Turkse greep naar de macht op Cyprus

Is het leven in een land van de islam echt het paradijs? Waarom zijn er geen rustige, stabiele islamitische landen op onze planeet?
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89713
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Ariel »

Turkse greep naar de macht op Cyprus

Zelfs in Turkije zit men ermee in de maag: de rechts-nationalistische Nationale Eenheidspartij UBP heeft de verkiezingen in Noord-Cyprus overtuigend gewonnen. Enkele tienduizenden koppige Anatoliërs hebben zo de hoop van Cyprus, Turkije, de EU en de NAVO de grond ingeboord.

Eindelijk was er echt hoop. Vijfendertig jaar na de gewelddadige scheuring van Cyprus in een Grieks en een Turks deel waren er eindelijk aan beide kanten verzoeningsgezinde leiders aan de macht. De Grieks-Cypriotische president Christofias en zijn Turks-Cypriotische tegenhanger Talat kenden elkaar bovendien al jaren en hadden zich verbonden aan de opdracht, de impasse op het verscheurde eiland tot een goed einde te brengen. Als teken van goede wil werd een begin gemaakt in de ook gedeelde hoofdstad Nicosia. In de naar beide kanten versperde Ledrastraat, ooit dé winkelstraat van de stad, werd met het nodige ceremonieel een grensovergang geopend. En de gesprekken tussen de beide leiders die meteen werden gehouden, waren 'erg positief en vriendschappelijk', verzekerde de vertegenwoordiger van de VN, Michael Moller.

Taai
Maar een jaar later ligt er nog niet het begin van een akkoord op tafel, en heeft in het noordelijke deel van het eiland de sterk op Turkije georiënteerde nationalistische partij UBP een stevige stembuszege behaald.

Dat heeft meer dan een oorzaak. Om te beginnen bleken de onderhandelingen een stuk taaier dan verwacht, hoe graag Christofias en Talat ook spijkers met koppen wilden slaan. Eind juni vorig jaar bleek ons dat tijdens een bezoek aan het eiland, in een gesprek met George Iacovou, voormalig minister van Buitenlandse Zaken en nu de speciale commissaris voor president Christofias om de onderhandelingen voor te bereiden. Een dag voor de volgende ontmoeting van Christofias en Talat wist Iacovou niet of hij die middag wel met zijn Turks-Cypriotische tegenhanger over de agenda van de ontmoeting van de volgende dag zou spreken. Christofias en Talat bleken met handen en voeten gebonden aan de 'werkcommissies' die de praktische zaken dienden voor te bereiden. Hoe gebonden vooral Talat was, begreep Iacovou pas toen hij ermee werd geconfronteerd: ,,Ik heb nu pas ingezien, hoe groot de invloed van het Turkse leger is op de onderhandelingsruimte van de Turks-Cypriotische politici''.

Vooruitgang
Toch was er de laatste tijd weer sprake van vooruitgang. De bijzonder gezant van de VN voor Cyprus, Alexander Downer, benadrukte vorige week dat er 'echte vooruitgang' was geboekt en dat er ,,meer overeengekomen zaken op papier zijn gezet dan op welk moment sinds 1974 dan ook''.

Echt geloven deden de Turks-Cypriotische kiezers het niet. De beloften van vooral economische toenadering met de EU die Talat hun voor ogen hield, kwamen ook al niet uit. Noord-Cyprus staat er economisch gezien slecht voor, zeker nadat aan de investeringen in de bouw van luxe huizen en appartementen in 2008 een abrupt einde is gekomen.

Ook dat heeft te maken met de onopgeloste kwesties. Bij diverse projecten ging het om grond of huizen van in 1974 uit het noorden gevluchte Grieks-Cyprioten, die nooit voor hun bezittingen zijn gecompenseerd - een van de lastigste punten op de agenda van Christofias en Talat.

Kolonisten
Toch is ook dat niet doorslaggevend. De werkelijke reden voor de zege van de nationalisten ligt in de politiek die Turkije de afgelopen vijfendertig en zeker de laatste tien jaar heeft gevoerd. Sinds het Turkse ingrijpen op Cyprus in 1974 zijn er niet alleen enige tienduizenden Turkse soldaten op het eiland gestationeerd, maar zijn ook ruim honderdduizend Turkse kolonisten naar het eiland gekomen. Volgens de Turkse krant Sabah waren bij de verkiezingen van eergisteren zo'n 100.000 van de totaal 170.000 kiezers van Turkse herkomst. De demografie op het Turkse deel van het eiland is zo volledig omgekeerd, de Turks-Cyprioten zijn opnieuw een minderheid geworden, zij het nu op hun 'eigen' deel van Cyprus.

De kolonisten kozen massaal voor de nationalistische UBP-leider Eroglu, die hun een duidelijk beeld voor ogen hield. ,,Iedereen hier is uit Anatolië'' (het hartland van Turkije, JvB), zo zei hij vorige week tijdens een verkiezingsbijeenkomst. ,,We mogen op verschillende tijden zijn gekomen, maar het belangrijkste is dat we allemaal Turken zijn en allemaal moslim.''

Stootblok
Het zijn woorden die weer scheiding brengen en de Turks-Cypriotische president Talat, wiens ambtstermijn nog doorloopt tot volgend jaar, weinig ruimte laat in de nog lopende onderhandelingen. Cyprus dreigt zo weer het stootblok te worden in de verhoudingen tussen Turkije en de EU. Dit geldt ook, door de scherpe tegenstellingen tussen EU-lidstaat Cyprus en NAVO-lidstaat Turkije, voor de samenwerking tussen de EU en de NAVO. Dit tot schrik van de media in Turkije zelf en tot grote ergernis van NAVO-chef Jaap de Hoop Scheffer, die dit recent aanduidde als ,,de grootste frustratie'' in zijn werk. De omgerekend ongeveer 60.000 koppige kiezers die de nationalistische partij aan de meerderheid hebben geholpen, gijzelen zo meer dan de toekomst van Cyprus.

http://www.nd.nl/artikelen/2009/april/2 ... -op-cyprus" onclick="window.open(this.href);return false;
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89713
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Ariel »

Erdogan waarschuwt nationalisten Noord-Cyprus

ANKARA - Tayyip Erdogan, de premier van Turkije, heeft dinsdag een radicale partij op Noord-Cyprus gewaarschuwd. De fel pro-Turkse Nationale Uniepartij (UBP) won zondag de verkiezingen op het Turkse deel van het eiland en streeft een tweestatenoplossing na voor het conflict dat hier al 35 jaar speelt.

Erdogan liet leden van zijn conservatief-islamitische AK-partij weten dat hij de UBP niet zal steunen, indien deze partij de lopende vredesonderhandelingen op Cyprus gaat dwarsbomen. De UBP heeft sinds zondag een absolute meerderheid in het parlement van Noord-Cyprus. Het staatje wordt alleen erkend door Turkije; de rest van de wereld beschouwt de regering van Zuid-Cyprus als legitiem. Het zuidelijke, Griekstalige deel van het eiland trad in 2004 toe tot de Europese Unie.

Voor de stembusgang op Noord-Cyprus waarschuwde de Cypriotische president Dimitris Christofias er al voor dat de onderhandelingen over hereniging in gevaar konden komen bij een zege van de UBP. In de afgelopen maanden werd intensief onderhandeld tussen delegaties van beide eilandstaatjes. Een federatie met veel autonomie voor Noord- en Zuid-Cyprus lijkt de meest voor de hand liggende oplossing voor het conflict.

http://www.telegraaf.nl/buitenland/3754 ... ten__.html" onclick="window.open(this.href);return false;
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
H.Numan
Berichten: 8527
Lid geworden op: do mei 08, 2008 3:33 am

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door H.Numan »

Da's logisch, want Cyprus is de stok waarmee de Turkse hond om de oren geslagen gaat worden. Als er iets is wat een EU lidmaatschap tegen houdt, is het de bezetting van Noord Cyprus.
een volk dat voor korannen zwicht
zal meer dan lijf en goed verliezen
dan dooft het licht….
Anoniem
Mahalingam
Berichten: 52141
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Mahalingam »

Een nieuwe ontwikkeling in de zaak Cyprus. Dat zullen de Turken wel zien als een vijandige daad van de EU.
http://www.volkskrant.nl/buitenland/art ... chtsgeldig
Uitspraken Cypriotische rechter rechtsgeldig
LUXEMBURG ALLE EU-LANDEN MOETEN DE UITSPRAKEN VAN EEN RECHTBANK IN HET GRIEKSE DEEL VAN CYPRUS ERKENNEN EN UITVOEREN. DIT GELDT OOK VOOR BESLISSINGEN IN HET NOORDELIJK GELEGEN TURKSE DEEL VAN HET EILAND. - Dat heeft het Europese Hof van Justitie in Luxemburg dinsdag bepaald. De zaak draaide om een stuk grond van de Cyprioot Meletis Apostolides, die uit het noorden was verdreven. Een Brits echtpaar had dit stuk grond gekocht.

Volgens de Grieks-Cypriotische rechtbank is Apostolides de rechtmatige eigenaar van het stuk grond en moet het echtpaar de grond ontruimen en een schadevergoeding betalen. Het echtpaar gaf echter geen gehoor aan de uitspraak, waarop Apostolides naar een Engelse rechtbank stapte.
De Britse rechter stelde vervolgens een aantal vragen aan het Europese Hof van Justitie. Dat oordeelt nu dat de uitspraak van de Grieks-Cypriotische rechtbank toch geldig is in andere EU-landen.

Cyprus werd na de invasie van het Turkse leger in 1974 in twee zones verdeeld, een Turks en een Grieks deel. De Republiek Cyprus trad in 2004 toe tot de Europese Unie. De Turkse Republiek Noord-Cyprus wordt door de internationale gemeenschap niet erkend.
De Grieks-Cypriotische regering heeft geen feitelijk gezag in het noordelijke deel van het eiland waardoor gedwongen ontruiming van de grond niet kan plaatsvinden
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

De verwoesting van het cultureel erfgoed van Cyprus door Turkije

Gepubliceerd op 9 jul. 2012

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

Noord-Cyprus: nieuwe president voorstander van hereniging

Geplaatst op 27 april 2015

Afbeelding
Mustafa Akinci, de nieuwe president van Noord-Cyprus

Noord-Cyprus heeft een nieuwe president gekozen. Mustafa Akinci staat bekend als voorvechter van de verzoening met het Griekse zuiden en als strijder tegen de betutteling door Turkije van het internationaal niet erkende land.

Het verzoeningsproces tussen het overwegend Griekse zuiden en het hoofdzakelijk Turkse noorden van het sinds 1974 gedeelde eiland zou nu weer op gang kunnen komen. Met de verkiezing van Mustafa Akinci, die met 60,5% van de stemmen bij een verkiezingsopkomst van 64% duidelijk won van de huidige president Derviş Eroğlu, geven de Noord-Cyprioten een duidelijk signaal af.

Nikos Anastasiades, president van de Republiek Cyprus, feliciteerde als een van de eersten Akinci met zijn verkiezingsoverwinning, die een hoopvolle ontwikkeling voor hun gezamenlijke thuisland met zich mee zou brengen. In mei zal het al tot een eerste ontmoeting tussen de beide presidenten komen.

