een grote coalitie terecht.

De ondergang van de democratie laat nog steeds op zich wachten
Nu begon het spelletje van voren af aan – na de overname van de ÖVP door de conservatief optredende Sebastian Kurz echter ontstond in 2017 het liefdeshuwelijk met de FPÖ. De steun voor de coalitie in de bevolking was vanaf het begin groter en de samenwerking bleek soepeler te verlopen dan nog van 2000 tot 2006. Ook de FPÖ kon onder leiding van Heinz-Christian Strache, die zelf als vicekanselier in de regering zat, haar positie in de kiezersgunst vasthouden. Pas de “Ibiza”-affaire maakte een vroegtijdig einde aan de coalitie.

Als je gevallen zoals Hongarije en Polen even buiten beschouwing laat, waar partijen volgens de huidige normen als “radicaal” of “rechts-populistisch” gelden, zelfs over eigen parlementsmeerderheden beschikken, zijn er ook uit andere Europese landen – van Noorwegen via Denemarken tot aan Tsjechië, Slowakije, Roemenië of Griekenland toe – voorbeelden voor politieke coalities met links- of rechts-populistische inspanningen of zelfs van beide samen. In Zwitserland zit de SVP zelfs dankzij de daar geldende “toverformule” automatisch in de regering. Die regeringen bestonden de ene keer wat langer en een andere keer wat minder lang, de ene keer waren ze wat succesvoller dan een andere keer, in enkele gevallen zorgden deze regeringen voor een stabilisatie van de populisten, in de meeste gevallen echter werden de populisten hierdoor zwakker.

Een ondergang van de democratie was tot nu toe nog in geen van de landen, waarin het tot samenwerking met de desbetreffende partijen gekomen was, vast te stellen.

Bron: www.epochtimes.de

Door: Gideon W. Bauer

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2020/02/14 ... is-overal/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Populisme, waarom het zo goed is

Bericht door Pilgrim »

Begripsverwatering bij populisme?

Rients Hofstra, 30-11-2020

Afbeelding

Het zou mooi zijn, indien een woord of een begrip voor iedereen dezelfde betekenis en inhoud heeft.

Een stoel is een stoel, hoe die ook ontworpen is. Vraag een kind een huis te tekenen en we herkennen het, omdat er ondanks de status van het beroep architect nog steeds koekebakkers binnen die beroepsgroep ronddarren die niet veel verder komen dan de basale kindertekeningen. Een boom, van naaldboom tot exotische palm en alles daar tussenin herkent elk kind op aarde als een boom. Zo kan oneindig doorgedacht worden zonder dat er een discussie over normale begrippen nodig is, hooguit over de uitvoering of diverse specifieke uiterlijke detailkenmerken.

Maar neem nu eens het begrip populisme. Dit binnen de politiek veelgebruikte woord wordt door zichzelf verheven gevonden lieden bij herhaling als minderwaardig afgeserveerd en vervolgens in de vuilnishoek geplempt.

Echter, wat is nou precies de omschrijving van het woord populisme? Google ‘t en vind o.a.: “Populisme (van het Latijnse populus, "volk") is een manier van politiek bedrijven, waarin de centrale tegenstelling die tussen "het volk" en "de elite" is, en waarbij de populist de kant van "het volk" kiest. Deze begrippen kunnen op verschillende manieren worden ingevuld, zodat men links-populisten, rechts-populisten en diverse andere typen kan onderscheiden. Om die reden kan het populisme niet als een uniforme ideologie worden opgevat. In het algemeen spraakgebruik heeft populisme doorgaans een negatieve bijklank, hoewel er politici en denkers zijn die het als geuzennaam voeren.”

Let dus wel: een populist kiest de kant van het volk! Als we er gemakshalve eens vanuit gaan dat de elite nog niet uit 10% van onze bevolking bestaat en zo’n 10% graag bij de elite wenst te horen, dan is ruim 80% automatisch het gewone volk dat door niet populisten dus ook niet wordt vertegenwoordigd!

Dit is politiek gezien een zeer interessante conclusie, zeker wanneer die bijna 20% de overtuiging aanhangt dat het volk dom is, geen visie heeft, geen tijd en geen interesse heeft voor politiek in de breedste zin van betekenis. Dit zouden zomaar de juiste foute conclusies kunnen zijn.

Het volk heeft namelijk wel degelijk een mening en ziet soms haarscherp waar en hoe het fout gaat. Alleen blijft het bij constateren en vervolgens machteloos klagen, omdat ze binnen het huidige staatsbestel geen schijn van kans krijgen. En omdat ze niet op de hoogte zijn van een alternatief staatsbestel. Dit laatste is met name de reguliere media (msm) aan te rekenen.

