De hoofddoek van de goed opgeleide intelligente moslima kan haast niet anders dan uitgelegd worden als een bewuste keuze van propaganda voor de Arabische Hitler en zijn ideeën geprojecteerd in de tijd van de historische boosaardige mafkees, haat zaaier, intolerante hufter en kwelgeest Mohammed die in tegenstelling tot onze welbespraakte moslima lezen noch schrijven kon. Wat verklaart de aantrekkingskracht op de moderne goed opgeleide moslima van zo'n primitieve op seks beluste Arabische schuim marcheerder?
Vandaag plaatsen we journaliste Lamyae Aharouay in het 'zonnetje'.
Lamyae Aharouay (1990) werkt als freelance journalist bij BNR Nieuwsradio, waar ze tijdens haar afstuderen begon als stagiaire. Niet omdat ze graag journalist wou worden, maar omdat ze na haar stage bij een lobby-afdeling graag een kijkje in de keuken van de journalistiek wou nemen. Dat liep wat uit de hand, waardoor ze er een jaar bleef plakken. In september zit ze weer in de collegebanken van de UvA, waar ze een master Politicologie gaat volgen.
Het een en ander is terug te vinden op de website van Trouw:Verslavingsgevaar door islam
- Door Naud van der Ven -
Het is gewaagd wat Lamyae Aharouay doet in haar Trouw-column, maar ik kan het waarderen. Zij maakt daarin de vergelijking tussen Isis-aanhangers en alcoholisten. Dit in het kader van haar stelling dat het niet aangaat om gematigde Moslims aan te spreken op het gedrag van fanatieke djihadisten. Dat had ze bijvoorbeeld Halbe Zijlstra horen doen, en de columnist van de vorige week, Elma Drayer, die had gezegd: “Als moslims op grote schaal moslims afslachten blijft het nagenoeg stil”.
De vergelijking bestaat hieruit dat alcoholmisbruik en djihadisme beide problematisch zijn. En dat je, net zo min als je de gematigde alcoholgebruiker kunt aankijken op het gevaar van de probleemdrinkers, gematigde moslims niet verantwoordelijk kunt stellen voor het gevaar van de extremisten.
Met deze stelling heeft Aharouay het gelijk aan haar kant, denk ik. Op een ander punt gaat de vergelijking echter mank, en ik zou willen dat de parallellen daar juist doorgetrokken zouden worden.
Dat andere punt is de mate waarin het probleem onderkend wordt als een ernstig gevaar en de mate waarin het probleem actief bestreden wordt. Zoals Aharouay aangeeft wordt alcoholverslaving door de Wereldgezondheidsorganisatie expliciet benoemd als ernstig gevaar voor de volksgezondheid. De organisatie rapporteert daarover, waardoor wij weten dat alcohol zorgt voor 1 op de 20 doden per jaar, wereldwijd 3,3 miljoen mensen.
De samenleving is zich kennelijk behoorlijk bewust van het verslavingsgevaar, en heeft er een organisatie op gezet die analyses maakt en verdere bewustwording stimuleert. Daar horen bijvoorbeeld vragen bij zoals: in hoeverre wordt alcoholmisbruik bevorderd door onze individualistische levensstijl en bijbehorende eenzaamheid? Wat is de rol van de opdringerige reclames?
De vergelijking doortrekkend zou mij iets dergelijks wenselijk lijken met betrekking tot het verslavingsgevaar van de Islam. Ook hier zijn analyses en reflectie nodig die doordringen tot het hart van de zaak. Waar zou dat verslavingsgevaar in kunnen zitten? Zou er mogelijk iets verslavends kunnen zitten in het centrale leerstuk van complete overgave aan Allah? En stimuleert het ontbreken van de relativerende werking van (gematigd) alcoholgebruik mogelijk religieuze radicalisering?
Het stellen van die vragen en de reflectie daarop lijken mij zeer urgent. Nogmaals, en in overeenstemming met wat Aharouay daarover zegt, niet om daar de gematigde Moslim mee om de oren te slaan. Maar wel, net als bij alcohol, om de mechanismes te ontdekken die in de wisselwerking met maatschappelijke omstandigheden tot dood en vernietiging leiden.
http://www.trouw.nl/tr/nl/4492/Nederlan ... Isis.dhtml