Akinci zelf verkondigde zondagavond voor duizenden jubelende aanhangers dat zijn politiek op een vredesoplossing gericht zou zijn. “Dit land kan het niet accepteren dat er nog meer tijd verspild wordt”, aldus de nieuw gekozen president.

Akinci was 14 jaar lang burgemeester van het Turkse deel van de gedeelde hoofdstad Nicosia en staat eerder bekend als criticus van de politieke invloed van Ankara op de politiek van Noord-Cyprus. De nieuwe president geldt als sociaalliberaal.

Bron: www.contra-magazin.com

Auteur: Marco Maier

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2015/04/27 ... more-87911
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

Erdoğan waarschuwt Noord-Cyprus voor hereniging met het zuiden van het eiland

Geplaatst op 29 april 2015

Hij heeft de verkiezingen van zijn conservatieve tegenstander en huidige president gewonnen. Nu heeft de nieuwe president Mustafa Akinci van Noord-Cyprus de hereniging met het Griekse zuiden van het eiland op het oog – onder heftige waarschuwingen van de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan.

Na zijn overwinning bij de presidentsverkiezingen in Noord-Cyprus heeft Mustafa Akinci het initiatief genomen tot hereniging met het zuiden. “Als de tijd voor verandering is gekomen, kan niemand haar tegenhouden”, riep Akinci na het bekendmaken van zijn overwinning in de nacht naar maandag. Akinci werd onmiddellijk tot de orde geroepen vanuit Turkije, dat tot nu als enige Noord-Cyprus erkent.

De Noord-Cyprioten hadden hun conservatieve president Dervis Eroğlu zondag niet herkozen. Akinci kon de verkiezing duidelijk winnen met 60,5% van de uitgebrachte stemmen. De 67-jarige kandidaat van middenlinks had in de eerste verkiezingsronde nog minder stemmen gekregen dan Eroğlu. Hem wacht nu de grote uitdaging om het Turkse noorden na meer dan 40 jaar d.m.v. een vredesakkoord met het Griekse zuiden uit zijn isolement te halen. Hij moet de onderhandelingen met de internationaal erkende Republiek Cyprus leiden.

Zondagavond nog belde Akinci met zijn zuidelijke collega Nicos Anastasiades. Daarbij lieten beide politici hun “wens naar een echte hereniging” blijken, zoals Anastasiades op Twitter liet weten. Ze zouden elkaar spoedig willen ontmoeten en in mei zouden er al vredesgesprekken kunnen beginnen.

Akinci had al als burgemeester van het Turkse noordelijke deel van de hoofdstad Nicosia samengewerkt met vertegenwoordigers van de Grieks-Cyprioten. Maandag bevestigde hij zijn doel om de afhankelijkheid van Turkije op te lossen en provoceerde daarmee Ankara. De Noord-Cyprioten zouden “de controle over hun eigen instellingen willen” zei hij. “wij zullen onze eigen meesters zijn.” Turkije bekostigt een groot deel van de Noord-Cypriotische begroting, financiert de infrastructuur mee en heeft op het noordelijke deel van het eiland nog tienduizenden soldaten gestationeerd.

Dienovereenkomstig bars reageerde maandag de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan,: “Meneer de president begrijpt niet goed wat hij zegt”, zei Erdoğan bij een bezoek aan Koeweit aan het adres van Akinci. “Wij hebben een een enorm tribuut betaald en precies daarom zijn wij het moederland.”

Cyprus is sinds een door de toenmalige militaire junta in Athene gesteunde Grieks-Cypriotische putsch en een daaropvolgende Turkse militaire interventie in 1974 gedeeld. De Turkse Republiek Noord-Cyprus werd uitgeroepen in 1983, maar werd tot nu toe door geen enkele hoofdstad behalve Ankara erkend. Een VN-plan ter hereniging werd door de Grieks-Cyprioten in april 2004 afgewezen, in tegenstelling tot hun Turkse buren. Daarom bewaken ook elf jaar later nog steeds ongeveer duizend VN-blauwhelmsoldaten de wapenstilstandslinie, die dwars door Europa´s laatste gedeelde hoofdstad loopt.

De Republiek Cyprus trad in 2004 tot de EU en de euro toe. Volkenrechtelijk gezien is het hele Middellandse Zee-eiland lid van de Europese Unie. De EU-regelgeving wordt in het Turks gecontroleerde noorden echter niet toegepast. De Turkse Cyprioten zijn tot nu toe voorstanders van een losse confederatie van twee staten. De Griekse Cyprioten zijn echter voor een bondsstaat met een sterke centrale regering. Bij de jarenlange twist over de hereniging gaat het ook om de machtsverdeling tussen de beide bevolkingsgroepen en de terugkeer van de uit het noorden van het eiland verdreven Griekse Cyprioten naar hun plaatsen van herkomst.

Bron: www.euractiv.de

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2015/04/29 ... more-88061
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

De vergeten bezetting

16 mei 2015, Sicarius

Op 20 juli 1974 begon de Turkse invasie van Noord-Cyprus. De oorlog verliep in het voordeel van de Turken. De oorspronkelijke Grieks-Cypriotische bevolking werd etnisch gezuiverd. Niet lang daarna begon Turkije met de Turkificering van het noordelijke deel van het eiland; 120.000 mensen afkomstig van het vaste land van Turkije vestigden zich in Noord-Cyprus. Tot op de dag van vandaag blijft het eiland gescheiden in een Turks en Grieks deel. Alleen Turkije erkent de zogenaamde ‘Turkse Republiek Noord-Cyprus’. Het niet erkennen van Noord-Cyprus als soevereine staat is slechts een formaliteit. De houding van de Europese Unie (EU) evenals de NAVO ten opzichte van het Cypriotische vraagstuk is simpelweg laf en schaamteloos.

Regelmatig berichten de media over ‘Russische agressie’ of de ‘illegale Russische bezetting van Oost-Oekraïne’. Het is bijna dagelijkse kost geworden. Ondertussen wordt de Turkse bezetting van Noord-Cyprus, die overigens al bijna 41 jaar duurt, systematisch genegeerd. Onder het mom van een ‘vredesmacht’ zijn er naar schatting ruim 17.500 Turkse soldaten aanwezig op het eiland. Bijna een even groot aantal als de totale grootte van de Koninklijke Landmacht.

De invasie van Noord-Cyprus had verregaande gevolgen. De Grieks-Cyprioten werden niet alleen verjaagd of vermoord, hun eigendommen werden tevens op grote schaal ontnomen. Eeuwenoude Byzantijnse kerken werden geplunderd. Er zijn tenminste 55 kerken getransformeerd tot moskeeën en nog eens vijftig zijn in gebruik genomen voor andere doeleinden of vernietigd.

Een minder bekend gegeven is dat Griekenland al lid is van de NAVO sinds 1952. Exact het zelfde jaar dat Turkije lid is geworden. De invasie van Cyprus door Turkije komt op het zelfde neer als twee bevriende staten die elkaar de oorlog verklaren. Bovendien was er ten tijde van de invasie een Britse legereenheid aanwezig op het eiland. Waarom hielden zowel NAVO-lidstaat Groot-Brittannië evenals de gehele NAVO zich afzijdig ten tijde van het conflict?

De houding van het westen was zeer verdacht. Zo zou de Amerikaanse regering van de voormalige president Nixon beide partijen gedurende het conflict gesteund hebben. Ook was er een belangrijke connectie met de Koude Oorlog. De Sovjet-Unie had gedreigd de Grieks-Cyprioten te hulp te schieten in het geval van een Turkse invasie. Om dit te voorkomen heeft de NAVO zo snel mogelijk een staakt het vuren afgedwongen.

Tegenwoordig is het Cypriotische vraagstuk nog steeds een actueel onderwerp. Ook de EU erkent Noord-Cyprus niet als soevereine staat en ziet het als onderdeel van een Turkse militaire bezetting. Toch zoeken Noord-Cyprus en de EU steeds meer toenadering tot elkaar. Voor 2009 kon Zuid-Cyprus de handel tussen de EU en Noord-Cyprus tegenhouden door middel van een veto-stem.

De invoering van het Verdrag van Lissabon in 2009 zorgde ervoor dat individuele EU-lidstaten niet langer een veto-stem konden gebruiken. Het is dus niet ondenkbaar dat Noord-Cyprus in de nabije toekomst[/url] handel zal kunnen drijven met de EU; een dolk in de rug van de Grieks-Cyprioten.

Hoewel veel mensen denken dat Turkije haar kansen heeft verspeeld ten opzichte van een EU-lidmaatschap, is het nog maar de vraag of de Europese elite hier het zelfde over denkt. Hoewel minderheden en de mensenrechten ernstig in het gedrang zijn in Turkije, ontvangt het land ieder jaar weer honderden miljoenen euro’s van de EU. Dit kan maar één ding betekenen: Turkije wordt klaargestoomd voor een EU-lidmaatschap. Ondertussen gaat de bezetting van Noord-Cyprus gewoon verder.

Afgelopen december probeerde minister Bert Koenders een voorstel in te dienen om te korten op de toetredingsgelden voor Turkije. Geen enkel land steunde hem hier in. Zelfs Griekenland of Cyprus niet, ondanks het feit dat beide landen slechte ervaringen hebben met Turkije. De bevolkingen van Griekenland en Cyprus zullen de laatste zijn die een Turks EU-lidmaatschap zullen ondersteunen.

Toch doen hun politici niets om dit te voorkomen. Zullen de Griekse en Cypriotische politici monddood zijn gemaakt vanwege de miljarden bailout die zij hebben gehad van de EU? Of maken de politici simpelweg deel uit van de Europese elite die steeds verder van hun volk verwijderd staat?

Daar blijft het niet bij. De verslechterende relatie tussen Rusland en het westen heeft er voor gezorgd dat steeds meer EU-topstukken roepen om een Europees leger. Ondertussen maakt de NAVO, onder leiding van de Amerikanen, een tour door Oost-Europa. NAVO-eenheden patrouilleren nu met regelmaat in landen zoals Tsjechië en Roemenië. Uiteraard wordt er ook geoefend in de Baltische staten nabij de Russische grens om Rusland te provoceren.

De houding van de EU evenals de NAVO heeft natuurlijk te maken met de Russische annexatie van de Krim en de betrokkenheid bij het conflict in Oost-Oekraïne. Er is echter één probleem: Oekraïne is geen lid van de EU of de NAVO. Cyprus is dit wel.

De bezetting van Noord-Cyprus komt op het zelfde neer als de bezetting van EU-grondgebied. Turkije heeft de afgelopen decennia geen enkele aanstalten gemaakt om haar troepen van Noord-Cyprus terug te trekken. De EU en de NAVO doen letterlijk niks om Noord-Cyprus terug te krijgen. Per slot van rekening wordt Turkije ook nog eens voor dit gedrag beloond met honderden miljoenen euro’s per jaar.

