Geloven in sprookjes, spookjes en godjes
H. Numan 7 maart 2009
Veel mensen geloven. Dat is prima. Sommige mensen geloven in godjes, anderen zijn er heilig van overtuigd dat spookjes bestaan. Is dat een probleem? Welnee. Als je het maar relativeert. Niet iedereen deelt jouw geloof. Of heeft interesse in die blijde boodschap. Maakt niet uit wat die boodschap is. Er zijn altijd mensen die er niks om geven.
Neem nou mij. Ik geef niets om auto's. Een van de domste dingen die ik ooit gedaan heb was het behalen van mijn rijbewijs. Heel erg duur. Lastig om te verlengen (vooral als je zoals ik in het verre buitenland woont) en ik maak er eigenlijk nooit gebruik van. Een auto is voor mij een voorwerp om je te verplaatsen van A naar B. Meer niet. Dus elke reclame voor auto's, elke beschrijving over auto's glijdt lang me af als logica van een gelovige.
Neem nou communisme. Als er een ideologie voor mij geknipt was, was het het communisme wel. Ik kom uit een relatief arm gezin, geen schitterende universitaire opleiding, verrichtte eenvoudig werk. Kortom, ik ben die spreekwoordelijke proletariër die verenigd moet worden. Van kinds af aan vond ik het een wereld- en wezensvreemde perverse domme ideologie. Ik heb het altijd als een luie- of domme- mensenideologie gezien.
Hetzelfde geldt voor geloven. Het enige waar ik echt in kan geloven is koffie. Ik geloof dat ik nog maar een kopje koffie ga maken. In goden en godjes geloof ik al heel lang niet meer. Heeft een tijdje geduurd, maar uiteindelijk viel het kwartje bij me. En vanaf dat moment glijdt al dat bijgeloof langs me af, zoals logica dat doet bij een gelovige.
Het probleem zit 'm in het bovennatuurlijke. Als god niet hoeft te eten, geen lichaam heeft en eeuwig leeft, waarom zien we dat dan niet in de natuur? Nogal een efficiënte manier om met bouwstoffen om te gaan, en als de natuur iets is, is het efficiënt. Exact hetzelfde voor een engeltje of een spookje. Hoe kan een spook zintuiglijke waarnemingen verrichten als het geen zenuwgestel heeft? Om maar te zwijgen van iets aanpakken. Met wat? Je moet toch echt een lichaam hebben om dat te doen. Dus griezelfilms zijn ook aan mij niet besteed. Droog als ik ben vraag ik me af hoe een rottend lijk uit z'n graf kan kruipen. Smerig? Ja. Wekt het angstgevoelens op? Zekers. Val ik er van in slaap wegens gebrek aan logica? Dat helemaal.
Geloven in godjes, spookjes of sprookjes is hartstikke leuk. We geloven allemaal (minus de nieuwe Nederlanders) in Sinterklaas. Die bestaat immers echt! Tot op een gegeven moment, ergens rond je 10e jaar. Tegenwoordig helaas steeds eerder. Je ouders vertellen je dat Sinterklaas helemaal niet bestaat. Niet leuk, maar geen onoverkomelijk trauma. Het feest blijft even leuk en gezellig, ook als je weet dat de Sint een sprookje is. Gewoon een kwestie van relativeren. En dat is nou net het grote probleem. Ware gelovigen kunnen dat niet. Die nemen de sprookjes van de gebroeders Grimm even serieus als de sprookjes van Mo. Of het sprookje van Jezus.
De woorden van Grimm zijn de waarheid! Moeder de Gans heeft het zelf aan hen gedicteerd! Roodkapje is persoonlijk bij hen langs geweest om hen te overtuigen. Aanschouw de waarheid! Een normaal mens zal moeten lachen om deze dommigheid. Maar vervang Grimm eens door Mo, Moeder de Gans door allah, Roodkapje door Gabriël en je bent er. Is er verschil? Nee hoor. Het is exact dezelfde leuterkoek. Met dit verschil dat Anton Pieck niet een bloedige strijd om erkenning voor de Efteling voerde of ongelovigen door de Boze Wolf eeuwigdurend te laten opeten. Om multikul correct te blijven (het MDI zal deze site ongetwijfeld in de gaten houden) kunnen besneden mannekes en gecastreerde vrouwtjes elk ander door hun veracht geloof substitueren.
Ander voorbeeldje: neem een willekeurige profeet. Bij voorkeur een die analfabeet is. Maakt niet uit welke. Kies er maar een. Wederom, laten we multikul correct zijn, en kiezen voor een andere geestelijk gestoorde dan Mo. De goede man beweert in zijn heilige boek dat 12 en 11 opgeteld 48 geeft. Komt omdat hij maar 20 vingers en tenen heeft, en niet verder kan tellen. Is het dan acceptabel dat de volgelingen van de profeet (bijvoeglijke naamwoorden: laatste & ware) eisen dat hun alternatieve rekenkunde op de lagere school onderwezen wordt? Als alternatief voorop 12+11=23? Uit respect of zo?
Zekers. Als je EO-lid bent moet dat kunnen. Wij van Urk en Staphorst geloven nu eenmaal dat de aarde in zes dagen geschapen is, en uit respect voor onze imbeciliteit en goedgelovigheid eisen we dat. En nu we toch bezig zijn: 12+11 is helemaal niet 23. Het is 48! Onze profeet (enige & ware) heeft het zelf gezegd! De hele Nederlandse gemeenschap haalt meewarig de schouders op, en denkt: 'Tja. Helemaal van god los. Maar goed. Ieder diertje zijn pleziertje en elke gek z'n gebrek.' In de meeste gevallen doen we er niets aan, omdat het geen kwaad kan. Eigenlijk wel leuk ook, een volwassen vent die heilig in Sinterklaas gelooft.
Het wordt wat pijnlijker als die vent mensen ondersteboven knalt die het niet met hem eens zijn, die de verkeerde seksuele voorkeur hebben, of niet genoeg RESPEK tonen voor de Goed Heilig Man (Geprezen Is Zijn Baard). Het wordt nog pijnlijker als die mensen onze regering vormen, zoals de bekende kwezels Rouvoet, Ballin, Donner en Harry Potter. De laatste schijnt zelfs minister-president te zijn, maar hij zit de laatste zes maanden onder de mantel der onzichtbaarheid. En laten we vooral onze rode Sinterklaas zelf niet vergeten: onze geliefde minister van uitdelen. Die heeft ook zo z'n geloof. Hij gelooft voornamelijk in uitdelen. Maar alleen aan banken en mensen die spugen op z'n land.
Kijk, dat is dus het hele probleem van geloven. Dat je gelooft moet je helemaal zelf weten. Maar val er anderen aub niet mee lastig. En kom nou niet aandraven met domme uitspraken van 'je weet helemaal niet zeker dat er geen spookjes bestaan. Ik heb laatst zelf nog een spook gezien. Met m'n eigen ogen!'
Ik ook. Heel veel. Meestal op vrijdag. Maar ik geloof er nog steeds niet in.