Elke partij die zich wél in wil zetten voor het volk - hetzij uit overtuigen, hetzij uit eigenbelang en carrièreplanning -, wordt denigrerend populistisch genoemd. Populistisch alsof het verwerpelijk en verderfelijk is. De elite misbruikt het woord populisme, om te vrezen dat het volk in al haar toebedachte domheid de belangen van de hogere klasse zou schaden. De elite die o.a. standaard VVD stemt. VVD? Wacht even, onze nationale Volkspartij voor Vrijheid en Democratie? Zonder uit te wijden over begrippen als Vrijheid en Democratie in relatie tot de half criminele club van Mark Rutte, wil ik hier het eerste deel van de partijnaam even heel kort bij de lurven vatten. De term Volkspartij suggereert een partij te zijn voor het volk, maar bij hen absoluut geen beleid door het volk. Een elitaire beweging waarvan de leden wel weten wat goed is voor het plebs. Elitair populisme voorwenden om de ware bedoelingen te maskeren. Noem het rustig neppopulisme.

Daarbij is het opmerkelijk dat (radicaal)rechtse populistische partijen hier in ons land dichtbij, vanuit of zelfs voorbij de VVD komen. Maar ook linkse populisten worden niet serieus genomen door de elitaire regentenpartijen zoals uiteraard de VVD, maar ook het CDA, de PvdA, D66 en als runner-up GroenLinks.

In wezen mag gesteld worden dat het volk zowel over links alsook over rechts niet wordt vertegenwoordigd. En als sommige mensen trots toch nog op een machtspartij met regeeraspiraties stemmen, weten ze op voorhand al dat ze belazerd worden. Dat dit soort mensen keer op keer voorgelogen wil worden is een exponent van rood potlood masochisme. En masochisten hebben altijd een drogreden om hun gedrag te bagatelliseren. In dit geval: ‘Wat dan?’

En dat is tot nu toe een legitieme redenering, er was tot nu toe geen alternatief voor steeds weer vier jaar niet gehoord worden of na elke verkiezing even lang te blijven zitten met gebakken verkiezingslucht. Het ultieme alternatief heet: Het Alternatief Staatsbestel (AS) met een Pluchen Revolutie als mogelijke uitwerking.

Elke partij die het AS-systeem als belangrijkste speerpunt gaat toepassen is dus naar de juiste betekenis van het woord een populistische partij. Populistisch omdat het wél voor het volk opkomt en niet draait omwille van de macht. Als partijen het volk dat zich tot nu toe systematisch benadeeld heeft gevoeld, wel vertegenwoordigen en pal staan voor hun voor de verkiezingen ingenomen standpunten, dan mogen ze zich zondermeer zeer trots populistisch noemen. Populisme zou dan als een eretitel ervaren mogen worden, de populist als geuzennaam.

https://rientshofstra.nl/blog/2020/popu ... erwatering
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12549
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: Populisme, waarom het zo goed is

Bericht door sjun »

Soms komt het verrassend helder uit de hoek. Er zou vaker wat bewustmakend mogen worden opgeschud.

Martin Bosma vreest voor onze vrijheid en democratie


Martin Bosma wil TRIBUNAAL tegen STALINISTISCHE cultuursubsidies


Martin Bosma (PVV): "We leven in een dictatuur..."
Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12549
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: Populisme, waarom het zo goed is

Bericht door sjun »

Dat er ook hele andere landspolitiek bedreven kan worden dan in Nederland dat haar tradities en waarden uitverkoopt en haar leefruimte weggeeft, krijgen we bij de NPO nooit te zien. Gewoon actueel gebleven en daarom maar eens hier:

You can't get more red-pilled than Hungary (and Viktor Orban)

De Vrijheidsmars van 15 maart, 500k sterk, eindigt met een epische Viktor Orban-toespraak. Spraakonderwerpen:
02:39 Hongarije en Polen zijn natuurlijke bondgenoten
04:33 Het belang van de parlementsverkiezingen van april 2018
05:55 Zullen we slaven of vrij zijn?
07:28 West-Europeanen verliezen hun vaderland
09:11 Nationale versus globalistische krachten in Europa
10:30 Hongarije zal strijden tegen linkse globalistische krachten
13:00 Het Kalergi Plan
15:38 Linkse politieke kandidaten gefinancierd door Soros
18:33 Hongarije vs. immoreel links
19:53 Laffe mensen hebben geen vaderland
22:33 Waarom Hongarije bestaansrecht heeft
24:52 Jongeren, waarde voor het hebben van een thuisland
26:41 Een gebed voor Hongarije: Leve het vaderland

Je zou kunnen zeggen dat Victor Orban een meer duurzame oplossing voor vergrijzing heeft dan het laten vollopen van het land met anderscultureel gewortelden en de problematiek van uitverkoop van waarden en tradities en verlies van aanspreekbaarheid die daar weer bij meekomt. Denk er eens over na en oordeel zelf.
Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Plaats reactie