De EU noch de NAVO gaat zich hard maken voor de bevrijding van Noord-Cyprus. Het Verdrag van Lissabon heeft er voor gezorgd dat Griekenland of Cyprus de toetreding van Turkije tot de EU in feite niet meer tegen kunnen houden. Verder is het slechts een kwestie van tijd voordat Noord-Cyprus vrij kan handelen met de rest van de wereld. De EU zal de Grieks-Cyprioten in de steek laten. De toetreding van Turkije tot de EU is immers belangrijker dan de militaire bezetting van een kleine strook land.

http://curiales.nl/2015/05/16/de-vergeten-bezetting/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

Egypte ondersteunt Griekenland en Cyprus tegen Turkije

Geplaatst op 12 december 2015

Volgens de “Egypt Independent” willen Griekenland, Cyprus en Egypte gezamenlijk verhinderen dat Turkije op zoek gaat naar gasvoorraden in omstreden Middellandse Zeeregio´s en deze uitbuit. Daartoe dient er een niet nader omschreven “blokkade” te komen.

In april ondertekenden vertegenwoordigers van deze drie landen in de Cypriotische hoofdstad een verklaring, die een hereniging van het eiland en een einde aan de sinds 1974 durende Turkse bezetting van het noordelijk deel van Cyprus mogelijk moet maken. Op dit moment zijn er ongeveer 35.000 Turkse soldaten in het noordelijk deel van Cyprus gestationeerd, waar minder dan 300.000 burgers wonen. Vermoede olie- en gasvoorraden in de Middellandse Zee worden in deze verklaring als mogelijke katalysators voor een samenwerking op regionaal niveau genoemd.

Vijf maanden daarvoor hadden de drie landen in de Egyptische hoofdstad Cairo een overeenkomst betreffende de zeegrenzen tussen Griekenland en Turkije en Griekenland en Cyprus gesloten. Daarin wordt de tot 1915 tot het Ottomaanse Rijk en tot 1943 tot Italië behorende Griekse eiland Kastelorizo bij Griekenland gerekend. Turkije maakt aanspraak op Kastelorizo, zodat Griekenland de bijna 400 bewoners van het eiland de afgelopen tientallen jaren zwaar subsidieerde om er te blijven. Het symbool daarvoor werd een schaapherder op het kleine buureiland Ro, die tot het jaar 1982 iedere dag de Griekse vlag hees op gezichtsafstand van de Turkse kust.

Dat de Egyptische president Abdel Fattah al-Sisi zich met de alliantie met Griekenland en Cyprus tegenover Turkije opstelt, zou met de huidige regeringen in Cairo en Ankara te maken kunnen hebben: in Ankara regeert sinds 2002 de “gematigde” radicaalislamitische partij AKP. Zij wordt er steeds opnieuw van beschuldigd in andere landen zoals Syrië voor instabiliteit te zorgen door daar radicaalislamitische groeperingen te ondersteunen, ook als deze duidelijk radicaler zijn dan de opvolgers van de in 1998 verboden Refah-partij en de in 2001 verboden Fazilet-partij.

In Egypte regeert echter met Abdel Fattah al-Sisi sinds 2013 een president, die tot het secularisme wordt gerekend. Hij kwam via het leger in functie, dat de in 2012 gekozen radicale islamiet Mohammed Morsi ten val bracht en de radicaalislamitische Moslimbroederschap verbood, die hem geïnstalleerd had. Deze ageren sindsdien ondergronds en plegen steeds opnieuw terreuraanslagen. In de Sinaï heeft de nog radicale terreurbeweging Ansar Bait al-Maqdis zich in november 2014 bij de “Islamitische Staat” (IS/ISIS) aangesloten. Zij smokkelde op 31 oktober 2015 een bom aan boord van een Russisch toeristenvliegtuig, die 224 mensen doodde. Een maand daarvoor stierven bij twee ISIS-aanslagen op een hotel in de stad al-Arisch minstens tien mensen, zeven anderen raakten gewond.

In Cyprus zou volgend jaar opnieuw een referendum over een hereniging met het zuidelijke deel kunnen worden gehouden. Zo´n referendum vond in 2004 voor het eerst plaats. Destijds waren de Cyprioten in het noorden hier merendeels voorstander van en die van het zuiden waren er tegen. Behalve schadevergoedingen voor verdreven en onteigende Griekstalige Cyprioten, die voor 1974 in het noorden woonden, is vooral de vraag omstreden welke status de talrijke kolonisten van het Turkse vasteland moeten hebben die de afgelopen 40 jaar naar het gebied gelokt werden.

De aardgasreserves rondom Cyprus worden door optimisten geschat op een waarde van tot 300 miljard euro. Ook Egypte hoopt op vondsten: de Egyptian Natural Gas Holding Company (EGAS) heeft daartoe voor 15 gebieden licenties aan BP, Petroceltic International, Edison, Sea Dragon, Dana Gas en Pura Vida Energy verstrekt. Meerdere daarvan bevinden zich in het Herodotus-Basin, dat zich zuidwestelijk van Cyprus en noordelijk van de Nijl-delta bevindt.

Verder noordelijk verhindert de grensruzie tussen Griekenland en Turkije de olie- en gas-exploitatie in de Noord-Egeïsche continentaal plat, waar eind jaren-80 bijna 13% van de Griekse oliebehoefte werd gedekt. Inmiddels zijn de in de jaren-70 ontdekte bronnen echter bijna uitgeput. De uitbuiting van nieuwe grote voorraden ten oosten van Thasos mislukt tot nu toe aan feit dat een deel daarvan zich weliswaar op de bodem van het Griekse vasteland, maar buiten de Griekse zeegrenzen bevindt.

Bron: www.heise.de

Auteur: Peter Mühlbauer

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2015/12/12 ... n-turkije/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

Cyprus: Leiders van bevolkingsgroepen rekenen op omvangrijke overeenstemming nog in 2016

Geplaatst op 16 mei 2016

Afbeelding

Op Cyprus proberen de beide bevolkingsgroepen van de Grieken en de Turken een oplossing voor het conflict op het gedeelde eiland te vinden. Het doel is om een spoedige hereniging tot stand te brengen.

De president van de Republiek Cyprus, Nikos Anastasiadis, en de president van de alleen door Turkije als land erkende Turkse Republiek Noord-Cyprus, Mustafa Akinci, rekenen nog in dit jaar op een veelomvattende overeenkomst in de vredesgesprekken voor het gedeelde eiland. De afgelopen maanden zou er belangrijke vooruitgang zijn geboekt, stond er in een vandaag gepubliceerde gemeenschappelijke verklaring. Er zou weliswaar nog steeds sprake zijn van moeilijkheden en verschillen, maar men zou vastbesloten zijn de nog open staande kwesties op te lossen. Het doel zou zijn om een gemeenschappelijke oplossing te vinden die rekening zou houden met de belangen en rechten van iedereen in een verenigd Cyprus.

Als gevolg van een putsch van de Nationale Garde in het jaar 1974, die door de Griekse junta werd ondersteund, omdat de putschisten streefden naar een aansluiting van het eiland bij Griekenland, intervenieerde Turkije als beschermende macht van de Turkse eilandbewoners en bezette het noorden van het land, nadat het tot pogroms en etnische zuiveringen door de Griekse meerderheidsbevolking kwam. Sindsdien vonden er steeds opnieuw pogingen plaats om door middel van vredesgesprekken te zorgen voor een hereniging. Sinds 2008 is er ook een grensovergang in de oude stad van Nicosia geopend. De huidige leiders van de Republiek Cyprus en Noord-Cyprus gaven meermaals te kennen te streven naar een hereniging.

Bron: www.contra-magazin.com

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2016/05/16 ... g-in-2016/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

Het door Turken overvallen Cyprus

Geplaatst op 12 november 2016

Afbeelding

Ik ben gisteren in het in tweeën gedeelde Nicosia geweest, de hoofdstad van Cyprus. Je kunt probleemloos te voet over de grens tussen het Cypriotisch-Griekse en Turkse gebied, wat enkele jaren geleden nog niet mogelijk was. De stad is minstens 2.700 jaar oud en destijds woonden hier absoluut geen Turken. Tegenwoordig is de helft van de stad en een derde deel van het land in feite van de Turken, die het eiland al in 1974 tegen het volkerenrecht in militair met geweld overvielen en bezet hebben en er niet aan denken dat te veranderen, ook al doen er de laatste tijd enkele geruchten de ronde. De reden is simpel.

Uiteraard zal sultan Erdoğan geen stap opzij doen, want het draait in Cyprus niet alleen om land, maar ook om de rijke bodemschatten in zee, waarop de Turken hun oog hebben laten vallen en natuurlijk in bezit willen nemen. Dat er in het noorden ondanks veel toeristen meer hoofddoeken rondlopen, is echt geen wonder, maar dat de EU zich deze brutaliteit van de bezetting van haar territorium al tientallen jaren stilzwijgend laat welgevallen en tegelijkertijd met de veroveraars EU-toetredingsgesprekken voert, getuigt van een bodemloos gebrek aan karakter. Dat moet juist nog eens herhaald worden als we aan de schreeuw van verontwaardiging denken in verband met de Krim, terwijl wij daar nog geen vierkante centimeter mee te maken hebben.

De Cyprioten nemen uiteraard graag alle miljoenen aan die hen door Brussel worden gestuurd, maar in alle andere gevallen blijft het EU-enthousiasme binnen de grenzen. De meerderheid van de toeristen komt uit Rusland en Brexit-Brittannië. Duitsers en Oostenrijkers zijn ruimschoots in de minderheid. Als het gaat om een veto tegen de EU-toetreding van Turkije zal men op Cyprus kunnen vertrouwen.

PS: Terwijl de Turken in het noorden christelijke kerken leeg geroofd, verwoest en (hier veel foto´s) ontwijd hebben, leeft de orthodoxe kerk in het zuiden. In tegenstelling tot onze aan lager wal geraakte bisschoppen zoals Marx en Bedford-Strohm, die voor iedere moskee hun kruis afdoen, mits ze er überhaupt nog eentje dragen, draagt hier iedere orthodoxe geestelijke zijn typische kleding de hele dag met een groot kruis op de borst. De christelijke gemeenschap op Cyprus wordt zelfs in de Bijbel genoemd, is, na Jeruzalem, de oudste en is daar heel trots op.

Bron: www.pi-news.net

Door: “kewil”

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2016/11/12 ... en-cyprus/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Mahalingam
Berichten: 52141
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Mahalingam »

Na 40 jaar is het Turkse standpunt onveranderd: "Wij hebben het veroverd, het blijft van ons en het leger blijft er massaal (35.000 man) de zaak bezetten."
Onderhandelingen over hereniging Cyprus mislukt
“Het spijt mij heel erg dat ondanks sterke betrokkenheid van alle delegaties de conferentie over Cyprus is afgesloten zonder dat er een akkoord is bereikt.'', zei Guterres na afloop. De VN-baas was donderdag ingevlogen om de Griekse en Turkse Cyprioten te helpen om tot een akkoord te komen.
https://www.trouw.nl/home/onderhandelin ... ~a9a7c1e8/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

Turkije wist de christelijke cultuur van het bezette Cyprus uit

Geplaatst op 4 december 2018

Afbeelding

Een mozaïek van de heilige Marcus uit de 6e eeuw, dat uit een kerk werd gestolen nadat het Turkse leger in 1974 Cyprus was binnengevallen, werd onlangs in een woning in Monaco geborgen en aan Cypriotische autoriteiten teruggegeven. Het Antieke meesterwerk werd door Arthur Brand, de Nederlandse onderzoeker die het lokaliseerde, “een van de laatste en mooiste voorbeelden voor kunst uit de vroege Byzantijnse periode” genoemd.

Vele andere culturele Cypriotische relicten, die uit kerken en andere plekken afkomstig zijn, werden door de Turkse binnendringers uit Cyprus gestolen en naar het buitenland gesmokkeld. Enkele werden alweer teruggevonden en teruggegeven. In 1989 werden mozaïeken, die uit de kerk van de Panagia Kanakaria (foto) gestolen en in de VS ontdekt werden, naar Cyprus teruggebracht.

In de zomer van 1974 voerde Turkije twee grote militaire acties tegen Cyprus uit en bezette het noordelijke deel van het eiland (Turkije noemt dit tegenwoordig de “Turkse Republiek Noord-Cyprus”, die alleen maar door Turkije wordt erkend). Sinds de Turkse invasie is er veel informatie niet alleen over de gruweldaden tegen de Cyprioten, maar ook over de vernietiging van historische, culturele en religieuze monumenten bekend geworden.

Volgens een bericht uit 2012, “Het verlies van een civilisatie: vernietiging van het culturele erfgoed in het bezette Cyprus”:

“Turkije heeft twee grote volkenrechtelijke misdaden tegen Cyprus begaan. Het is een kleine, zwakke, maar moderne en onafhankelijke Europese staat binnengedrongen en heeft hem gedeeld (sinds 1 mei 2004 is de Republiek Cyprus lid van de EU); Turkije heeft bovendien het demografisch karakter van het eiland veranderd en zich geheel gewijd aan de systematische verwoesting en vernietiging van het culturele erfgoed van de gebieden onder hun militaire controle...”

“Dit is een van de meest tragische aspecten van het Cyprus-probleem en tegelijkertijd een duidelijk bewijs voor de vastberadenheid van Ankara om het bezette gebied te ´Turkiseren´ en een voortdurende aanwezigheid in Cyprus te handhaven.”

“De bezettingsmacht en zijn marionettenregime hebben van er van 1974 tot nu methodisch aan gewerkt om alles wat Grieks en/of christelijk is uit het bezette Cyprus uit te wissen…”

Een bericht van de Library of Congress van de Verenigde Staten uit het jaar 2015 bevestigt het bericht:

“Buitenlandse teams van archeologen, die deelnamen aan opgravingen in Cyprus, werden gedwongen hun werkzaamheden na de gebeurtenissen in 1974 te staken. Hun waardevolle vondsten werden geplunderd, de teams konden niet terugkeren en geen verdere opgravingen doen.”

“Volgens vele schattingen werden door illegale opgravingen in het noordelijke deel van Cyprus meer dan 60.000 Cypriotische artefacten gestolen en naar het buitenland geëxporteerd om in veilinghuizen of door kunsthandelaren verkocht te worden. Het voorbeeld van een Antieke plek uit de jongste Steentijd aan de Kaap St. Andreas maakt dit punt aanschouwelijk. De plek, die al voor 1974 onder het beschermheerschap van het Archeologisch Instituut was uitgegraven, werd later door de Turkse strijdkrachten bij de installatie en het hijsen van de vlaggen van Turkije en de TRNC (Turkse Republiek Noord-Cyprus) beschadigd.”

In het jaar 2016 werd dit in een bericht van het Cypriotische ministerie van Buitenlandse Zaken vastgesteld:

“Meer dan 550 Grieks-orthodoxe kerken, kapellen en kloosters in steden en dorpen van de bezette gebieden werden geplunderd, opzettelijk vernield en in enkele gevallen vernietigd. Veel christelijke gewijde plaatsen werden veranderd in moskeeën, depots van het Turkse leger, opslagplaatsen en hooischuren. Dit feit bewijst duidelijk dat het religieuze erfgoed in de bezette gebieden het doel van het bezettingsregime in het kader van zijn politiek tot het uit de weg ruimen van het culturele karakter van het gebied was. Bovendien zijn belangrijke culturele monumenten en gewijde plaatsen nog steeds ontoegankelijk, omdat zij zich binnen de ´militaire zones´ van het Turkse bezettingsleger bevinden...”

“De vernietiging beperkt zich niet alleen tot monumenten van de kerk van Cyprus, maar strekt zich ook uit tot de religieuze monumenten van het orthodoxe patriarchaat van Jeruzalem en de Armeense, maronitische en katholieke kerk van Cyprus, zoals het Armeense klooster Sourp Magar in Halefka en het maronitische klooster van de profeet Elias in Skylloura.”

Een artikel voor Artnet uit het jaar 2017, waarin het gaat om gruweldaden van de Islamitische Staat (ISIS) tegen relicten in musea, moskeeën, kerken en archeologische plaatsen in Syrië en Irak, zegt dat “de UNESCO de bewuste vernietiging van het culturele erfgoed beschouwt als oorlogsmisdaad.”

Ondertussen blijft Turkije, dat al meer dan vier decennia lang de bewuste vernietiging van het culturele erfgoed van het bezette Cyprus begaat, lid van de NAVO en kandidaat voor het lidmaatschap van de Europese Unie. Dit is een situatie waarop het Westen Turkije dwingend moet aanspreken – en niet alleen maar wanneer er een buitgemaakt kunstwerk, zoals het mozaïek van de heilige Marcus, gered wordt.

Bron: https://de.gatestoneinstitute.org

(Vertaling: Daniel Heiniger)

Bron oorspronkelijk artikel: https://www.gatestoneinstitute.org

Door: Uzay Bulut

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2018/12/04 ... yprus-uit/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

Staat de EU ‘tweede Turkse invasie’ Cyprus toe, uit angst voor 4 miljoen in Turkije wachtende migranten?

Posted on 07/06/2019

Afbeelding
Een Turks boorschip wordt vergezeld van een fregat. De Turken proberen met militaire macht beslag te leggen op de Cypriotische gasvelden. (Afbeelding: Getty Images (4)).

‘Israël grootste struikelblok voor Turkije’ – Turkse oorlog tegen pact Cyprus-Griekenland-Israël en ook Egypte weer een stap dichterbij

Het noorden van EU-lid Cyprus wordt al sinds 1974 bezet door Turkije, dat nog steeds het enige land ter wereld is dat dit deel als onafhankelijke staat erkent. Het afgelopen jaar treedt Turkije steeds agressiever op tegen Cypriotische en Westerse pogingen om de grote gasvoorraden bij het eiland aan te boren. Turkije eist namelijk bijna alle wateren rondom Cyprus voor zichzelf op, wat grenst aan een regelrechte oorlogsverklaring aan –we herhalen: EU lidstaat!- Cyprus. Laat men in Brussel en andere Westerse hoofdsteden deze feitelijk tweede Turkse invasie van Cyprus gebeuren, omdat de islamitische Turkse dictator Erdogan dreigt om anders de 4 miljoen in zijn land wachtende migranten (3) op Europa af te sturen?

Het gaat steeds slechter met de Turkse economie en Turkse munt, de lira. De werkloosheid in het land loopt flink op, en de Turken zijn een stuk minder vriendelijk voor de inmiddels 4 miljoen wachtende Aziatische en Afrikaanse migranten in hun land, waarvan er velen voor hongerloontjes werken en zo veel Turkse arbeiders van hun banen en inkomsten beroven.

Het enorme leger migranten hoopt dat Erdogan de sluizen naar Europa, die hij voor een ‘steunmaatregel’ –sommigen zouden zeggen omkoopsom- van zo’n 6 miljard euro uit Brussel grotendeels (maar niet volledig) gesloten heeft, weer openzet.

‘Tweede Turkse invasie van Cyprus’
De moslimdictator in Ankara houdt zich vermoedelijk enkel aan de afspraken met de EU omdat hij hiermee een uitstekend chantagemiddel in handen heeft, dat hij achter de schermen reeds zou kunnen inzetten om de Europeanen in toom te houden over wat de Cypriotische president Anastasiades en diverse analisten de ‘tweede Turkse invasie’ van Cyprus noemen: het met vertoon van militaire macht voorkomen dat op het Cypriotische deel van de Middellandse Zee naar gas kan worden geboord, omdat Erdogan alles voor Turkije opeist.

De inkomsten uit dat gas heeft hij niet alleen nodig om de kwakkelende Turkse economie een boost te geven, maar vooral om zijn megalomane imperialistische visioen het Ottomaanse Rijk te herstellen te financieren. Hiervoor is namelijk een enorm en modern leger nodig dat in staat is vele landen (ook in Europa) aan te vallen en te veroveren.

Turkije werkt al jaren aan de opbouw van zo’n grote strijdmacht en heeft onlangs zeer tegen de zin van de VS (2) Russische S-400 afweerraketten aangeschaft, omdat daarmee de door Israël en tal van NAVO landen gebruikte Amerikaanse gevechtsvliegtuigen kunnen worden neergehaald. Als vergelding voor de aankoop van die raketten heeft Amerika vandaag besloten om voorlopig geen Turkse piloten meer te trainen om met de F-35 te kunnen vliegen. Mogelijk wordt de geplande levering van 100 F-35’s aan Turkije in zijn geheel geschrapt en loopt zelfs het NAVO lidmaatschap van de Turken gevaar (2).

Een grote bedreiging voor Erdogans greep naar de gasvoorraden is het door Amerika gesteunde East Med Pipeline project, een samenwerkingsverband tussen Israël, Griekenland en Cyprus, die niet zo lang geleden ook al besloten om op militair gebied samen een vuist te maken tegen het Turkse imperialisme. Turkije wil dat project daarom ten koste van alles zien te voorkomen, en daarvoor moet Cyprus uit de weg worden geruimd.

EU: woorden, maar geen daden tegen Ankara
EU buitenland’chef’ Federica Mogherini riep Turkije weliswaar op tot ‘onmiddellijke terughoudendheid en respect voor de soevereine rechten van Cyprus in zijn Exclusieve Economische Zone (EEZ), en af te zien van elke illegale actie waarop de EU in volle solidariteit met Cyprus zal reageren,’ maar ondernam eerder helemaal niets toen Turkse marineschepen in februari 2018 een schip van de Italiaanse oliemaatschappij ENI, die in de Cypriotische EEZ wilde gaan boren, blokkeerden.

Ook het Amerikaanse minister van BuZa eist dat Turkije stopt met het boren naar gas in de Cypriotische EEZ. Het Amerikaanse ExxonMobil werd overigens niet tegengehouden door Turkije, maar dat kwam omdat het hun vaartuig werd beschermd door Amerikaanse marineschepen.

‘Israël grootste struikelblok voor Turkije’
Economisch expert Harris Samaras, voorzitter van de internationale investeringsbank Pytheas, legde uit dat Israël het grootste struikelblok is voor de Turkije. ‘De sterkste energie link voor Israël (dat zelf ook grote gasvoorraden in zijn eigen EEZ heeft) is Cyprus... Dus als Erdogans plan wil slagen moet Cyprus geëlimineerd worden. Bovendien is ook Egypte met zijn Zhor aardgasvelden een belangrijke regionale kracht. Ondanks meningsverschillen in het verleden zijn de verhoudingen tussen Israël en Egypte verbeterd… Door Cyprus te ‘neutraliseren’... zal Israël in veel opzichten worden beroofd van zijn regionale geopolitieke invloed.’

‘Erdogan is zich ervan bewust dat het voor Turkije onmogelijk is om regionale hegemonie te verkrijgen als vooral Amerikaanse, maar ook Franse belangen een stevige voet aan de grond krijgen in Cyprus. Dat is zijn grootste angst.’

Turkse oorlogen in het verschiet
De vraag is hoever de despoot in Ankara durft te gaan om zijn doelstellingen te realiseren. Vooralsnog wijst alles erop dat Turkije vast van plan is om inderdaad de belangrijkste macht in de regio te worden, en bereid is om die macht met militaire middelen af te dwingen en uit te breiden. Turkse oorlogen tegen Cyprus, Griekenland, Egypte en Israël –en vermoedelijk ook Libië, omdat de Turken daarvoor al veel uit Syrië en Irak gevluchte ISIS strijders naar dat land hebben overgebracht- ligt dan mogelijk al binnen enkele jaren in het verschiet, wat voor de hele regio ingrijpende gevolgen zal hebben, ook voor Europa.

Xander

(gebaseerd op) (1) Uzay Bulut voor The Gatestone Institute via Zero Hedge
(2) Zero Hedge
(3) Unzensuriert
(4) Afbeelding: Embed from Getty Images > Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)

https://www.xandernieuws.net/algemeen/s ... migranten/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

Turks- Ottomaanse invasie: bezetting van Noord-Cyprus

Posted on June 10, 2019

Afbeelding

Cyprus is van oorsprong een Griekse kolonie en ook na het vallen van de Griekse rijken van Alexander de Grote en later de Byzantijnen bleef het eiland een sterke band behouden met Griekenland. In 1571 veroverden de Ottomanen Cyprus, waardoor er een Turkse minderheid op het eiland kwam te wonen. Deze minderheid maakte ongeveer 17% van de bevolking uit. Hoewel de Turken 17% van de bevolking uitmaakten kregen ze 30% van de parlementszetels toebedeeld en 40% van de politiemacht. Ook konden de Turkse Cyprioten belangrijke maatregelen tegenhouden door middel van een veto. Omdat de Turkse Cyprioten hierdoor onevenredig veel invloed hadden, verzetten de Grieken zich hiertegen. De spanningen tussen beide bevolkingsgroepen liepen steeds verder op. In de nacht van 20 op 21 december 1963 kwam het tot grote etnische onlusten tussen de Turken en Grieken...

Op 20 juli 1974 viel het Turkse leger het eiland Cyprus binnen en sindsdien is nog steeds 37% van het eiland bezet. Tijdens deze jihad invasie, maakte het Turkse leger zich schuldig aan etnische zuiveringen. Duizenden Grieken kwamen hierbij om en 520 kerken en andere cultusplaatsen werden door de Turken vernietigd en geplunderd. En honderdduizenden Grieks-Cyprioten werden met geweld van huis en haard verdreven. De meeste inwoners van Turks Cyprisch zijn geen Turkse Cyprioten, maar Turken, die na 1974 naar Cyprus zijn geëmigreerd. In Europa heerst een politiek van wegkijken met betrekking tot dit soort zaken...

Na dagen onderhandelen over de toekomst van Cyprus, benadrukte de Turkse oorlogszuchtige, fascistische sharia dictator Erdoğan, dat Turkse troepen op het eiland aanwezig zullen blijven. In 2016 zei hij, dat Turkije de Griekse eilanden “had weggegeven” die “vroeger de onze waren” en “binnen gehoorafstand”, zo zei Erdoğan. “Daar zijn nog steeds onze moskeeën, onze heiligdommen”, zei hij verwijzend naar de Ottomaanse bezetting van de eilanden... De Ottomaanse droom onder Erdoğan is weer springlevend. In Turkije wordt hij nu ‘sultan Erdoğan’ genoemd... In 2003 werd hij premier om via de strategie van ‘geleidelijkheid’ Turkije te islamiseren. Het leger keek argwanend toe. De EU stelde als toetredingsvoorwaarde dat het leger geen politieke rol mocht spelen. Voor Erdoğan was dit een godsgeschenk, want het leger was zijn machtigste tegenspeler. Hij islamiseert de staatsinstellingen en verandert het seculiere Turkije in een ISlamitische staat... “De moskeeën zijn onze kazernes, de minaretten onze bajonetten, de koepels onze helmen en de gelovigen onze soldaten. De democratie is alleen maar de trein waar we opstappen, tot we bij het doel gekomen zijn”, erkende hij als burgemeester van Istanboel...

De Turken zijn dan ook al geruime tijd actief met het ondermijnen en islamiseren van de Balkanlanden. Over de hele Balkan worden culturele projecten gefinancierd door TIKA, de Turkse organisatie voor ontwikkeling en samenwerking die rechtstreeks onder Erdoğan valt. In Bosnië zijn twee grote Turkse universiteiten gesticht en tientallen moskeeën gerestaureerd... “Sarajevo is een provincie van Turkije, zo voel ik de stad”, zegt de Turkse studente Rabia Karahan. Ze studeert aan de Turkse universiteit in Sarajevo en woont al zes jaar in de Bosnische hoofdstad. “Alija Izetbegovic, de eerste president van onafhankelijk Bosnië, zei op zijn sterfbed: “ik laat mijn land over aan Erdoğan”. Dat is echt zo mooi”, zegt ze. En dat is precies hoe Turkije zich wil profileren in deze regio. De AK-partij van Erdoğan speelt goed in op de culturele en etnische overeenkomsten met Bosnië. En er zijn van oudsher sterke banden tussen de regerende Bosnische moslimpartij SDA(van Alija Izetbegovic) en de Turkse AK-partij van Erdoğan...

Heeft de iemand ooit “Islamitische Verklaring” van de Bosnische president Alija Izetbegovic gelezen? Hierin pleitte hij voor de vestiging van een fundamentalistische moslimstaat in Bosnië: “De islamitische beweging moet en mag de macht grijpen zodra ze daar de numerieke en morele kracht voor heeft, niet alleen om de niet-islamitische macht te breken. De belangrijkste conclusie is dat er geen vrede en co-existentie kan bestaan tussen het islamitische geloof en de niet-islamitische politieke en sociale instellingen.” (Uittreksels uit de ‘Islamitische verklaring’ van Alija Izetbegovic)... “Ik heb geen nationale gevoelens”, zei Izetbegovic eens, “die zijn me volkomen vreemd. Mijn referentiekader is de Islam”, zei deze islamofascist... Hij werd in 1946 tot drie maanden gevangenisstraf veroordeeld wegens ‘pan-islamitische activiteiten en kreeg in 1983 zelfs veertien jaar gevangenisstraf wegens zijn in 1970 geschreven “Islamitische Verklaring”, een pleidooi voor een islamitisch/sharia-fundamentalistische staat...

Maar sultan Erdoğan wil ook de rest van Europa islamiseren! De Jordaanse koning Abdoellah II waarschuwde Europa al in 2013 dat Recep Tayyip Erdoğan door middel van de verovering van het Midden-Oosten met militaire (terreur)middelen, en daarna Europa door stapsgewijze islamisering, nastreeft. En we weten dat de uiteindelijke bedoeling van de ISLAM is: het veroveren en domineren van alle andere religies en landen — het installeren van de Sharia-wetgeving wereldwijd! Dat is het vanaf het vroegste begin geweest, en dat blijft het tot op heden...



Sultan Erdogan wil een moslim leger met 5.000.000 soldaten oprichten om Israël van de kaart te vegen. En wat betreft Hamas, die stuurt alle Palestijnen naar de grens om te provoceren, terwijl ze weten dat Israël dat als een aanval ziet en zich verdedigt met alle gevolgen van dien. Hamas weet dat er veel doden gaan vallen, maar probeert via de linkse media, steun te vergaren, zoals bij al die konten likkers in Europa, die graag de reed likken van Erdogan en Hamas en het altijd voor de moslims opneemt wat er ook gebeurt. De vol met haat, beluste Erdogan valt ook Koerden aan in Syrië! Die daar juist aan het strijden zijn tegen IS!

https://zlj13051967.wordpress.com/2019/ ... rd-cyprus/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

Turkse dictator Erdogan dreigt met militaire invasie van Cyprus

Posted on 21/07/2019

Afbeelding
Al jaren zijn er bij Erdogans toespraken rode, blauwe en zwavelkleurige vlaggen te zien, die symbool staan voor het streven om in of vanaf 2023 met militaire middelen het Turks-Ottomaanse Rijk te herstellen. (Afbeelding: Getty Images (2)).

In een bijna huiveringwekkend op de laatste jaren voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog lijkend scenario is de Turkse dictator Recep Tayyip Erdogan (foto) bezig om zijn land te positioneren voor het starten van een serie grote imperialistische oorlogen in het Midden Oosten, Noord Afrika en het oostelijke gedeelte van de Middellandse Zee. Erdogan heeft nu ook zelf letterlijk gewaarschuwd dat hij bereid is tot een militaire invasie van (EU-lid) Cyprus om de Turks sprekende inwoners daar ‘te beschermen’. In realiteit is hij uit op de grote gasvoorraden in het Cypriotische economische zone van de Middellandse Zee. Ook met de aankomst van de eerste Russische luchtafweersystemen daagt hij de NAVO, de VS en de EU steeds verder uit.

In 1938 testte Nazi leider Adolf Hitler de Westerse mogendheden door eerst Oostenrijk in te lijven, en daarna het bij Tsjecho-Slowakije horende Sudetenland. Toen het Westen daar zoals verwacht heel lauw op reageerde, er zelfs deels aan meewerkte en tot alle prijs de vrede probeerde te bewaren, wist Hitler dat hij een jaartje later de volgende stap kon nemen en Polen militair kon binnenvallen. Dat markeerde het begin van de Tweede Wereldoorlog.

Erdogan doet nu feitelijk hetzelfde en gebruikt daarvoor EU-lid Cyprus, waarvan het noorden toch al sinds 1974 door Turkije wordt bezet. Na de ontdekking van enorme gasvoorraden in het oostelijke deel van de Middellandse Zee eisten de Turken het grootste deel van het Cypriotische gas op, en voorkwamen reeds met militair machtsvertoon dat door Cyprus ingeschakelde boorschepen operationeel konden worden.

Net als de jaren ’30 reageerde de EU lauw op deze feitelijk impliciete oorlogsdaad, en kondigde enkel wat lichte financiële en politieke sancties tegen Turkije af. Dat maakte duidelijke geen enkele indruk, en zal Erdogan het signaal hebben gegeven dat de EU inderdaad niet bereid is Cyprus in alle omstandigheden te beschermen en verdedigen.

‘Turkse leger ziet Cyprus als zijn thuisland’
‘De hele wereld let op onze vastberadenheid,’ verklaarde de despoot in Ankara. ‘Niemand zou eraan moeten twijfelen dat het heldhaftige Turkse leger, dat Cyprus als zijn thuisland ziet, niet zal aarzelen om indien nodig dezelfde stap te nemen die het 45 jaar geleden nam voor de levens en veiligheid van de Turkse Cyprioten.’

De Cypriotische president noemde de Turkse claim op het gas al ‘een tweede invasie’, zoals we onlangs schreven. Erdogan stuurde namelijk onder bescherming van marineschepen en F-16’s illegaal Turkse boorschepen naar het Cypriotische deel.

De moslimdictator reageerde eveneens op de EU sanctie die bestaat uit het intrekken van € 146 miljoen euro financiële hulp voor 2020, een fooitje vergeleken bij de waarde van het gas onder de Middellandse Zee. ‘Degenen die denken dat de rijkdom van het eiland en de regio enkel van hen is zullen te maken krijgen met de vastberadenheid van Turkije en de Turkse Cyprioten... Degenen die ervan dromen het feit te veranderen dat de Turkse Cyprioten een integraal deel van de Turkse natie zijn, zullen zich spoedig realiseren dat dit tevergeefs is.’

Erdogan wil Ottomaanse Rijk doen herleven
Turkije heeft eenzijdig en geheel tegen alle internationale regels en verdragen in zijn economische zone in de Middellandse Zee vergroot tot ruim 320 kilometer van de kust, om zo een claim te kunnen leggen op het Cypriotische gas. Mocht Erdogan zijn dreigementen met militaire middelen kracht bijzetten, dan zullen de EU en de NAVO daar militair op moeten reageren (1). Zo niet –en die kans is aanzienlijk-, dan zal Erdogan dat als het startsein kunnen gebruiken voor zijn al jaren geplande militaire veroveringsoorlogen om het Ottomaanse Rijk, dat grote delen van het Midden Oosten, Noord Afrika en Oost Europa omvatte, te doen herleven.

Om dat visioen, dat zomaar op een nieuwe wereldoorlog kan uitlopen, te realiseren is hij al geruime tijd bezig het Turkse leger fors te vergroten en te moderniseren, en werkt hij achter de schermen aan eigen kernwapens. De recente aanschaf van Russische S-400 afweerraketten zette al zoveel kwaad bloed bij de NAVO, dat de VS de Turken voorlopig heeft uitgesloten van de aankoopt van F-35 gevechtsvliegtuigen. Daarop bood Rusland zijn –volgens veel kenners betere- Su35 aan Erdogan aan. Die heeft daar overigens nog niet op gereageerd.

Vermoedelijk al binnen paar jaar oorlog
In 2023 is het 100 jaar geleden dat het Ottomaanse Rijk definitief ten val kwam. Daarom heeft Erdogan en zijn islamistische AK Partij deze verjaardag in gedachten om dat rijk weer te doen herleven, of daar in ieder geval een (militair) begin mee te maken. We kunnen er daarom redelijk zeker van zijn dat we binnen nu en circa 5 jaar een of meerdere grote nieuwe oorlogen in die regio zullen meemaken, waar Turkije een centrale rol bij zal vervullen. Dan zal Europa net als in 1939 uiteindelijk toch gedwongen in oorlogen worden betrokken die het nu met Chamberlain achtige ‘appeasement’ probeert te voorkomen.

Xander

(1) Zero Hedge
(2) AfbeeldingEmbed from Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)

https://www.xandernieuws.net/algemeen/t ... an-cyprus/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

Turkije stuurt migranten naar Cyprus om het eiland te islamiseren

Geplaatst op 21 februari 2020

Afbeelding

Conservatieve Cypriotische politici zijn er van overtuigd: “Turkije stuurt zijn migranten naar Cyprus. Enerzijds om ze kwijt te zijn, anderzijds om de samenleving in Cyprus te islamiseren”. Vanuit het tegen het volkerenrecht geannexeerde Turkse noorden van het eiland trekken de overwegend islamitische illegalen over de “Green Line” om verder te reizen richting Duitsland. Maar er komen maar heel weinig migranten van het eiland.

Steeds meer boten met illegale migranten – overwegend economische vluchtelingen uit Syrië, Georgië, Zuidoost-Azië of West-Afrika – verlaten Turkije in richting Cyprus. Vanuit het noorden van het eiland – dat sinds 1974 tegen het volkerenrecht in door Turkije wordt bezet – komen de migranten na het oversteken van een ca. 15 kilometer brede, onbewaakte bufferzone – de zogenaamde “Green Line” – naar het Cypriotische deel van het eiland, dat tot de EU behoort. Het aantal nieuwkomers is daar de afgelopen maanden zo sterk toegenomen, dat de autoriteiten de verwerking van hun asielaanvragen niet meer aankunnen. Alleen vorig jaar al zouden er 12.000 nieuwe asielaanvragen zijn ingediend, bericht de cheffin van de asielafdeling op het Cypriotische ministerie van Binnenlandse Zaken. In totaal moeten er nog 16.500 asielaanvragen verwerkt worden. Zodoende zou – gerekend naar het aantal inwoners – geen enkel land in de EU in het jaar 2018 zoveel “vluchtelingen” hebben opgenomen als Cyprus, bericht de “Welt” hierover.

De migranten zitten vast in de opvangkampen, omdat door de ligging van het eiland het verder reizen moeilijk is. Dat zou vooral de Afrikanen verrassen. “Zij denken, omdat ze in Europa zijn, dat ze gewoon verder kunnen trekken, het liefst naar Duitsland. Dat wordt hen door de smokkelaars beloofd”, bericht de NGO “Cyprus Refugee Council”.

“Turkije stuurt zijn migranten naar Cyprus. Enerzijds om ze kwijt te zijn, anderzijds om de samenleving in Cyprus te islamiseren”, is de conservatieve politicus Demetris Demetriou van overtuigd. Ook de voormalige Cypriotische minister van Binnenlandse Zaken, Konstantinos Petridis, ziet dat zo. Turkije zou een strategie volgen, zou zelfs de smokkelaars ondersteunen, maar zijn plan zou ontdekt zijn, omdat asiel zoekende Syriërs in het zuiden vaak helemaal geen documenten bij zich zouden hebben behalve een visum voor Turkije. Dat hebben Syriërs sinds juni ook nodig om vanuit Turkije het noorden van het eiland te mogen binnenkomen.

Cyprus heeft – zoals de “Welt” verder bericht – de EU om hulp gevraagd en deze ook gekregen: een paar miljoen euro als noodpakket evenals enkele adviseurs uit Brussel ter ondersteuning. Zodoende zou het wel eens alleen nog maar een kwestie van tijd kunnen zijn tot de “veerdienst” weer wordt opgepakt door de “zeenood redders”. Diegenen die de oversteek niet willen maken, beginnen met de islamisering van het op twee na grootste Middellandse Zee-eiland.

Bron: www.journalistenwatch.com

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2020/02/21 ... lamiseren/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Pilgrim »

LONGREAD: Turkije verwoest Cyprus

Geplaatst op 14 maart 2021

Afbeelding

De internationale gemeenschap is zich er waarschijnlijk niet van bewust, maar tot Europa behoort een spookstad die in de Republiek Cyprus ligt. Sinds 1974 staat ze onder Turkse bezetting, die haar autochtone bevolking geplunderd en etnisch gezuiverd heeft. Een deel van het Cypriotische stadsdeel van Famagusta, dat door het Turkse leger 46 jaar geleden tot militaire zone werd verklaard toen de Griekse Cyprioten gedwongen werden voor de binnendringende Turkse troepen te vluchten, is tot op de dag van vandaag verlaten.

De Turkse president Recep Tayyip Erdoğan verklaarde in oktober 2020:

“De beide hoofdwegen en de kust in de ´Maraş-regio´ (Famagusta in het door Turkije bezette Noord-Cyprus), die sinds de vredesoperatie van 1974 geblokkeerd waren, werden onlangs geopend voor de Cypriotische bevolking… De gesloten Maraş-regio is van de Turkse Cyprioten…”

“Ik roep onze Turkse burgers in Noord-Cyprus, mijn Turkse broeders op. Dit land is van jullie. Jullie moeten aanspraak maken op dit gebied. Jullie moeten ook de politieke wil beschermen die aanspraak op dit land maakt. Als we dit volledig kunnen doordrukken, dan denk ik dat de toekomst van Cyprus er heel anders uit zal zien.”

Op 15 november 2020 bezocht Erdoğan een deel van Famagusta, nadat hij aan de ceremonie van de 37e verjaardag van de eenzijdige verklaring van de “Turkse Republiek Noord-Cyprus” (TRNC) had deelgenomen, het illegaal bezette en volkerenrechtelijk niet erkende noordelijke deel van Cyprus.

Een ieder, die geen idee van de geschiedenis van Cyprus heeft en luistert naar Erdoğan, zou kunnen denken dat de opening van deze kust een positieve ontwikkeling is en dat zelfs de invasie van Cyprus door Turkije in 1974 een goede ontwikkeling was. Maar wat hebben de Turken Cyprus werkelijk aangedaan?

De Ottomaanse invasie van 1570
De Turkse aanwezigheid op Cyprus dateert tot in de 16e eeuw terug. In een artikel met de naam “De Slag bij Lepanto: Toen de Turken de christenen levend vilden, omdat zij weigerden de islam aan te nemen” beschrijft de historicus Raymond Ibrahim hoe “islamitische Turken – in de gedaante van het Ottomaanse Rijk – in 1570 op het eiland Cyprus binnendrongen en Famagusta veroverden”:

“Nadat hij de verdedigers een veilige geleide had beloofd wanneer zij zich zouden overgeven, had de Ottomaanse commandant Ali Pasja – vanwege zijn vrome achtergrond bekend als ´Zoon van een muezzin´ – zich niet aan zijn woord gehouden en een grote slachting georganiseerd. Hij beval om Marco Antonio Bragadin, de commandant van het fort, zijn neus en oren af te hakken. Daarna nodigde hij de verminkte ongelovige uit om de islam aan te nemen en te blijven leven: ´Ik bben een christen en zo wil ik leven en sterven´, antwoordde Bragadin. ´Mijn lichaam is van jullie. Martel het als je wilt.´

Hij werd vastgebonden op een stoel, meerdere malen aan de mast van een galei omhoog getrokken en in zee gegooid: ´Kijk of je je vloot kunt zien, groot christen, of je hulp naar Famagusta ziet komen!´. Daarna werd de verminkte en half verdronken man naar de Sint-Nocolaaskerk – die was al een moskee – gedragen en aan een pilaar vastgebonden, waar hij langzaam in levende lijve werd gevild. Daarna werd de huid met stro gevuld, aan elkaar genaaid als een macaber beeld van de dode commandant, en werd er onder bespotting van de moslims mee rond geparadeerd.”

De Ottomaanse Turken veranderden veel historische kerken in moskeeën, zo ook de kathedraal Sint-Nicolaas, het meest majestueuze bouwwerk in Famagusta. “In het jaar 1570 markeerde de Ottomaanse invasie, die Nicosia, daarna Famagusta in afschuwelijke en bloedige belegeringen innam, het einde van het natuurlijke leven van het gebouw als plaats van christelijke aanbidding”, aldus Michael Walsh, professor in de kunst en de archeologie. De Sint-Nicolaaskathedraal, die in het door Turkije bezette Famagusta nog altijd als moskee wordt gebruikt, heet nu “Lala Mustafa Pasja moskee”, naar de commandant van de Ottomaanse invasie in 1570.

De schrijfster Helen Starkweather merkt op:

“In het jaar 1570 stuurden de Turken kanonskogels, die de muren vernielden, tijdens een belegering die bijna een jaar duurde. Getalsmatig zwakker en uitgehongerd, capituleerden de Venetianen in 1571. De Ottomanen namen Cyprus over en sloten Famagusta voor de christenen. Ze bouwden overal in de stad bronnen om de watervoorziening te moderniseren en ze veranderden de meeste kerken in moskeeën. Over de gotische steunberen van de voormalige kathedraal van de heilige Nicolaas, waarin ooit de koningen van Jeruzalem werden gekroond, werd een minaret opgericht. Kerken, die niet veranderd werden – evenals andere gebouwen die beschadigd werden door de belegering – werden overgelaten aan het verval. In de 19e eeuw was er nog slechts een handvol inwoners, de meesten woonden in hutten, die aangebouwd waren aan de vervallende kerken. In het jaar 1878, toen de Britten Cyprus bezetten, noemde de Schotse fotograaf John Thomson Famagusta ´een stad van de doden´.”

Ondanks achtereenvolgende invasies en bezettingen in de loop der eeuwen, inclusief de Ottomaanse bezetting van 1571 tot 1878, bleef de bevolking van Cyprus overwegend Grieks-orthodox. De Turkstalige Cypriotische minderheid was over het hele eiland verstrooid en vormde nooit een meerderheid in een district of een grotere stad. De gruweldaden van Turkije in het jaar 1974 verdreven de Griekse Cyprioten uit het noordelijke gebied, veranderden het in een Turkse kolonie en maakten een einde aan een historisch bewezen, ononderbroken Griekse aanwezigheid sinds de geboorte van Christus.

De Turkse invasie van 1974
In het jaar 1878 nam Groot-Brittannië het bestuur van Cyprus over en annexeerde het na de nederlaag van Turkije in de Eerste Wereldoorlog. Cyprus verklaarde zijn onafhankelijkheid van de Britse heerschappij in het jaar 1960. Het garantieverdrag zei dat het “de onafhankelijkheid, de territoriale integriteit en de veiligheid van de Republiek Cyprus erkent en garandeert.” Het werd door Groot-Brittannië, Griekenland, Turkije en Cyprus ondertekend.

Veertien jaar later schond Turkije echter het verdrag en marcheerde tweemaal Cyprus binnen: op 20 juli en op 18 augustus 1974. Wat volgde, was een etnische zuivering door gewelddadige verdrijving. Net zoals de Ottomaanse bezetting in het jaar 1570 was ook de Turkse invasie van 1974 bloedig en gewelddadig.

Er werden veel goed gedocumenteerde gruweldaden door de bezettingstroepen in die tijd gepleegd. Burgers, waaronder kinderen tussen zes maanden en elf jaar, werden vermoord. Velen werden door de Turkse militaire autoriteiten willekeurig gearresteerd en in concentratiekampen gestopt. De gevangenen werden gefolterd of stonden bloot aan andere soorten onmenselijke behandeling. Ze moesten o.a. dwangarbeid verrichten. Grieks-Cypriotische vrouwen en kinderen in de leeftijd tussen 12 en 71 jaar werden verkracht. Huizen en winkels van diegenen die moesten vertrekken, werden geplunderd, in beslag genomen en onteigend.

Professor Van Coufoudakis stelt in zijn rapport uit 2008 “Mensenrechtenschendingen in Cyprus door Turkije” vast:

“Bewijzen voor de grove en aanhoudende mensenrechtenschendingen door Turkije in Cyprus komen o.a. van:
  • Ooggetuigenberichten
  • NGO-onderzoeken
  • Verschillende internationale organisaties
  • De Europese Commissie voor de rechten van de mens
  • Het Europees Gerechtshof voor de rechten van de mens
  • Berichten van internationale media”
Sinds 1974 houdt Turkije 36% van het territorium en 57% van de kustlijn van de Republiek Cyprus met geweld bezet. De etnische zuivering van Noord-Cyprus door Turkije heeft tot de verdrijving van meer dan 170.000 Griekse Cyprioten geleid, wat ongeveer overeenkomt met een derde deel van de bevolking. Bovendien werden ook Armeense, maronitische en ander niet-islamitische Cyprioten met geweld verdreven. Het resultaat was dat Turkije de christelijke bevolking effectief elimineerde.

In 1938 werd de “Turkse Republiek Noord-Cyprus” (“TRNC”) door een eenzijdige verklaring opgericht, die door de internationale gemeenschap veroordeeld werd. Tot op de dag van vandaag is Turkije het enige land dat deze entiteit heeft erkend. De “TRNC” bestaat niet als staat, maar als de-facto-regering van de Turkse bezetting.

Bovendien heeft Turkije het uitwissen van een groot deel van het cultureel erfgoed van het eiland bedreven. Een bericht uit 2012 met als titel “Het verlies van een civilisatie: Verwoesting van het cultureel erfgoed in het bezette Cyprus” documenteert de verwoesting van kloosters, kerken, christelijke en joodse begraafplaatsen en andere religieuze en culturele artefacten door Turkse krachten. Volgens het bericht:

“Turkije heeft twee grote internationale misdaden tegen Cyprus begaan. Het heeft een klein, zwak, maar modern en onafhankelijk Europees land overvallen en gedeeld (sinds 1 mei 2004 is de Republiek Cyprus lid van de EU); Turkije heeft bovendien het demografische karakter van het eiland veranderd en zich geheel overgegeven aan de systematische verwoesting en uitwissen van het cultureel erfgoed van gebieden onder zijn militaire controle.”

Famagusta sinds 1974
Famagusta, een district aan de oostkust van Cyprus, heeft een lange historie en grote betekenis voor zijn cultureel erfgoed.

Tijdens de tweede fase van de Turkse invasie op 14 augustus 1974 werd Famagusta door de Turkse luchtmacht gebombardeerd. Als gevolg daarvan kwamen tientallen burgers om het leven, waaronder ook toeristen. Famagusta is dus een plaats van misdaad en de actuele activiteiten van Turkije vernietigen de bewijzen voor deze oorlogsmisdaad.

In de jaren-80 rondde het Turkse leger de afscheiding van het lege, geplunderde deel van Famagusta af, dat daarna omheind en alleen voor het Turkse leger toegankelijk werd. Met zijn verlaten winkels, hotels en huizen, die sinds 1974 onaangetast bleven, is Famagusta sindsdien een spookstad geweest.

De huidige status van Famagusta is dezelfde als de rest van het bezette gebied. Het grootste deel van Famagusta staat onder Turkse militaire bezetting, onder controle van Turkije – niet omdat de Griekse inwoners zich verveelden en de stad hebben verlaten, maar omdat zij door de Turkse troepen geterroriseerd werden en gevlucht zijn.

In een artikel in de “Smithsonian Magazine” uit het jaar 2009 waarschuwde de schrijfster Helen Starkweather de wereld voor de situatie van Famagusta door het een “bedreigde stad” te noemen. Ze noteerde:

“´Alle schepen en alle goederen moeten eerst naar Famagusta komen´, schreef een Duitse reiziger in de 14 eeuw. De havenstad aan de noordoostkust van Cyprus lag ooit aan een drukke scheepvaartroute, die kooplieden uit Europa en het Midden-Oosten en Armeense christelijke ridders en Ottomaanse Turken vervoerde. Famagusta werd tussen de 12e en de 15e eeuw heel belangrijk, vooral toen de stad, waarin kruisridderkoningen van Jeruzalem gekroond werden.”

“Nu is het oude Famagusta, dat is ingebed in een moderne stad met 35.000 inwoners, die eveneens Famagusta heet, grotendeels vergeten, behalve wellicht als toneel voor Othello van Shakespeares. Ongeveer 200 gebouwen, die Byzantijnse, Frans-gotische en Italiaanse Renaissancearchitectuur weerspiegelen, bevinden zich in een bouwvallige toestand. Onkruid en wilde bloemen groeien tegen muren van zandsteen, die door regen en aardbevingen geërodeerd zijn.”

Inmiddels is de Turkse regering met de tweede fase van de etnische zuivering van de regio begonnen: de herbenoeming van de straatnamen in de spookstad in het Turks. Op 22 november, de 57e herdenkingsdag van de moord op de Amerikaanse president John F. Kennedy, hernoemden Turkije en het regime in het bezette Noord-Cyprus de Kennedy-straat in Famagusta in Semih Sancar, de chef van de Turkse generale staf, die de invasie van 1974 orkestreerde.

Turkije gebruikt twee hoofdvoorwendselen voor de invasie van Cyprus. De eerste was de putsch van het Griekse leger op 15 juli 1974, die probeerde de democratisch gekozen Cypriotische president, aartsbisschop Makarios III, ten val te brengen. Vijf dagen later, op 20 juli 1974, begonnen de Turkse strijdkrachten een grootscheeps opgezette invasie van Cyprus, waarbij ze de putsch als voorwendsel gebruikten, hoewel Makarios ontsnapt was en Groot-Brittannië, de derde garantiemacht van Cyprus, geweigerd had om gezamenlijk te handelen. Slechts enkele dagen na de Turkse invasie stortte de Griekse junta in elkaar en werd de democratische heerschappij in Griekenland hersteld. Nu was de weg vrij voor de terugkeer van Makarios naar Cyprus. Turkije had echter andere plannen. Minden dan een maand later, op 14 augustus, begon Turkije een tweede, nog verwoestender invasie van het eiland.

Dit voorwendsel wordt nog irrationeler als je denkt aan de eigen geschiedenis van Turkije betreffende militaire putschen: vooral de putschen van 1960 en 1971. Zes jaar nadat Turkije Cyprus was binnengemarcheerd, vernietigde nog een militaire putsch in 1980 in Turkije elke nog overgebleven kruimel aan vrijheden. Volgens geheime diplomatieke Amerikaanse documenten werden er minstens 650.000 mensen gevangen genomen. Velen werden gefolterd en honderden stierven in gevangenschap. Een land als Turkije – waarvan de geschiedenis door militaire putschen wordt bepaald – heeft niet het recht om zich in de binnenlandse aangelegenheden van andere naties te “mengen” door een extreem kortdurende putsch daar als voorwendsel voor een invasie en een bezetting te gebruiken.

Een tweede voorwendsel was dat Turkije “de Turkse Cyprioten” tegen het Grieks-Cypriotisch geweld zou willen beschermen. Maar de valsheid van dit voorwendsel werd herhaaldelijk ontmaskerd, vooral door de Turkse generaal Sabri Yirmibeşoğlu. Hij zei in het jaar 2010 dat Turkije in de jaren-50 een moskee in Cyprus neergebrand zou hebben “om tot verzet” tegen de Griekse Cyprioten op te hitsen.

“Als ze willen dat het volk ergens gealarmeerd (opgewoeld) is en zich organiseert in een verzetsbeweging, en als ze demonstreren dat hun gewaardeerde waarden door de vijand of de andere kant gedevalueerd worden, zullen ze het volk provoceren. Er bestaat een regel in de (Turkse) bijzondere oorlogsvoering: om de kracht van het volk te vergroten, moeten enkele van zijn waarden gesaboteerd worden alsof deze door de vijand werd uitgevoerd. Er kan bijvoorbeeld een moskee neergebrand worden. Wij hebben op Cyprus een moskee neergebrand.”

Al voor de invasie van 1974 provoceerde Turkije de militaire intra-etnische spanningen in Cyprus door er minstens sinds de jaren-50 wapens en strijders naartoe te sturen. Yirmibeşoğlu zei dat de “Tactische Mobilisatiegroep” (Turks: Seferberlik Tetkik Kurulu) in 1953 werd opgericht in Turkije en wapens naar Cyprus stuurde om ze tegen Griekse Cyprioten in te zetten:

“Het comité had drie functionarissen in Ankara. Er was een nieuwe organisatie opgericht om wapens tegen de EOKA (nationale organisatie van de Cypriotische strijders) te sturen.”

De belangrijkste reden voor de kolonisering van Noord-Cyprus door Turkije werd echter door de voormalige Turkse viceminister-president Türkeş in het jaar 2017 bekendgemaakt. “Er bestaat foute informatie dat Turkije in Cyprus geïnteresseerd is, omdat daar een Turkse samenleving is”, zei Türkeş. “Zelfs wanneer er geen Turken op Cyprus zouden wonen, zou Turkije altijd nog een Cyprus-probleem hebben en het is onmogelijk voor Turkije om dit op te geven.” Turkije houdt het noorden van Cyprus om geopolitieke redenen bezet. De bezetting maakt het voor Turkije mogelijk om het oostelijke Middellandse Zeegebied te domineren.

Nu nog noemt Turkije de gruweldaden die het in 1974 heeft begaan een “vredesoperatie”:

Wat de Turkse regering ook beweert, de foto´s en documenten die Famagusta en de rest van het bezette gebied op Cyprus betreffen, vertellen hun eigen verhaal. Het binnenmarcherende Turkse leger doodde, folterde en verkrachtte.

Diegenen die door Turkije met geweld werden verdreven, mogen nog steeds niet terugkeren, tenzij de Republiek Cyprus – het Grieks geregeerde gebied in het zuiden – akkoord gaat met de chantage om de soevereiniteit over het hele bezette gebied in het noorden op te geven en het over te dragen aan de Turks-Cypriotische minderheid – in feite aan Turkije zelf – en zodoende voor het eerst een zuiver islamitische zone in Cyprus te legitimeren.

Bron: de.gatestoneintitute.org

Vertaling: Daniel Heiniger

Bron oorspronkelijk artikel: gatestoneinstitute.org

Door: Uzay Bulut

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2021/03/14 ... st-cyprus/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Maarten
Berichten: 975
Lid geworden op: di mar 21, 2017 3:00 pm
Locatie: Twente

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Maarten »

Cyprus was al in de klassieke oudheid Grieks.
Mahalingam
Berichten: 52141
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door Mahalingam »

Erdogan furious as his Islamic ambitions stumble in Turkish Cyprus

A Turkish Cypriot court ruling that reins back on Quranic courses comes as a poignant message to President Recep Tayyip Erdogan that Cypriot Turks are unwilling to sign up to his quest to raise “devout generations.”

Turkish President Recep Tayyip Erdogan has triggered a fresh bout of tensions with Turkish Cyprus over a court ruling that flies in the face of his efforts to promote Islamic education among Turkish Cypriot youth, just as he has done in Turkey.

Under the Justice and Development Party (AKP), Turkey has seen a significant expansion of religious education, with Erdogan vowing to raise "devout generations." Yet his bid to extend his vision to the Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC), which only Ankara recognizes and props up, has met with resistance in a society that follows a very moderate understanding of Islam and is often described as one of the most secular in the Muslim world.

On April 15, the Turkish Cypriot constitutional court ruled that Quranic courses in the enclave cannot be organized outside the control of the Education Ministry, drawing ire and threats from Ankara, where the ruling reverberated as a ban on the courses.

The controversy stemmed from a 2017 legal amendment in northern Cyprus that created a Religious Affairs Commission, as part of an existing Religious Affairs Department. The commission was authorized to run Quranic courses, issue certificates, hold proficiency exams for religious officials and make appointments accordingly.

The court, petitioned by a trade union, ruled that the Turkish Cypriot constitution requires all forms of education to be under the supervision and control of the Education Ministry, thus striking down the amendment as unconstitutional.

Though the judgement was essentially technical, Ankara responded with vitriol as it evidently saw the move as a show of defiance to its efforts to raise the profile of Islam in northern Cyprus. Erdogan charged that some Turkish Cypriot trade unions were “enemies of religion” and urged northern Cyprus to “fully” adopt Turkey’s practices on religious education. “We will never tolerate steps that impede the Quranic education of our children in northern Cyprus. … The court must quickly come back from its mistake or else we will take different steps. … The notion of secularism is not what they imagine it to be and northern Cyprus is not France,” he grumbled.

Senior government officials joined the chorus of criticism, including Foreign Minister Mevlut Cavusoglu, who was on a scheduled visit to northern Cyprus. Devlet Bahceli, who heads the Nationalist Movement Party, the AKP’s de facto coalition partner, called the ruling “a scandal that plays into the hands of the Greek Cypriots” — a reference to Cyprus’ four-decade division between its Greek and Turkish communities.

Desperate to appease Ankara, the Turkish Cypriot government pledged to make the necessary legal arrangements to preserve the Quranic courses.

Turkish Cypriots are no strangers to Turkey’s political meddling, but a planned drive to promote religiosity based on Sunni Islamism is something they deeply fear. For Turkish Cypriot columnist Hasan Kahvecioglu, Erdogan’s outburst amounts to threatening all Turkish Cypriots and undermines his own claim that the TRNC is a sovereign state and should remain as such in any settlement on the divided island. “This secular statelet that no one [other than Ankara] recognizes is virtually being turned into a lab for the AKP’s religious transformation policies,” Kahvecioglu wrote.

Ankara’s bashing of northern Cyprus came just days before a new round of UN-sponsored talks on the Cyprus conflict begins in Geneva April 27, with the Turkish side set to press for a two-state solution. Yet, as Kahvecioglu noted, Erdogan’s imperious tone, especially his call on northern Cyprus to fully adopt Turkey’s ways, has reinforced suspicions about what is really in his head, namely that the two-state proposal might be a prelude to Turkey’s annexation of the enclave.

Mete Hatay, a senior Cyprus researcher for the Peace Research Institute Oslo, told Al-Monitor that Erdogan’s words came as a true shock for Turkish Cypriots. “Jurists saw his language as aggressive and imperious and as an attack on judicial independence. Also, many believe he dealt a heavy blow on the legitimacy of the TRNC ahead of the Geneva meeting, at which [the Turkish side] will press for recognition of [the TRNC’s] independence. People are asking how Turkey will seek respect for an entity that Turkey itself does not respect,” Hatay said.

Erdogan has been at pains to build an obedient following in northern Cyprus, similar to the devoted and loyal popular base he has in Turkey. In other spats over the years, he has disparaged Turkish Cypriots for criticizing Ankara’s policies, calling them ungrateful despite being “fed by Turkey.” Seemingly, he believes the problem lies in the secular and independent-minded nature of the islanders and sees the remedy in making them more pious.

“The secular lifestyle of the Turkish Cypriots has long irked the AKP,” Hatay noted. “The construction of mosques has accelerated since 2005. In a bid to mold more pious Cypriot Turks, religion classes [in schools] have become compulsory, a theology college has been opened and thousands of students have been taken to Quranic courses in Turkey during the summers,” he said, adding that most of those students were the children of settlers from Turkey.

According to Hatay, 45 new mosques have been built in Turkish Cyprus since 2002, compared to only nine in the previous three decades.

Ali Dayioglu, an academic specializing in the religious profile of Cyprus, told Al-Monitor that the creation of a religious affairs administration in 2004 was a milestone development and in ensuing years, Turkey’s drift away from the European Union led it to focus more prominently on its Islamic agenda on the island. Unlicensed Quranic courses were allowed to operate in 2009, but the authorities refrained from legalizing them, deterred by the opposition of trade unions and civic society groups, the academic explained.

In 2013, Quranic courses were allowed to take place both in schools and mosques, but after strong objections from teachers, the courses were restricted to mosques three years later. By that time, the number of students attending the courses had shot up to about 5,000, from 2,000 in 2009. Meanwhile, “religious culture and moral knowledge” became a compulsory subject in mainstream schools in 2009, followed by the introduction of a theology section at a vocational high school in 2011.

The trend culminated in the inauguration of a theology college in 2012. Trade unions opposed to religion-based education took legal action twice to force the closure of the college, but failed.

As of 2017, northern Cyprus had 212 mosques and masjids, but not a single place of worship has been built for the Alevis, a distinct Muslim minority.

Turkish financial support has been instrumental in those activities, funneled via an assistance office at the Turkish Embassy in Nicosia. The embassy’s allocations to religious services stood at 19 million Turkish liras in 2017, up from 11.5 million liras in 2009.

Ankara says it is responding to demand, but according to Dayioglu, the demand comes from Turkish settlers rather than the natives. The settlers — encouraged to move to the island since Turkey’s military intervention in 1974 — account for at least a fourth of the TRNC’s 215,000 population, in addition to thousands of other Turkish nationals who work or study there.

Both Hatay and Dayioglu believe that Ankara’s efforts to promote piety stand little chance of success among the native islanders, but agree that the settler community could be more susceptive. Dayioglu noted that migrants who have moved since 2000 have a more conservative profile.

Hatay said, “The AKP’s project failed to take hold among Cypriot Turks, so they have turned to the immigrants from Turkey. They want to create a pious society and dozens of immigrant associations have been set up for that purpose. They are trying to project Turkey’s influence via this 'civic society.' Also, 'pious dormitories' have been opened for university students, with an increasing number linked to religious orders.”

In a nutshell, the AKP is on a planned quest to erode the Turkish Cypriots’ moderate spiritual world, stoking concerns that the seeds of political Islam are being sown in the island.
https://www.al-monitor.com/originals/20 ... ish-cyprus
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
xplosive
Berichten: 8906
Lid geworden op: do jun 30, 2011 11:18 pm

Re: Turkse greep naar de macht op Cyprus

Bericht door xplosive »

Maarten schreef:
di mar 16, 2021 11:51 am
Cyprus was al in de klassieke oudheid Grieks.
Heel Turkije was ooit Grieks.
Gun jezelf wat je een ander toewenst     islam = racisme   & de hel op aarde voor mens en dier
                                   koran = racistisch & handboek voor criminelen
      Moslimlanden bewijzen dagelijks:    meer islam = meer verkrachte mensenrechten
Plaats reactie